Γράφει ο Γεώργιος Βάμβουκας
Το ερώτημα που πλανάται στη σκέψη όλων των πολιτών είναι: Ποιες είναι οι απώλειες σε χρηματικούς όρους, που έχουν υποστεί το ελληνικό δημόσιο, τα νοικοκυριά, οι επιχειρήσεις και γενικότερα το σύνολο της ελληνικής οικονομίας, στην εποχή των εξοντωτικών μνημονιακών πολιτικών; Η ανάλυσή μας θα εστιαστεί στην περίοδο 2008-2014, δηλαδή στη φάση κατά την οποία η οικονομία του τόπου, πλήττεται από μια άνευ προηγουμένου πρωτοφανή κρίση. Η τεχνοκρατική μας προσέγγιση έχει μακροοικονομικό χαρακτήρα, αποσκοπώντας να ποσοτικοποιηθεί με επιστημονική αξιοπιστία, η συνολική ζημιά που έχει υποστεί το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας κατά την περίοδο 2008-2014.
Σύμφωνα με τη μέθοδο που υιοθετούμε στην ερευνητική μας προσπάθεια, οι απώλειες που έχουν υποστεί το ελληνικό δημόσιο, τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις κατά την περίοδο 2008-2014, εκτιμώνται σε 1.006 (410+300+157+122+17=1.006) δις €. Δηλαδή, οι εξοντωτικές πολιτικές των μνημονίων ζημίωσαν τον ελληνικό λαό 1.006 δις €. Επειδή το εξεταζόμενο θέμα είναι πολυσχιδές και πολύπλευρο, έχοντας δυσνόητες τεχνοκρατικές διαστάσεις, η παράθεση των στατιστικών στοιχείων θα γίνει με ιδιαίτερη προσοχή και περίσκεψη. Το συνολικό ποσό των 1.006 δις € υπολογίζεται ως κάτωθι:
1) Με βάση τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Τράπεζας της Ελλάδας, το εξωτερικό χρέος της χώρας από 308 δις € το 2007, εκτιμάται ότι αυξήθηκε σε 425 δις το 2014. Αν στο εξωτερικό χρέος προστεθούν το εσωτερικό χρέος και οι συμφωνίες ανταλλαγής (swaps) που έχουν στην πλάτη τους ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, προκύπτει ότι την περίοδο 2007-2014 το συνολικό εθνικό χρέος από 370 δις € ή 158,8% του ΑΕΠ, εκτινάχτηκε σε 780 δις € ή 435,5% του ΑΕΠ. Δηλαδή, η οικονομική κρίση της περιόδου 2008-2014, προκάλεσε την επιπρόσθετη άνοδο του εθνικού χρέους κατά 410 δις € (780-370=410).
2) Με κριτήριο την διεθνή εμπειρία, το απόθεμα κεφαλαίου μιας χώρας θεωρείται περίπου πέντε φορές υψηλότερο του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν). Το απόθεμα κεφαλαίου περιλαμβάνει το υλικό δημόσιο και ιδιωτικό κεφάλαιο της οικονομίας, δηλαδή δημόσια κτήρια, κατοικίες, χωράφια, οικόπεδα, κρατικές υποδομές, μηχανολογικός εξοπλισμός βιομηχανικών μονάδων, κ.ά. Σημαντικό μέρος του αποθέματος υλικού κεφαλαίου ανήκει στο ελληνικό κράτος. Το ΑΕΠ της Ελλάδος το 2008 ήταν 242 δις € και άρα το απόθεμα κεφαλαίου ήταν περίπου 1.200 δις €. Το 2014 το ΑΕΠ της χώρας εκτιμάται σε 179 δις €, με επακόλουθο το απόθεμα κεφαλαίου να προσδιορίζεται σε 900 δις €. Συνεπώς, την περίοδο 2008-2014, η συρρίκνωση του πραγματικού ΑΕΠ κατά -28,7%, συνέβαλε στην ελάττωση του αποθέματος υλικού κεφαλαίου της ελληνικής οικονομίας περί τα 300 δις € (1.200-900=300).
3) Η κεφαλαιοποίηση του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών από 197 δις € τον Δεκέμβριο του 2007 διαμορφώθηκε σε 45 δις € τον Δεκέμβριο του 2014. Άρα, οι κάτοχοι μετοχών ζημιώθηκαν 152 δις € από την εντυπωσιακή πτώση της κεφαλαιοποίησης του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών (197-45=152). Παράλληλα, την περίοδο Δεκέμβριος 2007-Δεκέμβριος 2014, η αξία των αμοιβαίων κεφαλαίων ελαττώθηκε από 8,7 σε 4,1 δις €. Συνεπώς, κατά τη διάρκεια της περιόδου 2008-2014, οι κάτοχοι μετοχών και μεριδίων αμοιβαίων κεφαλαίων, υπέστησαν συρρίκνωση του κινητού τους πλούτου περίπου κατά 157 δις € (152,0+4,6=156,6).
4) Την περίοδο Δεκέμβριος 2008-Ιανουάριος 2015, το σύνολο των αποταμιεύσεων των κατοίκων και μη κατοίκων στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα από 272 μειώθηκε σε 150 δις €. Δηλαδή, η οικονομική ύφεση κατά την περίοδο αυτή στράγγισε τις αποταμιεύσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων κατά 122 δις € (272-150=122).
5) Ως γνωστό, στις αρχές του 2012 έγινε το πρώτο κούρεμα του δημοσίου χρέους της χώρας. Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, το πρώτο κούρεμα συνέβαλε στη μείωση του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης κατά 106 δις €. Το συγκεκριμένο κούρεμα όμως προκάλεσε τη φοβερή μείωση της αξίας των ομολόγων των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης περί τα 13 δις €. Επίσης, η ζημιά που υπέστησαν τα φυσικά πρόσωπα (ιδιώτες) και διάφοροι άλλοι φορείς (πανεπιστήμια, κ.ά.), προσδιορίζεται σε 4 δις €. Επομένως, η συνολική ζημιά των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, των φυσικών προσώπων, κ.λπ., από το πρώτο κούρεμα εκτιμάται σε 17 δις € (13+4=17).
Στους ανωτέρω υπολογισμούς μας, δεν έχουν ληφθεί υπόψη οι απώλειες των ελληνικών επιχειρήσεων, λόγω της αλματώδους μείωσης των πωλήσεών τους και της παράλληλης διόγκωσης των ζημιογόνων αποτελεσμάτων τους. Με βάση τα στοιχεία της ICAP, κατά την περίοδο 2008-2014, η πτώση της αξίας των πωλήσεων και η αύξηση των ζημιών των ελληνικών επιχειρήσεων εκτιμάται τουλάχιστον σε 150 δις €.
Όσο η κρίση της ελληνικής οικονομίας θα παρατείνεται, τόσο το ποσό των 1.006 δις θα διογκώνεται. Σε διεξοδική μας ανάλυση από τις στήλες της Kontranews τον Νοέμβριο του 2013, είχαμε υποστηρίξει ότι το μέγεθος της ζημιάς που οι μνημονιακές πολιτικές προκάλεσαν στην ελληνική οικονομία την περίοδο 2008-2013 προσδιοριζόταν σε 836 δις €.
Σε άρθρο μου από τη θέση αυτή (11.11.2013), υποστήριζα τα εξής: «Όσο η κρίση της ελληνικής οικονομίας θα παρατείνεται, τόσο το ποσό των 836 δις θα διογκώνεται». Υιοθετώντας παρόμοια μεθοδολογική προσέγγιση στη σημερινή μας ανάλυση, οδηγηθήκαμε στο φοβερό συμπέρασμα ότι κατά την περίοδο 2008-2014, η ζημιά που υπέστησαν το ελληνικό δημόσιο, τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις εκτιμώνται άνω των 1.000 δις ευρώ. Αυτή η γιγαντιαία ζημιά οφείλεται στις εγκληματικές μνημονιακές πολιτικές της περιόδου 2010-2014. Οι Γ.Α. Παπανδρέου,, Α. Σαμαρά, Λ. Παπαδήμο και Ε. Βενιζέλο, που έβαλαν την πατρίδα στη στενωπό των μνημονίων και με τις άφρονες μνημονιακές πολιτικές τους προκάλεσαν υπέρμετρη ζημιά στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας, θα πρέπει να παραπεμφθούν το συντομότερο δυνατόν σε Ειδικό Δικαστήριο.
‘Αρθρο μου στην Kontranews (5.4.2015)
Εθνικοί μειοδότες ζημίωσαν τη χώρα τουλάχιστον 1.000 δις ευρώ
ΣΧΕΤΙΚΑ
– 746 δις κόστισαν τα τρία μνημόνια μέχρι τέλους του 2012!
– Με κρατικά έσοδα 2.990 δις, αύξησαν το χρέος από 8 σε 327 δις €!
JusticeForGreece 
Το εκ προμελέτης έγκλημα των μνημονίων
γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος
….
Ανάλυση
Εισαγωγικά, μία ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, η οποία δεν είναι εύκολα εφικτή ηθικά, νομικά και οικονομικά, ενώ θα μπορούσε φυσικά να χρεοκοπήσει εντός του ευρώ (ανάλυση), δεν θα ήταν καταστροφική μόνο για την ίδια – ειδικότερα για τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα.
Αντίθετα, θα μπορούσε να είναι η αρχή του τέλους της νομισματικής ένωσης, ενώ θα άνοιγε τους ασκούς του Αιόλου για το παγκόσμιο σύστημα – στο οποίο έχουν συσσωρευτεί τεράστια βουνά χρεών (άρθρο), αδύνατον να αντιμετωπιστούν χωρίς μία διεθνή συνδιάσκεψη που θα αφορά την καταπολέμηση τους.
Ανεξάρτητα όμως από το τι θα ακολουθήσει, εμείς οφείλουμε να ερευνήσουμε τι έχει συμβεί μέχρι σήμερα, μεταξύ των ετών 2010 και 2014, με υπαίτιο την πολιτική που επιβλήθηκε στην Ελλάδα από την Τρόικα – εν πρώτοις με τη βοήθεια του Πίνακα Ι που ακολουθεί:
Πίνακας Ι: Μέτρα εξυγίανσης στην Ελλάδα, σε δις €, σε τιμές του 2010
Έτη / μέτρα 2010 2011 2012 2013 2014 Σύνολο
(Ι) Αύξηση εσόδων 10,00 9,6 5,5 3,2 1,1 29,4
(ΙΙ) Δαπάνες 11,2 7,7 5,2 7,2 -2,1 29,2
(α) μεταφορές* 1,8 0,4 1,7 3,8 -0,7 7,00
(β) Δημόσια κατανάλωση 5,5 5,1 3,2 3,7 0,3 17,8
(γ) Δημόσιες επενδύσεις 3,8 2,3 0,3 -0,3 -1,6 4,5
Σύνολα Ι+ΙΙ 21,2 17,3 10,7 10,4 -1,0 58,6
Πηγή: Ameco, Eurostat, Gechert-Rannenberg
*Μειώσεις επιδοτήσεων, αφορολογήτων ορίων, κοινωνικών παροχών κοκ.
Από τον Πίνακα Ι διαπιστώνεται πως τα μέτρα λιτότητας που υιοθέτησε η Ελλάδα ήταν «βιβλικών διαστάσεων», μοναδικά στην ιστορία – ενώ, ειδικά τα δύο πρώτα έτη, οι δαπάνες περιορίσθηκαν δραστικά (11,2 δις € το 2010 και 7,7 δις € το 2011), με τα φορολογικά έσοδα να αυξάνονται σε τεράστιο ύψος (10 δις € το 2010 και 9,6 δις € το 2011).
Συνολικά, η φορολογία αυξήθηκε κατά 29,4 δις € στα πέντε αυτά έτη, ενώ οι δαπάνες μειώθηκαν κατά 29,2 δις € – οπότε τα μέτρα απέδωσαν 58,6 δις €, όσο περίπου η μείωση του ΑΕΠ της χώρας (από 231,1 δις € το 2009, στα 179 δις € περίπου το 2014) – αν και η πτώση του ΑΕΠ ξεκίνησε το 2008, αφού το ΑΕΠ του 2010 ήταν 5% χαμηλότερο από το αντίστοιχο του 2008.
Φαίνεται δε πως η αμέσως προηγούμενη κυβέρνηση, εφάρμοσε πιστά το πρόγραμμα των δανειστών το 2012, καθώς επίσης το 2013, στο ήμισυ περίπου των προηγουμένων ετών, ενώ το 2014 δεν το έκανε – αλλάζοντας πιθανότατα πορεία, μετά την αποτυχία της στις Ευρωεκλογές. Στον Πίνακα ΙΙ υπολογίζονται τα παραπάνω μέτρα, ως ποσοστά επί του ΑΕΠ του 2009 – έτσι ώστε η εικόνα να είναι καλύτερη:
Πίνακας ΙΙ: Μέτρα εξυγίανσης στην Ελλάδα, ως ποσοστά επί του ΑΕΠ του 2009
Έτη / μέτρα 2010 2011 2012 2013 2014 Σύνολο
(Ι) Αύξηση εσόδων 4,2 4,0 2,3 1,3 0,5 12,3
(ΙΙ) Δαπάνες 4,7 3,2 2,2 3,00 -0,9 12,2
(α) μεταφορές* 0,8 0,1 0,7 1,6 -0,3 2,9
(β) Δημόσια κατανάλωση 2,3 2,1 1,4 1,5 0,1 7,4
(γ) Δημόσιες επενδύσεις 1,6 0,9 0,2 -0,2 -0,6 1,9
Σύνολα Ι+ΙΙ 8,9 7,2 4,5 4,3 -0,4 24,5
Πηγή: Ameco, Eurostat, Gechert-Rannenberg
*Μειώσεις επιδοτήσεων, αφορολογήτων ορίων, κοινωνικών παροχών κοκ.
Από τον Πίνακα ΙΙ φαίνεται πόσο υψηλά ήταν τα μέτρα, σε σχέση με το ΑΕΠ – ειδικά τα δύο πρώτα χρόνια, με 8,9% το 2010 και 7,2% το 2011. Όπως είναι δε πλέον γνωστό, οι επιδράσεις των μέτρων στην οικονομία μίας χώρας περιγράφονται από τον πολλαπλασιαστή – σύμφωνα με τον οποίο, εάν είναι ίσος με τη μονάδα (1), τότε η μείωση των δημοσίων δαπανών κατά 1 δις €, περιορίζουν το ΑΕΠ επίσης κατά 1 δις €.
Φυσικά υπάρχουν διαφορές στον πολλαπλασιαστή, οι οποίες εξαρτώνται από τα επί μέρους μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται – όπου, με βάση επιστημονικές έρευνες τεκμηριώνεται ότι, οι πολλαπλασιαστές είναι ιδιαίτερα υψηλοί, σε περιόδους ύφεσης. Γενικότερα δε τα φορολογικά μέτρα έχουν σαν αποτέλεσμα χαμηλότερους συγκριτικά πολλαπλασιαστές, οι οποίοι δεν επηρεάζονται τόσο από τις υφέσεις, ενώ η μείωση των δαπανών πολύ υψηλότερους – αυξανόμενους σε περιόδους ύφεσης.
ΓΡΑΦΗΜΑ-οικονομική-θεωρία-επίδραση-δημοσιονομικών-μέτρωνΣτο γράφημα που ακολουθεί από τους συγγραφείς της μελέτης, φαίνεταιη επίδραση των δημοσιονομικών μέτρων στους πολλαπλασιαστές σε περιόδους ανάπτυξης, σε κανονικές, καθώς επίσης σε συνθήκες ύφεσης (με κόκκινο οι δημόσιες δαπάνες, με μπλε η φορολογία, με πράσινο οι δημόσιες επενδύσεις και με καφέ οι μεταφορές).
Περαιτέρω, ορισμένοι υποστηρίζουν πως στην Ελλάδα, όπως επίσης σε άλλες χώρες με υψηλά επιτόκια δανεισμού (αυξημένες αποδόσεις ομολόγων), η μείωση των δημοσίων δαπανών έχει λιγότερο αρνητικά επακόλουθα – επειδή η πολιτική αυτή συμβάλλει δήθεν στη δημιουργία εμπιστοσύνης των αγορών προς το κράτος, καθώς επίσης στο χρηματοπιστωτικό του σύστημα, οπότε βοηθάει στην αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης. Επομένως ότι, οι πολλαπλασιαστές είναι ιδιαίτερα χαμηλοί σε μία τέτοια δημοσιονομική «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης» – οπότε τα μέτρα που λαμβάνονται περιορίζουν λιγότερο το ΑΕΠ.
Εν τούτοις έχει αποδειχθεί πως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, ειδικά σε χώρες που είναι σε μεγάλο βαθμό υπερχρεωμένες – πιθανότατα επειδήοι αγορές υπολογίζουν ότι, τα μέτρα λιτότητας μειώνουν δραστικά τις δυνατότητες ανάπτυξης, δυσχεραίνοντας την εξυγίανση ενός κράτους. Σε κάθε περίπτωση, οι πολλαπλασιαστές στην Ελλάδα ήταν πολλοί υψηλότεροι, από αυτούς που προϋπολόγισε (σκόπιμα) η Τρόικα – με καταστροφικά αποτελέσματα για το ΑΕΠ της χώρας.
Η επίδραση των μέτρων στο ΑΕΠ της Ελλάδας
Εάν συνδυάσει κανείς τα επί μέρους μέτρα με τον εκάστοτε πολλαπλασιαστή τους, στην περίπτωση της ύφεσης, στην οποία βρισκόταν ήδη η Ελλάδα το 2010, τότε υπολογίζεται η επίδραση της πολιτικής λιτότητας στο ΑΕΠ της χώρας – με τα αποτελέσματα να εμφανίζονται στον Πίνακα ΙΙΙ που ακολουθεί:
Πίνακας ΙΙI: Το αποτέλεσμα των μέτρων στο ΑΕΠ (μείωση) σε δις € και σε τιμές 2010
Έτη / μέτρα 2010 2011 2012 2013 2014 Σύνολο
(Ι) Αύξηση εσόδων -3,7 -2,6 -1,3 -0,4 0,5 -7,5
(ΙΙ) Δαπάνες -21,5 -13,3 -9,8 -14,5 5,0 -54,1
(α) μεταφορές* -4,7 -0,9 -4,0 -9,3 2,1 -16,8
(β) Δημόσια κατανάλωση -9,7 -8,5 -5,3 -5,9 0,00 -29,4
(γ) Δημόσιες επενδύσεις -7,1 -3,9 -0,5 0,7 2,9 -7.9
Σύνολα Ι+ΙΙ -25,2 -15,9 -11,1 -14,9 5,5 -61,6
Πηγή: Ameco, Eurostat, Gechert-Rannenberg
*Μειώσεις επιδοτήσεων, αφορολογήτων ορίων, κοινωνικών παροχών κοκ.
Από τον Πίνακα ΙΙΙ διαπιστώνεται ότι, η μείωση των κρατικών δαπανών επηρέασε κατά πολύ περισσότερο την πτώση του ΑΕΠ, συγκριτικά με την αύξηση των εσόδων – κατά 21,5 δις € το 2010, έναντι μόλις 3,7 δις € (συνολικά κατά 25,2 δις € το 2010).
Επίσης πως η κατάσταση αντιστράφηκε το 2014 από την πλευρά του δημοσίου, μετά την αλλαγή πολιτικής της τότε κυβέρνησης (αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,5 δις € από τα έσοδα, καθώς επίσης 5,0 δις € από το μικρότερο περιορισμό των δαπανών.
Συγκεντρωτικά δε χάθηκε ΑΕΠ ύψους 61,6 δις €, όταν το 2013 είχαν ήδη χαθεί 67,1 δις € – τα οποία θα αυξάνονταν περισσότερο, εάν δεν άλλαζε πορεία η κυβέρνηση (χαλάρωση της πολιτικής λιτότητας), οπότε θα είχε καταστραφεί ολοσχερώς η Ελλάδα. Στον Πίνακα IV που ακολουθεί καταγράφεται το αποτέλεσμα των μέτρων, ως ποσοστό επί του ΑΕΠ του 2009.
Πίνακας ΙV: Το αποτέλεσμα των μέτρων ως ποσοστό επί του ΑΕΠ του 2009.
Έτη / μέτρα 2010 2011 2012 2013 2014 Σύνολο
(Ι) Αύξηση εσόδων -1,5 -1,1 -0.6 -0,1 0,2 -3,1
(ΙΙ) Δαπάνες -9,0 -5,6 -4,0 -6,1 2.1 -22,6
(α) μεταφορές* -2,0 -0.3 -1,7 -3,9 0,9 -7,0
(β) Δημόσια κατανάλωση -4,1 -3,5 -2,2 -2,5 0,0 -12,3
(γ) Δημόσιες επενδύσεις -3,0 -1,6 -0,2 0,3 1,2 -3,3
Σύνολα Ι+ΙΙ -10,5 -6,7 -4,6 -6,2 2,3 -25,5
Πηγή: Ameco, Eurostat, Gechert-Rannenberg
*Μειώσεις επιδοτήσεων, αφορολογήτων ορίων, κοινωνικών παροχών κοκ.
Είναι προφανές ότι, η μείωση της δημόσιας κατανάλωσης ήταν αυτή που επηρέασε πολύ αρνητικά το ΑΕΠ της χώρας – επίσης πως ο πολλαπλασιαστής των δαπανών ήταν εκθετικά υψηλότερος από τον αντίστοιχο των εσόδων, όσον αφορά το επίπεδο της ύφεσης.
Το ΑΕΠ μειώθηκε στο -28% το 2013, όπου η νέα τότε κυβέρνηση έλαβε πολύ αυστηρά μέτρα – περιοριζόμενο τελικά στο -25,5% για ολόκληρη την πενταετία, λόγω αλλαγής της πολιτικής της το 2014. Άλλοι ερευνητές δε καταλήγουν σε παρόμοια συμπεράσματα, αν και με διαφορετικές μεθόδους (Wren-Lewis 2015).
Ολοκληρώνοντας, στον Πίνακα V φαίνονται τα αποτελέσματα των μέτρων συγκεντρωτικά, για ολόκληρη την πενταετία – τα οποία ήταν πολύ πιο καταστροφικά έως και το 2013, ενώ θα ήταν ακόμη περισσότερο, εάν δεν είχε αλλάξει πορεία η κυβέρνηση το 2014.
Πίνακας V: Το αποτέλεσμα των μέτρων συγκεντρωτικά (2010 – 2014)
Συγκεντρωτικά μεγέθη Σε απόλυτα ποσά Ως ποσοστό επί του ΑΕΠ
Ύψος μέτρων 2010-2014 58,6 δις € 24,5% του ΑΕΠ 2009
Αποτελέσματα 2010-2014 (μείωση ΑΕΠ) -61,6 δις € -25,5% του ΑΕΠ 2009
Συντελεστής (αποτελέσματα/ μέτρα) 1,06 1,04
Ουσιαστικά λοιπόν λήφθηκαν μέτρα ύψους 58,6 δις € ή 24,5% του ΑΕΠ, με αποτέλεσμα να χαθεί ΑΕΠ της τάξης των 61,6 δις € ή του 25,5% του ΑΕΠ του 2010 – αυξάνοντας μεταξύ άλλων τους ανέργους κατά 1.232.000 (απώλεια ΑΕΠ / παραγωγικότητα 50.000 € ανά έτος και ανά άτομο).
Το σενάρια για την εξέλιξη της κρίσης της Ελλάδας
ΓΡΑΦΗΜΑ-Ελλάδα-σενάρια-ΑΕΠΣτο γράφημα που ακολουθεί φαίνονται τα διάφορα σενάρια, όσον αφορά την εξέλιξη του ΑΕΠ, με άλλες προϋποθέσεις (πηγή). Με τη γαλάζια καμπύλη χωρίς την πολιτική λιτότητας, όπου το ΑΕΠ θα παρέμενε στάσιμο, ανάλογο με αυτό του μέσου της Ευρωζώνης (πράσινη καμπύλη), με την καφέ χωρίς την αύξηση των εσόδων (φορολογία), με την κόκκινη η πραγματική μείωση του, καθώς επίσης (γκρίζα γραμμή) με 2,5% ρυθμό ανάπτυξης.
Είναι προφανές δε πως η παραμονή του ΑΕΠ στα ίδια επίπεδα θα ήταν σημαντική όσον αφορά το δημόσιο χρέος – το οποίο θα ήταν σήμερα στο 137% περίπου του ΑΕΠ, αντί στο 180%, δεν θα είχε αυξηθεί η ανεργία (θα παρέμενε κάτω του 10% χωρίς να κοστίσει τεράστια ποσά στο κράτος), δεν θα χρεοκοπούσαν τόσες επιχειρήσεις, ενώ όλοι οι υπόλοιποι δείκτες της οικονομίας θα ευρίσκονταν σε πολύ καλύτερη θέση.
Τα αποτελέσματα για το έλλειμμα και για το δημόσιο χρέος
Για να μπορέσει κανείς να ερευνήσει τις επιπτώσεις της πολιτικής λιτότητας στο πρωτογενές έλλειμμα, καθώς επίσης στο δημόσιο χρέος, θα πρέπει να κάνει κάποιες υποθέσεις όσον αφορά την ελαστικότητα του προϋπολογισμού, τις πληρωμές των τόκων, καθώς επίσης την εξέλιξη των τιμών – σε ένα υποθετικό σενάριο χωρίς τη λήψη μέτρων.
Όσον αφορά την ελαστικότητα, σε συνθήκες ανάλογες με αυτές των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης υιοθετείται ο συντελεστής 0,47 (πηγή), για τους τόκους αυτοί που πραγματικά πληρώθηκαν, ενώ για τις τιμές ο μέσος της Ευρωζώνης –οπότε ένας αντίστοιχος συντελεστής (deflator). Έτσι καταλήγει κανείς στο γράφημα που ακολουθεί.
ΓΡΑΦΗΜΑ-Ελλάδα-Ευρωζώνη-ΑΕΠ-χρέος
Πηγή: Ameco, Gechert-Rannenberg
Στο επάνω μέρος (αριστερή κάθετος), η κόκκινη γραμμή αναφέρεται στο πραγματικό πρωτογενές πλεόνασμα (έλλειμμα έως το 2013), ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, η πορτοκαλί στο ίδιο εάν είχαν επιβληθεί μέτρα μόνο στα έσοδα, ενώ η μπλε εάν δεν είχαν επιβληθεί καθόλου μέτρα λιτότητας.
Όπως φαίνεται από το γράφημα, εάν δεν είχαν επιβληθεί μέτρα λιτότητας (μπλε γραμμή και μπλε στήλες), το πρωτογενές έλλειμμα θα παρέμενε περίπου στα επίπεδα του 2009 (-10%) και λίγο υψηλότερα, ενώ το δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ το 2014 θα ήταν περίπου 10 μονάδες χαμηλότερο – επειδή δεν θα είχε μειωθεί το ΑΕΠ. Το βασικότερο όμως όλων θα ήταν το ότι, δεν θα υπήρχε αύξηση της ανεργίας, αφού δεν θα είχε μειωθεί το ΑΕΠ – οπότε η χώρα θα ήταν σε πολύ καλύτερη θέση.
Εναλλακτικά σενάρια
Από το πρώτο γράφημα της ανάλυσης συμπεραίνεται πως οι αρνητικές επιπτώσεις της μείωσης των δαπανών (με εξαίρεση τις δημόσιες επενδύσεις) είναι πολύ χαμηλότερες, όταν η οικονομία δεν ευρίσκεται σε ύφεση. Εάν λοιπόν δεν είχαν επιβληθεί στην Ελλάδα όλα τα μέτρα μαζί, αλλά είχαν επεκταθεί σε μεγαλύτερη διάρκεια, τότε η μείωση του ΑΕΠ δεν θα ξεπερνούσε το 9% αντί του 28% που έφτασε το 2013 – ενώ το πρωτογενές πλεόνασμα θα είχε καλυτερεύσει κατά 20 μονάδες σε σχέση με το ΑΕΠ του 2009, σε όρους ΑΕΠ του 2009. Επομένως, θα ήταν διπλάσιο από το σημερινό, η χώρα θα είχε ήδη εξυγιανθεί, ενώ η ανεργία θα είχε αυξηθεί πολύ λιγότερο.
Από το ίδιο γράφημα φαίνεται πως οι πολλαπλασιαστές, στην περίπτωση αύξησης μόνο των φόρων, είναι πολύ χαμηλοί – ενώ από το δεύτερο γράφημα (πορτοκαλί γραμμή) τεκμηριώνεται ότι, εάν είχαν αυξηθεί μόνο οι φόροι, χωρίς να ληφθούν καθόλου μέτρα στον τομέα των δαπανών, θα υπήρχε ένα πολύ μικρό έλλειμμα το 2014, σχεδόν όσο το πραγματικό πρωτογενές πλεόνασμα που είχε η χώρα.
Την ίδια στιγμή όμως το δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ θα ήταν κατά 40% χαμηλότερο (στο 135% του ΑΕΠ περίπου) – γεγονότα που σημαίνουν ότι, τα μέτρα λιτότητας, λόγω των υψηλών πολλαπλασιαστών τους, δεν προσέφεραν τίποτα αλλά, αντίθετα, κατέστρεψαν την οικονομία της Ελλάδας. Επειδή δε οι πολλαπλασιαστές αυτοί ήταν γνωστοί εκ των προτέρων (πηγή), δεν επρόκειτο για λάθος της Τρόικας, αλλά για ένα έγκλημα εκ προμελέτης.
Σε κάθε περίπτωση, θα ήταν προς το συμφέρον των δανειστών η μη επιβολή όλων μαζί των μέτρων, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα – η υπομονετική επέκταση τους δηλαδή σε περισσότερα χρόνια. Εύλογα λοιπόν συμπεραίνει κανείς πως η Τρόικα είχε εντελώς διαφορετικές προθέσεις – οι οποίες ήταν αντίθετες τόσο με την εξυγίανση Ελλάδας, όσο και με τα οικονομικά συμφέροντα των δανειστών της.
Μεταξύ αυτών των προθέσεων ήταν ασφαλώς η λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας της Ελλάδας, αφού προηγουμένως πιέζονταν οι τιμές σε εξευτελιστικά επίπεδα, καθώς επίσης η επιβολή του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρωζώνη (εργατική νομοθεσία, μείωση μισθών κοκ.).
Επίλογος
Οι οικονομικές μελέτες, καθώς επίσης οι αριθμοί που υποχρεωτικά τις συνοδεύουν, είναι ασφαλώς πολύ κουραστικές – ειδικά για όσους δεν έχουν την απαιτούμενη εκπαίδευση. Είναι όλως απολύτως απαραίτητες, επειδή τεκμηριώνουν όλα όσα πραγματικά συμβαίνουν σε μία χώρα – τα οποία πρέπει να γίνονται κατανοητά από τους Πολίτες της, έτσι ώστε να είναι σίγουροι για όλα όσα πρεσβεύουν και απαιτούν.
Στην περίπτωση της Ελλάδας αποδεικνύεται με αναμφισβήτητους αριθμούς ότι, επρόκειτο για ένα έγκλημα εκ προμελέτης εκ μέρους της Τρόικας – το οποίο έχει ζημιώσει τους Πολίτες σε βαθμό που ούτε καν διανοούνται, από κάθε πλευρά. Με κριτήριο δε την κατάρρευση των τιμών των παγίων (ακίνητα, μετοχές κοκ.), τις χρεοκοπίες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την ανεργία, την κατακόρυφη πτώση του ΑΕΠ, των εισοδημάτων κλπ., η ζημία που έχει προκληθεί στη χώρα υπερβαίνει το 1 τρισεκατομμύριο € – χωρίς απολύτως καμία διάθεση υπερβολής.
….
Βιβλιογραφία: Gechert-Rannenberg, Almunia, Miguel, Christiano, L. J. / Eichenbaum, M. / Rebelo
Για το πλήρες βιογραφικό σημείωμα του συγγραφέα, πατήστε εδώ. ( e-mail: viliardos@analyst.gr )
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΗ ΠΗΓΗ:
http://www.analyst.gr/2015/04/05/ta-ek-promeletis-eglimata-ton-mnimonion/3/
Τα δανικά που πήραν για να καταστρέψουν την Ελλάδα
1. Τα δάνεια που πήραν οι μνημονιακές κυβερνήσεις σε 3 χρόνια, ανέρχονται στα 240 δις (110δις επί ΠΑΣΟΚ & 130δις επί ΝΔ)… Πρίν από από αυτά είχε δανειστεί και η κυβέρνηση Καραμανλή άλλα 120 δις… Δηλ σε 8 χρόνια η Ελλάδα χρεώθηκε με 360 δις… Σημειωτέον ότι τα προηγούμενα 174 χρόνια (1830 έως 2004), τα δάνεια ανέρχονταν στα 180 δις… (δηλώσεις Σαχινίδη 01:06 , Παπανδρέου 01:37 , Καμμένου 02:05 )…
2. Όλα τα δάνεια ήταν παράνομα, γιατί δεν ερωτήθηκε ούτε αποφάσισε ο ελληνικός λαός για αυτά, αλλά ούτε και αξιοποιήθηκαν προς όφελος της ανάπτυξης της χώρας…. (δήλωση Σακοράφα 16:29 )…
3. Μόνο το 8% αυτών των δανείων ήρθε στην χώρα. Το υπόλοιπο πήγε για να σώσει τις Γαλλικές & τις Γερμανικές τράπεζες… (δηλώσεις Ερίκ Τουσέν και Σακοράφα 07:41 )…
4. Αυτό το 8% που ήρθε στην χώρα, εξαφανίστηκε, αφού η νέα κυβέρνηση όταν παρέλαβε, δεν βρήκε στα ταμεία ούτε το πενιχρό πλεόνασμα που ισχυριζόταν ότι πέτυχε η ΝΔ…. (δήλωση Τσίπρα 04:05 )…
5. Η εξαφάνιση αυτών οφείλεται σε συμβάσεις διαφθοράς (δήλωση Κωνσταντοπούλου 16:52 )…
6. Το χρέος, παρότι δημιουργήθηκε με μη νόμιμες διαδικασίες, (δήλωση Κωνσταντοπούλου 16:52 ) έχει εν πολλοίς αποπληρωθεί από τον ελληνικό λαό, με λεόντιες ρήτρες…. (δήλωση Κωνσταντοπούλου 16:52 )… και άρα δεν οφείλεται… (δήλωση Κωνσταντοπούλου 16:52 )…
7. Εντούτοις οι Έλληνες πολίτες συνεχίζουν να πληρώνουν στην κυριολεξία με το αίμα τους το χρέος που δεν το δημιούργησαν οι ίδιοι (δήλωση Σακοράφα 05:45 ), και ταυτόχρονα ξεπουλιέται το σύμπαν για ένα κομμάτι ψωμί, πράγμα για το οποίο θα έπρεπε να ντρεπόμαστε… (δήλωση Σακοράφα 14:19 )…
8, Παρ’ όλα αυτά το χρέος δεν μειώνεται (δήλωση Σακοράφα 06:16 ), ανέρχεται στα 320δις (δήλωση Στρατούλη), και για να πληρώνει η νέα κυβέρνηση μισθούς και συντάξεις αδειάζει τον κορβανά από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων (δήλωση Μηλιαράκη 04:55 ), που είναι ο κουμπαράς των Πολιτών, και τον οποίο είχαν πρώτοι λεηλατήσει και καταληστεύσει το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ… (δήλωση Στρατούλη 03:15 )…
9. Έτσι λοιπόν, πρέπει να διαγραφεί το μεγαλύτερο μέρος του χρέους (δηλώσεις Στρατούλη 03:35 , Κωνσταντοπούλου 16:52 ), γιατί αλλιώς η χώρα δεν θα έχει μέλλον, αφού μέχρι να αποπληρωθούν τα δάνεια η χώρα θα βρίσκεται σε μνημόνιο, και αυτό μπορεί να πάρει μέχρι τις αρχές του επόμενου αιώνα, αλλά μέχρι τότε δεν θα έχει μείνει τίποτα… (δήλωση Βαλαβάνη 03:00 ), υποθηκεύοντας έτσι και το μέλλον των επόμενων γενεών (δήλωση Σακοράφα 06:34 ) και καταδικάζοντας τα παιδιά μας να μην έχουν ζωή και αξιοπρέπεια… (δήλωση Κωνσταντοπούλου 17:41 )…
10. Όμως, η νέα ελληνική κυβέρνηση θέλει να εξυπηρετήσει το χρέος της, εφ’ όσων το ίδιο επιθυμούν και οι εταίροι… (δήλωση Τσίπρα 05:36 )… Εξάλλου, οι ελληνικές κυβερνήσεις πάντα εκπλήρωναν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στους δανειστές, και αυτό σκοπεύει να κάνει και η νέα κυβέρνηση, και μάλιστα στο διηνεκές…. (δήλωση Βαρουφάκη 06:48 )…
11. Ταυτόχρονα, επειδή υπήρξε λαϊκή εντολή, συστάθηκε η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, για να διερευνήσει και να ρίξει φως στα αίτια του χρέους (δηλώσεις Τσίπρα 18:10, Κωνσταντοπούλου 00:03, Βαρουφάκη 09:18 ), στα οποία, σύμφωνα με την Eurostat και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν υπήρχε τίποτα παράνομο, αφού το χρέος ήταν απαραίτητο για να λειτουργεί η Ευρωζώνη (δηλώσεις Βαρουφάκη 08:10 16:04 )…
12. Πάντως η Επιτροπή Αλήθειας δεν είναι δικαστήριο για να κάνει απόδοση προσωπικών ευθυνών (δήλωση Κωνσταντοπούλου 08:45 )… Γιαυτό και η Επιτροπή Αλήθειας δεν θα έπρεπε να υπάρχει, αλλά θα έπρεπε να είχε παρέμβει η Δικαιοσύνη εδώ και δεκαετίες (δήλωση Βαρουφάκη 10:00 ), κάτι που όμως δεν μπορεί να γίνει γιατί βάση Συντάγματος (άρθρο 86), μόνο η Βουλή μπορεί να δικάζει τους πολιτικούς και αυτό θα πρέπει να καταργηθεί (προεκλογική δήλωση Τσίπρα 13:33 )… Όμως, αν προκύψουν προσωπικές ευθύνες, η Επιτροπή θα τις αναδείξει (δήλωση Κωνσταντοπούλου 08:45 ), παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν ήταν Αντιπολίτευση, ήθελε να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι στους θεσμούς της Δικαιοσύνης (προεκλογική δήλωση Τσίπρα 21:28 ), αλλά ως Κυβέρνηση δεν θέλει να ποινικοποιήσει τις πολιτικές επιλογές (δήλωση Τσίπρα 15:03 ), και παρότι ο νόμος «περί ευθύνης Υπουργών» προστατεύει τους Πολιτικούς από προσωπικές ευθύνες κατά την άσκηση των καθηκόντων τους (δήλωση Βενιζέλου 11:21 ), και τον οποίο νόμο τον έχει ψηφίσει ομόφωνα όλη η Βουλή, και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ (δήλωση Βενιζέλου 11:21 ), κάτι που ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά δεσμεύτηκε ότι θα είναι ο πρώτος νόμος που θα καταργήσει (προεκλογική δήλωση Τσίπρα 13:33 ), αλλά που ως Κυβέρνηση δεν το έχει κάνει, παρότι ξεκίνησαν οι εργασίες για τον έλεγχο του χρέους…
ΕΠΑΜ Πάτρας
ΣΧΕΤΙΚΑ
Στα 324 δις. (181% του ΑΕΠ) εκτινάχθηκε το δημόσιο χρέος το 2014 – Αυξήση 2,4 δις. σε ένα τρίμηνο
Hellenic Development Beteiligungs AG κατά ΤΑΙΠΕΔ, υπουργών οικονομικών και Τράπεζας της Ελλάδας για Χειραγώγηση/Κερδοσκοπία επί του Ελληνικού Δημοσίου Χρέους
Δημοσιεύτηκε από: Γεράσιμος Γαβριελάτος | Τετ, 15/01/2014 – 20:56 |
Ο Mark Twain έλεγε: «Τράπεζα είναι το μέρος που σου δανείζουν χρήματα, αν μπορείς ν’ αποδείξεις ότι δεν τα έχεις ανάγκη». Ο δικός μας ο Σιδηρόπουλος από την άλλη τραγουδούσε:
«Ληστέψανε την τράπεζα
και τι με νοιάζει εμένα
δεν είμαι με κανένα.
Σου λέω καλά της κάνανε
γιατί μας προκαλούσε,
γεμάτη εκατομμύρια,
ενώ κι ο Θεός πεινούσε…»
Και ο αγαπημένος μου Μπρεχτ στην «Οπερέτα της Πεντάρας» αναρωτιέται: «Τι είναι η ληστεία μιας Τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της;».
Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα αυτή τη στιγμή, και το πιθανότερο είναι να μπλέξω μ’ αυτά που γράφω για δημόσια διέγερση προς τέλεση κακουργήματος (αρ. 184ΠΚ). Ειλικρινά, όμως, υπάρχει κάποιος που δεν οργίστηκε από τις αποκαλύψεις για τον Φιλιππίδη, τον Βαρότση, τον Κοντομηνά, τον Σάλλα, τον Λαυρεντιάδη, τον… , τον…, τον… … Καλά όχι ότι ανακαλύψαμε και τη χαμένη Ατλαντίδα, αλλά κάπως δεν σου ταιριάζει η λογική ακολουθία ανάμεσα στις αναλύσεις και τις πράξεις.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ από την είσοδο της χώρας σε επίσημη ύφεση το 2007 μέχρι και σήμερα έχουν δοθεί στις τράπεζες τεσσεράμισι δισεκατομμύρια ευρώ με αγορά προνομιούχων μετοχών των πιστωτικών ιδρυμάτων που ανέλαβε το ελληνικό δημόσιο, το ποσό των εκατό είκοσι επτά δισεκατομμυρίων και τριακοσίων εκατομμυρίων ευρώ με τη μορφή εγγυήσεων που παρείχε το ελληνικό δημόσιο για δάνεια των πιστωτικών ιδρυμάτων, όπως επίσης και το ποσό των δέκα δισεκατομμυρίων και πεντακοσίων εκατομμυρίων ευρώ με τη μορφή ειδικών τίτλων προς τα πιστωτικά ιδρύματα, συν δύο δισεκατομμύρια τετρακόσια εκατομμύρια ευρώ από κρατικό κονδύλι . Εκατό εικοσιπέντε δισεκατομμύρια ευρώ από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.) για ενίσχυση της ρευστότητάς τους, δεκαοκτώ από το περίφημο και κατά τ’ άλλα οδυνηρό PSI και τέλος άλλα πενήντα δισεκατομμύρια ευρώ από την ανακεφαλαιοποίηση (είναι αυτή που όλες οι Τράπεζες έγιναν Πειραιώς…). ΔΗΛΑΔΗ δόθηκαν περί τα τριακόσια τριάντα οκτώ (338) δισεκατομμύρια ευρώ (!!!!) είτε με τη μορφή ενισχύσεων, είτε με τη μορφή εγγυήσεων για να «σωθούν» οι τράπεζες στον καπιταλισμό (και αν σας ενοχλεί η λέξη… κακώς διότι αυτή είναι η αλήθεια). Δόθηκαν, λοιπόν, 338 δις στις τράπεζες για να σωθούν όταν το ελληνικό δημόσιο χρέος (σύμφωνα με τη Eurostat) ήταν το 2010 τριακόσια είκοσι εννιά και μισό (329.5) δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή αν πήγαιναν για να ξεπεραστεί η κρίση θα έμενε και κάτι για να φτιάξουμε και κάνα δρόμο, κάνα νοσοκομείο, κάνα σχολείο κλπ.
Την εποχή, λοιπόν, που οι κουτσαίνουσες και ασθμαίνουσες τράπεζες δεν έδιναν σε κανέναν δάνεια και λάβαιναν απίστευτες εγγυήσεις προκειμένου να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητά τους, αυτή την ίδια εποχή έδιναν υπέρογκα ποσά για δάνεια στον Κοντομηνά. Έδιναν όμως και σε κάποιον άλλο που κανένα από τα Μ.Μ.Ε. δεν αναφέρει. Έδιναν και στον κύριο Βενιζέλο, ναι αυτόν τον αντιπρόεδρο του δεκαπενταμελούς που εκτελεί και χρέη κυβέρνησης. Στις 23 Δεκεμβρίου 2011 το Τ.Τ. ενέκρινε δάνειο ύψους 1 εκατ. ευρώ στην εταιρεία Υιοί Δ. Μπακατσέλου Α.Ε., στους συγγενείς δηλαδή της γυναίκας του, Βασιλικής Μπακατσέλου. Βέβαια, δε νομίζω ο κύριος αυτός να κληθεί από τη δικαιοσύνη για εξηγήσεις, έχω κάποιο «λιστολαγκάρντιο» προαίσθημα.
Εδώ, όμως, κάπου έρχεται να επιβεβαιωθεί ο Twain, τα λεφτά δίνονται σ’ όσους ήδη έχουν και οι ελληνικές τράπεζες, που βιώνουν μια αδυσώπητη κρίση, και ζητούν να πάρουν και τα σπίτια μας (βλ. πλειστηριασμοί) εκταμιεύουν απίστευτα ποσά για να βοηθήσουν τους ήδη έχοντες (και κατέχοντες). Από την άλλη πλευρά στους εμπόρους που έχουν ανάγκη τη ρευστότητα προκειμένου να κινηθούν στην αγορά, να προμηθευτούν εμπορεύματα και να πουλήσουν δεν τους δίνεται τίποτα.
Τι συμβαίνει όμως; Τίποτα το σημαντικό, κατορθώσαμε να μην μας πάρουν τα σπίτια οι κομμουνιστές, και τα δίνουμε στις τράπεζες , που με τη σειρά τα δίνουν στους καπιταλιστές. Βαριά και ξύλινη η γλώσσα ε; Καλά, ας την αλλάξω.
Τι συμβαίνει όμως; Ανεργία, πείνα, αυτοκτονίες, ασφυξία από μαγκάλια, θανάτους, πτώση βιοτικού επιπέδου, απουσία παιδείας, υγείας, αύξηση εγκληματικότητας, αύξηση ρατσισμού, ξενοφοβία, μοιρολατρία, εγκατάλειψη, ηττοπάθεια… Καταθλιπτική ε; Ας την αλλάξω και αυτή.
Τι συμβαίνει όμως; CDS, ECOFIN, Οίκος Moodys, Οίκος Fitch, Οίκος Standard and Poor’s, Spreads, Τρόικα, ΔΝΤ, ΕΚΤ κλπ. Καλύτερη αυτή η γλώσσα;
Κάπου εδώ μου έρχονται τα λόγια κάποιου άλλου, νομίζω Θανάση Κλάρα τον έλεγαν: «…Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης; Αυτοί ή εμείς; Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ’ όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους. Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;…». Από την ιστορική του ομιλία στη Λαμία.
Αυτά. Άντε και καλή τύχη μάγκες.
http://adespotesidees.gr/κοινωνία-πολιτική/τι-είναι-η-ληστεία-μιας-τράπεζας-μπροστά-στην-ίδρυσή-της
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Αν λάβουμε υπόψη και το γεγονός ότι για την ικανοποίηση των χρηματικών απαιτήσεων των δανειστών, η κυβέρνηση αποκρατικοποίησε την Ελλάδα, η ζημία δεν είναι μόνο 1 τρις αλλά είναι ανεκτίμητης αξίας και η βλάβη ανεπανόρθωτη. ( επειδή η αποκρατικοποίηση δεν έγινε μόνο μέσω ιδιωτικοποιήσεων αλλά και την παραχώρηση της διοίκησης της χώρας και της κυριαρχίας της, λέγοντας αποκρατικοποίηση εννοούμε βασικά ότι η Ελλάδα έπαψε να είναι κράτος )
Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου: “Το 70,3% του χρέους αφορά μόνο τόκους – Ο_ορισμός του επονείδιστου”: Πληρώσαμε 6,3 φορές το αρχικό κεφάλαιο
http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/2015/04/703-63.html?m=1