Μήνυση του Ε.ΠΑ.Μ. για ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ και ΨΗΦΙΣΜΑ για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας

Μήνυση κατέθεσε το Ε.ΠΑ.Μ. για ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ – Άρειος Πάγος 5 Φεβρουαρίου 2018 

8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2018

Την Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2018 το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.ΠΑ.Μ.), σε υλοποίηση ομόφωνης απόφασης του 6ου Συνεδρίου του, υπέβαλε Μήνυση – Συνηγορία για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας (επί Εσχάτη Προδοσία).

Οι μηνυτές:

• Δημήτρης Καζάκης, ατομικά και ως πρόεδρος του Ε.ΠΑ.Μ. και

• ο δρ Νομικής – δικηγόρος Φώτιος- Σπυρίδων Μαζαράκης και συντάκτης της μηνύσεως,

προσήλθαν στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, συνοδευόμενοι από στελέχη του Μετώπου, τους δικηγόρους

• Γιάννη Γκινοσάτη, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Ε.ΠΑ.Μ.

• Ευαγγελία Χαραλάμπους, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ.

• Παναγιώτη Ζησιμάτο, μέλος της Επιτροπής Νομικής Αλληλεγγύης του Ε.ΠΑ.Μ.

τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ.,

• Αντώνη Παπαντωνίου

• Χριστίνα Πολυχρονοπούλου

• Γιώργο Γεωργή και την

• Ελπίδα Λέκκα, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Ε.ΠΑ.Μ.,

και υπέβαλαν Μήνυση – Συνηγορία για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας (επί Εσχάτη Προδοσία) η οποία αφορά:

• την εγκαθίδρυση κατά αντισυνταγματικό τρόπο Μνημονίων και Δανειακών Συμβάσεων

• την παραβίαση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015 και

• την παράδοση της νομοθετικής αρμοδιότητας της Βουλής στους δανειστές.

Εξηγήσεις :

Του Δημήτρη Καζάκη

10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2018

Πολλοί νομίζουν ότι η μήνυση επί Εσχάτη Προδοσία δεν είναι παρά μια προσπάθεια να κατηγορηθούν και να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι της εθνικής τραγωδίας που βιώνει ο ελληνικός λαός εδώ και σχεδόν 8 χρόνια. Και είναι αλήθεια ότι όσες ανάλογες μηνύσεις από πολίτες ή ομάδες πολιτών κατατέθηκαν μέχρι σήμερα είχαν αυτόν κυρίως τον σκοπό.

Ωστόσο δεν είναι έτσι. Δεν είναι μόνο έτσι. Η κατάθεση μιας μήνυσης επί Εσχάτη Προδοσία όχι απλά από πολίτες, αλλά από πολιτικές δυνάμεις, δεν είναι παρά η απαρχή μιας ριζικής διαδικασίας μεταπολίτευσης για τη χώρα. Δεν έχει καμιά σημασία πόσο χρόνο θα πάρει για να τελεσιδικήσει. Δεν έχει καμιά σημασία πόσοι και ποιοι τελικά θα τιμωρηθούν για πράξεις Εσχάτης Προδοσίας.

Αυτό που έχει σημασία είναι το γεγονός ότι από την στιγμή που θα ξεκινήσει η προδικασία, δηλαδή από τη στιγμή που θα διαταχθεί η προκαταρκτική εξέταση, η μεταπολίτευση έχει ξεκινήσει. Κι έτσι ότι κι αν εφαρμόζουν οι κυβερνώντες ως προϊόν των μνημονιακών δεσμεύσεων είναι απόλυτα ακυρωτέο. Όλες οι υπογραφές που τέθηκαν σε βάρος του ελληνικού λαού είναι ακυρώσιμες. Ότι ξεπουλήθηκε σ’ αυτή την χώρα λόγω δανειστών από δημόσια και ιδιωτική περιουσία, μπορούμε να το πάρουμε πίσω και να επιστρέψει στους νόμιμους ιδιοκτήτες του.

Το σύνολο των εκατοντάδων μνημονιακών νόμων, ρυθμίσεων και θεσμών, που συγκροτούν το παρασύνταγμα της σύγχρονης κατοχής, μπορεί πλέον να ακυρωθεί. Η ελληνική έννομη τάξη, το κοινωνικό κράτος δικαίου όπως ορίζεται στο άρθρο 25 του ισχύοντος Συντάγματος, μπορεί να αποκατασταθεί στη χώρα.

Ολόκληρο το χρέος με βάση το οποίο μας εκβιάζουν θεωρείται πλέον άκυρο και εντελώς παράνομο. Κι ο λόγος είναι απλός. Σήμερα, το σύνολο του δημοσίου χρέους ιδιαίτερα μετά την απάτη με το περίφημο PSI του 2012 – με εξαίρεση λιγότερα των 8 δις ευρώ παρακρατηθέντα ομόλογα, που σε μεγάλο βαθμό πια έχουν αποπληρωθεί – είναι προϊόν των μνημονίων και του ευρωπαϊκού μηχανισμού.

Πρόκειται για μνημόνια που ποτέ ψηφίστηκαν και δεν κυρώθηκαν από την Βουλή ως διεθνείς συμβάσεις. Και τα τρία μνημόνια ψηφίστηκαν ως «σχέδια», ενώ τα πραγματικά μνημόνια με τις υπογραφές τους δεν πέρασαν ποτέ για κύρωση από την ελληνική Βουλή. Κι επομένως είναι παντελώς παράνομα.

Με τη μήνυση αυτή επί Εσχάτη Προδοσία θεμελιώνεται το απόλυτα νόμιμο δικαίωμα του ελληνικού λαού να σταματήσει να πληρώνει το επαχθές και απεχθές δημόσιο χρέος. Στο σύνολό του!

Να γιατί το Ε.ΠΑ.Μ. επιδιώκει την άμεση συμμετοχή στη διαδικασία της μήνυσης όλων των πολιτικών δυνάμεων που αντιτάσσονται στην μνημονιακή κατοχή. Ώστε να συγκροτηθεί ένας ευρύς πόλος πατριωτικών και δημοκρατικών δυνάμεων με σκοπό όχι μόνο την ακύρωση όλων των δεσμεύσεων και υποχρεώσεων σε βάρος του ελληνικού λαού, αλλά και την ανασυγκρότηση εκ βάθρων της ελληνικής πολιτείας και οικονομίας προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών και των εργαζομένων.

Το πόσο γρήγορα μπορούμε να πετύχουμε αυτούς τους στόχους εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από την άμεση και πρακτική συμμετοχή των ίδιων των πολιτών. Τέρμα πια οι ατελέσφορες διαμαρτυρίες. Τώρα έχουμε τον τρόπο να πετύχουμε άμεσα αποτελέσματα, να γλυτώσουμε τα χειρότερα και να κερδίσουμε όσα μας αφαίρεσαν.

Ήρθε η ώρα να κριθεί ο καθένας μας. Δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες. Δεν μπορεί κανείς πια να επικαλείται πολιτικές ή ιδεολογικές διαφορές. Ούτε να κρύβεται πίσω από προσχήματα του τύπου: όλοι ίδιοι είναι. Πώς είναι όλοι ίδιοι, όταν πολιτικές δυνάμεις σαν το Ε.ΠΑ.Μ. δεσμεύονται ως Πολιτική Αγωγή σε μια μήνυση επί Εσχάτη Προδοσία; Πώς είναι δυνατόν δυνάμεις που συμμετέχουν και δεσμεύονται από μια τέτοια μήνυση, να κάνουν πίσω; Πώς είναι δυνατόν να ανακαλύψουν ξαφνικά μετά την εκλογή τους, ότι δεν μπορούν να ακυρώσουν τα μνημόνια;

Αύριο 11 Φεβρουαρίου στο Royal Olympic (στήλες του Ολυμπίου Διός) στις 11:00 π.μ. θα μπορέσει ο καθένας μας να αντιληφθεί πόσο εύκολα και πόσο γρήγορα με τη συμμετοχή του μπορούμε να γλυτώσουμε από το σημερινό καθεστώς ανομίας και γενοκτονίας.

Ο Δημήτρης Καζάκης είναι Πρόεδρος του Ε.ΠΑ.Μ.

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (για υπογραφή, κλικ στο λινκ )

Προλογική Διακήρυξη

Ο Ελληνικός Λαός και η Πατρίδα μας, από το Μάιο του 2010, βιώνουν μια πρωτόγνωρη κατάσταση, τουλάχιστον για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα: η Δημοκρατία μας, και όπως αυτή εγκαθιδρύεται με το Σύνταγμα του 1975, έχει αλλοιωθεί και αδρανοποιηθεί· τα ανθρώπινα δικαιώματα ενός ολόκληρου λαού έχουν πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων. Ένα εκατομμύριο τριακόσιες χιλιάδες συμπολίτες μας είναι άνεργοι. Οι εναπομείναντες εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και όσοι δεν οδηγήθηκαν στην ομηρία της πρόωρης συνταξιοδότησης, έχουν υποστεί μειώσεις των εισοδημάτων τους περίπου της τάξης του 25%. Όσοι έχουν ακόμη δουλειά, πληρώνονται με πολύμηνες καθυστερήσεις, λαμβάνοντας σε πολλές περιπτώσεις “φιλοδωρήματα” αντί των δεδουλευμένων τους. Συνεχή φορομπηχτικά νομοθετήματα, ξεπούλημα του Δημόσιου Πλούτου, ποδηγέτηση και ακρωτηριασμός της δημοκρατίας, επιβάλλονται από μια Βουλή που δέχθηκε να παραδώσει την κυριαρχία της στους ξένους δανειστές, κρατώντας για τον εαυτό της μόνο την ακίνδυνη φλυαρία της. Αυτοκτονίες, άνεργοι, άεργοι, άστεγοι, πεινασμένοι, απελπισμένοι και ψυχικά πληγωμένοι συμπολίτες μας, συνθέτουν έναν νέο ζόφο που επιχειρείται να “κρυφτεί κάτω από το χαλί” όπως-όπως. Επιχειρήσεις και καταστήματα κλείνουν. Η παραγωγική δυναμική της χώρας μειώνεται και υπονομεύεται μέχρι την ολοκληρωτική εξαφάνισή της. Ο δημόσιος πλούτος ξεπουλιέται εσκεμμένα και “ασυλλόγιστα”. Το νέο και καλύτερο δυναμικό της χώρας μεταναστεύει. Μια συνεχής εξαθλίωση χωρίς τέλος, χωρίς προοπτική εξόδου, χωρίς αύριο.

Η φύλαξη της δημοκρατίας ανήκει στο Λαό

Το Σύνταγμά του 1975, θεωρείται και είναι το δημοκρατικότερο σύνταγμα που γνώρισε ο τόπος. Και αυτό οφείλεται στην εγκαθίδρυση της δημοκρατικής αρχής, που λειτουργεί ως ανάχωμα και υποτάσσει τις υπόλοιπες παραδοχές στο δικό της νόημα. Πρόκειται για μια υπέρτατη πολιτική θέση, που πλέον γίνεται αδιαπραγμάτευτη, θεσπίζεται νομικά, εξοπλίζεται με την ισχύ του υπέρτατου Νόμου, και λαμβάνει την πρωτοκαθεδρία στον κατάλογο των αξιών του. Θεμέλιο του Πολιτεύματος είναι η Λαϊκή Κυριαρχία· όλες οι εξουσίες πηγάζουν από αυτήν, υπάρχουν υπέρ αυτής, και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα. Και όπως, και σε συμβολικό επίπεδο, το Σύνταγμα εγκαθιδρύει τη δημοκρατική αρχή με τις πρώτες διατάξεις του, με τις ακροτελεύτιες (πλέγμα παραγράφων 2, 3 και 4 άρθρου 120) φροντίζει για την υπεράσπισή της, και μάλιστα για την υπεράσπιση της ουσίας της παραδοχής, που αναβιβάζεται έτσι σε ιστορικό ορόσημο που πρέπει να διέπει την κάθε δημοκρατία, αν πράγματι αυτή βασίζεται στην κυριαρχία του Λαού της, αλλά και υπάρχει προς χάρη του.

Κατά πρώτον, απαιτείται σεβασμός στο Σύνταγμα και σεβασμός, μόνο, στους νόμους που συμφωνούν μ’ αυτό. Νόμοι που αντιστρατεύονται το Σύνταγμα, δεν πρέπει να τηρούνται, γιατί αντίθετα οι Έλληνες οφείλουν να τηρούν το Σύνταγμα, με τον ίδιο τρόπο που εκδηλώνουν ενεργητικά τον πατριωτισμό τους. Μέχρι που φτάνει η ανυπακοή σ’ έναν τέτοιο νόμο; Μέχρι να καταστεί ανενεργός, τηρώντας ανάστροφα το μέτρο της επιθετικότητάς του με το οποίο επιχειρεί να κατισχύσει πραγματικά μέσω της θέσπισής του ως, τάχα, θετικό “δίκαιο”.

Κατά δεύτερο, οι Έλληνες έχουν δικαίωμα αλλά και υποχρέωση να αντιστέκονται με κάθε μέσον εναντίον οιουδήποτε επιχειρεί να καταλύσει το Σύνταγμα με τη βία. Εδώ, η άμυνα είναι απεριόριστη, αρκεί η κατάλυση του Συντάγματος να επιχειρείται με τη βία. Δεν πρόκειται τόσο για τη προστασία αυτής καθ’ αυτής της βασικής συμφωνίας Ειρήνευσης μεταξύ αντιμαχομένων δυνάμεων και συμφερόντων, γιατί το Σύνταγμα είναι και αυτό, όσο για την εξασφάλιση των βασικών Δικαίων ολόκληρου του Λαού που εγκαθιδρύονται και λειτουργούν σύμφωνα μ’ αυτήν και υπό τις εγγυήσεις της. Επιβάλλεται η προάσπισή της έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να την καταλύσει, μόνο όμως με τη βία. Η Θεμελιώδης Συμφωνία, το Σύνταγμα, πρέπει να τηρηθεί, όσο υφίσταται, μέχρι την αναθεώρησή της και κατά το μέτρο που η ίδια προβλέπει, και ενώ ουδέποτε ο Λαός απεμπολά το συντακτικό του προνόμιο: όπως ακριβώς την πρώτη φορά που θέσπισε Σύνταγμα. Βασικές αρχές και θεσμοί της που κατοχυρώνουν το μοναδικό ρόλο της λαϊκής κυριαρχίας και τα δικαιώματά της, ποτέ δεν συρρικνώνονται, μόνο διευρύνονται, κατ’ επιταγή του ίδιου του Συντάγματος.

Κατά τρίτον, όμως, η αφοσίωση στην Πατρίδα και στη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων. Πατρίδα και Δημοκρατία, αναβιβάζονται σε έννομα αγαθά ίσης αξίας, υπέρτερα όλων, και απαιτούν ίδια ποιότητα υπεράσπισης από τους Έλληνες Πολίτες. Και ναι μεν η αφοσίωση μπορεί να “μοιάζει” με ευχή που απευθύνεται στον ψυχισμό του υποκειμένου, στην πίστη του και στις ενέργειες που οφείλει βάσει αυτής, αν θέλει να είναι συνεπής με το αξιωματικό της περιεχόμενο, να μην την προδώσει, εν τούτοις, επειδή το είδος της αφοσίωσης είναι πρωταρχικό, θεμελιώδες όλων, απαντάται στον υπέρτατο επιτακτικό Νόμο που αντανακλά τη γενική βούληση, στο Σύνταγμα, και αφορά τη διατήρηση της Δημοκρατίας, αυτής που περιγράφεται στο σύνταγμα και εγκαθιδρύεται μ’ αυτό, η αφοσίωση δημιουργεί δικαίωμα και υποχρέωση ενεργητικής συμβολής σ’ αυτούς που μοναδικά ωφελεί, και από τους οποίους λαμβάνει νόημα και υπόσταση. Η Λαϊκή Κυριαρχία, ως δρώσα και ενεργή κατάσταση που καθορίζει και διατηρεί το περιεχόμενο της Ελευθερίας που επέλεξε ο Λαός, οφείλει να μείνει ζωντανή. Να συνεχίσει να είναι το Θεμέλιο και ο μοναδικός νομιμοποιητικός παράγοντας του δικαίου, η ίδια ουσιαστικός Φορέας του. Γι’ αυτό, και το συντακτικό προνόμιο ανήκει και παραμένει στο λαό, όπως την πρώτη φορά που θέσπισε Σύνταγμα, αρκεί όλες οι εξουσίες να συνεχίσουν να απορρέουν από αυτόν και να λειτουργούν μόνο για την ωφέλειά του και όπως ο ίδιος την καθορίζει.

Και οι ενέργειες που επιτρέπονται και επιβάλλονται βάσει της αφοσίωσης σ’ αυτήν τη Δημοκρατία, ίδια με την αφοσίωση στην Πατρίδα, στοχεύουν ακριβώς σ’ αυτό: στη διαφύλαξη των δικαιωμάτων της Λαϊκής Κυριαρχίας, των δικαίων της και των εξουσιών της. Στη διατήρηση της πραγματικής ισχύος τους. Οποιαδήποτε ενέργεια τρίτου, ή και οργάνων που στελεχώνουν εξουσίες της, επιχειρεί να καταλύσει, αδρανοποιήσει, αλλοιώσει την ισχύ τους, συνιστά σφετερισμό των εξουσιών της. Πρόκειται: είτε για την αντιποίηση άσκησης δικών της άμεσων εξουσιών, της ίδιας ως Φορέα, από άλλους, είτε για την άσκηση έμμεσων εξουσιών της από άλλους αντί αυτών που η ίδια επέλεξε, είτε για την άσκηση των εξουσιών της από τα ίδια τα νόμιμα όργανά της με κατάχρηση των προϋποθέσεων δράσης τους ή προς βλάβη των θεσπισμένων συνταγματικά Δικαίων της. Ο σφετερισμός της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών της με οποιονδήποτε τρόπο, αποτρέπεται πάση δυνάμει και θυσία. Όπως αντικρούεται ο ξένος εισβολέας κατά της Πατρίδας. Μιας Πατρίδας, που ταυτίζεται αξιακά με το σκληρό πυρήνα της δημοκρατίας, το λαό της και τα δίκαιά του, λειτουργεί προς χάριν του, και δεν νοείται έξω, πάνω, ή χωρίς αυτόν.

Για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και της Εθνικής Κυριαρχίας

Έχοντας επίγνωση των ευθυνών μας απέναντι στη Χώρα και στο Λαό της. Με ακλόνητη πίστη στο φυσικό δικαίωμα του Λαού μας για αυτοδιάθεση. Διακατεχόμενοι από την αγωνία της απελευθέρωσης της Πατρίδας από την ξένη Επιτροπεία, γεγονός που αναγνωρίζει το σύνολο του πολιτικού προσωπικού που “κυβερνά” από το 2010 μέχρι και σήμερα, διακηρύσσουμε και συνυπογράφουμε: Τα Μνημόνια και οι αντίστοιχες δανειακές συμβάσεις τους, έχουν συναφθεί και έχουν ισχύσει στην εσωτερική έννομη τάξη με καταφανείς αντισυνταγματικούς τρόπους, οι οποίοι στοιχειοθετούν εγκλήματα εσχάτης προδοσίας. Τα μνημόνια οι δανειακές συμβάσεις και το χρέος που με αυτές επιβλήθηκε στη Χώρα, έχουν ισχύσει de facto και κατά παράβαση του εσωτερικού δικαίου (συνταγματικού και ποινικού), του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτουργοί, συναυτουργοί, ηθικοί αυτουργοί, άμεσοι και απλοί συνεργοί των εγκλημάτων αυτών, είναι: μέλη της Βουλής του 2010, μέλη της Βουλής του 2012, μέλη της Βουλής του 2015, μέλη των κυβερνήσεων των αντίστοιχων προαναφερόμενων περιόδων, κρατικοί υπάλληλοι του ελληνικού κράτους, υπάλληλοι διεθνών και διεθνικών οργανισμών. Η μη υλοποίηση του αποτελέσματος του Δημοψηφίσματος της 05ης Ιουλίου 2015, στοιχειοθετεί επίσης περίπτωση εγκλήματος εσχάτης προδοσίας. Η παραδοχή και η δέσμευση, μέσω του 3ου Μνημονίου, ότι η Ελληνική Βουλή νομοθετεί με περιεχόμενο που εγκρίνεται από τον ΕΜΣ, επίσης. Η ίδρυση και εν συνεχεία η λειτουργία των λεγόμενων “Ανεξάρτητων Αρχών” του Ν.4389/2016 (ΦΕΚ 94 Α’ 27.05.2016), “παιδί” του 3ου Μνημονίου, υπό το συγκεκριμένο πλέγμα: άσκηση αρμοδιοτήτων που μόνο συνταγματικά όργανα μπορούν να ασκούν, αρμοδιότητες που τους παρέχει ο νόμος χωρίς νέος νόμος να μπορεί να τις πάρει πίσω (τέτοια πρόβλεψη ισχύει μόνο για τις μη αναθεωρήσιμες διατάξεις του Συντάγματος), ασυλίες, εξουσίες και εγγυήσεις καθ’ υπέρβαση του συντάγματος, επίσης, τόσο για αυτούς που τις ίδρυσαν, όσο και γι’ αυτούς που τις υπηρετούν.

Η Χώρα λειτουργεί με αλλοιωμένους και αδρανοποιουμένους Θεμελιώδεις Δημοκρατικούς Θεσμούς της. Η παράνομη “μεταβολή”, πλέον, σ’ ένα άλλο πολίτευμα απ’ αυτό που εγκαθιδρύει το Σ/75, επιχειρείται και σε δικαιικό πεδίο. Η ΑΜΥΝΑ υπέρ της Δημοκρατίας και η απελευθέρωση της Πατρίδας από του ξένους τοκογλύφους, συνιστά πατριωτικό καθήκον κάθε Έλληνα Πολίτη, μέχρι την αποκατάσταση και την ολοσχερή διαφύλαξη και των δύο εννόμων αγαθών.

H “Μήνυση – Συνηγορία για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας” που υπέβαλλε ενώπιον της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου το ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ στις 05.02.2018, δεν αφορά μόνο τη δίωξη και τον ποινικό κολασμό αυτών που αλλοίωσαν και αδρανοποίησαν Θεμελιώδεις Θεσμούς του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, αυτών που καθυπόταξαν στη μέγγενη ξένων συμφερόντων το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας, αλλά συνηγορεί ενεργητικά υπέρ της Ελευθερίας της Πατρίδας, των Δικαίων του Ελληνικού Λαού και την αποκατάστασή τους.

Καλούνται όλες οι Πατριωτικές Δημοκρατικές και Αντιμνημονιακές δυνάμεις να συμπαραταχθούν στην προσπάθεια, μέσα στα πλαίσια που επιτάσσει το Σύνταγμα και οι νόμοι που συμφωνούν μ’ αυτό.

Καλούνται οι Λειτουργοί της Δικαστικής Εξουσίας να επιδείξουν το σθένος που επιτάσσει το Σύνταγμά μας κατά την υλοποίηση του δικαιοδοτικού τους έργου: γνωρίζουν ότι κατά την άσκηση των καθηκόντων τους υπόκεινται μόνο στο Σύνταγμα και στους νόμους που συμφωνούν μ’ αυτό και σε καμιά περίπτωση δεν υποχρεούνται να συμμορφώνονται με διατάξεις που έχουν τεθεί κατά, ή προς, κατάλυση του Συντάγματος (άρθρα 87 παρ.2 και 93 παρ.4 Σ/75). Είναι Χρέος τους, όπως και όλων των ελλήνων πολιτών, η υπεράσπιση της Δημοκρατίας και των Δικαίων του Λαού μας.

ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΥΣΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΥΣΟΥΝ

Αθήνα 11 Φεβρουαρίου 2018

 

ΣΧΕΤΙΚΑ

• Αναφορά στην ημερίδα της 11ης Φεβρουαρίου 2018 «Τα Μνημόνια εγκαθιδρύθηκαν με αδρανοποίηση της Δημοκρατίας»
• Μηνύσεις
• Έσχατη προδοσία
• ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ: ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ και ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ