Καλέστε τον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου να εξετάσει όλες τις καταγγελίες και τα στοιχεία που έλαβε αναφορικά με εγκλήματα της αρμοδιότητας του που τελούνται στην Ελλάδα, να ξεκινήσει έρευνα και να στείλει σε δίκη τους ενόχους. Κάντε κλικ στην πιο κάτω εικόνα και συμπληρώστε την φόρμα συλλογής υπογραφών.
Petition to the prosecutor of the ICC. About the situation in Greece, he have already received 4 appeals.
Αίτημα:
Ως πολίτης του κόσμου, στηρίζω το δικαστικό αγώνα των Ελλήνων και ζητώ από τον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ICC) να ενεργοποιήσει αμέσως τις διαδικασίες, να εξετάσει τα εγκλήματα που τελέστηκαν στην Ελλάδα και να οδηγήσει σε δίκη όσους ευθύνονται γι΄αυτά. Οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν, η διάπραξη παρομοίων εγκλημάτων πρέπει να αποτραπεί.
Petition:
As a citizen of the world, I support the legal battles of the Greek people and ask the Prosecutor of the International Criminal Court (ICC) to immediately activate procedures, to investigate the crimes being perpetrated in Greece and bring to trial anybody responsible for them. Any and all persons found guilty must be punished. Such crimes must be prevented.
Petición:
Como ciudadano del mundo, apoyo las batallas legales del pueblo griego y pido al Fiscal de la Corte Criminal Internacional (ICC) que abra procedimientos inmediatos para investigar los crímenes que están siendo perpetrados en Grecia y lleven a juicio a las personas responsables de ellos. Cualquier persona encontrada culpable de estos crímenes debe ser penalizada. Estos crímenes deben ser prevenidos.
Firma la petición
"Ο κόσμος είναι επικίνδυνος, όχι εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό, αλλά εξαιτίας αυτών που τους κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα."
Άλμπερτ Αϊνστάιν
“The world is a dangerous place to live, not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it.”
Albert Einstein
Γι΄αυτό στηρίξτε όλους τους Έλληνες που μάχονται με κάθε τρόπο να σώσουν την χώρα. Στηρίξτε και τον αγώνα για δικαιοσύνη που ξεκινήσαμε πολλοί, τόσο στα εγχώρια όσο και στα διεθνή δικαστήρια. Απώτερος σκοπός η τιμωρία όσων ευθύνονται για την κατάντια της χώρας και η αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος.
JusticeForGreece 
ΥΠΟΓΡΑΦΩ
Να καταψηφισθεί η Συμφωνία των Πρεσπών
Η ορθή ονομασία είναι Δημοκρατία της Παιονίας
ή Δημοκρατία του Βαρδάρη
Δρ. Χαράλαμπος Γκούβας
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος πρώην μέλος της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής και της Επιτροπής Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ : Παίζει με τη φωτιά του Διχασμού ο Τσίπρας. Δημοψήφισμα, η μόνη δημοκρατική, νομιμοποιημένη, εθνικά υπεύθυνη λύση, η μόνη λύση και για τον ίδιο!
January 20, 2019
Έχουμε υποστηρίξει, νομίζουμε μάλιστα ότι είμαστε οι πρώτοι, αλλά μπορεί να κάνουμε και λάθος, ήδη από τις 11 Ιανουαρίου 2018, όταν ανέκυψε ξανά το «Μακεδονικό», την ζωτική ανάγκη να διεξαχθεί οπωσδήποτε δημοψήφισμα για την κύρωση οποιασδήποτε συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και πΓΔΜ.
Το αίτημα για διεξαγωγή δημοψηφίσματος διατύπωσε επίσης, από το βήμα του μεγάλου συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης, ο εκ των ομιλητών, εκπαιδευτικός από τη Θράκη Κώστας Καραΐσκος, στις 16 Ιανουαρίου 2018. Το διατύπωσε επίσης, με όλο το ηθικό και συμβολικό βάρος που φέρει, ο Μίκης Θεοδωράκης, ελληνικό και παγκόσμιο σύμβολο της Αριστεράς και των αγώνων για την Ελευθερία σε όλο τον κόσμο, ως κύριος ομιλητής στην πολύ μεγάλη συγκέντρωση της Αθήνας, στις 4 Φεβρουαρίου 2018. ‘Εκτοτε το έχουν υιοθετήσει και πολλές άλλες προσωπικότητες και φορείς, περιλαμβανομένων μερικών από τους πιο αξιόλογους εκπροσώπους του ελληνικού καλλιτεχνικού κόσμου, πολιτικά τοποθετημένοι είτε στην Αριστερά, είτε στη Δεξιά.
Την άποψη ότι πρέπει να διεξαχθεί δημοψήφισμα για τη συμφωνία συμμερίζεται η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, του ελληνικού λαού, εν ονόματι του οποίου ασκούν την Εξουσία τους, η κυβέρνηση και η Βουλή των Ελλήνων.
Δεν θα επαναλάβουμε εδώ το σύνολο της επιχειρηματολογίας που αναπτύξαμε στην αρθρογραφία μας για τους λόγους, εθνικούς, δημοκρατικής νομιμότητας, πολιτικούς, ακόμα και λόγους καλώς νοούμενου συμφέροντος του κυβερνώντος κόμματος, που όχι μόνο επιβάλλουν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, την καθιστούν την μόνη εθνικά υπεύθυνη λύση, τη μόνη δημοκρατική, αλλά και τη μόνη συμφέρουσα στο κυβερνών κόμμα και στην ευρύτερη παράταξη της Αριστεράς και Κεντροαριστεράς και τα λαϊκά στρώματα και τάξεις που την ακολουθούν.
Θα περιοριστούμε εδώ, να επισημάνουμε τις πιο επικίνδυνες δυνατές συνέπειες των επιλογών του Πρωθυπουργού και τις πιο χτυπητές ανακολουθίες του ΣΥΡΙΖΑ.
Υπονομεύοντας το δημοκρατικό πλαίσιο, αντιπαραθέτοντας την Κοινωνία στο Εθνος
Εχουμε υπογραμμίσει ότι αυτή η Βουλή δεν έχει την απαιτούμενη νομιμοποίηση για να κυρώσει μια συμφωνία, οι συνέπειες της οποίας υπερβαίνουν κατά πολύ τον βίο της και που διχάζει βαθειά τον ίδιο τον ελληνικό λαό. Τον Σεπτέμβριο άλλωστε του 2015, όταν εξελέγη, το Μακεδονικό δεν υπήρχε ούτε ως υπαινιγμός στη δημόσια ζωή και στην προεκλογική εκστρατεία των κομμάτων.
Ακόμα κι αν είχε όμως τέτοια νομιμοποίηση και πάλι η σημασία του θέματος και η ανάγκη διαφύλαξης της εμφύλιας ειρήνης στη χώρα, θα επέβαλε να πάρει την απόφαση ο ίδιος ο ελληνικός λαός.
Πόσο μάλλον τώρα που, για να χρησιμοποιήσουμε τον όρο που χρησιμοποιεί το ίδιο το Σύνταγμα, ο συντακτικός νομοθέτης, υπάρχει κραυγαλέα δυσαρμονία μεταξύ όσων κάνει η Κυβέρνηση και ψηφίζει η Βουλή στο Μακεδονικό και όσων βούλεται ο Λαός που την έχει εκλέξει.
Η προσπάθεια να κυρωθεί η Συμφωνία για ένα τόσο βαρύ μάλιστα εθνικό θέμα, από αυτήν τη Βουλή, συνιστά νομότυπο μεν, επί της ουσίας δε πολιτικό πραξικόπημα, μια θεσμική ταχυδακτυλουργία που πλήττει βαριά την ίδια την ουσία του πολιτεύματος και ξεθεμελιώνει το όποιο ηθικό και πολιτικό κεφάλαιο της ίδιας της Αριστεράς, επομένως και τα συμφέροντα όποιων λαϊκών στρωμάτων και τάξεων εξακολουθούν και σήμερα να στηρίζονται στον ΣΥΡΙΖΑ για να προστατευθούν κοινωνικά.
Ο «κίνδυνος της Άκρας Δεξιάς, του Εθνικισμού και του Φασισμού»
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι την απασχολεί ο κίνδυνος της ‘Ακρας Δεξιάς και του νέο–Φασισμού. Στην πραγματικότητα χρειάζεται την άκρα δεξιά, αφενός για να κόβει εκλογικά από τη ΝΔ, αφετέρου για να δημιουργήσει κίνητρο στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν απομακρυνθεί να τον ξαναψηφίσουν.
Αλλά είναι η ίδια με την πολιτική της που θρέφει την ‘Ακρα Δεξιά και τον Φασισμό. Την άκρα δεξιά την είχε τοποθετήσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας η προδοσία και καταστροφή του κυπριακού ελληνισμού το 1974.
Σήμερα είναι, που η λεγόμενη Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, της δίνει τη χρυσή ευκαιρία να βγει από κει μέσα και να εγκαλεί για εκατό χρόνια, με αφορμή το μακεδονικό, ως προδοτική όχι τον Τσίπρα, αυτός αργά ή γρήγορα θα φύγει από το προσκήνιο, αλλά ολόκληρη την παράταξη που σήκωσε το βάρος της μεγαλύτερης και πιο ηρωϊκής αντίστασης σε όλη την Ευρώπη, της παράταξης που έδωσε τους πρώτους και μόνους νεκρούς στην Αθήνα για την ‘Ενωση της Κύπρου με την Ελλάδα και που πάλεψε εναντίον της Αμερικανοκρατίας. Μιας παράταξης που είναι εθνικό και όχι μόνο παραταξιακό ή κομματικό κεφάλαιο και εφεδρεία.
«Εσείς πουλήσατε τη Μακεδονία», θα λένε σε όποιον προοδευτικό πολίτη τολμήσει να τους φέρει οποιαδήποτε αντίρρηση.
Το έγκλημα δεν θα αποδειχθεί στιγμιαίο, όπως ελπίζει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Θα αποδειχθεί διαρκείας, γιατί η συμφωνία δεν είναι ούτε καλή, ούτε ειλικρινής, είναι δημιουργικά ασαφής και δεν είναι δεκτή ούτε από τους ‘Ελληνες, ούτε από τους Σλαβομακεδόνες. Οι τριβές θα είναι διαρκείς. Η διαφορά Ελλάδας και πΓΔΜ δεν ήταν ενεργή, είχε ξεχαστεί από όλους, πλην ΗΠΑ και ΝΑΤΟ και δεν δημιουργούσε κανένα πρόβλημα στις δύο χώρες. Τώρα θα ξαναρχίσει η αντιπαράθεση των «εθνικισμών», που τόσο ξορκίζουν δήθεν οι ΣΥΡΙΖαίοι.
Στο εσωτερικό της Ελλάδας πήραμε ήδη μια γεύση του που θα οδηγήσουν όλα αυτά με τη διάλυση κακήν-κακώς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-Αν.Ελλ. και τον νέο εξευτελισμό της Βουλής, με τις ποδοσφαιρικού τύπου μεταγραφές και τις οβιδιακές μεταμορφώσεις βουλευτών που ξέχασαν, μέσα σε μερικές μέρες, τα όσα έχουν υποστηρίξει στο παρελθόν. Ξαναζήσαμε το κλίμα της Αποστασίας. Τότε οι Αμερικανοί ήθελαν να περάσουν το σχέδιο ‘Ατσεσον που «έλυνε» το κυπριακό παραχωρώντας το Καστελόριζο στην Τουρκία. Τώρα, πάλι οι Αμερικανοί, θέλουν να «λύσουν» το μακεδονικό, αντίθετα προς τη θέληση του ελληνικού λαού. Και είμαστε ακόμα στην αρχή.
Θυμίζουμε ότι σε όλες τις δημοσκοπήσεις που γίνονται επί ένα χρόνο, το ποσοστό των Ελλήνων που αντιτίθενται σε μια τέτοιου τύπου συμφωνία κυμαίνεται γύρω στο 75%. Η τελευταία, μετά από όλο το κυβερνητικό προπαγανδιστικό μπαράζ, αλλά πριν το νέο συλλαλητήριο, δίνει το ‘Όχι στο 65%, που και πάλι είναι μια πολύ μεγάλη πλειοψηφία.
Η σκιά ενός νέου Διχασμού
Πήραμε μια πρώτη γεύση, αλλά αυτό δεν είναι τίποτα. Η πραξικοπηματική κύρωση της Συμφωνίας από τη Βουλή, κινδυνεύει να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για νέους Διχασμούς και, στο χειρότερο σενάριο, μεσοπρόθεσμα, για εμφύλιο χαμηλής έντασης ακόμα. Υπονομεύει το δημοκρατικό πλαίσιο που είναι, ακόμα, και παρά την προφανή δυσαρμονία του με τη βούληση του λαού, το μόνο κοινά αποδεκτό πλαίσιο, που επιτρέπει την εμφύλια ειρήνη στη χώρα. Αντιπαραθέτει την κοινωνική στην εθνική ταυτότητα, ενεργοποιώντας τον θεμελιώδη μηχανισμό που οδήγησε και μπορεί να ξαναοδηγήσει σε εμφύλιο πόλεμο τον ελληνικό λαό.
Ξέρω ότι αυτά μπορεί να φαίνονται υπερβολικά σε πολλούς αναγνώστες. Δυστυχώς όμως δεν είναι. Δεν θα θυμίσουμε τώρα την ελληνική ιστορία, γιατί δηλαδή η αντιπαράθεση του «εθνικού» προς το «κοινωνικό» και τούμπαλιν, αυτό δηλαδή που γίνεται επί της ουσίας τώρα, έχει οδηγήσει ιστορικά στον Διχασμό και τον Εμφύλιο, που είναι ο κύριος τρόπος καταστροφής των Ελλήνων στην ιστορία μας, αλλά και ο πιο εύκολος τρόπος στις ξένες δυνάμεις να τους υποδουλώνουν, υποδαυλίζοντάς τον.
Μια επίπλαστη και παραπλανητική «σταθερότητα»
Οι περισσότεροι πολίτες και σχεδόν όλοι οι πολιτικοί μας, ακόμα περισσότερο οι κυβερνώντες, ζούνε και θέλουν να ζούνε σε ένα ψυχολογικό κλίμα επίπλαστης, ψεύτικης σταθερότητας, που προβάλλει στο μέλλον ένα οικείο παρελθόν που ήδη παρήλθε.
Μόνο που αυτή η σταθερότητα δεν στηρίζεται πουθενά. Οι οικονομικοί λογαριασμοί της κυβέρνησης δεν βγαίνουν και αυτό θα φανεί πιθανότατα αμέσως μετά τις ευρωεκλογές. Δεν υπάρχει αρκετό φαγάκι για όλους.
Σα να μην έφτανε αυτό, έχουμε και πρωτοφανείς θύελλες που έχουν ξεσπάσει ή ετοιμάζονται να ξεσπάσουν σε ένα διεθνές περιβάλλον απίστευτης αστάθειας.
Σαν να μην έφταναν και αυτά, υπάρχει μια πολύ ισχυρή, εξτρεμιστική φράξια μέσα στο «αυτοκρατορικό», δυτικό σύστημα της παγκόσμιας εξουσίας, που θέλει όχι μόνο να μας υποτάξει, αλλά και να μας καταστρέψει. Αν δεν ήθελαν κάτι τέτοιο, θα επέβαλαν στην Ελλάδα ένα αυστηρό νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα. ‘Όχι ένα πρόγραμμα που αύξησε κατά 50% το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, μειώνοντας κατά ένα τέταρτο το τελευταίο και δημιουργώντας άλλο τόσο ιδιωτικό. Αυτό δεν είναι πρόγραμμα νεοφιλελεύθερης διόρθωσης, είναι πρόγραμμα καταστροφής χώρας. Αυτές οι στατιστικές είναι στατιστικές πολεμικών εποχών ή του Μεγάλου Κραχ (1929-33).
Ερχεται λοιπόν τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, σε ένα τέτοιο πραγματικό περιβάλλον, και αρχίζει να παίζει εν ου παικτοίς, αφενός με το ίδιο το δημοκρατικό πλαίσιο, την προϋπόθεση της εμφύλιας ειρήνης, αφετέρου με τα βαθύτερα στρώματα της εθνικής συνείδησης και ιδεολογίας, της Ταυτότητας που συγκροτεί την αυτοσυνείδηση του ‘Εθνους. Δηλαδή παίζει στο βαθύτερο επίπεδο του κοινωνικού και του ψυχικού Είναι των ανθρώπων, εκεί που μπορούν να δημιουργηθούν τα συναισθήματα και να βρουν στη συνέχεια τις ιδέες και μετά και τους προβοκάτορες για να μας πάνε στον Εμφύλιο.
Λέμε χαμηλής έντασης, γιατί η ελληνική κοινωνία δεν έχει ούτε τη δύναμη, ούτε τους λόγους να παράξει μαζικά σήμερα ένα τέτοιο φαινόμενο, όπως έγινε στη δεκαετία του 1940. ‘Όπως ξέρουμε όμως από τη Λατινική Αμερική ή από την Ουκρανία, δεν χρειάζεται ο εμφύλιος να είναι μαζικός. Ο κ. Τσίπρας μπορεί να μάθει περισσότερα για τα θέματα αυτά, αν ρωτήσει τον αμερικανό φίλο του που έχει υπηρετήσει και στις δύο αυτές περιοχές.
Σε μια τέτοια κατάσταση, και ωσότου βρούμε τον τρόπο να αποκαταστήσουμε ένα βαθμό τουλάχιστο ελληνικής εθνικής, κρατικής, λαϊκής κυριαρχίας, αν έχει κανείς λίγο μυαλό στο κεφάλι του και κάποια ίχνη πατριωτισμού, κυττάει τουλάχιστο να μην προκληθούν κι άλλες καταστροφές, να διατηρήσει ότι έχει απομείνει από κράτος και εθνική-λαϊκή ενότητα στη χώρα. Γιατί στο τέλος, δεν θα υπάρχει η χώρα που θέλουν να κυβερνάνε οι πολιτικοί μας.
Περιφρονούν τους πολίτες, περιφρονούν τον λαό, λατρεύουν τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ
Ορισμένοι βρήκαν να πούνε ότι δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε στον ελληνικό λαό, στους ‘Ελληνες πολίτες, αυτούς που θα λουστούν, μαζί με τα παιδιά και τα εγγόνια τους, την όποια απόφαση για το μακεδονικό, την «άσκηση εξωτερικής πολιτικής». Είναι πολύ σοβαρό θέμα η εξωτερική πολιτική και οι ‘Ελληνες δεν πρέπει να θεωρούνται πολίτες, είναι λιγότερο σοβαροί και υπεύθυνοι από αυτούς που τους κυβερνάνε, είναι στην πραγματικότητα ανήλικα παιδιά που χρειάζονται κηδεμόνα, κάποιον να τους λέει τι είναι σωστό και τι όχι, τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουν.
Ποιος όμως είναι πραγματικά ο κηδεμόνας που μας προτείνουν; Σε όρους πρακτικούς, στη συγκεκριμένη κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, και όπως καταλαβαίνει κάθε ‘Ελληνας, είτε το παραδέχεται, είτε όχι, αυτό σημαίνει να εμπιστευτούμε την άσκηση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ. Διότι αυτός είναι ο πραγματικός κηδεμόνας πίσω από την ελληνική πολιτική τάξη.
Πολύ ωραία και πολύ έξυπνη ιδέα. Την εφαρμόσαμε άλλωστε και στο παρελθόν, οργανώνοντας τον πιο ανελέητο Εμφύλιο στην Ευρώπη, την εφαρμόσαμε στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, με αποτέλεσμα την εξόντωση των Ελλήνων της Τουρκίας, την εφαρμόσαμε στο κυπριακό, με αποτέλεσμα να βλέπει, κάθε Κύπριος που ξυπνάει το πρωί, επί σαράντα χρόνια, την Ημισέληνο χαραγμένη στον Πενταδάκτυλο.
Την εφήρμοσε ο Γιώργος Παπανδρέου όταν άκουσε τις συμβουλές των Αμερικανών, που έλεγχαν απολύτως την κυβέρνησή του, και έφερε τα Μνημόνια, τις Δανειακές και το ΔΝΤ στην Ελλάδα. Την εφήρμοσε και ο Τσίπρας, πηγαίνοντας στον Θείο Σαμ να του λύσει το πρόβλημα των Μνημονίων και των Δανειακών.
‘Εκτακτα. Ας συνεχίσουμε την ίδια πορεία να δούμε που θα μας βγάλει στο τέλος.
Και μάλιστα όταν κοτζάμ Φρίντμαν, του Stratfor, μας ανακοίνωσε, ήδη από το 2010, ότι η Αυτοκρατορία, σε αντίθεση με ότι συνέβαινε επί Ψυχρού Πολέμου, δεν μας χρειάζεται τώρα ούτε καν ως προτεκτοράτο. Χρειάζεται την Ελλάδα (και την Κύπρο), δεν χρειάζεται τους Ελληνες.
Τυχοδιωκτισμός και καιροσκοπισμός
Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν ασφαλώς κάθε δικαίωμα να πιστεύουν ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι η καλύτερη στον κόσμο και να δρουν πολιτικά για την επικύρωσή της. ‘Εχουν κάθε δικαίωμα να παλεύουν για να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι αυτοί και όχι οι αντίπαλοι και επικριτές της Συμφωνίας έχουν το δίκηο με το μέρος τους.
Εμείς είμαστε οι τελευταίοι που θα χωρίσουμε τους Ελληνες σε εθνοπροδότες από τη μια, ακροδεξιούς εθνικιστές και φασίστες από την άλλη. ‘Ολοι έχουν το δικαίωμα της άποψης, έστω και αν οι μεν δεν θέλουν ούτε να ακούνε τους δε.
Οσοι διαιρούν τον ελληνικό λαό σε προδότες από τη μια, ακροδεξιούς εθνικιστές και φασίστες από την άλλη, είτε προέρχονται από την αριστερά, είτε προέρχονται από τη δεξιά, εργάζονται, είτε το καταλαβαίνουν, είτε όχι, εργάονται για την καταστροφή του ελληνισμού, προς όφελος ξένων δυνάμεων που την επιδιώκουν.
Εχει λοιπόν δικαίωμα να πιστεύει ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ότι η Συμφωνία που συνομολόγησαν είναι η καλύτερη στον κόσμο και να εργάζονται πολιτικά για να την επικυρώσουν.
Αυτό που δεν έχουν όμως δικαίωμα, οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, είναι να την επιβάλουν με το στανιό σε έναν λαό που την απορρίπτει, στη μεγάλη του πλειοψηφία, περιλαμβανομένης και της πλειοψηφίας των οπαδών και ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, μόνο και μόνο γιατί έτσι θέλουν οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ, δρώντες υπό το κράτος της μοιραίας αυταπάτης τους ότι θα διατηρήσουν επ’ άπειρον την εύνοια των ισχυρών δυτικών κέντρων και ότι, αυτή η εύνοια, θα τους επιτρέψει να παραμείνουν στην εξουσία.
Δυστυχώς για όλους μας, αριστερούς και δεξιούς, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει πλήρως αντιληφθεί τη χρησιμότητα και κάνει ευρύτατη χρήση του καιροσκοπισμού και του τυχοδιωκτισμού στην πολιτική, δεν έχει όμως ιδέα, παραμένει εντελώς ανυποψίαστη για το τελικό κόστος αυτών των μεθόδων.
Αντιλαμβάνονται την πολιτική ως ένα κόλπο, δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι καταλαβαίνουν τον Ανδρέα Παπανδρέου μόνο ως έναν πολιτικό που μπορούσε να εξαπατά αποτελεσματικά!!!
Και δεν παίρνουν καν χαμπάρι τις πραγματικές προθέσεις της Αυτοκρατορίας απέναντί τους.
Μωραίνει ο Κύριος ον βούλεται απωλέσαι.
Η τελευταία ευκαιρία του Τσίπρα
Κρίμα Αλέξη Τσίπρα, κρίμα για την ιστορική ευκαιρία που είχες και σπατάλησες, κρίμα για τους ‘Ελληνες που σε πίστεψαν, σε εμπιστεύτηκαν, σε τίμησαν.
Εχεις όμως ακόμα μία ευκαιρία και είναι η τελευταία σου. Εστω και την υστάτη, βρες το σωτήριο θάρρος να
ακούσεις τη φωνή του λαού και να προκηρύξεις δημοψήφισμα. Θα σε υποστηρίξει, αν το κάνεις, σύσσωμος ο ελληνικός λαός. Φυσικά θα διακινδυνεύσεις να στραφούν εναντίον σου οι Αμερικανοί. Είναι όμως κι αυτοί ρεαλιστές. Από τη στιγμή που προκηρύξεις το δημοψήφισμα, δεν θα μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα. Και θα έχεις μαζί σου τους Ελληνες.
Ετσι κι αλλοιώς, σε δεδομένη στιγμή, όταν θα τους έχεις κάνει όλα τα χατήρια, πάλι θα δοκιμάσουν να σε ρίξουν. Αλλά τότε, κανένας ‘Ελληνας δεν θα σε υποστηρίξει.
Χρειάζεται άραγε, μετά το μεγάλο Ναι στους Πιστωτές, που είπες το 2015, να σε χρεώσει η ιστορία και με τη συνέχειά του, στην πορεία αποικιοποίησης και καταστροφής της Ελλάδας, να σε χρεώσει δηλαδή και με το μεγάλο Ναι στους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ για το μακεδονικό και τις αναπόφευκτες, επικίνδυνες και θλιβερές για όλους μας συνέπειες;
Δυστυχώς, ο πολιτικός σχεδιασμός του Τσίπρα και των φίλων του μοιάζει πλήρως εγκλωβισμένος από ένα φιλο-αμερικανικό γκρουπ, που έχει κάθε συμφέρον να κρατήσει τον Πρωθυπουργό πλήρως αποκομμένο από την πραγματικότητα, ανύποπτο για την τύχη που του ετοιμάζουν οι φίλοι και σύμμαχοί του, ώστε να παίξει πειθήνια μέχρι το τέλος τον ρόλο που θέλει από αυτόν να παίξει η «Αυτοκρατορία».
Να διαλύσει δηλαδή όλο το ηθικό και πολιτικό κεφάλαιο της ελληνικής Αριστεράς και Κεντροαριστεράς, συντρίβοντας οριστικά το αντιστασιακό γονίδιο των Ελλήνων, κάνοντας όλες τις παραχωρήσεις που θέλουν οι Δυτικοί, προτού τον πετάξουν σαν στημένη λεμονόκουπα και φέρουν μια πολιτική δύναμη τύπου Μπολσονάρου να διοικήσει την κατεστραμμένη αποικία τους.
Οι θανάσιμες αυταπάτες του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ
Νομίζει τώρα ο Τσίπρας και οι φίλοι του ότι θα τον υποστηρίζουν αιωνίως οι Αμερικανοί, το ΝΑΤΟ, η Γερμανία, η ΕΕ, οι Ρότσιλντ, οι Σόρος, οι Νετανιάχου και όλοι οι άλλοι ισχυροί παράγοντες της Δύσης. Και ότι, χάρη σε αυτή την υποστήριξη, θα παραμείνει για πάντα στην καρέκλα του Πρωθυπουργού, όπου τον έστειλε να καθήσει η δύναμη του ελληνικού εθνισμού και η απεγνωσμένη προσπάθεια του ελληνικού λαού να βρει ένα κόμμα να τον σώσει.
Το ίδιο ακριβώς πίστευε και ο Γιώργος Παπανδρέου (και αναρίθμητοι άλλοι). Που είναι τώρα ο Γιώργος Παπανδρέου; Αλλά η τύχη του Τσίπρα θα είναι πολύ χειρότερη από την τύχη του Γιώργου.
Το ίδιο πίστευε κι ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν μέχρι πριν δύο μήνες. Τώρα δεν μπορεί να βγει από το Προεδρικό Μέγαρο χωρίς να προκληθεί πραγματική μάχη με τον κόσμο.
Ο Τσίπρας πάσχει από μια πολύ διαδεδομένη αρρώστια των Ελλήνων πολιτικών. Τη λένε «αμερικανοπληξία», μόνο που στην πραγματικότητα είναι ένα σύνδρομο (ιδιοτελούς, όχι μόνο ψυχολογικής) «εθνικής μειονεξίας», πολύ καθολικό. Δεν αφορά ούτε μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε μόνο τους Αμερικανούς.
Την έχει περιγράψει έξοχα αυτή την αρρώστια ο Ζακ Μεϊνώ, βιογράφος του Καραμανλή και μελετητής της ελληνικής πολιτικής ζωής μετά τον Εμφύλιο και πριν τη δικτατορία, στο δίτομο κλασικό έργο του για τις «πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα»: Οι ‘Ελληνες πολιτικοί, έγραψε, δεν προσπαθούν απλά να ικανοποιήσουν τους Αμερικανούς, σπάνε διαρκώς το κεφάλι του να βρουν κι άλλους τρόπους να τους ευχαριστήσουν.
‘Όπως σημειώσαμε ήδη, αυτή η «αρρώστια» δεν διακατέχει μόνο τους ΣΥΡΙΖαίους – όπου είναι πολύ έντονη λόγω απότομης ανόδου, απουσίας ιστορικής αίσθησης και συνδρόμου «πολιτικού νεοπλουτισμού» – ούτε αφορά μόνο τις σχέσεις με τους Αμερικανούς.
Εκδηλώνεται όχι μόνο προς τους Αμερικανούς, εκδηλώνεται επίσης και προς τους Ρώσους και προς τους Γερμανούς και προς οποιονδήποτε άλλο αν οι περιστάσεις το απαιτούν. Συνήθως εκδηλώνεται προς τους Αμερικανούς, γιατί πρακτικά αυτοί κάνουν κυρίως κουμάντο στη χώρα.
Στην πραγματικότητα αντανακλά ένα αίσθημα βαθειάς εθνικής μειονεξίας που συνέχει όλη την ελίτ, αλλά και μεγάλο μέρος των ελληνικών μεσαίων στρωμάτων, όπως συμβαίνει και σε πολλές άλλες χώρες.
Η ψυχολογία βέβαια δεν είναι αρκετή. Συνδυάστηκε με ιδιοτελή οικονομικά συμφέροντα και ποικίλους μηχανισμούς εξάρτησης, για να δώσει τα αποτελέσματα που όλοι γνωρίζουμε και να προκαλέσει τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ελληνική ιστορία.
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν καταλαβαίνει ότι, όσο περισσότερες χάρες κάνει στην Αμερική, τόσο πλησιάζει η ώρα που δεν θα τον χρειάζεται. Δεν μπορεί καν να φανταστεί ότι η μοίρα που θα του επιφυλάξουν στο τέλος μπορεί να είναι αισθητά χειρότερη, από αυτή που γνώρισαν ο Αλαβάνος, ο Κοτζιάς και ο Καμμένος.
Πριν από δέκα χρόνια, τον Απρίλιο του 2009, γράψαμε ένα άρθρο στο περιοδικό Metropolitan, περισσότερο από ένστικτο, λιγότερο από αναλυτική σκέψη, με τον τίτλο «Ενα 1974 από την ανάποδη».
Στο άρθρο αυτό υποστηρίξαμε ότι η επιδίωξη της Αυτοκρατορίας είναι πιθανώς να βάλει την Αριστερά, την Κεντροαριστερά και την ατλαντική Δεξιά, σε Ελλάδα και Κύπρο να κάνουν επαχθείς και μη αντιστρέψιμες εθνικές παραχωρήσεις, προς όφελος των δυτικών συμφερόντων.
Όταν αυτές θα αποδεικνυόταν πόσο επαχθείς ήταν και θα κατέρρεαν, αναζωπυρώνοντας τους εθνικισμούς, θα αναπτυσσόταν στην Ελλάδα ένας ακροδεξιός εθνικισμός, που δεν θα απειλούσε πλέον τις δυτικές επιδιώξεις και συμφέροντα, αλλά θα επέτρεπε να δοκιμαστούν στην Ελλάδα νέες αυταρχικές μέθοδοι διακυβέρνησης, αναγκαίες για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και παράλληλα να ελεγχθεί από τη Δύση η Τουρκία.
Ειδικότερα γράφαμε:
«Βασικά, η κεντρική επιδίωξή τους (σ.σ. των δυτικών εξτρεμιστικών δυνάμεων) είναι η συγκρότηση ενός μεγάλου μπλοκ, σε Ελλάδα και Κύπρο, από τις δυνάμεις της αριστεράς, της κεντροαριστεράς και της ατλαντικής δεξιάς, που θα ρίξει όλο το βάρος υπέρ των επιχειρούμενων ρυθμίσεων (σ.σ. των εθνικών παραχωρήσεων στο κυπριακό και αλλού). Επειδή ιστορικά η ελληνική αριστερά-κεντροαριστερά είναι η παράταξη που σήκωσε το βάρος της αντίστασης στις ξένες επιβουλές, από τη δεκαετία του 1940, μέχρι το «Η Ελλάδα στους Ελληνες» του Ανδρέα, διαθέτει ακόμα ηθικό βάρος, που θα καταστήσει αποτελεσματικότερη την εκ μέρους της συνηγορία εθνικά επαχθών λύσεων. Φυσικά, αν αυτές υιοθετηθούν και καταρρεύσουν, τότε θα ανοίξει ο δρόμος για έναν εκτονωτικό κατ’ ουσίαν, ανώδυνο για τα δυτικά συμφέροντα ακροδεξιό εθνικισμό, αν όχι και χρήσιμο για αυτά.
Αν εμφανιζόταν στην Ελλάδα ένας «δεξιός» ‘η «ακροδεξιός» αντιτουρκικός και αντιισλαμικός εθνικισμός, που δεν θα παρενέβαινε πλέον στα ήδη υλοποιηθέντα κεντρικά σχέδια της Αυτοκρατορίας, αυτό θα μπορούσε να την εξυπηρετήσει, υπό την έννοια ότι, παρόλο που στηρίζει τον ρόλο της ¨Αγκυρας στην περιοχή, δεν σημαίνει ότι δεν θέλει και τρόπους να ελέγχει τη δύναμή της. ¨Ένας τέτοιος εθνικισμός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ενδεχομένως για την επιβολή αυταρχικών ή και νεοφασιστικών λύσεων, αν η παγκόσμια οικονομική κρίση το απαιτήσει.» (Metropolitan, 29-3-2009).
Ελπίζουμε ο ελληνικός λαός να αντλήσει από τα αποθέματα αξιοπρέπειας, δύναμης, ιστορικής μνήμης που ακόμα διαθέτει, βρίσκοντας τον τρόπο να ματαιώσει τέτοιους σχεδιασμούς.
http://www.konstantakopoulos.gr/2019/01/20/παίζει-με-τη-φωτιά-του-διχασμού-ο-τσίπρ/
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος : Έκκληση στον Αλέξη Τσίπρα και τους Έλληνες Βουλευτές
January 22, 2019
Πήγα στη διαδήλωση της Κυριακής, όπως είχα πάει και πέρυσι. Θέλω, οσάκις μπορώ, να βλέπω με τα μάτια μου και να ακούω τι έχουν να πουν οι άνθρωποι, να μιλάω μαζί τους και να μορφώνω ο ίδιος τη γνώμη μου.
Παρά τις παραπλανητικές, αστείες δηλώσεις της Αστυνομίας, η συγκέντρωση ήταν πάρα πολύ μεγάλη και ενδεικτική της ανησυχίας για το θέμα αυτό, μιας σημαντικής μερίδας του ελληνικού λαού. Πολύ εντυπωσιακή ήταν και η μαζική παρουσία νεολαίας.
Δεν θέλω να σχολιάσω εδώ τις μισαλλόδοξες περιγραφές τού φιλοκυβερνητικού Τύπου, που θυμίζουν τις χειρότερες περιόδους του ελληνικού και παγκόσμιου σταλινισμού.
Οι διαδηλωτές που συμμετείχαν στο συλλαλητήριο ήταν, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, συνηθισμένοι, μέσοι Έλληνες. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Παραβλέπω επίσης τις κουταμάρες που ακούω από διάφορα πρόσωπα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρω αν όσα λένε, περί σχεδίων κατάληψης της Βουλής και διάφορα άλλα φαιδρά τους τα είπαν οι υπηρεσίες τους.
Αυτό που ξέρω εγώ –και ο Πρωθυπουργός καλύτερα από μένα– είναι ότι δεν ελέγχουν τις υπηρεσίες τους.
Ελπίζω ο Πρωθυπουργός και οι βουλευτές να πήραν το μήνυμα, όπως είπε κάποτε, όταν έχασε τις δημοτικές εκλογές, ο Ανδρέας Παπανδρέου, που είχε επίσης το θάρρος να πει κάποτε ένα Mea Culpa, ένα Mea Culpa από το οποίο κέρδισε, δεν έχασε.
Ελπίζω ότι ο Πρωθυπουργός και οι βουλευτές θα αντιληφθούν ότι το θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών δεν είναι ένα συνηθισμένο, τρέχον θέμα, γιατί αγγίζει τη βαθύτερη ταυτότητα του ελληνικού λαού.
Από την αρχή που ανέκυψε αυτό το πρόβλημα, τον Ιανουάριο του 2018, έχω υποστηρίξει ότι μπορεί να λυθεί μόνο με δημοψήφισμα. Ανεξαρτήτως της άποψης που μπορεί να έχει κανείς για την ίδια τη Συμφωνία, πρέπει να την υποβάλλουν, πριν την κύρωσή της, στην κρίση του ελληνικού λαού με δημοψήφισμα, όπως έχει άλλωστε ζητήσει μια πλειάδα προσωπικοτήτων, μεταξύ τους και επιφανείς εκπρόσωποι της τέχνης, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, προερχόμενοι και από τον χώρο της Αριστεράς και από τον χώρο της Δεξιάς.
Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ έχει άλλωστε προτείνει διευρυμένη δυνατότητα προσφυγής σε δημοψηφίσματα.
Αν ο κ. Τσίπρας επιλέξει, έστω και την υστάτη στιγμή, αυτή τη δημοκρατική και εθνικά υπεύθυνη λύση, θα τον υποστηρίξει σύσσωμος ο ελληνικός λαός, και οι Αριστεροί και οι Δεξιοί, και οι οπαδοί και οι αντίπαλοι της Συμφωνίας. Θα βγει απόλυτα κερδισμένος, ότι κι αν γίνει τελικά στο δημοψήφισμα. Όλοι οι Έλληνες θα εκτιμήσουν το θάρρος, την ευθυκρισία και τη δημοκρατική και εθνικά υπεύθυνη στάση του.
Είναι η μόνη λύση που διαφυλάσσει το δημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας του πολιτεύματός μας, την εθνική ενότητα του ελληνικού λαού και αποτρέπει την εμφάνιση παραγόντων που ευνοούν καταστάσεις Διχασμού, που κανείς Έλληνας δημοκράτης και πατριώτης δεν επιθυμεί να δει στη χώρα μας και που είχαν καταστροφικές συνέπειες για τον ελληνικό λαό, οσάκις εμφανίσθηκαν στην ιστορία μας.
Ελπίζω και τα υπόλοιπα ελληνικά κόμματα και όλοι οι Βουλευτές, να υποστηρίξουν μια τέτοια λύση, που υλοποιεί κατά τον καλύτερο τρόπο την αρχή της Λαϊκής Κυριαρχίας, θεμέλιο του πολιτεύματός μας, και προστατεύει επίσης την αρχή της Εθνικής Κυριαρχίας.
Το ελπίζω βέβαια, αλλά δεν έχω αυταπάτες. Όπως έχουν δρομολογηθεί τα πράγματα, φοβούμαι δυστυχώς ότι η κυβέρνηση θα εμμείνει στην άποψή της να περάσει έτσι κι αλλοιώς τη Συμφωνία από τη Βουλή, χωρίς να δώσει τη δυνατότητα στους Έλληνες πολίτες να την εγκρίνουν ή να την απορρίψουν.
Αν αυτό συμβεί, πολύ φοβάμαι ότι οι αρνητικές συνέπειες θα υπερβούν κατά πολύ το συγκεκριμένο θέμα, υπό ποία ονομασία δηλαδή θα αναγνωρίσει η Ελλάδα την πΓΔΜ. Θα είναι πάρα πολύ κρίμα για την κυβέρνηση, τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, να τελειώσουν –γιατί αυτό θα συμβεί, αργά ή γρήγορα, να είναι βέβαιοι– την παρουσία τους στην πολιτική σκηνή, με ένα τέτοιο στίγμα πάνω τους.
Και προπάντων θα είναι πολύ κρίμα για τον ελληνικό λαό.
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος
πρώην μέλος της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής και της Επιτροπής Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ
http://www.konstantakopoulos.gr/2019/01/22/έκκληση-στον-αλέξη-τσίπρα-και-τους-έλλ/
Αρνουμαι την επικυρωση της καταπτυσης συμφωνιας μεταξυ του τσιπρα και ζαεφ, οι οποιοι θα λογοδοτησουν στην ιστορια και δικαιοσυνη..
Η Μακεδονια ιστορικα,νομικα,πολιτισμικα,πολιτιστικα,γεωγραφικα κλπ., εδω και 3.000 χρονια ηταν ειναι και θα ειναι μονο Ελληνικη..
ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΚΑΙ Η ΡΩΣΙΑ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΘΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΝ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΚΑΙ ΔΗ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΜΟΡΦΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΟΠΟΥ ΜΕ ΡΕΤΑΛΙΑ,ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ,ΓΥΦΤΩΝ,ΓΕΝΙΤΣΑΡΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ,ΤΟΥΡΚΩΝ,ΑΛΒΑΝΩΝ κλπ,ΠΛΗΝ ΤΗς ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ..
ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΞΕΧΑΣΕΙ…
ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΥ Ν.ΜΟΔΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΕς ΓΙΑ ΤΟ ΜΟΡΦΩΜΑ ΤΩΝ ΓΥΦΤΟΣΚΟΠΙΑΝΝΩΝ.
ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΑΓΩΝ..
ΕΣΤΙ ΟΥΝ ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ…
Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΕΓΓΥΣ..
Η ονομασια του μορφωματος ειναι
Vardarskja
ΔΡ ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΓΕΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ,ΔΙΕΘΝΩΝ & ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ,ΤΟΥ ΥΠΕΠΘ..
Καταπληκτικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ θεσμοθέτησε (καλώς) ακόμα και δημοτικά-περιφερειακά δημοψηφίσματα. Το αρνείται όμως για τις Πρέσπες!
January 23, 2019
ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4555/2018 (ΦΕΚ Α΄ 133/19.07.2018)
Μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης – Εμβάθυνση της Δημοκρατίας – Ενίσχυση της Συμμετοχής – Βελτίωση της οικονομικής και αναπτυξιακής λειτουργίας των Ο.Τ.Α. [Πρόγραμμα «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ Ι»]
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η`
ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ – ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Άρθρο 133
Αντικείμενο του δημοτικού και περιφερειακού δημοψηφίσματος
1 Δημοτικό ή περιφερειακό δημοψήφισμα μπορεί να προκηρύσσεται για κάθε θέμα, εκτός από ζητήματα σχετικά με την εθνική ασφάλεια, την εξωτερική πολιτική, τη μεταναστευτική πολιτική, την ερμηνεία και εφαρμογή διεθνών συνθηκών, ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης και λατρείας ή τη θεσμική οργάνωση όλων των γνωστών θρησκειών. Επίσης δημοψήφισμα δεν προκηρύσσεται για θέματα δημοσιονομικής διαχείρισης του οικείου Ο.Τ.Α., επιβολής τελών, ανακαθορισμού του αριθμού και των ορίων των δήμων, των κοινοτήτων, των περιφερειών και των περιφερειακών ενοτήτων της χώρας.
Άρθρο 134
Πρωτοβουλία για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος
1 Δημοτικό ή περιφερειακό δημοψήφισμα διεξάγεται:
α) μετά από απόφαση του οικείου δημοτικού ή περιφερειακού συμβουλίου, που λαμβάνεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων (2/3) του συνόλου των μελών του ή
β) μετά από αίτηση εγγεγραμμένων εκλογέων του οικείου δήμου ή περιφέρειας, ο αριθμός των οποίων δεν μπορεί να είναι μικρότερος του δέκα τοις εκατό (10%) του συνολικού αριθμού των εγγεγραμμένων εκλογέων.
2 Όταν η πρωτοβουλία για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος ανήκει στους εκλογείς του οικείου δήμου ή της οικείας περιφέρειας, σύμφωνα με την περίπτωση β` της προηγούμενης παραγράφου, το αίτημα των ενδιαφερομένων υποβάλλεται στον πρόεδρο του δημοτικού ή του περιφερειακού συμβουλίου, αντίστοιχα, ο οποίος οφείλει να εισαγάγει το θέμα προς συζήτηση και ψήφιση στο οικείο συμβούλιο μέσα σε ένα (1) μήνα από την υποβολή του. Στην περίπτωση αυτή και εφόσον συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις, το συμβούλιο εγκρίνει, με απλή πλειοψηφία, την προκήρυξη του δημοψηφίσματος και αποφασίζει για τα θέματα των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 136.
3 Η μη εισαγωγή προς συζήτηση και ψήφιση του αιτήματος δημοψηφίσματος από τον πρόεδρο του οικείου δημοτικού ή περιφερειακού συμβουλίου συνιστά σοβαρό πειθαρχικό αδίκημα.
http://www.konstantakopoulos.gr/2019/01/23/καταπληκτικό-ο-συριζα-θεσμοθέτησε-κα/
Πρωτοφανής λαθροχειρία από ΣΥΡΙΖΑ- Οι «καλλιτέχνες» υπέρ των «Πρεσπών» είναι μετακλητοί υπαλλήλοι του Μαξίμου (ονόματα)
Ιανουάριος 24, 2019
Σε μία πρωτοφανή λαθροχειρία για να υποστηριχτεί η κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών προχώρησε ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς σε λίστα 158 καλλιτεχνών που προσυπογράφουν υπέρ των «Πρεσπών», την οποία προώθησε μέσα από τα γνωστά πολυδαίδαλα κομματικά κανάλια, εμφανίζονται πολλά ονόματα μετακλητών υπαλλήλων του Μαξίμου, γόνων υπουργών και βουλευτών και προσώπων από τον σκληρό κομματικό πυρήνα της Κουμουνδούρου.
Μάλιστα, και η ΝΔ, μέσω του αναπληρωτή εκπροσώπου Τύπου της, Νίκου Ρωμανού καταγγέλλει ότι οι 158 δεν είναι παρά «συριζοτρόλ» και σύμβουλοι υπουργών.
Ο Νίκος Ρωμανός δημοσίευσε μία φωτογραφία με τη λίστα των υπογραφών υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών και μία φωτογραφία, στην οποία το ίδιο πρόσωπο που υπάρχει στη λίστα, παρουσιάζεται ως συνεργάτης του υπουργού Επικρατείας, Χριστόφορου Βερναρδάκη.
Όμως, ας ρξουμε μια ματιά ποιοι περιλαμβάνονται σε αυτή τη λίστα:
Μεταξύ αυτών που υπογράφουν είναι η Κωνσταντίνα Βούλγαρη, σκηνοθέτις. Η κυρία Βούλγαρη πάντως είναι διορισμένη όπως προκύπτει από το σχετικό ΦΕΚ στο γραφείο του Χριστόφορου Βερναρδάκη ως μετακλητή υπάλληλος.
Υπογράφει ακόμα ο Τάσος Κουράκης, ως πανεπιστημιακός, που είναι ομως ταυτόχρονα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος της Βουλής.
Ο Νίκος Μωραίτης, δηλώνει στιχουργός. Η δράση του στα social media είναι συνεχής με σχόλια όπως αυτό: «Διαπολιτισμικό σχολείο είπε τα Κάλαντα στον πρωθυπουργό, κάτι φουστανέλες στον Μητσοτάκη Αυτή είναι η διαφορά που με κάνει υπερήφανο».
Η Μαρία Κανελλοπούλου, δηλώνει ηθοποιός, αλλά είναι ταυτόχρονα και πρώην βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Κωνσταντίνος Ταχτσίδης, που επίσης υπογράφει δηλώνει μουσικός και σεναριογράφος. Εξαιρετικά δραστήριος στο twitter υπήρξε αρθογράφος στο Αλ τσαντιρι και μετά στο Κουτί της Πανδώρας.
Η Ρηνιώ Δραγασάκη, δηλώνει σκηνοθέτης και είναι κόρη του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη.
Υπογράφει και ο Νίκος Παρασκευόπουλος, ως ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ, αλλά ξεχνά να διευκρινίσει ότι είναι το ίδιο πρόσωπο με τον βουλευτή και πρώην Υπουργό Δικαιοσύνης.
Η Άννα Χατζησοφιά, είναι συγγραφέας και ηθοποιός. Υπήρξε υποψήφια βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, πήρε την θέση του Παπαδημούλη όταν εκείνος έφυγε για την Ευρωβουλή και τώρα είναι μέλος του συντονιστικού ΣΥΡΙΖα για τον πολιτισμό.
Ο Όμηρος Πουλάκης, είναι ηθοποιός και είναι γιος του Κώστα Πουλάκη του γγ του υπουργείου Εσωτερικών.
Η Βασιλική Κατριβάνου, γράφει κάτω από την υπογραφή της στο κείμενο ψυχοθεραπεύτρια, και είναι η πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Αυγή Προγκίδη, είναι χορογράφος και μέλος γραμματείας τέχνης και πολιτισμού ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Ρήγας Αξελός, είναι ηθοποιός, μέλος του συντονιστικού του τμήματος πολιτισμού ΣΥΡΙΖΑ και δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ
Η δημοσιογράφος Φωτεινή Λαμπρίδη υπήρξε «συνεργάτης του Στέλιου Κούλογλου» και μετά διορίστηκε δημοσιογράφος στην ΕΡΤ , υπεύθυνη για το «παρατηρητήριο σεξισμού».
Ο Ματθαίος Τσιμιτάκης δηλώνει δημοσιογράφος αλλά είναι διορισμένος στο γραφείο τύπου του Μαξίμου.
Η Μάγκυ Δούση, γράφει κάτω από την υπογραφή της στο κείμενο των 158, σύμβουλος πολιτισμού και επικοινωνίας. Επίσης είναι διορισμένη στο γραφείο του Χριστόφορου Βερναρδάκη.
Η Όλγα Αθανίτη, δηλώνει ηθοποιός μεταφράστρια. Είναι μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, μέλος των «53» του Τσακαλώτου και υπήρξε υποψήφια βουλευτής.
https://www.lykavitos.gr/protofanis-lathroxeiria-apo-syriza-em/
ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ :
Εκατον πενήντα οκτώ καλλιτέχνες και άνθρωποι του πολιτισμού υπογράφουν κείμενο υπερ της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Οι 158 καλλιτέχνες λένε «Είμαστε κι εμείς εδώ. Όχι στην Ελλάδα του μίσους και του σκοταδισμού», επισημαίνεται εισαγωγικά σε κείμενο υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Ειδικότερα όπως σημειώνει το ΑΠΕ-ΜΠΕ «στην κοινωνία μας σήμερα διεξάγεται μια σύγκρουση που υπερβαίνει το στενό πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης, υπερβαίνει το τοπίο των πληγωμένων κοινωνικών σχέσεων και ακουμπάει το ουσιαστικό πεδίο των πολιτισμικών σχέσεων. Παρατηρούμε ότι κάποιοι θέλουν λυσσασμένα να γυρίσει η Ελλάδα 100 χρόνια πίσω. Ένα φοβικό, βαθιά οπισθοδρομικό και αντιδραστικό αφήγημα έχει βγει από τα σκοτεινά ντουλάπια της ιστορίας, με αφορμή την “Συμφωνία των Πρεσπών”.
Με αυτό το σκεπτικό εμείς που καθημερινά βρισκόμαστε σ’ έναν διάλογο με την κοινωνία, μέσα από τη τέχνη, απ’ τα τραγούδια, τη μουσική, τους στίχους, μέσα απ’ το θέατρο, τον χορό, το γράψιμο, την σκέψη, τον κινηματογράφο, μέσα από κάθε ανθρώπινη έκφραση κι ανησυχία, δεν μπορούμε να μην επικοινωνήσουμε και σήμερα με τον λαό που δοκιμάζεται από διχαστικές κραυγές, με την κοινωνία που πληγώνει και πληγώνεται.
Θα ήταν υποκριτικό κι ανάξιο του πολιτισμού μας αν παριστάναμε τους ανήξερους, τους ανέγγιχτους και τελικά τους αδιάφορους, πάνω σε ένα θέμα που απασχολεί ολόκληρη την Ελλάδα.
Ενώνουμε τη φωνή μας με τη φωνή των γειτόνων μας που απομονώνουν τους εθνικιστές και τη ρητορική μίσους και στέλνουν μηνύματα φιλίας και αλληλεγγύης στον Ελληνικό λαό γυρίζοντας την πλάτη στην πατριδοκαπηλία, το τσίρκο με τους Βουκεφάλες και την ακροδεξιά. Ενώνουμε τη φωνή μας με τα εκατομμύρια των πολιτών του κόσμου που είναι έτοιμοι και έτοιμες να υπερασπιστούν την ελευθερία, τη φιλία, τη δημοκρατία και τις ανθρωπιστικές άξιες από άκρη σε άκρη του πλανήτη.
Στηρίζουμε την συμφωνία των Πρεσπών, σεβόμενοι την ανεξαρτησία και τα δικαιώματα των λαών. Στηρίζουμε τη συμφωνία γιατί δεν μας αρκεί να αναφερόμαστε μόνο στον ελληνικό πολιτισμό, αλλά να τον προστατεύουμε, να τον προάγουμε και να εκφραζόμαστε μέσα από τις βασικές του αρχές.
Θέλουμε μια Ελλάδα δημοκρατίας και διαλόγου, αντιθέσεων και συνθέσεων.
Είμαστε πολλοί και πολλές αυτοί που θα αγωνιστούν, θα διεκδικήσουν, θα παλέψουν για να μην γυρίσουμε πίσω. Στο σκοτάδι, στην ξενοφοβία, στον εθνικισμό, στην καταστολή, στον ολοκληρωτισμό.
Η “Συμφωνία των Πρεσπών” τερματίζει μια πολύχρονη διαμάχη μεταξύ δύο χωρών, προσφέροντας στην συνεργασία και στην αλληλεγγύη των λαών μας.
Έχουμε την ευκαιρία αντί να επικρατήσει ο σκοταδισμός να επικρατήσουν η δημιουργικότητα, η ανεκτικότητα, η αλληλεγγύη.
Δεν θέλουμε να παλεύουμε απλά για να διατηρήσουμε τις όποιες ελευθερίες μας, αλλά για να τις διευρύνουμε. Να χτίσουμε μια πιο ανοιχτή και δίκαιη κοινωνία για όλους μας.Πρωτοβουλία ανθρώπων της Τέχνης & του Πολιτισμού
Ακολουθούν οι υπογραφές με αλφαβητική σειρά:
1. Μαρία Αγαθαγγελίδου , συν. Εκπαιδευτικός, Δημοτική Σύμβουλος Δήμου Θεσσαλονίκης.
2. Κυριάκος Αγγελάκος, σκηνοθέτης
3. Τιμούλα Αδαμίχου , στιχουργός
4. Όλγα Αθανίτη, ηθοποιός-μεταφράστρια
5. Αλεξάνδρα Αϊδίνη , ηθοποιός
6. Ελένη Αλεξανδράκη, σκηνοθέτης
7. Ηλέκτρα Αλεξανδροπούλου, φωτογράφος
8. Αλέξης Αλεξίου, Σκηνοθέτης
9. Φιλάρετος Αλικαρίδης , συνταξιούχος πανεπιστημιακός
10. Ρήγας Αξελλός, ηθοποιός, δημ. σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων
11. Κωστής Αρμπουζης δικηγόρος Αθηνών
12. Κώστας Αυγέρης, σκηνοθέτης
13. Ηρακλής Βαβάτσικας, μουσικός
14. Πέτρος Βαγιόπουλος, συνθέτης
15. Αλέξης Βάκης, μουσικός
16. Δημήτρης Βάκης, σεναριογράφος
17. Βασίλης Βασιλάκης, ηθοποιός
18. Δημήτρης Βεριώνης, τραγουδοποιός
19. Ελένη Βιτάλη, τραγουδίστρια-συνθέτης-στιχουργός.
20. Κωνσταντίνα Βούλγαρη, σκηνοθέτις- σεναριογράφος
21. Δημήτρης Γεωργιάδης, ηθοποιός
22. Κώστας Γιαννάκης, μουσικός – ενορχηστρωτής
23. Αντώνης Γιαννακός, συγγραφέας
24. Χρήστος Γιαννόπουλος, συνθέτης-στιχουργός-τραγουδιστής
25. Έφη Γιαννοπούλου, μεταφράστρια – κριτικός
26. Λάγια Γιούργου, σκηνοθέτης
27. Γιώργος Γκόνος, κινηματογραφιστής – μοντέρ
28. Μαρία Γοργία, χορεύτρια, χορογράφος, σκηνοθέτις
29. Νίκος Γραικός , καθηγητής ελληνικών στο Παρίσι
30. Νίκος Δασκαλόπουλος, δημοσιογράφος
31. Παντελής Δεντάκης, ηθοποιός-σκηνοθέτης
32. Άντζελα Δημητρακάκη, συγγραφέας
33. Μάγκυ Δούση, σύμβουλος πολιτισμού και επικοινωνίας
34. Ρηνιώ Δραγασάκη, σκηνοθέτης
35. Μαρία Ευσταθιάδη, συγγραφέας και μεταφράστρια.
36. Μαρία Ευσταθιάδη, συγγραφέας-μεταφράστρια
37. Ζαχαρίας Ζαχαρίας ερμηνευτής
38. Γιάννης Ζευγώλης, μουσικός
39. Βάσια Ζήλου. ερμηνεύτρια
40. Κώστας Ζυρίνης σεναριογράφος, σκηνοθέτης
41. Βαγγέλης Θεοδωροπουλος , σκηνοθέτης – Καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου
42. Έφη Θεοδώρου, σκηνοθέτης
43. Γιάννης Ιωάννου, συνθέτης – ενορχηστρωτής
44. Πέτρος Κακολύρης, εκδότης
45. Θρασύβουλος Καλαϊτζίδης, εικαστικός
46. Παναγιώτης Καλατζόπουλος, συνθέτης
47. Κώστας Καλδάρας, συνθέτης – στιχουργός
48. Έκτωρ Καλούδης Ηθοποιός ΚΘΒΕ
49. Ανδρονίκη Καλφοπούλου Καπιζιώνη, Συντηρήτρια Αρχαιοτήτων, συνταξιούχος υπάλληλος του υπ. Πολιτισμού
50. Νίκος Καμτσής, σκηνοθέτης
51. Μαρία Κανελλοπούλου, ηθοποιός
52. Μαρία Κανελοπούλου, ερμηνεύτρια
53. Αργυρώ Καπαρού, ερμηνεύτρια
54. Άκης Καπράνος, μουσικός – κριτικός κινηματογράφου
55. Άννα Καραγεωργιάδου, ερευνήτρια
56. Μανώλης Καραντίνης, μουσικός
57. Ιωάννα Καρυστιάνη, συγγραφέας
58. Χριστόφορος Κάσδαγλης, συγγραφέας-δημοσιογράφος.
59. Βασιλική Κατριβάνου, ψυχοθεραπεύτρια, πρώην βουλευτής
60. Δημήτρης Κλαυδιανός – Μουσικός, μουσικολόγος, καθηγητής μουσικής
61. Αρετή Κοκκίνου, μουσικός
62. Μαρία Κομνηνού, πανεπιστημιακός, Πρόεδρος της Ταινιοθήκης της Ελλάδος
63. Βασίλης Κουκαλάνη, ηθοποιός
64. Ρηνιώ Κουρδάκη ερμηνεύτρια
65. Κατερίνα Κουτσογιαννάκη, Πολιτικές Επιστήμες, Κοινωνική Θεωρία
66. Πόλυ Κρημνιώτη, δημοσιογράφος
67. Αχιλλέας Κυριακίδης, συγγραφέας-μεταφραστής
68. Αντώνης – Morgan Κωνσταντουδάκης, σκηνοθέτης
69. Μάνος Λαμπράκης, θεατρικός συγγραφέας
70. Φωτεινή Λαμπρίδη δημοσιογράφος – στιχουργός,
71. Ειρήνη Λεβίδη, Θέατρο της Οδού Κυκλάδων
72. Γιώτα Λιαποπούλου ερμηνεύτρια
73. Νίκος Λογοθέτης μουσικοσυνθέτης
74. Αλέξανδρος Λογοθέτης, ηθοποιός
75. Μυρσίνη Λοϊζου
76. Ευγενία Λουπάκη, δημοσιογράφος
77. Γιώργος Μακρής, σεναριογράφος
78. Λιάνα Μαλανδρενιώτη, δημοσιογράφος – μουσικοκριτικός
79. Μανώλης Μαραγκούλης, Πρόεδρος Εφορείας Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης
80. Λεωνίδας Μαριδάκης, τραγουδοποιός
81. Ισαβέλλα Μαυράκη, σκηνοθέτης
82. Έφη Μαχιμάρη, ποιήτρια- ραδιοφωνική παραγωγός
83. Ιωάννα Μεϊντάνη
84. Ευτυχία Μητρίτσα, ερμηνεύτρια
85. Κωστής Μουδάτσος ,Συγγραφέας
86. Αναστασία Μουτσάτσου, τραγουδίστρια
87. Ηλίας Μπενέτος, μουσικός παραγωγός
88. Αντώνης Μποσκοΐτης, δημοσιογράφος-σκηνθέτης
89. Τάκης Μπουρμάς συνθέτης
90. Νίκος Μωραΐτης, στιχουργός
91. Αφροδίτη Νικολαΐδου, Σύμβουλος – καθηγήτρια ΕΑΠ
92. Ανδιανός Νόνης, συνθέτης
93. Κώστας Ντάρας Πολιτισμολόγος – Λυών, Γαλλία
94. Νικολίτσα Ντρίζη, ηθοποιός
95. Πένη Ξενάκη, ερμηνεύτρια
96. Αλέξανδρος Οικονομίδης, δημοσιογράφος
97. Νίκος Οικονόμου, δισκογραφικός Παραγωγός /Εκδότης μουσικής
98. Μιχάλης Οικονόμου, ηθοποιός
99. Νίκος Παναγιωτόπουλος, συγγραφέας-σεναριογράφος
100. Μάκης Παπαδημητρίου, ηθοποιός
101. Βαγγέλης Παπαδόπουλος σκηνοθέτης, ζωγράφος
102. Χρίστος Παπαδόπουλος, στιχουργός-συγγραφέας
103. Νίνα Παπαευαγγέλλου, δικηγόρος Πνευματικών Δικαιωμάτων,
104. Γιάννης Παπαθύμνιος, ηθοποιός
105. Κωστής Παπαϊωάννου, τ.πρόεδρος της επιτροπής για τα ανθρώπινα δικαιώματα
106. Θανάσης Παπακωνσταντίνου, συνθέτης-στιχουργός,
107. Κωνσταντίνος Παπανικολάου, Δημοσιογράφος πρ. Γενικός Διευθυντής ΑΝΤΕΝΑ Ραδιο.
108. Σταυρούλα Παπασπύρου, δημοσιογράφος, κριτικός λογοτεχνίας
109. Ντάνα Παπαχρήστου, Μουσικός – Μουσικολόγος
110. Κρυσταλία Πατούλη, Σύμβουλςο Ψυχικής Υγείας- δημοσιογράφος
111. Παύλος Παυλίδης, τραγουδοποιός-ερμηνευτής
112. Ελένη Πορτάλιου ακαδημαϊκός – ποιήτρια
113. Όμηρος Πουλάκης, ηθοποιός
114. Αυγή Προγκίδη, χορογράφος
115. Θοδωρής Προδρομίδης, εικαστικός καλλιτέχνης, σκηνοθέτης
116. Βαγγέλης Ραπτόπουλος, συγγραφέας
117. Πάολα Ρεβενιώτη, κινηματογραφίστρια/ φωτογράφος
118. Ντόρα Ρίζο, εικαστικός
119. Πετρή Σαλπέα, ερμηνεύτρια
120. Γιώργος Σαμαντάς, κοινωνικός ανθρωπολόγος
121. Γιώργος Σαρηγιάννης, δημοσιογράφος
122. Δημήτρης Σκλάβος, σκηνοθέτης
123. Νίκος Σούλης, σκηνοθέτης
124. Πηνελόπη Σταυροπούλου, ηθοποιός – συγγραφέας
125. Θανάσης Συλιβός, εκδότης του Μετρονόμου
126. Λίνα Σωπιάδου-Δάρνακες,ερμηνεύτρια
127. Κοραλία Σωτηριάδου, μεταφραστρια.
128. Καλλιόπη Τακάκη, ηθοποιός
129. Κωνσταντίνος Ταχτσίδης, μουσικός – δημοσιογράφος
130. Ελπίδα Τοπάλογλου, ηθοποιός
131. Δέσποινα Τσαντέ, δημοσιογράφος
132. Θοδωρής Τσαπακίδης, συγγραφέας-μεταφραστής
133. Δημητρης Τσεκούρας, συγγραφέας
134. Θέκλα Τσελεπή, ραδιοφωνική παραγωγός
135. Ελένη Τσέτη,ερμηνεύτρια
136. Ματθαίος Τσιμιτάκης, δημοσιογράφος
137. Ελεάνα Τσίχλη, σκηνοθέτης
138. Βάσιας Τσοκόπουλος, ιστορικός, Πρόεδρος ΕΕΑ «Μαργαρίτα»
139. Μαρία Φασουλάκη δικηγόρος/σύμβουλος επικοινωνίας/ στιχουργός,
140. Τέλος Φίλης, συγγραφέας
141. Θεόδωρος Φίλος, συγγραφέας – σκηνοθέτης
142. Ελένη Φωτάκη, στιχουργός
143. Φωτεινή Φωτεινή Παπαζογλου ερμηνεύτρια -στιχουργός
144. Μενέλαος ,Χαραλαμπίδης, ιστορικός
145. Χαράλαμπος, Χαράλαμπος Ιμβρίδης Γραφείο επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων δήμου Νεάπολης- Συκεών
146. Χάρης Μαυρουδής , ηθοποιός
147. Χάρης Τζωρτζάκης, ηθοποιός
148. Γιάννης Χάρης, μεταφραστής
149. Πόλυ Χατζημανωλάκη, συγγραφέας
150. Βαγγέλης Χατζησίμος, λυρικος καλλιτεχνης
151. Άννα Χατζησοφια, συγγραφέας-ηθοποιός
152. Χρήστος Χαντζής
153. Χρυσούλα Χρήστου, σκηνοθέτης – ηθοποιός
154. Γιώργης Χριστοδούλου τραγουδοποιός – ερμηνευτής
155. Βάσω Χριστοδουλου, φιλόλογος
156. Δημήτρης Χριστόπουλος, φιλόλογος
157. Γιώργος Χρονάς, ποιητής- εκδότης
158. Άννυ Ψάρρα, Αντ/δρος Δ. Π. Λ.-Μουσείο Γ.Ι.Κατσίγρα
ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Χρήστος Μαντζιάρης : Καλλιτέχνες του ΣΥΡΙΖΑ και νομπελίστες της Ελλάδος. Η θλιβερή σύγκριση
Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης
Κάποιοι «καλλιτέχνες» του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσαν ότι αποδέχονται την εκχώρηση της Μακεδονίας, άρα και τον ακρωτηριασμό της Ελλάδος που τους καλοτρέφει. Από την άλλη, το 1940, κάποιοι άλλοι συγγραφείς της Ελλάδος, μεταξύ των οποίων οι δύο νομπελίστες μας (Γ. Σεφέρης και Ο. Ελύτης), υπέγραψαν μανιφέστο σύμφωνα με το οποίο έδιναν και την ζωή τους ακόμη υπέρ της ελευθερίας της Ελλάδος και του κόσμου όλου, στον πόλεμο της Ελλάδος εναντίον του Ιταλικού φασισμού.
Διαβάστε το Μανιφέστο και τα ονόματα, και μετά κάνετε συγκρίσεις.
«ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ
»Οι νέοι συγγραφείς της Ελλάδας, που αντιπροσώπευαν τα τελευταία χρόνια τις νεώτερες αναζητήσεις του ελληνικού πνεύματος, απευθύνονται στους συναδέλφους και συνοδοιπόρους τους του κόσμου ολόκληρου.
»Η μάχη της Ελλάδας είναι μια μάχη παγκόσμια. Ο ελληνικός στρατός είναι σήμερα μια προφυλακή των εθνών στον αγώνα τους εναντίον της καινούργιας μορφής της σκλαβιάς.
»Για να κερδίσουμε αυτή τη μεγάλη μάχη, θα κάνουμε όλες τις θυσίες, όπως έκαναν πάντα οι Έλληνες όταν πολεμούσαν για την ελευθερία. Δεν θα συλλογιστούμε ούτε την ζωή μας, ούτε την ζωή των δικών μας, ούτε τις πόλεις μας που βομβαρδίζονται, ούτε τον πλούτο του τόπου μας που καταστρέφεται. Το έμβλημά μας είναι το ίδιο έμβλημα των πατέρων μας του 1821: Ελευθερία ή θάνατος.
»Ο Μουσολίνι δεν μας ήξερε καλά. Δεν κατάλαβε ποτέ την ιστορική παράδοση, την ηθική ζωή, το ψυχικό σθένος της μικρής Ελλάδας. Δεν πρόβλεψε την μεγάλη χαρά που κυρίεψε τον τόπο μας, όταν αντήχησαν τα πρώτα πυρά κι έφεραν την είδηση ότι ήρθε ξανά στην Ελλάδα η ώρα της μοίρας, της θυσίας και της δόξας.
»Ο ιταλικός φασισμός βαδίζει προς τον θάνατο κι εμείς οι Έλληνες σκάβουμε τον τάφο του. Μπορεί να πεθάνουμε, αλλά θα πεθάνει κι αυτός. Θα τον σκοτώσει το ελληνικό πνεύμα, που έχει σκοτώσει εχθρούς μεγαλύτερους και φοβερώτερους απ’ αυτόν.
»Ελεύθεροι άνθρωποι όλων των εθνών, συγγραφείς, ποιητές, καλλιτέχνες, φιλόσοφοι, ιδεολόγοι, μην ξεχνάτε η Ελλάδα πολεμά για τη μοίρα του κόσμου.
Έλλη Αλεξίου
Ηλίας Βενέζης
Νικόλαος Βρεττάκος
Αλκιβιάδης Γιαννόπουλος
Κωνσταντίνος Δημαράς
Οδυσσέας Ελύτης
Γεώργιος Θεοτοκάς
Άλκης Θρύλος
Λιλή Ιακωβίδη
Μ. Καραγάτσης
Σ. Καραντινός
Θρ. Καστανάκης
Γεώργιος Κατσίμπαλης
Γιώργος Κοτζιούλας
Λέων Κουκούλας
Φ. Μιχαλόπουλος
Γ. Μυλωνογιάννης
Λιλίκα Νάκου
Μ. Νικολαΐδης
Δημήτρης Νικολαρεΐζης
Τ. Μπάρλας
Ασημάκης Πανσέληνος
Σ. Παπαδάκης
Μ. Παπανικολάου
Κλέων Παράσχος
Θανάσης Πετσάλης
Γεώργιος Σεφέρης
Τατ. Σταύρου
Άγγελος Τερζάκης
Κωνστ. Τσάκος
Δημήτρης Φωτιάδης
Πέτρος Χάρης
Γιάννης Χατζίνης
Αιμίλιος Χουρμούζιος»
https://www.triklopodia.gr/χρήστος-μαντζιάρης-καλλιτέχνες-του-σ/#
Σύντροφοι, παιδιά και μετακλητοί υπάλληλοι, οι καλλιτέχνες που στηρίζουν τη Συμφωνία των Πρεσπών
Έβαλαν στη λίστα και καλλιτέχνες χωρίς να τους ρωτήσουν! – Μανώλης Καραντίνης (μουσικός): «Δεν είμαι υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών και δεν ξέρω πώς βρέθηκε εκεί το όνομά μου»
Έντονο κυβερνητικό χρώμα έχει η λίστα με τους 158 ανθρώπους της Τέχνης, του Πνεύματος και του Πολιτισμού που στηρίζουν την συμφωνία των Πρεσπών. Πρώην υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, νυν βουλευτές, συγγενείς και τέκνα, μετακλητοί στα γραφεία υπουργών και καλλιτέχνες που διαχρονικά έχουν πάρει θέση υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, “υπογράφουν” μια συμφωνία που βρίσκει αντίθετη την πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Ασφαλώς και ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράσει δημοσίως τη γνώμη του ειδικά σε ένα τόσο σοβαρό θέμα. Πόσο αντικειμενική όμως μπορεί αυτή να είναι, όταν ο ίδιος είναι κομματικό όργανο ή υπάλληλος της κυβέρνησης; Και όταν μάλιστα η λίστα αυτή δημοσιεύεται δύο 24ωρα πριν τη ψήφιση της συμφωνίας, μέσα από ένα “περιτύλιγμα” Τέχνης και Πολιτισμού, αποκρύπτοντας την κομματική ταυτότητα;
Μάλιστα υπάρχουν και ορισμένοι καλλιτέχνες, όπως ο μουσικός Μανώλης Καραντίνης, που έμειναν έκπληκτοι όταν είδαν το όνομά τους στη λίστα, καθώς ουδέποτε έδωσαν τη συγκατάθεσή τους. “Δεν έχω καμία σχέση και δεν είμαι υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών και δεν ξέρω πώς βρέθηκε εκεί το όνομά μου. Ουδεμία σχέση έχω με όλα αυτά τα πολιτικά παιχνίδια! Μουσικός είμαι και μουσικός θα παραμείνω!” έγραψε ο γνωστός μουσικός στη σελίδα του στο facebook.
Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και τον περασμένο Ιούλιο, όταν είχε δει το φως μια παρόμοια λίστα με περισσότερες από 320 προσωπικότητες από το χώρο της πολιτικής, της διανόησης και της τέχνης, που είχαν υπογράψει ένα κείμενο στήριξης της συμφωνίας για την ονομασία της ΠΓΔΜ. Τότε η συνθέτρια μουσικής και τραγουδίστρια Νένα Βενετσάνου, ο εικαστικός Κυριάκος Κατζουράκης και η τραγουδίστρια Λένα Αλκαίου, με αναρτήσεις τους στα social media είχαν διαψεύσει κατηγορηματικά ότι δηλώνουν την υποστήριξή τους στην συμφωνία των Πρεσπών.
Μεταξύ των 158 καλλιτέχνες που δηλώνουν σήμερα ότι στηρίζουν τη Συμφωνία των Πρεσπών είναι οι εξής:
Ρηνιώ Δραγασάκη, σκηνοθέτης: Το όνομά της συζητήθηκε το Μάρτιο του 2017 όχι για κάποια ταινία της, αλλά επειδή έλαβε κρατική χορηγία ύψους 130.000 από το ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Αρκετοί συνέδεσαν τη χορηγία με τον πατέρα της, αφού η Ρηνιώ Δραγασάκη είναι η κόρη του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη.
Κωνσταντίνα Βούλγαρη, σκηνοθέτης-σεναριογράφος: Είναι η κόρη του γνωστού σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη. Στις 17 Ιουλίου 2018, δηλαδή ακριβώς ένα μήνα μετά την υπογραφή της συμφωνίας στις Πρέσπες, διορίστηκε μετακλητή υπάλληλος στο πολιτικό γραφείο του υπουργού Επικρατείας Χριστόφορου Βερναρδάκη. Το 2012 είχε ανακοινώσει ότι ετοιμάζει ντοκιμαντέρ για να δείξει “τον πραγματικό ΣΥΡΙΖΑ”, καταγράφοντας την καθημερινότητά στα γραφεία του, το κλίμα στις λαϊκές συνελεύσεις, τις προεκλογικές συγκεντρώσεις, τα πρόσωπα που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, αλλά και τους απλούς ανθρώπους του, τους εθελοντές του που κάνουν πράξη την αλληλεγγύη.
Ευγενία Λουπάκη, δημοσιογράφος: Πρόκειται για την σύζυγο του Θανάση Καρτερού, διευθυντή του γραφείου τύπου του Μαξίμου. Η ίδια είναι δημοσιογράφος στην εφημερίδα “Αυγή” και στο κομματικό ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ. Έντονες αντιδράσεις είχε προκαλέσει η ανάρτησή της με την οποία επέκρινε όσους μιλούσαν για πρωτοφανή τραγωδία στο Μάτι, συγκρίνοντας τον αριθμό των νεκρών με εκείνο από τη φωτιά στην Ηλεία. “Κόψτε τα πρωτοφανής τραγωδία: 63 ήταν οι νεκροί το 2007” είχε γράψει χαρακτηριστικά στα social media. Βέβαια στη συνέχεια οι νεκροί από τη φωτιά στο Μάτι έφτασαν τους 100…
Όμηρος Πουλάκης, ηθοποιός: Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και τελειόφοιτος του τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Πρόκειται για τον γιο του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ και γενικού γραμματέα του υπουργείου Εσωτερικών Κώστα Πουλάκη.
Καλλιόπη Τακάκη, ηθοποιός: Από τις 23 Απριλίου 2018 είναι διορισμένη μετακλητή διοικητική υπάλληλος στο πολιτικό γραφείο του υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κωνσταντίνου Γαβρόγλου.
Κατερίνα Κουτσογιαννάκη, Πολιτικές Επιστήμες, Κοινωνική Θεωρία: Εκλεγμένο μέλος στο Συντονιστικό Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ. Πρωταγωνίστησε σε ένα από τα βίντεο της κυβέρνησης “Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη”. Συγκεκριμένα εξηγούσε πόσο σημαντικό είναι το μεταφορικό ισοδύναμο που νομοθετεί η κυβέρνηση, με το οποίο “εμείς οι νησιώτες και οι νησιώτισσες να απολαμβάνουμε ίσα δικαιώματα στη μετακίνηση και στη μεταφορά προϊόντων”.
Μάγκυ Δούση, σύμβουλος πολιτισμού και επικοινωνίας: Έχει διορισθεί ειδική συνεργάτιδα στον γενικό γραμματέα Συντονισμού της κυβέρνησης Χριστόφορο Βερναρδάκη. Στο παρελθόν η όμορφη επικοινωνιολόγος κατείχε τη θέση της εκπροσώπου Τύπου των Οικολόγων-Πρασίνων, με τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ σύναψε συμμαχία στις εκλογές.
Φωτεινή Λαμπρίδη, στιχουργός – δημοσιογράφος: Η Φωτεινή Λαμπρίδη παρουσιάζει την ενότητα “Παρατηρητήριο Σεξισμού” στην ΕΡΤ1 κάθε Παρασκευή μεσημέρι, η οποία είναι ενταγμένη στην εκπομπή “Αλλη Διάσταση”. Η στιχουργός και δημοσιογράφος ήταν συνεργάτιδα του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιου Κούλογλου, τον οποίο μάλιστα θα παντρευτεί με πολιτικό γάμο.
Μαρία Κανελλοπούλου, ηθοποιός: Έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό παίζοντας στις τηλεοπτικές σειρές Μάνα είναι μόνο μία, Εμείς κι εμείς, Οι στάβλοι της Εριέττας Ζαΐμη και Το καφέ της Χαράς. Στη συνέχεια αποφάσισε να κατέβει στην πολιτική με το ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν υποψήφια στο νομό Αχαΐας στις εκλογές του 2007 και του 2009, έπειτα εξελέγη δημοτική σύμβουλος Αθηναίων έως το 2012. Στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου 2012 εξελέγη βουλευτής με 8.760 ψήφους, δεύτερη πίσω από τον αρχηγό του κόμματος Αλέξη Τσίπρα.
Άννα Χατζησοφιά, συγγραφέας-ηθοποιός: Η σεναριογράφος ήταν υποψήφια με το ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ Αθήνας στις βουλευτικές εκλογές του 2009 χωρίς να καταφέρει να εκλεγεί. Το Μάιο του 2014 ορκίστηκε βουλευτής, αντικαθιστώντας τον Δημήτρη Παπαδημούλη που συμπεριλήφθηκε στο Ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα είναι μέλος του συντονιστικού του ΣΥΡΙΖΑ για τον Πολιτισμό.
Βασιλική Κατριβάνου, ψυχοθεραπεύτρια: Τον Ιούνιο του 2012 και τον Ιανουάριο του 2015 εξελέγη βουλευτής Β’ Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ και ανανέωσε τη θητεία της στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015. Στις 22 Μαΐου του 2016 παρέδωσε τη βουλευτική της έδρα, καθώς καταψήφισε μια σειρά άρθρων στο πολυνομοσχέδιο που έφερε η κυβέρνηση στη Βουλή, ωστόσο δήλωσε πως παραμένει μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Αντικαταστήθηκε από τον Γιώργο Κυρίτση. Στις 2 Ιουνίου του 2017 διορίστηκε τακτικό μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ).
Αυγή Προγκίδη, χορογράφος: Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε χορό στο φυτώριο της ΚΣΟΤ και είναι απόφοιτη Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού του Υ.Π.Π.Ο. Από το 1987 ζει και εργάζεται ως χορεύτρια, χορογράφος και καθηγήτρια χορού στη Θεσσαλονίκη. Έχει ενταχθεί στην Οργανωτική Γραμματεία του Τμήματος Τέχνης και Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ.
Ρήγας Αξελός, ηθοποιός, δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων: Ασχολείται πολλά χρόνια με τα κοινά, στο Δήμο Αθηναίων. Μάλιστα ορίστηκε επικεφαλής της δημοτικής παράταξης “Ανοιχτή Πόλη”, όταν ο Αλέξης Τσίπρας εξελέγη βουλευτής Α΄ Αθήνας και αναδείχθηκε πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα παραμένει δημοτικός σύμβουλος με το ΣΥΡΙΖΑ, ενώ είναι και μέλος Συντονιστικού του Τμήματος Πολιτισμού του κόμματος.
Ματθαίος Τσιμιτάκης, δημοσιογράφος: Ο Ματθαίος Τσιμιτάκης ήταν ο δημοσιογράφος της “Αυγής”, στον οποίο προεκλογικά ο Αλέξης Τσίπρας έλεγε σε συνέντευξη, ότι θα καταργήσει τους μετακλητούς. Τελικά όχι μόνο δεν τους κατήργησε, αλλά προσέλαβε και τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο στο γραφείο τύπου της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού.
Όλγα Αθανίτη, ηθοποιός-μεταφράστρια: Μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, μέλος των «53» του Τσακαλώτου ενώ υπήρξε υποψήφια βουλευτής. Είναι αρθρογράφος σε μέσα που πρόσκεινται στο ΣΥΡΙΖΑ όπως στην “Αυγή” και left.gr, υπογράφοντας κείμενα που έχουν τίτλους “Για την Αριστερά όλα γίνονται αλλιώς” και “Η Αριστερά θέλει τόλμη και εξωστρέφεια”.
Κώστας Ζυρίνης, σεναριογράφος, σκηνοθέτης: Ο θεμελιωτής του κομμουνισμού Καρλ Μαρξ και ο κομμουνιστής ιδρυτής της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας Μάο Τσετούνγκ ήταν οι δάσκαλοι που διαμόρφωσαν τον ατομικό πολιτισμό του 75χρονου σήμερα σεναριογράφου και σκηνοθέτη Κώστα Ζυρίνη, σύμφωνα με το βιογραφικό του. Το όνομά του εμφανίζεται σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στην “Αυγή” το 2018, με το οποίο διακόσια και πλέον στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (τότε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ) και της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς αποκαλούσαν τα Σκόπια ως Μακεδονία.
Πόλυ Κρημνιώτη: Εκλεγμένο μέλος στο Συντονιστικό Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ.
* Πανεπιστημιακοί που στηρίζουν τη συμφωνία των Πρεσπών:
Νίκος Παρασκευόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής ΑΠΘ: Πρόκειται για τον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης και νυν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Α΄ Θεσσαλονίκης. Επί ημερών του ψηφίστηκε ο νόμος 4322/2015, πιο γνωστός ως “Νόμος Παρασκευόπουλου” με τον οποίο αποφυλακίστηκαν χιλιάδες κρατούμενοι.
Τάσος Κουράκης, Πανεπιστημιακός: Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης με το ΣΥΡΙΖΑ και Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής.
https://www.protothema.gr/politics/article/858484/sudrofoi-paidia-kai-metaklitoi-upalliloi-oi-kallitehnes-pou-stirizoun-ti-sumfonia-ton-prespon/