Η Ελλάδα, το διαμάντι της Γης, αντί να είναι η Γη της Επαγγελίας, όπως μπορεί, γίνεται τροφή για ξένα όρνια.

Η πραγματική περιουσία της Ελλάδας και οι πωλητές της  

Γράφει ο Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης (Ο Καιρος)*

Τρίτη 24 Μαΐου 2016

Είναι καιρός ίσως να βάλουμε ένα τέλος στο μύθο για τη δημόσια περιουσία, την αξία της και τη διαχείρισή της από το ελληνικό δημόσιο. Και να ξεσκεπάσουμε τις υποκριτικές πολιτικές οιμωγές για την παράδοσή της σε ξένα χέρια μέσω του Ταμείου, που ψήφισε προχτές η κυβερνητική πλειοψηφία.

Οι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού στο κοινοβούλιο είναι οι τελευταίοι που έχουν δικαίωμα να μιλάνε και να υπερασπίζονται αυτή την περιουσία. Επειδή, είναι και οι τελευταίοι που φρόντισαν ποτέ γι αυτήν, ενώ αντιθέτως, είναι οι πρώτοι που την έχουν αφήσει απαξιωμένη εδώ και δύο αιώνες, όταν δεν την έχουν απαξιώσει κατά καιρούς με τις διεφθαρμένες πολιτικές τους. Διακομματικά κι όλας.

Δυσκολεύεται κανείς να απαριθμήσει τον αναξιοποίητο πλούτο αυτής της πανέμορφης χώρας, αυτού του ευλογημένου τόπου της Γης, που είχε την ατυχία να πέσει στα χέρια αυτών που τη διαχειρίζονται.

Κλαίνε και οδύρονται εδώ και λίγες μέρες πολιτικοί και πολίτες από κάθε πολιτική και ιδεολογική σκοπιά για την εκποίηση των δημόσιων αγαθών, είτε πρόκειται για εταιρίες, είτε για πλουτοπαραγωγικές πηγές, είτε για φιλέτα γης και θάλασσας.

Υποκρισίες! Το κράτος έχει σχεδόν 200 χρόνια ζωής εδώ. Και οι ελεύθεροι πολίτες άλλα τόσα. Στα λίγα χρόνια που ζω και στα πολλά που έχω μελετήσει δεν έχω δει κανέναν, με εξαίρεση την πρώτη περίοδο Καραμανλή πριν το 1961, να δίνει δεκάρα τσακιστή για την αξιοποίηση αυτού του πλούτου.

Ο υπόγειος πλούτος της χώρας σε μέταλλα και σπάνια στοιχεία υπήρξε στο μεγάλο του όγκο είτε αντικείμενο ολιγοπωλίων, με προνομιακές λεόντειες συμφωνίες μεταξύ ισχυρών επιχειρηματιών και ανίσχυρων οσφυοκαμπτών πολιτικών, είτε θαμμένος και ανεκμετάλλευτος, παρά τις χιλιάδες σελίδες του ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών Ερευνών), των Ελλήνων Μεταλλειολόγων και ελάχιστων εκθέσεων των αρμόδιων υπηρεσιών.

Οι ενεργειακές πηγές της χώρας, είτε σε μεταλλεύματα, είτε σε υδρογονάνθρακες, είτε σε ανανεώσιμες πηγές, είτε σε εναλλακτικές μορφές είναι, μετά από δεκαετίες που ανθούν έξω από δω, σε νηπιακή κατάσταση όταν δεν είναι προνομιούχα μονοπωλιακές και όταν δεν λειτουργούν σε βάρος εκείνων που τόλμησαν να επιχειρήσουν σ αυτές.

Οι μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις, που θα μπορούσαν να ανθούν και να αποδίδουν στον ελληνικό λαό πλούτο, δεν είναι παρά χοάνες κομματικών διορισμών και κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος. Για να θυμηθώ μόνο την Ολυμπιακή, την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, την Ελληνική Βιομηχανία Όπλων, την Πυρκάλ, τα Ναυπηγεία, τα κρατικά λιμάνια ΟΛΠ και ΟΛΘ, τα κρατικά αεροδρόμια, τις εταιρίες που εκμεταλλεύονται όλα τα αρχαία της χώρας, τις εταιρίες Ολυμπιακών Ακινήτων και ακινήτων-φιλέτων του αιγιαλού και της ενδοχώρας, τα δεκάδες εγκαταλελειμμένα κρατικά εργοστάσια και ακίνητα μέσα κι έξω από τις πόλεις, σε περιοχές που ξένα κράτη και επενδυτές θα τα είχαν κάνει μηχανές παραγωγής χρήματος.

Ο δασικός πλούτος σε επίπεδο βιομηχανικής, τουριστικής, ερευνητικής εκμετάλλευσης είναι απών, αφού βρίσκεται, όπως και όλη η χώρα στα νύχια αδιάφορων και οκνηρών διαχειριστών στην πλειοψηφία τους, όταν δεν αρμέγεται και δεν καταστρέφεται με εγκατάλειψη και φωτιές από οργανωμένα συμφέροντα, διαπλεκόμενα με την κρατική καμαρίλα ή ανεξέλεγκτα από την απουσία ουσιαστικής φύλαξης και ελέγχου.

Η ομορφιά του ελληνικού χώρου με τις θάλασσες και τη μαγευτική ανθρώπινη ενδοχώρα, που θα μπορούσε να είναι πόλος έλξης εκατομμυρίων τουριστών και περιηγητών 12 μήνες το χρόνο, βρίσκεται στην πλειοψηφία του σε πρωτόγονη τουριστική κατάσταση, σε επίπεδο νοικιαζόμενου κακού δωματίου και άθλιας χωριάτικης σαλάτας, χωρίς σοβαρό προγραμματισμό και συντονισμό μεταξύ των Νομών της χώρας και χωρίς κεντρικό σχεδιασμό και σοβαρό συντονισμό μεταφορικών και επικοινωνιακών υπηρεσιών και χωρίς εξειδίκευση τομέων αξιοποίησης του μοναδικού αυτού πλούτου. Όσοι έχουν ταξιδέψει σε Ευρώπη, Αφρική, Ασία και Αμερική ξέρουν καλά για τι πράγμα μιλάω.

Η δημόσια περιουσία, που είναι ο πλούτος όλων των Ελλήνων αδιακρίτως, καρκινοβατεί ανάμεσα:

-στην εγκληματική κομματική και ωχαδερφίστικη διαχείριση του ελληνικού κράτους

-στην εγκληματική ατομικίστικη διεφθαρμένη διαχείριση της τοπικής αυτοδιοίκησης και

-στην ωχαδερφίστικη αδιαφορία των πολιτών, που δεν έχουν εκπαιδευτεί από το κράτος τους να είναι φύλακες και εκμεταλλευτές της ίδιας τους της περιουσίας. Αντίθετα, το κράτος τους εκπαιδεύει να αδιαφορούν για ο,τιδήποτε δεν αφορά τον στενό εαυτούλη τους. Να διαπλέκονται και να ρουσφετολογούν. Χωρίς να σκέφτονται ότι αυτός ο εαυτούλης θα ευημερεί αληθινά αν οι ίδιοι φροντίζουν τη δημόσια περιουσία τους όπως φροντίζουν και την ατομική.

Κατέγραψα λίγα μόνο από αυτά που αποτελούν δημόσιο πλούτο. Και που με την υπογραφή της κυβέρνησης προχτές μπορούν να παραδίνονται σε ξένη διαχείριση. Που λέει φωναχτά έξω από δω ότι οι Έλληνες είναι ανίκανοι να διαχειριστούν το ίδιο τους το σπίτι.

Δεν είναι σημερινό το φαινόμενο. Όπως έγραψα ήδη οι ελληνικές κυβερνήσεις σκυλεύουν το σώμα της πατρίδας των Ελλήνων εδώ και πολλά χρόνια. Και είναι και οι τρείς παράγοντες που προανέφερα υπεύθυνοι, που αυτό το διαμάντι της Γης αντί να είναι η Γη της Επαγγελίας, όπως μπορεί, γίνεται τροφή για ξένα όρνια.

Ήδη εχτές ο Πιτέλα υμνούσε την ομορφιά των Τεμπών προαναγγέλλοντας το ενδιαφέρον για την αξιοποίησή τους. Έχετε πάει στα Τέμπη; Θλίψη και εγκατάλειψη στον παράδεισο της Θεσσαλίας!

Δε φταίνε τα ξένα όρνια, που θα πλουτίζουν από τις ομορφιές, αλλά και από τις δυνατότητες της παραγωγικής Ελλάδας που θα αγοράσουν κοψοχρονιά. Θα φταίνε οι εγκληματικοί κυβερνήτες της χώρας διαχρονικά και οι παραδομένοι στον ατομικισμό τους έρμοι κάτοικοι, που θα βλέπουν τις ξένες εταιρίες να πλουτίζουν από τον δικό τους πλούτο, που άφησαν ανεκμετάλλευτο.

Και θα είναι οι κάτοικοι αυτής της χώρας απλώς φτηνοί εργάτες στις επιχειρήσεις εκείνων. Και μικρομεσαίοι τσανακογλύφτες. Αντί για ελεύθεροι πολίτες θα είναι στην ουσία δουλοπάροικοι. Υπαλληλάκια σε ξένους. Αυτοί, που έχουν το προνόμιο να διαβάζουν αν ήθελαν τους αρχαίους κλασσικούς στο πρωτότυπο. Που έγραφαν πριν 2500 χρόνια: «Όποιος χρεώνεται γίνεται δούλος του πιστωτή του.»

Και το προνόμιο να διαβάζουν στο πρωτότυπο τον πιο σύγχρονο ποιητή:

«Όσοι το κραταιόν χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται

δεσμόν δουλείας ας έχωσιν. Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»

Πούν’ τες αυτές οι δύο.

 

*O Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης είναι ο γνωστός δημοσιογράφος και πρώην υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ , ο οποίος ζήτησε συγνώμη που «συνέβαλε στην ευκολοπιστία του κόσμου, που πίστεψε στην ελπίδα που έρχεται»…)

 

ΣΧΕΤΙΚΑ

• Εκποίηση δημόσιας περιουσίας και εσχάτη προδοσία κατά συρροή και κατ’εξακολούθηση από ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ 
• Απόσπασμα από το ιστορικό της πρωτοβουλίας συλλογής υπογραφών σε ηλεκτρονικό αίτημα προς τον εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης :

” …. Εκείνη την περίοδο, όλα τα κράτη ταλαιπωρούνταν από την παγκόσμια οικονομική κρίση και, λίγο πολύ, η Ελλάδα είχε τα προβλήματα που οι περισσότερες χώρες είχαν. Έχοντας όμως υπόψη τα μοναδικά πλεονεκτήματα της χώρας, βάση απλής λογικής, η υλοποίηση της πολιτικής Παπανδρέου θα ήταν εύκολη υπόθεση και η Ελλάδα θα μπορούσε να βγει αμέσως από την κρίση εάν θα υπήρχε τέτοια βούληση.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της Ελλάδας;

– το μικρό συνολικό εξωτερικό χρέος της χώρας, η στρατηγική γεωγραφική θέση και η τεράστια πολιτιστική κληρονομιά, η αξιοποίηση της οποίας, από μόνη της θα μπορούσε να λύσει τα όποια οικονομικά προβλήματα

– σημαντικοί τομείς στην Οικονομία, όπως ποιοτικά γεωργικά προϊόντα, τουρισμός και ναυτιλία, οι οποίοι δεν έχουν ουσιαστικά το φόβο του μισθολογικού ανταγωνισμού εκ μέρους των αναπτυσσόμενων χωρών (Κίνα, Ινδία, Ρωσία κλπ) όπως συμβαίνει με τις γερμανικές και άλλες βιομηχανίες

– το γεγονός ότι είναι μία από τις ελάχιστες δυτικές χώρες, οι οποίες διαθέτουν ακόμα μεγάλη δημόσια περιουσία, ανεκμετάλλευτο πλούσιο υπέδαφος και πολύ κερδοφόρες κοινωφελείς εταιρείες στην ιδιοκτησία του κράτους.

Για του λόγου το αληθές, μερικά ενδεικτικά στοιχεία:

– η Ελλάδα είναι επί δεκαετίες η πρώτη ναυτιλιακή δύναμη στον κόσμο και αποτελεί το 50% του ευρωπαϊκού εμπορικού στόλου (η έδρα των εφοπλιστικών εταιριών όμως βρίσκεται στην αλλοδαπή).

– το 2009, το συνολικό εξωτερικό χρέος συγκρινόμενο με το ΑΕΠ ήταν 167% και η Ελλάδα βρισκόταν πολύ πίσω στην παγκόσμια αλλά και στην Ευρωπαϊκή κατάταξη, όπου προηγούνταν η Ιρλανδία με περίπου 1000%, η Ολλανδία με περίπου 470%, η Βρετανία με 416% και η Πορτογαλία με 223%

– τα ανεκμετάλλευτα πλεονεκτήματα της χώρας όπως λχ. ο ορυκτός πλούτος, ήταν γνωστά στους πάντες, καθώς από το 1981 όλοι ήξεραν ότι η Ελλάδα μπήκε στην τότε ΕΟΚ (των 9) με τρία πλεονεκτήματα: Την Εμπορική της Ναυτιλία, τον Ορυκτό της πλούτο και το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων. (Γκαστόν Τορν, Πρόεδρος της ΕΟΚ το 1981)

Αμέσως μετά την νίκη του στις εκλογές, ο κ Παπανδρέου αγνόησε τα πάντα (τις δεσμεύσεις του, τα πλεονεκτήματα της χώρας, τα καθήκοντα του κλπ) και όπως αργότερα φάνηκε, έβαλε σε εφαρμογή ένα σχέδιο καταστροφής της χώρας, το οποίο στηρίχτηκε κυρίως σε ένα επαναλαμβανόμενο μοντέλο: πλήγμα της αξιοπιστίας και του κύρους της χώρας, παράλυση του κράτους και εξοντωτικά μέτρα λιτότητας. Βάσει του μοντέλου αυτού και με τις ευλογίες του Πρόεδρου της Δημοκρατίας, ο κ Παπανδρέου και η κυβέρνησή του κατάφεραν να διαλύσουν την οικονομία, το κράτος δικαίου και τον κοινωνικό ιστό. Κατάφεραν δηλαδή να μας αποδείξουν εμπράκτως, ότι τα μέτρα λιτότητας οδηγούν όντως “στο φαύλο κύκλο της κατάρρευσης” και ότι προεκλογικά, ήξεραν πολύ καλά τι έλεγαν: μόνο η ανάπτυξη, η κοινωνική δικαιοσύνη και η καλή λειτουργία των θεσμών λύνουν προβλήματα και φέρνουν την ευημερία.

…..

Σύμφωνα με όλα τα προαναφερόμενα,

είναι προφανές ότι οι Έλληνες πολίτες είναι θύματα της πολιτικής ηγεσίας της χώρας και ότι ουδεμία σχέση έχουν με τις πράξεις της.

είναι προφανές ότι λόγω των εξαιρετικών και μοναδικών πλεονεκτημάτων της Ελλάδας, αλλά και λόγω του όγκου των φυσικών αποθεμάτων που παραμένουν αναξιοποίητα, κανένας Έλληνας πολιτικός δεν έχει το δικαίωμα να μιλήσει για χρεοκοπία.

είναι προφανές ότι τα εγκλήματα κατά της Ελλάδας και του λαού της ήταν προμελετημένα και ότι οι πολίτες της χώρας έκαναν τα πάντα να τα εμποδίσουν.

Τέλος, είναι προφανές ότι αν η τέλεση των εγκλημάτων συνεχιστεί, η Ελλάδα θα καταστραφεί.

Για να μην συμβεί αυτό, στηρίξτε όλους τους Έλληνες που μάχονται με κάθε τρόπο να σώσουν την χώρα. Στηρίξτε και τον αγώνα για δικαιοσύνη που ξεκίνησαν πολλοί. Ζητούν το αυτονόητο :

να τιμωρηθούν οι ένοχοι και να αποκατασταθεί το δημοκρατικό πολίτευμα. Βοηθήστε τους !

Αίτημα :

Ως πολίτης του κόσμου, στηρίζω το δικαστικό αγώνα των Ελλήνων και ζητώ από τον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ICC) να ενεργοποιήσει αμέσως τις διαδικασίες, να εξετάσει τα εγκλήματα που τελέστηκαν στην Ελλάδα και να οδηγήσει σε δίκη όσους ευθύνονται γι΄αυτά. Οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν, η διάπραξη παρομοίων εγκλημάτων πρέπει να αποτραπεί.

Για να υπογράψετε το αίτημα κάντε κλικ εδώ  “

• Πλούτη/Assets 
• ΜΗΝΥΣΗ-ΕΓΚΛΗΣΗ ΚΑΤΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΝΙΑΤΗ, ΠΑΝΤΟΣ ΑΛΛΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ λόγω μην αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της χώρας προς όφελος της Ελληνικής οικονομίας και του Έλληνα (25/02/2011)
• Τάφηκε στη βουλή και η μήνυση για το μπλοκάρισμα της επένδυσης για εξόρυξη ζεόλιθου στον Έβρο 
• ΤΕΩΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ κατά παντός υπευθύνου για ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ, ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΕΚΘΕΣΕΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΛΠ 14 Μαΐ 2016 (“…. Επειδή η πατρίς διεσύρθη διεθνώς, διεσπαθισθή ο δημόσιος πλούτος, απώλεσεν την οποίαν οικονομικήν, πολιτικήν, κοινωνικήν, διοικητικήν, κλπ κλπ εξουσίαν και ανεξαρτησίαν της στον διεθνή χώρον αλλά και εντός της ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ, και των λοιπών διεθνών οργανισμών, εκλιπαρούσα για πιστώσεις…/ ΖΗΤΩ, λέγω, να ασκηθούν επί τέλους οι δέουσες διώξεις παρ υμίν εναντίον των οποίων υπαίτιων όσον υψηλά και αν ίστανται ούτοι, εφόσον ουδείς ίσταται υπεράνω του ΝΟΜΟΥ…. ΖΗΤΩ να εφαρμοσθεί ο ποινικός κώδικας ,η ποινική δικονομία, το ισχύον δικαιονανεξαιρετώς εις πάντα μη δυνάμενον να αποδείξει τα αυτονόητα ως άνω ασκήσαντα η μη ασκήσαντα εξουσίαν παρ ημιν την τελευταίαν 30ετιαν και ευρισκόμενον εν ζωή ως και κατά παντός ευρισκομένου σε λίστες φοροφυγάδων φοροδιαφευγόντων φοροαπαλλαγέντων ΕΛΛΗΝΩΝ πολιτών κλπ, πλουτισάντων με δημόσιον χρήμα εκ τξς φοροαποφυγής ή μη.”