Καλέστε τον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου να εξετάσει όλες τις καταγγελίες και τα στοιχεία που έλαβε αναφορικά με εγκλήματα της αρμοδιότητας του που τελούνται στην Ελλάδα, να ξεκινήσει έρευνα και να στείλει σε δίκη τους ενόχους. Κάντε κλικ στην πιο κάτω εικόνα και συμπληρώστε την φόρμα συλλογής υπογραφών.
Petition to the prosecutor of the ICC. About the situation in Greece, he have already received 4 appeals.
Αίτημα:
Ως πολίτης του κόσμου, στηρίζω το δικαστικό αγώνα των Ελλήνων και ζητώ από τον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ICC) να ενεργοποιήσει αμέσως τις διαδικασίες, να εξετάσει τα εγκλήματα που τελέστηκαν στην Ελλάδα και να οδηγήσει σε δίκη όσους ευθύνονται γι΄αυτά. Οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν, η διάπραξη παρομοίων εγκλημάτων πρέπει να αποτραπεί.
Petition:
As a citizen of the world, I support the legal battles of the Greek people and ask the Prosecutor of the International Criminal Court (ICC) to immediately activate procedures, to investigate the crimes being perpetrated in Greece and bring to trial anybody responsible for them. Any and all persons found guilty must be punished. Such crimes must be prevented.
Petición:
Como ciudadano del mundo, apoyo las batallas legales del pueblo griego y pido al Fiscal de la Corte Criminal Internacional (ICC) que abra procedimientos inmediatos para investigar los crímenes que están siendo perpetrados en Grecia y lleven a juicio a las personas responsables de ellos. Cualquier persona encontrada culpable de estos crímenes debe ser penalizada. Estos crímenes deben ser prevenidos.
Firma la petición
"Ο κόσμος είναι επικίνδυνος, όχι εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό, αλλά εξαιτίας αυτών που τους κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα."
Άλμπερτ Αϊνστάιν
“The world is a dangerous place to live, not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it.”
Albert Einstein
Γι΄αυτό στηρίξτε όλους τους Έλληνες που μάχονται με κάθε τρόπο να σώσουν την χώρα. Στηρίξτε και τον αγώνα για δικαιοσύνη που ξεκινήσαμε πολλοί, τόσο στα εγχώρια όσο και στα διεθνή δικαστήρια. Απώτερος σκοπός η τιμωρία όσων ευθύνονται για την κατάντια της χώρας και η αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Υπολογισμός τραπεζικού τόκου με βάση το έτος 360 ημερών αντί 365.
Διατάξεις:
ΑΚ: 243
ΚΠολΔ: 632, 686,
Νόμοι: 2251/1995 άρθ. 2,
(Απόσπασμα)
Αριθμός απόφασης 3377/2007
Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)
Δικαστής: Παναγιώτης Λυμπερόπουλος
Δικηγόροι: Χ. Δελεχάς – Ι. Σταματάκος
(…) Ο αιτών με την υπό κρίση αίτησή του ζητεί να ανασταλεί η εκτέλεση της με αριθμό 48989/2006 διαταγής πληρωμής του δικαστή του Ειρηνοδικείου Αθηνών μέχρι να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση επί ανακοπής που έχει ασκήσει κατά της διαταγής αυτής, σύμφωνα με το άρθρο 632 ΚΠολΔ νομότυπα και εμπρόθεσμα. Η αίτηση αρμοδίως και παραδεκτώς φέρεται για συζήτηση ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου προκειμένου να συζητηθεί κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ), είναι δε νόμιμη ερειδόμενη στις διατάξεις του άρθρου 632 παρ. 2 ΚΠολΔ και πρέπει να εξετασθεί από ουσιαστική άποψη. Από την κατάθεση του μάρτυρα του αιτούντος Γ.Κ., ο οποίος εξετάσθηκε στο ακροατήριο, καθώς και από τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται, πιθανολογήθηκαν, κατά την κρίση του δικαστηρίου, τα εξής: Επί της από 26.10.2006 αιτήσεως της καθής κατά του αιτούντος εκδόθηκε η με αριθμό 48989/2006 διαταγή πληρωμής του δικαστή του Ειρηνοδικείου Αθηνών, δυνάμει της από 17.8.1993 συμβάσεως χορήγησης πιστωτικής κάρτας και του υπ’ αρ. 5863029778481 αποσπάσματος λογαριασμού καταγγελίας το ποσό εμφανίζει χρεωστικό υπόλοιπο 4.707,87 ευρώ. Στον αιτούντα επιδόθηκε το κλείσιμο του ανωτέρω λογαριασμού και πρόσκληση για εξόφληση του ανωτέρω λογαριασμού και πρόσκληση για εξόφληση του ανωτέρω υπολοίπου και ακολούθως και η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής με επισπευδόμενη αναγκαστική εκτέλεση για συνολικό ποσό 7.282,65 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων τόκων και εξόδων. Ο αιτών με την από 14.4.2007 ανακοπή του ισχυρίζεται, 2ο μεταξύ άλλων, με τον τέταρτο λόγο ανακοπής, ότι ενσωματώνονται στο κεφάλαιο της ανωτέρω οφειλής του και ανατοκίζονται παράνομα κάθε μήνα από την καθής, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται ο λογαριασμός του δανείου με παράνομες χρεώσεις και συγκεκριμένα, όπως εμφαίνεται στα αποσπάσματα λογαριασμών της καθής, έχει γίνει παράνομα συνομολόγηση υπολογισμού τόκων με ημερολογιακό έτος 360 αντί 365 ημερών. Εν προκειμένω ο υπολογισμός του τόκου με βάση το έτος 360 ημερών προσκρούει στην αρχή της διαφάνειας, που επιτάσσει το άρθρο 2 παρ. 6 του ν. 2251/1995, διότι οι ΓΟΣ των συμβάσεων πρέπει να είναι διατυπωμένοι κατά τρόπο ορισμένο, ορθό και σαφή, ώστε ο απρόσεκτος ως προς την ενημέρωσή του, αλλά διαθέτοντας τη μέση αντίληψη, κατά το σχηματισμό της δικαιοπρακτικής του απόφασης καταναλωτής, να γνωρίζει τις συμβατικές δεσμεύσεις που αναλαμβάνει, ιδίως όσον αφορά τη σχέση παροχής και αντιπαροχής. Με το να υπολογίζεται το επιτόκιο σε 360 ημέρες, ο καταναλωτής δεν πληροφορείται το πραγματικό ετήσιο επιτόκιο, όπως αυτό θα έπρεπε να προσδιορίζεται, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 243 παρ. 3 ΑΚ. Όταν η τράπεζα διασπά εντελώς τεχνητά και κατ’ αποκλεισμό των δικαιολογημένων προσδοκιών του καταναλωτή το χρονικό διάστημα (έτος), στο οποίο όφειλε να αναφέρεται το επικόκιο, δημιουργεί μια πρόσθετη επιβάρυνση του καταναλωτή δανειολήπτη, ο οποίος πλέον (όταν το επιτόκιο μιας ημέρας προσδιορίζεται με βάση το έτος 360 ημέρες) για κάθε ημέρα επιβαρύνεται με κατά 1,3889% περισσότερους τόκους (ΕφΑθ 776/2006 ΕλλΔνη 2006.1499).
Κατόπιν αυτών πιθανολογείται η ευδοκίμηση του σχετικού λόγου ανακοπής, διότι στη σύμβαση προβλέπεται ετήσια βάση υπολογισμού τόκων επί 360 ημερών αντί των 365 ημερών, γεγονός που επιβεβαιώνει και η καθής, αποδίδοντάς το στην τραπεζική πρακτική. Επιπλέον, πιθανολογείται ότι ο αιτών θα υποστεί βλάβη από την εκτέλεση της διαταγής πληρωμής. Πρέπει, επομένως, η υπό κρίση αίτηση να γίνει δεκτή, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό της αποφάσεως. (…)
http://foggs.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=10310&catid=1:12&Itemid=192
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Εξάλλου η διατάραξη της συμβατικής ισορροπίας, που αναφέρεται στο άρθρο 2 παρ. 6 του ν. 2251/1994, κρίνεται με βάση και τις προσδοκίες του καταναλωτή, ο οποίος ως δανειολήπτης έχει βάσιμα τις εξής προσδοκίες: α) ότι η πρόωρη εξόφληση δημιουργεί ζημιά στην τράπεζα και αυτός πρέπει δικαίως να την αποκαταστήσει. Η προσδοκία αυτή δικαιολογείται από το γεγονός, πως, από τις διαπραγματεύσεις, η τράπεζα αναφέρει στο δανειολήπτη την περίπτωση “αποζημίωσης” σε περίπτωση “πρόωρης” εξόφλησης, β) ότι η τράπεζα παρέχει δυνατότητα και ευχέρεια στο δανειολήπτη, κάτι που, δεν συμβαδίζει όμως με το ευκαιριακό κέρδος της, από την πρόωρη εξόφληση, γ) ότι στο στεγαστικό δάνειο κυμαινόμενο επιτοκίου η υποχρέωση του καταναλωτή θα εξαρτάται από τις διακυμάνσεις των χρηματαγορών, σύμφωνα και με την κυμαινόμενη φύση της υποχρέωσής του και πως δεν θα μετατραπεί μονομερώς από την τράπεζα η υποχρέωσή του σε κάποιο είδος σταθερού, επιτοκίου. Οι παραπάνω όμως προσδοκίες του δανειολήπτη διαψεύδονται γιατί η τράπεζα αποζητά ευκαιριακό κέρδος από την προεξόφληση και γιατί ζητά από το δανειολήπτη σταθερού ύψους παροχή (2,5%), όποιες κι` αν είναι οι οικονομικές συγκυρίες και η κατάσταση των αστάθμητων συντελεστών της χρηματαγοράς. Ο δανειολήπτης σωστά πιστεύει, πως προϊόντος του χρόνου ο τόκος του, στο στεγαστικό δάνειο, θα κυμαίνεται αυξητικά ή πτωτικά βάσει των συνθηκών της αγοράς, το ίδιο δε αναμένει και για την πρόωρη εξόφληση, που αντικαθιστά την παροχή του στην αρχική συμφωνία δανείου. Ομως το ενιαίο και σταθερό του επιτοκίου της επιβάρυνσης στην πρόωρη εξόφληση διαψεύδει την προσδοκία του αυτή. Τέλος διαψεύδεται η προσδοκία του δανειολήπτη και για ένα πρόσθετο λόγο. Αν καταβάλλει σταθερά υπολογιζόμενο ποσό (2,5% επί του κεφαλαίου) και όχι κυμαινόμενο εκάστοτε επιτόκιο, ενδέχεται να καταβάλει περισσότερα από ό,τι θα κατέβαλε αν έληγε κανονικά η σύμβαση δανείου.
Ετσι όμως διαψεύδεται η προσδοκία του, πως ως φερέγγυος οφειλέτης που καταβάλλει πρόωρα την οφειλή του, θα αντιμετωπιστεί καλύτερα από την τράπεζα. Αντίθετα η σταθερή επιβάρυνση με 2,5% ενδέχεται να τον φέρει σε χειρότερη θέση από κάποιο δανειολήπτη που θα αναγκάσει την τράπεζα σε όλο το λειτουργικό κόστος παρακολούθησης του δανείου μέχρι την ολική εξόφλησή του. Και ναι μεν υπόκειται στην ελευθερία της οικονομίας και των μερών να διαμορφώνουν την παροχή του δανειολήπτη πλην όμως αυτό δεν αναιρείται και από την επιταγή της διαφάνειας και την ανάγκη η τράπεζα να καταστήσει σαφές στο δανειολήπτη τι ζητά και για ποιο λόγο είναι υποχρεωμένος ο δανειολήπτης να το καταβάλει. Συμπερασματικά ο κρινόμενος Γ.Ο.Σ. με τη συγκεκριμένη διατύπωση προσβάλλει την αρχή της διαφάνειας που διαπνέει το δίκαιο προστασίας του καταναλωτή και διαταράσσει ουσιωδώς την ισορροπία μεταξύ των συμβαλλομένων. Δεν διευκρινίζει στον καταναλωτή για ποιο λόγο καταβάλλει τη συγκεκριμένη και σ` αυτό το ύψος παροχή στην τράπεζα, τροποποιεί την παροχή του δανειολήπτη από κυμαινόμενο επιτόκιο σε σταθερό και ανατρέπει την προσδοκία του πως θα εξισορροπήσει τις ζημίες της τράπεζας, χωρίς να έχει την υποχρέωση απόδοσης σ` αυτήν ευκαιριακού κέρδους.
Με τα δεδομένα αυτά, το Εφετείο που κατ` επικύρωση της πρωτόδικης απόφασης, έκρινε, ότι ο ΓΟΣ που προβλέπει για την περίπτωση πρόωρης αποπληρωμής του δανείου την καταβολή στην δανείστρια Τράπεζα, ποσού ίσου με το 2,5% του κεφαλαίου που καταβάλλεται πρόωρα, είναι καταχρηστικός, γιατί προσκρούει στη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 7 εδ. ια, του ν.2251/1994 δεν παραβίασε τη διάταξη αυτή, την οποία σωστά ερμήνευσε και εφάρμοσε και είναι αβάσιμος ο, από το άρθρο 559 αρ.1 ΚΠολΔ, 3ος λόγος της αίτησης αναίρεσης.
VI. Μετά από αυτά πρέπει να γίνουν δεκτές οι συνεκδικαζόμενες αιτήσεις αναίρεσης και να αναιρεθεί εν μέρει η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και ειδικότερα κατά παραδοχή μεν, της, από 26.11.2003, αίτησης του αναιρεσείοντος Σωματείου, κατά το μέρος της, με το οποίο έκρινε, ότι ο Γ.Ο.Σ. στο άρθρο 7α της δανειακής σύμβασης, ο οποίος προβλέπει, ότι οι τόκοι υπολογίζονται με βάση έτος 360 ημερών, δεν είναι καταχρηστικός και κατά το μέρος της με το οποίο καθόρισε τη χρηματική ικανοποίηση του αναιρεσείοντος, κατά παραδοχή δε, της, από 28.11.2003, αίτησης αναίρεσης, της αναιρεσείουσας Τράπεζας κατά τα μέρη της, με τα οποία έκρινε, ότι ο Γ.Ο.Σ. με τον οποίο προβλέπεται η μετακύλιση της εισφοράς του ν. 128/1995 στον καταναλωτή είναι παράνομος και ότι ο με αριθμ. 20 Γ.Ο.Σ. της δανειακής σύμβασης, κατά το μέρος που προβλέπει, ότι το απόσπασμα από τα βιβλία της Τράπεζας θα αποτελεί πλήρη απόδειξη κατά του οφειλέτη για το υπόλοιπο, που θα οφείλεται είναι καταχρηστικός και να παραπεμφθεί η υπόθεση για παραπέρα εκδίκαση στο ίδιο δικαστήριο, συντιθέμενο από δικαστές άλλους από εκείνους που εξέδωσαν την αναιρούμενη απόφαση (άρθρο 580 παρ. 3 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Καταργεί τη δίκη ως προς τον α` λόγο της, από 26.11.2003, αίτησης αναίρεσης του Σωματείου με την επωνυμία “Ενωση Καταναλωτών η Ποιότητα της Ζωής”.
Δέχεται κατά ένα μέρος την, ως άνω, από 26.11.2003, αίτηση αναίρεσης του παραπάνω Σωματείου.
Αναιρεί την 5253/2003 απόφαση του Εφετείου Αθηνών κατά τα, εις το σκεπτικό, αναφερόμενα μέρη της.
Παραπέμπει την υπόθεση για περαιτέρω εκδίκαση στο ίδιο Εφετείο, συντιθέμενο από άλλους δικαστές και
Καταδικάζει την αναιρεσίβλητη Τράπεζα, στα δικαστικά έξοδα του αναιρεσείοντος Σωματείου, τα οποία προσδιορίζει σε χίλια πεντακόσια (1500) Ευρώ.
Δέχεται κατά ένα μέρος την, από 28.11.2003, αίτηση αναίρεσης, της “…….. Τράπεζας της Ελλάδος Α.Ε.”.
Αναιρεί κατά ένα μέρος την 5253/2003 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, κατά τα, εις το σκεπτικό, αναφερόμενα μέρη της.
Παραπέμπει την υπόθεση για παραπέρα εκδίκαση στο ίδιο Εφετείο, συντιθέμενο από άλλους δικαστές και
Καταδικάζει το αναιρεσίβλητο Σωματείο στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσείουσας Τράπεζας, τα οποία ορίζει σε χίλια πεντακόσια (1500) Ευρώ. Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 2 Φεβρουαρίου 2005.
Click to access AP-430-2005.pdf
Ολόκληρο το κείμενο εδώ :
http://www.dsanet.gr/Epikairothta/Nomologia/ap430_05.htm
ΜονΠρωτΚορίνθου 102/2013: Ακυρώνεται διαταγή πληρωμής λόγω καταχρηστικότητας επιτοκίου