Τεκμηρίωση Επιστολής προς τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών

 

καταχρηστική οικειοποίηση… του Μέγα Αλέξανδρου:  πρόσφατα ακόμα και ο πατέρας του Αλέξανδρου, ο Φίλιππος, έχει απαχθή:

«Όταν η Μακεδονία μετονόμασε το αεροδρόμιο των Σκοπίων σε Μέγα Αλέξανδρο το 2007, αυτό έμοιαζε σαν ένα μεμονωμένο γεγονός για να εκνευρίσει την Ελλάδα. Ωστόσο, πιο πρόσφατα, η κυβέρνηση έχει διευρύνει μια πολιτική που η αντιπολίτευση ονομάζει ‘αρχαιοποίηση’. Ο κύριος δρόμος προς την Ελλάδα έχει μετονομαστεί σε Μέγα Αλέξανδρο και το εθνικό στάδιο ονομάστηκε Φίλιππος, ενώ υπάρχουν σχέδια να στηθεί ένα τεράστιο άγαλμα του Αλέξανδρου στο κέντρο των Σκοπίων.»

The Economist, 2 Απριλίου 2009

Ακόμα και το δημοφιλές αλλά υποτίθεται σοβαρό περιοδικό Archaeology, μία έκδοση του Archaeological Institute of America, δημοσίευσε πρόσφατα (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2009) ένα άρθρο με τον τίτλο «Κατέχοντας τον Αλέξανδρο: οι αξιώσεις της σύγχρονης Μακεδονίας στην κληρονομιά του αρχαίου κατακτητή – Owning Alexander:  Modern Macedonia lays its claim to the ancient conqueror’s legacy.»

ονομαζόταν στην αρχαιότητα Παιονία:  Η αναφορά του Λιβίου για τη δημιουργία της Ρωμαϊκής επαρχίας της Μακεδονίας το 146 π.Χ. ξεκαθαρίζει την κατάσταση της γεωγραφίας (Λίβιος 45.29.7 και 45.29.12). Η γη βόρεια από τα όρη Βαρνούς και Όρβηλος κατοικείτο από τους Παίονες. Το φυσικό διαχωριστικό που σχηματίζουν αυτά τα βουνά πρέπει να επισημανθεί. Ο Βαρνούς (σύγχρονος Βόρας ή Καϊμακτσαλάν) φθάνει τα 2524 μ υψόμετρο, ενώ ο Όρβηλος (όλη η οροσειρά εκτείνεται στα ανατολικά και δυτικά του Στρυμόνα, η δυτική κορυφογραμμή είναι το σύγχρονο Μπέλες ή Κερκίνη με υψόμετρο 1474 μ) έχει μέγιστο υψόμετρο προς το ανατολικό του άκρο 2211 μ.

Ο Στράβων (7, απόσπασμα 4) που γράφει λίγα χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού είναι ακόμα πιο συγκεκριμένος καθώς αναφέρει ότι η Παιονία βρισκόταν βόρεια της Μακεδονίας και η μόνη σύνδεση μεταξύ των δύο ήταν (όπως είναι και σήμερα) μέσω της στενής χαράδρας του Αξιού (ή Βαρδάρη) ποταμού.

δε σχηματίζει μία δίοδο επικοινωνίας…:   M. Sivignon, in M. Sakellariou (ed) Macedonia (Athens 1982) 15.

υποτάχθηκαν στο Φίλιππο Β΄: Διόδωρος ο Σικελιώτης 16.4.2. Βλ. και Δημοσθένη (Ολυνθιακός 1.23), ο οποίος αναφέρει ότι «υποδουλώθηκαν» στον Μακεδόνα Φίλιππο και γι’αυτό ξεκάθαρα δεν ήταν Μακεδόνες. Ο Ισοκράτης (5.23) θίγει το ίδιο θέμα.

τουλάχιστον 2500 χρόνια: Βλ. για παράδειγμα, Ηρόδοτος 5.17, 7.128 κ.α.

περίπου μια χιλιετία μετά το θάνατο του Αλέξανδρου: Για την πρώτη εμφάνιση των Σλάβων στα Βαλκάνια στα μέσα του 6ου αι. μ.Χ., βλ. Walter Pohl, “Justinian and the Barbarian Kingdoms,” στο Michael Maas (ed.), Age of Justinian (Cambridge 2005) 469-471. Για το καταστροφικό τους πέρασμα από την Ελλάδα στα 580, βλ. Άννα Αβραμέα, Le Péloponnèse du IVe au VIIIe siècle, changements et persistances (Paris 1997) 67-80.

εξολοκλήρου και αδιαμφησβήτητα Έλληνας: Με τα λόγια του πατέρα της ιστορίας «Συμβαίνει να γνωρίζω ότι [οι πρόγονοι του Αλέξανδρου] είναι Έλληνες» (Ηρόδοτος, 5.22). Το έτος που ο Αλέξανδρος Α΄ αγωνίστηκε στην Ολυμπία δεν είναι βέβαιο, αλλά σαφώς συνέβη μεταξύ του 504 και του 496 π.Χ. Καθιέρωσε τις ελληνικές του ρίζες με το να εντοπίσει τους προγόνους του στο Άργος και τελικά στον Ηρακλή. Για αυτό εμφανίζεται η κεφαλή του Ηρακλή με τη λεοντή (από το λιοντάρι της Νεμέας) στα νομίσματα του Αρχέλαου και του Αμύντα μεταξύ άλλων.

 

Ο Ευριπίδης—που πέθανε και θάφτηκε στη Μακεδονία: Θουκυδίδης apudΠαλ. Ανθολ. 7.45; Παυσανίας 1.2.2; Διόδωρος ο Σικελιώτης 13.103.

Φίλιππος, κέρδισε αρκετές νίκες σε ιππικούς αγώνες στην Ολυμπία και τους Δελφούς: Πλούταρχος, Βίος Αλεξάνδρου 3.9 και 4.9, Ηθικά 105Α. Ο Φίλιππος δημοσιοποίησε τις νίκες του και κατ΄επέκταση την ελληνικότητά του, με το να κόψει νομίσματα αναμνηστικά των νικών του. Παρακάτω παρατίθεται ένα ασημένιο νόμισμα με την κεφαλή του Ολυμπίου Διός στον εμπροσθότυπο και το νικηφόρο άλογο του Φιλίππου στον οπιστθότυπο, με την επιγραφή ‘του Φιλίππου’ στα ελληνικά. Ένα χρυσό νόμισμα με την κεφαλή του Απόλλωνα των Δελφών στον εμπροσθότυπο και το νικηφόρο δίφρο του Φιλίππου στον οπισθότυπο, πάλι με την επιγραφή ‘του Φιλίππου’ στα ελληνικά.

  

διοργανωτής των Πύθιων Αγώνων: Διόδωρος ο Σικελιώτης 16.60.2

πρεσβεία του από την Αθήνα: Βλ. μεταξύ άλλων, Δημοσθένης, Περί της Παραπρεσβείας και Αισχίνης, Περί της Παραπρεσβείας. Είναι τα εξυβριστικά λόγια του Δημοσθένη κατά του Φιλίππου (π.χ. 9.30-35 όπου προσφωνεί το Φίλιππο «όχι Έλληνα, ούτε συγγενή με Έλληνα, ούτε καν βάρβαρο από κάποιο μέρος που μπορεί να ειπωθεί καλό») που έχουν δημιουργήσει την αντίληψη ότι οι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, αλλά ο Δημοσθένης είχε την τάση να αποκαλεί όλους τους εχθρούς του βάρβαρους, ακόμα και συμπολίτες Αθηναίους (π.χ. 21.150).

Ένας άλλος Έλληνας του Βορρά, ο Αριστοτέλης: Επειδή η πατρίδα του Αριστοτέλη, τα Στάγειρα, εγκαθιδρύθηκσν τον 7ο αι. π.Χ., πριν την ανάπτυξη του Μακεδονικού βασιλείου, ο Αριστοτέλης δεν μπορεί να ονομαστεί αυτόχθων Μακεδόνας, αν και ο πατέρας του, ο Νικόμαχος, ήταν φίλος και γιατρός του Αμύντα Γ΄ (393-369) σύμφωνα με το Διογένη Λαέρτιο 5.1. Ο Φίλιππος αργότερα, ως μέρος της κατάκτησης ολόκληρης της Χαλκιδικής το 348 π.Χ. (Δημοσθένης, 19.266) μοιάζει να κατέστρεψε τα Στάγειρα, αλλά τα επανοικοδόμησε το 342 π.Χ. ύστερα από παράκληση του Αριστοτέλη (Διογένης Λαέρτιος 5.4). Σαφώς η σχέση του Αριστοτέλη με τη Μακεδονία ήταν πολύ κοντινή.

δάσκαλος του Αλέξανδρου Γ΄: Διογένης Λαέρτιος 5.4, Πλούταρχος 7.2-8.1.Ο Αριστοτέλης δίδαξε επίσης και ορισμένους από τους συνομηλίκους και συντρόφους του Αλέξανδρου, μερικοί από τους οποίους αργότερα έγιναν βασιλείς, όπως ο Πτολεμαίος της Αιγύπτου.

σχολή που σώζεται ακόμα και σήμερα: ένα ευρύχωρο δωμάτιο εν μέρει λαξευμένο στο φυσικό βράχο με εγκοπές για τα στηρίγματα της στέγης και με ένα έδρανο για τους μαθητές μπορεί εύκολα να ξαναζωντανέψει στη φαντασία του επισκέπτη, με τον Αριστοτέλη να στέκεται στη μέση και τον Αλέξανδρο και τους φίλους του στο έδρανο.

Ήταν ο Αριστοτέλης που συμβούλεψε τον Αλέξανδρο να «συμπεριφέρεται στους Έλληνες σα να είναι ο αρχηγός τους και στους άλλους λαούς σα να είναι ο αφέντης τους» (Πλούταρχος, Περί της Αλεξάνδρου τύχης ή αρετής 329Β). Στην περίπτωση των συζύγων του, ο Αλέξανδρος δεν ακολούθησε αυτή τη συμβουλή γιατί ήταν όλες μη-Ελληνίδες της Ανατολής.

την έκδοση του Αριστοτέλη της Ιλιάδας του Ομήρου: Πλουτάρχου, Βίος Αλεξάνδρου 8.2.

ιδρύοντας πόλεις και εγκαθιστώντας εκπαιδευτικά κέντρα: Αν και πόλεις όπως η Πέργαμος και η Αλεξάνδρεια στην Αίγυπτο έγιναν σημαντικά πολιτιστικά κέντρα υπό τους διαδόχους του Αλέξανδρου (τους Ατταλίδες και τους Πτολεμαίους αντίστοιχα), ήταν ο Αλέξανδρος που έθεσε τα θεμέλιά τους. Βλ. Διόδωρος Σικελιώτης 20.20.1 και Ιουστίνος 13.2, και Αρριανός 3.1.5, αντίστοιχα.

τόσο μακριά όσο στο Αφγανιστάν: Οι ανασκαφές στο Ai Khanoum στα βόρεια σύνορα του σύγχρονου Αφγανιστάν έχουν φέρει στο φως μεγάλο αριθμό ελληνικών επιγραφών και ακόμη και τα κατάλοιπα μιας φιλοσοφικής πραγματείας αρχικά γραμμένης σε πάπυρο. Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες επιγραφές είναι η βάση μιας αφιέρωσης από κάποιον Κλέαρχο, ίσως το γνωστό μαθητή του Αριστοτέλη, ο οποίος καταγράφει πώς έφερε σε αυτήν την νέα ελληνική πόλη, την Αλεξάνδρεια στις όχθες του ποταμού Όξου, τα παραδοσιακά αξιώματα από το ιερό του Απόλλωνα στους Δελφούς σχετικά με τις πέντε ηλικίες του ατόμου:

• Στην παιδική ηλικία, κοσμιότητα
• Στη νεαρή ηλικία, αυτοέλεγχος
• Στη μέση ηλικία, δικαιοσύνη
• Στα γηρατειά, σοφή συμβουλή
• Στο θάνατο, χωρίς πόνο

 

Η επιγραφή του Κλέαρχου, περ. 300 π.Χ., σήμερα στο Μουσείο της Καμπούλ

 

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ελληνικότητα του Ai Khanoum, βλ. Robin Lane Fox, TheSearchforAlexander (Λονδίνο 1980) 425-433, και εικόνες στις σελ. 390-393, και αλλού, και Paul Bernard, Lesfouillesd’AiKhanum (Παρίσι 1973).

οι Σλάβοι και η γλώσσα τους δεν σχετίζονταν με τον Αλέξανδρο ή την πατρίδα του παρά 1000 χρόνια αργότερα: Βλ. πιο πάνω.

Οι αρχαίοι Παίονες: Οι αρχαίοι Παίονες μπορεί να ήταν ελληνικής γενιάς, αλλά σχετικά λίγα είναι γνωστά για αυτούς, εν μέρει επειδή «κανένας Παίων Φίλιππος δεν επικράτησε ποτέ στην Ελλάδα, και κανένας Παίων Αλέξανδρος δεν κατέκτησε ποτέ το γνωστό κόσμο» (Irwin L. Merker, “The Ancient Kingdom of Paionia,” BalkanStudies6 (1965) 35).

Παρόλα αυτά, εμφανίζονται ήδη στον Τρωικό Πόλεμο (αν και με την πλευρά των Τρώων, Όμηρος, Ιλιάδα Β΄ 848-850, Π΄287-291, Ρ΄348-351), πάλεψαν εναντίον του Φιλίππου ο οποίος τους υπέταξε και μαζί με τον Αλέξανδρο πολέμησαν εναντίον των Περσών, ειδικά στη Μάχη στα Γαυγάμηλα το 331 π.Χ. (Quintus Curtius, HistoryofAlexander 4.9.24-25).

Ακόμα και υπό την κυριαρχία των Μακεδόνων, έχαιραν κάποιο βαθμό αυτονομίας όπως φαίνεται από τις διαπραγματεύσεις τους με την Αθήνα (IGII2 127) και από τα πολλά νομίσματα που κόπηκαν από μια σειρά Παιόνων βασιλέων, των οποίων τα ονόματα είναι ελληνικά και είναι γραμμένα στα ελληνικά πάνω στα νομίσματα. Βλ. για παράδειγμα, την παρακάτω ασημένια κοπή του Πατράου, που πιθανώς απεικονίζει τον Παίονα Αρίστονα να σκοτώνει ένα Πέρση σατράπη, σύμφωνα με τη διήγηση του Quintus Curtius (βλ. παραπάνω):

Ακόμα πιο σημαντικό για την αφομοίωση της Παιονίας στον ελληνικό κόσμο είναι οι αφιερώσεις αγαλμάτων Παιόνων βασιλέων στους Δελφούς και την Ολυμπία, και ιδιαίτερα η χάλκινη κεφαλή ενός Παίονα βίσωνα επίσης στους Δελφούς. Βλ. αντίστοιχαBCH 1950:22,  InschriftenvonOlympia 303 και Παυσανία 10.13.1.

ελληνίζοντες: δεν υπάρχει κανένας Παίων καταγεγραμμένος ως νικητής στους Ολυμπιακούς ή σε άλλους Πανελλήνιους Αγώνες. Αυτό βέβαια μπορεί να αντανακλά έλλειψη αθλητικής ικανότητας μάλλον παρά έλλειψη ελληνικότητας.

εδαφικές βλέψεις: Να σημειώσουμε ότι το 1929, σε μια προσπάθεια να υποταχθούν οι απείθαρχες τοπικές ταυτότητες σε ένα ενοποιημένο γιουγκοσλαβικό έθνος, ο βασιλιάς Αλέξανδρος της Γιουγκοσλαβίας ονόμασε την περιοχή επαρχία Vardarska, από το σημαντικότερο ποταμό που τη διατρέχει. Βλ. για παράδειγμα, το γιουγκοσλαβικό γραμματόσημο του 1939 με την αρχαία Παιονία να ονομάζεται Vardarska.

 

Αυτή η προσπάθεια να μειωθούν οι εθνικές εντάσεις ακυρώθηκε από τον Τίτο, ο οποίος χρησιμοποίησε τη «Μακεδονική» ταυτότητα ως αντίβαρο ενάντια στους Έλληνες και Βούλγαρους γείτονες της Γιουγκοσλαβίας.  Η (λάθος) χρήση του ονόματος Μακεδονία εκείνη την εποχή αναγνωρίστηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ σε αναφορά της 26ης Δεκεμβρίου 1944, από τον τότε υπουργό Εξωτερικών Edward Stettinius: 

«Το Υπουργείο [Εξωτερικών] έχει σημειώσει με ιδιαίτερη ανησυχία αυξανόμενες φήμες προπαγάνδας και ημι-επίσημες δηλώσεις υπέρ μιας αυτόνομης Μακεδονίας, που προέρχονται κυρίως από τη Βουλγαρία, αλλά και από γιουγκοσλάβους αντιστασιακούς και άλλες πηγές, με το υπονοούμενο ότι ελληνικά εδάφη θα περιέλθουν στο σχεδιαζόμενο κράτος. Αυτή η κυβέρνηση θεωρεί τη συζήτηση του μακεδονικού «έθνους», της μακεδονικής «πατρίδας», ή της μακεδονικής «εθνικής συνείδησης» αδικαιολόγητη δημαγωγία που δεν αντιπροσωπεύει καμία εθνική ούτε πολιτική πραγματικότητα, και βλέπει στην παρούσα αναβίωσή της μια πιθανή κάλυψη για επιθετικές προθέσεις ενάντια στην Ελλάδα.»

[Πηγή: U.S. State Department, Foreign Relations vol viii,

Washington, D.C., Circular Airgram (868.014/26Dec1944)]

 

σχολικούς χάρτες:

Αυτός ο χάρτης παρουσιάζει την «πραγματική» Μακεδονία (στα σλάβικα) που περιλαμβάνει την αρχαία Παιονία, την ελληνική επαρχία της Μακεδονίας (την ιστορική Μακεδονία), και ένα μέρος της νοτιοδυτικής Βουλγαρίας (που κατοικήθηκε επίσης από φύλα Παιόνων στους αρχαίους χρόνους).

 

Άλλοι χάρτες, όπως ο παραπάνω που δημοσιεύεται σε ένα βιβλίο ιστορίας της 8ης τάξης το 2005, υποστηρίζει ότι από το 1913 και εξής, η «Μακεδονία» περιελάμβανε τμήματα κατεχόμενα από την Αλβανία (με κίτρινο), τη Βουλγαρία (με μωβ) και την Ελλάδα (με κόκκινο).

 

χαρτονομίσματα:

Ο Λευκός Πύργος της Θεσσαλονίκης στην Ελληνική Μακεδονία ατενίζοντας το Αιγαίο Πέλαγος αποτελεί την κεντρική εικόνα σε αυτό το χαρτονόμισμα που τυπώθηκε στα Σκόπια το 1991.

 

να κοροϊδεύει θρασύτατα και να προκαλεί τη γείτονά της:  μια χειροπιαστή αναλογία είναι αν αναλογιστούμε ένα συγκεκριμένο μεγάλο νησί κοντά στη νοτιοανατολική ακτή των ΗΠΑ να μετονομάζεται σε Φλόριντα, να κόβει νομίσματα με εικόνες από τη Disney World και να διανέμει χάρτες που να απεικονίζουν τη “Μεγάλη Φλόριντα”.

να χαρακτηρίσει μια τέτοια συμπεριφορά: «΄Είναι τρέλλα΄, αναστενάζει ένας διπλωμάτης» (The Economist, 2 Απριλίου 2009).

 

Προς τον Αξιότιμο Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα
Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής
Λευκός Οίκος
1600 Pennsylvania Avenue, NW
Washington, DC 20500

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,

Με την παρούσα επιστολή, οι υπογράφοντες ζητούμε με κάθε σεβασμό την παρέμβασή σας για να τακτοποιηθούν συντρίμμια ιστορικής αταξίας που άφησε πίσω της στη νοτιοανατολική Ευρώπη η προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Στις 4 Νοεμβρίου 2004, δύο ημέρες μετά την επανεκλογή του Προέδρου George W. Bush, η κυβέρνησή του ομόφωνα αναγνώρισε τη “Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Αυτή η πράξη όχι μόνο κατέλυσε γεωγραφικά και ιστορικά δεδομένα, αλλά και έδωσε έναυσμα να ξεσπάσει μια επικίνδυνη επιδημία ιστορικού ρεβιζιονισμού, του οποίου το πιο προφανές σύμπτωμα είναι η καταχρηστική οικειοποίηση από την κυβέρνηση των Σκοπίων του πιο διάσημου Μακεδόνα, του Μέγα Αλέξανδρου.

Πιστεύουμε ότι αυτή η ανοησία έχει ξεπεράσει κάθε όριο και ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν καμιά δουλειά να υποστηρίζουν την παραποίηση της ιστορίας. Ας κάνουμε μια ανασκόπηση των δεδομένων. (Η τεκμηρίωση αυτών των δεδομένων [που απεικονίζονται εδώ με έντονα γράμματα] βρίσκεται συνειμένο εδώ και στο: (http://macedonia-evidence.org/documentation-gr.html)

Η εν λόγω περιοχή, με τη σύγχρονη πρωτεύουσά της τα Σκόπια, ονομαζόταν στην αρχαιότητα Παιονία.  Τα όρη Βαρνούς και Όρβηλος (που σχηματίζουν σήμερα τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας) αποτελούν ένα φυσικό όριο που χώριζε και χωρίζει τη Μακεδονία από τη βόρεια γείτονά της. Η μόνη πραγματική σύνδεση βρίσκεται κατά μήκος του Αξιού/Βαρδάρη ποταμού αλλά ακόμα και αυτή η κοιλάδα “δε σχηματίζει μία δίοδο επικοινωνίας γιατί τέμνεται από χαράδρες.”

Αν και είναι αλήθεια ότι οι Παίονες υποτάχθηκαν στο Φίλιππο Β΄, πατέρα του Μέγα Αλέξανδρου, το 358 π.Χ., δεν ήταν Μακεδόνες και δεν ζούσαν στη Μακεδονία. Παρομοίως, για παράδειγμα, οι Αιγύπτιοι που κατακτήθηκαν από τον Αλέξανδρο, μπορεί μεν να κυβερνούνταν από τους Μακεδόνες, συμπεριλαμβανομένης και της γνωστής Κλεοπάτρας, αλλά δεν υπήρξαν ποτέ οι ίδιοι Μακεδόνες και η Αίγυπτος δεν ονομάστηκε ποτέ Μακεδονία.

Αντίθετα, η Μακεδονία και οι Μακεδόνες Έλληνες βρίσκονταν για τουλάχιστον 2500 χρόνια εκεί ακριβώς όπου είναι η σύγχρονη ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας. Ακριβώς η ίδια σχέση ισχύει για την Αττική και τους Αθηναίους Έλληνες, το Άργος και τους Αργείους Έλληνες, την Κόρινθο και τους Κορίνθιους Έλληνες κ.ο.κ.

Δεν κατανοούμε πώς οι σύγχρονοι κάτοικοι της αρχαίας Παιονίας, που μιλούν Σλάβικα—μια γλώσσα που εισήχθη στα Βαλκάνια περίπου μια χιλιετία μετά το θάνατο του Αλέξανδρου -μπορούν να διεκδικούν τον Αλέξανδρο για εθνικό τους ήρωα. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν εξολοκλήρου και αδιαμφισβήτητα Έλληνας. Ο προ-προ-προπάππος του, Αλέξανδρος Α΄, αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες όπου η συμμετοχή επιτρεπόταν μόνο σε Έλληνες.

Ακόμα και πριν από τον Αλέξανδρο Α΄οι Μακεδόνες τοποθετούσαν τις προγονικές τους ρίζες στο Άργος και πολλοί από τους βασιλείς τους χρησιμοποιούσαν την κεφαλή του Ηρακλή-του κατεξοχήν Έλληνα ήρωα- στα νομίσματά τους.

Ο Ευριπίδης-που πέθανε και θάφτηκε στη Μακεδονία-έγραψε το έργο του Αρχέλαος προς τιμήν του μεγάλου θείου τού Αλέξανδρου και το έγραψε στα ελληνικά. Όσο βρισκόταν στη Μακεδονία, ο Ευριπίδης έγραψε ακόμα τις Βάκχες, επίσης στα ελληνικά. Κατά συνέπεια, το Μακεδονικό κοινό μπορούσε να καταλάβει τι έγραψε και τι άκουγαν.

Ο πατέρας του Αλέξανδρου, Φίλιππος, κέρδισε αρκετές νίκες σε ιππικούς αγώνες στην Ολυμπία και τους Δελφούς, τα δύο πιο ελληνικά από όλα τα ιερά της αρχαίας Ελλάδας, όπου δεν επιτρεπόταν σε μη-Έλληνες να αγωνιστούν. Ακόμα πιο σημαντικό, ο Φίλιππος ορίστηκε διοργανωτής των Πύθιων Αγώνων στους Δελφούς το 346 π.Χ. Με άλλα λόγια, ο πατέρας του Μέγα Αλέξανδρου και οι πρόγονοί του ήταν εξολοκλήρου Έλληνες. Η ελληνική γλώσσα ήταν η γλώσσα που χρησιμοποιούσε ο Δημοσθένης και η πρεσβεία του από την Αθήνα όταν επισκέπτονταν τον Φίλιππο επίσης το 346 π.Χ.

Ένας άλλος Έλληνας του Βορρά, ο Αριστοτέλης, πήγε να σπουδάσει για περίπου 20 χρόνια στην Ακαδημία του Πλάτωνα. Στη συνέχεια, επέστρεψε στη Μακεδονία και έγινε ο δάσκαλος του Αλέξανδρου Γ΄. Μιλούσαν Ελληνικά στην σχολή που σώζεται ακόμα και σήμερα κοντά στη Νάουσσα στην Ελληνική Μακεδονία.

Ο Αλέξανδρος είχε μαζί του σε όλες του τις εκστρατείες την έκδοση του Αριστοτέλη της Ιλιάδας του Ομήρου.  . Ο Αλέξανδρος διέδωσε την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό σε όλη του την αυτοκρατορία, ιδρύοντας πόλεις και εγκαθιστώντας εκπαιδευτικά κέντρα.  Εξού και βρίσκουμε επιγραφές που αφορούν χαρακτηριστικούς ελληνικούς θεσμούς όπως είναι το γυμνάσιο τόσο μακριά όσο στο Αφγανιστάν.  Είναι όλες γραμμένες στα Ελληνικά.

Προκύπτουν οι εξής ερωτήσεις: Γιατί ήταν η Ελληνική γλώσσα η lingua francaσε όλη την επικράτεια του Αλέξανδρου αν αυτός ήταν ΄Μακεδόνας’; Γιατί γράφτηκε η Καινή Διαθήκη στα Ελληνικά;

 Οι απαντήσεις είναι ξεκάθαρες: ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας, όχι Σλάβος, και οι Σλάβοι και η γλώσσα τους δεν σχετίζονταν με τον Αλέξανδρο ή την πατρίδα του παρά 1000 χρόνια αργότερα.  Αυτό μας φέρνει πίσω στη γεωγραφική περιοχή που ήταν γνωστή στην αρχαιότητα ως Παιονία. Γιατί οι άνθρωποι που κατοικούν σε αυτήν την περιοχή σήμερα αποκαλούν τους εαυτούς τους Μακεδόνες και τη χώρα τους Μακεδονία; Γιατί να κλέψουν μια απόλυτα ελληνική μορφή για εθνικό τους ήρωα;

Οι αρχαίοι Παίονες μπορεί να ήταν ή να μην ήταν  Έλληνες, πάντως σίγουρα έγιναν ελληνίζοντες, και δεν υπήρξαν ποτέ Σλάβοι. Επίσης δεν ήταν Μακεδόνες. Η αρχαία Παιονία ήταν ένα μέρος του Μακεδονικού κράτους, όπως ήταν η Ιωνία και η Συρία και η Παλαιστίνη και η Αίγυπτος και η Μεσοποταμία και η Βαβυλωνία και η Βακτρία και πολλές άλλες περιοχές. Μπορεί λοιπόν να έγιναν προσωρινά ‘Μακεδονικές’ αλλά καμιά δεν ήταν ποτέ ΄Μακεδονία΄. Η κλοπή του Φίλιππου και του Αλέξανδρου από μια χώρα που δεν ήταν ποτέ η Μακεδονία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί.

Οι παραδόσεις της αρχαίας Παιονίας ωστόσο θα μπορούσαν να υιοθετηθούν από τους τωρινούς κατοίκους αυτής της γεωγραφικής περιοχής με αρκετά αιτιολογικά. Η επέκταση του γεωγραφικού όρου ‘ Μακεδονία’ ώστε να καλύπτει τη νότια Γιουγκοσλαβία δεν μπορεί. Ακόμα και στον ύστερο 19ο αι. αυτή η λάθος χρήση υπονοούσε μη υγιείς εδαφικές βλέψεις.

Το ίδιο κίνητρο βρίσκεται και σε σχολικούς χάρτες που δείχνουν την ψευδο-μεγάλη Μακεδονία να εκτείνεται από τα Σκόπια μέχρι τον Όλυμπο και να επιγράφεται στα Σλαβικά. Ο ίδιος χάρτης και οι διεκδικήσεις του βρίσκεται σε ημερολόγια, αυτοκόλλητα αυτοκινήτων, χαρτονομίσματα, κλπ που κυκλοφορούν στο νέο κράτος από τότε που διακήρυξε την ανεξαρτησία του από τη Γιουγκοσλαβία το 1991. Γιατί να επιχειρεί μια τέτοια ιστορική ανοησία μια φτωχή νέα χώρα, εσωτερική και περικυκλωμένη από στεριά; Γιατί να κοροϊδεύει θρασύτατα και να προκαλεί τη γείτονά της?

Όπως και να θέλει κανείς να χαρακτηρίσει μια τέτοια συμπεριφορά, σίγουρα δεν πρόκειται για πίεση για ιστορική ακρίβεια, ούτε για σταθερότητα στα Βαλκάνια. Είναι λυπηρό ότι οι ΗΠΑ έχουν ενισχύσει και ενθαρρύνει τέτοια συμπεριφορά.

Στρεφόμαστε σε Εσάς, Κύριε Πρόεδρε, για να ξεκαθαρίσετε στην κυβέρνηση των Σκοπίων ότι δεν μπορεί να εισέλθει στην οικογένεια των χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ όσο επιχειρεί να οικοδομήσει την εθνική της ταυτότητα εις βάρος της ιστορικής αλήθειας. Η κοινωνία μας από κοινού δεν μπορεί να επιβιώσει όταν η ιστορία αγνοείται, πολύ λιγότερο δε όταν η ιστορία κατασκευάζεται για να εξυπηρετήσει αμφίβολα κίνητρα.

 

Με εκτίμηση,             

 

Κάντε κλικ εδώ, για να δείτε την λίστα των υπογραφόντων

Κοινοποίηση:

J. Biden, Vice President, USA

H. Clinton, Secretary of State USA

P. Gordon, Asst. Secretary-designate, European and Eurasian Affairs

H.L Berman, Chair, House Committee on Foreign Affairs

I. Ros-Lehtinen, Ranking Member, House Committee on Foreign Affairs

J. Kerry, Chair, Senate Committee on Foreign Relations

R.G. Lugar, Ranking Member, Senate Committee on Foreign Relations

R. Menendez, United States Senator from New Jersey.

 

http://macedonia-evidence.org/obama-letter-gr.html