Σαλεμή, Μυλωνάς (έσχατη προδοσία, νόμος περί ευθύνης υπουργών )

 

( τα υπομνήματα με πορτοκαλί ) 

Στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Χαλκίδας

ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ – ΜΗΝΥΣΗ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Των :

Κωνσταντίνου Μυλωνά κατοίκου Δ.Δ Παραλίας, του Δήμου Αυλίδας

Χριστίνας Σαλεμή κατοίκου Δ.Δ Παραλίας του Δήμου Αυλίδας

ΚΑΤΑ

Όλων των Ελλήνων Βουλευτών της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων (περίοδος Απρίλιος 2000 – Μάρτιος 2004)

Εμείς, οι προαναφερόμενοι υπογεγραμμένοι, απευθυνόμενοι προς τις Εισαγγελικές Αρχές, ανταποκρινόμενοι στις επιταγές του άρθρου 120 του Συντάγματος των Ελλήνων και κάνοντας χρήση του δικαιώματός μας στην πραγματική προσφυγή ενώπιον των αρχών κατά προσώπων που εκτελούν δημόσια καθήκοντα (αρθ.13 ΕΣΔΑ), καταθέτουμε την παρούσα μηνυτήρια αναφορά – μήνυση, με σκοπό:

α. τον άμεσο έλεγχο της καταγγελίας μας, ότι δια της θέσπισης της διαδικασίαςαπόδοσης ποινικών ευθυνών κατά Υπουργών όπως αυτή καθορίζεται από το αρθ. 86 του Συντάγματος και το νόμο 3126/19.03.2003,οι βουλευτές της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων έχουν διαπράξει το έγκλημα της έσχατης προδοσίας σύμφωνα με το άρθρο 134.2α, β, το άρθρο 134 Α ε, στ, ζ, η , ή/και το άρθρο 135 παρ.1-4 του Ποινικού Κώδικα, διότι παραβίασαν κυρίως τα άρθρα 1, 2, 4.1, 5.1, 20, 25, 26, 28, 51.2, 52, 59, 70, 82.1, 85, 87  100 Α, 110, 120.2,3,4 του Συντάγματος των Ελλήνων και τα άρθρα 1, 6, 13, 14, 17 και 18 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ) η οποία έχει υπερνομοθετική ισχύ.

β. τον έλεγχο όλων των πράξεων που σχετίζονται με την θέσπιση αυτής της διαδικασίας για να διαπιστωθεί εάν τελέσθηκαν και άλλες εγκληματικές πράξεις από τα ίδια ή/και διαφορετικά πρόσωπα, για τους ίδιους ή/και για διαφορετικούς λόγους από αυτούς που προβάλουμε εμείς.

γ. την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων, την επαναφορά της νομιμότητας, την αποκατάσταση των ζημιών, την πρόληψη της εγκληματικότητας, την προστασία και την αποκατάσταση των δικαιωμάτων μας.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ 

Κύριε  Εισαγγελέα,

Τον Απρίλιο του 2001, έγινε η αναθεώρηση του άρθρου 86 του Συντάγματος που καθιερώνει την διαδικασία απόδοσης ποινικών ευθυνών σε όσους διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί, για εγκλήματα που διέπραξαν κατά την άσκηση των καθηκόντών τους και έπειτα, ψηφίσθηκε από την ίδια Βουλή και ο σχετικός νόμος. Μιλάμε για τον γνωστό νόμο περί της ποινικής ευθύνης Υπουργών, που προκαλεί σφοδρές  αντιδράσεις στην κοινωνία και του οποίου η αρμοδιότητα επεκτείνεται και σε όσους άλλους συμμετείχαν στην τέλεση των προαναφερόμενων εγκλημάτων, όποιοι και αν είναι αυτοί. Με τον όρο ¨Υπουργός¨ νοείται σε αυτό το κείμενο μέλος της Κυβέρνησης ή Υφυπουργός και με τον όρο  “συμμέτοχος” νοείται: (α) ο συναυτουργός, ηθικός αυτουργός, άμεσος ή απλός συνεργός στην πράξη που αποδίδεται στον Υπουργό και (β) ο φυσικός ή ηθικός αυτουργός ή ο άμεσος ή απλός συνεργός στην πράξη, για την οποία αποδίδεται στον Υπουργό η κατηγορία του ηθικού αυτουργού, άμεσου ή απλού συνεργού.

Η εν λόγω διαδικασία απόδοσης ευθυνών, προβλέπει καταρχάς ότι ποινική δίωξη κατά Υπουργού μπορεί να ασκήσει μόνο η Βουλή. Για να γίνει αυτό, πρέπει να βρεθούν πρώτα τουλάχιστον 30 βουλευτές, δηλαδή το 10% του συνόλου των βουλευτών που να πληροφορηθούν και να πειστούν ότι τελέστηκε κάποιο ποινικό αδίκημα κατά την διεξαγωγή του κυβερνητικού έργου, να πειστούν ότι το έγκλημα έγινε από ή με την συμμετοχή Υπουργού, να διατυπώσουν συγκεκριμένες κατηγορίες εναντίον του, να βρεθούν μετά άλλοι 121 συνάδελφοι που να θεωρήσουν βάσιμες τις κατηγορίες αυτές και μαζί με τους καταγγέλλοντες να αποφασίσουν την συγκρότηση ειδικής κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης και τέλος, με μια δεύτερη απόφασητης Ολομέλειας της Βουλής, το πόρισμα της επιτροπής αυτής να γίνει δεκτό από την απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών, ώστε να ασκηθεί επιτέλους η ποινική δίωξη. Στην λήψη όλων αυτών των αποφάσεων έχουν πάντα δικαίωμα συμμετοχής και ψήφου οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι επειδή κατά κανόνα οι Υπουργοί είναι και βουλευτές. Για την διεξαγωγή των ερευνών, την απαγγελία των κατηγοριών, του ελέγχου της βασιμότητάς τους  και την άσκηση της ποινικής δίωξης, υπάρχει μια  ασφυκτική προθεσμία. Τέλος, εάν παραπέμπεται κάποιος ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου που θεσπίζεται ειδικά για την περίπτωση αυτή, με απόφασή της, η Βουλή έχει το δικαίωμα να παρέμβει, δηλαδή να αναβάλλει ή/και να διακόψει οριστικά την διαδικασία ενώπιον του δικαστηρίου οποτεδήποτε θελήσει, δηλαδή και αν ακόμη έχει περαιωθεί η ακροαματική διαδικασία και αναμένεται η έκδοση της απόφασης. Με την θεσμοθέτηση όλων αυτών των ¨δικλείδων ασφαλείας¨, ουσιαστικά κόπηκαν όλοι οι δρόμοι που οδηγούν στην τιμωρία των Υπουργών και των συμμέτοχων σε τυχόν εγκληματικές πράξεις που τελούνται  κατά την άσκηση του κυβερνητικού έργου και λόγω της ατιμωρησίας αυτής, η κάθε κυβερνητική ομάδα απέκτησε το δικαίωμα να κάνει ότι θέλει, να μην κυβερνά με γνώμονα το κοινό συμφέρον του γενικού συνόλου, να παραβιάζει τα δικαιώματα των πολιτών, τους νόμους, το Σύνταγμα και τις προεκλογικές δεσμεύσεις βάσει των οποίων ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας, χωρίς καμία συνέπεια για τα μέλη της.

Μετά την θεσμοθέτηση της ατιμωρησίας, πολλοί από αυτούς που ήταν στην Βουλή το 2001, ανέλαβαν την διακυβέρνηση της χώρας επειδή  υποσχέθηκαν στον Ελληνικό Λαό ότι θα κάνουν την ¨επανίδρυση του κράτους δικαίου¨ οι πρώτοι και ότι ¨Λεφτά υπάρχουν¨ οι επόμενοι, αλλά όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων καμία σχέση δεν είχαν οι υποσχέσεις αυτές με τις μετέπειτα πράξεις των προσώπων αυτών. Ταυτόχρονα, μετά την θεσμοθέτηση της ατιμωρησίας, η κατάσταση στην Ελλάδα χειροτέρεψε μέρα με την μέρα, με θεαματική ενίσχυση φαινομένων διαφθοράς στη χώρα, αύξηση της εγκληματικότητας και επανεμφάνιση της τρομοκρατίας, ξέσπασμα σωρείας οικονομικών και πολιτικών σκανδάλων, άδειασμα των ταμείων, αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος και του δανεισμού, υποθήκευση του μέλλοντος πολλών γενεών Ελλήνων, παραποίηση στοιχείων που στάλθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διεθνή δυσφήμιση της χώρας, ακρίβεια, μείωση του εισοδήματος όλων των Ελλήνων, ελλείψεις στα νοσοκομεία και πολλά άλλα. Αποκορύφωμα όλων ήταν η πρόσφατη προσφυγή της Κυβέρνησης στην Τρόικα (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα). Με την προσφυγή αυτή, η Κυβέρνηση που είπε ότι ¨λεφτά υπάρχουν¨, ουσιαστικά αναγνώρισε ότι δεν είναι σε θέση να χειριστεί τα οικονομικά της χώρας που αποτελεί σημαντικό μέρος των καθηκόντων της και αντί να παραιτηθεί λόγω ανικανότητας, φώναξε κάποιους ξένους να ασκήσουν το σχετικό καθήκον, με αντάλλαγμα την παραχώρηση μέρους της εθνικής κυριαρχίας σε αυτούς.

Όμως: Βάσει του Συντάγματος, η Ελλάδα είναι μια δημοκρατική χώρα όπου : όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας μπορούν να συμμετέχουν μόνο όσοι δεν παραβιάζουν τους νόμους και το Σύνταγμα, η κυριαρχία ανήκει στον Λαό και αυτοί που ασχολούνται με τα κοινά, ασκούν την εξουσία τους μόνο υπέρ του Λαού και μόνο με τον τρόπο που διατάζει το Σύνταγμα των Ελλήνων, δηλαδή η νομοθετική εξουσία από την Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η εκτελεστική από την Κυβέρνηση και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η απονομή της δικαιοσύνης από τα δικαστήρια, μέσω των αποφάσεων τους που εκτελούνται στο Όνομα του Ελληνικού Λαού.

Εξαιτίας της εν λόγω διαδικασίας, τίποτα από αυτά δεν ισχύει πια, καθώς η λαϊκή κυριαρχία είναι ουσιαστικά πλασματική, η ισονομία καταργείται και οι εξουσίες στο Κράτος ασκούνται κατά το δοκούν με αυτονόητες και σοβαρότατες συνέπειες στη λειτουργία του πολιτεύματος και στα δικαιώματα των πολιτών. Οι σημαντικότεροι λόγοι που μας κάνουν να μιλήσουμε για εσχάτη προδοσία είναι :

Αγνοώντας εντελώς το Σύνταγμα και τον όρκο τους ότι θα είναι πιστοί στην Πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, ότι θα υπακούν στο Σύνταγμα και τους νόμους και ότι θα  εκπληρώνουν ευσυνείδητα τα καθήκοντά τους, οι Έλληνες βουλευτές:

1. Μέσω της ατιμωρησίας μετέτρεψαν το έγκλημα σε δικαίωμα προστατευμένο από το Σύνταγμα (!!!) και εξασφάλισαν στους εαυτούς τους ως εν δυνάμει κυβερνώντες, την δυνατότητα να κερδίζουν εκλογές με ψεύτικες υποσχέσεις, να ασκούν κατά το δοκούν κυβερνητικά καθήκοντα, να παραβιάζουν τα δικαιώματά μας, το Σύνταγμα και τους νόμους, αλλά να συμμετέχουν ανενόχλητοι στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας χωρίς να μπορούμε να τους εμποδίσουμε.

Με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά η κυριαρχία δεν ανήκει πια στον Λαό, καθώς οι αντιπρόσωποί μας δεν μας εκφράζουν, δεν εργάζονται για το κοινό συμφέρον του γενικού συνόλου, αλλά για το δικό τους προσωπικό συμφέρον και γενικά οι πολιτικοί μας ως απόλυτοι άρχοντες του τόπου, μετέτρεψαν την διακυβέρνηση της χώρας σε διαδικασία τύπου ¨Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει και οι εργοδότες πληρώνουν τον λογαριασμό¨. Μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες πολίτες, εργοδότες είμαστε και εμείς οι μηνυτές και ο λογαριασμός ανέρχεται αυτή την στιγμή σε περίπου 350 δις ευρώ, όσο και ο δανεισμός της χώρας που έγινε λόγω του ελλείμματος . Το έλλειμμα όμως προκλήθηκε από κακή διαχείριση και με αποκλειστική ευθύνη της κάθε Ελληνικής Κυβερνήσεως, η οποία ως επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας είναι η μόνη αρμόδια να αποφασίζει την έκταση των φόρων και των δασμών, να τους συλλέγει και να χρησιμοποιεί τα χρήματα για την πληρωμή των μισθών, των δημόσιων υπαλλήλων που η ίδια  προσλαμβάνει καθώς και όλων των άλλων κυβερνητικών δαπανών. Αυτοί που ευθύνονται για την θέσπιση της διαδικασίας (μη)απόδοσης ποινικών ευθυνών σε μέλη της Κυβέρνησης και Υφυπουργούς, είναι ηθικοί αυτουργοί και συνένοχοι τόσο στην δημιουργία – διόγκωση του ελλείμματος και του δανεισμού, όσο και συμμέτοχοι σε όποιες κυβερνητικές εγκληματικές πράξεις μας οδήγησαν στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα, ως χώρα και ως πολίτες, επειδή άνοιξαν την πόρτα στην εγκληματικότητα ,την επέτρεψαν, την νομιμοποίησαν και την ενθάρρυναν. Εάν όσοι πολιτικοί εγκλημάτησαν εις βάρος του Ελληνικού Λαού είχαν τιμωρηθεί έγκαιρα, δεν θα είχαμε φτάσει εδώ που είμαστε σήμερα. Επειδή αυτό δεν έγινε, οι παράνομες πράξεις και οι παραλείψεις των κυβερνώντων αυξήθηκαν, οι συνέπειες είναι σοβαρότατες και εμείς καλούμαστε να πληρώσουμε τα σπασμένα για λογαριασμό τους. Σκεφτείτε όμως τι θα γίνει εάν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί. Δεν έχουμε πιάσει πάτο. Υπάρχει αρκετός δρόμος ακόμα. Όλοι το ξέρουμε και όλοι το λέμε μεταξύ μας, αλλά η απλή διαπίστωση του προβλήματος δεν φτάνει. Εμείς έχουμε την απαίτηση να αποκτήσουμε επιτέλους εκείνο το κράτος δικαίου που το Σύνταγμα μας εγγυάται αλλά η Πολιτεία δεν μας το παρέχει επειδή αλλιώς ούτε ο ίδιος ο Θεός δεν θα μας σώσει.

(Σύνταγμα : αρθ. 1, 2, 4.1, 5.1, 25.1,2, 51.2, 59, 82.1, 85, 110, 120.2,3,4  και άμεσα ή έμμεσα όλες οι διατάξεις που προστατεύουν τα δικαιώματά μας στην ζωή, ελευθερία, υγεία, εργασία, περιουσία κλπ, ΕΣΔΑ: αρθ.1, 13, 14, 17,18 κλπ., ΠΚ αρθ. 134.2α, β, 134 Α ή/και 135)

2. Για να εξασφαλίσουν την ατιμωρησία, οι Έλληνες βουλευτές ως πρώην, νυν ή εν δυνάμει ¨Υπουργοί¨ και ενδεχομένως δράστες ή συμμέτοχοι σε κυβερνητικά εγκλήματα, ανέλαβαν το αποκλειστικό δικαίωμα έρευνας αυτών των αδικημάτων, της εντόπισης των δραστών, της διατύπωσης των σχετικών κατηγοριών, του έλεγχου των κατηγοριών μέσω αποφάσεων της Ολομελείας, της άσκησης της ποινικής δίωξης και της διακοπής της διαδικασίας απόδοσης ευθυνών. Με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά, μια ομάδα Ελλήνων αφαίρεσε από τους υπόλοιπους Έλληνες που δεν συμμετέχουμε στην νομοθετική λειτουργία της Πολιτείας και οι οποίοι είμαστε τα θύματα των ενδεχόμενων παράνομων πράξεων των κυβερνώντων, το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής ενώπιον των Εισαγγελικών Αρχών, από αυτές αφαίρεσαν το δικαίωμα – καθήκον να κινηθούν κατόπιν μηνύσεως, μηνυτήριας αναφοράς ή αυτεπάγγελτα και να ασκήσουν ποινική δίωξη σύμφωνα με τους νόμους και από τα δικαστήρια αφαίρεσαν το δικαίωμα – καθήκον να αποφασίσουν για το βάσιμο ή το αβάσιμο των κατηγοριών. Πολύ απλά, οι βουλευτές αποφάσισαν με το έτσι θέλω, ότι εμείς οι πολίτες είμαστε ανίκανοι να εκπροσωπήσουμε εαυτούς και συμφέροντα στην Δικαιοσύνη και δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε μια καταγγελία, ότι οι εισαγγελείς και οι δικαστές είναι ανίκανοι να χειριστούν τις αυθεντίες τους και ότι βασικά, οι μόνοι κατάλληλοι και αρμόδιοι να τα κάνουν όλα αυτά όταν πρόκειται για  κυβερνητικά εγκλήματα είναι η ¨νομοθετο-κυβερνητική¨ ομάδα, δηλαδή οι δράστες, οι συνάδελφοι, οι γνωστοί και οι φίλοι τους, μέσω διαδικασίας που εκτός πολλών άλλων, είναι αυτονόητο ότι δεν εξασφαλίζει τις απαραίτητες προϋποθέσεις της αμεροληψίας των όποιων αποφάσεων.

Στην πραγματικότητα όμως :

– εμείς δεν είμαστε πνευματικά ανίκανοι, δεν χρειαζόμαστε κηδεμόνες και σε κάθε περίπτωση, αυτή δεν είναι δουλειά των εκπροσώπων μας στο Κοινοβούλιο.

–  αναφορικά με την χρηστή απονομή της δικαιοσύνης, οι Έλληνες βουλευτές όταν δεν νομοθετούν, έχουν τα ίδια δικαιώματα που έχουμε όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες πολίτες (αρθ.4.1, Σ, αρθ.14 ΕΣΔΑ) και μπορούν να κάνουν μόνο ότι μπορούμε να κάνουμε και εμείς : Να καταγγείλουν στην Δικαιοσύνη με δική τους ευθύνη παράνομες πράξεις και παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους, να ονομάσουν τους υπεύθυνους εάν τους γνωρίζουν, είτε είναι είτε δεν είναι Υπουργοί (αρθ.13 ΕΣΔΑ) και να δηλώνουν παράσταση πολιτικής αγωγής, ενώ η Βουλή ως νομοθετική και μόνο εξουσία στο κράτος, έχει τα ίδια δικαιώματα που έχουν οι επαγγελματικοί σύλλογοι, οι ομοσπονδίες, τα συνδικάτα, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων  κλπ.

–  βάσει του Συντάγματος (μέρος τρίτο, τμήμα Γ), κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, δηλαδή κατά την διάρκεια του νομοθετικού έργου, σε σύγκριση με τρίτους, οι Έλληνες βουλευτές έχουν μια ενισχυμένη ελευθερία έκφρασης (Άρθρο 19 Οικουμενική Διακήρυξη, αρθ.10 ΕΣΔΑ) η οποία εκδηλώνεται ως σχεδόν απεριόριστη ελευθερία του λόγου και δικαίωμα ψήφου κατά συνείδηση. Η ελευθερία αυτή περιορίζεται μόνο από την απαγόρευση της συκοφαντικής δυσφήμισης και από τον όρκο των βουλευτών, να είναι πιστοί στην Πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούν τους νόμους και το Σύνταγμα και να εκπληρώνουν ευσυνείδητα τα καθήκοντά τους (αρθ.59,60,61). Πάλι βάσει του Συντάγματος,

(μέρος τρίτο, τμήμα Δ), κατά την άσκηση των καθηκόντων τους,  οι Έλληνες υπουργοί σε σύγκριση με τρίτους, δεν έχουν κανένα ενισχυμένο δικαίωμα το οποίο να απαιτεί κάποια ειδική προστασία, είναι υπάλληλοι κατά την έννοια του άρθρου 13 παρ. α του Ποινικού Κώδικακαι επειδή οι πράξεις τους επηρεάζουν άμεσα το κοινωνικό σύνολο, υποβάλλονται και αυτοί στην διαδικασία της ορκωμοσίας, πράγμα που ενισχύει όλες τις υποχρεώσεις τους. Κάνοντας όμως μια σύγκριση ανάμεσα στους βουλευτές και τους υπουργούς βάσει Συνταγματικών διατάξεων, διαπιστώνουμε ότι σε περίπτωση τέλεσης ποινικών αδικημάτων κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, κατηγορίες κατά των βουλευτών διατυπώνει όποιος θέλει με δική του ευθύνη, ποινική δίωξη ασκεί ο εισαγγελέας,προανάκριση κάνουν οι δικαστικοί λειτουργοί και οι υποθέσεις τους εκδικάζονται από τα κανονικά δικαστήρια όπως ακριβώς γίνεται με τους υπόλοιπους πολίτες εάν εγκληματήσουν κατά την άσκηση των δικών τους καθηκόντων, με εξαίρεση την συκοφαντική δυσφήμιση η οποία εκδικάζεται από εφετείο και όχι από πλημμελειοδικείο (αρθ.61.2), ενώ τα εγκλήματά τους παραγράφονται κανονικά, δηλαδή μετά 20 ή 15 έτη τα κακουργήματαανάλογα εάν ο νόμος προβλέπει γι’ αυτά την ποινή της ισόβιας κάθειρξης ή όχι και μετά 5 έτητα πλημμελήματα, με δυνατότητα παράτασης της παραγραφής για άλλα 5 ή 3 έτη αντίστοιχα. Στην περίπτωση των Ελλήνων υπουργών όμως,τις κατηγορίες εναντίον τους τις διατυπώνουν και τις ελέγχουν οι βουλευτέςπου δεν έχουν καμία αστική, ποινική ή διοικητική ευθύνη αναφορικά με τις πράξεις αυτές, ποινική δίωξηασκεί η Βουλή, οι υποθέσεις εκδικάζονται από Ειδικό Δικαστήριο, η διαδικασία απόδοσης των ευθυνών μπορεί να διακοπεί ανά πάσα στιγμή με παρέμβαση της Βουλής και τα εγκλήματά τους παραγράφονται σε λίγα χρόνια, κάτω από 8 σύμφωνα με το Σύνταγμα και το πολύ 10 σύμφωνα με τον νόμο περί της ποινικής ευθύνης υπουργών. Δηλαδή, για εσχάτη προδοσία λόγου χάριν, τον βουλευτή τον κατηγορεί ο καθένας, τον διώκει ο εισαγγελέας, τον δικάζει το μικτό ορκωτό δικαστήριο, η Βουλή δεν μπορεί να σταματήσει την διαδικασία  και το έγκλημά του παραγράφεται σε 20 ή 25 χρόνια από την αποκατάσταση της νομιμότητας, ενώ τον Υπουργό τον κατηγορούν και τον διώκουν κατά το δοκούν οι βουλευτές, τον δικάζει το Ειδικό Δικαστήριο και το έγκλημά του παραγράφεται το πολύ σε 10 χρόνια (με την παράταση) από την τέλεση του αδικήματος. Εάν κοιτάξουμε και την συκοφαντική δυσφήμιση, διαπιστώνουμε ότι αυτή η αξιόποινη πράξη μπορεί να παραγράφει μετά από 8 χρόνια αν τελείται από βουλευτή και μετά από 10 χρόνια εάν τελείται από Υπουργό. Αυτόσημαίνει ότι, εάν πρόκειται για ένα και μόνο  πρόσωπο το οποίο είναι ταυτόχρονα υπουργός και βουλευτής όπως συμβαίνει συνήθως, αυτό το πρόσωπο και για το ίδιο ακριβώς έγκλημα, έχει διαφορετική μεταχείριση από το νόμο. Βάσει του  Συντάγματος όμως, όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, πράγμα που σημαίνει και ότι για το κάθε έγκλημα υπάρχει ένας νόμος που ισχύει για όλους, μια διαδικασία, μια τιμωρία, ένας χρόνος παραγραφής και ίδια δικαιώματα των κατηγορούμενων. Όπως είδαμε όμως, ούτε καν ως μονάδα ο Έλληνας που είναι ταυτόχρονα βουλευτής και υπουργός δεν έχει την ίδια μεταχείριση για το ίδιο έγκλημα.

– στην Ελλάδα, μόνο το σύστημα διακυβέρνησης είναι κοινοβουλευτικό, όχι και το σύστημα απονομής δικαιοσύνης. Συγκεκριμένα, ως πολίτες της Ελλάδας, δώσαμε στους βουλευτές μας (αρθ. 51.2 , 26.2,) μόνο το δικαίωμα να μας εκπροσωπήσουν στην νομοθετική εξουσία μέσω της οποίας να ελέγχουν πολιτικά την Κυβέρνηση, υπερψηφίζοντας ή καταψηφίζοντας τα νομοσχέδια και τις προτάσεις νόμου που φέρνει προς συζήτηση στην Βουλή και όταν χρειαστεί, να άρει ακόμα και την εμπιστοσύνη της σε αυτήν. 

Την εξουσία της χρηστής απονομής της δικαιοσύνης,την δώσαμε επίτηδες ως λαός σε άλλους, υπό τον όρο ότι θα την ασκήσουν πάντα υπέρ μας μέσω δικαστικών αποφάσεων που εκτελούνται στο όνομα του Ελληνικού Λαού. Συγκεκριμένα, θέλοντας να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι η απονομή της δικαιοσύνης θα είναι αντικειμενική, έγκαιρη, έγκυρη και αποτελεσματική και ότι η τήρηση και η αποκατάσταση της νομιμότητας, θα γίνουν όπως ακριβώς επιτάσσουν το Σύνταγμα, οι νόμοι, οι διεθνείς κανόνες δικαίου και οι διεθνείς συμβάσεις που κατά κανόνα δεν γνωρίζουμε εμείς και οι αντιπρόσωποί μας, αλλά πρέπει να τηρηθούν αναγκαστικά επειδή  έχουν υπερνομοθετική ισχύ (αρθ.28.1 Σ), ενσυνείδητα δεχθήκαμε το συνταγματικό αυτοπεριορισμό της λαϊκής κυριαρχίας μας και αναθέσαμε αυτές τις αρμοδιότητες απευθείας σε επαγγελματίες. Αυτοί οι επαγγελματίες είναι δικαστικοί λειτουργοί, οι οποίοι έχουν τα κατάλληλα προσόντα, την εκπαίδευση και την πείρα, προκείμενου να εκτελέσουν σωστά τα καθήκοντά τους και μάλιστα, κάτω από πολλαπλούς ελέγχους της ορθότητας των αποφάσεών τους και με την επιβολή κυρώσεων εάν δεν τα ασκούν ορθά. Αυτή είναι η τρίτη εξουσία στο κράτος, (λειτουργία της Πολιτείας),  είναι εντελώς ανεξάρτητη και η όποια αφαίρεση αρμοδιοτήτων ή παρέμβαση στο έργο της, απαγορεύεται εντελώς.Υπενθυμίζουμε ότι η διαδικασία της χρηστής απονομής της δικαιοσύνης αρχίζει με την κατάθεση της αγωγής ή της καταγγελίας, ολοκληρώνεται με την εκτέλεση της απόφασης στο όνομα του Ελληνικού Λαού και οι προϋποθέσεις επίτευξης του ορθού αποτελέσματος καλύπτουν όλες τις φάσεις, από την αρχή έως το τέλος της διαδικασίας.

Αλλιώς : Έννομη προστασία παρέχουν μόνο τα νόμιμα, ανεξάρτητα και αμερόληπτα  δικαστήρια, τα οποία εντός λογικής προθεσμίας αποφασίζουν για το βάσιμο πάσης κατηγορίας ποινικής φύσεως μέσα από ειδικά και εμπεριστατωμένα αιτιολογημένες αποφάσεις και όχι από την Ολομέλεια της Βουλής μέσω των απαλλακτικών αποφάσεων με τις οποίες ισοδυναμεί η κάθε απόφαση να μη συγκροτηθεί ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή, να μη ασκηθεί ποινική δίωξη ή να σταματήσει η δίωξη, η προδικασία ή και η  κύρια διαδικασία ακόμα, οποτεδήποτε θελήσει η Βουλή.

Συνεπώς, πράττοντας έτσι οι νομοθέτες, μέσω της συγκεκριμένης διαδικασίας, ανέθεσαν στους εαυτούς τους απαγορευμένη από τα άρθρα 1παρ.2 και 3, 26 και 87 του Συντάγματος, δικαστική εξουσία και έδωσαν σε μέλη της Κυβέρνησης (εκτελεστική εξουσία) και στους φερόμενους ως δράστες το δικαίωμα να απονέμουν και αυτοί δικαιοσύνη. Κατάργησαν έτσι την όποια έννοια χρηστής απονομής της δικαιοσύνης, την όποια ανεξαρτησία των εξουσιών στο Κράτος και τον Συνταγματικό τρόπο άσκησής τους. Ταυτόχρονα, παραβίασαν τις αρχές της ισότητας των Ελλήνων ενώπιον του Νόμου, της απαγόρευσης των διακρίσεων και της καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος, της ελεύθερης συμμετοχής του καθενός στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας μόνο εάν δεν παραβιάζει το Σύνταγμα και τους νόμους, της πραγματικής προσφυγής στην Δικαιοσύνη, της προστασίας όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων από το κράτος,  κλπ. 

(Σύνταγμα : αρθ.1, 4.1, 5.1, 20, 25, 26, 28, 51.2, 52, 59, 70, 85, 87επ, 110, 120,  ΕΣΔΑ: αρθ.1, 6, 13, 14, 17, 18 ΠΚ:αρθ. 134.2, 134 Α ε, στ, ζ, η ή/και 135 )

3) Έχοντας υπόψη ότι η εν λόγω διαδικασία απόδοσης ποινικών ευθυνών καλύπτει εκτός από τους υπουργούς και όλους τους συμμέτοχους σε πλημμελήματα και κακουργήματα που τελούνται κατά την άσκηση του κυβερνητικού έργου, όποιοι και αν είναι αυτοί, σημαίνει ότι και αυτά τα άτομα έχουν ειδική μεταχείριση από τον νόμο και μπορούν να αθωωθούν όχι από τα δικαστήρια αλλά από την  Βουλή, εάν αυτή αποφασίσει να σταματήσει την κύρια διαδικασία ενώπιον του ειδικού δικαστηρίου. (Σύνταγμα, αρθ. 4.1, 5.1, 20, 25, 26,28, 59  ΕΣΔΑ 6,13,14,17,18)

Εξαιτίας όλων των προαναφερόμενων,  θεωρούμε ότι η Βουλή θεσμοθέτησε το άρθρο 86 του Συντάγματος και τον νόμο 3126/19.03.2003 κατά κατάλυση του Συντάγματος των Ελλήνων, με σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτήν και ασκούνται μόνο όπως το Σύνταγμα διατάζει, δηλαδή η νομοθετική εξουσία από την Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η εκτελεστική από την Κυβέρνηση και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η απονομή της δικαιοσύνης από τα δικαστήρια.

Θεωρούμε επίσης, ότι τα μέλη της Βουλής τέλεσαν τις πράξεις αυτές εν γνώσει και προς ίδιον όφελος, αφού ως βουλευτές και μερικοί από αυτούς ως μέλη της Κυβέρνησης, έδωσαν τουλάχιστον μια φορά όρκο ότι θα είναι πιστοί στην Πατρίδα και το δημοκρατικό Πολίτευμα, ότι θα υπακούουν στο Σύνταγμα και τους νόμους και θα ασκούν ενσυνείδητα τα καθήκοντα τους. Με τον όρκο τους επιβεβαίωσαν ότι γνωρίζουν το Σύνταγμα και τα καθήκοντα τους, καθώς είναι αδιανόητο να ορκιστεί κάποιος ότι θα κάνει πράγματα τα οποία δεν γνωρίζει ή με τα οποία διαφωνεί. Έπειτα, μια που υπάρχει η γνώση, αυτονόητο είναι και ότι όποιος παραβιάζει τον όρκο που έδωσε, έχει άμεσο προσωπικό συμφέρον / όφελος. Συνεπώς, επειδή οι βουλευτές γνώριζαν το Σύνταγμα, γνώριζαν την δέσμευση του νομοθέτη από αυτό, όπως γνώριζαν και την υποχρέωσή τους να  εμποδίσουν με κάθε μέσο την κατάλυσή του και κατ΄επέκταση, όσοι πρότειναν την εν λόγω διαδικασία, όσοι την ψήφισαν και όσοι δεν την ψήφισαν, διέπραξαν εν γνώσει εσχάτη προδοσία δια πράξεως ή παραλείψεως και το έκαναν έχοντας προσωπικό συμφέρον. Και μάλιστα μεγάλο. Αλλιώς γιατί να διακινδυνεύει κανείς να διαπράξει ένα τέτοιο έγκλημα; Κατά την γνώμη μας, εάν οι βουλευτές δεν είχαν συμφέρον από την μη διαλεύκανση των εγκλημάτων πού τελούνται κατά την διάρκεια του κυβερνητικού έργου και από την ατιμωρησία των Υπουργών και των συμμέτοχων, όχι μόνο ότι δεν θα θεσμοθετούσαν την εν λόγω διαδικασία  (μη) απόδοσης ποινικών ευθυνών, αλλά θα είχαν καταγγείλει αμέσως στις εισαγγελικές αρχές απόπειρα κατάλυσης του Συντάγματος και θα απέσυραν επί τόπου την εμπιστοσύνη της Βουλής από την Κυβέρνηση που την πρότεινε. Μόνο τότε θα είχαν κάνει τα πάντα για να εμποδίσουν με κάθε μέσο το σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας μέσω της κατάλυσης του Συντάγματος, όπως το άρθρο 120 επιτάσσει. Δεν το έκαναν όμως.

Τέλος, 

Επειδή βάσει του Συντάγματος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ο μοναδικός Έλληνας στον οποίο δεν αποδίδονται ευθύνες για πράξεις που έχει ενεργήσει κατά την άσκηση των καθηκόντων του, με εξαίρεση την εσχάτη προδοσία και την παραβίαση, με πρόθεση, του Συντάγματος,

Επειδή  όσοι βρίσκονται στην βουλή πρέπει να εκπροσωπούν εμάς και τα κοινά συμφέροντά μας, όχι τους εαυτούς τους και τα συμφέροντά τους, και έχουν εκλεγεί βάσει συγκεκριμένων δεσμεύσεων και υπό τον όρο ότι θα είναι πιστοί στην Πατρίδα και το δημοκρατικό Πολίτευμα, ότι θα υπακούν στο Σύνταγμα και τους νόμους και ότι θα  εκπληρώνουν ευσυνείδητα τα καθήκοντά τους αλλά δεν το έκαναν,

Επειδή  η κατά το δοκούν άσκηση των εξουσιών στο Κράτος και η παρανομία, δεν ανήκουν στα καθήκοντα που αναθέσαμε ως πολίτες στους αντιπρόσωπούς μας και γενικά στους πολιτικούς  μέσω των εκλογών και μέσω του Συντάγματός των Ελλήνων ως υπέρτατος νόμος του Κράτους και απόλυτος εγγυητής της λαϊκής κυριαρχίας,

Επειδή οι βουλευτές είναι εκπρόσωποί μας στην νομοθετική εξουσία όταν την ασκούν με υποταγή στο Σύνταγμα και δεν είναι μηνυτές στην θέση μας, ανακριτές, εισαγγελείς και δικαστές,

Επειδή εισαγγελείς και δικαστές μπορούν να είναι μόνο δικαστικοί λειτουργοί οι οποίοι διορίζονται με προεδρικό διάταγμα, σύμφωνα με νόμο που ορίζει τα προσόντα και τη διαδικασία της επιλογής τους και στους οποίους απαγορεύεται η συμμετοχή στην Κυβέρνηση και η παροχή κάθε άλλης μισθωτής υπηρεσίας,

Επειδή ως αναπόσπαστο μέρος του Ελληνικού Λαού θιγόμαστε άμεσα από την απώλεια της λαϊκής κυριαρχίας και λόγω της δυσλειτουργίας του πολιτεύματος, επηρεάζονται δυσμενέστατα όλοι οι τομείς της ζωής μας και παραβιάζονται άμεσα ή έμμεσα, όλα τα αναγνωρισμένα και εγγυημένα από το κράτος και το Σύνταγμα δικαιώματά μας,

Επειδή τώρα καταλάβαμε ότι τελέστηκε το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας καισύμφωνα με τις διατάξεις του Συντάγματος της Ελλάδος ( άρθρα 120 § 2,3, 4 ) ως Έλληνες πολίτες υποχρεούμαστε να υπερασπίσουμε την τήρηση του Συντάγματος και την δέσμευση του νομοθέτη σε αυτό,

Επειδή σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 13 της ΕΣΔΑ έχουμε το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής ενώπιον της εθνικής αρχής κατά προσώπων που ασκούν δημόσια καθήκοντα,  

Καταθέτουμε την παρούσα μηνυτήρια αναφορά – μήνυση

Και με την επιφύλαξη κάθε άλλου δικαιώματός μας, 

Ζητάμε:

1. Να ελεγχθούν αμέσως οι ισχυρισμοί μας ότι διαπράχτηκε εσχάτη προδοσία για τους λόγους που παρουσιάσαμε ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο, από τα πρόσωπα τα οποία αναφέραμε αλλά ενδεχομένως και από άλλα πρόσωπα τα οποία άμεσα ή έμμεσα συμμετείχαν σε αυτό, να παρθούν όλα τα νόμιμα αναγκαία μέτρα για την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων, την αποκατάσταση της νομιμότητας όπως και των ζημιών που έχουν προκληθεί από τις παράνομες πράξεις που θα διαπιστωθούν.

2. Όλοι οι δικαστικοί λειτουργοί που θα εξετάσουν την μηνυτήρια αναφορά – μήνυσή μας να ενεργήσουν σύμφωνα με το άρθρο 120 του Συντάγματος, ανάλογα με την νόμιμη εξουσία που έχουν, όπως κάνουμε και εμείς.

3. Έχοντας άμεσο έννομο συμφέρον,

α. Ζητάμε

– την παραδειγματική τιμωρία όλων των Ελλήνων Βουλευτών της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων, είτε επειδή ψηφίσαν την εν λόγω διαδικασία είτε επειδή δεν εμπόδισαν με κάθε μέσο την κατάλυση του Συντάγματος.

– την άμεση αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματός μας όπου η κυριαρχία ανήκει στον Λαό και όλες οι εξουσίες  ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα και όχι κατά το δοκούν

– την άμεση αποκατάσταση των θεμελιωδών αρχών και θεσμών που έχουν καταλυθεί, αλλοιωθεί ή απενεργοποιηθεί,

– να υποχρεωθούν / αναγκαστούν οι ένοχοι να καταθέσουν στον «Λογαριασμό Αλληλεγγύης για την απόσβεση δημοσίου χρέους» ο οποίος υπάρχει στην Τράπεζα της Ελλάδος με κωδικό 26132462, το συνολικό πόσο των 60.000.000.000 εύρω ως μερική αποκατάσταση των ζημιών που έχουν προκληθεί από το 2001 μέχρι σήμερα αλλιώς  να δημευτεί όλη η περιουσία τους.

β. Δηλώνουμε παράσταση πολιτικής αγωγής για χρηματική ικανοποίηση (για 44 ευρώ, υπό την επιφύλαξη για επιπλέον).

Επιφυλασσόμαστε να προσκομίσουμε έγγραφα και να υποβάλουμε υπόμνημα.

Διευκρινίζουμε ότι η αναθεώρηση του Συντάγματος ολοκληρώθηκε με το ψήφισμα της 6ης Απριλίου 2001 της Ζ’ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων, που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 84Α/17.4.2001. (ΦΕΚ 85Α/18.04.2001) αλλά δεν ξέρουμε επακριβώς την τότε σύνθεση της Ολομέλειας, επειδή στη σχετική ιστοσελίδα της Βουλής δεν εμφανίζονται τα ονόματα των βουλευτών και ούτε από άλλη πηγή βρήκαμε τον σχετικό κατάλογο. Γι’αυτό, προσκομίζουμε με κάθε επιφύλαξη τα πρακτικά της πρώτης συνεδρίασης της Ζ΄Αναθεωρητικής Βουλής (εγγρ. Α) όπου καταγράφονται όλα τα ονόματα των τότε βουλευτών, αλλά δεν ξέρουμε εάν η σύνθεση άλλαξε εκ των υστέρων ή όχι. Αυτή ενδέχεται να είναι και η σύνθεση της Ολομελείας η οποία θέσπισε και τον νόμο 3126/19.03.2003, αλλά δεν είμαστε σίγουροι ούτε γι’αυτό.  Επιφυλασσόμαστε να καταθέσουμε τους σχετικούς καταλόγους μόλις τους βρούμε

Προσκομίζουμε: 

Α. Πρακτικά της Βουλής, πρώτη συνεδρίαση της Ζ’ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων, 20 Απριλίου 2000 όπου υπάρχουν τα ονόματα των τότε βουλευτών  Πηγή :  HYPERLINK “http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/SYN-20400.pdf”

Β. Το ψήφισμα της 6ης Απριλίου 2001 της Ζ’ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων (ένα μέρος από τα πρακτικά της Ολομελείας) , μόνο σε ηλεκτρονική μορφή λόγω του όγκου  “http://anatheorisi.parliament.gr/ana_2001/04062001.doc”

Ενδεικτικά μια σελίδα από αυτό το ψήφισμα όπου υπάρχουν κάποια από τα ονόματα των βουλευτών (μάλλον 280) αλλά δεν εμφανίζονται σωστά ώστε να μπορούν να διαβαστούν Πηγή :  http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/SYN040601.pdf

Γ. Πρακτικά της Βουλής, Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2003, ομόφωνη ψήφιση επί της αρχής του σχεδίου νόμου για ¨ Ποινική ευθύνη των Υπουργών¨   http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/SYN20030218.pdf

Δ. ΦΕΚ , τεύχος πρώτο, αριθμός φύλλου 66 , ημερομηνία 19η Μαρτίου 2003, ΝΟΜΟΣ ΥΠ΄ΑΡΙΘ 3126 http://www.civilitas.gr/books/laws/3126-2003.pdf

Ε. Όλα τα άρθρα τα οποία επικαλούμαστε στην μήνυσή μας και οι σχετικές ιστοσελίδες όπου μπορούν να βρεθούν

ΣΤ. Οπτικός δίσκος που εμπεριέχει σε ηλεκτρονική μορφή την μηνυτήρια αναφορά – μήνυσή μας και όλα τα συνοδευτικά της

Ζ. Ενδεικτικές αποδείξεις 

Η μήνυσή μας είναι αυταπόδεικτη αλλά για να βοηθήσουμε το έργο της δικαιοσύνης προσκομίζουμε μερικές ενδεικτικές αποδείξεις των λεγόμενών μας.

1. Δηλώσεις του ιδίου του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια σχετικά με την ατιμωρησία των πολιτικών και αίτημα για το τερματισμό της. Στις 3 Μάιου 2010, ο Πρόεδρος ζήτησε μεταξύ άλλων : «μηδενική ανοχή απέναντι σε οποιαδήποτε εξαίρεση πολιτικού από τους κανόνες που ισχύουν για τους πολίτες, είτε πρόκειται για τα μικρά είτε για τα μεγάλα »

HYPERLINK “http://www.megatv.com/megagegonota/summary.asp?catid=17532&subid=2&pubid=6908741”  HYPERLINK “http://www.e-go.gr/news/article.asp?catid=17826&subid=2&pubid=8118791”  HYPERLINK “http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artid=329444&dt=04/05/2010”

2. Αναζήτηση στο Google για ¨Επανίδρυση του κράτους δικαίου¨ (67,600 αποτελέσματα ) και η ¨Συγγνώμη Σαμαρά για τα πεπραγμένα Καραμανλή¨

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=11378945

HYPERLINK “http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4571632”

3.Αναζήτηση στο Google για ¨Λεφτά υπάρχουν ¨ (8,940,000 αποτελέσματα) 

4. Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, Καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον της Ελλάδας , χρηματικές ποινές , επιστροφές και αποζημιώσεις 

4.1Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ)

HYPERLINK “http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_civ_12_17/03/2010_394418” http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_civ_12_17/03/2010_394418  HYPERLINK “http://www.newstime.gr/?i=nt.el.article&id=7325” http://www.newstime.gr/?i=nt.el.article&id=7325 7 Ιουλίου 2010  HYPERLINK “http://drasi.skai.gr/?p=3262ω” http://drasi.skai.gr/?p=3262ω

4.2 Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ)

4.2.1  Καταδίκες της Ελλάδας από το ΕΔΑΔ 02 Απριλίου 2009, http://www.sigmalive.com/news/greece/139865  Ένδεκα καταδικαστικές αποφάσεις κατά της Ελλάδος, εξέδωσε σήμερα το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,…..

4.2.2  Από 01 Ιανουαρίου και μέχρι 22 Ιουλίου 2010 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξέδωσε 38 καταδικαστικές αποφάσεις  HYPERLINK “http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/search.asp?sessionid=44986722&skin=hudoc-en” http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/search.asp?sessionid=44986722&skin=hudoc-en

5.Πρώτοι σε διαφθορά, απάτες, ναρκωτικά, πορτοφολάδες

άρθρο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ το οποίο δημοσιεύθηκε στις 11/06/2007 , Στοιχεία – σοκ για την εγκληματικότητα στην Ελλάδα Άρθρο, 31 Ιανουαρίου 2010

HYPERLINK “http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=11.06.2007,id=20265836” http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=11.06.2007,id=20265836  HYPERLINK “http://www.madata.gr/epikairotita/social/51290.html”

6. Χώρα με έλλειψη διαφάνειας και αυξημένη διαφθορά η Ελλάδα  HYPERLINK “http://www.express.gr/news/ellada/234381oz_20091118234381.php3” http://www.express.gr/news/ellada/234381oz_20091118234381.php3

7.Σκάνδαλα και αποπροσανατολισμοί , Athens Voice, 03/06/2010 

HYPERLINK “http://www.typos.metarithmisi.gr/el/readText.asp?textID=8564”

HYPERLINK “http://kostasxan.blogspot.com/2010/07/blog-post_5779.html” Πως με… κόλπα καλύπτονται τα σκάνδαλα και η ατιμωρησία βασιλεύειhttp://kostasxan.blogspot.com/2010/07/blog-post_5779.html

8.Τέσσερα σκάνδαλα που κόστισαν δισ. http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_26/04/2009_312343

9.  HYPERLINK “http://www.spindoc.gr/archives/3410” Σκάνδαλα σε ελληνικά νοσοκομεία την τετραετία 2002 – 2005 αποκαλύπτουν Βρετανοί

HYPERLINK “http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathbreak_1_15/04/2010_332991” http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathbreak_1_15/04/2010_332991

HYPERLINK “http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4553191&ct=1” http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4553191&ct=1

10. Σε «κώμα» η δημόσια Υγεία 

http://www.inews.gr/29/se-koma-i-dimosia-ygeia.htm

Σε… κώμα τα νοσοκομεία (Ιούνιος 20101)  HYPERLINK “http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=15046948”

http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231048546

11. Έκθεση σοκ αποκαλύπτει πως το δημόσιο χρέος της Ελλάδας ήταν τον Ιανουάριο του 2010 μεγαλύτερο από 300 δις εύρω που μας έλεγαν (21/1/2010 )  HYPERLINK “http://www.inews.gr/88/ekthesi-sok-apokalyptei-pos-to-dimosio-chreos-tis-elladas-einai-parapano-apo-ta-300disefro-pou-mas-lenediavaste-kai-frixte.htm”

12. Greece’s budget deficit worse than first thought  HYPERLINK “http://news.bbc.co.uk/2/hi/8637270.stm” http://news.bbc.co.uk/2/hi/8637270.stm

13.  HYPERLINK “http://www.google.com/advanced_search?q=greece+corruption+debt&hl=el&rls=com.microsoft:en-US” Σύνθετη αναζήτηση  για ¨Greece corruption debt ¨

http://www.google.com/search?hl=el&rls=com.microsoft%3Aen-US&q=Greece+corruption+debt+&btnG=…..

Σχετικά με 12,700,000 αποτελέσματα (0.32 δευτερόλεπτα)

14. Ποινική Ευθύνη Υπουργών, άρθρο

HYPERLINK “http://edo-makedonia.pblogs.gr/2010/05/idoy-o-arhitektwn-ths-atimwrhsias-twn-politikwn.html” http://edo-makedonia.pblogs.gr/2010/05/idoy-o-arhitektwn-ths-atimwrhsias-twn-politikwn.html,  HYPERLINK “http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=139575&cid=6” http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=139575&cid=6

Το άλλο πόνημα που ευτελίζει το δημόσιο βίο είναι ο νόμος 3126, …

15.  HYPERLINK “http://www.google.com/advanced_search?q=%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%… “ Σύνθετη αναζήτηση για ¨ατιμωρησία Ελλάδα¨ 470,000 αποτελέσματα (0.17 δευτερόλεπτα)

16. Ζητιάνα η Αφροδίτη της Μήλου σε νέο εξώφυλλο του Focus  HYPERLINK “http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4572826” http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4572826

HYPERLINK “http://assets.tanea.gr/files/2010-05-03/thumbs/AFRODITH%20ZHTIANA%2003_450x.jpg” \o “”  INCLUDEPICTURE “http://assets.tanea.gr/files/2010-05-03/thumbs/AFRODITH%20ZHTIANA%2003_232x.jpg” \* MERGEFORMATINET

Χαλκίδα, 29 Ιουλίου 2010

Οι μηνυτές

Κωνσταντίνος Μυλωνάς

Χριστίνα Σαλεμή

 

ΥΠΟΜΝΗΜΑ 1

 

Προς: Εισαγγελία Πρωτοδικών Χαλκίδας και πάσα αρμόδια Εισαγγελική Αρχή

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Κύριε/-α Εισαγγελέα,

Στις 29.07.2010, οι κάτωθι υπογεγραμμένοι Κωνσταντίνος Μυλωνάς και Χριστίνα Σαλεμή, κάτοικοι Κ.Δ Παραλίας Αυλίδας του Δήμου Χαλκίδος καταθέσαμε στην Εισαγγελέα Πρωτόδικων ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΠΥΡΙΔΩΝΙΔΟΥ,  ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ – ΜΗΝΥΣΗ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ κατά Όλων των Ελλήνων Βουλευτών της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων (Απρίλιος 2000/Μάρτιος 2004) και παντός άλλου υπευθύνου.

Συγκεκριμένα,

– καταγγείλαμε ότι διά της θέσπισης της διαδικασίας απόδοσης ποινικών ευθυνών κατά Υπουργών όπως αυτή καθορίζεται από το αρθ. 86 του Συντάγματος και το νόμο 3126/19.03.2003, οι βουλευτές της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων έχουν διαπράξει το έγκλημα της έσχατης προδοσίας σύμφωνα με το άρθρο 134.2 α, β, το άρθρο 134 Α ε, στ, ζ, η , ή/και το άρθρο 135 παρ.1-4 του Ποινικού Κώδικα, διότι παραβίασαν κυρίως τα άρθρα 1, 2, 4.1, 5.1, 20, 25, 26, 28, 51.2, 52, 59, 70, 82.1, 85, 87 à 100 Α, 110, 120.2,3,4 του Συντάγματος των Ελλήνων και τα άρθρα 1, 6, 13, 14, 17 και 18 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών-ΕΣΔΑ η οποία έχει υπερνομοθετική ισχύ. (Μήνυση – παράβολο πολιτικής αγωγής 4159298 – 5109947-8, παράβολο δημοσίου 5109943-44-5109945-46)

– και ζητήσαμε  τον έλεγχο όλων των πράξεων που σχετίζονται με την θέσπιση αυτής της διαδικασίας για να διαπιστωθεί εάν τελέσθηκαν και άλλες εγκληματικές πράξεις από τα ίδια ή/και διαφορετικά πρόσωπα, για τους ίδιους ή/και για διαφορετικούς λόγους από αυτούς που προβάλαμε εμείς (μηνυτήρια αναφορά).

Όλοι οι δικαστικοί λειτουργοί που θα εξετάζαν την μηνυτήρια αναφορά – μήνυσή μας, ζητήσαμε να ενεργήσουν άμεσα σύμφωνα με το άρθρο 120 του Συντάγματος και ανάλογα με την νόμιμη εξουσία που έχουν, όπως κάναμε και εμείς.

Με το παρών υπόμνημα προσκομίζουμε :

α) Τελευταία σύνθεση ολομέλειας Ι’ Περιόδου (20/04/2000 – 10/02/2004) και  Αντικαταστάσεις Βουλευτών κατά τη διάρκεια της Περιόδου

β) Μεταγενέστερα (κυρίως) της μηνύσεως μας στοιχεία, ήτοι το από 8.2.2011 Βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου του αρθ.86 του Συντάγματος και την Αιτιολογική Έκθεση για την τροποποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, τα οποία αποδεικνύουν πλήρως και με τον πιο επίσημο τρόπο, την αυτονόητη και αυταπόδεικτη άλλωστε βασιμότητα της μηνύσεως μας.

Συγκεκριμένα :

1. Στις 8.2.2011 με  Βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου του άρθρου 86 του Συντάγματος (έγγραφο Υ1.1),  διατάχτηκε η οριστική παύση της ποινικής δίωξης, την οποία εκπρόθεσμα η Βουλή άσκησε κατά τριών πρώην πολιτικών – δύο από τους οποίους ήταν και μέλη της καταγγελλόμενης Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής – και η παραπομπή των συγκατηγορούμενών τους, μη πολιτικά πρόσωπα στην τακτική δικαιοσύνη. Με την παραπομπή αυτή διαφώνησαν όμως 2 από τα 5 μέλη του Συμβουλίου, επειδή κατά την γνώμη τους, η ανάκριση πρέπει να περατωθεί με αμετάκλητο βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου για όλους τους κατηγορούμενους, καθώς η βούληση τόσο του συντακτικού όσο και του κοινού νομοθέτη είναι να επιληφθεί συνολικώς της υποθέσεως ένα δικαστικό όργανο και να τηρηθεί έτσι και η αρχή της  ισότητας μεταξύ πολιτικών και μη πολιτικών προσώπων.

Όσο  για τους τρεις πρώην πολιτικούς, τους οποίους η Βουλή είχε κατηγορήσει για κακουργηματικές πράξεις που φέρεται ότι τέλεσαν κατά την περίοδο 2004 – 2006, η απόφαση του Συμβουλίου για την οριστική παύση της ποινικής δίωξης ήταν ομόφωνη.

Για την ιστορία διευκρινίζουμε ότι για την “διερεύνηση”  της υπόθεσης αυτής (Βατοπέδι), η Βουλή δημιούργησε μία ειδική εξεταστική επιτροπή το 2008 από 23 βουλευτές  και μία το 2010, δηλαδή μετά το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου από  την τέλεση του  αδικήματος και συνεπώς, όταν πια ούτε η Βουλή ούτε κανένας άλλος δεν μπορούσαν να ασκήσουν  ποινική δίωξη κατά πολιτικών προσώπων όπως το περίφημο αρθ.86 του Συντάγματος προβλέπει, οι πάντες το γνωρίζαν (ενδεικτικά δημοσιεύματα εγγρ. Υ1.4) και το Δικαστικό Συμβούλιο το επιβεβαίωσε ομόφωνα, ενώ η Βουλή δεν είχε πια αρμοδιότητα κατά το αρθ. 86 του Συντάγματος να εξετάζει και να ανακρίνει μη πολιτικά πρόσωπα . Αναρωτιόμαστε τι θα συμβεί εάν όλοι αυτοί οι πολίτες  θα προσφύγουν στη Δικαιοσύνη και πόσο θα μας κοστίσει εάν δικαιωθούν. Η πρώτη εξεταστική επιτροπή ήταν εμπρόθεσμη, αποτελείτο από 23 βουλευτές, πραγματοποίησε συνολικά 47 συνεδριάσεις για τις οποίες ο κάθε βουλευτής-μέλος εισέπραξε από 13.583 ευρώ, αλλά δεν εντόπισε καμία πολιτική ευθύνη. Έχοντας υπόψιν ότι πολλές φορές γινόταν συνεδριάσεις και πρωί και απόγευμα, προκύπτει ότι πέραν της αποζημίωσης τους, εισέπρατταν οι βουλευτές και ημερήσιο μπόνους 570 ευρώ. (εγγρ. Υ1.4)

Επειδή μεταξύ άλλων αποδείχτηκε εμπράκτως :

α) η Θεσμοθέτηση  της ατιμωρησιάς των πολιτικών διά του αρθ.86 του Συντάγματος και του εκτελεστικού του νόμου 3126/2003, η οποία ατιμωρησία αντιβαίνει κυρίως στις διατάξεις του μη αναθεωρούμενου άρθρου 5.1 του Συντάγματος επειδή επιτρέπεται έτσι  η ανενόχλητη συμμετοχή στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, ατόμων που παραβίασαν το Σύνταγμα και τα δικαιώματα άλλων, με ανυπολόγιστες δυσμενείς συνέπειες στην λειτουργία του πολιτεύματος και στα δικαιώματα των πολιτών, αφού μπορούν να ασκήσουν ελεύθερα την εξουσία τους κατά του λαού και του Έθνους (αρθ. 1Σ) και πολλοί το έκαναν. Μια από τις σημαντικότερες πράξεις αυτού του είδους που αναφέραμε στην μήνυσή μας, ήταν η υπογραφή του Μνημονίου. Από τότε υπογράφηκαν και άλλα 2 μνημόνια και το αποτέλεσμα τους από ότι φαίνεται είναι ότι πάμε για χρεοκοπία. Δείτε τι είπαν για το μνημόνιο σημαντικότεροι από εμάς άνθρωποι :

” Σε μια πολύωρη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών (προπύλαια), 20 Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι έλαβαν μαζικά θέση απέναντι στο μνημόνιο και στα όσα βρίσκονται στα «ψιλά γράμματα» της συμφωνίας .

…

Ξεχωρίζει η καταγγελία ότι η Ελλάδα ΔΕΝ έχει δικαίωμα να ΕΞΟΡΥΞΕΙ τον φυσικό της πλούτο (πχ. πετρέλαιο) και για οποιαδήποτε κίνησή της θα πρέπει να έχει την έγκριση του μηχανισμού στήριξης.

…

Παράλληλα, η χώρα μας δεν έχει καμία δυνατότητα διαπραγμάτευσης και όπως χαρακτηριστικά λέει ο κορυφαίος συνταγματολόγος «Δεν έχει άμυνα έναντι στον εχθρό»!

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και εκ των κορυφαίων συνταγματολόγων Γ. Κασιμάτης υποστήριξε πως το μνημόνιο αποτελεί πραξικόπημα, καθώς υποθηκεύει το μέλλον των επόμενων γενεών των Ελλήνων, κάτι που δεν έχει δικαίωμα νομικά να κάνει κανένας!

….

Χαρακτηριστικά είπε, ότι βάσει των όρων του μνημονίου η Ελλάδα έχει παραχωρήσει την εθνική κυριαρχία, κάτι το οποίο δεν έγινε και δε θα μπορούσε να γίνει ακόμα και όταν οι Γερμανοί είχαν μπει στην πατρίδα μας, κατά τη διάρκεια του πολέμου.

… 

Πάντως, όπως σημειώνει το «άκυρο» της σύμβασης έχει προβλεφθεί από τους δανειστές, οι οποίοι έχουν όρο στη συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση, όπου αναφέρουν ότι αν κάποιο δικαστήριο αποφανθεί για την παράβαση του δικαίου από το μνημόνιο, τότε η Ελλάδα υποχρεούται να επιστρέψει όλα τα χρήματα άμεσα και μάλιστα με τόκο!

Αποδεικνύει με απλά λόγια ότι ο ελληνικός λαός βρίσκεται στη σημερινή κατάσταση με αποφάσεις της Κυβέρνησης που κρίνονται και νομικά ως Αντισυνταγματικές- Πραξικοπηματικές και παραβιάζουν κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο. politisgr  ” http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2011/04/blog-post_6932.html  ,  14 Απρ. 2011

Ο καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος για την ίδια συνάντηση :

” Είπε και πολλά άλλα και ανάμεσά τους το επίσης ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΟ ο κ Κασιμάτης: «ότι περίμενε έστω ΕΝΑΣ ή ΜΙΑ Βουλευτής να εγείρει τα 2 αυτά καυτά θέματα μέσα στη Βουλή δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για άμεση ακύρωση του μνημονίου, αλλά κανείς και καμία δεν το έκανε!!!»

Τρίβω τα μάτια μου για όσα είδα, μπατονέτες ξανά τα αυτιά μου για όσα άκουσα και βρίσκομαι σε κατάσταση επικινδυνότητας! ”  Διαβάστε περισσότερα εδώ: http://apneagr.blogspot.com/2011/03/blog-post_24.html#ixzz1LkUZYq3

β) ο δικαστικός ρόλος της Βουλής και συνεπώς η παραβίαση των άρθρων 1 και 26 του Συντάγματος, τα οποία καθορίζουν την μορφή του πολιτεύματος μας,  στο οποίο  η δικαστική λειτουργία ασκείται αποκλειστικά και μόνο από τα δικαστήρια, οι αποφάσεις των οποίων εκτελούνται στο όνομα του Ελληνικού Λαού και όχι με απαλλακτικές αποφάσεις της Βουλής με τις οποίες ισοδυναμούν η μη άσκηση ή η εκπρόθεσμη άσκηση της ποινικής δίωξης.

γ) η απροθυμία της Βουλής  να τιμωρηθούν οι πολιτικοί, δηλαδή τα μέλη της, οι πολιτικοί τους φίλοι ή οι απλοί συνάδελφοι τους.

δ) η δόλια θέσπιση της όλης διαδικασίας που εκτός όλων των άλλων εμπεριέχει και το άμεσο οικονομικό όφελος των βουλευτών από την απαράδεκτη  άσκηση δικαστικών αρμοδιοτήτων με την αντίστοιχη  ζημίωση του δημοσίου. Θέτουμε εδώ και μια ερώτηση : από που ως που έχουν δικαίωμα οι βουλευτές να αμελήσουν τα νομοθετικά καθήκοντά τους για να κάνουν τους δικαστές, αλλά να εισπράττουν και την βουλευτική αποζημίωση και μπόνους ;

Υπενθυμίζουμε ότι χωρίς τις αντισυνταγματικές/εγκληματικές διατάξεις του άρθρου 86 και κατ΄επέκταση του ν. 3126/2003, οι τρεις αυτοί Έλληνες πολίτες είτε ως βουλευτές (αρθ. 62Σ) είτε ως “απλοί ” πολίτες πια την στιγμή που συστάθηκε η εξεταστική επιτροπή και ασκήθηκε η εναντίον τους ποινική δίωξη από την Βουλή, δεν θα απολάμβαναν καμία ειδική μεταχείριση για κακουργηματικές πράξεις, αλλά θα υπαγόταν στις διαδικασίες του ΠΚ και του ΚΠΔ.  Με την παρέμβαση της Βουλής όμως και μέσω όλων των άλλων δικλίδων ασφαλείας που οι βουλευτές θέσπισαν το 2001 και το 2003, απέκτησαν πρακτικά την εφ΄όρου ζωής ασυλία/ατιμωρησία τους και για κακουργηματικές πράξεις που τελούν ως μέλη κάποιας κυβέρνησης αλλά και ως συνένοχοι όπως αργότερα θα αποδειχτεί.

ε) η άνιση μεταχείριση Ελλήνων ενώπιον του νόμου και συνεπώς η παραβίαση του άρθρου 4.1 του Συντάγματος και 1, 6 & 14 της ΕΣΔΑ

στ) η μη απόδοση δικαιοσύνης, για ακόμα μια φορά, και η κατάρρευση του μύθου περί του κράτους δικαίου 

2) Στις 13.04.2011 η Βουλή των Ελλήνων ψήφησε τον νόμο 3961 με τον οποίο τροποποίησε τον νόμο περί ευθύνης υπουργών του 2003. Από την ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ για την τροποποίηση του νόμου (εγγρ.Υ1.3), προκύπτει ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και η υπόλοιπη Βουλή, πρότειναν/προχώρησαν σε αυτήν την κίνηση, επειδή θεωρούσαν ότι σε πλήρη αντίθεση με την λαϊκή βούληση, το άρθρο 86 του Συντάγματος  και ο  εκτελεστικός του νόμος, παρέχουν ένα ειδικό καθεστώς σχετικό με την ποινική ευθύνη των Υπουργών με σαφή διάκριση υπέρ αυτών που οδηγεί  στην ατιμωρησία και ότι με την εφαρμογή των διατάξεών της προβλεπόμενης διαδικασίας δεν επιτυγχάνεται η ασφαλή διάγνωση της υπόθεσης και η ορθή απονομή της δικαιοσύνης. Πάλι σύμφωνα με τα λεγόμενα τους , δεν μπόρεσαν να προχωρήσουν στις απαραίτητες ριζικές αλλαγές, επειδή δεσμεύονται από το αρθ. 86 και μέχρι στην αναθεώρησή του , έκαναν μόνο ” βελτιώσεις” που το άρθρο αυτό επιτρέπει. Με νομικούς όρους όμως,  αυτά ερμηνεύονται κάπως έτσι : η όλη διαδικασία του αρθ 86 και του εκτελεστικού του νόμου,  δεν είναι  σύμφωνη με συνταγματικές διατάξεις που καθορίζουν τη βάση και τη μορφή του πολιτεύματος και δεν υπόκεινται σε αναθεώρηση, ήτοι τις διατάξεις των άρθρων  1, 4.1, 5.1, 26 , αλλά και με άλλες διατάξεις όπως εκείνες του άρθρου 20 Σ , των άρθρων  1, 6 & 14 της ΕΣΔΑ και άλλα. Ενδεικτικό απόσπασμα :

”  ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ στο σχέδιο νόμου «Τροποποίηση του ν. 3126/2003 για την ποινική ευθύνη των Υπουργών»

Προς τη Βουλή των Ελλήνων

Όπως αναφέρεται στην από 19 Οκτωβρίου 2010, προς την Βουλή των Ελλήνων, Έκθεση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, το ειδικό συνταγματικό καθεστώς, το σχετικό με την ποινική ευθύνη των Υπουργών, υπάρχει προς όφελος της καλής λειτουργίας του πολιτεύματος και όχι για την αυξημένη προστασία των φυσικών προσώπων των Υπουργών. Είναι δε, ένας θεσμός που προβλέπεται σε όλες τις σύγχρονες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες.

Με την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 και με τον εκτελεστικό του νόμο 3126/2003, επήλθαν βελτιώσεις, σε σχέση με τις ρυθμίσεις του παρελθόντος. Ωστόσο, η εφαρμογή του ισχύοντος νόμου κατέδειξε την ανάγκη μιας ευρύτερης αναθεώρησης του θεσμικού πλαισίου για την ευθύνη των Υπουργών. Οι ριζικές αλλαγές στο νόμο περί της ποινικής ευθύνης των Υπουργών προϋποθέτουν αναθεώρηση του Συντάγματος, καθώς το άρθρο 86 του ισχύοντος Συντάγματος περιγράφει λεπτομερώς το σχετικό ρυθμιστικό πλαίσιο. Ως τότε, όμως, επιβάλλεται να επέλθουν μεταβολές, μέσα στο πλαίσιο και τα όρια που χαράσσει το προαναφερόμενο άρθρο του Συντάγματος, που να ικανοποιούν την καθολικά εκφραζόμενη απαίτηση να μη μένουν ατιμώρητοι οι Υπουργοί για πιθανές αξιόποινες πράξεις που τελούν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.

Οι επιχειρούμενες αλλαγές με το παρόν σχέδιο νόμου στοχεύουν κυρίως στην εξάλειψη διακρίσεων υπέρ των Υπουργών, που δεν επιβάλλονται από το Σύνταγμα και στην πρόβλεψη δικονομικών μέτρων που διευκολύνουν το ανακριτικό έργο. Με το άρθρο 1 του σχεδίου νόμου ορίζεται ότι η παραγραφή των εγκλημάτων που τελούνται από Υπουργό διέπεται πλέον από τις κοινές διατάξεις του Γενικού Μέρους του Ποινικού Κώδικα, αφού η βραχυχρόνια παραγραφή που καθιερώνει ο ισχύων νόμος, με μόνη αιτιολογία την ανάγκη ταχείας περαίωσης της διαδικασίας, εκτός από τη δημιουργία της εντύπωσης ότι θεσπίζεται αδικαιολόγητο υπουργικό προνόμιο, ουσιαστικά αντιστρατεύεται την αξίωση για ασφαλή διάγνωση της υπόθεσης και ορθή απονομή της δικαιοσύνης. Τούτο, άλλωστε, τονίζεται και στην από 19 Οκτωβρίου 2010 Έκθεση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, όπου αναφέρεται ότι πρέπει «να καταργηθεί ο ειδικός χρόνος παραγραφής των αδικημάτων που τελούν οι Υπουργοί και Υφυπουργοί και τα σχετικά αδικήματα να παραγράφονται με τη συνήθη παραγραφή που ισχύει για όλους τους πολίτες».

Με το άρθρο 2 (που τροποποιεί στο σύνολό του το άρθρο 5 του ν. 3126/2003) και λαμβάνοντας υπόψη σχετική πρόταση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, όπως αυτή διατυπώνεται στην παραπάνω Έκθεσή της προς την Βουλή των Ελλήνων, προτείνεται η θεσμοθέτηση ενός νέου σταδίου αξιολόγησης των στοιχείων που σχετίζονται με αξιόποινες πράξεις Υπουργών. Έτσι, προτού η Βουλή αποφασίσει για τη σύσταση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, συγκροτείται Τριμελές Γνωμοδοτικό Συμβούλιο, αποτελούμενο από ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς, και το οποίο, αφού προβεί στο νομικό έλεγχο των στοιχείων της κατηγορίας και την αξιολόγηση της ουσιαστικής βασιμότητας αυτών, θα γνωμοδοτεί εάν προκύπτει ανάγκη διερεύνησης ποινικής ευθύνης Υπουργού. Θα γνωμοδοτεί, δηλαδή, εάν από τα στοιχεία που έχουν υποβληθεί στη Βουλή πιθανολογείται η ποινική ευθύνη Υπουργού. Το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο θα υποβάλλει, όπως μόλις πιο πάνω αναφέρθηκε, τη γνωμοδότησή του στη Βουλή πριν η τελευταία αποφασίσει τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, προκειμένου έτσι να υποβοηθηθούν στο έργο τους οι βουλευτές, αφού θα έχουν κατ’ αυτόν τον τρόπο τη δυνατότητα να μορφώσουν ασφαλέστερη άποψη για την υπόθεση. Ακόμη, με την εν λόγω γνωμοδότηση του Τριμε- λούς Γνωμοδοτικού Συμβουλίου, περιορίζεται η άσκοπη ενασχόληση της Βουλής με προδήλως αβάσιμες, προπε- τείς και ανεπίδεκτες δικαστικής εκτίμησης καταγγελίες κατά Υπουργών ………..

Τέλος, με τον ισχύοντα νόμο περί ποινικής ευθύνης των Υπουργών, δεν επιτρέπεται κατά Υπουργού η έκδοση εντάλματος βίαιης προσαγωγής, σύλληψης και προ- σωρινής κράτησης, ούτε δε και η επιβολή περιοριστικών όρων σε αυτόν. Και ενώ φαίνεται δικαιολογημένη η μη έκδοση σε βάρος Υπουργού εντάλματος βίαιης προσα- γωγής, σύλληψης και προσωρινής κράτησης, που αποτε- λούν σκληρά μέτρα δικονομικού καταναγκασμού και προκαλούν δυσανάλογη βλάβη στην πολιτική ζωή του τόπου σε σχέση με το δικονομικό όφελος στο οποίο στο- χεύουν (:εξασφάλιση της παρουσίας του κατηγορουμέ- νου στην ποινική διαδικασία), ωστόσο, δεν φαίνεται δι- καιολογημένη η απαγόρευση επιβολής περιοριστικών όρων, αφού οι τελευταίοι αποτελούν ήπιο μέτρο στοιχειώ- δους δικονομικής εξασφάλισης. Συνεπώς, με το άρθρο 5, προτείνεται με το σχέδιο νόμου ότι είναι δυνατή, κατά τους όρους των άρθρων 282 παράγραφοι 1 και 2 και 296 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, η επιβολή περιοριστι- κών όρων σε Υπουργό.

Αθήνα, 8 Μαρτίου 2011

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ …… “

Σύμφωνα με αυτά,  επιβεβαιώνουν όλοι και όλα τα προαναφερόμενα την βασιμότητα της μηνύσεως μας κατά των βουλευτών της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής , οι οποίοι εν γνώσει και προς ίδιον όφελος  θεσμοθέτησαν την σχετική διαδικασία  κατά κατάλυση του Συντάγματος και με σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας. Ενδεικτικά, είπαμε εμείς  ότι ” βάσει του Συντάγματος, η Ελλάδα είναι μια δημοκρατική χώρα όπου : όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας μπορούν να συμμετέχουν μόνο όσοι δεν παραβιάζουν τους νόμους και το Σύνταγμα, η κυριαρχία ανήκει στον Λαό και αυτοί που ασχολούνται με τα κοινά, ασκούν την εξουσία τους μόνο υπέρ του Λαού και μόνο με τον τρόπο που διατάζει το Σύνταγμα των Ελλήνων, δηλαδή η νομοθετική εξουσία από την Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η εκτελεστική από την Κυβέρνηση και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η απονομή της δικαιοσύνης από τα δικαστήρια, μέσω των αποφάσεων τους που εκτελούνται στο Όνομα του Ελληνικού Λαού. Εξαιτίας της εν λόγω διαδικασίας, τίποτα από αυτά δεν ισχύει πια, καθώς η λαϊκή κυριαρχία είναι ουσιαστικά πλασματική, η ισονομία καταργείται και οι εξουσίες στο Κράτος ασκούνται κατά το δοκούν με αυτονόητες και σοβαρότατες συνέπειες στη λειτουργία του πολιτεύματος και στα δικαιώματα των πολιτών. “, ”  θεωρούμε ότι η Βουλή θεσμοθέτησε το άρθρο 86 του Συντάγματος και τον νόμο 3126/19.03.2003 κατά κατάλυση του Συντάγματος των Ελλήνων, με σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτήν και ασκούνται μόνο όπως το Σύνταγμα διατάζει, δηλαδή η νομοθετική εξουσία από την Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η εκτελεστική από την Κυβέρνηση και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η απονομή της δικαιοσύνης από τα δικαστήρια.” κλπ .

Άρθρο 120 Σ

1. Το Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την Ε’ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Υπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Ιουνίου 1975.

2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.

3. Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.

Έσχατη προδοσία : Με ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη τιμωρείται όποιος, επιχειρεί με βία ή απειλή βίας ή με σφετερισμό της ιδιότητάς του ως οργάνου του Κράτους να καταλύσει ή να αλλοιώσει ή να καταστήσει ανενεργό, διαρκώς ή προσκαίρως, το δημοκρατικό πολίτευμα που στηρίζεται στη λαϊκή κυριαρχία ή θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού, όπου  θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του πολιτεύματος θεωρούνται και αυτοί : 

η αρχή της διάκρισης των εξουσιών, όπως προβλέπεται στο Σύνταγμα, 

η αρχή της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα και της εκτελεστικής εξουσίας από το Σύνταγμα και τους νόμους, 

η αρχή της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης και

η γενική ισχύς και προστασία των ατομικών δικαιωμάτων που προβλέπει το Σύνταγμα. (αρθ.134,134α ΠΚ)  

 

Έγγραφα :

Υ1.0 Τελευταία σύνθεση ολομέλειας Ι’ Περιόδου (20/04/2000 – 10/02/2004) και  Αντικαταστάσεις Βουλευτών κατά τη διάρκεια της Περιόδου – σελ.12 http://www.hellenicparliament.gr/Organosi-kai-Leitourgia/Olomeleia/SInthesi-Proigoumenon-Periodon-New/?slctdPeriod=c6a30fb7-6116-48d8-81b6-e1a1eafb36e0

Υ1.1  Βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου του άρθρου 86 του Συντάγματος όπως αυτό υπάρχει στα πρακτικά της Βουλής (σελ. 4899- 4929)  της συνεδρίασης ΟΓ΄ της  Τρίτης 8 Φεβρουαρίου 2011,  http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/es20110208.pdf

Υ1.2  Έκθεση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, (ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄ ΚΑΙ ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ),  η οποία εμπεριέχετε στην από 18.10.2010 τελική έκθεση της , όπως δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της επιτροπής  http://www.hellenicparliament.gr/Koinovouleftikes-Epitropes/ektheseis?search=on&commission=2b188390-2f24-4d95-b867-912d485fa8cf&fromDate=19/10/2010&toDate=19/10/2010

Υ1.3  ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ  όπως αυτή αναφέρεται  στην σχετική ιστοσελίδα της βουλής όπου υπάρχουν όλα τα σχετικά με την τροποποίηση του νόμου έγγραφα http://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Anazitisi-Nomothetikou-Ergou?law_id=1a52d1a3-707c-4ee9-9f4c-c891f3319df6 με λινκ εδώ

http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/2f026f42-950c-4efc-b950-340c4fb76a24/t-poinyp-eis.pdf αλλα και εδω

http://www.ministryofjustice.gr/site/LinkClick.aspx?fileticket=sEGQQ0ERzxY%3D&tabid=132

Εμπεριέχει :

– ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ στο σχέδιο νόμου «Τροποποίηση του ν. 3126/2003 για την ποινική ευθύνη των Υπουργών», 8 Μαρτίου 2011, (σελ. 1,2)

– τις τροποποιούμενες ή καταργούμενες διατάξεις με το εν λόγω σχέδιο νόμου (σελ.3)

– το σχέδιο νόμου, ημερομηνία 8 Μαρτίου,  αριθμ. 60/8/2011 (σελ. 4,5,6 )

– την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, 3 Μαρτίου 2011 (σελ. 6)

– την έκθεση Αξιολόγησης Συνεπειών Ρυθμίσεων του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (σελ. 8, 9)

– την έκθεση δημόσιας διαβούλευσης ( σελ 10, 11, 12, 13) 

Υ1.4 Ενδεικτικά δημοσιεύματα

Έθνος “Η δικαστική διαπίστωση της εξάλειψης του αξιοποίνου επιβεβαιώνει τις καταγγελίες που είχαν γίνει από την πρώτη στιγμή από όλα τα κόμματα και νομικούς φορείς ότι η πρόωρη και αιφνίδια διάλυση της Βουλής από τον τ. πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, θα οδηγήσει σε παραγραφή τα τυχόν αδικήματα πολιτικών προσώπων, που δεν θα μπορέσουν να διερευνηθούν. ” http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=51884948# 

Σοφία Βούλτεψη 

” Σε μια χώρα όπου δεν έχει τιμωρηθεί κανείς και για τίποτε (για το Χρηματιστήριο, για την δράση της ΔΕΚΑ, για το Κτηματολόγιο, για το όργιο στα δημόσια έργα και στα εξοπλιστικά προγράμματα, για τα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων, για την καταλήστευση των αποθεματικών των ταμείων, για τα διακομματικά σκάνδαλα της Ζήμενς και του Βατοπεδίου, για τα ομόλογα, για τα swaps και τις λογιστικές αλχημείες και τα «ιπτάμενα ομόλογα», η ομόφωνη απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου, που έγινε γνωστή χθες, ήταν η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. 

……. 

Αποκαλύφθηκε έτσι η τρομερή (και σκόπιμη) υποκρισία της μεν κυβέρνησης να στήσει εξεταστικές επιτροπές εν γνώσει της ότι επρόκειτο για παραγεγραμμένα αδικήματα, του πολιτικού συστήματος που δέχθηκε να λάβει μέρος στο θέατρο συμμετέχοντας σ’ αυτές τις επιτροπές και των βουλευτών-μελών των επιτροπών που δήθεν δικάζουν (ενώ απλώς διασύρουν), στέλνοντας τις υποθέσεις πίσω στην Δικαιοσύνη, της οποίας όμως τα χέρια είναι δεμένα.

……. 

Η χθεσινή απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου αποτελεί κόλαφο για το πολιτικό σύστημα και περίτρανη απόδειξη ότι στις εξεταστικές παίζεται ένα πρωτοφανές θέατρο. 

….

Αν και εκ μέρους του υπουργού Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες για αλλαγή του νόμου, τίποτε το ουσιαστικό δεν πρόκειται να συμβεί. Διότι ό,τι κι’ αν λέει ο νέος νόμος, αυτός θα προσκρούει πάντα στο άρθρο 86 του Συντάγματος και επομένως δεν θα εφαρμοστεί ποτέ.  ” πηγη http://boraeinai.blogspot.com/2011/01/blog-post_4279.html

Οι Εξεταστικές που γεννούν τα… χρυσά αβγά 

30/1/2010 

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11420&subid=2&pubid=9908847

” Με τριπλή… αγωνία προσέρχονται αύριο και μεθαύριο, στις Εξεταστικές Επιτροπές για το Βατοπέδι και τη Siemens αντίστοιχα, οι 38 βουλευτές (19 σε κάθε μία) που κλήθηκαν από τα κόμματά τους να συμμετάσχουν σε αυτές. Πρώτη, αλλά όχι πρώτιστη «αγωνία» (τα εισαγωγικά δεν είναι τυχαία) αν θα καταφέρουν να φτάσουν στην αλήθεια, για την οποία -παρά τα όσα λέγονται- και οι ίδιοι αμφιβάλλουν σφόδρα.

Δεύτερη, να ξεχωρίσουν ο καθένας χωριστά (αυτό αφορά κυρίως τους βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων), μέσα από το έργο που θα επιτελέσει η κάθε Επιτροπή. Να τους προσέξει δηλαδή ο αρχηγός. Κι αυτό διότι, όπως αποδείχτηκε από τις προηγούμενες, η συμμετοχή σε μια Εξεταστική Επιτροπή μπορεί να μην οδήγησε στο αποτέλεσμα για το οποίο συνεστήθη (αναζήτηση των υπευθύνων του σκανδάλου), αποτέλεσε όμως… διαβατήριο για την υπουργοποίηση αρκετών μελών της.

…

Ας πάρουμε την Εξεταστική Επιτροπή για το Βατοπέδι, την οποία και έχουμε ξανά, με διαφορετική αυτήν τη φορά σύνθεση. Τα μέλη της πραγματοποίησαν συνολικά 47 συνεδριάσεις, για τις οποίες ο κάθε βουλευτής-μέλος εισέπραξε από 13.583 ευρώ. ” 

Μήνυση κατά Καραμανλή για “υπόθαλψη εγκληματία”

“Μηνυτήρια αναφορά για κακουργηματικές πράξεις κατά του πρώην πρωθυπουργού Κωστα Καραμανλή υπέβαλε, σήμερα Πέμπτη, στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθήνας ο δικηγόρος Ιωάννης Μυταλούλης.

Ο κ. Μυταλούλης κατηγορεί τον πρώην πρωθυπουργό της χώρας, ότι με δόλο στις 8-5-2009 αποφάσισε να κλείσει τη Βουλή των Ελλήνων και να προκηρύξει εκλογές. Και τούτο γιατί, γνώριζε πολύ καλά ότι με την ενέργειά του αυτή θα παραγράφονταν οι ποινικές ευθύνες υπουργών της κυβέρνησής του για τα μεγάλα σκάνδαλα της περιόδου 2004-2009 (Βατοπέδι, Ζήμενς, δομημένα ομόλογα). ” 5/5/2011 http://www.directnews.gr/greece/2690–q-q.html

Υ1.5  ΦΕΚ A 97/2011

http://www.et.gr/idocs-nph/search/pdfViewerForm.html?args=5C7QrtC22wFYAFdDx4L2G3dtvSoClrL8_e1HEEkqZwLtIl9LGdkF53UIxsx942CdyqxSQYNuqAGCF0IfB9HI6qSYtMQEkEHLwnFqmgJSA5WIsluV-nRwO1oKqSe4BlOTSpEWYhszF8P8UqWb_zFijKmnrRC6hPu56kpf-1op56EmP-s3g3hhf31Iw2CnoWqt

Υ1.6 Aναφορά κατά παντός υπευθύνου για εγκλήματα τα οποία τελέστηκαν μετά την 29.7.2010

Με την επιφύλαξη κάθε άλλου δικαιώματός μας, καταθέτουμε το παρόν συμπληρωματικό της μηνύσεώς μας υπόμνημα  για να συμπεριληφθεί στην δικογραφία ( ΑΒΜ Ζ 10/614 )

 

Χαλκίδα, 9 Μαΐου 2011

Οι μηνυτές

Κωνσταντίνος Μυλωνάς

Χριστίνα Σαλεμή

 

ΥΠΟΜΝΗΜΑ 2

 

ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ 

Για την περαιτέρω απόδειξη της βασιμότητας της μήνυσης προσκομίζω τα εξής αδιαμφισβήτητα αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με το που οδηγεί η ατιμωρισία, 

1. ως παράδειγμα στο που οδηγεί η ατιμωρησία, αλλά και προς ενίσχυση εμπεριεχομένων στην μήνυση ισχυρισμών  προσκομίζω την σχετική μήνυση, την οποία κατάθεσα κατά του Γ.Α Παπανδρέου στις 20.06.2011 στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Χαλκίδας .

Περιληπτικά: μεταξύ άλλων, ισχυρίζομαι και αποδεικνύω ότι ηθελημένα ο τωρινός πρωθυπουργός κέρδισε τις εκλογές εξαπατώντας το εκλογικό σώμα, ότι  κυβερνά κατά το δοκούν επειδή εφαρμόζει μια πολιτική για την οποία δεν έλαβε ποτέ εντολή από κανέναν,  ότι χωρίς λόγο μας πήγε στο μηχανισμό στήριξης και ότι μεθόδευσε την παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και την καταστροφή της Ελλάδας.

Επί τη ευκαιρία διορθώνω και τον ισχυρισμό ότι διά του μνημονίου παραχωρήθηκε η εθνική κυριαρχία. Αυτό έγινε με τη σύμβαση δανεισμού και όχι με το μνημόνιο.

2. Δήλωση Πάγκαλου

” Αφωνα άφησε τα μέλη της κοινοβουλευτικής επιτροπής δημόσιας διοίκησης ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Πάγκαλος με την δική του εξήγηση για το «πού πήγαν τα λεφτά».

Είπε, ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης: : «Η απάντηση σε όλους αυτούς που μας ρωτάνε, πού τα φάγατε τα λεφτά, είναι μία: Σας διορίζαμε για χρόνια, τα φάγαμε μαζί, ακολουθώντας μια πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος». ” http://athang2005.blogspot.com/2010/09/blog-post_22.html

Δηλαδή, ομολόγησε δημόσια ότι ως υπουργός διέπραξε ποινικά αδικήματα αλλά δεν έπαθε τίποτα. Αυτό επιβεβαιώνει τόσο την ύπαρξη της ατιμωρησίας όσο και την ύπαρξη του δόλου.

3. Ο  κ. Σακκάς,  πρώην εισαγγελέας και πολλοί άλλοι, κατηγορούν  την ολομέλεια της Βουλής ότι δεν άσκησε σωστά το δικαστικό της καθήκον στην υπόθεση Βατοπεδίου και όχι μόνο. Πώς να το ασκήσει όμως, όταν δεν ξέρει, δεν θέλει και ούτε μπορεί για διάφορους πρακτικούς λόγους όπως η έλλειψη χρόνου και αρμοδιότητας των βουλευτών  να ανακρίνει τους κατηγορούμενους υπουργούς και ιδιώτες.  Αυτοί είναι και κάποιοι από τους βασικούς λόγους άλλωστε, για τους οποίους η βουλή βάση του Συντάγματος  (πλην του άρθρου 86 βεβαίως) έχει  μόνο νομοθετική εξουσία και η ανεξαρτησία των εξουσιών είναι υποχρεωτική. Σε κάθε περίπτωση όμως, η σχετική καταγγελία επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά,  την  παράβαση  ( κυρίως ) του μη αναθεωρούμενου άρθρου 26 του Συντάγματος,  την ύπαρξη του δικαστικού ρόλου της Βουλής όπως και την  ύπαρξη της ατιμωρησίας.

ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΛΟΓΩ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ  

” Δεν ανέχομαι εγώ να υπηρετώ την ποινική δικαιοσύνη και να διώκω το έγκλημα και να βλέπουμε το έγκλημα των πολιτικών να συγκαλύπτεται. Να βλέπουμε το θεσμικό όργανο, τη Βουλή, που είχε από το Σύνταγμα ποινική αρμοδιότητα να ελέγξει και να διώξει τα εγκλήματα των κυβερνώντων να τα αφήνει να παραγράφονται. Μιλάμε για τις υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται και υποκρύπτονται πολιτικά πρόσωπα» τόνισε ο εισαγγελέας. Ο παραιτηθείς εισαγγελικός λειτουργός υπενθυμίζει και τις αναρίθμητες περιπτώσεις παραγραφής αδικημάτων πολιτικών προσώπων, θεωρώντας ως υπαίτιο όργανο της ατιμωρησίας τη Βουλή.”http://www.300prodotes.com/2011/03/blog-post_684.html

Ο Σακκάς μηνύει και τους 300 βουλευτές…

«Μιλάω για τις περιπτώσεις που από τον Άρειο Πάγο διαπιστώθηκαν ότι είχαν παραγραφεί. Η Βουλή ήταν εισαγγελέας. Δεν επιτέλεσε το καθήκον της ως συλλογικό όργανο και έχει ποινικές ευθύνες»  http://citypress-gr.blogspot.com/2011/04/300.html

4. Μια τελευταία απόδειξη είναι η πρόθεση του πρωθυπουργού να προχωρήσει σε δημοψήφισμα σχετικά με το αρθ. 86 του Συντάγματος. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να νομιμοποιήσει αναδρομικά το άρθρο 86 του Συντάγματος, όχι μόνο αφού μηνύθηκε για την συμμετοχή του στην θέσπιση της ατιμωρησίας των υπουργών μέσω του άρθρου αυτού, αλλά και μετά την έναρξη  της προκαταρκτικής εξέτασης για την έσχατη προδοσία του. Αποδεικνύεται έτσι ξεκάθαρα  η βασιμότητα της μήνυσης , περιλαμβανομένου και του δόλου βεβαίως. Ουσιαστικά, η κίνησή του αυτή, αποτελεί πλήρη ομολογία ενοχής.  Περιττό να πω ότι δημοψήφισμα έπρεπε να γίνει το 2001 ΠΡΙΝ  την θεσμοθέτηση της ατιμωρησίας των υπουργών και εάν ο κόσμος θα έλεγε ναι θα έπρεπε να προχωρήσουν σε δεύτερο δημοψήφισμα για την αλλαγή του πολιτεύματος επειδή η σχετική ασυλία αντιβαίνει σε μη αναθεωρούμενες διατάξεις οι οποίες καθορίζουν την μορφή του πολιτεύματος (αρθ.1, 5, 26 κλπ)

Δημοψήφισμα για το Σύνταγμα 43 χρόνια μετά…

«Όπως είπε ο Γ. Παπανδρέου, στην κορυφή των προτεραιοτήτων τοποθετείται η δημιουργία ενός νέου Συντάγματος. Προανήγγειλε την “αναθεώρηση στρεβλώσεων” κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στο άρθρο 86 περί ευθύνης υπουργών λέγοντας πως τέτοιου είδους ρυθμίσεις “πρέπει να εκλείψουν οριστικά”. http://www.antinews.gr/2011/06/20/107681/

 

Χαλκίδα, 22.06.2011 

Χριστίνα Σαλεμή

 (στον ανακριτή κατά την έναρξη της προκαταρκτικής εξέτασης της υπόθεσης)

 

ΣΧΕΤΙΚΟ 

Η ΑΠΟ 11/05/2011 ΑΝΑΦΟΡΑ Μυλωνά, Σαλεμή κατά παντός υπευθύνου για αξιόποινες πράξεις που τελέστηκαν μετά τη κατάθεση της μήνυσης από τα ίδια ή διαφορετικά πρόσωπα και έχουν το ίδιο αντικείμενο