Η ΞΕΥΤΙΛΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ.
ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝΕ ΝΑ ΞΕΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΟΣΕ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ ΤΩΝ 45 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΣΠΙΡΤΖΗ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΧΟΡΤΩΣΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΦΟΡΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
https://bankstersae.blogspot.gr/2016/07/45.html
ΣΧΕΤΙΚΑ
Για 45 εκατομμύρια ευρώ πουλήθηκε η ΤΡΑΙΝΟΣΕ στους Ιταλούς
ΣΧΟΛΙΟ
Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ΔΕΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΣΕ ΞΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ
Iδιωτικοποίηση είναι η απόδοση ενός δημόσιου αγαθού, οργανισμού, επιχείρησης κλπ σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα.
Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πωλήθηκε μόλις 45 εκ. ευρώ στο ιταλικό δημόσιο (με μία μόνη προσφορά και με μαγείρεμα των στοιχείων της εταιρείας. )
To λιμάνι του Πειραιά πωλήθηκε 370 εκατ. ευρώ στην COSCO η οποία ανήκει στην κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας
Τα 14 αεροδρόμια παραχωρήθηκαν στην Fraport της οποίας μεγαλομέτοχοι είναι φορείς του γερμανικού δημοσίου, ήτοι η Περιφέρεια του Έσσε με ποσοστό 31.5%, η κρατική Lufthansa με ποσοστό 8,45% και η Φρανκφούρτη μέσω του δημόσιου φορέα μεταφορών. Το τίμημα είναι άμεση καταβολή 1,234 δισ. ευρώ (τα οποία θα πάνε στο ταμείο για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους) και 22,9 εκατ. ευρώ ετήσιο εγγυημένο καταβλητέο μίσθωμα, αναπροσαρμοζόμενο ετησίως με τον πληθωρισμό αλλά έως τώρα καμία καταβολή δεν έγινε
Είπατε τίποτα ;;
Δείτε και αυτό «Γερμανοποίηση» και όχι ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων
JusticeForGreece 
Περιπτώσεις ΤΡΑΙΝΟΣΕ-ΔΕΗ: Η μετα-σοβιετική λεηλασία της ελληνικής οικονομίας
ΤΩΝ ΘΕΜΗ ΤΖΗΜΑ ΚΑΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ
Η ελληνική οικονομία στο πλαίσιο της ταχύρυθμης υλοποίησης του τρίτου μνημονίου και της προετοιμασίας του νέου, που θα έλθει με τη μορφή του μεσοπρόθεσμου, βιώνει τις δομικές εκείνες αλλαγές, που μετά το ασφαλιστικό και το φορολογικό την καθηλώνουν περαιτέρω στη μόνιμη καθυστέρηση σε σχέση με τις υπόλοιπες αναπτυγμένες οικονομίες. Την ισοπέδωση της μικρομεσαίας αυτοαπασχόλησης, της ιδιωτικής μισθωτής εργασίας και της μικρομεσαίας ιδιοκτησίας ακολουθούν οι επανακρατικοποιήσεις των κρατικών υποδομών και μονοπωλιακών δημοσίων επιχειρήσεων υπέρ ξένων κρατών.
Η μετα-σοβιετική διάλυση των οικονομιών των κρατών του λεγόμενου Ανατολικού Μπλοκ επεβλήθη ως δήθεν αναγκαίος εκσυγχρονισμός. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για τη μεγάλη λεηλασία που -όχι τυχαία- γέννησε ισχυρότατες μαφίες. Επιχειρήσεις με παραγωγικές δυνατότητες απαξιώνονταν συνειδητά, ώστε κατόπιν ως προβληματικές να πουληθούν για λίγα δολάρια. Ήταν, όπως αποδείχτηκε, ο άλλος τρόπος για να διαλυθεί μια εθνική οικονομία ως τέτοια, προκειμένου η ντόπια παρασιτική ολιγαρχία και οι ξένοι πάτρωνές της να διασφαλίσουν εγγυημένα κέρδη. Η πορεία αυτή δεν οδήγησε μόνο στη διάλυση ενός κράτους και μιας οικονομίας αλλά και σε μια τρομακτική κοινωνική καταστροφή.
Πηγή: Privatization and the Looting of Russia: An Interview with Paul Klebnikov
Οι περιπτώσεις των ιδιωτικοποιήσεων των αεροδρομίων, του ΟΛΠ, εσχάτως της ΤΡΑΙΝΟΣΕ αλλά και της ΔΕΗ είναι χαρακτηριστικές αυτού του υβριδικού μοντέλου εγκλωβισμού της παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας ως εθνικής οικονομίας σε καθεστώς παρακμής που προωθούν τα μνημόνια, ως αναπόσπαστο όρο συμμετοχής της χώρας στη ζώνη του Ευρώ. Είναι αυτό το μοντέλο που υλοποιεί με θρησκευτική ευλάβεια πια, η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμένου.
Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πωλήθηκε μόλις 45 εκ. ευρώ στο ιταλικό δημόσιο, με μία μόνη προσφορά και με μαγείρεμα των στοιχείων της εταιρείας. Η μονοπωλιακή θέση της εταιρείας και άρα και οι προοπτικές δεν κοστολογήθηκαν. Η κερδοφορία της ακόμα και στα μνημονιακά χρόνια επίσης όχι. Και εκεί που 300 εκ. ευρώ συνιστούσαν ξεπούλημα, κατά το ΣΥΡΙΖΑ, τα 45 εκ. ευρώ συνιστούν θρίαμβο. Γιατί; Μα εδώ μπαίνει η Κομισιόν, δηλαδή η ΕΕ. Η ΕΕ φέρεται να απειλεί ότι θα ζητήσει την ανάκτηση παρανόμων κατά την ίδια ενισχύσεων, ύψους 750 εκ. ευρώ, εκτός και αν η εταιρεία πωληθεί. Ασχέτως του ότι όλα αυτά ήταν γνωστά και στο παρελθόν, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε όσα σήμερα υπερασπίζεται, πρόκειται για ένα καταπληκτικό παιχνίδι: η νομιμότητα του δήθεν κράτους δικαίου της ΕΕ και των υποτιθέμενα άκαμπτων κανόνων σε ό, τι έχει να κάνει με μια εταιρεία, τροποποιείται αναλόγως του ποιος έχει την πλειοψηφία των μετοχών της. Αν είναι το ελληνικό δημόσιο ο μέτοχος, οι κανόνες είναι άκαμπτοι. Αν είναι ιδιώτες ή ξένα κράτη, τότε οι παράνομες επιδοτήσεις που πρέπει να επιστραφούν από την εταιρεία εξαφανίζονται. Παρεμπιπτόντως δε, πρόκειται για απειλή της Κομισιόν, όχι για απόφαση.
Τι έπραξε απέναντι σε αυτά η ελληνική κυβέρνηση; Απαίτησε, όπως είχε πετύχει η Μ. Βρετανία ενόψει δημοψηφίσματος και έχουν επιβάλλει άλλες ευρωπαϊκές χώρες εκ των πραγμάτων, εξαίρεση από κανόνες της ΕΕ που διαλύουν την οικονομία μας; Κατέστρωσε εναλλακτικό σχέδιο απέναντι στις απειλές της Κομισιόν; Όχι. Απλά πούλησε άρον άρον και κοψοχρονιά εγγυημένα κέρδη σε ένα ξένο κράτος.
Με τη ΔΕΗ το έγκλημα είναι αντίστοιχο, αλλά πολύ μεγαλύτερου μεγέθους. Αφού η εταιρεία επί χρόνια επιδοτεί τους ανταγωνιστές της και απαξιώνεται από τους διαχειριστές της, καλείται μέσα σε λίγα χρόνια να χάσει με το ζόρι το 50% της πελατείας της! Πρόκειται για πρωτοφανή στην οικονομική ιστορία συμφωνία αναγκαστικής απαξίωσης μιας επιχείρησης, που ταυτίστηκε με τις πιο ισχυρές αναπτυξιακές φάσεις της εθνικής μας οικονομίας, προς όφελος εγχώριου παρασιτικού και ξένου κεφαλαίου.
Σε αντίστοιχη μεταρρύθμιση στην Αργεντινή, στην διάρκεια μιας δεκαετίας (1991-2001) οι τρείς εταιρείες EDENOR, EDESUR, και EDELAP ήταν οι κύριες εταιρείες του ιδιωτικού δικτύου διανομής, που δημιουργήθηκε μετά την ιδιωτικοποίησή του SEGBA.
Ο νόμος καθόριζε ότι η τιμολόγηση θα πρέπει να είναι σύμφωνη με το κόστος και, ως εκ τούτου, απέκλειε τις διασταυρούμενες επιδοτήσεις για χαμηλόμισθους και συνταξιούχους. Οι τιμές κατανάλωσης κινήθηκαν προς τα επάνω, ενώ το ΑΕΠ της χώρας μίκραινε.
Την ίδια στιγμή, περισσότεροι από 85.000 άνθρωποι απολύθηκαν από FFAA (τραίνα) και SEGBA (δίκτυο διανομής ηλεκτρικού ρεύματος) , οι οποίοι προστέθηκαν στην ήδη αυξημένη ανεργία της χώρας και φυσικά αύξησαν υπέρογκα τα κέρδη των ιδιωτικών εταιρειών που συμμετείχαν στην ιδιωτικοποίηση.
Το μέλλον των ιδιωτικοποιήσεων στη χώρα μας δεν προβλέπεται να είναι διαφορετικό.
Αυτές είναι δύο μόνο από τις υποθέσεις εκείνες που κάνουν την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ να πανηγυρίζουν, την αντιπολίτευση να διεκδικεί το δικό της μερίδιο στην “επιτυχία”, ενώ στην πραγματικότητα σηματοδοτούν πώς και γιατί ελληνική οικονομία καθηλώνεται σε μόνιμη καθυστέρηση, ενώ υφίσταται άγρια λεηλασία των πλέον παραγωγικών τομέων της και επιχειρήσεών της.
Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα φανούν και οι επιπτώσεις χειραγώγησης και του Τουρισμού στη χώρα μας μετά και την έσχατη ‘’επιτυχία’’ εξαγοράς των 14 περιφερειακών αεροδρομίων από μία μόνο εταιρεία (FRAPORT) και σε συνδυασμό με τουριστικό κολοσσό που συνεργάζεται (BTW German Tourism Industry) είναι θέμα χρόνου να λειτουργήσουν τα ολιγοπώλια στο όνομα του εκσυγχρονισμού και της ανάπτυξης.
Βάσει των παραπάνω, ωστόσο, λαμβάνει χώρα και μια παράλληλη εξέλιξη: διαμορφώνεται μια κατατμημένη, χωρικώς μόνο εθνική οικονομία, στο πλαίσιο της οποίας τα στρώματα που παρήγαγαν και κατανάλωναν κατ’ εξοχήν στο πλαίσιο της εθνικής οικονομίας, άρα εξαρτώντο κατά βάση από την αντίστοιχη ζήτηση σε εθνικό επίπεδο, συρρικνώνονται έως εξαϋλώνονται. Μετά τους “μικρούς” και τους “μεσαίους” -εργαζομένους και αυτοαπασχολούμενους- έρχεται σταδιακά η σειρά και μεγαλύτερων επιχειρήσεων -όχι αναγκαστικά και των επιχειρηματιών φυσικά.
Οι μεγαλύτερες υποδομές και επιχειρήσεις, ωστόσο, με την εγγυημένη κερδοφορία αποσπώνται κατ’ ουσίαν και κατά το δυνατόν από την εθνική οικονομία μέσα από την επανακρατικοποίησή τους υπέρ ξένων κρατών. Κοινώς διαμορφώνονται δύο αποκλίνουσες τάσεις: παρακμή της όντως εθνικής οικονομίας και απόσπαση από την εθνική οικονομία δομών που γεωγραφικώς -και μόνο εν μέρει από οικονομικής άποψης- παραμένουν στο εθνικό πλαίσιο, ενώ κατά βάση εντάσσονται στον κύκλο ξένων και ισχυρότερων εθνικών οικονομιών.
Πρόκειται ταυτόχρονα για νεοαποικιοκρατία και για λεηλασία μετα-σοβιετικού τύπου, που με πρόσχημα-απειλή την παραμονή στην ευρωζώνη επιβάλλουν μια μόνιμη σχέση αδυναμίας εντός του αναπτυγμένου κόσμου. Μια σχέση ελεγχόμενων ολιγοπωλίων με πυλώνα τον τραπεζικό και νομισματικό έλεγχο των χωρών που συμμετέχουν στην Ε.Ε. Μοιραία δε, εξελίσσεται σε ερημοποίηση των παραγωγικών δυνάμεων και αναστολή κάθε πιθανότητας αναπτυξιακής πολιτικής.
http://www.tempo24.gr/eidisi/83858/periptoseis-trainose-dei-i-meta-sovietiki-leilasia-tis-ellinikis-oikonomias
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ
Εκποίηση δημόσιας περιουσίας και εσχάτη προδοσία κατά συρροή και κατ’εξακολούθηση από ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ
Η Ελλάδα, το διαμάντι της Γης, αντί να είναι η Γη της Επαγγελίας, όπως μπορεί, γίνεται τροφή για ξένα όρνια.
https://aigaleopress.blogspot.com/2016/07/300-45.html
Ο ΛΑΟΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΔΙΟΡΙΖΟΥΝ ΜΕΤΑΚΛΗΤΟΥΣ ΣΕ ΤΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ. 400.000€ Η ΔΑΠΑΝΗ
ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΚΟΒΟΥΝ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΜΕ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΣΙΠΡΑ ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΚΛΗΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΣΕ ΤΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ ΜΕ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΕΤΗΣΙΑ ΔΑΠΑΝΗ ΥΨΟΥΣ 400.000€
ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΟΛΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΧΟΥΛΙΑΡΑΚΗ
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
http://bankstersae.blogspot.gr/2016/09/400000.html
«Μέσα σε ένα χρόνο, έκαναν 27.700 προσλήψεις κι εμφανίζουν μόνο 8.473»
«Μέσα σε ένα χρόνο, αυτή η κυβέρνηση, έκανε 27.700 προσλήψεις, εκ των οποίων, το υπουργείο Εσωτερικών, επίσημα εμφανίζει μόνο, 8.473 άτομα» υποστήριξε για τις προσλήψεις στο Δημόσιο ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ποταμιού Παναγιώτης Καρκατσούλης στον Βήμα FM.
Κι έπειτα πρόσθεσε: «Ρωτάμε που είναι οι υπόλοιποι και μας απαντούν δεν ξέρουμε- Πρέπει να βρίσκονται εκεί που είναι το όργιο το μεγάλο, στα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, που δεν ξέρει κανείς τι είναι- Αυτοί οι 27.700 άνθρωποι, κοστίζουν στο Ελληνικό Δημόσιο, 415,5 εκατομμύρια ευρώ, το χρόνο, δηλαδή το μισό ΕΚΑΣ και τα διπλάσια από τα έσοδα από τις τηλεοπτικές άδειες- Από τους 27.700, μόνο 768, προσλήφθηκαν στον τομέα υγείας, όχι γιατροί, αλλά νοσηλευτές- Οι περισσότεροι δεν έχουν κάποια ειδικότητα και είναι στους ΟΤΑ, ή διοικητικό προσωπικό υποστήριξης σε διάφορα υπουργεία- 1.534.000, κοστίζουν μόνο τα πολιτικά γραφεία του Μαξίμου. Δικοί τους, δηλαδή- 7.500.000 κοστίζουν οι 4 γραμματείες που στηρίζουν τον κ. Πρωθυπουργό- Άγνωστες ειδικότητες στο Δημόσιο: παγιδοθέτης, σπερματεγχύτης, στασιάρχης, κατασκευαστής ιχναρίων».
http://www.athensvoice.gr/politiki/mesa-se-ena-hrono-ekanan-27700-proslipseis-ki
Απίστευτο σκάνδαλο: Εγγυητική επιστολή 900 εκατ. παρείχε η κυβέρνηση Τσίπρα στη Εurobank EFG
13Σεπτεμβρίου2015
Μοιάζει απίστευτο αλλά, το σχετικό έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών αποδεικνύει
πως η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα ήταν ικανή για τα πάντα.
Και την ίδια ακριβώς στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες ιδιωτικών επιχειρήσεων έβαλαν λουκέτα λόγω οικονομικής ασφυξίας, με την πραγματική ανεργία να ξεπερνά το 30% και εκατομμύρια συνταξιούχων να μένουν απλήρωτοι λόγω των capital controls, το ελληνικό κράτος αίφνης αποφασίζει να βάλει το κεφάλι του στον ντορβά για έναν «διαφορετικό» ιδιώτη επιχειρηματία και να μπει ως εγγυητής για κάλυψη ομολογιακού δανείου της Eurobank και ύψους 900 περ. εκατ. ευρώ !
Αξίζει να σημειωθεί πως στην απόφαση ρητώς αναφέρεται πως σε οποιαδήποτε κατάπτωση της εγγύησης, αυτή οφείλει να καταβληθεί από το Ελληνικό ∆ημόσιο, δηλαδή από τους έλληνες φορολογουμένους !
Η Σχετική Απόφαση έχει ημερομηνία 24-07-2015 και φέρει την υπογραφή του Αναπλ. Υπουργού Οικονομικών, ∆ημήτρη Μάρδα.
http://www.ereportaz.gr/apistefto-skandalo-engiitiki-epistoli-900-ekat-pariche-i-kivernisi-tsipra-sti-eurobank-tou-latsi
Το ελληνικό δημόσιο έχει ξοδέψει 31.800.000 ευρώ για ένα μουσείο που δεν υπάρχει
Τελευταία ανανέωση 18:53 | 05 Μαρ. 2017
Το ελληνικό κράτος έχει δαπανήσει για το Ολυμπιακό Μουσείο της Αθήνας από το 2007 μέχρι σήμερα 31.800.000 ευρώ (!). Tα τελευταία 11 εκατομμύρια καταβλήθηκαν από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού το 2015. Κι όμως το Ολυμπιακό Μουσείο της Αθήνας δεν υπάρχει. Δεν έγινε ποτέ.
Το σκάνδαλο με το Ολυμπιακό Μουσείο φέρνει στο φως με εκτενές ρεπορτάζ του, το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Η Ελλάδα της κρίσης, των δανείων και των χρεωκοπιών πληρώνει ακόμη τις Ολυμπιακές αμαρτίες, επισημαίνει η δημοσιογράφος Ασπασία Βελονάκη. Με άγνωστο αριθμό αποφάσεων να έπονται από προσφυγές της αναδόχου εταιρείας «ΕΡΕΤΒΟ Α.Ε.» και τόκους που διεκδικεί σε διάστημα δεκαετίας από το ελληνικό Δημόσιο.
Με το νόμο 3342/2005 περί μεταολυμπιακής αξιοποίησης των Ολυμπιακών αθλητικών εγκαταστάσεων (3ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης) θεσπίστηκε η δημιουργία του Ολυμπιακού Μουσείου σε ένα τμήμα του κτιρίου του IBC, δηλαδή δίπλα στο Ολυμπιακό Στάδιο (στο χώρο του εμπορικού κέντρου Golden Hall). Μετά από διεθνή δημόσιο διαγωνισμό (στις 15/12/2005) με συμμετοχή επτά εταιρειών, ανάδοχος του έργου ορίστηκε η εταιρεία «ΕΡΕΤΒΟ Α.Ε.» στις 28 Νοεμβρίου 2007.
Ο αρχικός προϋπολογισμός αυτού ανερχόταν σε 48.147.961 ευρώ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ, μετά την έκπτωση (προβλεπόταν η κατασκευή, αλλά και η κάλυψη του τεχνολογικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού) και η εργολαβική σύμβαση περιλάμβανε τη μετατροπή του Ολυμπιακού Κέντρου Ραδιοτηλεόρασης (IBC) σε Μουσείο Ελληνικών Ολυμπιακών Αγώνων εμβαδού 17.290 τετραγωνικών μέτρων, καθώς και Μουσείο Παγκόσμιου Κλασσικού Αθλητισμού εμβαδού 5.000 τετραγωνικών μέτρων.
Ειδικές μελέτες είχαν εκπονηθεί πριν την ψήφιση του νόμου, επί κυβέρνησης Καραμανλή, με πρωτοβουλία της τότε Αναπληρώτριας υπουργού Πολιτισμού Φάνης Πετραλιά. Το αρχικό σχέδιο, σύμφωνα με τις μελέτες, προέβλεπε τη δημιουργία δύο διαδραστικών Μουσείων σύγχρονης ψηφιακής τεχνολογίας, τα οποία θα συνδέονταν με το ΟΑΚΑ. Ο συμβατικός χρόνος αποπεράτωσης του έργου ορίστηκε στους 14 μήνες από την υπογραφή της σύμβασης και χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης την 27η Νοεμβρίου 2009.
Ως εδώ όλα καλά!
Ελλείψει επαρκούς χρηματοδότησης, όμως και μετά από επίσημα αιτήματα για καθυστέρηση στις πληρωμές, η ανάδοχος εταιρεία υπέβαλλε δήλωση διακοπής εργασιών στις 7 Ιουνίου 2010. Για ποιους λόγους το ελληνικό κράτος δεν πλήρωνε στην ώρα της την εταιρεία;
Η αίτηση έγινε δεκτή από τις υπηρεσίες της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού (ΓΓΑ) και έτσι οι εργασίες διακόπηκαν. Μέχρι τότε, όμως το ελληνικό Δημόσιο είχε ήδη καταβάλει 20.800.000 ευρώ στην εταιρεία, η οποία είχε ολοκληρώσει κατά μεγάλο ποσοστό τις οικοδομικές και ηλεκτρομηχανικές εργασίες, ενώ δεν είχε ξεκινήσει η διαμόρφωση του εσωτερικού χώρου. Η ανάδοχος εταιρεία, όμως διεκδίκησε νομικά άλλα 16.500.000 για εργασίες που υποστηρίζει πως έκανε αλλά δεν είχε πληρωθεί. Το 2013 προσέφυγε στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών. Στις 4 Φεβρουαρίου του 2015, μάλιστα η ΕΡΕΤΒΟ Α.Ε. έκανε αίτηση θεραπείας στον υπουργό με στόχο να συνεχίσει να προσφεύγει στη δικαιοσύνη. Ήδη, όπως προαναφέραμε, το 2015 της καταβλήθηκαν από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού επιπλέον 11 εκατομμύρια ευρώ που επιδικάστηκαν ως άμεσα καταβλητέα με την απόφαση 5022/2014 του Διοικητικού Εφετείου Αθήνας, ενώ εκκρεμεί η καταβολή των ποσών που επιδικάστηκαν με 4 ακόμη αποφάσεις μέσα στο 2016.
Τι έκανε το ελληνικό κράτος με το Ολυμπιακό Μουσείο της Αθήνας; Με νέο νόμο (3878/2010, άρθρο 19) τροποποιήθηκε η παράγραφος που αφορούσε την αποκλειστική χρήση του Ολυμπιακού Μουσείου με αιτιολογία «την οικονομική αδυναμία του Δημοσίου να ανταποκριθεί στην υλοποίηση του έργου». Δηλαδή, ενώ είχε διακοπεί το έργο έγινε τροποποίηση στις προβλεπόμενες χρήσεις του κτιρίου και τελικώς στις 7 Δεκεμβρίου 2011 (1,5 χρόνο μετά την υποβολή δήλωσης διακοπής εργασιών από την «ΕΡΕΤΒΟ Α.Ε.») με απόφαση του Γενικής Γραμματείας Πολιτιστικής και Τουριστικής Υποδομής αποφασίστηκε η οριστική διακοπή των εργασιών του έργου.
Καθώς όλα τα Ολυμπιακά Ακίνητα, συμπεριλαμβανομένου του IBC, πέρασαν στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), το τελευταίο έβαλε όρο τη δημιουργία Μουσείου επιφάνειας μόνο 3.000 τετραγωνικών μέτρων στους υποψήφιους επενδυτές του IBC. Πλειοδότης στο διαγωνισμό για εκμετάλλευση του χώρου για 90 χρόνια αναδείχτηκε η εταιρεία LAMDA Development, η οποία δημιούργησε το εμπορικό κέντρο Golden Hall. Από τα αρχικά προβλεπόμενα 17.290 τετραγωνικά μέτρα για «Μουσείο Ελληνικών Ολυμπιακών Αγώνων» και έχοντας ήδη σπαταλήσει 20.800.000 ευρώ, το ελληνικό κράτος μείωσε στα 3.000 μέτρα την έκτασή του, το οποίο -όπως αποφασίστηκε τότε- θα ονομαζόταν σε «Μουσείο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004». Με εκθέματα δηλαδή μόνο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας! Η δημιουργία του αρχικά προβλεπόμενου δεύτερου Μουσείου, αυτό για τον Παγκόσμιο Κλασικό Αθλητισμό, 5.000 τετραγωνικών μέτρων εγκαταλείφθηκε οριστικά.
Το αποτέλεσμα; Ολυμπιακό Μουσείο δεν υπάρχει, παρά μόνο τέσσερις τοίχοι στη δυτική πλευρά του Golden Hall. Η σύμβαση που υπέγραψε με το ΤΑΙΠΕΔ δεσμεύει τη LAMDA Development για τη δημιουργία του Ολυμπιακού Μουσείου της Αθήνας (μελέτες, κατασκευή, εξοπλισμός), χώρου 3.000 τετραγωνικών μέτρων, αλλά δεν υπάρχει κρατικός φορέας διαχείρισης και λειτουργίας του Μουσείου, φορέας να λάβει τις αποφάσεις. Πώς, όμως να δημιουργήσει φορέα το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και να τον θέσει σε λειτουργία με νόμο του κράτους για ένα έργο που έχει διακοπεί και για το οποίο πληρώνει ακόμη; Όταν δεν υπάρχει ακόμη γνώση για τα ακριβή τελικά διεκδικούμενα ποσά από την ανάδοχο εταιρεία «EΡΕΤΒΟ Α.Ε.»; Πώς να συστήσει ένα φορέα όταν με το… καλημέρα θα του βάλει φέσι τόσα εκατομμύρια; Χωρίς καν ιδιόκτητο κτίριο;
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά: Ποιος φταίει για τις καθυστερήσεις στις πληρωμές και τον όλο σχεδιασμό με αποτέλεσμα την υποβολή δήλωσης διακοπής των εργασιών από την ανάδοχο εταιρεία «ΕΡΕΤΒΟ Α.Ε.»; Πως αποφασίστηκε το 2010 η παραχώρηση ενός κτιρίου με τροποποίηση των χρήσεων όταν ήταν γνωστό πως υπήρχε διακοπή των εργασιών; Γιατί το κράτος παραχώρησε ένα κτίριο στο οποίο υπήρχε σύμβαση να δημιουργηθεί κάτι άλλο;
Πόσο θα κοστίσει τελικά ένα Μουσείο το οποίο δεν υπάρχει; Πέρα από τα περίπου 32 εκατ. ευρώ που έχουν διατεθεί μέχρι σήμερα ποιο είναι το τελικό ποσό που θα καταβληθεί και αφορά το αρχικό κεφάλαιο και πόσοι οι τόκοι που θα πληρώσει το ελληνικό Δημόσιο;
http://tvxs.gr/news/ellada/skandalo-elliniko-dimosio-exei-ksodepsei-31800000-eyro-gia-ena-moyseio-poy-den-yparxei