Αριθμός 199/2018
Η Επιτροπή Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας
(άρθρο 52 του π.δ/τος 18/1989, όπως ισχύει)
———————–
Συνεδρίασε σε συμβούλιο στις 13 Ιουλίου 2018, με την εξής σύνθεση: Αθ. Ράντος, Αντιπρόεδρος, Προεδρεύων, ελλείποντος Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, Δ. Σκαλτσούνης, Β. Ραφτοπούλου, Σύμβουλοι. Γραμματέας η Ελ. Γκίκα.
Για να αποφασίσει σχετικά με την από 28ης Ιουνίου 2018 αίτηση:
των: 1. Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων, που εδρεύει στα Γιαννιτσά (Δημάρχου Στάμκου 1), 2. Παμμακεδονικής Ένωσης ΗΠΑ, που εδρεύει στις Η.Π.Α. (149 Whitestone, NY 11357 USA), 3. Κατερίνας Γκατζούλη, κατοίκου Η.Π.Α. (25 Rogers Street, Dover NH 03820 USA), συντονίστριας Παμμακεδονικών Ενώσων Υφηλίου, ατομικά, 4. Παμμακεδονικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας, που εδρεύει στην Αυστραλία (470 Queens Parade, Clifton Hill, Victoria, 3068, Australia), 5. Παμμακεδονικής Ένωσης Δυτικής Αυστραλίας, που εδρεύει στην Αυστραλία (Greek Macedonian Center, Corner of Wordsworht Avenue and Homer Streets, Inglewood, Western Australia 6062), 6. Παμμακεδονικής Ένωσης Μελβούρνης/Βικτώριας, που εδρεύει στην Αυστραλία (470 Queens Parade Clifton Hill, Victoria Australia 3068), 7. Παμμακεδονικής Ομοσπονδίας Νοτίου Αυστραλίας, που εδρεύει στην Αυστραλία (94 Henley Beach Road, Mike End, SA 5031), 8. Παμμακεδονικής Ένωσης Νέας Νότιας Ουαλίας, που εδρεύει στις Η.Π.Α. (140 P.O. Box, Earlwood NSW 2206), 9. Παμμακεδονικής Ένωσης Καναδά, που εδρεύει στο Μόντρεαλ Καναδά (10 Bonacres Avenue, Sacreborough, Ontario, M1C2P7, Canada), 10. Παμμακεδονικής Ομοσπονδίας Καναδά, που εδρεύει στον Καναδά (406 Danforth Ave, Toronto, ON, M4K-12), 11. Παμμακεδονικής Ένωσης Ν. Αφρικής, που εδρεύει στο Γιοχάνεσμπουργκ Ν. Αφρικής (cnr Wychwood Rd and Lobelia Rd, Germiston, Gauteng) και 12. Παμμακεδονικής Ένωσης Κουησλάνδης Αυστραλίας, που εδρεύει στην Κουησλάνδη (P.BOX 5204 West End Qld 4101 Australia), οι οποίες παρέστησαν με τη δικηγόρο Ειρήνη Μαρούπα (Α.Μ. 2513 Δ.Σ. Πειραιά),
κατά του Υπουργού Εξωτερικών, ο οποίος παρέστη με την Γεωργία Παπαδάκη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Με την αίτηση αυτή οι αιτούσες επιδιώκουν να ανασταλεί η εκτέλεση της από 17.6.2018 διοικητικής πράξεως υπογραφής από τον Υπουργό Εξωτερικών της Τελικής Συμφωνίας για την επίλυση των διαφορών, οι οποίες περιγράφονται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών 817 (1993) και 845 (1993), τη λήξη της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 και την εδραίωση στρατηγικής εταιρικής σχέσης μεταξύ των μερών και κάθε άλλης, αμέσως ή εμμέσως, συναφούς προγενέστερης ή μεταγενέστερης πράξεως ή παραλείψεως, καθώς και πράξεως εκτελέσεως.
Κατέθεσαν: α) το από 13 Ιουλίου 2018 υπόμνημά του ο Γεώργιος Κόκκας του Λεάνδρου, κάτοικος Αθήνας (Ιπποκράτους 42), ατομικά και ως νόμιμος εκπρόσωπος 1) του συνασπισμού πολιτικών κομμάτων και κινήσεων με την επωνυμία «Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας», 2) της ένωσης προσώπων με την επωνυμία «Δημοβούλιο Πολιτών» και 3) της ένωσης προσώπων με την επωνυμία «Νέα Ελληνική Συντακτική Εθνοσυνέλευση» και β) το από 16 Ιουλίου 2018 υπόμνημά της η Κύνθια-Νεφέλη Κορδογιάννη-Μαυρογορδάτου, κάτοικος Καλλιθέας Αττικής (Ηρώων Πολυτεχνείου 8).
Κατά τη συνεδρίασή της η Επιτροπή άκουσε τον εισηγητή, Σύμβουλο Δ. Σκαλτσούνη.
Κατόπιν η Επιτροπή άκουσε την πληρεξούσια των αιτουσών, η οποία ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και την αντιπρόσωπο του Υπουργού, η οποία ζήτησε την απόρριψή της.
Επίσης, άκουσε τις απόψεις που εξέθεσαν οι παρατηρητές, εκ μέρους των αιτουσών ο Γεώργιος Τράντας, δικηγόρος, και του Υπουργού Εξωτερικών: α) η Αθηνά Καπαρδέλη, Νομική Σύμβουλος του Γραφείου Διοικητικής Πρωτοβουλίας και β) η Σοφία Γραμματά, πληρεξούσια Υπουργός Β΄, Διευθύντρια Α3 Δ/νσης Νοτιανατολικής Ευρώπης.
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο ν Ν ό μ ο
1. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (22140280795808270067 ηλεκτρονικό παράβολο), ζητείται να ανασταλεί η εκτέλες,Κη «1. της από 17.6.2018 διοικητικής πράξεως υπογραφής από τον Υπουργό Εξωτερικών της Τελικής Συμφωνίας για την επίλυση των διαφορών οι οποίες περιγράφονται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών 817 (1993) και 845 (1993), τη λήξη της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 και την εδραίωση στρατηγικής εταιρικής σχέσης μεταξύ των μερών [όπου αναφερόμενο μέρος η Ελληνική Δημοκρατία και μη αναφερόμενο, αλλά περιγραφόμενο, μέρος η «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» (πΓΔΜ)], 2. Κάθε άλλης, αμέσως ή εμμέσως, συναφούς προγενεστέρας ή μεταγενεστέρας πράξεως ή παραλείψεως, καθώς και πράξεως εκτελέσεως και ιδίως: α. της κατατεθείσας στη Βουλή διοικητικής πράξεως με την μορφή επιστολής προς τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ με την οποία ο Υπουργός Εξωτερικών δηλώνει ότι συναινεί στην έναρξη διαδικασίας διαπραγμάτευσης για την ένταξη της πΓΔΜ στη Συμμαχία, β. της κατατεθείσας στη Βουλή διοικητικής πράξεως με την μορφή επιστολής προς τον Πρόεδρο του Συμβουλίου της ΕΕ με την οποία ο Υπουργός Εξωτερικών δηλώνει ότι συναινεί στην έναρξη διαδικασίας διαπραγμάτευσης για την ένταξη της πΓΔΜ στην ΕΕ». Κατά των ανωτέρω έχει ασκηθεί και αίτηση ακυρώσεως, για την εκδίκαση της οποίας ορίστηκε δικάσιμος ενώπιον της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας η 7η.12.2018.
2. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, μετά τη διάλυση της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, η πρώην Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας, ζήτησε να ενταχθεί στον ΟΗΕ ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Από την ελληνική κυβέρνηση εκφράσθηκαν αντιρρήσεις σχετικά με την ονομασία αυτή. Με την απόφαση 817 (1993) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, αφού ελήφθη υπόψη η διαφωνία που προέκυψε σε σχέση με το όνομα του υπό ένταξη κράτους, προτάθηκε στη Γενική Συνέλευση να γίνει αποδεκτή η αίτηση ένταξης στα Ηνωμένα Έθνη του εν λόγω κράτους, αναφερομένου προσωρινά και για όλους τους σκοπούς εντός του ΟΗΕ ως «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» [πΓΔΜ], μέχρι την οριστική διευθέτηση του ζητήματος της ονομασίας. Με την απόφαση 845 (1993), το Συμβούλιο Ασφαλείας προέτρεψε τις δύο πλευρές να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους για ταχεία διευθέτηση του ζητήματος. Στο πλαίσιο αυτό, στις 13 Σεπτεμβρίου 1995 υπεγράφη στη Νέα Υόρκη από τους Υπουργούς Εξωτερικών των δύο κρατών Ενδιάμεση Συμφωνία, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 13 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, σύμφωνα με το άρθρο 23 αυτής. Με τη συμφωνία αυτή επιβεβαιώθηκαν τα υπάρχοντα διεθνή σύνορα μεταξύ των δύο κρατών ως διαρκή και απαραβίαστα (άρθρο 2), απαγορεύθηκε η χρήση του συμβόλου του ήλιου της Βεργίνας στη σημαία της πΓΔΜ (άρθρο 7 παρ. 2, σε συνδυασμό με την συνημμένη στο κείμενο της συμφωνίας από 13 Σεπτεμβρίου 1995 επιστολή του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας), συμφωνήθηκε η συνέχιση των διαπραγματεύσεων σχετικά με την ονομασία του κράτους της πΓΔΜ (άρθρο 5) και ανέλαβε η Ελληνική Δημοκρατία να μην αντιταχθεί σε αίτηση εισδοχής ή στη συμμετοχή της πΓΔΜ ως μέλους σε διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς οργανισμούς και θεσμούς στους οποίους η Ελληνική Δημοκρατία είναι μέλος, εκτός εάν -και στο μέτρο που- η πΓΔΜ πρόκειται να αναφέρεται στους οργανισμούς αυτούς με άλλο όνομα από το ορισθέν στην 817 (1993) απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (άρθρο 11 παρ. 1). Τέλος, τα μέρη συμφώνησαν ότι η εξελισσόμενη οικονομική ανάπτυξη της πΓΔΜ θα πρέπει να υποστηριχθεί μέσω της διεθνούς συνεργασίας, όσο το δυνατόν περισσότερο μέσω στενής σχέσης της πΓΔΜ με τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο και την Ευρωπαϊκή Ένωση (άρθρο 11 παρ. 2). Στη σύνοδο κορυφής του Οργανισμού της Συνθήκης του Βόρειου Ατλαντικού (ΝΑΤΟ) στις 2 και 3 Απριλίου 2008 στο Βουκουρέστι, η Ελληνική Κυβέρνηση δεν συναίνεσε στην υποψηφιότητα της πΓΔΜ, γεγονός που κρίθηκε αντίθετο προς το άρθρο 11 παρ. 1 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (απόφαση της 5.12.2011).
3. Επειδή, στις 17 Ιουνίου 2018 υπεγράφη στις Πρέσπες από τους Υπουργούς Εξωτερικών των δύο κρατών κείμενο «Τελική[ς] Συμφωνία[ς] για την επίλυση των διαφορών οι οποίες περιγράφονται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών 817 (1993) και 845 (1993), τη λήξη της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 και την εδραίωση στρατηγικής εταιρικής σχέσης μεταξύ των μερών». Με τη συμφωνία αυτή ορίζεται ως επίσημο όνομα του δεύτερου μέρους το όνομα «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», εν συντομία δε «Βόρεια Μακεδονία», ως ιθαγένεια η «Μακεδονική/πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας» και ως γλώσσα η «Μακεδονική Γλώσσα» (άρθρο 1 παρ. 3), επιβεβαιώνεται δε το υφιστάμενο κοινό σύνορο ως ισχυρό και απαραβίαστο διεθνές σύνορο (άρθρο 3). Για τη θέση σε ισχύ της συμφωνίας, αποφασίστηκε να ακολουθηθούν ορισμένα στάδια, πρώτα από το δεύτερο μέρος (κύρωση της συμφωνίας από το κοινοβούλιο, ενημέρωση της Ελληνικής Δημοκρατίας, δημοψήφισμα, εφόσον τούτο αποφασιστεί, συνταγματικές τροποποιήσεις μέχρι το τέλος του 2018, ενημέρωση της Ελληνικής Δημοκρατίας επί όλων των ανωτέρω) και στη συνέχεια από την Ελληνική Δημοκρατία (κύρωση της συμφωνίας) [άρθρο 1 παρ. 4]. Τα μέρη μετά την ολοκλήρωση των εσωτερικών τους διαδικασιών οφείλουν να ενημερώσουν σχετικά το ένα το άλλο γραπτώς εντός δύο εβδομάδων (άρθρο 20 παρ. 3). Η συμφωνία τίθεται σε ισχύ κατά την ημερομηνία λήψεως της τελευταίας γνωστοποίησης από το οικείο μέρος (άρθρο 20 παρ. 3). Στο άρθρο 20 παρ. 4 προβλέπονται τα εξής: Το άρθρο 8 παρ. 5 θα εφαρμόζεται προσωρινά, ενόσω εκκρεμεί η θέση σε ισχύ της παρούσας Συμφωνίας. Εάν η Συμφωνία δεν τεθεί σε ισχύ, αυτή, στο σύνολό της και ως προς τις διατάξεις της ξεχωριστά, δεν θα έχει περαιτέρω ισχύ ή εφαρμογή, προσωρινή ή άλλη, και δεν θα δεσμεύει οποιοδήποτε από τα μέρη με οποιονδήποτε τρόπο. Στο εν λόγω άρθρο 8 παρ. 5 προβλέπεται η συγκρότηση Κοινής Διεπιστημονικής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων προκειμένου να εξεταστούν και να αναθεωρηθούν, εφόσον θεωρηθεί κατάλληλο, σχολικά εγχειρίδια και βοηθητικό σχολικό υλικό. Τέλος, αναφορικά με τις διαδικασίες ένταξης του δεύτερου μέρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, η Ελληνική Δημοκρατία ανέλαβε, με τη λήψη της γνωστοποίησης της κύρωσης της συμφωνίας από το κοινοβούλιο του δεύτερου μέρους, να γνωστοποιήσει αφενός στον Πρόεδρο του Συμβουλίου της ΕΕ αφετέρου στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ ότι υποστηρίζει την έναρξη ενταξιακών στην ΕΕ διαπραγματεύσεων και την πρόσκληση ένταξης του δεύτερου μέρους στο ΝΑΤΟ, αντίστοιχα, επιφυλασσόμενη να φέρει προς κύρωση το Πρωτόκολλο για την ένταξη του δεύτερου μέρους στο ΝΑΤΟ μετά την ολοκλήρωση και των συνταγματικών τροποποιήσεων στο Σύνταγμα του δεύτερου μέρους (άρθρο 2 παρ. 4).
4. Επειδή, στο άρθρο 52 του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8), όπως ισχύει, ορίζονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «4. Με εντολή του Προέδρου ή του εισηγητή της υποθέσεως αντίγραφα της αιτήσεως αναστολής, της αιτήσεως ακυρώσεως και της πράξεως ορισμού δικασίμου, κοινοποιούνται, με επιμέλεια του αιτούντος, σε εκείνον που έχει δικαίωμα να παρέμβει στην ακυρωτική δίκη. Ο τελευταίος δικαιούται να υποβάλει ενώπιον της Επιτροπής υπόμνημα και πριν ακόμη ασκήσει παρέμβαση. Το υπόμνημα υπόκειται στα τέλη της αίτησης αναστολής. … 6. Η αίτηση αναστολής εκτέλεσης γίνεται δεκτή, όταν κρίνεται ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα προκαλέσει στον αιτούντα βλάβη ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη σε περίπτωση ευδοκίμησης της αίτησης ακυρώσεως. Η αίτηση όμως μπορεί να απορριφθεί, αν κατά τη στάθμιση της βλάβης του αιτούντος, των συμφερόντων τρίτων και του δημόσιου συμφέροντος κρίνεται ότι οι αρνητικές συνέπειες από την αποδοχή θα είναι σοβαρότερες από την ωφέλεια του αιτούντος. 7 … [Η] αίτηση αναστολής μπορεί να απορριφθεί ακόμη και σε περίπτωση ανεπανόρθωτης ή δυσχερώς επανορθώσιμης βλάβης, αν η Επιτροπή [Αναστολών] εκτιμά ότι η αίτηση ακυρώσεως είναι προδήλως απαράδεκτη ή προδήλως αβάσιμη».
5. Επειδή, ο δικηγόρος Αθηνών Γ. Κόκκας, ατομικά και ως νόμιμος εκπρόσωπος, κατά τα αναγραφόμενα στο δικόγραφο, 1) του συνασπισμού πολιτικών κομμάτων και κινήσεων με την επωνυμία «Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας», 2) της ένωσης προσώπων με την επωνυμία «Δημοβούλιο Πολιτών» και 3) της ένωσης προσώπων με την επωνυμία «Νέα Ελληνική Συντακτική Εθνοσυνέλευση», με το από 13.7.2018 υπόμνημά του, το οποίο απευθύνεται στην Επιτροπή Αναστολών, στρέφεται κατά των προσβαλλόμενων πράξεων. Σύμφωνα, όμως, με το άρθρο 49 παρ. 1 του π.δ. 18/1989 παρέμβαση ασκείται, κατ’ αρχήν, μόνο υπέρ του κύρους της προσβαλλόμενης πράξης. Επομένως, εφόσον ο ανωτέρω δικηγόρος δεν επικαλείται δικαίωμα παρέμβασης στην ακυρωτική δίκη υπέρ του κύρους των προσβαλλόμενων πράξεων, ώστε κατά το άρθρο 52 παρ. 4 του π.δ. 18/1989 να νομιμοποιείται εξ αυτού του λόγου στην κατάθεση υπομνήματος στην Επιτροπή Αναστολών, αλλά ζητεί την αποδοχή της κρινόμενης αίτησης, το προαναφερθέν υπόμνημα δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη (ΕΑ 528/2013). Περαιτέρω, δεν μπορεί, για τον αυτό λόγο, να ληφθεί υπόψη το, κατατεθέν άλλωστε μετά τη συζήτηση ενώπιον της Επιτροπής Αναστολών, υπόμνημα της Κύνθιας – Νεφέλης Κορδογιάννη – Μαυρογορδάτου.
6. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, όπως αναπτύχθηκε γραπτώς με το από 11.7.2018 υπόμνημα και προφορικά ενώπιον της Επιτροπής, οι αιτούντες προβάλλουν ότι η προσωρινή εφαρμογή του άρθρου 8 παρ. 5 της συμφωνίας θα έχει ως άμεση συνέπεια την αναθεώρηση των σχολικών εγχειριδίων προς την κατεύθυνση της παραποίησης της ελληνικής ιστορίας. Η βλάβη όμως αυτή παρίσταται μελλοντική και αβέβαιη, προεχόντως διότι από την ανωτέρω διάταξη δεν προκύπτει ότι επίκειται οπωσδήποτε η αναθεώρηση των σχολικών εγχειριδίων, πολύ περισσότερο δε, προς ποιά κατεύθυνση θα κινηθεί αυτή, εφόσον κριθεί αναγκαία από τη Διεπιστημονική Επιτροπή που θα συγκροτηθεί δυνάμει του εν λόγω άρθρου. Εξάλλου, η νομιμότητα των πράξεων κατάρτισης του σχολικού προγράμματος είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας σε μεταγενέστερο στάδιο (πρβλ. ΣτΕ 660/2018 Ολ.). Όσον αφορά το άρθρο 2 παρ. 4 της συμφωνίας, οι αιτούντες προβάλλουν ότι ήδη από τη γνωστοποίηση προς το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση του ότι η Ελληνική Δημοκρατία υποστηρίζει την ένταξη της πΓΔΜ στους οργανισμούς αυτούς, θα δημιουργηθεί μια κατάσταση, η οποία θα φέρει το ελληνικό κοινοβούλιο προ τετελεσμένου γεγονότος, όταν κληθεί να κυρώσει τις οικείες πράξεις ένταξης, διότι θα ελλοχεύει ο κίνδυνος της διεθνούς ευθύνης της χώρας, αν δεν το πράξει. Το ίδιο ισχυρίζονται ότι ισχύει και για την ένταξη της πΓΔΜ σε άλλους τριάντα (33) διεθνείς οργανισμούς. Όμως, ανεξαρτήτως του εννόμου συμφέροντος των αιτούντων προς προβολή της βλάβης αυτής ως λόγου χορήγησης της αναστολής (πρβλ. ΕΑ 283/2000, 311/1999), από το ανωτέρω άρθρο 2 παρ. 4 δεν προκύπτει ότι οι εν λόγω διαδικασίες θα έχουν ολοκληρωθεί, πριν από τη θέση της συμφωνίας σε ισχύ κατά τους όρους του άρθρου 20 παρ. 3 ούτε ότι θα έχουν δημιουργηθεί μη αντιστρεπτές νομικές καταστάσεις. Εξάλλου, σε περίπτωση που η συμφωνία δεν τεθεί σε ισχύ, προβλέπεται στο άρθρο 20 παρ. 4 εδ. β΄ ότι αυτή στο σύνολό της και ως προς τις διατάξεις της ξεχωριστά δεν θα δεσμεύει οποιοδήποτε από τα μέρη με οποιονδήποτε τρόπο. Τέλος, οι αιτούντες ισχυρίζονται ότι είναι άμεσος ο κίνδυνος απώλειας της ονομασίας «Μακεδονικός» για τα ελληνικά προϊόντα, οι δε οικονομικές συνέπειες στα προερχόμενα από τη Μακεδονία ελληνικά προϊόντα θα είναι δυσθεώρητες και είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν αμφισβητήσεις ελληνικών σημάτων και επωνυμιών προϊόντων και επιχειρήσεων. Ο ισχυρισμός αυτός, αναφερόμενος, μάλιστα, σε ενδεχόμενες, μελλοντικές και αβέβαιες καταστάσεις, που άλλωστε δεν προκαλούνται ευθέως από το κείμενο της συμφωνίας, είναι, εν πάση περιπτώσει, απορριπτέος -πέραν της αοριστίας του- ως προβαλλόμενος εκ συμφέροντος τρίτου, δεδομένου ότι οι αιτούντες ούτε προβάλλουν ούτε προκύπτει ότι έχουν ορισμένο νομικό δεσμό με συγκεκριμένο προϊόν, σήμα ή επιχείρηση που πλήττεται άμεσα από την εφαρμογή των όρων της συμφωνίας (πρβλ. ΕΑ 1147/2006, 384/2004, 74/2001).
7. Επειδή, συνεπώς, και ανεξαρτήτως αν οι προσβαλλόμενες πράξεις συνιστούν εκτελεστές πράξεις της διοίκησης υπαγόμενες στην ακυρωτική δικαιοδοσία του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 95 παρ. 1 εδ. α΄ του Συντάγματος και 45 παρ. 1 και 5 του π.δ. 18/1989, είτε με την εκδοχή ότι δεν συνιστούν μονομερείς εκτελεστές διοικητικές πράξεις είτε με την εκδοχή ότι συνιστούν κυβερνητικές πράξεις [πρβλ. ΣτΕ 1209/2014, 22/2007 Ολ., 3669/2006 Ολ., 2637/2006, 1393-5/2004, 4156/2000, 3235/1967 Ολ., 878/1934 Ολ., 796/1931 Ολ., CE Sect. 1.6.1951, Société des étains et wolfram du Tonkin,, CE Ass. 23.11.1984, Association «Les Verts»], με συνέπεια να τίθεται ζήτημα απαραδέκτου της αίτησης ακυρώσεως, η κρινόμενη αίτηση είναι, εν πάση περιπτώσει, απορριπτέα, κατά τα εκτεθέντα στις προηγούμενες σκέψεις.
Δ ι ά τ α ύ τ α
Απορρίπτει την αίτηση.
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.
Επιβάλλει συμμέτρως στους αιτούντες τη δικαστική δαπάνη του Δημοσίου, που ανέρχεται σε τετρακόσια εξήντα (460) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 13 Ιουλίου 2018 και η απόφαση εκδόθηκε στις 17 του ίδιου μήνα και έτους.
Ο Προεδρεύων Αντιπρόεδρος Η Γραμματέας
Αθ. Ράντος Ελ. Γκίκα
JusticeForGreece 
Νομική αξιολόγηση της απόφασης του ΣτΕ για τη Συμφωνία των Πρεσπών από την δικηγόρο που κατάθεσε την αίτηση
Maroupa Eirini
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 199/2018 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, για την Συμφωνία των Πρεσπών.
ΔΕΔΟΜΕΝΑ:
1. Απορρίπτει την αίτηση αναστολής
2. Δεν αποφαίνεται επί του παραδεκτού της αίτησης ακύρωσης (νομικά ζητήματα εκτελεστής διοικητικής πράξης και κυβερνητικής πράξης), για το οποίο θα αποφανθεί η μείζων Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 7 Δεκέμβρη 2018.
3. Δεν κρίνει την αίτηση αναστολής ούτε την αίτηση ακύρωσης πρόδηλα απαράδεκτη ή πρόδηλα αβάσιμη.
4. Κρίνει επί την βασιμότητας της αίτησης αναστολής, αφού την έχει κρίνει παραδεκτή, στα περισσότερα σημεία της, κι ανεξάρτητα αν την κρίνει παραδεκτή σε άλλα.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:
Το γεγονός ότι η αίτηση αναστολής απορρίφθηκε είναι από μόνο του πολύ κακό. Για δύο λόγους.
1. Διότι αυτό σημαίνει ότι η Συμφωνία των Πρεσπών, παρότι αντισυνταγματική και παράνομη, συνεχίζει την δράση της, που είναι καταστροφική.
2.
1. Διότι η απόφαση κρίνει για τα εσωτερικά δεδομένα και το εσωτερικό δικαιϊκό σύστημα. Αγνοεί, σαν να μην υπάρχει, την επίδραση και καταστροφικότητα της Συμφωνίας των Πρεσπών στην διεθνή έννομη τάξη. Αγνοεί, σαν να μην υπάρχει η επίδραση και καταστροφικότητα της Συμφωνίας των Πρεσπών στην διεθνή κοινή γνώμη και αγνοεί την αυτονόητη εμπέδωση των καταστροφικών αποτελεσμάτων της, στο συνειδητό και ασυνείδητο του ελληνικού λαού και των πολιτών των ξένων χωρών.
Παρά ταύτα δεν είναι καταστροφική η απόρριψη της αίτησης αναστολής για τους λόγους που θα εξετάσω παρακάτω.
Αλλά προς το παρόν, προχωρώ σε αναλυτική αξιολόγηση των λόγων απόρριψης αυτής σε επίπεδο βασιμότητας.
– Γιατί δηλαδή έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι η βλάβη που υφίστανται οι παμμακεδονικές ενώσεις γηγενών και αποδήμων,δεν είναι άμεση (!), κι άρα δεν χρήζουν προσωρινής προστασίας τα δικαιώματά τους, ως τις 7/12 που θα συζητηθεί η κύρια αίτησή τους.
– Αν έκρινε κατά την άποψή μου σωστά ή εσφαλμένα και σε ποια σημεία, και αν πράγματι υφίστανται τα ζητήματα έννομου συμφέροντος (για την ονομασία Μακεδονικός των προϊόντων αλλά και για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ).
– Θα απαντήσω στο ερώτημα, αν εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, ήταν σκόπιμη η προσφυγή των παμμακεδονικών στο Συμβούλιο της επικρατείας, δεδομένων των πολύπλοκων νομικών ζητημάτων που υπήρχαν και θα εγείρονταν, για τα οποία όλα, τόσο οι παμμακεδονικές όσο και εγώ προσωπικά, δεχθήκαμε πολλαπλή επίκριση, επειδή τολμήσαμε να «βάλουμε δύσκολα ζητήματα» στους δικαστές, κατά την άποψη της μίας πλευράς των επικριτών μας, ενώ κατ’άλλους επικριτές μας, γιατί διά της απορρίψεως της αιτήσεώς μας από το Στε, καθιστούμε «νόμιμη» την ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΗ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ, συμφωνία των Πρεσπών. (Η οποία, κατάπτυστη, οδηγεί ευθέως σε διάλυση το ελληνικό κράτος και εξαφάνιση το ελληνικό έθνος, όπως άλλωστε αναλυτικά εξηγήθηκε, τόσο στην αίτηση ακύρωσης, όσο και στα δύο υπομνήματά μας, που κατατέθηκαν, ένα προ της συζήτησης κι ένα κατά την συζήτηση).
– Τέλος θα απαντήσω στα προσωπικά ζητήματα που έθεσαν οι επικριτές μου (μου προσωπικά), περί αφενός προσωπικής προβολής μου, αφετέρου, περί εκ μέρους μου διάπραξης εσχάτης προδοσίας, αν το αποτέλεσμα ήταν απορριπτικό όπως προφήτευαν….., τόλμησαν τινές εξ αυτών να αμφισβητήσουν ως πραγματικά γενομένη, και την υλική πράξη της κατάθεσης και εκδίκασης…..
Ξεκινώ.
1. Το πρώτο ζήτημα που παρεμπιπτόντως τέθηκε ήταν αν η αίτηση αναστολής μας και η αίτηση ακύρωσης ήταν πρόδηλα απαράδεκτη ή πρόδηλα αβάσιμη, οπότε στην περίπτωση αυτή μπορούσε να απορριφθούν οι αιτήσεις ακόμα κι αν η βλάβη μας ήταν ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη. Το Δικαστήριο αντιπαρήλθε το νομικό αυτό ενδεχόμενο, με το σκεπτικό και το διατακτικό του, εξετάζοντας τους ισχυρισμούς μας στην ουσία τους. Τους ισχυρισμούς μας, περί ανεπανόρθωτης και άμεσης βλάβης μας, με κρίσεις επ’αυτών. Αντίθετα στην ως σήμερα κριτική που δέχθηκαν οι νομικές μας ενέργειες, «καταγγελθείσες» ως πρόδηλα απαράδεκτες κι αβάσιμες, από πληθώρα «έγκριτων» νομικών.
2. Ο πρώτος ουσιαστικός ισχυρισμός, που είχε τεθεί με την αίτηση αναστολής (και την αίτηση ακύρωσης και που συνιστούσε μάλιστα, το έννομο συμφέρον των παμμακεδονικών), ήταν η σύγχυση που δημιουργείται, η οποία καταργεί τελικά το όνομα Μακεδονία και Μακεδόνες για την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Εν αρχή τέθηκε, η ύπαρξη έννομου συμφέροντος στο πρόσωπο των παμμακεδονικών για αίτημα ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ δικαστικής προστασίας, δηλαδή εδώ, για την αίτηση αναστολής.
Άρα έγινε δεκτό, από την απόφαση, ότι υπάρχει τέτοιο έννομο συμφέρον, ότι είναι οι παμμακεδονικές και οι μακεδόνες φορείς δικαιωμάτων που πλήττονται από την συμφωνία, και που μπορεί και να χρήζουν και άμεσης προσωρινής προστασίας, αλλά τελικά κατέληξε ότι μέχρι τις 7 Δεκέμβρη η βλάβη τους δεν θα είναι ανεπανόρθωτη, ούτε κατεπείγουσα ως τότε, αφήνοντας παράθυρο να επανέλθουν όποτε απαιτηθεί, συγκεκριμένα.
Γενομένου δεκτού ότι έχουν δίκιο οι παμμακεδονικές που προσφεύγουν, έχουν λόγο δηλαδή (έννομο συμφέρον), κάνει μεγάλη εντύπωση, πως ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ δεν εκτίθεται στην απόφαση για τον λόγο που δεν υφίστανται ανεπανόρθωτη κι άμεση βλάβη εκ της ισχύος της συμφωνίας. Παρότι προσκομίστηκαν αποδεικτικά στοιχεία, ότι ήδη τόσο ο κ. Τσίπρας όσο και ο κ. Ζάεφ, αναφέρονται παντού με την λέξη «Μακεδόνες», στο σλαβικό, κατασκευασμένο από τον κ. Κοτζιά έθνος, ενώ στην Μακεδονία μας αναφέρονται με τον πολύ γλαφυρό τρόπο, Βόρειο Κομμάτι της Ελλάδας. (Ωιμέ!! Τρίζουν τα κόκκαλα του Μεγαλέξανδρου που κάποιοι φρόντισαν επιμελώς και με αποφασιστικότητα να μην μάθουμε ποτέ πού κείνται!!!!!!).
Οι λόγοι για να αποφασίσουν έτσι οι δικαστές, χωρίς άλλες σκοπιμότητες, μπορεί να είναι δύο:
Α) Ότι η ισχύς του άρθρου 1 της κατάπτυστης εφιαλτικά προδοτικής (έτσι θα αναφέρομαι εφεξής στην Συμφωνία των Πρεσπών) συμφωνίας, ξεκινάει μετά την κύρωση της συμφωνίας. Άρα δεν υπάρχει πρόβλημα. Διότι το όνομα Βόρεια Μακεδονία και την εθνότητα «Μακεδόνας πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας» (!!!!) και την μακεδονική γλώσσα θα την πάρουν μετά, οπότε δεν ανησυχεί το δικαστήριο για τώρα, και δεν υπάρχει κάτι για να προστατεύσει, μέχρι την εκδίκαση της αίτησης ακύρωσης.
Όμως, αποδείξαμε ότι τα προβλεπόμενα για έναρξη ισχύος για όνομα, εθνότητα, γλώσσα, μετά την κύρωση της συμφωνίας, δεν ισχύουν! Και μάλιστα ετεροβαρώς. Εις βάρος της Ελλάδας, και της Μακεδονίας μας όλα.
Γιατί και η χώρα «Μακεδονία» λέγεται (όπως μέχρι σήμερα το συνταγματικό της όνομα που δήθεν κατήργησε η κατάπτυστη), και «μακεδονικό» έθνος λένε ότι είναι ήδη, ενώ δεν ισχύει (δήθεν ακόμα η εφιαλτικά προδοτική, ως προς αυτό) και «μακεδονική» γλώσσα επικαλούνται την σλάβικη!
Η Επιτροπή Αναστολών της Ολομέλειας δεν δίνει καμία εξήγηση για το γεγονός αυτό, που τελικά έχει οδηγήσει, από σήμερα σε κατάργηση του δικού μας, ονόματος.
Πόσο πιο άμεση να είναι η βλάβη μας, όταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, ήδη κατά την υπογραφή της κατάπτυστης στις 17/6, αναφερόταν σε μας ως το βόρειο κομμάτι της Ελλάδας, και σε μας ως βορειοελλαδίτες, αργότερα δε, στην σύνοδο της ΕΕ, είπε ο κ. Τσίπρας, ότι ««οι «μακεδόνες», (οι ψεύτικοι) θα ονομάζονται «μακεδόνες», όπως οι Έλληνες ονομάζονται Έλληνες», άρα δεν ήταν «λόγω της ημέρας» (πικρό χιούμορ της υπογράφουσας τα δικόγραφα), που δεν μας είπε ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΤΟΥΣ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΥΣ ΕΜΑΣ, αλλά επειδή μας κατήργησαν το όνομα, γενικώς, και ως περιφέρεια της Ελλάδος, και ως εθνότητα ελλήνων και ως γλώσσα ελληνική από 17/6/2018 κι εφεξής………….
Σε παρόμοιο οργουελικό πνεύμα οι δηλώσεις Ζάεφ, ότι «εμείς αναγνωρίζουμε τους έλληνες και τον ελληνικό πολιτισμό και δεν διεκδικούμε τίποτα από αυτούς». Προσέξτε, αν βιαστήκατε να χαρείτε, διαχωρίζει τους έλληνες από τους μακεδόνες, γιατί «μακεδόνες» είναι αυτός και οι δικοί του. Για να καταλάβετε καλύτερα σας θυμίζω, ότι και ο Ερντογάν πρόσφατα δήλωσε ότι δεν διεκδικεί τίποτα από την Ελλάδα. Τι εννοεί ο ποιητής; Εννοεί ότι τα νησιά τα 150 του Αιγαίου, η Θράκη, το Καστελόριζο και το Αιγαίο ανατολικά του 25ου μεσημβρινού, ανήκουν στην Τουρκία! Κι επομένως στο υπόλοιπο κομμάτι της Ελλάδας που αυτός αναγνωρίζει ως δικό μας δεν έχει διεκδικήσεις….
Έτσι κι ο Ζάεφ. Μιλάει για Έλληνες στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνει τους Μακεδόνες, τους κανονικούς. Φυσικά!
Β) Δεύτερη, επιεικέστερη εκδοχή αυτή, για τους εκδώσαντες την απόφαση αντιπρόεδρο και συμβούλους. Επιεικής άραγε;
Δεν αναφέρει ούτε μία λέξη, ούτε μία σκέψη η απόφαση της Επιτροπής αναστολών για την σύγχυση που προκαλεί η χρήση του ονόματος Μακεδονία, μακεδονικό έθνος και μακεδονική γλώσσα, γιατί δεν υπάρχει αντεπιχείρημα, δεν υπάρχει αντίλογος. Κι επομένως τίποτα δεν μπορεί να αρθρωθεί ως τέτοιο.
Γιατί πράγματι, ακόμα και κατά την εκδίκαση της αίτησης αναστολής, χρειαζόταν να ξεκαθαρίζουμε τι είδους Μακεδόνες εννοούσαμε, τους ΈΛΛΗΝΕΣ ΕΚ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ, ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥΣ, ΜΟΝΑΔΙΚΟΥΣ, ή τους εκ σλάβων κατασκευασθέντων μονοπωλούντες το όνομα, την ιστορία και κατά συνέπεια διεκδικητές των εδαφών μας;
Κι αφού δεν υπάρχει αντεπιχείρημα, δεν αντέλεξε το ΣτΕ, διότι θα ευδοκιμήσει μετά βεβαιότητας τον Δεκέμβρη ως λόγος ακύρωσης της κατάπτυστης, η σύγχυση και τελικά κατάργηση του ονόματός μας της Μακεδονίας μας για τους Έλληνες Μακεδόνες και αυτή θα ακυρωθεί εν τέλει. (παράβαση του άρθρου 1 του Συντάγματος, ως προς την έννοια του έθνους (του ελληνικού), στο οποίο και οι Μακεδόνες περιέχονται) .
Πώς όμως είναι δυνατόν να μην έχρηζε προσωρινής δικαστικής προστασίας, το όνομά μας, το οποίο εμπεδώνεται στην διεθνή κοινή γνώμη, στο ελληνικό συνειδητό και συλλογικό υποσυνείδητο, ότι απωλέσθηκε για εμάς, και κανονικοποιείται το συναίσθημα της απώλειας, του πένθους και της αποδοχής της απώλειας ως τον Δεκέμβρη;
Ερωτήματα για τα οποία οι εκδώσαντες την απόφαση λογοδοτούν ήδη στην ΙΣΤΟΡΙΑ, που καταγράφει τους πάντες.
3. Το δεύτερο κεφαλαιώδες ζήτημα είναι η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, με το όνομα σκέτο Μακεδονία. Αυτό πιστεύουμε ότι κατέστη απολύτως φανερό μετά την ανακοίνωση του ΝΑΤΟ, που περιλαμβάνει επίσημα, τον αστερίσκο της Τουρκίας, με τον οποίο δηλώνει ρητά, ότι αναγνωρίζει και συμφωνεί με την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑ, δηλαδή ως Δημοκρατία της «Μακεδονίας», δηλαδή ως «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ».
Σε αυτήν την απόλυτα προκλητική και θρασεία διπλωματική ενέργεια της Τουρκίας, η εντολή Κοτζιά στην διπλωματική μας αντιπροσωπεία ήταν, να μην θέσουμε βέτο σ’αυτήν την πρόσθετη διατύπωση της Τουρκίας. Δηλαδή να την αποδεχθούμε αυτήν την διατύπωση της Τουρκίας. Δηλαδή να δεχθούμε την πρόσκληση των Σκοπίων, και τελικά την είσοδό τους στο ΝΑΤΟ ως «Μακεδονία» αφού, το κείμενο με τον αστερίσκο ψηφίστηκε και υπογράφηκε και από την Ελλάδα του Κοτζιά.
Δύο επιμέρους σκέψεις τέθηκαν από την Επιτροπή της Ολομέλειας για την αναστολή λόγω δημιουργίας τετελεσμένου εισόδου των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.
Α) Πρώτο θέμα, αν οι παμμακεδονικές και οι Μακεδόνες έχουν έννομο συμφέρον ως προς αυτό. Να αντιλέγουν και να ζητούν την ακύρωση μίας εκτελεστής διοικητικής πράξης, της εντολής Κοτζιά προς την διπλωματική μας αντιπροσωπεία του ΝΑΤΟ, που αφορά σε χάραξη εξωτερικής πολιτικής και δεν πλήττει ευθέως αλλά εμμέσως (υπονοεί η απόφαση), αν πλήττει κιόλας, ατομικά τους δικαιώματα.
Δεν γνωρίζω πώς αντιλαμβάνονται το ΕΜΜΕΣΩΣ και το αν πλήττονται ατομικά δικαιώματα των Μακεδόνων, οι κύριοι Σύμβουλοι και ο κύριος Αντιπρόεδρος. Γιατί δεν μας ξεδίπλωσαν την σκέψη τους για το θέμα αυτό.
Γνωρίζω όμως ότι, δεν μιλάμε για κάποια βλάβη ασθενική, (αναφορικά με την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ) που θα σκιάσει παροδικά την ζωή μας, δεν μιλάμε για κάτι που απλά θα μας στενοχωρήσει, ή που δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητά μας.
Εκτός και αν ο διαμελισμός της Ελλάδας, και η απώλεια του μοναδικού εργαλείου αποφυγής του, (εμείς να είμαστε στο ΝΑΤΟ κι εκείνοι όχι) και συγχρόνως η αποφυγή της απώλειας της ταυτότητάς μας ως Μακεδόνων και Μακεδονίας, δεν είναι θέμα σύσσωμου του ελληνικού λαού!!!, αν όχι αποκλειστικά των ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ.
Αλλά είναι αποκλειστική αρμοδιότητα κάποιου διορισμένου υπουργού, (και ούτε καν με λίστα εκλεγμένου), του κ. Κοτζιά, που δεν απολαμβάνει καν της δεδηλωμένης αναφορικά με το θέμα της Μακεδονίας…..
Η διάταξη αυτή της απόφασης μου θυμίζει έντονα την αρχαία αισώπεια ρήση: «των οικιών υμών εμπιπραμμένων υμείς άδετε», («ενώ τα σπίτια μας καίγονται εμείς τραγουδάμε») με την κυριολεκτική της έννοια. Και για να εξηγηθώ, περίμενα το Συμβούλιο της Επικρατείας να μην μείνει σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου, αλλά να κόψει τον γόρδιο δεσμό. Αλλά πάλι, αρχή άνδρα δείκνυσι, και τον δικαστή τον δείχνει η απόφασή του.
Β) Το δεύτερο θέμα σε σχέση με το ΝΑΤΟ και τους άλλους 33 πολυμερείς οργανισμούς για το οποίο αποφαίνεται, η σχολιαζομένη απόφαση, είναι: αν πράγματι δεσμεύεται η Ελλάδα, πρόωρα, με υπερβολικό για τα συμφέροντά της, και παράτυπο αντισυνταγματικό τρόπο, από την εφιαλτικά προδοτική.
Ή αντίθετα, όλα είναι καλά, και αν τελικά η Ελλάδα δεν κυρώσει την συμφωνία, η διαπραγμάτευση και η νομική κατάσταση της Ελλάδας και των Σκοπίων επανέρχεται στο σημείο 0!
Κι ότι η διεθνής ευθύνη που θα υπέχει η χώρα και η συνέχεια κράτους που ήδη προλέγουν οι χρήσιμοι επόμενοι κυβερνήτες, είναι μελλοντική κι αβέβαιη, σύμφωνα με την σχολιαζομένη απόφαση.
Σημειώνω ότι όλοι οι γεωστρατηγικοί αναλυτές και καθηγητές γεωστρατηγικής και διεθνών σχέσεων, δηλώνουν ότι αυτό είναι αδύνατον. Αν η Ελλάδα δεν κυρώσει την συμφωνία και υπαναχωρήσει, μέρος ή το σύνολο των εννόμων συνεπειών που θα έχουν παραχθεί ως τότε, θα παραμείνουν.
(Αρκούσε η διαφορά στην διατύπωση που είχε αναλύσει ο κ. Νίκος Λυγερός σε άρθρο του ανάμεσα στην ενδιάμεση συμφωνία και την κατάπτυστη για να γίνει αντιληπτό, ότι η μεν ενδιάμεση επέστρεφε στο σημείο 0 αλλά ποτέ δεν καταγγέλθηκε, η δε εφιαλτικά προδοτική, και λόγω διατύπωσης δεν επιστρέφει στο σημείο 0).
Δηλαδή, το ΝΑΤΟ θα πει, ότι δημιουργεί μία ειδική σχέση με τα Σκόπια πλέον, που θα είναι καθόλα όμοια με αυτήν του πλήρους μέλους, αλλά θα έχει άλλο όνομα (καθηγητής Μάζης). Για να ικανοποιείται και το θυμικό των Ελλήνων. (βλέπε τρόϊκα που έγινε θεσμοί, κλπ).
Επιπλέον η Ελλάδα θα είναι υπόλογη διεθνούς ευθύνης καθότι ήδη δεσμευμένη, και θα μπορεί να συρθεί σε διεθνή δικαστήρια. Τα οποία όλοι γνωρίζουν, ότι λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν τους, τους συσχετισμούς ισχύος και τις από κάθε πηγή πιέσεις.
Θα σημειώσω εδώ τέσσερις σκέψεις μου, που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η διάταξη αυτή της Επιτροπής Αναστολών είναι απολύτως λανθασμένη.
ΣΚΕΨΗ 1η : Στον αντίποδα της σκέψης της Επιτροπής Αναστολών, μας λέει ο κ. Κοτζιάς, η κυβέρνηση και τα διεθνή αφεντικά τους, ότι επειδή συμφώνησε η Ελλάδα εν έτει 1993 και δέχθηκε να εισέλθουν τα Σκόπια στον ΟΗΕ ως FYROM, πΓΔΜ, προσωρινά, (ώσπου να βρεθεί οριστική ονομασία με συναίνεση Ελλάδας, Σκοπίων).
Επειδή δηλαδή εμπεριεχόταν στην ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ, η λέξη Μακεδονία, ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΣΤΕ να συνεχίσουμε με το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, παρότι ήταν προσωρινή ονομασία…..
Δεν θα δεσμευόμαστε, τώρα, από μία συμφωνία, οριστικής επίλυσης του ζητήματος της ονομασίας, που μάλιστα παρήγαγε και το έννομο αποτέλεσμα της πρόσκλησης, κι έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων με το όνομα σκέτο Μακεδονία, στο ΝΑΤΟ;
[(Κι ας είναι παράνομο διότι καταλύοντας την συνταγματική τάξη, δεν υπήρξε κύρωση, πριν ή μετά, και πάντως πριν παραχθούν έννομα αποτελέσματα. Δεν εκδόθηκε προεδρικό διάταγμα, και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΔΕΝ ΔΙΕΝΕΡΓΗΘΗΚΕ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ), διότι κανείς εκ των προηγουμένως αναφερθέντων θεσμικών φορέων εκτελεστικής εξουσίας, δεν δικαιούται ούτε δύναται να δεσμεύσει την Ελλάδα και να αποφασίζει, ενάντια στην ξεκάθαρη βούληση ολόκληρου του ελληνικού λαού].
ΣΚΕΨΗ 2η: Τον Απρίλιο του 2008, η Ελλάδα, στο Βουκουρέστι, δεν συναινούσε στην πρόσκληση του κράτους των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, και για τον λόγο αυτόν δεν προσκλήθηκαν καν τα Σκόπια, όπως σωστά αναφέρει η σχολιαζομένη απόφαση.
Κι όμως όλοι, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, και τα διεθνή αφεντικά τους, επικαλούνται την εντεύθεν του 2008 αποδοχή από την τότε κυβέρνηση, της έναρξης συνομιλιών για σύνθετη ονομασία για τα Σκόπια, που να περιλαμβάνει οπωσδήποτε το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
Η στάση της κυβέρνησης το 2008, θεωρήθηκε δέσμευση και διεθνής ευθύνη της χώρας, που οδήγησε σε 5 προτεινόμενα ονόματα από τον διαπραγματευτή, που όλα περιελάμβαναν το όνομα Μακεδονία.
Και αυτό, ΠΑΡΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΉΡΧΕ ΚΑΜΙΑ ΓΡΑΠΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ Ή ΔΕΣΜΕΥΣΗ, ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΓΡΑΠΤΗ ΕΝΑΡΞΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΩΝ ΓΙΑ ΣΥΝΘΕΤΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ, το 2008 ή μετά.
Μας λέει το δικαστήριο μετά από όλα αυτά, ότι τώρα, τόσο απλά δεν θα υπέχουμε διεθνούς ευθύνης αν τελικά θελήσουμε να ακυρώσουμε τα βήματα που ήδη έχουν και θα έχουν γίνει επ’ευκαιρία της κατάπτυστης, εάν τελικά δεν κυρώσουμε την συμφωνία;
Πολύ αγγελικά πλασμένο έχει καταλάβει τον κόσμο το Συμβούλιο της Επικρατείας. Η αντίληψή του αυτή όμως, καμία σχέση δεν έχει με τα γεγονότα και την πραγματικότητα, που ζούμε σήμερα, και που η σημερινή κατάντια της Ελλάδας, αποδεικνύει.
3η σκέψη: Πάντοτε για την διεθνή ευθύνη της χώρας που δεν διέγνωσε η σχολιαζομένη απόφαση.
Το διεθνές δικαστήριο της Χάγης, με την απόφασή του, από 5/12/2011 που επικαλείται το ΣτΕ, έκρινε ότι η Ελλάδα υπείχε διεθνούς ευθύνης, (ώ του θαύματος!!), για καταπάτηση εκ μέρους μας της ενδιάμεσης συμφωνίας, με την οποία είχε αναλάβει υποχρέωση υποστήριξης του κρατιδίου των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ!
Κι αυτό, παρότι η ενδιάμεση συμφωνία είχε καταπατηθεί σε όλα της τα σημεία (σύμφωνα με την από 26 Ιανουαρίου 2018 έκθεση του υπουργείου εξωτερικών υπό τον κ. Κοτζιά ΕΚΘΕΣΗ, που αναφέρεται και στην εξώδικο των παμμακεδονικών προς του 300 βουλευτές και τους κ Κοτζιά, Τσίπρα και Καμμένο).
Η ίδια ενδιάμεση συμφωνία, που ώ του θαύματος δεν καταγγέλθηκε από κανέναν νόμιμο εκπρόσωπο του κράτους μας, ως είχε δικαίωμα η Ελλάδα να πράξει, εξαιτίας της καταπάτησής της από τα Σκόπια και υποχρέωση έναντι της κρατικής οντότητας που λέγεται Ελλάδα, κι έναντι του ελληνικού Έθνους και του ελληνικού λαού!! Πολλά θαύματα για να καταδικασθεί η Ελλάδα τελικά, και να υπέχει διεθνούς ευθύνης.
Πώς άραγε γίνεται από κει που μας χρωστούσαν να μας πάρουν και το βόδι κύριοι δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας;
Και πώς, αφού μας δέσμευσε η ενδιάμεση συμφωνία, που είχε ποδοπατηθεί σε όλα της τα σημεία από τα Σκόπια, εκδηλώνοντας σαφείς και ξεκάθαρες εδαφικές βλέψεις (χάρτες, εκπαίδευση στα σχολεία κλπ), όπως ήταν γνωστό ΔΙΕΘΝΩΣ, τελικά καταδικάσθηκε η Ελλάδα; Καμία σκέψη της Επιτροπής Αναστολών ΣτΕ, περί αυτού.
Όλα αυτά τα εντυπωσιακά, οι εκδώσαντες την απόφαση δεν τα γνώριζαν ή δεν τα θεώρησαν αξιόλογα;;;;;;
ΣΚΕΨΗ 4η: Ακόμα κι αν πράγματι, είναι μελλοντική και αβέβαιη η βλάβη, (η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ και αυτά που θα αναγκαστεί να υποστεί εξ αυτής της ευθύνης), είναι τόσο ΤΕΡΑΣΤΙΩΣ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΗ ΔΙΟΤΙ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΜΕ ΕΔΑΦΙΚΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, ώστε ακόμα και αυτό το μικρό ενδεχόμενο ώφειλε η απόφαση της Επιτροπής να λάβει υπόψιν της και να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα αποτροπής του.
Επειδή το ενδεχόμενο αυτό, δεν αφορά μία μικρή ομάδα πολιτών και τα δικαιώματά της, αλλά την ΥΠΑΡΞΗ, ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΔΑΦΙΚΗ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ του Ελληνικού κράτους και του Ελληνικού ΛΑΟΎ!
Σαν να λέμε, θα μου επιτραπεί, ότι υπάρχει ένα μελλοντικό κι αβέβαιο ενδεχόμενο επιδημίας ΧΟΛΕΡΑΣ, χωρίς φάρμακο, αλλά δεν χρειάζεται να πάρουμε κανένα μέτρο αποτροπής μέχρι να είναι σίγουρη η επιδημία, παρότι θα αφανιστούν τα ¾ του πληθυσμού της γης……
Δεν ξέρω γιατί η υπονόμευση της παιδείας μας, έχει καταστήσει τα αυτονόητα ζητούμενα, ακόμα και σε εξαιρετικής μόρφωσης, παιδείας, καλλιέργειας και πατριωτισμού, ανθρώπους!
4. Το θέμα της σύστασης κοινής διεπιστημονικής επιτροπής του άρθρου 8 παρ. 5 για αξιολόγηση, των βιβλίων μας, μνημείων μας αρχαίων μας….. Τι καλό μπορεί άραγε να βγει από αυτό; Μελλοντική κι αβέβαιη βλάβη είπε η απόφαση.
Η κυρία πρέσβειρα που ήταν παρούσα εξήγησε ότι η Ελλάδα το ζήτησε αυτό το άρθρο για να σταματήσουν οι χάρτες των Σκοπίων με το κράτος τους ως τον Όλυμπο της Πιερίας, και η εκπαίδευσή τους που παραχαράσσει την ιστορία.
Και για να γίνουν τα οφειλόμενα λοιπόν, στο θέμα των χαρτών, της εκπαίδευσης, του σφετερισμού συμβόλων και ηρώων, εκ μέρους των Σκοπίων, αυτονόητες αλλαγές δηλαδή, ως ώφειλαν, πριν την παραχώρηση ήδη του ονόματος, ως αντάλλαγμα για την παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας (μόνο κατά τον κ. Κοτζιά, επ ουδενί αποδεκτή από τον ελληνικό λαό, αδιανόητη κι εφιαλτικά προδοτική για την Ελλάδα), πρέπει από μία αίσθηση μεγαλοψυχίας να τεθούν υπό το δικό τους μικροσκόπιο τα δικά μας βιβλία ιστορίας, ο έλληνας Μεγαλέξανδρος;, ο μακεδονομάχος Παύλος Μελάς; Το αστέρι της Βεργίνας, δικό μας σύμβολο αναλλοίωτο στους αιώνες που αποδεικνύει ότι οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες; Να παραμείνει ο τύμβος Καστά στην Αμφίπολη για πάντα θαμμένος για να μην μάθουμε ποτέ ποιός Έλληνας Μακεδόνας κατοίκησε εκεί; και Να καταργηθεί ο Στράβων; «Ελλάς ουν εστί και η Μακεδονία»;
Πράγματι ισχύει, το αναφερόμενο στην απόφαση, ότι αυτές οι υπουργικές αποφάσεις, εγκύκλιοι και οι διοικητικές πράξεις αλλαγής των σχολικών βιβλίων, όταν εκδοθούν θα συνιστούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις αυτοτελώς προσβαλλόμενες στο ΣτΕ, και θα δικαιούμαστε να υποβάλλουμε γι’αυτές, αυτοτελείς αιτήσεις ακύρωσης και αναστολής.
Αλλά,
– ο φωτισμός του αγάλματος του Μεγαλέξανδρου στην Θεσσαλονίκη, που αίφνης έσβησε,
– η αλλαγή του ονόματος του αεροδρομίου μας από Μακεδονία, που τόλμησε να ξεστομίσει ο «χέστηκα αν σκότωσε Έλληνες ο κεμάλ»,
– η αλλαγή του διευθυντή του μουσείου μακεδονικού αγώνα δεν τους έφτασε για να καταλάβουν την ανεπανόρθωτη βλάβη που θα συμβεί στην Ελλάδα ολόκληρη και στον ελληνικό λαό;
(συγχωρήστε μου τις ανοίκειες φράσεις σε ένα κείμενο αξιολόγησης μίας δικαστικής απόφασης, αλλά αν δεν τολμήσουμε να πούμε τις αλήθειες με το όνομά τους, σε λίγο απλά δεν θα υπάρχουμε για να τις ανατρέψουμε!).
– Ούτε η από το 2008 άοκνη προσπάθεια επιβολής του εναλλακτικού εκπαιδευτικού υλικού της ΜΚΟ του Νίμιτς, στα σχολειά μας, (ναι σωστά σας λένε τα μάτια σας, του Νίμιτς), για κοινή βαλκανική ιστορία, τους έπεισε τους δικαστές;
– Η διδαχή στα σχολειά μας της κοινής βαλκανικής ιστορίας, που εμπόδισαν οι ομογενείς μας (δόξα τω Θεώ που δεν ξέχασαν ποτέ την πατρίδα), επειδή άλεθε την ιστορία, (δεν την παραχάρασσε απλώς), ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΚΟΜΊΣΑΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΊΞΑΜΕ, δεν τους έφτασαν; δεν τους άνοιξαν τα μάτια για το τι θα συμβεί;
– ( Αναφορές στα πονήματα του Νίμιτς: «κατάληψη» της Θεσσαλονίκης από τον ελληνικό στρατό η απελευθέρωσή της, εγκληματίες πολέμου οι Μακεδονομάχοι, καταγραφή της ανύπαρκτης οθωμανικής Μακεδονίας, τραγούδι ύμνος για τους «Μακεδόνες» του ίλιντεν, ενδεικτικά μόνον),
Και καλά όλα αυτά δεν τους έφτασαν. Και δεν τους αποδείξαμε την άμεση βλάβη μας, δηλαδή την καταστροφή ανεπιστρεπτί του ελληνικού λαού.
Διότι κατά την κρίση τους μπορούμε να επανέλθουμε, πριν καταστεί ανεπανόρθωτη όταν γίνει άμεση η βλάβη μας (κι όχι μελλοντική κι αβέβαιη όπως την κατάλαβαν σήμερα).
– Η δικιά τους εμπειρία με το μάθημα των ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕ για το πόσο ανεπανόρθωτη είναι η βλάβη στο ελληνικό έθνος και τον ελληνικό λαό;
Εξέδωσε το ΣτΕ, (ολομέλεια), απόφαση με την οποία ακύρωνε την απόφαση του υπουργού παιδείας Φίλη, για διδασκαλία των θρησκευτικών ως συγκριτιστική θρησκειολογία και δεν εφαρμόστηκε ούτε μέρα!
Εννοείται ότι από την εφαρμογή της υπουργικής απόφασης ως την έκδοση απόφασης του ΣτΕ που ακύρωσε την υπουργική απόφαση, πέρασε ενάμισυς χρόνος.
Ενάμισυς χρόνος κατά τον οποίο τα παιδιά μας διδάσκονταν αυτές τις ανοησίες. Και μάλιστα μόνο τα ορθόδοξα ελληνόπουλα. Ενώ τα ελληνόπουλα μουσουλμανικού, καθολικού ή εβραϊκού θρησκεύματος διδάσκονταν ομολογιακό μάθημα, από βιβλία και καθηγητές που ορίζουν οι θρησκευτικές τους ηγεσίες!!!
Μόλις δημοσιεύθηκε δε, η απόφαση του ΣτΕ ακύρωσης της υπουργικής απόφασης κι επομένως επαναφοράς στην προηγούμενη κατάσταση ομολογιακού μαθήματος και για τα ορθόδοξα ελληνόπουλα ( και χάριν ισότητας), Ω ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ, μετά μία εβδομάδα, υπήρξε νέα υπουργική απόφαση ίδια με την μόλις ακυρωθείσα, με διαφορά μία μόνο φράση, ώστε να ξεκινήσει ξανά η διαδικασία ακύρωσης της «νέας» υπουργικής απόφασης από την αρχή. Δικάζεται στις 21/9/2018 παρεμπιπτόντως, και από το 2016 που εκδόθηκε η πρώτη, τα παιδιά μας διδάσκονται τις ανοησίες που λέγαμε.
Έτσι λοιπόν! Γιατί αυτή είναι η εμπειρία των εκδωσάντων την σχολιαζόμενη απόφαση, περί την συμμόρφωση της διοίκησης στις αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ, (ΤΟΥ ΑΝΏΤΑΤΟΥ ΑΚΥΡΩΤΙΚΟΎ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ, για διοικητικά θέματα).
Επομένως αυτό που παρουσιάζεται σαν αβέβαιο και μελλοντικό γεγονός που θα αντιμετωπισθεί έγκαιρα από το Συμβούλιο της Επικρατείας, είναι βέβαιο παρόν κι ενεστός γεγονός που ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΘΕΙ ΠΟΤΕ…..
Κοιμούνται ήσυχοι οι κύριοι δικαστές που δεν ανέστειλαν την ισχύ της κατάπτυστης, με το ενδεχόμενο αυτό;
Όλα καλά; Να το ζήσουμε κι αυτό να δούμε αν θα επιζήσουμε της βλάβης;
Εγώ πάντως δεν κοιμάμαι καλά.
Και στ’αλήθεια πρέπει εμείς να πιστέψουμε ότι αυτό που μας παρουσιάζουν ως πεποίθησή τους, ότι είναι ενδεχόμενη η βλάβη κι ότι τα αποτελέσματα είναι αντιστρεπτά με βεβαιότητα, πρέπει να υποθέσουμε ότι είναι προϊόν ευσεβούς πόθου και αφέλειας; Ενώ έχουν στις εμπειρίες τους την πρόσφατη ιστορία με τα θρησκευτικά που ανέφερα;
5. Ζήτημα που απαντήθηκε, υπήρξε και το τεθέν, πράγματι αορίστως, για την απώλεια του σήματος «μακεδονικός» για τα ελληνικά προϊόντα. Αορίστως, διότι δεν υπήρχαν επιμελητήρια ανάμεσα στους αιτούντες, ως ώφειλαν,
ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;, ποιοί ηγούνται τον εμπορικών και βιομηχανικών επιμελητηρίων της Μακεδονίας μας, ώστε να μην ενδιαφέρονται να προστατεύσουν τα δικαιώματα της χρήσης των προστατευομένης ονομασίας προέλευσης προϊόντων με την ένδειξη «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ»;
Μολονότι, η ένδειξη Μακεδονικός από απόδειξη ελληνικού προϊόντος ως σήμερα, ήδη μετατρέπεται σε σκοπιανό, όπως αποδείξαμε με έγγραφο του πρέσβη κ Βέρρου;
Ενώ η Επιτροπή Αναστολών, υπεννόησε ότι οι παμμακεδονικές προκειμένου, να υποστηρίξουν το επίθετο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ για τα ελληνικά προϊόντα πρέπει να έχουνε δικό τους αυτοτελές οικονομικό ενδιαφέρον. Δηλαδή για να έχουν έννομο συμφέρον.
– Δεν αρκεί το γεγονός ότι συνιστά απώλεια εθνικής κυριαρχίας για την Ελλάδα, αδιανόητη;
– Ότι συνιστά παραχώρηση της περιουσίας του ονόματος για την Ελλάδα, που δεν έχει σημασία ποιός την προτείνει, γιατί οφείλει να είναι υπερασπίσιμη και προστατεύσιμη από τα ελληνικά δικαστήρια κάθε στιγμή, αφού πρόκειται για άϋλα αγαθά που ανήκουν στην Ελλάδα, τον ελληνικό λαό και το ελληνικό έθνος;
Κλείνοντας, την αναλυτική αξιολόγησή μου επί της απόφασης, δηλώνω ξεκάθαρα ότι ΏΦΕΙΛΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ αυτή η δικαστική επιδίωξη ακύρωσης κι αναστολής της κατάπτυστης εφιαλτικά προδοτικής, που δεν μπορεί να ονομάζεται συμφωνία, γιατί είναι αποκλειστικά ετεροβαρής εναντίον της Ελλάδας, κι οδηγεί στον διαμελισμό της πατρίδας μας. Άμεσα.
Για να καταγραφεί στην απόφαση, ότι τόσο στην ενδιάμεση συμφωνία όσο και στην κατάπτυστη, τα δύο κράτη συμφώνησαν το διεθνές όριό τους, τα σύνορά τους δηλαδή, απαραβίαστα. Παρότι τα αμφισβητούν εκ μέρους των Σκοπίων, το ίδιο το κράτος, χάρτες, εκπαίδευση παιδιών, δρόμοι, παραχάραξη ιστορίας, δηλώσεις Ζάεφ για υπεράσπιση των αποδήμων «Μακεδόνων», διεκδίκηση μακεδονικής μειονότητας από τους Ουράνιους Τόξους Πούνιους, κλπ. Ήδη μετά την συμφωνία…..
Γιατί έχει φτάσει η ώρα. Και όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως, παίρνουμε θέση.
ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Η’ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. Και παίρνουμε θέση όλοι.
Πολίτες. Πολιτικοί. Δικαστές.
Γι αυτό λοιπόν δεν μετανιώνω ούτε στο ελάχιστο που έβαλα τους δικαστές να αποφασίσουν τα δύσκολα, και να μην εμμείνουν στον τύπο που εξοβελίζει την ουσία (εκτελεστή διοικητική πράξη, κυβερνητική πράξη).
Αλλά τους προκάλεσα να διαπιστώσουν, ως δικαστές στην απόφασή τους, την συνταγματική εκτροπή που έχουν διαπιστώσει ως πολίτες.
Και τους προκάλεσα με την αίτηση ακύρωσης και την αίτηση αναστολής, να την ανατάξουν ιατρικά, χειρουργικά, ως οφείλουν κατά το Σύνταγμα και την εξουσία τους, που έλκουν κατευθείαν από τον λαό και οφείλουν να διαχειρίζονται υπέρ αυτού και του έθνους.
Αυτή είναι η ουσία. Κι ο τύπος, (τα άρθρα 27,28,36, και το 1 του Συντάγματος), που καταστρατηγήθηκε από τον υπουργό εξωτερικών υπήρχε για να την περιφρουρεί. ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ, ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ, ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ, ΤΗΝ ΕΔΑΦΙΚΗ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
Οι δικαστές δεν συγχωρούνται από το Σύνταγμα, όταν κάνουν πως δεν βλέπουν την ουσία, εμμένοντας στους δικούς τους δικαστικούς τύπους (νομολογία, νόμους κλπ).
Είχα μία ελπίδα. Δεν ευοδώθηκε. Παρότι δεν εξανεμίστηκε.
Αλλά δεν δειλιάζω, ούτε αναθεωρώ λόγω του αποτελέσματος.
Ήταν τιμή μου που η μοίρα το έφερε να με εμπιστευθούν οι κύριοι Τάτσιος και όλα τα μακεδονικά σωματεία που εκπροσωπεί η ομοσπονδία του, η κυρία Γκατζούλη, ο κύριος Φιλιππίδης, ο κ. Καράτζιος, ο κ. Αμύντας, ο κ. Ιασωνίδης, να υπερασπιστούμε μαζί την Μακεδονία μας.
Με πυγμή. Με αποφασιστικότητα. Το λέω κι ανατριχιάζω. Παρότι προσπάθησα πολύ, άλλοι σπουδαιότεροι και σοφότεροι εμού, να αναλάβουν την ευθύνη των δικογράφων. Αλλά άμεσα. Τώρα. ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΟ ΝΑΤΟ ΩΣ ΟΦΕΊΛΑΜΕ.
Σε κάθε περίπτωση, εάν αυτοί που διέταξαν την γενική έφοδο κατά της χώρας, νομίζουν ότι θα χρησιμοποιήσουν τις δικαστικές αποφάσεις σαν προπαγανδιστικά εργαλεία, όπως χρησιμοποιούν τα μέσα ενημέρωσης, το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου, το σύνολο σχεδόν των θεσμών, στρατού, εκκλησίας, σωμάτων ασφαλείας κλπ, για να μας μουδιάσουν, να παγώσουν το αγωνιστικό μας φρόνημα που έχει εκδηλωθεί με αυτά τα ατελείωτα συλλαλητήρια, να κανονικοποιήσουν μες την ψυχή μας την κατάσταση που ζούμε, και να την αποδεχθούμε ως φυσιολογική και τετελεσμένη, ΠΛΑΝΩΝΤΑΙ ΠΛΑΝΗΝ ΟΙΚΤΡΑΝ.
Είναι πολύ μακριά νυχτωμένοι.
Εμείς, ο ελληνικός λαός, δεν είμαστε, ούτε 10χρονοι, ούτε ηλίθιοι, ούτε δειλοί. Έχουμε πλήρη επίγνωση, του αδιανόητου που μας συμβαίνει. Έχουμε πλήρη επίγνωση του θανάσιμου που μας συμβαίνει (διαμελισμός της Ελλάδας και εθνοκτονία).
Έχουμε επίγνωση, ότι μόνο από το χέρι μας περνάει το ΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΧΙ! Και από κανέναν πατερούλη που θα μας εξηγήσει γιατί πρέπει να είμαστε καλά παιδιά και πρέπει να αυτοκτονήσουμε.
Εμείς, ο ελληνικός λαός, που δεν είμαστε ούτε 10χρονοι, ούτε ηλίθιοι, ούτε δειλοί, είμαστε αποφασισμένοι, όπως έχουμε δείξει το τελευταίο διάστημα, να αντισταθούμε και να αμυνθούμε ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ.
Με εκείνα που χρησιμοποίησαν οι Έλληνες στο ύψωμα 731, ο Ίτσιος, ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Μπότσαρης, ο Μελάς, ο Καπετάν Κώττας, ο Γερμανός Καραβαγγέλης, ο Τέλλος Άγρας, ο Λεωνίδας, και άλλες 300 σελίδες τέτοιων ΑΠΛΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ όπως αυτοί που σας είπα.
ΑΠΛΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ όπως ΕΣΕΙΣ ΚΙ ΕΓΩ.
http://www.press-gr.com/2018/07/blog-post_9958.html
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΟΠΣΠΜ
Την Τρίτη 17 Ιουλίου 2018 με την υπ.αρ. 199/2018 απόφαση του Συμβουλίου Της Επικρατείας κρίθηκε απορριπτέα η (από 28/6) αίτηση αναστολής της Συμφωνίας των Πρεσπών που υπέβαλε η ΠΟΠΣΜ μαζί με ΟΛΕΣ τις Παμμακεδονικές Ενώσεις του Εξωτερικού, ώστε να μην παράγει συνέπειες η Συμφωνία, ώσπου να δικαστεί η αίτηση ακύρωσης στις 7 Δεκεμβρίου 2018. Την Παρασκευή 13 Ιουλίου 2018 έγινε η εκδίκαση στην (τριμελή) ΕΠΙΤΡΟΠΗ αναστολών της ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ του Συμβουλίου Της Επικρατείας.
ΙΣΤΟΡΙΑ – ΠΑΙΔΕΙΑ
Οι Παμμακεδονικές Ενώσεις στο υπόμνημά τους υποστήριξαν ότι η προσωρινή εφαρμογή του άρθρου 8 παρ. 5 της Συμφωνίας θα έχει ως άμεση συνέπεια την παραποίηση της Ελληνικής Ιστορίας. Κατατέθηκε μάλιστα ως αποδεικτικό υλικό συγγράμματα (με τίτλο «εναλλακτικό εκπαιδευτικό υλικό») που προτάθηκαν στο Υπουργείο Παιδείας πριν από 10 χρόνια περίπου από μη κυβερνητική οργάνωση με έδρα στην Θεσσαλονίκη της οποίας πρόεδρος ήταν ο … Μάθιου Νίμιτς, ο επί σειρά δεκαετιών μεροληπτικός υπέρ των Σκοπίων μεσολαβητής του ΟΗΕ. Ουσιαστικά πρόκειται για μια οργάνωση που ανέλαβε να δημιουργήσει εκπαιδευτικό υλικό που θα διδάσκεται ως ΚΟΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ σε όλες τις χώρες των Βαλκανίων. Το υλικό αυτό απορρίφθηκε τότε από το Υπουργείο Παιδείας. Σήμερα αυτό το υλικό θα αξιολογηθεί εκ νέου και προφανώς θα υιοθετηθεί με το πρόσχημα τη σταθεροποίηση και την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Σύμφωνα με την απορριπτική απόφαση του ΣτΕ η βλάβη παρίσταται μελλοντική και αβέβαιη. Τονίζεται όμως ότι αν αυτή συμβεί θα είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί η Συμφωνία των Πρεσπών ενώπιον του Συμβουλίου Της Επικρατείας σε μεταγενέστερο στάδιο.
ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΟ ΝΑΤΟ
Αμέσως μετά την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών η Κυβέρνηση της Ελλάδος ζήτησε από Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ να ενταχθεί το γειτονικό κράτος στις δομές τους. Από την ΠΟΠΣΜ και τις Παμμακεδονικές Ενώσεις ζητήθηκε η εκδίκαση με τη μορφή του κατεπείγοντος της αίτησης αναστολής της Συμφωνίας των Πρεσπών (πριν την 12/7 που έγινε η Σύνοδος του ΝΑΤΟ) με σκοπό να αποφευχθεί η κατάσταση που θα φέρει το Ελληνικό Κοινοβούλιο προ τετελεσμένου γεγονότος, όταν θα κληθεί να κυρώσει τις οικείες πράξεις ένταξης στο ΝΑΤΟ, διότι θα ελλοχεύει ο κίνδυνος της διεθνούς ευθύνης της χώρας αν δεν το πράξει. Σύμφωνα με την απόφαση του Συμβουλίου Της Επικρατείας σε περίπτωση μη κύρωσης της Συμφωνίας από τα δύο κράτη δε θα έχουν δημιουργηθεί μη αναστρεπτές νομικές καταστάσεις κι ότι η Συμφωνία δε θα δεσμεύει κανένα από τα δύο μέρη με οποιονδήποτε τρόπο.
ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ
Επισημάνθηκε από την ΠΟΠΣΜ και τις Παμμακεδονικές Ενώσεις ότι υφίσταται άμεσος κίνδυνος απώλειας της ονομασίας «μακεδονικός» για τα ελληνικά προϊόντα κι ότι θα υπάρξουν αμφισβητήσεις ελληνικών σημάτων και επωνυμιών επιχειρήσεων. Αυτό φαίνεται άλλωστε και στην πράξη αφού ΗΔΗ οι γείτονες χρησιμοποιούν την ονομασία «μακεδονικός» εντελώς ελεύθερα προοικονομώντας την κύρωση της Συμφωνίας πριν καν συμβεί. Σύμφωνα με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας η ΠΟΠΣΜ και οι Παμμακεδονικές δεν έχουν κανένα νομικό δεσμό με συγκεκριμένο προϊόν, σήμα ή επιχείρηση που πλήττεται άμεσα από την εφαρμογή των όρων της Συμφωνίας.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ – ΓΛΩΣΣΑ
Δυστυχώς στην υπ. Αριθμ.199/2018 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ΟΥΔΕΜΙΑ αναφορά γίνεται για τα ΦΛΕΓΟΝΤΑ θέματα που απασχολούν τους Μακεδόνες. Από την ΠΟΠΣΜ και τις Παμμακεδονικές Ενώσεις κατατέθηκε πληθώρα αποδεικτικών στοιχείων, με τα οποία φαίνεται ξεκάθαρα η ΑΜΕΣΗ ΒΛΑΒΗ που υπόκεινται οι Μακεδόνες από την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Ως συνημμένο του υπομνήματος κατατέθηκαν αποδεικτικά στοιχεία για τις συνέπειες της υπογραφής της Συμφωνίας από την παραδοχή (λόγω της Συμφωνίας) ύπαρξης δήθεν «μακεδονικής» ταυτότητας και Γλώσσας. Σε αυτά περιλαμβάνονται:
στίχοι προπαγανδιστικών τραγουδιών στη δήθεν «μακεδονική» Γλώσσα που τραγουδιούνται σε συγκεκριμένες περιοχές της Μακεδονίας, από συγκεκριμένες ορχήστρες στην ελληνική επικράτεια, που αποτελούν ενορχηστρωμένη προσπάθεια αλλοίωσης της γνήσιας Μακεδονικής Παράδοσης. Αυτά είναι τραγούδια μίσους που μιλούν για τη μεγάλη αυτόνομη Μακεδονία και επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση της περιοχής και ήδη προκαλούν αναταραχή στην Μακεδονία, όπου παίζονται με μεγαλύτερη θέρμη και καμιά αναστολή πλέον από τους κύκλους των αυτονομιστών, οι οποίοι πλέον δρουν ανεξέλεγκτα πιστεύοντας ότι έχουν τη νομιμοποίηση της Ελληνικής Κυβέρνησης. Η δήθεν «μακεδονική» Γλώσσα ήταν η συνεχής επιδίωξη αυτών που εδώ και χρόνια ζητούσαν την αναγνώριση δήθεν «μακεδονικής» μειονότητας εντός Ελλάδος (αυτονομιστές). Με την υπογραφή της Συμφωνίας ανοίγεται ο δρόμος για την επίτευξη του στόχου τους ακόμη κι αν αυτή δεν κυρωθεί τελικά.
δήθεν «επιστημονικά» συγγράμματα που πραγματεύονται την εθνοτική διαφορετικότητα των γηγενών Μακεδόνων και της γλωσσικής ιδιαιτερότητας ορισμένων εξ’ αυτών, προκαταλαμβάνοντας τον αναγνώστη για την ύπαρξη δήθεν «μακεδονικής» εθνότητας. Αυτά τα συγγράμματα λόγω της συμφωνίας των Πρεσπών αποκτούν νομιμοποίηση, της οποίας τα αποτελέσματα θα είναι δύσκολα επανορθώσιμα στο μέλλον, ακόμη και να μην κυρωθεί η Συμφωνία.
Αποδεικτικά στοιχεία για την πρόσφατη ίδρυση και λειτουργία αυτονομιστικών σωματείων εντός της Μακεδονίας, οι οποίοι αποτελούν την καλύτερη απόδειξη για την κυβέρνηση των γειτόνων ότι υφίσταται δήθεν «μακεδονική» μειονότητα εντός της Ελλάδας. Αυτά τα σωματεία αναγνωρίζουν ως εθνική εορτή την επέτειο του ΙΛΙΝΤΕΝ (σφαγή των Ελλήνων) και μνημονεύουν ως εθνικούς ήρωες τους κομιτατζήδες Γκότσε Ντέλτσεφ και Γιάνε Σαντάνσκι, οι οποίοι στη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα κατέσφαξαν τους Ελληνικούς πληθυσμούς της Μακεδονίας.
Με την υπ.αριθμ.199/2018 απόφαση του Συμβουλίου Της Επικρατείας φαίνεται ότι απορρίφθηκαν οι λόγοι που αφορούν σε ζητήματα καθοριζόμενα με Νόμους και Διατάξεις ότι δε συνιστούν άμεση βλάβη (βιβλία Ιστορίας, ένταξη σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, εμπορικές συναλλαγές). Ουδεμία απάντηση δόθηκε για την ταυτότητα του Μακεδόνα. Αυτήν που θεωρείται τίτλος τιμής για τους Έλληνες κι όχι εθνότητα, όπως την προσδιορίζει η Συμφωνία. Αυτήν που αποτελεί την ψυχή μας, όπως είπαν στο παρελθόν μεγάλοι Έλληνες. Ουδεμία απάντηση δόθηκε για την παραδοχή δήθεν «μακεδονικής» Γλώσσας εννοώντας τη σλαβοβουλγαρική διάλεκτο των Σκοπίων, η οποία βαφτίζεται ως «μακεδονική» με την υπογραφή της Συμφωνίας. Αυτήν τη «γλώσσα» δεν την καταλαβαίνει η συντριπτική πλειοψηφία των γνήσιων Μακεδόνων. Πως είναι δυνατόν να ονομαστεί «μακεδονική»; Πως είναι δυνατόν να ταυτιστεί με το σλαβικό οτιδήποτε έχει το όνομα «μακεδονικό»; Στην απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν γίνεται λόγος για την ουσία της αίτησης αναστολής, καθώς δεν απαντήθηκε το ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ από δω και στο εξής, ούτε μπορεί να απαντηθεί με τους όρους της Συμφωνίας. Κανείς δικαστής δεν μπορεί να ανατρέψει και να ακυρώσει αυτά που αντανακλά η ψυχή του Έλληνα. Αναμένουμε με αγωνία την εκδίκαση της αίτησης ακύρωσης στις 7 Δεκεμβρίου 2018, έχοντας την πεποίθηση ότι ο κυρίαρχος λαός είναι αυτός που ακυρώνει καθημερινά τη Συμφωνία των Πρεσπών μέχρι την τελική κατάπτωσή της, καθώς θεμελιώδης υποχρέωση όλων των Ελλήνων αποτελεί η τήρηση του Συντάγματος με πίστη και αφοσίωση στην Πατρίδα και την Δημοκρατία.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Διαβάζοντας την απόφαση του ΣτΕ διαπιστώσαμε με μεγάλη έκπληξη ότι την ημέρα εκδίκασης της αίτησης αναστολής (13/7) υπεβλήθησαν ακόμη δύο υπομνήματα επί της δικής μας αίτησης αναστολής: (1) από τον δικηγόρο Γεώργιο Κόκκα ατομικά και ως νόμιμο εκπρόσωπο κάποιου συνασπιμού πολιτικών κομμάτων, κινήσεων και ενώσεων προσώπων και (2) από την κα Κύνθια-Νεφέλη Κορδογιάννη-Μαυρογορδάτου. Δηλώνουμε ότι ουδεμία σχέση έχουμε με οποιοδήποτε κόμμα εντός ή εκτός Βουλής, καθώς και πλήρη άγνοια για την ύπαρξη και το περιεχόμενο των εν λόγω υπομνημάτων. Οποιαδήποτε προσπάθεια για ταύτιση της ΠΟΠΣΜ και των Παμμακεδονικών Ενώσεων με τα ανωτέρω πρόσωπα και οργανώσεις θα θεωρηθεί ατυχής.
Τρίτη 17 Ιουλίου 2018
Με τιμή
Το Διοικητικό Συμβούλιο
http://www.popsm.gr/το-στε-απέρριψε-την-αίτηση-αναστολής-ο/
Pingback: Ανοιχτή επιστολή προς τους βουλευτές, πριν την κύρωση της Συμφωνία των Πρεσπών | JusticeForGreece – Kallithea Press