Αρχίζω με ένα απόσπασμα από κείμενο του Σταύρου Τσίπρα :
“Οι πηγές (κανόνες και αρχές) του δικαίου συγκροτούν σύστημα και είναι δομημένες ιεραρχικώς, όπου στην κορυφή (αν και πλέον όχι αναμφίλεκτα σε σχέση με το δίκαιο της Ε.Ε.) βρίσκεται το Σύνταγμα. Οι υπόλοιποι κανόνες δικαίου ( Νόμοι , Κανονισμός της Βουλής , Υπουργικές αποφάσεις κτλ. ), θα πρέπει να εναρμονίζονται προς τις συνταγματικές διατάξεις είτε προβλέπουν κύρωση (sanction) είτε όχι ,ενώ Βουλή και Κυβέρνηση δεν θα πρέπει να τις εκλαμβάνουν ως ευχές!
Ο νομοθέτης έχει επιλέξει ως καταλληλότερο τρόπο να γίνονται οι νόμοι γνωστοί στους πολίτες τη δημοσίευση τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Μάλιστα εξαιτίας της ταχύτητας που θεσπίζονται οι νόμοι, ήδη από το Σύνταγμα του 1911 και κατόπιν και από το Σύνταγμα του 1927 είχε προβλεφθεί ότι δεν θα πρέπει να παρεμβάλλονται άσχετες διατάξεις στους νόμους, ώστε να γνωρίζουν οι βουλευτές τι ψηφίζουν και οι πολίτες ποιο είναι το ισχύον Δίκαιο. Το ίδιο επαναλαμβάνει και στη σημερινή του μορφή, το (ξεχασμένο) άρθρο 74 § 5 του Συντάγματος που ορίζει ότι νομοσχέδιο (προερχόμενο από την Κυβέρνηση) ή πρόταση νόμου (προερχόμενη από τη Βουλή) που περιέχει διατάξεις άσχετες με το κύριο αντικείμενό τους ’’δεν εισάγεται για συζήτηση’’. Επίσης αναφέρει ότι προσθήκη (δηλαδή πρόταση Βουλευτή ή Υπουργού σε κατατεθέν νομοσχέδιο ή σε κατατεθείσα πρόταση νόμου, η οποία έχει διαφορετικό περιεχόμενο από το περιεχόμενο της συγκεκριμένης διάταξης του αρχικού νομοσχεδίου ή της αρχικής πρότασης νόμου, και προτείνεται αντ’ αυτής) ή τροπολογία (δηλαδή πρόταση Βουλευτή ή Υπουργού σε κατατεθέν νομοσχέδιο ή σε κατατεθείσα πρόταση νόμου, με την οποία προστίθενται νέες ρυθμίσεις επί πλέον των περιλαμβανομένων στο αρχικό νομοσχέδιο ή στην αρχική πρόταση νόμου) άσχετη με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου ή της πρότασης νόμου ‘’δεν εισάγεται για συζήτηση’’. Τέλος το άρθρο 74 § 5 του Συντάγματος αναφέρει ότι ‘’σε περίπτωση αμφισβήτησης αποφαίνεται η Βουλή’’.
Όμως ο Κανονισμός της Βουλής (στο άρθρο 85 § 2) διαφοροποιεί και υποβαθμίζει, το νόημα της διάταξης του Συντάγματος (74 § 5) που διατυπώνει με σαφήνεια ότι δεν μπορεί να συζητηθεί και πολύ περισσότερο να ψηφιστεί νόμος που περιέχει διατάξεις άσχετες με το κύριο αντικείμενο, με την αλλαγή της διατύπωσης σε: ‘’νομοσχέδια ή προτάσεις νόμου δεν πρέπει να περιέχουν άσχετες διατάξεις’’. Επιπρόσθετα ουσιαστικά αποκλείεται η δυνατότητα της Βουλής να ‘’αποφαίνεται’’, σε περίπτωση αμφισβήτησης, αν μια διάταξη είναι σχετική ή όχι με το κύριο αντικείμενο του νόμου, αφού μόνο ο υπουργός (!) ή γραπτώς τριάντα Βουλευτές (!) μπορούν να προτείνουν την ‘’αμφισβήτηση’’ ! (Σύμφωνα με το ισχύον άρθρο 101 § 6 του Κανονισμού της Βουλής, που αναφέρει μόνο την περίπτωση της άσχετης προσθήκης ή τροπολογίας νόμου). Συνεπώς τίθεται ζήτημα αντισυνταγματικότητας του ίδιου του Κανονισμού της Βουλής, όσο και αν αυτό φαντάζει περίεργο σε κάποιον μη νομικό.
Οι ανωτέρω διατάξεις είναι οι συχνότερα παραβιαζόμενες και μάλιστα διαχρονικά (χωρίς κανένας να διαμαρτύρεται για αυτό), γεγονός που ενισχύεται από το ότι όλα τα δικαστήρια (όταν τίθεται θέμα αντισυνταγματικότητας σε σχέση με μία ή περισσότερες διατάξεις του Συντάγματος) εξετάζουν μόνο την αντίθεση του ‘’περιεχομένου’’ των νόμων προς το Σύνταγμα, (σύμφωνα με τα άρθρα 93 § 4 , 87 § 2 του Συντάγματος) και ότι αφορά τη διαδικασία έκδοσης και δημοσίευσης του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δηλαδή τα λεγόμενα εξωτερικά τυπικά στοιχεία του νόμου (βλ. και άρθρο 42 του Συντάγματος) Αντιθέτως τα σχετικά με τη διαδικασία κατάθεσης, επεξεργασίας, συζήτησης και ψήφισης του νόμου χαρακτηρίζονται ως εσωτερικά τυπικά στοιχεία του νόμου (interna corporis) που θεωρούνται ότι ανήκουν στην κυριαρχική δικαιοδοσία της Βουλής και δεν ελέγχονται από τη δικαστική εξουσία (διαχρονικά κρατούσα άποψη). Συνεπώς ότι αφορά τη κοινοβουλευτική διαδικασία από την είσοδο ενός νομοσχεδίου στην Βουλή μέχρι την έξοδο του από αυτή και την όδευσή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν ελέγχεται δικαστικά.
Όσα προηγουμένως αναφέρθηκαν, δηλαδή ο παροπλισμός της Βουλής να ‘’αποφαίνεται’’ σε σχέση με τη δυνατότητα υποβολής της αμφισβήτησης και ο μη δυνατότητα ελέγχου μετέπειτα από τα δικαστήρια, έχουν ως αποτέλεσμα σοβαρότατα οικονομικά θέματα με τεχνικούς όρους, να εισάγονται με διατάξεις σε νόμους με τελείως διαφορετικό κύριο αντικείμενο, που είναι ζήτημα, κατά πόσο οι βουλευτές κατανοούν τελικά τι πραγματικά ψηφίζουν. Παρακάτω παρατίθενται ενδεικτικά κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις άσχετων παρεμβολών (διατάξεων) σε νόμους με διαφορετικό κύριο αντικείμενο. Οι συγκεκριμένοι νόμοι εύστοχα έχουν χαρακτηριστεί ήδη από το 1952 ως «κουρελούδες» ή «Νόμοι Κοκτέιλ».
Ενδεικτικά παραδείγματα :
-Στο νόμο 3872 της 3ης Σεπτεμβρίου του 2010 που αφορά, την ‘’εκτέλεση περιηγητικών πλόων από πλοία με σημαία τρίτων χωρών με αφετηρία ελληνικό λιμένα και άλλες διατάξεις’’, εμφανίζεται «ως δια μαγείας» διάταξη (άρθρο 7) που αυξάνει το ποσό (που μέχρι τότε ήταν 30 δις) των παρεχόμενων εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου προς τις τράπεζες για την ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας .. κατά 25 δισεκατομμύρια ευρώ!
-Στο νόμο 4056 της 12ης Μαρτίου του 2012 που αφορά, την ‘’κτηνοτροφία και τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις και άλλες διατάξεις’’ (μάλλον συμβολική επιλογή), εισάγεται διάταξη (το άρθρο 21 § 1) που αυξάνει το ποσό των εγγυήσεων (προς την Τράπεζα της Ελλάδος) .. κατά 30 δισεκατομμύρια ευρώ!! Αξίζει να αναφερθεί δε ότι στην ανωτέρω διάταξη δεν αναφέρεται ούτε ειδικότερος τίτλος ούτε καν το ποσό (των 30 δις) σε ευρώ, όπως στις υπόλοιπες περιπτώσεις (1-4), αλλά μία αύξηση 50%, σε σχέση με το ποσό (60 δις) που είχε δοθεί από τα προηγούμενα σχετικά νομοθετήματα. [Αναλυτικότερα: Με την αρχική απόφαση της 6ης Μαΐου 2011 του Υφυπουργού Οικονομικών είχαν δοθεί 15 δις ευρώ ως όριο των εγγυήσεων προς την Τράπεζα της Ελλάδος. Κατόπιν με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) στις 14/9/2011 αυξήθηκε το ποσό στα 30 δις ευρώ. Αργότερα με το πρώτο άρθρο του Νόμου 4031 της 9ης Δεκεμβρίου του 2011 κυρώθηκε η ΠΝΠ, όμως με το δεύτερο άρθρο του ίδιου νόμου(!), το ποσό αυξήθηκε εκ νέου στα 60 δις ευρώ. Τέλος με το νόμο για την κτηνοτροφία αυξήθηκε επιπλέον 50%]. Η φαντασία στην εξουσία! Διαβάζοντας λοιπόν κάποιος τον συγκεκριμένο νόμο, διαπιστώνει ότι μετά από 20 άρθρα που αφορούν τα ζώα, τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, τα πρόχειρα καταλύματα των ζώων, τα βοοειδή, τα προβατοειδή, τα αιγοειδή και την κτηνοτροφία, εμφανίζεται «με αλεξίπτωτο» το άρθρο 21 που αφορά το χρηματοπιστωτικό τομέα. Για του λόγου το αληθές ιδού το περίφημο άρθρο 21 παράγραφος 1, κρυμμένο στο νόμο 4056 του 2012, όπως ακριβώς ψηφίσθηκε από τη Βουλή!
‘’Άρθρο 21. Ρυθμίσεις θεμάτων χρηματοπιστωτικού τομέα.’’
1. Το προβλεπόμενο, στο πρώτο εδάφιο της υπ. αριθμ. 2/43219/0025/6.5.2011 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών (Β΄ 1143), όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 1 της, από 14.9.2011, Πράξης Νομοθετικού Περιεχόμενου (Α΄ 203), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4031/2011 (Α΄ 256) και αυξήθηκε με το άρθρο δεύτερο του ν. 4031/2011, συνολικό ποσό εγγύησης, αυξάνεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%)’’.
Τα παραπάνω ενδεικτικά παραδείγματα σε σχέση με μία ενδεικτική συνταγματική διάταξη, μόνο ακροθιγώς έθιξαν ορισμένα σοβαρά ζητήματα που αφορούν τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος και ασφαλώς δημιουργούν πολλαπλά ερωτηματικά. Οι περισσότεροι από τους ανωτέρω νόμους θεσπίζονται από τη Βουλή ταχυδακτυλουργικά, ψηφίζονται με την «ταχύτητα του φωτός», με αμφίβολα κριτήρια και διαδικασίες, θέτοντας σοβαρό θέμα αν και κατά πόσο οι βουλευτές που τους ψηφίζουν αντιλαμβάνονται πραγματικά το περιεχόμενο τους. Η ίδια η Βουλή έχει θεσπίσει άρθρο στον Κανονισμό της Βουλής που είναι ζήτημα αν συμβαδίζει ή παραβιάζει το Σύνταγμα. Κορυφαίας σημασίας ζητήματα εμφανίζονται «ως δια μαγείας» σε άσχετους νόμους και μάλιστα διαχρονικά. Τα δύο παραδείγματα νόμων με τις «κρυμμένες» άσχετες διατάξεις που αναφέρθηκαν, που δεν είναι δυστυχώς τα μόνα σε τέτοιας κορυφαίας σημασίας δημοσιονομικά ζητήματα, αφορούν 55 δισεκατομμύρια ευρώ. Στην ουσία το συνολικό μέγεθος όλων των θυσιών των ελλήνων από το 2010 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2012, που φθάνει σε σύνολο τα 49 δισεκατομμύρια ευρώ κατά δήλωση του Υφυπουργού Οικονομικών, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα μέτρα του Νοεμβρίου του 2012, είναι τόσα λίγα, ώστε ίσα-ίσα καλύπτουν ως οικονομικό μέγεθος, τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν δανειστεί μέχρι στιγμής δια νόμου από την Τρόικα για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας! “
ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΒΕΒΑΙΑ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΝ
Δείτε τι λέει ένα μόνο από τα άρθρα του και μετά ρίξτε μια ματιά στα νομοθετήματα τους. Θα δείτε ότι κανένα δεν πληροί αυτές τις προϋποθέσεις !
Ν. 4048/2012, ΦΕΚ 34/Α/23.02.2012
Άρθρο 2
Αρχές της καλής νομοθέτησης
1. Η ποιότητα των ρυθμίσεων διασφαλίζεται με την τήρηση των αρχών καλής νομοθέτησης, όπως είναι ιδίως:
α. Η αναγκαιότητα.
β. Η αναλογικότητα (καταλληλότητα, εύλογη σχέση μέσου και σκοπού με υιοθέτηση του λιγότερο επαχθούς μέτρου).
γ. Η απλότητα και η σαφήνεια του περιεχομένου των ρυθμίσεων.
δ. Η αποφυγή αποκλινουσών από την κατά περίπτωση γενική πολιτική ή αντιφατικών ρυθμίσεων.
ε. Η αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα με συνεκτίμηση τόσο των θεμελιούντων τη ρύθμιση των οικονομικών και άλλων στοιχείων, όσο και των συνεπειών της ρύθμισης.
στ. Η διαφάνεια.
ζ. Η επικουρικότητα και λογοδοσία με τον προσδιορισμό των αρμόδιων οργάνων εφαρμογής των ρυθμίσεων.
η. Η ασφάλεια δικαίου.
θ. Η προσβασιμότητα στις ρυθμίσεις και με ηλεκτρονικά μέσα.
ι. Η δυνατότητα υποβολής προτάσεων σχετικών με τις ρυθμίσεις κατά το στάδιο της κατάρτισης και της αξιολόγησης της εφαρμογής τους (ανοιχτή διαδικασία).
ια. Η ισότητα των φύλων.
ιβ. Η δημοκρατική νομιμοποίηση.
2. Οι αρχές της καλής νομοθέτησης εφαρμόζονται:
α. κατά την κατάρτιση και αξιολόγηση νόμων και κανονιστικών πράξεων,
β. κατά την απλούστευση, με την τροποποίηση ή κατάργηση διατάξεων, την αναμόρφωση και την κωδικοποίηση, καθώς και κατά την ενσωμάτωση του κοινοτικού δικαίου,
γ. κατά την κατάρτιση προτάσεων νόμου.
ΓΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΑΛΗΘΕΣ δείτε μόνο δυο νόμους που θέσπισαν αμέσως μετά την ψήφιση του νόμου 4048/2012 !
– Ν. 4060 ΦΕΚ 65/Α/22.03.2013 (132 σελίδες): Κύρωση της από 14/03/2012 ΠΝΠ Έγκριση Σχεδίου Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίαs, του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Τ.Χ.Σ.) και της Τράπεζας της Ελλάδος και παροχή εξουσιοδοτήσεων για την υπογραφή της Κύριας Σύμβασης (EFSF) και τροποποίηση νόμου 2322/1995 (Α΄143).
– Ν.4079, ΦΕΚ 180/Α/20.09.2012 : Κύρωση και τροποποίηση τριών ΠΝΠ (ΦΕΚ 94/Α/2012, ΦΕΚ 103/Α/2012, ΦΕΚ Α 127 / 29.05.2012 ήτοι, οι ΠΝΠ 16,17,18 του ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ) και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Οικονομικών.
Όσο για τους βουλευτές που ψηφίζουν χωρίς να καταλάβουν τι, ή χωρίς να διαβάζουν καν το νομοσχέδιο, η θέση τους είναι στη φυλακή.
Με υλικό από:
http://dikastis.blogspot.gr/2012/02/blog-post_7837.html
ΠΡΑΞΕΙΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ 07.10.2009 – 11.10.2013 [Κατάλογος]
JusticeForGreece 
ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Στο ίδιο προαναφερόμενο νόμο 4056 και πάλι στις άλλες διατάξεις ( ως συνήθως …)
και συγκεκριμένα στο άρθρο 19 «Καταργούμενες διατάξεις» αναφέρονται όλες οι διατάξεις και τα άρθρα άλλων συναφών, λογικά, νόμων που καταργούνται.
ΣΥΝΑΦΩΝ; Κούνια που σας κούναγε!
Για δείτε την β κατά σειρά διάταξη που καταργείται…
«β) Το άρθρο 4 του ν. 3399/2005 (Α΄89) καταργείται μετά τις 30.6.2012.»
Ας πάμε λοιπόν να δούμε τον νόμο 3399 του 2005, τι λέει αυτός:
Ο νόμος 3399/2005 έχει δημοσιευθεί στο ΦΕΚ 155 Α/2005 και αφορά στην «Κύρωση της Συμφωνίας υπό μορφή επιστολών μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ανγκουίλα σχετικά με την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών όσον αφορά τα έσοδα από αποταμιεύσεις υπό την μορφή τόκων»!!!
Δηλαδή ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ!
Το δε καταργηθέν άρθρο 4 «Αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών», προέβλεπε τα εξής:
1) Η αρμόδια αρχή του συμβαλλομένου μέρους στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο φορέας πληρωμής, κοινοποιεί τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 8 της οδηγίας στην αρμόδια αρχή του άλλου συμβαλλόμενου μέρους κατοικίας του πραγματικού δικαιούχου.
2) Η κοινοποίηση πληροφοριών διεξάγεται αυτομάτως τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, εντός εξαμήνου μετά τη λήξη του φορολογικού έτους, στο συμβαλλόμενο μέρος του φορέα πληρωμής, για το σύνολο των τόκων που καταβλήθηκαν κατά τη διάρκεια του έτους αυτού.
3) Στο πλαίσιο της παρούσας Συμβάσεως, τα συμβαλλόμενα μέρη προβαίνουν στην ανταλλαγή πληροφοριών κατά τρόπο σύμφωνο προς τις διατάξεις του άρθρου 7 της οδηγίας 77/799/ΕΟΚ.
(Το άρθρο 8 προβλέπει ότι “η παρούσα Σύμβαση παραμένει σε ισχύ εφόσον δεν την καταγγείλει ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη …με κοινοποίηση της καταγγελίας τουλάχιστον 6 μήνες από το τέλος οιουδήποτε ημερολογιακού έτους..)
Το πιάσατε το νόημα; Στις 12/3/2012 αποφασίστηκε επισήμως και στις 30/6/ 2012 έπαψε να ισχύει το μέρος της σύμβασης που έδινε αυτόματα πληροφορίες στο ελληνικό κράτος για το ποιος έχει και πόσα χρήματα, τα οποία τοκίζονται στον φορολογικό παράδεισο της Ανγκουίλα.
Τα κόμματα της …πραξικοπηματικής trilateral κυβέρνησης της Β δανειακής, δεν ήθελαν να κοινοποιούνται στο ελληνικό κράτος τέτοια πράγματα! Αλλά πού έχωσε αυτή τη διάταξη;
Την έχωσε μέσα στα βουστάσια, με την ελπίδα ότι δεν θα πέσει κανένα αδιάκριτο μάτι…Δυστυχώς για αυτούς, έπεσε!!!
Κατά τα άλλα οι πολιτικοί μας φωστήρες και σωτήρες αγωνίζονται να πατάξουν την φοροδιαφυγή; Τρίχες! Το μόνο που θέλουν είναι να κουκουλώσουν τις δικές τους παρανομίες! Ακόμη και ο Άλ Καπόνε θα ζήλευε την τέχνη τους! Αναρωτιέται κανείς τι κάνουν και συνεδριάζουν με τις ώρες καθημερινά; Αγωνίζονται να σώσουν την Ελλάδα ή να κουκουλώσουν μέσα στα βουστάσια, τους θησαυρούς τους από τους φορολογικούς παραδείσους της Ανγκουίλα; Και την φοροδιαφυγή την εντοπίζουν μόνο στο πρόσωπο κάθε μισθωτού, συνταξιούχου και κάθε Έλληνα ανέργου που μάζευε τις οικονομίες του στην τράπεζα.
Μήπως είναι τυχαίο ότι δεν πρόκειται να δοθούν στην δημοσιότητα από την Ελβετία, τα ονόματα όσων μεγαλόσχημων έχουν βγάλει τα χρήματά τους και τα κατέθεσαν στις Τράπεζες της Ζυρίχης και της Γενεύης;;; Μήπως υπήρξε πάλι άνωθεν παρέμβαση;
Η παραπάνω είδηση έφτασε στα χέρια μας από μια απλή, καθημερινή γυναίκα, την κυρία Σοφία. Την ρωτήσαμε εάν είναι δημοσιογράφος, διότι έκανε πραγματική δημοσιογραφική έρευνα προκειμένου να διασχίσει τα βουστάσια για να φτάσει στους φορολογικούς παραδείσους της Ανγκουίλα! Με υπογραφή μάλιστα του Προέδρου της Δημοκρατίας και του μισού υπουργικού συμβουλίου!
Η κυρία Σοφία μας είπε: «Δεν είμαι δημοσιογράφος, αρωματοθεραπεύτρια είμαι, με πολλές επαγγελματικές δυσκολίες, όπως οι περισσότεροι, αλλά αισιόδοξη!! Είναι αστείο αλλά όση σχέση έχει ο 3399 με τον 4056, τόση έχει κι αρωματοθεραπεία με την δημοσιογραφία!!! Το βασικό είναι ότι έχω διαολιστεί με αυτά που γίνονται και θέλω να προσφέρω κι εγώ κάτι για την απελευθέρωση της πατρίδας μας. Όχι άλλη σαπίλα κι εκμετάλλευση.
Με το πρόσχημα της φοροδιαφυγής που το έχουν κάνει σημαία, προσπαθούν να μας πάρουν και τα σπίτια μας.
Είμαι μια γυναίκα που έχει βγει από το κομματικό μαντρί γιατί αγαπάει την πατρίδα της, που βλέπει το ξεπούλημα, που δυσκολεύεται να επιβιώσει και που δεν σκοπεύει να κλαφτεί και να το βάλει κάτω».
Εμείς ρωτάμε τον ΣΔΟΕ: Θα παρέμβει ή όχι;
makeleio.gr
http://hellenicrevenge.blogspot.com/2012/09/blog-post_5371.html
http://cocktailnews.blogspot.gr/2012/09/blog-post_6866.html
31/3/14
Τα πολυνομοσχέδια και οι άσχετες διατάξεις
τοῦ Νικολάου Σταυριανίδη, Ἐφέτου Διοικητικῶν Δικαστηρίων
Ἡ παράγραφος 5 τοῦ ἄρθρου 74 τοῦ Συντάγμος ὁρίζει ὅτι : “…Νομοσχέδιο ή πρόταση νόμου που περιέχει διατάξεις ἄσχετες μέ τό κύριο ἀντικείμενό τους, δέν εἰσάγεται γιά συζήτηση. Προσθήκη ἤ τροπολογία ἄσχετη μέ τό κύριο ἀντικείμενο τοῦ νομοσχεδίου ἤ τῆς πρότασης νόμου δέν εἰσάγεται γιά συζήτηση…. Σέ περίπτωση ἀμφισβήτησης ἀποφαίνεται ἡ Βουλή”.
Συνεπῶς, τά πολυνομοσχέδια εἶναι ἀντισυνταγματικά, διότι ἀντιβαίνουν ἐξ ὁρισμοῦ στήν παράγραφο 5 τοῦ ἄρθρου 74 τοῦ Συντάγμος. Κατά πάγια νομολογία τῶν δικαστηρίων, δέν εἶναι ἁρμόδια τά δικαστήρια νά κρίνουν τήν ἀντισυνταγματικότητα αὐτήν, ἀλλά ἡ Βουλή.
Ἡ Βουλή, ὅταν παρά τήν συνταγματική ἀπαγόρευση, εἰσάγεται σέ αὐτήν γιά συζήτηση ἕνα νομοσχέδιο ἤ μία πρόταση νόμου, πού περιέχει διατάξεις ἄσχετες πρός τό κύριο ἀντικείμενό τους, εἶναι ἁρμόδια νά ἐξετάσῃ τήν ἀμφισβήτηση, καί ἄν αὐτή εἶναι βάσιμη, νά ματαιώσῃ τήν συζήτηση, πού εἶναι καί τό πλέον ὀρθό. Δύναται ὄμως, κατά τήν ἐξέταση τῆς ἀμφισβητήσεως, νά προκρίνῃ ὅτι, γιά πολιτικούς ἤ καί ἄλλους λόγους, ὑπερτέρου δημοσίου συμφέροντος, πρέπει νά προχωρήσῃ στήν συζήτηση τοῦ νομοσχεδίου ἤ τῆς προτάσεως νόμου, εἴτε χωρίς τίς ἄσχετες διατάξεις, εἴτε καί ὡς πρός αὐτές. Ἡ κρίση δέ αὐτή πρέπει νά πείθει τόν μέσο ἐχέφρονα ἄνθρωπο.
Ὅταν ὅμως οὐδεμία ἀμφισβήτηση ἐγερθῆ ἐντός τῆς Βουλῆς, αὐτή δέν ἀποφαίνεται καθόλου. Καί συζητοῦνται καί ψηφίζονται πολλές διατάξεις ἄσχετες πρός τό κύριο ἀντικείμενο τοῦ νομοσχεδίου ἤ τῆς προτάσεως νόμου. Τό Σύνταγμα, ὅταν αὐτό γίνεται συχνά, παραμερίζεται. Πρός βλάβη τῆς διαφάνειας τοῦ δημοσίου βίου, καί τῆς δημοκρατικῆς ἀσκήσεως τῆς νομοθετικῆς ἐξουσίας.
Ὅταν μία τέτοια κατάσταση χρονίσῃ, ἐμφανίζονται καί τά πολυνομοσχέδια, φαινόμενο σήψεως τῶν δημοκρατικῶν ἠθῶν, πού ἀποδεικνύει σοβαρή φθορά τῆς λειτουργίας τῆς δημοκρατίας καί παραπέμπει σέ ὑποκρυπτόμενη διαφθορά καί διασπάθιση τοῦ δημοσίου χρήματος.
Συνεπῶς, τά πολυνομοσχέδια ὅπως καί ἡ ἐπανειλημμένη ψήφιση ἀσχέτων διατάξεων, καθιστοῦν πρόδηλο ὅτι δέν πρόκειται καθόλου πλέον γιά ἐσωτερικό θέμα τῆς λειτουργίας τῆς Βουλῆς. Ὑπάρχει θεραπεία;
Μία ἐκδοχή θά ἦταν νά ἀλλάξουν στάση τά δικαστήρια καί δή τά ἀνώτατα, καί νά παραπέμπουν στήν Βουλή τίς ἀμφισβητήσεις ἀντισυνταγματικότητας πού ἐγείρονται ἐνώπιόν τους, σχετικά μέ τήν ἰσχύ διατάξεων ἀσχέτων πρός τό κύριο ἀντικείμενο τοῦ νόμου, καθώς καί σχετικά μέ τήν ἰσχύ ὁλόκληρων πολυνομοσχεδίων. Τοῦτο, ἐννοεῖται, ὅταν ἡ Βουλή δέν ἀποφάνθηκε καθόλου ἤ ἀποφάνθηκε αὐθαιρέτως. Πολιτικά, κάτι τέτοιο θά λειτουργοῦσε ὡς ἕνα ἰδιότυπο ἀναβλητικό “βέτο” καί θά ἔθετε πρό τῶν εὐθυνῶν της τήν Βουλή. Καί τοῦτο, διότι θα συνεπαγόταν νομικῶς τήν ἀναστολή ἰσχύος τῶν ἐπίμαχων διατάξεων, μέχρις ὅτου ἡ Βουλή ἀποφανθῆ ἐπί τοῦ δικαιολογημένου ἤ μή τῆς ἀμφισβητήσεως, καί περί της ἐγκυρότητος τῆς συζητήσεως καί ψηφίσεως. Θα ἀπέτρεπε δέ καί τήν Βουλή ἀπό τήν συνέχιση τέτοιων πρακτικῶν, ὑπονομευτικῶν τῆς δημοκρατίας, γιά τό μέλλον.
Ἐξ ἄλλου, θα μποροῦσε νά γίνῃ δεκτό ἀπό τά δικαστήρια, ὅτι ἄγνοια νόμου συγχωρεῖται κατ’ ἀρχήν στούς πολίτες, ὅταν οἱ κανόνες δικαίου περιλαμβάνονται σέ ρυθμίσεις ἄσχετες πρός τό κύριο ἀντικείμενο τοῦ νόμου ἤ σέ διατάξεις πολυνομοσχεδίων (πλήν ἐάν ἀποδειχθῆ ὅτι αὐτοί τίς ἐγνώριζαν ἤ ὅτι δέν τίς ἐγνώριζαν ἐκ βαρείας ἀμελείας τους). Ὁμοίως, καί ἡ Διοίκηση καί τά Δικαστήρια, θά μποροῦσε νά γίνῃ δεκτό ὅτι δύνανται ἀλλά δέν ὑποχρεοῦνται νά γνωρίζουν καί νά ἐφαρμόζουν τίς ἐν λόγῳ ἄσχετες διατάξεις καί τίς διατάξεις τῶν πολυνομοσχεδίων.
Ἐν τούτοις, τό πρόβλημα τῶν ἀσχέτων διατάξεων καί τῶν πολυνομοσχεδίων, δέν εἶναι στόν πυρῆνα του πρόβλημα γνώσεως τῶν νόμων. Ἡ διασπορά ἀσχέτων ρυθμίσεων καί δυσερμηνεύτων διαταγῶν σέ πολλούς νόμους, ἐν εἴδει …”δυσαρέστων ἐκπλήξεων ” γιά τόν μέσο πολίτη ἀλλα καί … “λαχείων” γιά τόν μέσο “ἐνδοκράτορα” (δική μου ἀπόδοση τῶν λέξεων insider, lobbyist, listed beneficiary κ.ο.κ.) , εἶναι πρόβλημα τόσον ἀσκήσεως διοικήσεως ὅσον καί ὑφαρπαγῆς συντακτικῆς ἐξουσίας.
Εἰδικότερα, διά μέσου ἀκριβῶς τοῦ ἀδήλου καί ὑπερβολικῶς λεπτομερειακοῦ χαρακτῆρος πολλῶν ρυθμίσεων, δυσνοήτων, δυσερμηνεύτων, μέχρι καί ὑπολανθανουσῶν, ἀσκεῖται διοίκηση καί ἀναλαμβάνεται συγκεκαλυμμένως συντακτική ἐξουσία, τυπικῶς μέν ὑπό τοῦ συνταγματικοῦ νομοθέτου, στήν πραγματικότητα δέ ὑπό ὁμάδων συμφερόντων ἤ λόμπυ ἤ κέντρων ἐξουσίας, πού οὔτε δημοκρατικῶς ἐκλέγονται, οὔτε δημοκρατικῶς ἐλέγχονται.
Γι’ αὐτό τόσο οἱ ἄσχετες διατάξεις σέ νόμους μέ ἄλλο ἀντικείμενο, ὅσο καί τά πολυνομοσχέδια – ἐν μέσῳ κακότεχνων “βελτιώσεων” ἄλλων διατάξεων, πού φέρουν σύγχυση καί στόν πλέον εἰδήμονα νομικό περί τοῦ τί ἐν τέλει ἰσχύει – βρίθουν ἀπό οὐσιαστικά ἀντισυνταγματικές ρυθμίσεις (συχνότατα παραβιάζουν, ἄλλες περισσότερο καί ἄλλες λιγώτερο, τήν ἀρχή τῆς ἰσότητος). Ἑπομένως, οἱ ἄσχετες διατάξεις σέ νόμους μέ ἄλλο ἀντικείμενο, καθώς καί ὅλες οἱ διατάξεις τῶν πολυνομοσχεδίων, πρέπει νά ἀντιμετωπίζονται ἀπό τά δικαστήρια ὡς ἀντισυνταγματικές “κατά τεκμήριο”, δηλαδή πολύ εὐκολώτερα ἀπό τίς λοιπές, τίς κανονικά καί κατά τό Σύνταγμα, ψηφισμένες διατάξεις.
Ἄλλο δέ, ὁ σκοπός τοῦ νόμου, καί ἄλλο τό ἀντικείμενό του. Διάφοροι σκοποί ψευδῶς συστεγάζονται κάτω ἀπό γενικόλογες ἀοριστίες τοῦ τύπου : “ἡ ἀντιμετώπιση τῆς κρίσεως…κ.λ.π.”, ἤ ” ἡ θέση σέ ἐφαρμογή σχεδίων διασώσεως τῆς οἰκονομίας, τῶν δεῖνα νόμων καί τῶν ἑξῆς ἑτέρων νομοθετημάτων…”. Τό ἀντικείμενο τοῦ νόμου ὁριοθετεῖται ἀπό τόν κλάδο τοῦ δικαίου στόν ὁποῖο οἱ ρυθμίσεις του κυρίως ἀφοροῦν, καί ἀπό τούς ἀποδέκτες (κατά κατηγορίες ἀποδεκτῶν μέ κοινό παρονομαστή, ἤ μέ τοπικό προσδιορισμό) ὅσων ὁ νόμος ἐντέλλεται ἤ σχεδιάζει (ἀνά ὑπουργεῖο, ἤ ὡς πρός τήν ἤδη θεσμοθετημένη, ἤ ἐφ’ ἑξῆς ἀναγκαία, συναρμοδιότητα ὑπουργείων). Συνεπῶς τό ἀντικείμενο τοῦ νόμου δέν ὁρίζεται αὐθαιρέτως ἀπό κανέναν ἀλλά προκύπτει ἀπό τήν φύση τοῦ περιεχομένου του.
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/03/blog-post_1536.html
Πέρασε “φορτωμένο” με 36 (!) τροπολογίες το χωροταξικό νομοσχέδιο …
21/12/2016
Με την υπερψήφιση, κατά πλειοψηφία, συνολικά 36 τροπολογιών, 18 υπουργικών και 20 βουλευτικών, ολοκληρώθηκε η συζήτηση και ψήφιση του νομοσχεδίου του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, για τον χωροταξικό σχεδιασμό και τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Οι βουλευτικές τροπολογίες τις οποίες έκανε δεκτές ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Σταθάκης, αφορούν μεταξύ άλλων: Δόμηση ιερών ναών, αναστολή διοικητικών πρωτοκόλλων από τα δασαρχεία, μεταβίβαση γαιών σε δήμους και κοινότητες με την αποδοχή κυριότητάς τους, ενεργειακά κτίρια, παράταση του προγράμματος ΘΗΣΕΑΣ.
Επίσης, προβλέπεται, συνέχιση μισθοδοσίας στα Κέντρα Φροντίδας Ηλικιωμένων, διαγραφή προστίμων για παραβίαση της εκλογικής νομοθεσίας σε υποψηφίους, παράταση προθεσμίας για τα αυθαίρετα, εξίσωση ορισμένων πτυχιούχων των ΚΑΤΕΕ με πτυχιούχους των ΤΕΙ, αποσπάσεις στην Επιτροπή Ελέγχου και Εποπτείας Παιγνίων, απαλλοτριώσεις και τεχνικά συμβούλια.
Ακόμα, άλλες τροπολογίες αφορούν: Προμήθεια καυσίμων της Πλοηγικής Υπηρεσίας, ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα των σεισμόπληκτων, αποσπάσεις στην Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους, διαγραφή βεβαιωθέντων ποσών σε 3 ΜΚΟ που είχαν έδρα στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, επιχορήγηση σε μονές του Αγίου Όρους, παράταση μισθώσεων θεάτρων και κινηματογράφων, ένδικα μέσα των ΟΤΑ και την εξεύρεση συμβιβαστικής λύσης σε εργαζομένους στα καταστήματα αφορολογήτων ειδών.
http://www.news.gr/politikh/esoterikh-politikh/article/293156/perase-fortomeno-me-36-tropologies-to-horota.html
Τροπολογία για εργαζόμενους σε Κ.Ξ.Γ. και φροντιστήρια σε άσχετο νομοσχέδιο
15/12/2016
Η τροπολογία προβλέπει:
«Κατά τις ημέρες αργιών και διακοπών οι διδάσκοντες / καθηγητές δικαιούνται τις αντίστοιχες αποδοχές, χωρίς να υποχρεούνται να εργάζονται.
Σε περίπτωση απασχόλησής τους κατά τις Κυριακές, οι αποδοχές καταβάλλονται προσαυξημένες σύμφωνα με την κείμενη εργατική νομοθεσία.
Η ισχύς του παρόντος άρθρου άρχεται από 01.12.2016».
οπότε και θα ισχύσει για τις εορτές των Χριστουγέννων.
http://www.xeniglossa.gr/loiph-idiotiki-ekpaidevtiki-nomothesia/6266/tropologia-gia-ergazomenous-se-kksg-kai-frontistiria-se-asxeto-nomosxedio
Σε κατεπείγον νομοσχέδιο για την Αλιεία, 5 εκπρόθεσμες τροπολογίες για τη χρηματοδότηση κομμάτων, τη τροποποίηση διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, το αφορολόγητο κλπ
Σύμφωνα με το άρθρο 74 του συντάγματος, “Προσθήκη ή τροπολογία άσχετη με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου ή της πρότασης νόμου δεν εισάγεται για συζήτηση. Προσθήκες ή τροπολογίες Υπουργών συζητούνται μόνο αν έχουν υποβληθεί τρεις τουλάχιστον ημέρες πριν από την έναρξη της συζήτησης στην Ολομέλεια”. Παρα ταύτα όμως, σήμερα, η ολομέλεια της βουλής ψηφίζει για άλλη μια φορά νομοσχέδιο που εμπεριέχει 5 άσχετες και εκπρόθεσμες τροπολογίες.
Σύμφωνα με τη ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, η σημερινή νομοθετική εργασία, αφορά τη “Μόνη συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων «Κύρωση της τροποποιημένης Συμφωνίας για την ίδρυση της Γενικής Επιτροπής Αλιείας για τη Μεσόγειο»”, το οποίο μάλιστα εισήχθη με κατεπείγουσα διαδικασία. Σύμφωνα με τηλεγράφημα του ΑΠΕ-ΜΠΕ ο βασικός προγραμματισμός ορίζει την έναρξη της συζήτησης στις 10:00 και τη λήξη της στις 17:00, προκειμένου έως τις 18:00 να έχουν ολοκληρωθεί οι ονομαστικές ψηφοφορίες, εφόσον υποβληθούν αντίστοιχα αιτήματα.
Τι αφορά το Σχέδιο Νόμου για την Αλιεία
Το σχέδιο νόμου «Κύρωση της τροποποιημένης Συμφωνίας για την ίδρυση της Γενικής Επιτροπής Αλιείας για τη Μεσόγειο», βάζει στο στόχο τη μείωση του λαθρεμπορίου ψαριών και τις ολέθριες πρακτικές αλιείας (δεν διευκρινίζει ποιες ακριβώς εννοούν). Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου και με το άρθρο 8, επιχειρείται να μπει φραγμός στο άναρχο καθεστώς. Πρόκειται ουσιαστικά για το Γενικό Συμβούλιο Αλιείας που πλέον με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης μετατρέπεται σε Γενική Επιτροπή Αλιείας και εναρμονίζει την ελληνική νομοθεσία με την ευρωπαϊκή. Το νομοσχέδιο αυτό έχει τη σημασία του για τους ψαράδες κυρίως των ακριτικών νησιών και του Έβρου αλλά και γενικότερα για όσους ψαρεύουν σε θαλάσσιες περιοχές, που γειτνιάζουν με ξένα κράτη ή σε διεθνή ύδατα.
Η Γενική Επιτροπή Αλιείας δεν περιλαμβάνει τον όρο «συνδέοντα ύδατα», αλλά κατά το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, στοχεύει στην εξασφάλιση των θαλάσσιων πόρων με το άρθρο 2 και στη βιώσιμη ανάπτυξης της υδατοκαλλιέργειας. Με το άρθρο 5 μάλιστα έχει ως βασικό στοιχείο την περιφερειακή προσέγγιση για τη διαχείριση της αλιείας και τις υδατοκαλλιέργειες.
Πάντως την ίδια ώρα προβλέπεται με το άρθρο 18 και η δυνατότητα αλίευσης μη συμβαλλόμενων μερών, δηλαδή αλιέων, που ψαρεύουν στην Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα ενώ εισάγεται με το άρθρο 19 και η έννοια της διαιτησίας για όλες τις περιπτώσεις, που δεν προβλέπεται παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Τι αφορούν οι τροπολογίες
1. Η πρώτη αφορά τη τροποποίηση του άρθρου 15 του πολύ πρόσφατου νόμου 4472/2017 “Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016, μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο” (ΦΕΚ 74/Α/19-5-2017) σε ότι άφορα το αφορολόγητο. Συγκεκριμένα, γίνεται πρόβλεψη ότι προκειμένου να διασφαλιστεί η επίτευξη πρωτογενούς ισοζυγίου της Γενικής Κυβέρνησης ύψους 3,5% του ΑΕΠ για το οικονομικό έτος 2019) κατά τρόπο ευνοϊκό για την ανάπτυξη, η όποια αλλαγή στο ύψος της μείωσης του αφορολογήτου προϋποθέτει συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Η τροπολογία είναι του Υπουργειου Οικονομικων και έχει αριθμό 1058/64 8.6.2017
2. Η δεύτερη αφορά τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και σύμφωνα με αυτήν, γίνεται εξάλειψη της ημερομηνίας επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η οποία αναφερόταν στο πολυνομοσχέδιο που ψήφισε στις 19 Μαΐου και σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει την τροπολογία ορίζεται ρητά ότι προϋπόθεση για την επαναφορά τους είναι η επιτυχημένη ολοκλήρωση του προγράμματος.
Αυτό σημαίνει ότι εάν κατά την κρίση των δανειστών, έως τον Αύγουστο του 2018 η κυβέρνηση δεν ολοκληρώνει το πρόγραμμα, οι διαπραγματεύσεις για τη σύναψη της νέας εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, θα γίνονται και μετά το 2018 στο περιοριστικό περιβάλλον των μνημονιακών νόμων, που απαγορεύουν το ύψος του κατώτατου μισθού να συνομολογείται από τη ΓΣΕΕ και τις οργανώσεις των εργοδοτών. Η τροπολογία είναι του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Κοινωνικής Αλληλεγγύης και έχει αριθμό 1059/65 8.6.2017
3. Η τρίτη αφορά το πάγωνα των συντάξεων έως το τέλος του 2022. Συγκεκριμένα, με την υπόψη τροπολογία, μετατίθεται για την 01-01-2023 από την 01-01-2022 που ισχύει, η έναρξη αναπροσαρμογής (αύξησης) των κύριων συντάξεων με κ.υ.α., βάσει των οριζόμενων συντελεστών (ΑΕΠ και Δείκτη Τιμών Καταναλωτή). Όπως διευκρινίζεται, από την προτεινόμενη διάταξη, επέρχεται επί του προϋπολογισμού του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ-ΝΠΔΔ επιχορηγούμενο από τον κρατικό προϋπολογισμό-φορέας Γενικής Κυβέρνησης) εξοικονόμηση δαπάνης για το οικονομικό έτος 2022, ύψους 250 εκατ. ευρώ περίπου, από τη μετάθεση κατά ένα ακόμη έτος του χρόνου αναπροσαρμογής των κύριων συντάξεων. Η τροπολογία είναι του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Κοινωνικής Αλληλεγγύης και έχει αριθμό 1060/66 8.6.2017
4. Η τέταρτη αφορά τη τροποποίηση διατάξεων του ν. 3023/2002, όπως ισχύουν και ρυθμίσεις σχετικά με τη χρηματοδότηση κομμάτων. Με την τροπολογία απαγορεύεται η εκχώρηση/ενεχύραση ποσοστού πάνω από το 50% της κρατικής χρηματοδότησης του τρέχοντος οικονομικού έτους, όπως ισχύει σήμερα, καθώς και η εκχώρηση / ενεχύραση κρατικής χρηματοδότησης που αφορά σε οικονομικό έτος μεταγενέστερο του έτους χορήγησης του δανείου.Η ίδια τροπολογία καθιστά υπόχρεο τον (υποψήφιο) βουλευτή και ευρωβουλευτή για την γνωστοποίηση στην αρμόδια επιτροπή ελέγχου του ανοίγματος τραπεζικού λογαριασμού, μέσω του οποίου διακινούνται τα έξοδα και οι δαπάνες του. Μέχρι σήμερα την υποχρέωση αυτή είχαν τα τραπεζικά ιδρύματα. Η τροπολογία είναι του Υπουργείου Εσωτερικών και έχει αριθμό 1061/67 8.6.2017
5. Η πέμπτη και τελευταία, άφορα τη τροποποίηση διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, αναφορικά με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς. Η τροπολογία είναι του Υπουργειου Οικονομικων και έχει αριθμό 1062/68 8.6.2017
ΣΧΕΤΙΚΑ
….
Και ένα απόσπασμα από τη “Μαύρη Βίβλο της Ντροπής”, της Επιτροπής Ελέγχου Κοινοβουλευτικού Έργου του ΣΥΡΙΖΑ:
“«ΑΠΟΦΑΣΙΖOΜΕΝ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΟΛΟΓΟΥΜΕΝ!»
….η Βουλή, ή ακριβέστερα η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ιδίως μετά το 2010, έπαιρνε ιλιγγιώδεις αποστάσεις από την ουσία της δημοκρατίας, κρατώντας μόνο τα προσχήματα, τους τυπικούς κανόνες της κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Στη διετία 2012-2014, μάλιστα, η νέα κυβέρνηση άρχισε -με ρυθμό που πυκνώνει, να μη σέβεται ούτε τους κανόνες αυτούς.
Απ’ αυτή τη σκοπιά η κατάθεση αιφνιδιαστικών τροπολογιών, ενίοτε μάλιστα στο «παρά ένα» της ψήφισης νομοσχεδίων ή σε άσχετα νομοσχέδια, είναι η κορυφή του παγόβουνου, φαινομένου που πλέον έχει παροξυνθεί. Αναφέρομαι στη συνειδητή απαξίωση της Βουλής από την κυβέρνηση, στην προσπάθεια να υπαχθεί η Βουλή απευθείας στον πρωθυπουργό και το Υπουργικό Συμβούλιο (ή στον γενικό γραμματέα του, τον αλήστου μνήμης κ. Μπαλτάκο) και τελικά στην ακύρωση ακόμα και της τυπικής διαβούλευσης, προκειμένου να επιβληθεί χωρίς προσκόμματα η θέληση της κυβέρνησηςεπί της Βουλής. Και κάθε περαιτέρω ελαχιστοποίηση της διαβούλευσης, όπως εν προκειμένω οι υπουργικές τροπολογίες που «εξυπηρετούν» οικονομικά συμφέροντα και ομάδες-στόχους φιλικές προς την κυβέρνηση, σημαίνει λιγότερο κοινοβουλευτική και περισσότερο κυβερνητική/ολιγαρχική λειτουργία του πολιτεύματος – τη συρρίκνωση, μέχρι εξαφανίσεως, και της όποιας εναπομείνασας αντιπροσωπευτικής λειτουργίας.”
ΑΙΣΧΟΣ!!! ΝΤΡΟΠΗ!!! ΑΠΟΤΡΟΠΙΑΣΜΟΣ!!!