Προς τον κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών
Μήνυση
Του Δορύλαου Κλαπάκη του Ευαγγέλου
Όθωνος 4 – Μαρούσι
ΚΑΤΑ
Του Υπουργού Γεώργιου Παπακωνσταντίνου και
Των συνεργατών του που συνέταξαν και συνέπραξαν σε αυτόν τον προωθούμενο νόμο «τακτοποίησης των αυθαιρέτων κατασκευών»
Και κατά παντός υπευθύνου
που με οποιονδήποτε τρόπο ή με την ψήφο του στηρίξει αυτήν την
δεδομένη αντισυνταγματική και καταστροφική για την χώρα παρανομία,
«Ένα, όπως αναφέρει ο Πρόεδρος του Ε Τμήματος και Αντιπρόεδρος του ΣτΕ κ. Κώστας Μενουδακος, καθαρά αντισυνταγματικό νομικό «τρυκ» με το οποίο προσπαθούν να προωθήσουν μέσω της πλάγιας οδού νομιμοποίηση αυθαιρέτων, το οποίο δεν έχει κανένα περιθώριο να γίνει δεκτό, καθώς αντίκειται όχι μόνο στη βασική αρχή της ανάπτυξης του οικιστικού περιβάλλοντος μέσω επιστημονικού σχεδιασμού, αλλά και στις αρχές του κράτους δικαίου και της ισότητας των πολιτών έναντι του νόμου».
Και συνεχίζοντας ξεκαθαρίζει ότι
– «περιθώριο υπάρχει μόνο για όσα αποδεδειγμένα κτιστήκαν πριν το 1983 και για όσα κτιστήκαν χωρίς οικοδομική άδεια αλλά χωρίς να υπερβαίνουν τους συντελεστές δόμησης που ισχύουν στις περιοχές όπου ανεγέρθηκαν.
Κάθε άλλο ενδεχόμενο σύμφωνα με το Σύνταγμα και την νομολογία είναι αδύνατον»
– «Η εξαίρεση από την κατεδάφιση ισούται με νομιμοποίηση και έχει κριθεί αντισυνταγματική ήδη από τις αρχές του 1983» σημειώνει ο Πρόεδρος του Τμήματος και Αντιπρόεδρος του ΣτΕ.
Με την προώθηση της επικαλουμένης “τακτοποίησης” των αυθαίρετων κτισμάτων, δηλαδή την επιβράβευση και πρακτικά την νομιμοποίηση μιας από τις πιο καταστροφικές παρανομίες για την χώρα μας και για το σύνολο των πολιτών, οι ανωτέρω μηνυόμενοι εκτός των άλλων οργανώνουν και προωθούν από κοινού και εν γνώσει τους
Μια ωμη παραβίαση της βασικής Συνταγματικής επιταγής περί προστασίας του περιβάλλοντος θεσπιζομένης δια των διατάξεων των άρθρων 24 & 43 του Συντάγματος και ταυτόχρονα απαξιώνουν πλήρως την Δικαιοσύνη και τις μέχρι σήμερα Δικαστικές Αποφάσεις.
Δηλαδή πρακτικά καταλύουν εν γνώσεἰ τους το ίδιο το Σύνταγμα
Και ενεργούν συνειδητά
– εις βάρος της οικονομικής ανάπτυξης και της οικονομίας της χώρας,
– εις βάρος του νομοθετημένου και σωστού πολεοδομικού σχεδιασμού,
– εις βάρος του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής εκατομμύριων νομίμων πολιτών,
Δηλαδή, εις βάρος όλων μας.
Είναι καθαρά μια επιβράβευσης της παρανομίας και ενός παράνομου κυκλώματος που διακινεί, στηρίζει, καλύπτει και τελικά «ταχτοποιεί » αυτήν την επικερδή εγκληματική ενεργεία και ως τέτοια κακουργηματική πράξη θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από την Δικαιοσύνη.
Επιπλέον,
Η συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση, επειδή αφορά ακίνητα, οικοδομές, χρήσεις γης, υπέρβαση συντελεστού δόμησης, αρτιότητες οικοπέδων, κατασκευές οι οποίες επηρεάζοντας άμεσα τον Πολεοδομικό ιστό των πόλεων και την πολεοδόμηση ολόκληρης της επικράτειας, είναι μια καθαρή Πολεοδομική ρύθμιση και συμφώνα με την Συνταγματική Επιταγή, (αλλά και πρακτικά και ηθικά καθώς προβλέπεται να εισπραχτούν προκαταβολικά χρήματα από τους πολίτες παραχωρώντας μη νόμιμα δικαιώματα δημιουργώντας παράλληλα παράνομα τετελεσμένα γεγονότα), θα πρέπει να τύχει πριν κάθε άλλη περεταίρω ενέργεια, η διοικητική εφαρμογή, της ανάλογης επεξεργασίας από το ΣτΕ.
Καθώς
Δια των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 24 και του άρθρου 43 του Συντάγματος θεσπίζεται ο θεμελιώδης και μέγιστης σημασίας απαράβατος και μη επιδεχόμενος οιασδήποτε παρερμηνεία κανόνας ότι η έγκριση και Τροποποίηση των Πολεοδομικών Σχεδίων οποιασδήποτε κλίμακας και η θέσπιση με ρυθμίσεις κανονιστικού χαρακτήρα πάσης φύσεως όρων δόμησης γίνονται μόνο με την έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων.
Η Σαφής πρόβλεψη των ως άνω συνταγματικών διατάξεων δικαιολογείται και εκ του γεγονότος ότι η έκδοση των Π.Δ. προϋποθέτει ουσιαστικό έλεγχο συνταγματικής νομιμότητας υπό του Συμβουλίου Επικρατείας.
Εκ του θεμελιώδους αυτού συνταγματικού κανόνος δεν υφίσταται καμιά δυνατότης παρακλήσεως υπό οποιοδήποτε πρόσχημα. Άλλως εάν αφήνετο υπό του Συντάγματος περιθώριο εις την υποκειμενική βούληση ενός προσώπου (του εκάστοτε Υπουργού ή Νομάρχη ή άλλων κρατικών οργάνων ή παραγόντων, η ζωτικής σημασίας δια την κοινωνία (κυριολεκτικώς δια την επιβίωση της) γενικών πολεοδομικών αποφάσεων θα οδηγούσε σε καθολική οικιστική καταστροφή ως υποκείμενη σε αυθαιρεσία και,επιρροές μεγίστων ιδιωτικών συμφερόντων και ομάδων συμφερόντων της καθολικής και πανθομολογούμενης πλέον διαφθοράς
Το ότι η χώρα μας έρχεται πρώτη στην διαφθορά στην Ευρώπη και συναγωνίζεται τριτοκοσμικές χώρες είναι ένα γεγονός το οποίο, όχι μόνο έχει πιστοποιηθεί από όλους τους παγκόσμιους οργανισμούς και κάνεις δεν το αμφισβητεί ούτε εδώ στην Ελλάδα, αλλά και το Δημόσιο χρέος το οποίο σήμερα καλούμαστε όλοι να πληρώσουμε είναι καθαρό προϊόν διαφθοράς στο οποίο τα φερόμενα πολιτικά πρόσωπα μαζί με τα ιδιωτικά συμφέροντα που συνεργάζονται στην παρανομία, έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο.
Η λέξη «φερόμενα » τίθεται διότι όπως πολύ σωστά επιβεβαίωσε στο Δικαστήριο ο πρώην Υπουργός βουλευτής Ρεθύμνης Κεφαλογιάννης, δηλών «στην Ελλάδα αν δεν προβείς σε κάλυψη και στήριξη εγκληματικών πράξεων (όπως αυτή των παράνομων κατασκευών) δεν μπορείς να εκλεγείς βουλευτής »
Ως εκ τούτου και αυτή ίδια η εκλογή των Βουλευτών που προτρέπουν και ψηφίσουν την εν λόγω δεδομένη αντισυνταγματική αυτή νομιμοποίηση, (φερόμενη με τον ψευδέστατο τίτλο ως «τακτοποίηση» με σκοπό ίσως να ξεπεραστεί το εμπόδιο του ΣτΕ) είναι ισχυρά αμφισβητούμενη.
Γενικά
Η αυθαίρετη δόμηση είναι ένα από τα πιο θλιβερά και άκρως καταστρεπτικά φαινόμενα για την οικονομία της χώρας και των ίδιων των κατοίκων της.
Πίσω από αυτήν την καταστροφική δραστηριότητα αρκετοί κύκλοι όπως εργολάβοι, καταπατητές, μεσάζοντες, Δημόσιοι Υπάλληλοι, πολιτικά πρόσωπα κλπ απεκόμισαν τα τελευταία 20 χρόνια τεραστία μαύρα κέρδη εις βάρος του συνόλου του Ελληνικού πληθυσμού και της ομαλής διαβίωσης του, προκαλώντας παράλληλα τεραστία ζημία στην σωστή ανάπτυξη της χώρας και εις βάρος της Εθνικής οικονομίας, με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων οι ως άνω κύκλοι να είναι και οι μονοί υπεύθυνοι και για το τεράστιο εξωτερικό μας χρέος.
Από την άλλη η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί κατά την διάταξη αυτή του άρθρου 24 του Συντάγματος υποχρέωση του κράτους και δικαίωμα του καθενός.
Το κράτος έχει υποχρέωση για την διαφύλαξη του περιβάλλοντος να λαμβάνει ιδιαίτερα προληπτικά και κατασταλτικά μέτρα στα πλαίσια της αρχής της αειφόρου ανάπτυξης στα οποία συμπεριλαμβάνεται και η αποκατάσταση του.
Οι βασικές αυτές συνταγματικές αρχές έχουν γίνει πλήρως και αδιαφοροποίητος αποδεκτές από το Συμβούλιο της Επικρατείας δια της πάγιας νομολογίας του, η οποία κατοχυρώνει και νομολογιακώς το φυσικό και οικιστικό περιβάλλον ως προστατευόμενη αξία εκ της οποίας εξαρτάται όχι μόνο το ύπατο αγαθό της υγείας και της ζωής των ανθρώπων αλλά και η οικονομική πορεία της χώρας.
Έτσι διαμορφώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο αυτό η αρχή του «πολεοδομικού κεκτημένου » που σημαίνει ότι ο κοινός νομοθέτης και η διοίκηση μπορούν να πραγματοποιούν οποιαδήποτε παρέμβαση στο χώρο αρκεί να βελτιώνουν, ή τουλάχιστον να μην χειροτερεύουν, ως ισχύουν, τους όρους διαβίωσης των πολιτών με νομοθετικές ρυθμίσεις και κάθε άλλου είδους ενέργειες.
Από τότε και στο εξής με σωρεία πλέον αποφάσεων του ερμηνεύοντας αυθεντικά το Σύνταγμα της χώρας έχει κρίνει οριστικά και αμετάκλητα ότι με την αυθαίρετη δόμηση προκαλείται τεράστια βλάβη στο περιβάλλον και χειροτερεύουν οι όροι διαβίωσης των κατοίκων πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με την ως άνω ρητή συνταγματική επιταγή.
Το 1983 αποφασίστηκε τελεσίδικα ότι καμία πλέον μέσω «τρυκ» «τακτοποίησης» δηλαδή πρακτικά νομιμοποίησης αυθαιρέτων δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή και η πολιτεία (δηλαδή ο ίδιος ο Γ. Παπακωνσταντίνου και όσοι ψηφίσουν αυτήν την παρανόμια) έχει την ευθύνη να επαναφέρει την ομαλότητα στην προτέρα μορφή, άλλως τα όργανα της πολιτείας παραβιάζουν βασική συνταγματική αρχή με τις εντεύθεν ποινικές ευθύνες του άρθρου 134 Α & Β του ποινικού κώδικα.
Στην περίπτωση των παράνομων μετατροπών των ημιυπαίθριων που δόθηκε αύξηση συντελεστού σε υπερκορεσμένες περιοχές, (όπως συμβαίνει πλέον σε όλες τις κατεστραμμένες πόλεις όλης της χώρας από την αυθαίρετη δόμηση του παρελθόντος), η αντισυνταγματική αυτή νομοθετική ρύθμιση προσπάθησε να καλυφτεί με την υποκριτική δικαιολογία της δημιουργίας του πράσινου ταμείου.
Μια δικαιολογία που είναι
α) εντελώς εκτός νομιμότητας καθ΄όσον η προστασία του περιβάλλοντος είναι απόλυτη αυτόνομη αξία και αυτόνομη συνταγματική επιταγή μη δυνάμενη να συναρτηθεί με οικονομικά οφέλη.
β) εξωπραγματική, υποκριτική και προσχηματική
καθώς
Από την μια οι υπάρχουσες τεράστιες οικονομικές ανάγκες της χώρας εξ αιτίας των πολιτικών αποφάσεων μιας άσχετης, αδιάφορης, κατευθυνόμενης και τις περισσότερες φορές πλήρως ελεγχόμενης από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα πολιτικής εξουσίας, που έχει φέρει την χώρα ολόκληρη στο χείλος της οικονομικής καταστροφής, δύσκολα θα μπορέσει να μεταφέρει το σύνολο και αυτών των ελαχίστων εισπραττόμενων χρημάτων (εν σύγκριση της τεράστιας ζημιάς που προκαλεί γενικά η αυθαίρετη δόμηση) προς αυτήν την κατεύθυνση
– Από την άλλη και όλα τα εισπραχθέντα χρήματα από τα πρόστιμα των ημιυπαίθριων (και εάν τα έδιναν πράγματι για την κάλυψη μέρος βάση των τεράστιων σύμφωνα με τον νόμο προδιαγραφών πολεοδομικών αναγκών) ούτε το 1% των πραγματικών ελλείψεων των πόλεων σε κοινοχρήστους χώρους δεν θα εκαλύπτοντο,
ελλείψεις που σήμερα υπερβαίνουν σχεδόν σε όλες τις πόλεις το 60 % του ελάχιστου απαιτητού συμφώνα με τις υπάρχουσες προδιαγραφές για την σωστή διαβίωση των κατοίκων και κυρία αίτια αυτής της μη ανατρέψιμης κατάστασης είναι η διαχρονική προώθηση και στην συνεχεία κάλυψη από διεφθαρμένα πρόσωπα της αυθαίρετης δόμησης με την οποία τα ιδία διεφθαρμένα πολιτικά πρόσωπα τα οποία προωθούσαν και προστάτευαν αυτήν την παρανόμια αποκομίσουν σε συνεργασία με τα ιδιωτικά κυκλώματα αυτού του αθλίου φαινομένου, τεράστια μαύρα κέρδη και διατηρήθηκαν στην εξουσία.
Άλλωστε και αυτά τα ελάχιστα εισπραχθέντα χρήματα από ανάλογες ή και κάθε άλλου είδους παράλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις, ουδέποτε στο παρελθόν σε όμοιες περιπτώσεις προωθηθήκαν ως ο νομός ορίζει και μάλιστα, χωρίς φυσικά να τιμωρηθεί ουδείς, αφού ο κύκλος της διαφθοράς που λεηλατεί όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες και την χωρά ολόκληρη έχει δημιουργήσει ένα προστατευτικό τείχος, συμφώνα και με τον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και αυτοπροστατεύεται.
Αυτό συνέβη π.χ. ακόμα και με τα χρήματα που εισπραχτήκαν με τον 1337/83 με την ένταξη στο σχέδιο για έργα υποδομής ως εισφορά σε χρήμα και κατέληξαν χωρίς επιπτώσεις για τους παρανομούντες στα διακομματικά ρουσφέτια των Δήμων, με δραματικά επακόλουθα για τις εντασσόμενες περιοχές.
Φυσικά για τα έσοδα εκ των ημιυπαίθριων που αναφέρουν πράσινο ταμείο και βάση της υποχρεωτικής αναλογίας κοινοχρήστων χώρων δεν έχει υπολογιστεί η αύξηση του συντελεστή δόμησης και η δεδομένη επιβάρυνση των πόλεων που επήλθε, με την αύξηση του συντελεστή και την «τακτοποίηση» δηλαδή νομιμοποίηση της παρανομίας των ημιυπαίθριων στις ήδη κατεστραμμένες πολεοδομικά πόλεις.
Και αυτό καθώς σε μια εξ ανάγκης και εκ των προτέρων προβληματική πολεοδόμηση, λόγω των αυθαίρετων, πόλεων με αντιεπιστημονικό και εκτός προδιαγραφών τρόπο τα τελικά αποτελέσματα πάντα είναι δραματικά και φυσικά με τεράστια και απαράδεκτη για σύγχρονη (και μάλιστα Ευρωπαϊκή πόλη που υπόκειται σε συγκριμένους κανόνες), έλλειψη κοινωνικής υποδομής και που αντί να γίνει μια ολοκληρωμένη σωστή παρέμβαση, για κάπως ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, τα ως άνω άτομα ενεργούν ακριβώς προς αντίθετη κατεύθυνση.
Έτσι και όποια σημειακή τυχόν αξιοποίηση κάποιου μικρού χώρου πράσινου γίνει, από το λεγόμενο «πράσινο ταμείο» (εφόσον και αυτή τελικά πραγματοποιηθεί), πρακτικά δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα ή να μεταβάλει την καθημερινή εικόνα των Ελληνικών πόλεων, ποσό μάλλον όταν έχει αυξηθεί ταυτόχρονα με πλάγιο τρόπο με την νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων και ο συντελεστής δόμησης.
Η παράνομη νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων χώρων ή «τακτοποίηση » όπως την αναφέρουν (νομίζοντας τους Δικαστές του ΣτΕ ηλίθιους), για να εισπραχτούν, όπως ειπώθηκε, χρήματα, (ανεξάρτητα αν και αυτή η νομοθετική ρύθμιση είναι αντισυνταγματική και ως εκ τούτου ακυρωτέα λόγω της προϋπαρχούσης νομολογίας και Δικαστικών αποφάσεων από τα Διοικητικά Δικαστήρια) δεν αντιμετώπισε έντονες αντιδράσεις από την κοινωνία, καθώς
– οι χώροι που νομιμοποιηθήκαν ήταν σχεδόν στο σύνολο τους χώροι μέσα στον όγκο και το ιδεατό στερεό της νόμιμης οικοδομή
– δεν προκαλούσαν ιδιαίτερα προβλήματα στις διπλανές ιδιοκτησίες
– ήταν μια παρανομία η οποία προκλήθηκε από εσκεμμένα λανθασμένες κυρίως νομοθετικές ρυθμίσεις
– έχουν υπολογιστεί στην αντισεισμική μελέτη του κτιρίου και ως εκ τούτου οι πολίτες δεν διατρέχουν κίνδυνο
– αλλά κυρίως δεν προκαλούσαν μεγάλα προβλήματα στον κεντρικό και γενικό πολεοδομικό σχεδιασμό της πόλης, καθοριστική αίτια που δεν αφήνει κανένα περιθώριο νομιμοποίησης καμίας αυθαίρετης κατασκευής οπουδήποτε και να βρίσκεται και κυρίως στις εκτός Σχεδίου περιοχές, κάτι που άλλωστε το Συμβούλιο της Επικρατείας επεξηγώντας το Σύνταγμα έχει τελεσίδικα αποφασίσει
Επίσης
Η εν γνώση των ανωτέρω προσώπων προώθηση αυτής της καθαρά αντισυνταγματικής νομοθετικής ρύθμισης εκτός των άλλων βαρύτατων ποινικών ευθυνών εις βάρος των ανωτέρω μηνυομένων προσώπων έχουν και τεράστιες αστικές ευθύνες τις οποίες οι θιγόμενοι πολίτες και η κοινωνία ολόκληρη θα διεκδικήσουν από τα ανωτέρω παρανομούντα άτομα, καθώς συμφώνα και με το έγγραφο της Εισαγγελίας Αθηνών
Συμφώνα με την διάταξη του άρθρου 50 παρ. 4 του Π.Δ. 18/1989 περί Συμβουλίου της Επικρατείας «οι διοικητικές αρχές σε εκτέλεση της υποχρέωσης τους κατά άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος, πρέπει να συμμορφώνονται ανάλογα σε κάθε περίπτωση, με θετική ενεργεία με το περιεχόμενο της απόφασης του Συμβουλίου ή να απέχουν από κάθε ενεργεία που είναι αντίθετη προς όσα κρίθηκαν από αυτό. Ο παραβάτης, εκτός τη δίωξη κατά το άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα, υπέχει και προσωπική ευθύνη για αποζημίωση »
Εν προκειμένω οι αρμόδιοι παράγοντες και υπάλληλοι (περιλαμβανόμενου φυσικά και πρωτίστως του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ ) εισηγούμενοι νομιμοποιήσεις (ή τακτοποίηση όπως θέλουν να τις αποκαλούν) αυθαίρετων παραβιάζουν ευθέως και το άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος.
Ταυτόχρονα αποδεχόμενοι τις εισηγήσεις αυτές βουλευτές και προσφέροντες τον μανδύα του νόμου σε σαφείς αντισυνταγματικές εισηγήσεις, παραβιάζουν εκτός της αρχής της προστασίας του περιβάλλοντος και την θεμελιώδη αρχή της διάκρισης των εξουσιών κατά παράβαση του άρθρου 134 του Ποινικού Κώδικα.
Διαφορετικό από τους ημιυπαίθριους είναι το θέμα των αυθαίρετων κατασκευών την παράνομη και καταστροφική για την κοινωνία ολόκληρη «τακτοποίηση» των οποίων ανακοινώσε ότι θα προβεί, παραβιάζοντας με ακόμα χειρότερο τρόπο το Σύνταγμα ο Γεώργιος Παπακωνσταντίνου και όσοι συνεργάζονται σε αυτήν την μη νόμιμη αυτή προσπάθεια εις βάρος της εθνικής οικονομίας, εις βάρος της ποιότητας ζωής όλων μας ενεργούντες ως πραγματικοί εγκληματίες και σε γενικό αλλά και σε ατομικό επίπεδο.
Η απαράδεκτη αυτή ανακοίνωση της «τακτοποίησης» των αυθαίρετων κατασκευών δεν είναι πλέον μια απόφαση ρουτίνας ως συνέβαινε πριν το 1983, -είναι μια αθέμιτη προσπάθεια ολοκλήρωσης στενών κομματικών πελατειακών και (κυρίως) των υποσχέσεων κυκλωμάτων στους αυθαιρετούντες για να ικανοποιήσουν οικονομικές και τις πολιτικές φιλοδοξίες – είναι μια καταστροφική απόφαση για την εθνική οικονομία καθώς το Δημόσιο χρήμα που θα χρειαστεί για την αποκατάσταση τις ορθής λειτουργιάς μιας πολεοδομικής οργάνωσης μιας πόλης είναι ανυπολόγιστο εν συγκρίσει των ελάχιστων εσόδων που θα εισπραχτούν από τα καταβαλλόμενα πρόστιμα και μάλιστα με ελάχιστα, λόγω των τετελεσμένων γεγονότων, τελικά αποτελέσματα.
– είναι μια καθαρή κακόβουλη πράξη εις βάρος των νόμιμων πολιτών, οι όποιοι θα είναι υποχρεωμένοι πλέον να ανέχονται ένα παράνομο κατασκεύασμα δίπλα τους,παρότι ακλουθώντας την Συνταγματική Επιταγή, απαιτώντας με την κατεδάφιση της παρανομίας αυτής την ποιότητα ζωής που δικαιούνται έχουν φτάσει και έχουν δικαιωθεί από Δικαιοσύνη.
Η προωθούμενη αυτή παρανομία
-είναι μια κακοποίηση του περιβάλλοντος, καθώς ένα μεγάλο μέρος αυτών των παράνομων κατασκευών έχουν κατασκευαστεί ακόμα και
– μέσα σε προστατευόμενες περιοχές και αρχαιολογικές ζώνες,
– μέσα σε περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλους
(περιοχές που απαιτείται έγκριση από Αρχιτεκτονική Επιτροπή, όπως έχουν κτιστεί τα νόμιμα σπίτια) καταστρέφοντας όλες τις αξιόλογες περιοχές της χώρας
– μέσα στην ζώνη των 500 μέτρων από την παράλια,
– μέσα σε μικρές αποστάσεις από εμπορικούς δρόμους και από εθνικές οδοί κλπ. προκαλώντας τεράστια αδιέξοδα σε μελλοντικές κυκλοφοριακές παρεμβάσεις
-μέσα σε δασικές και δημοσιές δασικές εκτάσεις και δημοσιές περιούσιες (όπου ως γνωστόν με άλλες παράλληλες παράνομες ή αντισυνταγματικές νομοθετικές ενέργειες τα ιδία άτομα που σήμερα προσπαθούν να εδραιώσουν στην χωρά μας την παρανομία και την διαφθορά, με άλλες παράλληλες ενέργειες και πράξεις, απεμπολούν τα δικαιώματα του Δημόσιου.
Παράλληλα
αντί (κατεδαφίζοντας ως ο νομός ορίζει αυτήν την παρανομία, ώστε να μην ξανά εμφανιστεί αυτό το καταστρεπτικό φαινόμενο για την κοινωνία) και να εισπραχτούν τα ανάλογα και νόμιμα καταλογισθέντα πρόστιμα (τα οποία μάλιστα θεσπιστήκαν από τους ίδιους τους Βουλευτές γυρίσουν την χώρα 50 χρόνια πίσωκαι τους πολίτες στα νύχια της πολυπλόκαμης πολεοδομικής και εργολαβικής μαφίας.
με την ιδία δικαιολογία «ως τελευταία και πάλι φορά» εξαπατώντας την κοινωνία και την δικαιοσύνη για την εξυπηρέτηση αυθαίρετων πελατειακών σχέσεων, χαρίζουν τώρα πάλι τεράστια ποσά σε παρανόμους.
Χρήματα τα οποία αν εισπραχτούν σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο είναι κατά πολύ περισσότερα για το λεγόμενο «πράσινο ταμείο» από αυτά που τελικά υπολογίζεται να εισπραχθούν με την παράνομη προωθούμενη νομιμοποίηση από την ομάδα Παπακωνσταντίνου και θα σταματούσε οριστικά την διαφθορά στην χώρα μας.
Η «τακτοποίηση» αυθαιρέτων είναι επίσης εξαιρετικά επικίνδυνη και για τους ίδιους τους αυθαιρετούντες οι οποίοι θα διαμένουν πλέον με την «έγκριση» της πολιτείας σε ένα επικίνδυνο σεισμικά οίκημα.
Δυστυχώς τα ιδία διεφθαρμένα και ανίκανα πολιτικά πρόσωπα, τα οποία ευθύνονται για τις μέχρι σήμερα παράνομες κατασκευές
-με τις ίδιες απαράδεκτες, ψεύτικες και ουδέποτε εφαρμόσιμες δικαιολογίες, ότι δηλαδή
«Αυτή είναι η …τελευταία φορά, και από τώρα και στο εξής δεν θα ξανά επιτραπεί …… κλπ»,
Δικαιολογίες τις όποιες ο Γεώργιος Παπακωνσταντίνου και οι συνεργάτες του, εν γνώση τους ότι εξαπατούν τον Ελληνικό λαό και την έννομη τάξη επιχειρούν και τώρα για μια ακόμα φορά για μια ακόμα φορά να κατάστρεψαν την χώρα και τους πολίτες.
Μια γνωστή απαράδεκτη τακτική και δικαιολογία η οποία με το υπάρχον ιστορικό, τις τελικές πράξεις και τις μέχρι σήμερα και εφαρμογές εκ μέρους μιας πολιτείας που ελέγχεται από τα ίδια άτομα και νοοτροπίες, επιβεβαιώνεται ότι είναι δικαιολογία κοινού απατεώνα που καταστρέφει και χρεοκοπεί εσκεμμένα με τις πράξεις του την χωρά προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων και να διατηρήσουν μια κοινωνική πληγή, η οποία οριστικά και αμετάκλητα έχει τελειώσει το 1983.
Το χειρότερο από όλα είναι ότι τα ως άνω μηνυόμενα άτομα, επιχειρούν με τον τρόπο αυτό να ακυρώσουν πρακτικά το Σύνταγμα και το μεγαλύτερο μέρος των μέχρι σήμερα αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο Δικαστήριο ακολουθώντας πιστά το άρθρο 24 και 43 και με την υποχρεωτική επεξεργασία κάθε πολεοδομικής αλλαγής, προστατεύει την ποιότητα ζωής και το περιβάλλον που όλοι ζούμε.
Δηλαδή
Ακυρώνουν και γελοιοποιούν όλες τις μέχρι σήμερα νομοθετημένες δεσμεύσεις και απαγορεύσεις για αρτιότητες οικοπέδων
Καταστρέφουν κάθε μελλοντικό οργανωμένο πολεοδομικό σχεδιασμό
Αποδέχονται την αλλοίωση παραδοσιακών οικισμών και προστατευόμενων περιοχών
Καταστρέφουν την εμφάνιση των πόλεων ακόμα και σε περιοχές που απάτητε έγκριση Αρχιτεκτονικής Επιτροπής.
Προστατεύουν τις αυθαίρετες κατασκευές ακόμα και σε παραθαλάσσιες περιοχές καθώς νομιμοποιεί στις εκτός σχεδίου περιοχές παράνομες κατασκευές ακόμα και μέσα στην υποχρεωτική πρασιά των 50 ή των 100 μέτρων από την γραμμή παραλίας που εκτός της αλλοίωσης του περιβάλλοντος, για ευνόητους πολεοδομικούς λογούς αλλά και για λόγους ασφαλείας θα πρέπει με κάθε τρόπο να προστατεύεται.
Και φυσικά οι εισηγητές αυτού του αντισυνταγματικού εκτρώματος δεν υπεισήλθαν εσκεμμένα στον κυριότερο τομέα της τεράστιας καθημερινής προσωπικής βλάβης που προκαλείται από τις αυθαίρετες κατασκευές εις βάρος των νομίμων πολιτών οι οποίες αν δεν κατεδαφιστούν ως προβλέπεται από το Σύνταγμα και από τον ισχύοντα νόμο,θα προκαλούν μόνιμες και μη αναστρέψιμες καταστροφές και προβλήματα στους παραπλήσιους οι οποίοι για να προστατέψουν την καθημερινή ανθρωπινή διαβίωση τους και για την εφαρμογή της νομιμότητας μη αποδεχόμενοι την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής της ιδικής τους και του συνόλου των κατοίκων στην ιδία γειτονιάς που ζουν, θα καταλήγουν σε συνεχείς καταγγελίες, συμπλοκές και προσφυγές στην Δικαιοσύνη.
Είναι αισχρή υποκριτική και προκλητική και είναι άνευ ουσίας η ανακοίνωση ότι δεν θα νομιμοποιηθούν τα αυθαίρετα – όσα έχουν κατασκευαστεί μέσα σε δασικές εκτάσεις και μάλιστα μέσα ακόμα και δημοσιές δασικές εκτάσεις (οι οποίες ως γνωστόν διεκδικούνται δικαστικά, σχεδόν όλες, από «συμμορίες» καταπατητών) ενώ δεν έχουν ολοκληρωθεί με ευθύνη και των μηνυομένων οι δασικοί χάρτες
– μέσα στον αιγιαλό (κάτι που δεν αφορά σχεδόν κανένα ή αν αφορά θα αφορά ελάχιστες κυρίως πολύ παλιές κατασκευές άνευ ιδιαιτέρας λόγω παλαιότητας σημασίας οι οποίες μέχρι σήμερα τώρα και δεκαετίες ολόκληρες με οποιοδήποτε ψηφισθέντα νόμο, δεν έχουν κατεδαφιστεί) χωρίς να προσδιορίζουν μάλιστα κάποια φυσιολογική πρασιά από την γραμμή παραλίας τουλάχιστον των 50 μέτρων.
Και αυτό διότι τα ιδία διεφθαρμένα πολιτικά πρόσωπα και οι κάθε είδους «συνεργάτες τους » που προσπαθούν να προωθήσουν τέτοιες κραυγαλέες αντισυνταγματικές νομοθετικές ρυθμίσεις, (αυτή η πολυπλόκαμη πολεοδομική μαφία, όπως αποκαλείται από τα ΜΜΕ όλο αυτό το κύκλωμα που σήμερα βρίσκεται πίσω από την νομιμοποίηση της αυθαιρεσίας) είναι τα ιδία άτομα τα οποία αποδεχόμενα ακόμα και σήμερα το σύστημα των καταπατήσεων … με τον ορό χρησικτησίες (μοναδικό κράτος στον πλανήτη που εξακολουθεί να αποδέχεται αυτήν την ορολογία δηλαδή να επιδοτεί την κλοπή δημοσίων και ιδιωτικών εκτάσεων) με κάποια επομένη πάλι αντισυνταγματική νομοθετική ρύθμιση όπως συνέβη στο παρελθόν με το άρθρο 4 του νόμου 3127/03.
Σημειωτέον δε ότι και αυτός ο νόμος λόγω αντισυνταγματικότητας βρίσκεται στα χέρια της Δικαιοσύνης, αλλά μέχρι την τελική απόφαση αρκετοί καταπατητές και ενδιάμεσοι, με το σύστημα των….τετελεσμένων γεγονότων, θα έχουν προσπορίσει εις εαυτούς τεραστία μαύρα κέρδη εις βάρος της Δημόσιας περιουσία θα καλύψουν και αυτούς τους ελάχιστους απατεώνες καταπατητές που δεν μπόρεσαν με ψευδομάρτυρες και με την βοήθεια επιόρκων υπάλληλων να τα υφαρπάξουν την δημόσια περιουσία και να χτίζουν μέσα σε αυτήν.
Σήμερα αυτά τα ιδία άτομα εκλεγμένα μέσω πελατειακών σχέσεων, όπως
– οι τακτοποιήσεις αυθαιρέτων κατασκευών
– η στήριξη καταπατητών δημοσίων εκτάσεων
– κυρίως μέσω πελατειακών διορισμών στο Δημόσιο
– θεωρώντας λανθασμένα ότι καλύπτονται από την βουλευτική ασυλία και στην συνέχεια στην μετέπιπτα παραγραφή των εγκληματικών τους ενεργειών
και
Και με την στήριξη των μηχανισμών της γνωστής πλέον σε όλους διαπλοκής ( ιδιωτών – πολιτικών παραγόντων και μηχανιών του Δημοσίου ) ή οποία τελικά θα έχει και τα τεράστια κέρδη από τις αντισυνταγματικές νομοθετικές ρυθμίσεις ( μεταξύ αυτών και από την τακτοποίηση της αυθαίρετης δόμησης ).
Προβαίνουν στις εγκληματικές αυτές πράξεις και στην προώθηση «νομιμοποίησης» αυθαιρέτων των «πελατών τους» και στην συνέχεια λόγω των τοποθετήσεων, προφανής ψήφισης του νόμου,
Είναι τα ιδία άτομα που με σειρά παροιμιών ενεργειών τους έφεραν την χώρα, (όπως άλλωστε παραδέχτηκε μετά από πλήρη ανάλυση του εξωτερικού ιδανισμού και ο π. Υπουργός Εσωτερικών κ. Ραγκουσης ) στην χρεοκοπία, κατατάσσοντας την χώρα μας στην πρώτη θέση της διαφθοράς.
Είναι δεδομένο ότι τα άτομα που στηρίζουν χωρίς ντροπή έναν τόσο αντισυνταγματικό νόμο (δηλαδή νομιμοποιούν την διαφθορά, διότι προφανώς χάρη σε αυτήν εκλεχτήκαν) αυτό θα κάνουν πάντα εξυπηρετώντας τους «πελάτες τους» που τους ψήφισαν και τα μεγάλα παράνομα ιδιωτικά συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από τέτοιους νόμους καταστρέφοντας την χώρα.
Σήμερα φτάσαμε στο πρωτοφανές από κάθε άποψη σημείο Υπουργός να απομακρύνεται από την θέση της διότι δηλώνει και αναγνωρίζει δημόσια ότι είναι αντισυνταγματική η κάθε τακτοποίηση αυθαιρέτων κατασκευών μετά το 1983 και, παρά ταύτα, ο μηνυόμενος Γ. Παπακωνσταντίνου αμέσως μόλις ανέλαβε το Υπουργείο να δηλώνει ότι (παραβιάζοντας το Σύνταγμα και καταστρέφοντας την χώρα) θα προωθήσει αυτήν την παρανομία.
Προς τον σκοπό αυτό επιδιώκει στήριξη από τους άλλους βουλευτές τους των άλλων κομμάτων τους οποίους εκ προοιμίου φαίνεται τους θεώρει και αυτούς διεφθαρμένους και ότι λειτουργούν εις βάρος της χώρας και θέλουν να καταλύσουν το Σύνταγμα.
Ο Γεώργιος Παπακωνσταντίνου, και οι τυχόν συνεργάτες του ή υπάλληλοι ενεργήσαν υπέρ της σύνταξης αντισυνταγματικού νόμου οποιασδήποτε τακτοποίησης αυθαιρέτων κατασκευών και απαλλαγής καταβολής των βάση του υπάρχοντος νόμου προστίμων, (παραβιάζοντας εν γνώση τους την έννομη τάξη και το Σύνταγμα της χώρας με σκοπό να το καταργήσουν στην πράξη) και μόνο με το να προτείνουν την «τακτοποίηση» της παρανομίας, προτρέπουν τους πολίτες να συνεχίσουν να παρανομούν καταστρέφοντας και λεηλατώντας την χώρα στο παρόν και στο μέλλον και με τον τρόπο αυτό μεταφέρουν σε όλους το μήνυμα ότι θα έχουν πάντα κάλυψη και τακτοποίηση σε κάθε απάτη και παρανομία, όσο αυτά τα επικίνδυνα και ανίκανα άτομα εκλέγονται στην Ελληνική Βουλή.
Τέλος προσπαθούν μέσω ενός δεδομένα εκ προοιμίου αντισυνταγματικού προωθούμενου νόμου γεγονότα πριν κριθεί ο νόμος αυτός από το Συμβούλιο της Επικρατείας να δημιουργήσουν τετελεσμένα γεγονότα, με την γνωστή πλέον τακτική της διαφθοράς της χορηγήσεως εγγράφων «τακτοποιήσεως» στους πολίτες (οι οποίοι ευλόγως θα τρέξουν να καλύψουν την παρανομία τους ) ώστε όταν κριθεί δικαστικώς ο παράνομος χαρακτήρας της, να χρησιμοποιήσουν τα έγγραφα, εκβιάζοντας και απαιτώντας παράλληλα αποζημιώσεις από την πολιτεία δηλαδή από όλους τους Έλληνες πολίτες για την ιδική τους αυθαιρεσία.
Η δικαιολογία των πολιτικών προσώπων (τα οποία τα ιδία με αυτές και άλλες παρόμοιες παράνομες ενέργειες τους χρέωσαν την χώρα), ότι η Τρόικα, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα κλπ ζητάνε τα λεφτά τους και τις κάθε είδους εισπράξεις θα πληρώσουμε μικρό μέρος του χρέους και των δυσθεόρατων τόκων
– όχι μόνο είναι απαράδεκτη και εξευτελιστική για την χώρα ολόκληρη
– Αλλά και η ιδία η Ε. Ε. (η οποία παρεμβαίνει συνεχώς και χρεώνει πρόστιμα στην χώρα μας ακόμα και για τις χωματερές και για το περιβάλλον) και την οποία και θα ενημερώσουμε ανάλογα), θα πρέπει αυτεπάγγελτα να παρέμβει κατά αυτής της δεδομένης παρανομίας και να καταγγείλει ταυτόχρονα τον παρανομούντα Υπουργό και τους συνεργάτες του απαιτώντας από τον Πρωθυπουργό, (ο όποιος θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του εάν δεν εμπλέκεται και αυτός στο κύκλωμα των απατεώνων αυτού του φαινομένου) να τον απομακρύνει άμεσα
Καθώς η εκ των υστέρων τυχόν προσπάθεια της πολιτείας προς επαναφορά των πραγμάτων τουλάχιστον στην προτέρα της παράνομης δόμησης κατάσταση
– λόγω της δημιουργημένης κατάστασης,
– των τετελεσμένων γεγονότων με τα αυθαίρετα κτίσματα
– Της μέχρι τότε ύπαρξης της πανίσχυρης ομάδας των ανωτέρω ισχυρών της «διαπλοκής» των οποίων τα παράνομα κέρδη είναι τεραστία
– με μια προβληματική νομοθετική πολεοδομική κατάσταση,
– Και με μια Ελλάδα πλημυρισμένη από αυθαίρετες κατασκευές
Δεν είναι μόνο δύσκολη, αλλά σε πολλές περιπτώσεις αξεπέραστη η εφαρμογή του Συντάγματος και πολεοδομική οργάνωση των πόλεων.
Ανεξαρτήτως της πλήρους αντίθεσης του εισηγούμενου νόμου προς το Σύνταγμα πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν και οι εξής σημαντικές παρατηρήσεις.
α) Η παράνομη κατασκευή θίγει άμεσα τους παραπλήσιους νόμιμους πολίτες, αφαιρώντας τον ήλιο, το φως και τον απαραίτητο αέρα της κατοικίας τους, και δημιουργούν επιπλέον από την κατά νόμο επιτρεπτή όχληση στη διαβίωση τους και μόνο η προσπαθεί τακτοποίησης αυτής της αυθαιρεσίας είναι εγκληματική, απαράδεκτη, κακοπροαίρετη και εγείρει δικαιώματα στους θιγόμενους πολίτες να διεκδικήσουν από τους εμπλεκομένους και τους βουλευτές που θα ψηφίσουν αυτόν τον κακουργηματικό νόμο για την ζημία που υφίστανται, για την καθημερινή ταλαίπωρα και για την δεδομένη μείωση της άξιας της περιουσίας τους τεράστια ποσά
β) Τα όποια δικαιώματα δίνονται στους παρανομούντες με αυτή την «τακτοποίηση» θα επιβαρύνουν μελλοντικά τεράστια την εθνική οικονομία με τις διαρκείς δαπάνες κατοίκων και κράτους αποσυμφορήσεως κυκλοφορίας, στάθμευσης κλπ.
γ) Η παράνομη «τακτοποίηση» της αυθαίρετης δόμησης όχι μόνο δημιουργεί προβλήματα στην μελλοντική πολεοδόμηση της χώρας αλλά, τελικά είναι αδύνατη η εφαρμογή των αναγκαίων προδιαγραφών στην επερχόμενη πολεοδόμηση των πόλεων, κάτι που γνωρίζουν όλοι καθώς αποκλειστικά εξ αιτίας της αυθαίρετης δόμησης και της μετέπειτα τακτοποίησης της με παρόμοιες νομοθετικές ενέργειες ΟΛΕΣ οι Ελληνικές Πόλεις μετά την ένταξη στο σχέδιο έχουν πλέον του 60% λιγότερη κοινωνική υποδομήαπό την κατώτερη αναγκαία του κατωτάτου ορίου των υπαρχόντων νομοθετημένων προδιαγραφών για την υποφερτή διαβίωση των κάτοικων, εκ του τρόπου ώστε ακόμα και οι υπάρχοντες δρόμοι αδυνατούν να δεχτούν το επερχόμενο φορτίο μιας μεγαλούπολης ενώ οι χώροι στάθμευσης σχεδόν ανύπαρκτοι, δημιουργώντας πόλεις τέρατα.
δ) Οι πολεοδομικές μελέτες και όροι δόμησης δίνονται μετά από ολοκληρωμένες μελέτες αφού εξεταστούν οι παράμετροι, τα υπάρχοντα φορτία και η δυνατότητα χωρητικότητας μιας πόλης και ως εκ τούτου δεν υπάρχει καμία δυνατότητα επιπλέον κατασκευών περά των καθοριζομένων πολεοδομικών μελετών οι οποίες εν προκειμένω απουσιάζουν τελείως (για τις Eντος Σχεδίου περιοχές, ενώ για τις τακτοποιήσεως αυθαιρέτων στις εκτός Σχεδίου περιοχές η νομοθέτη αυτή ρύθμιση είναι πάραυτα μια καθαρά καταστροφική εγκληματική πράξη ) και διότι στο κύκλωμα των παρανόμων κατασκευών εμπλέκεται ένα τεράστιο κύκλωμα μαύρου χρήματος το οποίο βασίζεται στην μελλοντική τακτοποίηση της παρανομίας εκ μέρους των δεδομένων διεφθαρμένων συνεργατών τους πολιτικών παραγόντων.
ε) Οι διεφθαρμένοι πολιτικοί κύκλοι εσκεμμένα και προγραμματισμένα μεταφέρουν την αγανάκτηση κατά της αυθαίρετης δόμησης που υπάρχει από το μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας και των εκατομμυρίων νόμιμων πολιτών οι όποιοι αγόρασαν πανάκριβα
– Νόμιμη κατοικία
– Οικοδομήσιμο οικόπεδο Eντός Σχεδίου και
– Οικοδομήσιμη έκταση Εκτός Σχεδίου
– στο ότι είναι δήθεν η αδικία ότι μόνο αυτοί πλήρωσαν για οικοδομική άδεια και γι’ αυτο πρέπει να πληρώσουν και οι αυθαιρετούντες κάποιο ποσό ως πρόστιμο, κάτι που είναι ένα μικρό δευτερεύον θέμα
ενώ η αγανάκτηση είναι διότι οι αυθαίρετες κατασκευές προκαλούν τεράστια προβλήματα στην καθημερινή διαβίωση τους, και για τον λόγο αυτό καταγγέλλουν την παρανομία στην πολεοδομία και προσφεύγουν στην Δικαιοσύνη απαιτώντας την εφαρμογή του Συντάγματος και του νόμου για άμεση κατεδάφιση και άμεση επιβολή του υπάρχοντος προστίμου.
Επειδή η υπόθεση της αυθαίρετης δόμησης έχει κριθεί αμετάκλητα από το Συμβούλιο της Επικρατείας το οποίο και ερμηνεύει αυθεντικά το Σύνταγμα με την επεξεργασία του νόμου 1337/83 και ως εκ τούτου, όπως ακριβώς αναφέρει και ο Αντιπρόεδρος του ΣτΕ η οποιαδήποτε νομιμοποίηση είναι αντισυνταγματική και ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για νομικά «τρικ » (όπως τακτοποίηση κλπ)με τα οποία να γίνει δια της πλαγιάς οδού νομιμοποίηση αυθαιρέτων.
Επειδή εν γνώση τους οι μηνυόμενοι της δεδομένης αντισυνταγματικότητας αυτού του νόμου τους, προσπαθούν να εισπράξουν πριν την τελική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, μη νόμιμες προκαταβολές οι οποίες δεν είναι δυνατόν να επιστραφούν λόγω της τραγικής οικονομικής κατάστασης της χώρας, την οποία οι ίδιοι παράγοντες με παρόμοιες αποφάσεις δημιούργησαν, – εξαπατώντας παράλληλα τους πολίτες σε ( δεδομένη ) περίπτωση ακύρωσης του νόμου,
Επειδή η παράνομη ενεργεία των ανωτέρω προσώπων, στρέφεται ευθέως κατά του μέχρι σήμερα νόμιμα και κατόπιν επεξεργασίας του ΣΤΕ πολεοδομικού σχεδιασμού και η παράνομη ενεργεία των ανωτέρω προσώπων αλλοιώνει κακουργηματικά τις εγκεκριμένες μελέτες, ακυρώνοντας στην ουσία
– ολοκληρωμένες μελέτες,
– πρακτικά επεξεργασίας και
– προεδρικά διατάγματα,
πράξη που στρέφεται ευθέως κατά του ιδίου του Δημοκρατικού μας πολιτεύματος
Επειδή οι ευθύνες των μηνυμένων για την προώθηση ή ψήφιση ενός νόμου (ο οποίος είναι όχι μόνο, εγκληματικός και αντισυνταγματικός αλλά και η ίδια αρμόδια Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες για την σύμφωνη με το Σύνταγμα νομιμότητα αυτού του εκτρώματος), είναι μια εσκεμμένη εγκληματική ενεργεία και ως εκ τούτου έτσι θα πρέπει να αντιμετωπιστούν όλοι οι εμπλεκόμενοι,
Επειδή για τους ανωτέρω λόγους οι συμμετέχοντες βουλευτές σε αυτό το πολεοδομικό έγκλημα ψηφίζοντας αυτόν τον άθλιο παράνομο νόμο έχουν και τεράστιες αστικές ευθύνες που θα αναζητηθούν την επομένη της ψήφισης του αντισυνταγματικού αυτού νόμου εις βάρος των προσωπικών τους περιουσιών
Επειδή οι αυθαίρετες κατασκευές δεν έχουν κατασκευαστεί σύμφωνα με τις κατά νόμο προδιαγραφές και ουδέποτε έχουν ελεγχθεί οι στατικές μελέτες κατασκευής όσοι με οποιοδήποτε τρόπο συμμετέχουν σε αυτήν την παρανομία θα φέρουν προσωπικά ακέραια την ευθύνη για τα μελλοντικά τυχόν θύματα αυτών των επικινδύνων κατασκευών.
Επειδή πίσω από την αυθαίρετη δόμηση λειτούργει ένα τεράστιο κύκλωμα κάλυψης από διεφθαρμένους πολιτικούς παράγοντες, οι όποιοι μέσω των πελατειακών σχέσεων, εκτός της οικονομικής παραμέτρου και του μαύρου χρήματος μετατρέπουν αυτήν την κάλυψη σε πελατειακή εξυπηρέτηση ώστε καλύπτοντας αδικήματα και πολεοδομικά εγκλήματα να εισπράττουν ψήφους και να εκλέγονται εις βάρος των συνυποψήφιων τους, διαβρώνοντας εσκεμμένα το Δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας
Επειδή τα ίδια, ή άλλα περαστικά πολιτικά πρόσωπα κατ΄ επανάληψη προωθούν νόμους προς κάλυψη παράνομων και εγκληματικών ενεργειών με το γελοίο και εν γνώση τους απραγματοποίητο πρόσχημα ότι αυτό δεν θα ξανασυμβεί, όχι μόνο δεν έχουν καμία φερεγγυότητα, αλλά θα πρέπει η Δικαιοσύνη αναλαμβάνοντας τις ευθύνες της, να παρέμβει κατά αυτών που επικαλούνται αυτήν την δικαιολογία οι οποίοι είναι τμήμα του παράνομου μηχανισμού (πολυπλόκαμη πολεοδομική Μαφία ως αναφέρεται στον τύπο) και να ασκηθούν οι ποινικές διώξεις για παράβαση καθήκοντος, απιστία κλπ κατά των υπάλληλων που δέχονταν να παρανομήσουν ή να καλύψουν παρανομίες μετά από κάποιο τηλεφώνημα ή παρέμβαση πολίτικου προσώπου ή παράγοντα.
Επειδή με τον νόμο 3212/03 δοθήκαν διευκολύνσεις σε αυθαίρετα κτίσματα με τον όρο πάλι ότι από ” τότε και στο εξής τα πρόστιμα θα ήταν βαρύτατα και….¨, κάτι που όχι μόνο εσκεμμένα τα ίδια πρόσωπα ως υπεύθυνοι, με το σκεπτικό ότι όλοι στην χώρα είναι διεφθαρμένοι και θεωρώντας ως δεδομένο ότι η Δικαιοσύνη δεν θα παρέμβει δεν απαίτησαν να εφαρμοστούν αλλά τώρα η ίδιοι κύκλοι που εμπλέκονται σε αυτό το κύκλωμα, που είναι μέρος της Πολυπλόκαμης πολεοδομικής Μαφία επιχειρούν να ανατρέψουν.
Επειδή όταν αναφερόμαστε σε παράνομη δόμηση, δεν είναι μια απλή ενεργεία ξεκομμένη από την κοινωνία αλλά μια ενεργεία εις βάρος των άλλων πολιτών και της κοινωνίας ολόκληρης και η όποια τακτοποίηση παράνομης δόμησης μετά το 1983, προτρέπει τον πολίτη να παρανομήσει και στο μέλλον εις βάρος του άλλου νόμιμου γείτονα του, εις βάρος του συνανθρώπου του και εις βάρος του περιβάλλοντος και εις βάρος του συνόλου των πολιτών και εις βάρος της οικονομίας της χώρας.
Επειδή ακόμα και το προσχηματικό επιχείρημα ότι τμήμα των πρόστιμων θα δοθούν στο ΙΚΑ, αυτό και αν τυχόν πραγματοποιηθεί δεν αντισταθμίζει με κανένα τρόπο τις πραγματικές εισφορές που θα έπρεπε να καταβληθούν στο ταμείο και την παράνομη συναλλαγή του παρανομούντα ιδιώτη με τους εργολάβους της πολυμήχανης πολεοδομικής μαφίας και φυσικά δεν μπορεί να αναπληρώσει την κοινωνική ασφάλιση των δικαιούχων εργαζομένων.
Επειδή το άθλιο και πονηρό των ίδιων των πρόσωπων που προωθούν και προφανώς θα ψηφήσουν αυτό το νομοθετικό έκτρωμα
«ότι για την αυθαίρετη δόμηση ευθύνεται η πολιτεία » και γι’ αυτό προωθείται αυτή η τακτοποίηση, είναι μια αποδοχή από τα ίδια τα άτομα που εκφράζουν και ελέγχουν τον κρατικό μηχανισμό ότι είναι ανάξια, επικίνδυνα, διαπλεκόμενα και ως εκ τούτου αποδέχονται ότι οι νομοθετικές ρυθμίσεις σχεδόν στο σύνολο τους που ψηφίζουν τα συγκεκριμένα άτομα, δύναται να είναι με την συμμετοχή τους προϊόντα εγκληματικών πράξεων
Επειδή η ψήφιση ενός νόμου που καταστρέφει το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των κάτοικων μιας χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντίκειται στην συμφωνία ένταξης της χώρας και ως εκ τούτου τα ως άνω μηνυόμενα πρόσωπα όχι μόνο στρέφονται κατά της συμφωνίας σύνδεσης αλλά είναι και υπεύθυνα και υπόλογα για τις επιβαρύνσεις και πρόστιμα που επιβάλλονται στην χώρα μας (ακόμα και για τα σκουπίδια) από την στήριξη της κεντρικής και καθοριστικής αιτίας αυτού του φαινομένου που είναι η προώθηση και στήριξη του παράνομου πολεοδομικού σχεδιασμού στην χώρα μας.
Επειδή αυτή η παράνομη ενεργεία αφορά προσωπικά όλους μας, καθώς η όποια αποδοχή της νομιμοποίησης μετά το 1983 αυτής της κορυφαίας παρανομίας για την ποιότητα ζωής, (αλλά και κάθε άλλης εγκληματικής ενέργειας) και η απαλλαγή των ενόχων κλπ δίνει το δικαίωμα στον οποιοδήποτε πολίτη να κατασκευάσει και στο μέλλον και φυσικά να τακτοποίηση στο μέλλον με τον ίδιο τρόπο,απαιτώντας τα ίδια δικαιώματα με τους προηγούμενους αυθαιρετούντες, μια παράνομη οικοδομή,
– στερώντας τον ήλιο,
– την ησυχία,
– τον χώρο στάθμευσης,
– την αξία της περιουσίας
– και πολλά αλλά
του νομοταγή γείτονα, που θα μπορεί να είμαι, εγώ ο ίδιος, το παΐδι μου, ο συγγενής μου και φυσικά ακόμα και δικαστής που θα βρεθεί κάτω από την ασφυκτική πίεση να μην στραφεί εναντία αυτού του δεδομένου παράνομου κυκλώματος διαφθοράς και διαπλοκής που είναι και η μηχανή που φέρει την χώρα μας ως πρώτη στην διαφθορά στην Ευρώπη.
Σύμφωνα δε με όλες τις μέχρι σήμερα ενδείξεις ουδέποτε το μεγαλύτερο τμήμα των χρημάτων που εισπραχτήκαν για κοινωφελείς σκοπούς προωθήθηκε για τους αναφερόμενους στον νόμο σκοπούς αλλά προωθηθήκαν για άλλους σκοπούς κυρίως για την πληρωμή πελατειακών σχέσεων των ίδιων πολιτικών προσώπων που θα ψηφίσουν αυτή την παρανομία και καθώς ως γνωστόν ακόμα και συγκεκριμένα κονδύλια που εισπραχτήκαν από δωρεές, όπως για την στήριξη της μεγάλης πυρκαγιάς της Ηλίας, δόθηκε στους πληγέντες, ως αναφέρεται σε σειρά μη διαψευσθέντων δημοσιευμάτων λιγότερο από το 40 %.
Επειδή οι προωθούντες την επιβράβευση αυτής της καταστροφικής για την χώρα παρανομίας , γνωρίζοντας ότι ο νομός αυτός είναι καταφορά αντισυνταγματικός, έσπευσαν να ανακοινώσουν ακόμα και πριν την ψήφιση του νόμου ότι η «τακτοποίηση» θα γίνεται μόνο με την κατάθεση παραβόλου και μιας αίτησης, ώστε
– αφενός μεν να εισπράξουν από αυτήν την εγκληματική ενεργεία όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα, – και αφετέρου να παραχωρήσουν δικαιώματα στους αυθαιρετούντες, ώστε όταν αυτός ο αποκρουστικός αντισυνταγματικός νόμος ακυρωθεί από την Δικαιοσύνη, (σε μελλοντική παρέμβαση των πολιτών ή και της πολιτείας της ίδιας προς εφαρμογή της Συνταγματικής Επιταγής) να υπάρχουν απαιτήσεις από τους ιδιοκτήτες των παρανομών κατασκευών εις βάρος του Δημοσίου και τεράστιες δυσκολίες στην εφαρμογή πολεοδομικών ρυθμίσεων και τακτοποιήσεων και να επικρατήσει εξ αυτού πάλι η λογική των παρανομών τετελεσμένων γεγονότων.
Ήδη η ανακοίνωση ότι όσες αυθαίρετες κατασκευές έχουν κατασκευαστεί έστω και ημιτελή μέχρι την ημέρα….δημοσίευσης του καθ’ όλα παράνομου αυτού νόμου, θα ταχτοποιούνται, έδωσε πρακτικά με αυτόν τον τρόπο νέα ώθηση για μια νέα έξαρση παράνομων κατασκευών μέχρι τότε και ήδη δε έχει συντελεσθεί στο πρόσωπο του Γ. Παπακωνσταντίνου των συνεργατών του (και όσων ψηφίσουν τελικά αυτό το νομοθετικό έκτρωμα ) το αδίκημα της εξώθησης σε τέλεση αδικημάτων.
Επειδή αυτός ο νόμος μόρφωμα,προκλητικά και αντισυνταγματικά ανατρέπει τελεσίδικες Δικαστικές αποφάσεις (αλλά και σειρά άλλων χιλιάδων παρομοίων περιπτώσεων που βρίσκονται στην διαδικασία) υπέρ των νομίμων πολιτών οι οποίοι έχουν δικαιωθεί ζητώντας την κατεδάφιση μιας παράνομης κατασκευής που έγινε διπλά τους και τους προξενεί τεράστια καθημερινά προβλήματα δικαιώνοντας τελικά την αυθαιρεσία
Επειδή η επιβράβευση της παρανομίας με θίγει προσωπικά ως πολίτη αυτής της χώρας και ως οικογενειάρχη,
Επειδή η εσκεμμένη κατάλυση του Συντάγματος η παραβίαση των Δικαστικών αποφάσεων και η απαξίωση της Δικαιοσύνης με θίγει ως ελεύθερο άνθρωπο και ως Δημοκρατικό πολίτη
Επειδή ως Επιστήμονα του τομέα του Πολεοδομικού Σχεδιασμού γνωρίζοντας επακριβώς τις καταστροφικές επιπτώσεις αυτού του νόμου ο όποιος παραβιάζει με τον χειρότερο τρόπο εγκεκριμένες μελέτες, αποφάσεις, Προεδρικά Διατάγματα και Πρακτικά επεξεργασίας, διαχρονικές τεράστιες προσπάθειες και νομικές κατακτήσεις ενός ολοκλήρου λαού να ζήσει μέσα σε μια οργανωμένη κοινωνία με τις τουλάχιστον αναγκαίες κοινωνικές υποδομές, με υποχρεώνει (όπως και κάθε πολίτη αλλά και την Δικαιοσύνη αυτεπάγγελτα ) να παρέμβω προσωπικά ώστε να σταματήσει με κάθε τρόπο αυτός ο νόμος έκτρωμα.
Ως εκ τούτου
προέχον και υπέρτατο καθήκον της Δικαιοσύνης είναι η προάσπιση του Συντάγματος, οι διατάξεις του οποίου πλήρως και σαφώς ερμηνευμένες από το Σύνταγμα είναι απλές και σαφείς μη καταλείπουσες κανένα περιθώριο στην δικαστική αρχή ως αυτοτελή, ανεξάρτητη εξουσία αποφυγής του καθήκοντος της προς άσκηση ποινικής διώξεως για αδικήματα των άρθρων 134 Α & Β του Π. Κ. διατασσομένης άμεσα προσωπικής κρατήσεως παντός υπεύθυνου
Οι μέχρι σήμερα (6 Σεπτεμβρίου 2011) ενέργειες των μηνυομένων συνιστούν ως είναι προφανές, απόπειρα τελέσεως των συγκεκριμένων αδικημάτων (και στην συνέχεια από όσους συμμετέχουν στην ψήφιση και ολοκλήρωση της), τιμωρητέα σήμερα, αυτοτελώς.
Εις την απόπειρα ενδέχεται να συμμετέχουν και οι απαρτίζοντας την Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής υπό την έννοια ότι εάν συνηγορήσουν με έκνομη εισήγηση τους θα έχουν διαπράξει τα αυτά αδικήματα εν αποπείρα. Εάν αντιθέτως εκπληρώσουν ορθώς το λειτούργημα τους και ενημερώσουν δια την ισχύουσα συνταγματική τάξη τούτο αποτελεί μια περαιτέρω επιβεβαίωση των εκ την παρούσα διαλαμβανομένων και πρόσθετη ευθύνη και των εισηγητών του νόμου και των τυχόν υπερψηφισάντων βουλευτών.
Εις την – λίαν πιθανή – υπερψήφιση του σχετικού νομού υπό της Βουλής το αδίκημα ολοκληρούται ως τετελεσμένο, όποτε το σύνολο των προσώπων αυτών τυγχάνουν υπαίτιοι και δια τα τετελεσμένα αδικήματα.
Δορύλαος Κλαπάκης
Όθωνος 4 – Μαρούσι 15122
τηλ. 6973809459 – 2108052724
Κοινοποίηση λόγω αρμοδιότητας για τις άμεσες ιδικές σας ενέργειες
1) Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Ιωάννη Τέντε
2) Προϊσταμένη Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών κ. Ε. Ράϊκου
3) Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Π. Πικραμένο
Παρατηρήσεις επί του Κεφαλαίου Β΄
Όπως έχει και παλαιότερα επισημανθεί [βλ., ιδίως, έκθεση της Επιστημο-
νικής Υπηρεσίας της Βουλής επί του Νσχ «Ταυτότητα κτιρίων, υπερβάσεις
δόμησης και αλλαγές χρήσης, Μητροπολιτικές αναπλάσεις και άλλες διατά-
ξεις» (ν. 3843/2010)], συμφώνως προς τη νομολογία, «το οικιστικό περιβάλ-
λον έχει αναχθεί σε συνταγματικώς προστατευόμενη αξία, οι διατάξεις δε
αυτές του Συντάγματος [άρθρο 24 παρ. 1 και 2] απευθύνουν στον κοινό και
κανονιστικό νομοθέτη επιταγές να ρυθμίσει την πολεοδομική διαμόρφωση
βάσει ενός ορθολογικού πολεοδομικού σχεδιασμού, δηλαδή σχεδιασμού υ-
παγορευόμενου από πολεοδομικά κριτήρια και προσαρμοσμένου στην ιδιο-
μορφία και την εν γένει φυσιογνωμία, καθώς και τις ανάγκες, κάθε περιοχής
(…)» (ΣτΕ 4040/2005). «Ουσιώδες στοιχείο του σχεδιασμού αυτού είναι ο
καθορισμός ή η τροποποίηση των χρήσεων γης της πόλεως, κριτήρια δε για
την χωροταξική αναδιάρθρωση και την πολεοδομική ανάπτυξη των πόλεων
και των οικιστικών εν γένει περιοχών είναι η εξυπηρέτηση της λειτουργικό-
τητας και της αναπτύξεως των οικισμών και η εξασφάλιση των καλύτερων
δυνατών όρων διαβιώσεως των κατοίκων (Σ.τ.Ε Ολ. 1528/2003, Ολ.
123/2007) μη επιτρεπομένης της χειροτερεύσεώς τους με οποιοδήποτε τρό-
πο. Τούτων έπεται, ότι μέχρις ότου τεθούν για πρώτη φορά από το νομοθέ-
τη, προς εκπλήρωση της ανωτέρω, το πρώτον επίσης τεθείσης συνταγματι-
κής επιταγής, οι βασικοί κανόνες πολεοδομήσεως, είναι συνταγματικώς α-
νεκτή η πρόβλεψη της δυνατότητας εξαιρέσεως από την κατεδάφιση αυθαι-
ρέτων κατασκευών που έχουν ανεγερθεί πριν τη θέσπιση των κανόνων αυ-
τών, που τίθενται εν γνώσει ακριβώς της ανωτέρω κατ’ εξαίρεση δυνατότη-
τας (παλαιές κατασκευές), αλλά η σχετική ρύθμιση νοείται ως εξαιρετική και
υπό όρους, ώστε αφενός να μην αποδυναμώνεται ουσιωδώς η αποτελεσμα-
τικότητα των θεσπιζόμενων κανόνων και, αφετέρου, να μην προκαλείται
βλάβη σε φυσικά οικοσυστήματα, οικιστικά σύνολα και πολιτιστικά στοιχεία
που χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας. Είναι όμως αντίθετες προς την ανωτέ-
ρω συνταγματική επιταγή διατάξεις, με τις οποίες επιτρέπεται η υπό τους
αυτούς όρους εξαίρεση από την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών που
ανεγείρονται μεταγενεστέρως, μετά δηλαδή τη θέσπιση των ανωτέρω πο-
λεοδομικών κανόνων, και κατά παράβαση των διατάξεων που αφορούν τους
όρους και περιορισμούς δομήσεως ή τις χρήσεις γης (νέες κατασκευές). Και
τούτο, διότι η εξαίρεση αυτή από την κατεδάφιση συνεπάγεται τη νόθευση
και τη συνεχή ανατροπή του γενομένου βάσει των νέων πολεοδομικών κα-
νόνων πολεοδομικού σχεδιασμού, ανατροπή η οποία, είτε αφορά τα κτήρια
και τον τρόπο δομήσεώς τους, είτε τη χρήση τους, έχει ως αποτέλεσμα τη
χειροτέρευση των συνθηκών διαβιώσεως, πολλώ δε μάλλον όταν οι όροι ε-
ξαιρέσεως από την κατεδάφιση μιας νέας, παραβιάζουσας τους όρους δο-
μήσεως αυθαίρετης κατασκευής ή διατηρήσεως μιας επανεμφανιζόμενης,
αλλά μη επιτρεπομένης χρήσεως, επιβάλλουν να εκτιμάται η πολεοδομική
επιβάρυνση της περιοχής σε σχέση με την εξαιρούμενη από την κατεδάφιση
κατασκευή, αλλά και με το σύνολο των νέων αυθαίρετων κατασκευών της
συγκεκριμένης περιοχής» (ΣτΕ [Ολ] 3921/2010). Επίσης, διάταξη νόμου
«η οποία, για να καμφθεί ο τεθείς –σε συμμόρφωση προς τη διατυπούμενη στο
άρθρο 24 παρ. 2 Συντ. επιταγή– βασικός πολεοδομικός κανόνας ότι κατεδα-
φίζονται ανεξαιρέτως όλες οι υπό την εκτεθείσα έννοια νέες κατασκευές
που παραβιάζουν τους ισχύοντες κανόνες δομήσεως και χρήσεως γης, και
να εισαχθεί απόκλιση από αυτόν, θεσπίζει προς τούτο για το μέλλον ως ε-
ξαιρετική ρύθμιση την πρόβλεψη της δυνατότητας να εξαιρούνται από την
κατεδάφιση αυθαίρετες κατασκευές είναι (…) αντισυνταγματική επιπροσθέ-
τως γιατί αντιβαίνει επίσης: Αφ’ ενός στις συνταγματικές αρχές του κρά-
τους δικαίου (ήδη, μετά την αναθεώρηση του έτους 2001, ρητώς κατοχυ-
ρούμενη στο άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος) και του σεβασμού και προ-
στασίας της αξίας του ανθρώπου (άρθρο 2 παρ. 1 Συντάγματος), αφ’ ετέρου
δε στη συνταγματική αρχή της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος)»
(ΣτΕ [Ολ] 3500/2009).
Εξ άλλου, η αυτόματη εξαίρεση από την κατεδάφιση κάθε αυθαίρετης κα-
τασκευής, η οποία υφίσταται σε ορισμένη χρονική στιγμή, με μόνη τη δήλω-
ση του ενδιαφερομένου και άνευ προηγούμενης κρίσης της διοίκησης η ο-
ποία να διαμορφώνεται βάσει πολεοδομικών κριτηρίων, και χωρίς να εξαρ-
τάται η εξαίρεση από το μέγεθος, το είδος ή τη σημασία της κατασκευής ή
των επιπτώσεών της επί του περιβάλλοντος χώρου, έχει θεωρηθεί ως αντι-
βαίνουσα στην παρ. 2 του άρθρου 24 του Συντάγματος, σκοπός της οποίας
είναι η εξασφάλιση τόσο της λειτουργικότητας όσο και της ομαλής ανάπτυ-
ξης των οικισμών (ΣτΕ [Ολ] 1876/1980).
Εξαίρεση από τον κανόνα της κατεδάφισης των οικοδομούμενων κτισμά-
των, κατά παράβαση των καθορισθέντων για ορισμένη περιοχή όρων και πε-
ριορισμών δόμησης, έχει κριθεί ανεκτή από το Συμβούλιο της Επικρατείας
«οσάκις αι αυθαίρετοι κατασκευαί οφείλονται εις ασημάντους από πολεοδο-
μικής απόψεως παραβάσεις, αίτινες, ως εκ του μεγέθους, της μορφής και
των επιπτώσεών των, δεν ασκούν σοβαράν επιρροήν επί της λειτουργικότη-
τος των οικισμών, μη παρεμποδίζουσαι την ομαλήν ανάπτυξιν αυτών, ουδ’ ε-
πιδρώσαι δυσμενώς επί των όρων διαβιώσεως, ώστε να καταστούν συνταγ-
ματικώς ανεπίτρεπτοι», αποκλειομένης έτσι της εξαίρεσης από τον γενικώς
ισχύοντα κανόνα της κατεδάφισης αυθαίρετωνκατασκευών «οσάκις αύται
είναι αποτέλεσμα σοβαρών παραβάσεων των ισχυόντων όρων και περιορι-
σμών δομήσεως» (ΣτΕ [Ολ] 1876/1980. Πρβλ. εξαίρεση για τις μικρές πολε-
οδομικές παραβάσεις δυνάμει του άρθρου 9 παρ. 8 του ν. 1512/1985, διάτα-
ξη η οποία εφαρμόζεται από τα δικαστήρια ως σύμφωνη προς το Σύνταγμα
(βλ. ΣτΕ 564/2005, 2730/1993).
Υπό το φως της μέχρι σήμερα νομολογίας, θα ήταν ενδεδειγμένο οι προ-
τεινόμενες ρυθμίσεις να υπάγονται στο πλαίσιο προηγούμενου συνολικού
χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού, ώστε να εξετάζονται εγκαίρως
όλα τα δεδομένα του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος.
Προς τον σκοπό της αποκατάστασης της προκαλούμενης βλάβης στο περι-
βάλλον επιβάλλεται τουλάχιστον η δημιουργία χώρων πρασίνου ή άλλων
κοινοχρήστων, προκειμένου το περιβαλλοντικό όφελος να καλύψει, κατά το
δυνατόν, την περιβαλλοντική ζημία στις θιγόμενες περιοχές (βλ. ζώνες πο-
λεοδομικής εξισορρόπησης του άρθρου 25 παρ. 2, με σκοπό την αποκατά-
σταση του πολεοδομικού ισοζυγίου εκάστου Ο.Τ.Α.).
9. Επί του άρθρου 24 παρ. 1
Σχετικώς παρατηρείται ότι η επιβολή κυρώσεων για την ανέγερση αυθαί-
ρετων κατασκευών ή για την αυθαίρετη αλλαγή χρήσης αναστέλλεται για
μεν τις εντός σχεδίου περιοχές επί σαράντα έτη, για δε τις εκτός σχεδίου
περιοχές επί είκοσι έτη (με δυνατότητα επέκτασης στα σαράντα υπό την
πλήρωση ορισμένων προϋποθέσεων). Η διαφοροποίηση ως προς το χρονικό
διάστημα αναστολής, προφανώς, εκκινεί από τον διαφορετικό προορισμό
που, κατά τη νομολογία, έχουν οι εντός εν σχέσει προς τις εκτός σχεδίου
περιοχές [βλ. ΣτΕ [Ολ] 3135/2002, συμφώνως προς την οποία «(…) από τις
διατάξεις που ρυθμίζουν τους όρους και προϋποθέσεις δόμησης γηπέδων
σε εκτός σχεδίου πόλεως περιοχές, ερμηνευόμενες εν όψει των ορισμών
του άρθρου 24 παρ. 2 του Συντάγματος, το οποίο αναφέρεται στην προσή-
κουσα διαμόρφωση, ανάπτυξη, πολεοδόμηση και επέκταση των πόλεων και
των οικιστικών εν γένει περιοχών, με σκοπό να εξυπηρετείται η λειτουργι-
κότητα και η ανάπτυξη των οικισμών και να εξασφαλίζονται οι καλύτεροι δυ-
νατοί όροι διαβίωσης, συνάγεται ότι ο νομοθέτης, κοινός και συνταγματικός,
επιχειρεί, από πλευράς δυνατότητος δομήσεως, μία θεμελιώδη διαφοροποί-
ηση μεταξύ των περιοχών των αναπτυσσομένων με βάση οργανωμένο πο-
λεοδομικό σχέδιο οικισμών και των εκτός σχεδίου περιοχών, οι οποίες δεν
έχουν ως προορισμό, κατ’ αρχήν, την δόμηση, αλλά την γεωργική ή δασοπο-
νική εκμετάλλευση καθώς και την αναψυχή του κοινού (κ.ά.)». «Στην μεν
πρώτη κατηγορία περιοχών, που προορίζονται προς δόμηση, αυτή επιτρέπε-
ται με μόνη προϋπόθεση την τήρηση των ορισμών του σχεδίου πόλεως και
των όρων και περιορισμών δομήσεως που το συνοδεύουν. Στην δεύτερη, ό-
μως, κατηγορία περιοχών, εν όψει του ότι δεν είναι δυνατόν, από την φύση
τους και την έλλειψη πολεοδομικής οργανώσεώς τους, να εξασφαλισθεί η
τήρηση των κατά τα ανωτέρω συνταγματικών σκοπών, η δόμηση μόνον κατ’
εξαίρεση επιτρέπεται, δυνάμενη και να απαγορεύεται εν όλω ή εν μέρει ή να
επιτρέπεται υπό ιδιαιτέρως αυστηρούς όρους και περιορισμούς, προσαρμο-
σμένους στην ιδιαίτερη φύση κάθε περιοχής» (ΣτΕ 2657/2007)].
Υπό το φως, όμως, του ότι και στις εκτός σχεδίου περιοχές είναι δυνατή η
δόμηση υπό όρους [βλ. Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής ε-
πί του Νσχ «Επιτάχυνση και διαφάνεια υλοποίησης Στρατηγικών Επενδύσε-
ων» (ν. 3894/2010) και τις εκεί παραπομπές] και, πάντως, του ότι έχει κριθεί
15
δυνατή η έκδοση κανονιστικών διαταγμάτων για τον καθορισμό ειδικών χρή-
σεων γης και όρων και περιορισμών δόμησης και σε περιοχές εκτός σχεδί-
ου, όταν αυτός ο καθορισμός κρίνεται, λόγω τοπικών ή ειδικών συνθηκών, α-
παραίτητος, ιδίως όταν οι συγκεκριμένες πολεοδομικές ρυθμίσεις υπαγο-
ρεύονται από την ανάγκη έγκαιρης επέμβασης προς προστασία του φυσικού
περιβάλλοντος ή έλεγχο της οικοδομικής δραστηριότητας (ΣτΕ [Ολ] 533,
534, 535/2003), θα μπορούσε να προκληθεί προβληματισμός ως προς την ά-
νευ ειδικότερων κριτηρίων διαφοροποίηση ως προς τον χρόνο αναστολής.
Πολλώ δε μάλλον που οι εν λόγω διατάξεις δεν αφορούν ακίνητα ευρισκό-
μενα σε προστατευόμενες περιοχές (βλ. δάση, δασικές ή αναδασωτέες ε-
κτάσεις, αιγιαλό ή ζώνη παραλίας, περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους,
ρέματα, προστατευόμενες περιοχές του άρθρου 19 του ν. 1650/1986).
10. Επί του άρθρου 24 παρ. 15
Με την παρ. 15 του άρθρου 24 του υπό ψήφιση Νσχ προβλέπεται ότι οι
«δικογραφίες που αφορούν αδικήματα με τις περί αυθαιρέτων διατάξεις»,
αν δεν έχει εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση, τίθενται στο αρχείο με πράξη του
αρμοδίου οργάνου, μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου και βεβαίωση της
αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας ότι η αυθαίρετη κατασκευή δηλώθηκε
και ότι εξοφλήθηκε το ειδικό πρόστιμο κατά τις διατάξεις του παρόντος νό-
μου. Ενόψει του ότι η εξόφληση του ειδικού προστίμου αποτελεί λόγο εξά-
λειψης του αξιοποίνου των σχετικών εγκλημάτων, θα ήταν νομοτεχνικώς
ορθότερο να αναφέρονται τα εγκλήματα των οποίων το αξιόποινο εξαλεί-
φεται, και να αναδιατυπωθεί η προτεινόμενη διάταξη με παραπομπή στις
σχετικές διατάξειςτου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ώστε να μην ανακύ-
ψουν ζητήματα πρακτικής εφαρμογής της.
11. Επί του άρθρου 26 παρ. 1
Διά των προτεινόμενων διατάξεων θεσπίζεται δυνατότητα παράτασης κα-
τά είκοσι χρόνια του χρονικού διαστήματος κατά το οποίο αναστέλλεται η ε-
πιβολή κυρώσεων λόγω ανέγερσης αυθαίρετων κατασκευών ή χρήσεων σε
περιοχές εκτός σχεδίου πόλεως ή ορίων οικισμών. Η ανωτέρω δυνατότητα
εξαρτάται από την πλήρωση διαζευκτικώς ορισμένων προϋποθέσεων, ήτοι
α) της «εναρμόνισης» της κατασκευής ή της χρήσης προς τον ολοκληρωμέ-
νο πολεοδομικό σχεδιασμό και τον καθορισμό χρήσεων γης, όρων και πε-
ριορισμών δόμησης της περιοχής ή β) i. της ιδιοκτησίας ή απόκτησης όμο-
ρου άρτιου και οικοδομήσιμου γηπέδου ή τμήματος γηπέδου ως άνω ή τμή-
ματος όμορου οικοπέδου, ή γηπέδου ή οικοπέδου ή τμήματός τους ευρισκό-
μενου στην εδαφική περιφέρεια του Δήμου όπου ευρίσκεται η αυθαίρετη κα-
τασκευή, υπό την προϋπόθεση ότι στο ανωτέρω «συμπληρωματικό» ακίνητο
θα αποκλεισθεί η δυνατότητα δόμησης ή β) ii της καταβολής ειδικού προστί-
μου β) iii συνδυασμού των δύο ανωτέρω [β) ii και β) iii].
16
Στο πλαίσιο του υπηρετούμενου, εκ των προτεινόμενων διατάξεων του
Νσχ, σκοπού του περιβαλλοντικού ισοζυγίου, μόνη η «εξαγορά» της υπολει-
πόμενης αρτιότητας ή η απαγόρευση της δόμησης σε άλλες περιοχές, ώστε
να εξισορροπείται, προφανώς, συνολικώς στην περιφέρεια ενός Δήμου η
δόμηση και η προκύπτουσα εξ αυτής επιβάρυνση σε εκτός σχεδίου ή εκτός
ορίων οικισμών περιοχές, δημιουργεί προβληματισμό κατά πόσον πληροί
αυτόν τον στόχο ή απαιτούνται και άλλα μέτρα τα οποία θα συμβάλουν στη
βελτίωση και την αποκατάσταση του περιβάλλοντος (πρβλ. τη δημιουργία
ζωνών πολεοδομικής εξισορρόπησης δυνάμει του άρθρου 25 παρ. 2 για τις
εντός σχεδίου περιοχές). Μάλιστα, στο μέτρο που δεν γίνεται διάκριση από
τις διατάξεις του άρθρου, στις ανωτέρω περιοχές (όπου, κατά δήλωση των ι-
διοκτητών τους, θα απαγορευθεί η δόμηση) δύνανται να συγκαταλέγονται
προστατευόμενες, οι οποίες, ούτως ή άλλως, τελούν υπό ειδικότερα καθε-
στώτα περιορισμών δόμησης.
Παρατηρείται, εξ άλλου, ότι από τη σχετική διατύπωση δεν προκύπτει σα-
φώς εάν υφίσταται δυνατότητα άλλης χρήσηςτων «συμπληρωματικών» οι-
κοπέδων, τα οποία παραμένουν στην ιδιοκτησία, νομή και κατοχή των ενδια-
φερομένων, πράγμα το οποίο θα ήταν, ενδεχομένως, σκόπιμο να διευκρινι-
σθεί.
Περαιτέρω, στην αρχή των εδαφίων i) και iii) της περίπτωσης β) πρέπει, για
λόγους πληρότητας, να τεθούν, μετά το ρήμα «έχει», οι λέξεις «στην κυριό-
τητα, νομή και κατοχή του», εάν αυτό αποδίδει τη βούληση του νομοθέτη.
Τέλος, στο εδάφιο iii) θα ήταν χρήσιμο να διευκρινισθεί ο όρος «μικρότερο
του υπό ii) αναφερόμενου». Επίσης, ερωτάται εάν αντί του παραπεμπόμε-
νου εδαφίου iii) νοείται το εδάφιο ii).
12. Επί του άρθρου 31 παρ. 7
Για λόγους νομοτεχνικής αρτιότητας και σαφήνειας, η προτεινόμενη διά-
ταξη πρέπει να αντικατασταθεί ως εξής: «7. Η παρ. 4 του άρθρου 6 του ν.
1650/1986 (Α΄ 160), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, αντικαθίσταται με
την παρ. 7 του άρθρου 2 σε συνδυασμό με την παρ. 1 του άρθρου 17 του πα-
ρόντος».
13. Επί του άρθρου 33
Συμφώνως προς τη διάταξη του πρώτου εδαφίου του προτεινόμενου άρ-
θρου: «Η ισχύς του Μέρους Α΄ του παρόντος νόμου αρχίζει ένα μήνα από τη
δημοσίευση του και με τη δημοσίευση των αποφάσεων της παραγράφου 4
του άρθρου 1 εκτός εάν άλλως ορίζεται σε επιμέρους διατάξεις του».
Σχετικώς σημειώνεται ότι στην παρ. 4 του άρθρου 1 του Νσχ ορίζεται ότι:
«Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλ-
λαγής, που εκδίδεται εντός ενός μηνός από τη δημοσίευση του παρόντος,
17
τα δημόσια ή ιδιωτικά έργα και δραστηριότητες που υπόκεινται στις ρυθμί-
σεις του νόμου, κατατάσσονται στις κατηγορίες και υποκατηγορίες του άρ-
θρου 1 καθώς και σε ομάδες κοινές για όλες τις κατηγορίες». Επίσης, στην
παρ. 1 του άρθρου 30 του Νσχ, το οποίο περιλαμβάνει τις μεταβατικές δια-
τάξεις, ορίζεται ότι: «Μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος διατηρούνται
σε ισχύ οι υφιστάμενες διατάξεις του ν.1650/1986 (Α΄ 160) ως ισχύει για την
περιβαλλοντική αδειοδότηση».
Υπό το φως των ανωτέρω, η ως άνω προτεινόμενη διάταξη πρέπει να α-
ναδιατυπωθεί ως εξής: «Η ισχύς του Μέρους Α΄ του παρόντος νόμου αρχί-
ζει ένα μήνα από τη δημοσίευση του, εκτός εάν άλλως ορίζεται σε επιμέ-
ρους διατάξεις του».
Αθήνα, 30.8.2011
Οι εισηγητές
Αθανασία Διονυσοπούλου
Επιστημονική Συνεργάτις
Δημήτριος Βασιλείου
Γεωργία Μακροπούλου
Ειδικοί Επιστημονικοί Συνεργάτες
Ο προϊστάμενος του Β΄ Τμήματος Νομοτεχνικής Επεξεργασίας
Στέφανος Κουτσουμπίνας, Επ. Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θράκης
Ο προϊστάμενος της Α΄ Διεύθυνσης Επιστημονικών Μελετών
Αντώνης Παντελής, Καθηγητής της Νομικής Σχολής Αθηνών
Ο Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου
Κώστας Μαυριάς, Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Σχετικα:
ΠΡΟΣΦΥΓH ΚΛΑΠΑΚΗ κ.α. ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΔΥΟ ΚΟΙΝΩΝ ΥΠΟΥΡΓΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΝ ΝΟΜΟ ΠΑΠΑΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΥ –> ΣτΕ 3341/2013 (Ολομ.) Αντισυνταγματικότητα διατάξεων του ν. 4014/2011 για τα αυθαιρετα
JusticeForGreece 
Pingback: 22.02.2010 – 18.01.2013: Οι νομικές κινήσεις των πολιτών και η αδράνεια της δικαιοσύνης … | ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ-ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ