Γράφει η Στεφανία Λυγερού
(Να πούμε και το οξύμωρο, αυτοί που σαν καραμέλα την χρησιμοποιούν ΔΕΝ ΕΚΤΙΜΟΥΝ την ιστορία των Ελλήνων -δεν πιστεύουν ούτε σε πατρίδες ούτε σε ιστορία.)
Οι αρχαίοι Έλληνες φιλοξενούσαν ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥΣ!!!! και για το ΜΙΚΡΟ χρονικό διάστημα, που έκαναν το πέρασμά τους από την χώρα μας. Ο καθένας μας είναι πολύ φιλόξενος όταν έχει επισκέπτες, που θα μείνουν σπίτι του 2 μέρες, άντε το πολύ μία βδομάδα. Αν σου κάτσει ο άλλος έναν μήνα;;;;; Αν κάτσει ένα χρόνο;;;;;; Αν κάτσει ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ;;;;; Θα τον φιλοξενείς; Και άλλη ερώτηση: Με χαρά;;;;
Οι αρχαίοι μας πρόγονοι με χαρά θα φιλοξενούσαν τους περαστικούς ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ;;;
Ένα δεύτερο: Οι αρχαίοι πρόγονοι ΕΥΠΟΡΟΙ φιλοξενούσαν τους περαστικούς! Όχι ο φτωχός! να μην έχει ο ίδιος να φάει και να τρώει ο φιλοξενούμενος!! Ο κάθε άνθρωπος, όταν περνάει δύσκολα, θα βρεθεί στην ΔΥΣΑΡΕΣΤΗ ΘΕΣΗ να αρνηθεί να φιλοξενήσει κάποιον. Και θα αρνηθεί ΑΠΟ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!!!!! Επειδή δεν μπορεί να του προσφέρει την φιλοξενία που θα ήθελε!!!!! Επειδή ΕΙΜΑΣΤΕ ο πιο φιλόξενος λαός!!!
Στην Κρήτη δεν μπορείς να πας σ’ ένα σπίτι και να μην φας!! Απαγορεύεται, κάτι σαν νόμος. ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ο άνθρωπος αν δεν μπορεί να σε ταΐσει!!! Προσβάλλεται!! Θα προτιμήσει να σου δώσει το φαΐ του κι εκείνος να μην φάει!!! Αυτό σημαίνει επίπεδο, αυτό σημαίνει ηθική, αυτό σημαίνει φιλοξενία!!! Στην υψηλή της μορφή.
Για πόσο καιρό θα μπορούσε κάποιος να το κάνει αυτό;;;;; Ο πιο αξιόλογος άνθρωπος, ο πιο ηθικός, ο πιο περήφανος, πόσο καιρό θα μπορούσε να σε ΦΙΛΟΞΕΝΕΙ και να σου δίνει το φαΐ που ΔΕΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ;;; και να μένει ο ίδιος νηστικός;;;;
Όποιος δεν τα βλέπει αυτά, ΠΡΟΦΑΝΩΣ και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΦΙΛΟΞΕΝΟΣ!!! με την υψηλή έννοια της λέξης, που τίμησαν τόσο οι αρχαίοι μας πρόγονοι ΑΛΛΑ ΚΑΙ συνεχίζει μέχρι σήμερα ο Έλληνας να την τιμά !!!
Να το δούμε κι από την άλλη την πλευρά. Πώς θα σου φαινόταν αν ο φιλοξενούμενός σου άρχιζε να διαφεντεύει; Να παίρνει τις αποφάσεις αυτός μέσα στο σπίτι σου; Για σένα και για την οικογένειά σου και για το σπίτι σου; Πώς θα το διαχειριστείς, πώς θα φας, πώς θα ζήσεις; Έναν τέτοιο φιλοξενούμενο θα τον θεωρούσες ΑΧΑΡΙΣΤΟ!! ΘΡΑΣΥΤΑΤΟ!!! ΣΚΑΤΑΝΘΡΩΠΟ!! Και ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΕΒΑΖΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ!!
Να δούμε λίγο και τους αλληλέγγυους.. Δεν έχουν σπίτι, δεν έχουν πατρίδα, όλοι οι λαοί είναι ένα, όλες οι πατρίδες ένα σπίτι, γκρεμίστε τα σύνορα κλπ. Πού μένουν;; Με τίνος τα λεφτά τρώνε;; Των ΜΚΟ! Ποιος πληρώνει τις ΜΚΟ; Το κράτος! ΕΣΥ!!! Εσύ πληρώνεις για τον βιοπορισμό του αλληλέγγυου, εσύ που κατηγορείσαι ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ για έλλειψη φιλοξενίας!!
Επίσης, την αλληλεγγύη που οι αλληλέγγυοι προσφέρουν στους δεινοπαθούντες ποιος την πληρώνει;;; Τίνος τα χρήματα χρησιμοποιούν για να οι αλληλέγγυοι τους φροντίσουν;; Με χρήματα των ΜΚΟ φροντίζουν ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ οι αλληλέγγυοι όσους έχουν ανάγκη! Με τα δικά σου χρήματα, από τον δικό σου κόπο, από το δικό σου υστέρημα, από τον δικό σου πόνο, κάνει τον καλό σαμαρείτη ο αλληλέγγυος, και στην λέει κιόλας!!! Δεν είσαι όσο φιλόξενος θα έπρεπε για να συντηρείς εμένα που ζω κρεμάμενος στις πλάτες άλλων, για να μπορώ να ταξιδεύω ανά τον κόσμο, παριστάνοντας τον άγιο, κάνοντας μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα!
Δεν μιλώ εκ του ασφαλούς. Κάποτε ήμουν κι εγώ σε εκείνη την μεριά! Είχα απευθυνθεί σε όλες τις αλληλέγγυες ΜΚΟ, από τους γιατρούς χωρίς σύνορα, μέχρι και για την διάσωση της καρέτα-καρέτα*. Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να προσφέρω. Ήθελα να ζω σαν τσιγγάνα, όπου γης και πατρίς, και να προσφέρω με τα χεράκια μου όπου υπάρχει ανάγκη. Και το έκανα, ταξίδευα συντρέχοντας/βοηθώντας άλλους λαούς, μέχρι… που άρχισε η χούντα στην δική μου πατρίδα, μέχρι που άρχισε να δεινοπαθεί ο δικός μας λαός. Σταμάτησα αυτοστιγμεί κάθε εθελοντική μου δράση. Σήμερα με χρειάζεται η πατρίδα μου, είπα στις ομάδες, κι άρχισα τον αγώνα μου για τη δική μας Λευτεριά!
Το σημαντικό της εξιστόρησης δεν είναι όμως αυτό. Όταν ζούσα σαν τσιγγάνα… ΕΙΧΑ ΕΥΚΟΛΗ ΖΩΗ!!! Καμία ευθύνη, κανέναν κόπο, να προσφέρεις κάνοντας το καλό, ζωή ζωάρα! Η δύσκολη ζωή είναι να έχεις σπίτι, να έχεις ευθύνες, να εξαρτώνται ΑΠΟ ΣΕΝΑ άλλοι άνθρωποι, να κοπιάζεις για τα προς το ζειν, κι όχι να σου παρέχονται τσάμπα επειδή κάνεις εθελοντικό έργο, ΤΟΤΕ αν προσφέρεις αυτά για τα οποία ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ κοπίασες, τότε θα λέγεσαι σπουδαίος άνθρωπος, καλός σαμαρείτης.
Ξέρεις πόσοι ΟΧΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ -χωρίς δηλ. τον τίτλο-, έχοντας χίλια δυο προβλήματα, που ΟΙ ΙΔΙΟΙ καλούνται να αντιμετωπίσουν, δεν τους τα λύνουν άλλοι επειδή είναι καλοί, με μέλη εξαρτώμενα/κρεμάμενα στην δική τους πλάτη, με έννοιες που φτάνουν στην τρέλα, φροντίζουν ΑΠΟ ΤΟ ΥΣΤΕΡΗΜΑ ΤΟΥΣ, που με ΙΔΙΟΝ ΚΟΠΟ απέκτησαν, ανθρώπους που έχουν ανάγκη;;;;
Αυτοί φίλε μου είναι Αλληλέγγυοι, κι όχι οι τουρίστες, οικότροφοι, με ξένα κόλλυβα ελεήμονες.
* Η πλειοψηφία των ΜΚΟ δεν δέχονται όλους τους εθελοντές.. ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ με τους ημέτερους θέλουν να τρώνε τα λεφτά!! Τα δικά σου λεφτά.
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=10210787860234869&id=1301393336
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=10210788716976287&id=1301393336
JusticeForGreece 
Η
Ελένη Παπαδοπούλου
2 ώρες ·
Εσύ τώρα που διαβάζεις αυτά να αισθάνεσαι μία ντροπή που δεν είσαι πρόσφυγας να αλλάζεις χώρες, αντί στάσεις μετρό, και που διαβάζεις ιστορίες, αντί να γράφεις ιστορία. Και από τις τύψεις σου που ζεις ας πούμε ως κανονικός άνθρωπος και δεν πεινάς, ανατινάσσεσαι, κουκουλώνεσαι και μαστιγώνεσαι, να πάρεις στο σπίτι σου μερικούς που μπήκαν στην χώρα σου με το έτσι θέλω,να τους φιλοξενήσεις.
Γιατί ως γνωστόν εσένα σου περισσεύουν επιβάτη του μετρό. Ενώ οι ΟΗΕδες που κανονικά έχουν την ευθύνη της διαμονής αυτών των πληθυσμών και οι Solidaritάδες Now με τα εκατομμύρια δεν δύνανται. Οι βίλες τους στο μεταξύ δεν χωράνε τέτοιους. Μόνο το τριάρι το δικό σου. Σε τελική πέτα τα παιδιά σου και τον παππού από τα κρεβάτια τους και βάλε τον “ευπαθή”, γιατί αυτός αλλάζει χώρες και γράφει ιστορία, γαμώ την τρέλα μου.
Ο,τι πιο διαστροφικό, ό,τι πιο εμετικό και ό,τι πιο προκλητικό.
Και για την ιστορία πάρτε και τα ονόματα των γελοίων του Solidarity Now. Ανάμεσα τους η Λυμπεράκη η Ποταμίσια. Να μας πουν πόσους πήρε ο καθένας σπίτι του πριν μας βιάσει τα μυαλά με αυτές τις γελοιότητες. Θρασύτατοι και προκλητικοί.
“Στέλιος Ζαββός, Πρόεδρος
Χρήστος Ροζάκης, Καθηγητής του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης
Νίκος Αλιβιζάτος, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ευθύμιος Βιδάλης, Επιχειρηματίας
Αρίστος Δοξιάξης, Εταίρος OpenFund
Τζένη Καβουνίδη, Ερευνήτρια, Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών. Επισκέπτρια Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αντιγόνη Λυμπεράκη, Καθηγήτρια Οικονομικών, Τμήμα Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Μέλος ΔΣ της ActionAid
Μάνος Ματσαγγάνης, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Καλυψώ Νομικού, Πρόεδρος της A. M. Nomikos Transworld Maritime Agencies S.A.
Άννα Τριανταφυλλίδου, Καθηγήτρια, Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο, Φλωρεντία, Ιταλία”
Φωτο από Αθανάσιος Κοσμόπουλος (Athanassios Kosmopoulos).
Ελένη Παπαδοπούλου
5 ώρες ·
Αλλοδαπός έβγαλε μαχαίρι σε γυναίκα μέσα σε τρόλευ την Πατησίων 9 η ώρα το βράδυ. Το οποίο σημαίνει γεμάτο τρόλευ, γεμάτοι δρόμοι. Προχτές το πρωί στην Γ Σεπτεμβρίου κόντεψα να πατήσω με το αυτοκίνητο αλλοδαπό ληστή που έτρεχε ανάποδα στον δρόμο και τον είχε πάρει στο κατόπι όλη η αστυνομία. Είχε κάνει απόπειρα ληστείας πάλι στην Πατησίων.
Αυτό κατά την αστυνομία κτλ ονομάζεται “μικροεγκληματικότητα”. Κατά τους Μουζάλες, Καμίνηδες και λοιπούς “ευαίσθητους” ονομάζεται συνύπαρξη και ενσωμάτωση. Κατά τους Μικιούληδες, την ΕΕ και την Υπατη αυτοί ονομάζονται ευπαθείς.
Κατά τους κατοίκους αυτό που πλέον ζούμε ονομάζεται καφρίλα, ταλιμπανισμός, υποβάθμιση, Κολομβία κτλ. Οι τύποι αυτοί για εμάς που τα ζούμε, και όχι για αυτούς που τα βλέπουν στην τηλεόραση ή τους έχουν πελάτες, ονομάζονται εγκληματίες, απειλή, ανεπιθύμητοι, περιθωριακοί, αλήτες και παράσιτα.
Η Αθήνα βιώνει μία περίεργη σχέση με το έγκλημα, όπου δίπλα σε ανθρώπους και γειτονιές με κανονική ζωή παρασιτούν ένα σωρό λούμπεν στοιχεία, τα οποία ζουν τον μύθο τους στην πόλη. Και ο όγκος τους δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητος.
Η πόλη ζει σε συνθήκες ασφυξίας. Πνιγόμαστε και αντί να σώσουν εμάς αυτοί πετάνε σωσσίβια στην “μικροεγκληματικότητα” των “ευπαθών”. Μέχρι να γίνουμε εντελώς ζούγκλα.
Pingback: Η περιβόητη φιλοξενία των αρχαίων Ελλήνων | Τα χω πάρει στο κρανίο