Πρέπει να διαβαστεί: Χειραγώγηση μέσω γλωσσικής παραπλάνησης

Ένα άρθρο, ένα καταπληκτικό βιβλίο και παραδείγματα …

Αυτό δεν είναι μια πίπα.  Rene Magritte

Αφήσαμε τα νοήματα να αιμορραγούν χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό το αίμα έθρεφε τα πλάσματα της νύχτας, τους βρικόλακες της εξουσίας. Αυτούς που μονότονα επαναλαμβάνουν το άνυδρο μουρμουρητό του κυρίαρχου λόγου. Ενός λόγου που δεν είναι τίποτα άλλο από μια πλημμυρίδα ευφημισμών, μετωνυμιών και διαστρεβλώσεων.

.

Ο Πρετεντέρης ονομάζει την εκπομπή του ΑΝΑΤΡΟΠΗ

και ο Χρυσοχοΐδης το υπουργείο του Προστασίας του Πολίτη

Δεν πρόκειται για τον εξορκιστικό ευφημισμό που μετατρέπει τη Μαύρη Θάλασσα σε Εύξεινο Πόντο αλλά για επιτελεστικό λόγο που εξασφαλίζει ότι στην αυτοκρατορία της αιώνιας γαλήνης όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια συμφέροντα και το ίδιο ενδιαφέρον να διατηρηθεί η υπάρχουσα κοινωνική και πολιτική τάξη, και επομένως η κοινωνική συναίνεση είναι αυτονόητη, γι’ αυτό τίποτε δεν συνέβη ούτε θα συμβεί ποτέ.

The Nazi Roots of the ‘Brussels EU’ and not only [VIDEOS]

What you always wanted to know about the ‘Brussels EU’ – But no one dared to tell you

updated 

the greek version: ΟΙ ΝΑΖΙΣΤΙΚEΣ ΚΑΤΑΒΟΛEΣ ΤΗΣ «Ε.Ε ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ» [e-book]

At a conference in Berlin, Germany, on 13th March 2012, Dr. Rath called on the people of Europe to take responsibility for building a democratic Europe for the People and by the People. Dr. Rath stressed, however, that this stunning “world without disease” will not be handed to us on a plate, because each disease represents a billion dollar market for the Pharma Cartel and its political stakeholders in the Brussels EU politburo. As such, if we want to create a world without disease for us and our children, we must all act now.

El País: El abismo griego

 

Un grupo de personas descansa en la plaza de Monastiraki, situada en el centro de Atenas, en una imagen del pasado 3 de enero / JOHN KOLESIDIS  (REUTERS)

10 FEB 2013 – 00:00 CET

Grecia, sexto año de la Gran Depresión. A menudo en este país, que se mira arrodillado al espejo, recorrer la distancia entre una vida normal y la indigencia es cuestión de meses. Es el caso de Yorgos Barkurris. Tiene 61 años, es informático y musicólogo. Habla perfectamente inglés y bastante bien español, que aprendió en Bolivia donde durante un año estudió la música tradicional del país. Hasta 2006 trabajó en el Ministerio de Exteriores. Luego, año y medio en una empresa. “Me despidieron al comienzo de la crisis”. Durante un tiempo tiró de ahorros. Cuando el dinero se acabó se fue a vivir a casa de amigos. Estuvo dos años. “Llegó un punto en que no quería ser un estorbo y decidí irme a la calle. El primer día estás bien. Das vueltas y tienes comida, pero no puedes dormir; el segundo día empiezas a pensar en el futuro y en qué pasará. Duermes unas horas, pero con un ojo abierto y el otro cerrado; el tercer día me entró una angustia tal que empecé a buscar un sitio adonde ir”.

Η ΑΠΟΨΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ …

Είμαι δάσκαλος εδώ και 15 χρόνια και διδάσκω σε ένα δημόσιο σχολείο στη Μακεδονία στην έκτη τάξη. Πάντα πίστευα ότι οι μαθητές μου έβλεπαν πιο ξεκάθαρα τα πράγματα γύρω μας και με περισσότερη προσοχή. Όμως μετά από το τελευταίο τεστ που τους έβαλα, σε μια άσκηση γραμματικής περισσότερο και όχι κριτικής σκέψης, μου έδωσαν όλοι τους τις απαντήσεις που εδώ και 3 χρόνια ψάχνω σε μεγαλόσχημους επιστήμονες.

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αυτές τις σκέψεις ακριβώς όπως τις έγραψαν χωρίς καμία επέμβαση ή διόρθωση.

 

Επειδή η κάθε μια είναι ξεχωριστή θα τις δημοσιεύω μια κάθε μέρα για να μην επισκιάζει η μια την άλλη.