ΔΙΚΑΣΤΗΣ (ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ), ΟΜΟΛΟΓΕΙ: «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΞΕΝΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ»

Ôïí  Áñåïðáãßôç Âáóßëç Íéêüðïõëï åðÝëåîå óÞìåñá ôï Õðïõñãéêü Óõìâïýëéï íÝï ðñüåäñï ôïõ Áñåßïõ ÐÜãïõ ÐÝìðôç 12 Éïõëßïõ 2007

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ  ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΣ 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ  ΑΡΕΙΟΥ  ΠΑΓΟΥ  (2007 – 2009) 

ΚΑΤΑΓΩΓΗ:  ΧΩΡΙΟ  ΠΩΓΩΝΙΣΚΟΣ  ΚΟΝΙΤΣΗΣ

Στο βιβλίο   του  κ.  Βασιλείου  Νικόπουλου,  με τον τίτλο «Αγαπημένο μου. Σύνταγμα ή αντισυνταγματικοί παραλογισμοί – Η αλήθεια για την σημερινή αντισυνταγματική κατάσταση της Ελλάδας» που  κυκλοφορεί  από τις Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ,  τονίζεται  ιδιαίτερα  ότι:    “η Κυβέρνηση λειτουργεί ως εντολοδόχος της τρόϊκας ενώ η Ιστορία δεν θα συγχωρήσει ποτέ το κατάπτυστο ΝΑΙ στους οικονομικούς εισβολείς”.

Επίσης  σημειώνεται   ότι πρώτη φορά στην ιστορία του τόπου, το Σύνταγμα  έγινε κουρελόχαρτο.

Ο ανώτατος δικαστικός λειτουργός καταγγέλλει ότι έχει αυτοκαταλυθεί το…

κράτος, ενώ είμαστε εδώ και τουλάχιστον 4 χρόνια υποτελείς στους δανειστές.

Πρόκειται για διαπιστώσεις ενός ανώτατου δικαστή, τις οποίες με ζηλευτό θάρρος και γενναιότητα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, όταν άλλες γνωστές προσωπικότητες του δημόσιου βίου έχουν κρυφθεί.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ  ΑΠΟ  ΤΟ  ΒΙΒΛΙΟ  ΤΟΥ  ΑΞΙΟΥ  ΗΠΕΙΡΩΤΗ  ΔΙΚΑΣΤΗ. 

«Ο λαός δεν είναι “ο αφέντης του σπιτιού του”, στο οποίο κανένας δεν μπορεί να μπει χωρίς την άδειά του.

Ο λαός έχει τεθεί στην μπάντα.

 Η Ελλάδα δεν έχει πλέον το κυριαρχικό δικαίωμα, το οποίο έχει εξ ορισμού κάθε ανεξάρτητο κράτος, να διαχειρίζεται όπως αυτή θέλει τον όποιο εθνικό της πλούτο, αλλά ως υποτελής πλέον χώρα οφείλει να ακολουθεί τις εντολές των δανειστών της, οι οποίοι είναι οι οικονομικώς αλλά και πολιτικώς κυρίαρχοι αυτού του τόπου.

Η Ελλάδα έχει παραιτηθεί από την εθνική της κυριαρχία, αυτοκαταλύεται ως ανεξάρτητο κράτος και γίνεται υποτελής στους δανειστές της, αυτοκαταλύεται ένα κράτος χωρίς πόλεμο εν καιρώ ειρήνης.

 Πρόκειται για πρωτοφανές ιστορικό γεγονός.

 Με την εφαρμογή του αγγλικού δικαίου και όχι του ελληνικού, επέρχεται και η απώλεια της νομικής μας κυριαρχίας. Οι δανειακές συμβάσεις έπρεπε να είχαν γίνει από την αυξημένη πλειοψηφία των τριών πέμπτων του αριθμού των βουλευτών, δηλαδή από εκατόν ογδόντα βουλευτές.

Οι συμβάσεις αυτές είναι νομικώς ανυπόστατες και ως τέτοιες δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα. 

Την πραγματική εξουσία στην υποτελή πλέον αυτή χώρα ασκούν από κοινού το περίφημο ΔΝΤ, η αυτοαποκαλούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.  

Οι τρεις αυτοί νέοι κατακτητές μας, προκειμένου να ασκούν αποτελεσματικότερα την κατοχική τους εξουσία στη χώρα μας, συνέστησαν την “τρόικα”, στην οποία λογοδοτεί η κυβέρνηση για την πιστή εφαρμογή των υποδειχθέντων και δέχεται τις παρατηρήσεις της και λαμβάνει νέες εντολές, χωρίς να έχει τη δυνατότητα να ενεργήσει ως κυβέρνηση ανεξάρτητου κράτους,

αλλά ενεργεί ως εντολοδόχος κυβέρνηση των δανειστών.

Η παρουσία της «τρόικας» στη χώρα μας είναι αντισυνταγματική και παράνομη και ως τέτοια θα έπρεπε να είχε εξαρχής αποκρουσθεί.

Δεν είναι δυνατόν η Ιστορία της Ελλάδας, που είναι γεμάτη από “ΟΧΙ” και αντιστάσεις κατά του οποιουδήποτε σφετεριστή της εθνικής μας κυριαρχίας, να συγχωρήσει το κατάπτυστο “ΝΑΙ”, το οποίο εν καιρώ ειρήνης είπε η ελληνική κυβέρνηση στους ειρηνικούς οικονομικούς εισβολείς.

 Ο πόλεμος είναι η μεγαλύτερη απειλή για ένα κράτος. Και όμως, τούτη η χώρα δεν δίστασε ανά τους αιώνες να αντιστέκεται και να λέει “ΟΧΙ” και σε πολεμικούς κινδύνους ακόμα, οι οποίοι την απειλούσαν με αφανισμό. Ακόμη και οι ξένοι ομολογούν ότι η “τρόικα” της Ελλάδος είναι “οι άνδρες με τα μαύρα”, όπως έγραψε η γαλλική εφημερίδα “Le Monde”, που θυμίζουν στους Έλληνες παλιές κατοχικές μέρες. Η αλήθεια είναι πως η “τρόικα” είναι ο εφιάλτης της ελληνικής κυβέρνησης, ο μπαμπούλας που απειλεί κάθε τόσο με πτώχευση τη χώρα αν τολμήσει να της αντισταθεί.

Δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο που να μη δανείζεται, καμία όμως χώρα στον κόσμο δεν έχει παραδώσει -άνευ όρων μάλιστα- την κυριαρχία της στους δανειστές, όπως έκανε η Ελλάδα.

 Η κυβέρνηση όφειλε να υπερασπισθεί την εθνική μας κυριαρχία, να σεβασθεί το Σύνταγμα που την κατοχυρώνει και να το αντιτάξει στους εταίρους δανειστές μας ως ασπίδα του Έθνους κατά πάσης εκ μέρους τους απειλής.

Έφεραν έναν τόσο περήφανο και αξιοπρεπή λαό στο χείλος του κρημνού. Οδήγησαν τους Έλληνες στην απόγνωση και πολλούς και στην αυτοκτονία ακόμη.

Ποιος Έλληνας θα μπορούσε να φαντασθεί ότι μια δημοκρατική κυβέρνηση θα λεηλατούσε τα εισοδήματά του με αλλεπάλληλες φορολογικές επιβαρύνσεις σε βάρος μόνο των μισθωτών, των συνταξιούχων και των μικρομεσαίων, που είναι αντίθετες με το Σύνταγμα, το οποίο προβλέπει τη συνεισφορά στα δημόσια βάρη όλων των Ελλήνων χωρίς διακρίσεις, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.

Και όλα αυτά και τόσα άλλα συνέβησαν στην Ελλάδα κατά την τετραετία 2010-2013 και θα εξακολουθούν δυστυχώς να συμβαίνουν τις οίδε μέχρι πότε, κατά παράβαση του Συντάγματος, το οποίο πρώτη φορά στην Ιστορία αυτού του τόπου γνώρισε τέτοια περιφρόνηση από το ίδιο το κράτος, που φάνηκε ανάξιο ενός τόσο δημοκρατικού και ανθρώπινου Συντάγματος».

Ο  ΠΡΩΤΟΣ  ΠΡΟΕΔΡΟΣ  ΤΟΥ  ΑΡΕΙΟΥ  ΠΑΓΟΥ

datauri-file-1

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ  ΚΛΩΝΑΡΗΣ  (1788-1849)

Ο  ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ  

ΤΟΥ  ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

ΠΡΩΤΟΣ  ΠΡΟΕΔΡΟΣ  ΤΟΥ  ΑΡΕΙΟΥ  ΠΑΓΟΥ

ΚΑΤΑΓΩΓΗ:   ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑ  

ΖΑΓΟΡΙΟΥ

ΑΙΩΝΙΑ  ΑΥΤΟΥ  Η  ΜΝΗΜΗ

Ο  Ηπειρώτης  Νομικός,  καταγόμενος  από  το  ορεινό  χωριό  της  βόρειας  

Πίνδου  ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑ  ΖΑΓΟΡΙΟΥ,  μερικά  χιλιόμετρα  δυτικά  του  Μετσόβου,  δικηγόρος  υπεράσπισής του  Κολοκοτρώνη, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ  ΚΛΩΝΑΡΗΣ  (1788-1849),  

ο  οποίος  το  1835  έγινε  ο  ΠΡΩΤΟΣ  ΠΡΟΕΔΡΟΣ  ΤΟΥ  ΑΡΕΙΟΥ  ΠΑΓΟΥ  και  ΤΙΜΙΟΣ  υπουργός  της  Δικαιοσύνης. 

Ο πρώτος Πρόεδρος του Αρείου Πάγου ήταν ο Χριστόδουλος Κλωνάρης (1788-1849), δικηγόρος στην πόλη του Ναυπλίου και Υπουργός της Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση του Ιωάννου Καποδίστρια και ο πρώτος Εισαγγελέας αυτού ο Ανδρόνικος Πάϊκος, μέχρι τότε Πρόεδρος του προσωρινού δικαστηρίου Μεσολογγίου.

 Μεταξύ των Αρεοπαγιτών ήταν και ο Mακεδόνας  Αναστάσιος Πολυζωΐδης, μέχρι τότε Πρόεδρος του προσωρινού δικαστηρίου Ναυπλίου (ο ιστορικός δικαστής που μειοψηφήσας αρνήθηκε να υπογράψει την καταδικαστική απόφαση του ήρωα της Ελληνικής Επαναστάσεως Θεοδώρου Κολοκοτρώνη). Η πρώτη απόφαση του Αρείου Πάγου (1/1835) κρίθηκε και αποφασίσθηκε στις 30 Απριλίου 1835 και δημοσιεύθηκε την 1η Μαΐου 1835.

Ο  ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ  ΑΞΙΟΛΟΓΟΣ  ΠΡΟΕΔΡΟΣ  ΤΟΥ  ΑΡΕΙΟΥ  ΠΑΓΟΥ

“Η  ελληνική  κυβέρνηση  δεν  είναι  κυβέρνηση  ανεξάρτητου  κράτουςαλλά ενεργεί ως εντολοδόχος κυβέρνηση των δανειστών”.

Ο Βασίλειος Νικόπουλος γεννήθηκε το 1942 στο χωριό Πωγωνίσκος της επαρχίας  Κονίτσης, του Νομού Ιωαννίνων. (Κοντοχωριανός  του  πρώτου  Προέδρου  του  Αρείου  Πάγου   Χριστόδουλου  Κλωνάρη).  

Είναι έγγαμος με δύο τέκνα. Αποφοίτησε από το  Γυμνάσιο Κονίτσης με άριστα και εισήχθη στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ. επιτυχών  πρώτος στις εισαγωγικές εξετάσεις. Πήρε το πτυχίο της Νομικής με άριστα, εν  συνεχεία έλαβε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στο Ποινικό Δίκαιο με άριστα και  αναγορεύτηκε διδάκτωρ της ίδιας σχολής του Α.Π.Θ.  

Το 1971 εισήλθε στο Δικαστικό Σώμα, επιτυχών πρώτος  στις παρεδρικές εξετάσεις και διορίσθηκε έμμισθος πάρεδρος παρά Πρωτοδίκαις στο  Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης. Διήλθε επιτυχώς όλες τις βαθμίδες της δικαστικής  ιεραρχίας και το 2007 επελέγη Πρόεδρος του Αρείου Πάγου.  Εκτός  από  τις  αξιόλογες  νομικές  μελέτες  και  άρθρα,  ασχολήθηκε  και  με  την  λογοτεχνία.  

Στα Γράμματα πρωτοεφανίσθηκε από φοιτητής ακόμη με διηγήματα στο περιοδικό  ΚΟΝΙΤΣΑ» και στη συνέχεια σε μεγάλα φιλολογικά περιοδικά όπως «την ΝΕΑ  ΕΣΤΙΑ» του Πέτρου Χάρη και του Ε. Μόσχου, την «ΠΑΡΑΔΟΣΗ» του Ι. Μ.  Χατζηφώτη, την «ΣΥΖΗΤΗΣΗ» του Α. Τσιριντάνη κ.ά. 

Το 2009 εξέδωσε την συλλογή διηγημάτων «ΤΟ ΤΑΜΑ» από τις εκδόσεις «Κέδρος», ενώ το 2009 επίσης  δημοσιεύει τα απομνημονεύματά του με τίτλο «Στην υπηρεσία της Δικαιοσύνης» από  τις εκδόσεις «Αντ. Ν. Σάκκουλα». Το 2011 εξέδωσε το μυθιστόρημα «ΑΔΕΙΑ  ΓΑΜΟΥ» από τις εκδόσεις «Αφοι ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ Α.Ε.», ενώ το ίδιο έτος τη νομική  μελέτη «ΤΟ ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΝΟΜΙΚΗ ΤΟΥ  ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ», από την «Εταιρία των φίλων του λαού».

Βασίλης Νικόπουλος: Έλληνες πολιτικοί έχουν πράξει το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας εξακολουθητικώς

20.03.2015

«Την τελευταία 5ετία έχουμε προγραμματισμένες παραβιάσεις του Συντάγματος»

«Οι δύο κυβερνήσεις, του Παπανδρέου και του Σαμαρά, ήταν οι δύο κυβερνήσεις που κατέλυσαν την εθνική κυριαρχία την οποία κατοχυρώνει στο άρθρο 1 το Σύνταγμά μας. Ψηφίζοντας τα μνημόνια παρεχώρησαν στους δανειστές -όχι σε κράτη- την κυριαρχία»

«Ο Ποινικός Κώδικας μιλάει για το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας: αυτοί έχουν πράξει αυτό το έγκλημα εξακολουθητικώς, αφού παραχώρησαν την εθνική κυριαρχία στους ξένους. Εσχάτη προδοσία με απλά λόγια, όταν τα βασικά όργανα του κράτους, στερούνται του δικαιώματος της ελεύθερης άσκησης των καθηκόντων τους από έναν τρίτο. Αυτό συνέβη στην Ελλάδα»

Άρα τίθεται θέμα ερμηνείας, γιατί το Συμβούλιο Επικρατείας αποφάνθηκε ότι το μνημόνιο είναι Συνταγματικό;

-Δεν φτάνει η γνώση των ανθρώπων και των δικαστικών, αλλά και η θέληση και η ψυχή για να το πει κανείς σε ένα καθεστώς, που είναι πραγματικά κοινοβουλευτικά δικτατορικό. 

Υπήρχαν πιέσεις και μπορεί μεν αυτές να μην είναι συγκεκριμένες υποκειμενικά, αλλά το γενικό κλίμα που καλλιεργείτο οδηγεί την συνείδηση του δικαστή προς αυτή την κατεύθυνση. 

Αυτός είναι ο χειρότερος τρόπος εκμαυλισμού της δικαστικής συνείδησης και κατεύθυνσης της δικαστικής εξουσίας προς το κανάλι που θέλουμε. Όταν ο δικαστής πηγαίνει στη δουλειά του και στην πορεία βλέπει όλες τις εφημερίδες, που είναι ενορχηστρωμένες με το πρόγραμμα της κυβέρνησης, μέχρι να φτάσει στο δικαστικό μέγαρο, έχει διαμορφώσει μια συνείδηση, κάτι που είναι ανθρωπίνως αναπόφευκτο. 

Γι’ αυτό έλεγα στους δικαστές, όταν ήμουν πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ότι η ανεξαρτησία σας δεν εξαρτάται από το Σύνταγμα.  

Η δικαστική ανεξαρτησία εξαρτάται από τον συγκεκριμένο δικαστή, είναι θέμα ψυχής και αντοχής του κάθε δικαστή.

Είναι αντισυνταγματική και η έλευση της Τρόικα;

-Οι δύο κυβερνήσεις, του Παπανδρέου και του Σαμαρά, ήταν οι δύο κυβερνήσεις που κατέλυσαν την εθνική κυριαρχία την οποία κατοχυρώνει στο άρθρο 1 το Σύνταγμά μας. Ψηφίζοντας τα μνημόνια παρεχώρησαν στους δανειστές -όχι σε κράτη- την κυριαρχία. 

Και σήμερα δεν κυβερνάει η κυβέρνηση, αλλά οι εκπρόσωποι των τριών δανειστών μας: της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Εκπρόσωποί τους ήταν οι τρεις κύριοι, οι γνωστοί σε όλους μας ως «Τρόικα».

 Αυτοί έρχονταν μέχρι προχθές στην Ελλάδα και με θράσος τους ανοίγαμε μέχρι και την πόρτα, για να ανέβουν τα σκαλιά του Μεγάρου Μαξίμου, που σημαίνει να μπουν μέσα στο Μέγαρο της Κυβέρνησηςκαι να καθίσουν με τον πρωθυπουργό να του πουν τι θα κάνει. 

Και μετά από τρεις μήνες, θα ξανάρθουμε να δούμε αν κάνατε αυτά τα πράγματα, για να δώσουμε τη δόση. Και ο πρωθυπουργός αναίσχυντα και επαίσχυντα δεχόταν αυτό τον εξευτελιστικό ρόλο.  

Γίνεται όμως ένας άμεσος και ωμός εκβιασμός από όλους τους δανειστές. 

-Αυτό είναι αναμενόμενο. Μέχρι το 2010 -εδώ και 3000 χρόνια- η Ελλάδα ήταν στοιχημένη στην πολιτική του «όχι». 

Όταν βρισκόταν στα στενά και τις δυσκολίες, έλεγε «όχι», σε στιγμές ασυγκρίτως χειρότερες από αυτές που διανύουμε σήμερα.  

Πότε είπε «ναι» η Ελλάδα; Το έμαθε να το λέει το 2010. 

Χωρίς να έχουμε πόλεμο, χωρίς να έχουμε κινδύνους τέτοιους που να αφανίζουν το κράτος, αλλά σε καιρό ειρήνης και στους δανειστές.

Άρα τι ισχύει τελικά με το νόμο περί ευθύνης των υπουργών; 

-Είναι ένα επαίσχυντο νομοθέτημα, αντιδημοκρατικό και αντίκειται στην ισότητα που καθιερώνει το άρθρο 4 του Συντάγματος, διότι μεταχειρίζεται διαφορετικά μια κάστα ανθρώπων, δηλαδή τους υπουργούς κυρίως αλλά και τους βουλευτές, σε σχέση με τους υπόλοιπους Έλληνες. Τους αφήνει στο ποινικό απυρόβλητο και κατοχυρώνει το ανεύθυνό τους, ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει για κανέναν άλλο Έλληνα.

 Είναι αντισυνταγματικός και πρέπει να καταργηθεί. Το Σύνταγμα έχει πρόβλεψη για την ευθύνη των υπουργών, ότι δεν μπορεί να καταργηθεί χωρίς αναθεώρησή του. 

Αυτός είναι ίσως και ο κυριότερος λόγος που κατά την άποψή μου θα έπρεπε να γίνει μια αναθεώρηση. Αν γίνει όμως, αυτή η διάταξη δεν θα θιγεί, αλλά θα θιγούν ίσως άλλες που δεν θα πρέπει να θιγούν. Γι’ αυτό είμαι κατά της όποιας αναθεώρησης, έστω κι αν υπάρχει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών. 

Αν, όμως, λειτουργήσει κανονικά ο Ποινικός Κώδικας, δεν θα τολμήσει κανένας υπουργός να κάνει πράξεις που να συγκαλύπτονται από το νόμο περί ευθύνης υπουργών. 

Ο Ποινικός Κώδικας μιλάει για το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας: αυτοί έχουν πράξει αυτό το έγκλημα εξακολουθητικώς, αφού παραχώρησαν την εθνική κυριαρχία στους ξένους. 

Εσχάτη προδοσία με απλά λόγια, όταν τα βασικά όργανα του κράτους, στερούνται του δικαιώματος της ελεύθερης άσκησης των καθηκόντων τους από έναν τρίτο. Αυτό συνέβη στην Ελλάδα. 

Βασίλειος Νικόπουλος: Αντισυνταγματικό το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφυλοφίλων

Ο Επίτιμος Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Βασίλειος Νικόπουλος, τοποθετήθηκε για το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφυλοφίλων το οποίο έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις το τελευταίο διάστημα.

Μεταξύ άλλων ο κ. Νικόπουλος αναφέρει πως ” Μπορεί η κοινωνική οργάνωση να εξελίσσεται και η πρόοδος της κοινωνίας να αναπτύσσεται, όμως ο πυρήνας της παραμένει ο ίδιος και καμία απολύτως επέμβαση του ανθρώπου δεν μπορεί να τον αλλοιώσει , χωρίς βλάβη στην ίδια την οργανωμένη κοινωνία (…) Νομικώς δεν νοείται γάμος μη ετεροφυλικός “.

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ

indobserver.blogspot.gr

http://amfipolinews.blogspot.gr/2017/02/blog-post_131.html

6 comments on “ΔΙΚΑΣΤΗΣ (ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ), ΟΜΟΛΟΓΕΙ: «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΞΕΝΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ»

  1. Η μαύρη βίβλος της Δικαιοσύνης

    Ο συντάκτης του «κόσμο του επενδυτή» Τάκης Κωνσταντινόπουλος (δεξιά) με τον Α’ αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου Ιωάννη Παπανικολάου

    Αναξιοκρατία, αριβισμός, ιδιοτέλεια, ανεπάρκεια και αρνησιδικία είναι μερικά από τα «σημεία και τέρατα» που χαρακτηρίζαν την δικαιοσύνη το 2010. Από τότε τα πράγματα απλά χειροτέρεψαν. Δείτε πως περιγράφει την κατάσταση ο Α’ αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου Ιωάννη Παπανικολάου. Στο τέλος του κειμένου θα βρείτε και πιο πρόσφατες καταγγελίες.

    Κόσμος του Επενδυτή, 19 Ιουνίου 2010

    Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

    Τάκης Κωνσταντινόπουλος (ΤΚ): Συχνά-πυκνά γίνεται μεγαλόστομα λόγος για τον ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Πόσο ανεξάρτητη είναι η ελληνική δικαιοσύνη;

    Ιωάννης Παπανικολάου (ΙΠ): Το σύνταγμα, βέβαια, δεν καταλείπει καμία αμφιβολία: η δικαιοσύνη είναι μια ανεξάρτητη εξουσία, εξοπλισμένη με ισχυρές εγγυήσεις προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας των δικαστών, η οποία όχι μόνο δεν δικαιούται να «πολιτεύεται», αλλά οφείλει, αντίθετα, να συμπεριφέρεται ουδέτερα, με μόνο κριτήριο τον σεβασμό της νομιμότητας, ώστε να αποτελεί ένα πειστικό και ισχυρό αντίβαρο απέναντι στις παρεκτροπές των άλλων εξουσιών, ένα πραγματικό οχυρό. Μεταξύ, όμως, θεωρίας και πράξης η διαφορά είναι μεγάλη.

    Πράγματι, η εικόνα της δικαιοσύνης σήμερα καταδεικνύει σοβαρό έλλειμμα ανεξαρτησίας. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στις τραγικές, μέχρις αρνησιδικίας, καθυστερήσεις, ση «λευκή απεργία» (φαινόμενο θλιβερό των καιρών) ή στα διεφθαρμένα «παραδικαστικά κυκλώματα», που αντανακλούν τις ευρύτερες παθογένειες του ελληνικού κράτους και της κοινωνίας μας. ‘Αλλωστε, οι δικαστικοί λειτουργοί της χώρας δεν είναι ξενόφερτοι, αλλά αποτελούν σάρκα εκ της σαρκός της κοινωνίας μας.

    ΤΚ: Αυτό σημαίνει ότι έχουν και όλες τις «αναπηρίες» της ;

    ΙΠ: Δυστυχώς. Είναι απογοητευτικές και οι ουκ ολίγες περιπτώσεις δουλικής οσφυοκαμψίας απέναντι στην εκτελεστική εξουσία, ιδίως των πλέον ευάλωτων ηγεσιών της (προέδρων, εισαγγελέων του Αρείου Πάγου και αντιπροέδρων) ή των επίδοξων διαδόχων τους.

    Είναι γνωστό ότι η δικαιοσύνη είναι σαν τη γυναίκα του Καίσαρα: πρέπει και να είναι και να φαίνεται τίμια. Αυτό, όμως, δεν συμβαίνει, όταν η κύρια μέριμνα ορισμένων ηγεσιών της φαίνεται να είναι είτε η συγκάλυψη πολιτικών ή ποινικών ευθυνών για σκάνδαλα, είτε η εξυπηρέτηση άνομων συμφερόντων επωνύμων και ισχυρών, ιδίως πλούσιων επιχειρηματιών, είτε η άσκηση πιέσεων προς ακέραιους δικαστές, είτε οι συνεχείς και επιτηδευμένες αναβολές κρίσιμων υποθέσεων.

    Όπως επίσης, δεν τιμά τη δικαιοσύνη το ότι ορισμένοι δικαστές -συνήθως θεσιθήρες και αριβίστες- επιδεικνύουν κραυγαλέο κομματικό ή και θρησκευτικό φανατισμό, μεροληπτώντας ασύστολα χωρίς να κρατούν ούτε τα προσχήματα, είτε υπέρ πολιτικών συγκεκριμένου κόμματος, είτε υπέρ των θέσεων κληρικών ή μοναχών.

    Ωμές κομματικές παρεμβάσεις, πιέσεις τυραννίσκων συνδικαλιστών προς τις πολιτικές ή φυσικές ηγεσίες της δικαιοσύνης, προαγωγές δικαστικών λειτουργών σε χαριστικές θέσεις, «διαπλοκή» και συναλλαγή» υπουργών με μεγαλόσχημους συνδικαλιστές και προώθηση «φιλοδικαστικών» μέτρων, ασύμβατων με το δικαστικό λειτούργημα, πάσης φύσεως «προστασίες» δικαστών από διάφορους ιδιοτελείς «προστάτες», είναι μερικά από τα «σημεία και τέρατα» που χαρακτηρίζουν τα τελευταία είκοσι χρόνια τον ευαίσθητο χώρο της δικαιοσύνης, όπως ορθά επεσήμαινε και ο αείμνηστος πρόεδρος του Αρείου Πάγου Στέφανος Ματθίας.

    ΤΚ: Έχουν άδικο οι πολίτες όταν δηλώνουν ότι δεν εμπιστεύονται την ελληνική δικαιοσύνη;

    ΙΠ: Πρωτεύοντα αίτια της σημερινής κρίσης είναι η διαφθορά, η διάσπαρτη ανομία και η ατιμωρησία, με αποτέλεσμα να γονατίσει το κράτος κάτω υπό το βάρος της κακοδιαχείρισης της σπατάλης πόρων και της πελατειακής διασπάθισης των χρημάτων του ελληνικού λαού. Μαζί αναδείχθηκε και μια άλλη κρίση, η αδυναμία των θεσμών της πολιτείας και ιδίως της δικαιοσύνης να ελέγξουν τα φαινόμενα που οδηγούν στην αυθαιρεσία και στην υπέρβαση κάθε κανόνα, χωρίς συνέπειες για κανέναν. Με τη σειρά της αυτή η ανομία, την οποία εξέθρεψε και γιγάντωσε, μεταξύ άλλων, και η δυσλειτουργία της δικαιοσύνης, έφερε και την καταρράκωση της αυτοπεποίθησης του ελληνικού λαού.

    Δεν είναι τυχαίο ότι όλο και περισσότεροι διακηρύσσουν ότι στην Ελλάδα κανείς δεν τιμωρείται και πως δύσκολα, και έπειτα από μεγάλη ταλαιπωρία και αγαθή τύχη, βρίσκει κανείς το δίκιο του. Όλο δε και πληθαίνουν τα χείλη, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, στα οποία ανεβαίνει το αγωνιώδες ερώτημα: «στην Ελλάδα, δικαιοσύνη δεν υπάρχει;».

    Οι χρονίσασες πλέον πληγές της ελληνικής δικαιοσύνης, με κυρίαρχα τα έλκη της διαφθοράς και των πάσης φύσεως ανεπαρκειών και ανικανοτήτων, με προέχουσα την αρνησιδικία, έχουν περιαγάγει αυτή σε κατάσταση αμφισβήτησης, ανυποληψίας και αναποτελεσματικότητας. Έτσι, ούτε το κοινό περί δικαίου αίσθημα των πολιτών ικανοποιείται, ούτε η δικαιοσύνη λειτουργεί με έναν τέτοιο τρόπο που οι πολίτες να αισθάνονται ότι υπάρχει μια εξουσία που τους προστατεύει και ελέγχει κάθε ανομία.

    Το κράτος δικαίου, που σε οποιαδήποτε σύγχρονη δημοκρατία θεωρείται αυτονόητη κατάκτηση και πραγματικότητα, στην Ελλάδα εύλογα αμφισβητείται έντονα από τους πολίτες.

    ΤΚ: Και πώς θα αρθεί αυτή η αμφισβήτηση;

    ΙΠ: Πρέπει να καταστεί σαφές σε όλους, άρχοντες και αρχομένους, και κύρια, βεβαίως, στους δικαστικούς λειτουργούς, ότι, αν δεν αποκατασταθεί η δικαιοσύνη ως άπαρτο κάστρο, λαμπρό και ασύλητο οχύρωμα και αμυντήριο της δημοκρατίας, ούτε θα επανέλθει η διασαλευθείσα εμπιστοσύνη των πολιτών προς τη δικαιοσύνη, ούτε ουσιαστική και μόνιμη έξοδος από την πολύπλευρη και πολυεπίπεδη κρίση που βιώνουμε θα υπάρξει στο εγγύς μέλλον.

    ΤΚ: Οι κρίσεις και οι προαγωγές των δικαστών γίνονται με αξιοκρατικά κριτήρια;

    ΙΠ: Η αξιοκρατία στις προαγωγές των δικαστικών λειτουργών είναι απολύτως αναγκαία όχι μόνο στο πλαίσιο μιας εσωτερικής δικαιοσύνης και ενθάρρυνσης των άξιων δικαστών και εισαγγελέων, αλλά και χάριν της ίδιας της δικαιοσύνης, ως θεμελίου της δημοκρατίας μας, ώστε να απονέμεται από άξια προαγόμενους δικαστές, γρήγορα, δίκαια και αποτελεσματικά.

    Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ : https://justiceforgreece.wordpress.com/2014/03/28/η-μαύρη-βίβλος-της-δικαιοσύνης/

  2. Βασίλης Νικόπουλος: Έλληνες πολιτικοί έχουν πράξει το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας εξακολουθητικώς

    ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ ΧΡΟΝΟΣ 87,5
    Παρασκευή, 20 Μαρτίου, 2015

    http://www.xronos.gr/filesVolume/drupal-files/files/styles/original/public/325423453245%20%2819%29.jpg?itok=qX3sD2UM

    Ο ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

    «Την τελευταία 5ετία έχουμε προγραμματισμένες παραβιάσεις του Συντάγματος»

    «Οι δύο κυβερνήσεις, του Παπανδρέου και του Σαμαρά, ήταν οι δύο κυβερνήσεις που κατέλυσαν την εθνική κυριαρχία την οποία κατοχυρώνει στο άρθρο 1 το Σύνταγμά μας. Ψηφίζοντας τα μνημόνια παρεχώρησαν στους δανειστές –όχι σε κράτη- την κυριαρχία»

    «Ο Ποινικός Κώδικας μιλάει για το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας: αυτοί έχουν πράξει αυτό το έγκλημα εξακολουθητικώς, αφού παραχώρησαν την εθνική κυριαρχία στους ξένους. Εσχάτη προδοσία με απλά λόγια, όταν τα βασικά όργανα του κράτους, στερούνται του δικαιώματος της ελεύθερης άσκησης των καθηκόντων τους από έναν τρίτο. Αυτό συνέβη στην Ελλάδα»

    Συνέντευξη Δήμος Μπακιρτζάκης :
    Ψηφίζοντας τα μνημόνια παρεχώρησαν στους δανειστές –όχι σε κράτη- την κυριαρχία της χώρας μας. Στη φράση αυτή του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου, Βασίλειου Νικόπουλου στηρίζει την άποψή του ότι Έλληνες πολιτικοί έχουν πράξει το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας εξακολουθητικώς. Πρόκειται για διαπιστώσεις ενός ανώτατου δικαστή, τις οποίες διατυπώνει στην αποκλειστική του συνέντευξη στο ράδιο Χρόνος 87,5 με θάρρος και γενναιότητα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, όταν άλλες γνωστές προσωπικότητες του δημόσιου βίου έχουν κρυφθεί. Το βιβλίο του με τον τίτλο «Αγαπημένο μου… Σύνταγμα ή αντισυνταγματικοί παραλογισμοί ? Η αλήθεια για την σημερινή αντισυνταγματική κατάσταση της Ελλάδας» που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις ΑΡΜΟΣ και θα παρουσιαστεί την προσεχή Δευτέρα 23 Μαρτίου στην Κομοτηνή, ήταν αφορμή για τη συνέντευξη με τον πρώην πρόεδρο του Αρείου Πάγου.

    «Αγαπημένο μου Σύνταγμα», ο τίτλος του βιβλίου σας ενέχει και έναν συναισθηματισμό;
    -Δείχνει περισσότερο έναν πόνο για τον τρόπο με τον οποίο το ίδιο το κράτος, η Πολιτεία, μεταχειρίζεται το Σύνταγμα, διότι κατά την τελευταία 5ετία κυρίως, την μνημονιακή περίοδο, το Σύνταγμα έπαυσε από αποκλειστική υπαιτιότητα των εκάστοτε κυβερνήσεων, να παίζει τον ρόλο που ο λαός του έχει αναθέσει: να είναι δηλαδή ο ανώτατος και ο υπέρτατος νόμος του κράτους που ρυθμίζει την συγκρότηση και τη λειτουργία του.

    Είναι ένας καταστατικός χάρτης που δεν πρέπει να παραβιάζεται και γι’ αυτό εσείς ήσασταν από τους πρώτους που καταγγείλατε τις παραβιάσεις.
    -Και δεν έγινε μία δυστυχώς, αλλά πολλές παραβάσεις κατά τρόπο συστηματικό, προκλητικό και αναιδέστατο προς το λαό, αλλά και προς το ίδιο το Σύνταγμα. Ο λαός έχει την πεποίθηση ότι το έσχατο καταφύγιό του είναι το Σύνταγμα. Το Σύνταγμα εξ ορισμού είναι ο υπέρτατος νόμος που κατοχυρώνει και προστατεύει τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Αυτές είναι που προσδίδουν τον χαρακτήρα σε ένα Σύνταγμα ως φιλελεύθερο, και στο πολίτευμα ως δημοκρατικό. Ο λαός και ο απλός πολίτης πιστεύουν ότι ναι μεν οι κοινοί νόμοι μπορούν να παραβιάζονται, όχι όμως και το Σύνταγμα, δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

    Άρα τίθεται θέμα ερμηνείας, γιατί το Συμβούλιο Επικρατείας αποφάνθηκε ότι το μνημόνιο είναι Συνταγματικό;
    -Δεν φτάνει η γνώση των ανθρώπων και των δικαστικών, αλλά και η θέληση και η ψυχή για να το πει κανείς σε ένα καθεστώς, που είναι πραγματικά κοινοβουλευτικά δικτατορικό. Υπήρχαν πιέσεις και μπορεί μεν αυτές να μην είναι συγκεκριμένες υποκειμενικά, αλλά το γενικό κλίμα που καλλιεργείτο οδηγεί την συνείδηση του δικαστή προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτός είναι ο χειρότερος τρόπος εκμαυλισμού της δικαστικής συνείδησης και κατεύθυνσης της δικαστικής εξουσίας προς το κανάλι που θέλουμε. Όταν ο δικαστής πηγαίνει στη δουλειά του και στην πορεία βλέπει όλες τις εφημερίδες, που είναι ενορχηστρωμένες με το πρόγραμμα της κυβέρνησης, μέχρι να φτάσει στο δικαστικό μέγαρο, έχει διαμορφώσει μια συνείδηση, κάτι που είναι ανθρωπίνως αναπόφευκτο. Γι? αυτό έλεγα στους δικαστές, όταν ήμουν πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ότι η ανεξαρτησία σας δεν εξαρτάται από το Σύνταγμα. Η δικαστική ανεξαρτησία εξαρτάται από τον συγκεκριμένο δικαστή, είναι θέμα ψυχής και αντοχής του κάθε δικαστή.

    Το Σύνταγμά μας, όπως είναι αυτή την στιγμή, είναι ορθό ο καθένας το εφαρμόζει κατά τη δική του εκτίμηση ή χρειάζεται κάποιες αλλαγές και συνταγματική αναθεώρηση;
    -Αυτή η ερώτηση είναι πάρα πολύ επίκαιρη και σας ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να πάρω θέση σε αυτό το θέμα. Το Σύνταγμα της Ελλάδος που ψηφίστηκε το 1875 και αναθεωρήθηκε τέσσερις φορές από τότε, είναι ένα από τα πιο δημοκρατικά και τα πιο φιλελεύθερα Συντάγματα, όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά και του κόσμου ολόκληρου. Πρέπει να είμαστε περήφανοι, γιατί το Σύνταγμά μας είναι ένα από τα πρώτα Συντάγματα που κατοχυρώνουν τις ατομικές ελευθερίες και κατοχυρώνει ένα πραγματικά ακραιφνώς δημοκρατικό πολίτευμα. Αναθεωρήθηκε τόσες φορές, όσες δεν χρειαζόταν. Το Σύνταγμα έχει μια πολύ δύσκολη διαδικασία αναθεώρησης, κι αυτό το κάνει ακριβώς γιατί δεν θέλει να αναθεωρείται συνέχεια, διότι τότε θα γίνεται έρμαιο της κάθε κυβέρνησης. Δεν χρειάζεται να αναθεωρηθεί το Σύνταγμα, τουλάχιστον για άλλα 20-30 χρόνια. Κι αυτό δεν είναι μόνο δική μου πεποίθηση. Ένας από τους μεγαλύτερους συνταγματολόγους ο αείμνηστος καθηγητής Αριστόβουλος Μάνεσης, καυτηρίασε την τελευταία αναθεώρηση και την επέκρινε ως άχρηστη, αναποτελεσματική κι επικίνδυνη. Δεν χρειάζεται να αναθεωρηθεί το Σύνταγμα, χρειάζεται να εφαρμοστεί. Δεν εφαρμόζεται σωστά όχι μόνο από κακή ερμηνεία ?που αυτό είναι ανθρώπινο και μπορεί να συμβεί- αλλά εσκεμμένως. Την τελευταία 5ετία έχουμε προγραμματισμένες παραβιάσεις του Συντάγματος. Αυτή η επιδρομή που έγινε στα εργασιακά θέματα, έχει καταλύσει τις διατάξεις που προστατεύουν την εργασία ως ατομικό δικαίωμα του ανθρώπου. Η επιδρομή που έγινε στον οικογενειακό θεσμό αντίκειται επίσης στο Σύνταγμα, όπως αντίκειται ευθέως και η επιδρομή στην παιδεία, που η παιδεία πρέπει εκτός των άλλων να στοχεύει στην άσκηση της ελληνικής και θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων.

    Είναι αντισυνταγματική και η έλευση της Τρόικα;
    -Οι δύο κυβερνήσεις, του Παπανδρέου και του Σαμαρά, ήταν οι δύο κυβερνήσεις που κατέλυσαν την εθνική κυριαρχία την οποία κατοχυρώνει στο άρθρο 1 το Σύνταγμά μας. Ψηφίζοντας τα μνημόνια παρεχώρησαν στους δανειστές ?όχι σε κράτη- την κυριαρχία. Και σήμερα δεν κυβερνάει η κυβέρνηση, αλλά οι εκπρόσωποι των τριών δανειστών μας: της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκπρόσωποί τους ήταν οι τρεις κύριοι, οι γνωστοί σε όλους μας ως «Τρόικα». Αυτοί έρχονταν μέχρι προχθές στην Ελλάδα και με θράσος τους ανοίγαμε μέχρι και την πόρτα, για να ανέβουν τα σκαλιά του Μεγάρου Μαξίμου, που σημαίνει να μπουν μέσα στο Μέγαρο της Κυβέρνησης και να καθίσουν με τον πρωθυπουργό να του πουν τι θα κάνει. Και μετά από τρεις μήνες, θα ξανάρθουμε να δούμε αν κάνατε αυτά τα πράγματα, για να δώσουμε τη δόση. Και ο πρωθυπουργός αναίσχυντα και επαίσχυντα δεχόταν αυτό τον εξευτελιστικό ρόλο.

    Με τη νέα κυβέρνηση τι έχει αλλάξει;
    -Σήμερα λέμε όχι, κι αυτό είναι πολύ καλό. Βέβαια, η σημερινή κυβέρνηση λέει και κάτι άλλο πολύ σωστό: ότι θέλει να μιλήσει με τους θεσμούς διεθνούς δικαίου, δηλαδή με επίσημα όργανα των δανειστών σε πολιτειακό επίπεδο, δηλαδή να μιλήσει με στελέχη και όχι με υπαλλήλους.

    Γίνεται όμως ένας άμεσος και ωμός εκβιασμός από όλους τους δανειστές.
    -Αυτό είναι αναμενόμενο. Μέρι το 2010 ?εδώ και 3000 χρόνια- η Ελλάδα ήταν στοιχημένη στην πολιτική του «όχι». Όταν βρισκόταν στα στενά και τις δυσκολίες, έλεγε «όχι», σε στιγμές ασυγκρίτως χειρότερες από αυτές που διανύουμε σήμερα. Πότε είπε «ναι» η Ελλάδα; Το έμαθε να το λέει το 2010. Χωρίς να έχουμε πόλεμο, χωρίς να έχουμε κινδύνους τέτοιους που να αφανίζουν το κράτος, αλλά σε καιρό ειρήνης και στους δανειστές.

    Το Σύνταγμα, λοιπόν, δεν χρειάζεται αλλαγή. Δεν λέει όμως ότι πρέπει να τιμωρηθούν κι όσοι έφεραν την χώρα μέχρι εδώ;
    -Δεν χρειάζεται να το αναφέρει το Σύνταγμα, το λένε οι κοινοί νόμοι. Το Σύνταγμα δεν καθορίζει όλες τις λεπτομέρειες της ζωής μας, καθορίζει μόνο την οργάνωση της Πολιτείας. Τα υπόλοιπα τα αναθέτει στο Κοινοβούλιο και πράγματι σήμερα στην Ελλάδα υπάρχει ο Ποινικός Κώδικας, που είναι ένα κορυφαίο νομοθέτημα και καλύπτει όλες τις παράνομες ενέργειες τόσο των κρατικών οργάνων όσο και όλων των ανθρώπων.

    Άρα τι ισχύει τελικά με το νόμο περί ευθύνης των υπουργών;
    -Είναι ένα επαίσχυντο νομοθέτημα, αντιδημοκρατικό και αντίκειται στην ισότητα που καθιερώνει το άρθρο 4 του Συντάγματος, διότι μεταχειρίζεται διαφορετικά μια κάστα ανθρώπων, δηλαδή τους υπουργούς κυρίως αλλά και τους βουλευτές, σε σχέση με τους υπόλοιπους Έλληνες. Τους αφήνει στο ποινικό απυρόβλητο και κατοχυρώνει το ανεύθυνό τους, ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει για κανέναν άλλο Έλληνα. Είναι αντισυνταγματικός και πρέπει να καταργηθεί. Το Σύνταγμα έχει πρόβλεψη για την ευθύνη των υπουργών, ότι δεν μπορεί να καταργηθεί χωρίς αναθεώρησή του. Αυτός είναι ίσως και ο κυριότερος λόγος που κατά την άποψή μου θα έπρεπε να γίνει μια αναθεώρηση. Αν γίνει όμως, αυτή η διάταξη δεν θα θιγεί, αλλά θα θιγούν ίσως άλλες που δεν θα πρέπει να θιγούν. Γι? αυτό είμαι κατά της όποιας αναθεώρησης, έστω κι αν υπάρχει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών. Αν, όμως, λειτουργήσει κανονικά ο Ποινικός Κώδικας, δεν θα τολμήσει κανένας υπουργός να κάνει πράξεις που να συγκαλύπτονται από το νόμο περί ευθύνης υπουργών. Ο Ποινικός Κώδικας μιλάει για το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας: αυτοί έχουν πράξει αυτό το έγκλημα εξακολουθητικώς, αφού παραχώρησαν την εθνική κυριαρχία στους ξένους. Εσχάτη προδοσία με απλά λόγια, όταν τα βασικά όργανα του κράτους, στερούνται του δικαιώματος της ελεύθερης άσκησης των καθηκόντων τους από έναν τρίτο. Αυτό συνέβη στην Ελλάδα.

    Από την πείρα σας, τι εκτιμάται ότι θα γίνει. Το «όχι» θα αποφέρει πολιτικά ή οικονομικά οφέλη ή είναι ένα «όχι» το οποίο θα πληρώσουμε;
    -Δεν μπορώ να μιλήσω οικονομικά, γιατί δεν είμαι ειδικός. Εθνικά, όμως, έχει ήδη αποφέρει οφέλη. Έχει πραγματικά εμπεδώσει στον απλό Έλληνα, ότι υπάρχει μια κυβέρνηση που προστατεύει την αξιοπρέπειά μας. Αυτό πρέπει να το εκτιμήσουμε. Δεν το έχουμε εκτιμήσει η μετά τον πόλεμο γενιά, γιατί δεν έχουμε ζήσει την φρίκη του πολέμου και νομίζουμε ότι όλα είναι έτσι και ωραία. Οι ήρωες μας όλοι πέθαναν, για να είμαστε εμείς ελεύθεροι. Δεν το εκτιμούμε αυτό. Αυτό έστω και λεκτικά, μας το δίνει η νέα κυβέρνηση. Είναι ευθύνη μας να λέμε «όχι».

    http://www.xronos.gr/epikairotita/vasilis-nikopoylos-ellines-politikoi-ehoyn-praxei-egklima-tis-eshatis-prodosias

    • Η ΤΡΟΙΚΑ δεν αποτελείται από τη Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά από τη Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

  3. Το «βαθύ κράτος» πολιτεύεται | Εφημερίδα των Συντακτών

    15/06/14

    απόσπασμα:

    “Η ώρα του εισαγγελέα

    Τελικά ο συντονιστής μαζί με τη σύζυγό του κατόρθωσαν να διακόψουν τον κ. Αναγνωστόπουλο. Αρχισε η παρουσίαση του βιβλίου του κ. Νικόπουλου, το οποίο σχολιάζουμε σε διπλανή στήλη. Πρώτος το παρουσίασε ο Σαράντος Καργάκος και στη συνέχεια έδωσε τη θέση του στον επίτιμο εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεώργιο Σανιδά.

    Η ομιλία του κ. Σανιδά έθεσε το πολιτικό πλαίσιο της εκδήλωσης: «Κατά τον συγγραφέα τα αίτια (της σημερινής καθοδικής πορείας) δεν είναι άλλα από την απεμπόληση από τις πολιτικές ηγεσίες, αλλά εν μέρει και από τον λαό, διαχρονικών εννοιών και θεσμών, όπως είναι η ορθόδοξη χριστιανική πίστη, η πατρίδα, ο γάμος, η οικογένεια, οι οποίες αποτελούσαν τον συνεκτικό ιστό του Ελληνισμού. Κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες ο βασικός στόχος των κέντρων της παγκοσμιοποίησης ήταν ο εξευτελισμός αυτών των εννοιών, αφού ήταν οι μόνες δυνάμεις που υψώνονται απέναντί της».

    «Γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων δεν είναι νοητός, ούτε επιτρεπτός από το Σύνταγμά μας, αφού όχι μόνο δεν ανυψώνει τον άνθρωπο ως αξία, αλλά αντιθέτως τον υποβιβάζει. Υπό τα ως άνω δεδομένα, το να χαρακτηριστεί από τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως σκοταδισμός η ενέργεια της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου να παραγγείλει το 2008 τη δίωξη του δημάρχου Τήλου, που τέλεσε γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων, δεν αποτελούσε απλώς παρέμβαση στον χώρο της Δικαιοσύνης, αλλά επιβεβαίωνε την προσπάθεια διαλύσεως των θεσμών και εξαφανίσεως των αξιών της πατρίδος».

    Ο κ. Σανιδάς συμφωνεί και με τις θέσεις του συγγραφέα περί κομματοκρατίας, η οποία παραμορφώνει την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ως παράδειγμα ακραίας καταπάτησης του Συντάγματος ο κ. Σανιδάς έφερε τις κινητοποιήσεις των κατοίκων των Μεσογείων κατά των απαλλοτριώσεων για τη δημιουργία του αεροδρομίου των Σπάτων την περίοδο της μεταπολίτευσης και πιο πρόσφατα τον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας και των Σκουριών της Χαλκιδικής. Αλλα παρόμοια παραδείγματα, κατά τον επίτιμο εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ήταν η συμμετοχή πολιτικών και συνδικαλιστών σε κινητοποιήσεις εργαζομένων ή αγροτών που καταλάμβαναν οδοστρώματα ή έκλειναν τις εθνικές οδούς.

    Στην ίδια λογική, κατά τον κ. Σανιδά, υπήρχε παραβίαση του άρθρου 11 του Συντάγματος, το οποίο επιτρέπει τις συγκεντρώσεις «χωρίς όπλα», σε όλες τις διαδηλώσεις, στις οποίες εμφανίζονταν διαδηλωτές που κάνουν χρήση βομβών μολότοφ ή σπάνε βιτρίνες. Θυμήθηκε μάλιστα ο κ. Σανιδάς και τις διαδηλώσεις της περιόδου 1991­1993, όταν είχε παραλύσει το κέντρο της Αθήνας από διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν (αντισυνταγματικά κατά τον ομιλητή) για την ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών. Στην ίδια κατηγορία παραβίασης του Συντάγματος κατέταξε ο κ. Σανιδάς και τις αυξήσεις μισθών τη δεκαετία του 1980, επειδή προέρχονταν από δανεισμό και όχι από αύξηση του δημόσιου πλούτου, ή τους μαζικούς διορισμούς δημοσίων υπαλλήλων (και πάλι μετά το 1980).

    «Η ευθύνη των ΜΜΕ είναι πολύ μεγάλη για το κατάντημα της χώρας. Και όπως οι πολιτικοί, έτσι και οι δημοσιογράφοι δεν ζήτησαν συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για το κακό που του έκαναν, πλην των εξαιρέσεων του Αλέξη Παπαχελά και του Νίκου Ευαγγελάτου».

    Ο κ. Σανιδάς δεν απέφυγε να απαγγείλει και το γνωστό απόφθεγμα που αποδίδεται στον Ισοκράτη: «Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία». Η αλήθεια είναι ότι ο Ισοκράτης πουθενά δεν μιλά για τη «Δημοκρατία που αυτοκαταστρέφεται» και επίσης δεν είναι δική του η φράση «κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας».
    Πρόκειται για μια παραφθορά της παραγράφου 20 του Αρεοπαγιτικού Λόγου του Ισοκράτη που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο και την επαναλαμβάνουν ακόμα και πρώην υφυπουργοί Παιδείας (Γ. Ανθόπουλος), πρυτάνεις (Ι. Γρυσπολάκης), πολιτικά κόμματα (Ν.Δ. Ροδόπης), Ομοσπονδίες Ελληνοαμερικανών κ.ά. (βλ. http://www.sarantakos.com/isocrat.htm και http://www.iospress.gr/mikro2008/mikro20081220.htm).

    Ενα σημείο όπου σημειώνεται σύγκλιση του κ. Σανιδά με τον κ. Αναγνωστόπουλο είναι η δαιμονοποίηση της μεταπολίτευσης: «Υπαίτιοι για το κατάντημά μας είμαστε εμείς οι ίδιοι και ιδιαίτερα οι πνευματικές, πολιτειακές και πολιτικές ηγεσίες της μεταπολίτευσης». Και σε άλλο σημείο: «Κατά τη μεταπολιτευτική περίοδο, εν ονόματι του ευδαιμονισμού, του μηδενισμού και του λαϊκισμού, χάσαμε τον προσανατολισμό μας. Αξίες όπως το έθνος, η πατρίδα, η οικογένεια, υπό την επίδραση του προοδευτισμού, τις λεηλατήσαμε, ενώ τη χριστιανική κοσμοθεωρία και πίστη τη χλευάσαμε και διαλύσαμε τους συνδετικούς ιστούς της κοινωνίας».
    Για να μη μείνει καμιά αμφιβολία, ο κ. Σανιδάς εξηγεί: «Τι είναι όμως η χριστιανική κοσμοθεωρία; Πολύ γλαφυρά την περιγράφει ο αείμνηστος καθηγητής και πάνω από όλα άνθρωπος Αλέξανδρος Τσιριντάνης». Στη συνέχεια ο ομιλητής παραθέτει εκτενές κείμενο του Τσιριντάνη και έτσι αποκαλύπτει τις δικές του μύχιες σκέψεις.
    Γιατί ο Τσιριντάνης (1903­1977) δεν υπήρξε ένας απλός «καθηγητής». Στέλεχος της οργάνωσης «Ζωή», υπήρξε από τους εισηγητές της ένωσης χριστιανισμού και πολιτικής σε μια αντιδραστική κατεύθυνση και διατέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Δόβα, η οποία διενέργησε τις εκλογές βίας και νοθείας του 1961.
    Ο κ. Σανιδάς, πάντως, δεν συμμερίζεται την άποψη Νικόπουλου ότι για όλα φταίει η ένταξη στην ΕΟΚ και την Ε.Ε.: «Μας έβλαψε το γεγονός ότι γίναμε γραικύλοι, μας έβλαψε το γεγονός ότι δεν είχαμε ηγεσίες που να αίρονται στο ύψος των περιστάσεων».
    Λιγότερο αυστηρός υπήρξε ο κ. Σανιδάς απέναντι στους συναδέλφους του δικαστικούς, τους οποίους δικαιολόγησε για τη δικαστική κάλυψη που πρόσφερε το ΣτΕ στα Μνημόνια: «Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν, όταν διαπίστωναν ότι η κυβέρνηση και ο νομοθέτης λέει ότι το δημόσιο ταμείο είναι άδειο και θα είναι άδειο αν δεν ληφθούν τα μέτρα;».
    Ο κ. Σανιδάς κατέληξε ότι πρέπει η Ελλάδα «ξανά προς τη δόξα να τραβήξει».
    Προλογίζοντας τη Χαρά Νικοπούλου ο κ. Καργάκος αποφάνθηκε ότι «η Χαρά είναι ο θηλυκός Λεωνίδας της Σπάρτης. Οταν πήγε, μαζί με τον σύζυγό της στο Δέρειο να ψηφίσει, οι Τούρκοι προς απόκρουσή τους έστειλαν επτά πούλμαν από την Κωνσταντινούπολη. Χαρά, πάντα χαρές τέτοιες να μας δίνεις». Παίρνοντας την αφορμή, η κ. Νικοπούλου συνδύασε τη δική της δραστηριότητα με τις θέσεις του πατέρα της: «Αν οι περισσότεροι από σας γνωρίζετε έστω και λίγο τη δράση μου τα τελευταία χρόνια στη Θράκη, τότε μπορείτε να καταλάβετε ποια είναι η πηγή και η έμπνευσή μου». [Το βιβλίο αυτό] «είναι το στρατηγικό εγκόλπιο κάθε σύγχρονου εν Χριστώ επαναστάτη. Μελετώντας τις σελίδες του θα βρει καθένας από μας που νιώθει λαβωμένος από την προπαγάνδα των δυτικότροπων σιωνιστικών μέσων ενημέρωσης, μια διέξοδο προς τη λύτρωση».
    «Από το προοίμιο του Συντάγματος προκύπτει αναντιρρήτως ότι υπέρτερη αρχή του ελληνικού Συντάγματος είναι ο Τριαδικός Θεός, όπως τον πιστεύει και τον διδάσκει η Ορθόδοξη του Χριστού Εκκλησία».
    «Αρα, ό,τι εφαρμόζουμε στη ζωή μας με βάση το Σύνταγμα, δεν είναι ορκισμένο ούτε στο όνομα του Αλλάχ, ούτε στο όνομα του Βούδα, ούτε στο όνομα της παγκοσμιοποίησης, ούτε στο όνομα της Σιών, παρά μόνο στο όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος. […] Ο Ελληνας δεν έχει το δικαίωμα να αρνηθεί την παρακολούθηση στο ελληνικό δημόσιο σχολείο του συγκεκριμένου μαθήματος για οποιοδήποτε λόγο. Παράδειγμα, του μαθήματος των Θρησκευτικών». Και το συμπέρασμά της ήταν ότι «το κράτος έχει υποχρέωση να αποκαταστήσει τις έννοιες που έχουν ισοπεδωθεί από τις σκοτεινές δυνάμεις της παγκοσμιοποιήσεως, τις έννοιες του έθνους και της πατρίδος, ενεργοποιώντας όλες τις δυνάμεις του ώστε να ενεργοποιηθεί ο πατριωτισμός αλλά και ο κατά κυριολεξία εθνικισμός των Ελλήνων».

    Η εκδήλωση έκλεισε με την τοποθέτηση του ίδιου του συγγραφέα,”

    http://archive.efsyn.gr/?p=206218

  4. Γιώργος Κασιμάτης: Το παράνομο ‘’μυστικό’’ των δανειστών της Ελλάδας

    12 Μαΐ 2015

    Καταπέλτης για άλλη μία φορά μιλώντας στο Ράδιο 9,84 και στο Γιώργο Σαχίνη ο καθηγητής συνταγματικού δικαίου Γιώργος Κασιμάτης, αναφορικά με τις πιέσεις των δανειστών , τη νομιμότητα αυτών και τις συνθήκες διαβίωσης του ελληνικού λαού τα τελευταία χρόνια. Μιλά για υποδούλωση, εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση του πλούτου της χώρας στο όνομα του χρέους . Επισημαίνει ότι η κυβέρνηση έχει τα όπλα στα χέρια της προκειμένου να αντιδράσει προτάσσοντας την προσφυγή στα Ευρωπαϊκά και Διεθνή Δικαστήρια. Εξ ου και ο φόβος της Κριστίν Λαγκάρντ που θέλει να αναχωρήσει από την Ευρώπη παρά το γεγονός ότι μπήκε στη συμφωνία για καθαρά γεωπολιτικούς λόγους. Συνεχίζοντας τόνισε ότι στην Ελλάδα για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά εφαρμόζεται παράνομα μία δανειακή σύμβαση για την οποία η χώρα μας έχει παραιτηθεί από κάθε είδους ασυλία της δημόσιας και ιδιωτικής της
    περιουσίας όπως και της εδαφικής της κυριαρχίας.


    Cheap Offers: http://bit.ly/gadgets_cheap

  5. ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΗΣ Ζ. ΚΩΝΣΤΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ KAI ΟΧΙ ΜΟΝΟ

    Περιγραφεί τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που τελούνται στην Ελλάδα και η εσχάτη προδοσία βουλευτών, υπουργών, πρωθυπουργών, πρόεδρων δημοκρατίας

    Ζωή Κωνσταντοπούλου, Συνέντευξη στον Κώστα Ουίλς 1/4/2017

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.