ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ : Η ψήφος είναι υποχρεωτική, η αποχή είναι έγκλημα και το λευκό είναι άκυρο

ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΙΣ ΒΟΛΕΥΤΗΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ :

1. Η ψήφος είναι υποχρεωτική

Σύνταγμα Άρθρο 51

Ο αριθμός των βουλευτών ορίζεται με νόμο, Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος, Οι βουλευτές εκλέγονται με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία από τους πολίτες που έχουν εκλογικό δικαίωμα, όπως νόμος ορίζει, Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική.

2. Η αποχή αποτελεί ποινικό αδίκημα 

ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 26 ΦΕΚ Α’57/2012

Κωδικοποίηση σ’ ενιαίο κείμενο των διατάξεων της νομοθεσίας για την εκλογή βουλευτών

Άρθρο 117 
(Άρθρο 117 Π.Δ. 96/2007
και άρθρο 29 παρ.12 ν.3731/2008) Ειδικά εκλογικά αδικήματα εκλογέων 

1. Ο εκλογέας που αδικαιολόγητα δεν ασκεί το δικαίωμα του εκλέγειν, τιμωρείται με φυλάκιση από ένα μήνα μέχρι ένα έτος. Το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει και τις στερήσεις των αξιωμάτων και θέσεων, που προβλέπονται στο άρθρο 63 του Ποινικού Κώδικα, από ένα μέχρι τρία χρόνια.

2. Η προηγούμενη παράγραφος δεν εφαρμόζεται στις γενικές βουλευτικές εκλογές και στις εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μόνο για τον εκλογέα που έχει περάσει το εβδομηκοστό έτος της ηλικίας του, για τον εκλογέα που θα βρίσκεται στο εξωτερικό, καθώς και για τον εκλογέα που έχει εγγραφεί στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους ετεροδημοτών, αλλά, προκειμένου για τις βουλευτικές εκλογές, δεν κατέστη δυνατή η σύσταση ειδικού εκλογικού τμήματος ετεροδημοτών, σύμφωνα με το τελευταίο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 96 του παρόντος.

Άρθρο 119
 (Άρθρο 119 Π.Δ. 96/2007) Λοιπά εκλογικά αδικήματα 

1. Με φυλάκιση μέχρι δύο χρόνια και χρηματική ποινή τιμωρείται:

α) Όποιος αποτρέπει με οποιοδήποτε τρόπο εκλογέα ν’ ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα, ιδίως αν αυτός εξαρτάται οπωσδήποτε απ’ αυτόν.

Η αποχή άλλωστε, το μόνο που κάνει, είναι να βοηθήσει τους συστημικούς που εσείς υποτίθεται ότι σαμποτάρετε ….

 

3. Το λευκό ψηφοδέλτιο είναι άκυρο

Τα ψηφοδέλτια είναι μόνο  έντυπα.  Όποιο ψηφοδέλτιο δεν είναι έντυπο, είναι άκυρο. Σε περίπτωση που, για οποιοδήποτε λόγο, κατά την ψηφοφορία προκύπτει  έλλειψη έντυπων ψηφοδελτίων,  κατ’ εξαίρεση, η ψηφοφορία γίνεται με λευκά ψηφοδέλτια. Τα λευκά ψηφοδέλτια παραδίδονται από την εφορευτική επιτροπή, από ένα σε κάθε εκλογέα, αφού πρώτα τεθεί, προς το μέρος της μικρότερης πλευράς του, η σφραγίδα της εφορευτικής επιτροπής, σημειωθεί δίπλα της η ημερομηνία της εκλογής και τεθεί, κάτω από την ημερομηνία, η μονογραφή του δικαστικού αντιπροσώπου.

Γιατί σας μοιράζουν άκυρα ψηφοδέλτια και σας λένε ότι η λεύκη (ΑΚΥΡΗ) ψήφος αποτελεί πολίτικη στάση/αντίσταση, να το βρείτε μόνοι σας.

Άρθρο 70 – Προεδρικό Διάταγμα 26/2012 – (Άρθρο 70 Π.Δ. 96/2007) Μορφή ψηφοδελτίων

3. Τα ψηφοδέλτια είναι μόνο έντυπα. Όποιο ψηφοδέλτιο δεν είναι έντυπο, έστω και μερικά, είναι άκυρο. Τα τυπογραφικά στοιχεία στα ψηφοδέλτια πρέπει να είναι μελανής απόχρωσης.

Άρθρο 74 – Προεδρικό Διάταγμα 26/2012 – (Άρθρο 74 Π.Δ. 96/2007) Λευκά ψηφοδέλτια

1. Σε περίπτωση που σε κάποιο εκλογικό τμήμα προβλέπεται κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας ότι θα προκύψει, για οποιοδήποτε λόγο, έλλειψη έντυπων ψηφοδελτίων, η εφορευτική επιτροπή οφείλει να φροντίσει αμέσως να εφοδιαστεί με τον αναγκαίο αριθμό ψηφοδελτίων. Εάν ο εφοδιασμός δεν πραγματοποιηθεί έγκαιρα, η εφορευτική επιτροπή οφείλει να συντάξει την ίδια στιγμή πρακτικό, στο οποίο να βεβαιώνει την έλλειψη έντυπων ψηφοδελτίων, το λόγο που, κατά την κρίση της, δημιουργήθηκε αυτή η έλλειψη, τον τρόπο που φρόντισε για ανεφοδιασμό με νέα έντυπα ψηφοδέλτια και το λόγο για τον οποίο δεν πραγματοποιήθηκε.

Μετά τη σύνταξη του πρακτικού αυτού επιτρέπεται, κατ’ εξαίρεση, η συνέχιση της ψηφοφορίας με λευκά ψηφοδέλτια.

2. Τα λευκά αυτά ψηφοδέλτια είναι από το ίδιο χαρτί, έχουν το ίδιο σχήμα και τις ίδιες διαστάσεις με τα έντυπα και δεν πρέπει να έχει γραφτεί σ’ αυτά τίποτε με κανένα τρόπο.

3. Τα λευκά ψηφοδέλτια παραδίδονται από την εφορευτική επιτροπή, από ένα σε κάθε εκλογέα, αφού πρώτα τεθεί, προς το μέρος της μικρότερης πλευράς του, η σφραγίδα της εφορευτικής επιτροπής, σημειωθεί δίπλα της η ημερομηνία της εκλογής και τεθεί, κάτω από την ημερομηνία, η μονογραφή του δικαστικού αντιπροσώπου.

4. Ο εκλογέας αφού πάρει από την εφορευτική επιτροπή το σφραγισμένο και θεωρημένο σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο λευκό ψηφοδέλτιο και αφού αποχωρήσει στον ιδιαίτερο χώρο του εκλογικού τμήματος οφείλει να το συμπληρώσει με το χέρι του.

5. Στο λευκό ψηφοδέλτιο ο εκλογέας γράφει ο ίδιος, με μολύβι μαύρης ή γαλάζιας απόχρωσης ή με μελάνι μαύρης ή γαλάζιας απόχρωσης, το όνομα του συνδυασμού ή το όνομα μεμονωμένου υποψηφίου της προτίμησής του ή το όνομα ενός ή περισσότερων υποψηφίων του ίδιου συνδυασμού, οπότε το ψηφοδέλτιο υπολογίζεται στη δύναμη του συνδυασμού, στον οποίο ανήκουν οι υποψήφιοι αυτοί. Όταν η προτίμηση του εκλογέα αφορά συνδυασμό κόμματος ή συνασπισμού κομμάτων, γράφεται το πλήρες όνομα του κόμματος ή του συνασπισμού ή τα αρχικά γράμματα του πλήρους ονόματος του κόμματος ή του συνασπισμού, εφ’ όσον δηλώθηκαν και αυτά σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 37, ή και τα δύο, δηλαδή το πλήρες όνομα του κόμματος ή συνασπισμού και τα αρχικά γράμματά του. Ο υποψήφιος συνδυασμού, του οποίου το όνομα αναγράφεται στο λευκό ψηφοδέλτιο, θεωρείται ότι λαμβάνει σταυρό προτίμησης. Αν αναγραφούν τα ονόματα περισσοτέρων από έναν υποψηφίων, ο εκλογέας οφείλει να εκφράσει την προτίμησή του υπέρ ενός απ’ αυτούς. Στις εκλογικές περιφέρειες, στις οποίες ο εκλογέας μπορεί να εκφράσει την προτίμησή του και υπέρ δύο υποψηφίων, αν αναγραφούν τα ονόματα περισσοτέρων από δύο υποψηφίων, ο εκλογέας μπορεί να σημειώσει σταυρό προτίμησης δίπλα στο όνομα ενός ή δύο από αυτούς αντιστοίχως. Στην τελευταία αυτήν περίπτωση, αν σημειωθεί σταυρός προτίμησης σε περισσότερα από ένα ή από δύο, αντιστοίχως, ονόματα, έχει εφαρμογή η παράγραφος 9 του άρθρου 72. Στις εκλογικές περιφέρειες, στις οποίες ο εκλογέας μπορεί να εκφράσει την προτίμησή του και υπέρ τριών υποψηφίων, αν αναγραφούν τα ονόματα περισσοτέρων από τρείς υποψηφίων, ο εκλογέας μπορεί να σημειώσει σταυρό προτίμησης δίπλα στο όνομα ενός ή δύο ή τριών απ’ αυτούς αντιστοίχως. Και στην περίπτωση αυτήν, αν σημειωθεί σταυρός προτίμησης σε περισσότερα από ένα ή δύο ή τρία, αντιστοίχως, ονόματα, έχει εφαρμογή η παράγραφος 9 του άρθρου 72.

6. Για τα λευκά ψηφοδέλτια εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 73.

Λευκό ψηφοδέλτιο με διαγραφές, εγγραφές ή διορθώσεις, που καθιστούν αμφίβολο το περιεχόμενό του, είναι άκυρο.

7. Κάθε λευκό ψηφοδέλτιο, που δεν έχει τη σφραγίδα της εφορευτικής επιτροπής, την ημερομηνία της εκλογής και τη μονογραφή του οικείου δικαστικού αντιπροσώπου, είναι άκυρο. Είναι επίσης άκυρο κάθε λευκό ψηφοδέλτιο, που χρησιμοποιήθηκε σε εκλογικό τμήμα, του οποίου η εφορευτική επιτροπή δεν έχει συντάξει πρακτικό σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου αυτού.

ΣΧΕΤΙΚΑ

10 comments on “ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ : Η ψήφος είναι υποχρεωτική, η αποχή είναι έγκλημα και το λευκό είναι άκυρο

  1. Αγαπητή φίλη καλήμερα, έχω μια απορία; Το 45% που δεν ψήφισε, είναι εγκληματίες; Και έχεις εξασφαλίσει ότι η καταμέτρηση δεν είναι νοθευμένη;;;

  2. Αγαπητή justiceforgreece, οι αλλοδαποί θα ψηφίσουν για να αποκτήσουν δικαίωμα στην ελληνική επικράτεια, ως Έλληνες πολίτες, επίσης για να διαφημίσουν ότι να, εδώ είμαστε ανθρωπιστές και ψηφίζουν και οι αλλοδαποί δολοφόνοι, όλα τα σκύβαλα του πλανήτη! Και για να μην με πουν απάνθρωπο, δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους ανθρώπους που θέλουν να μείνουν στην χώρα μου, αλλά να τους υποδεχτώ και να τους επιτρέψω όσους μπορώ να τους προσφέρω τα απαραίτητα και αφού μετά από μια πάροδο του χρόνου, ας πούμε ενδεικτικά 10 χρόνια δεν έχουν δόση δικαίωμα, να τους εντάξω σαν Έλληνες πολίτες, επαναλαμβάνω όσους μπορώ και όποιους θέλω εγώ, όχι με το έτσι θέλω εκβιαστικά. Εγώ επίσημα έχω πει να κάνουν οι Έλληνες λευκή απεργία στις ευρωεκλογές, μιλάμε άπαντες οι Έλληνες, Μου λένε ότι και οι αλλοδαποί να ψηφίσουν θα σχηματίσουν κυβέρνηση????????? Όχι φίλοι μου και πατριώτες, μπορεί να το επιχειρήσουν, αλλά ποιοι βουλευτές θα εκλεγούν και πόσοι; Τότε θα συμβούν και άλλα πράγματα, αυτά προς το παρόν και ευχαριστώ.

    • Οι ευρωεκλογές διεξάγονται για την επιλογή 21 αντιπροσώπων μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και όχι για την επιλογή εθνικής κυβέρνησης

      Οι απόψεις σου αφορούν εσένα, ο νόμος αφορά όλους μας. Και σύμφωνα με το Σύνταγμα και το νόμο, η ψήφος είναι υποχρεωτική και η αδικαιολόγητη αποχή αποτελεί ποινικό αδίκημα που τιμωρείται με φυλάκιση. Με φυλάκιση τιμωρείται και όποιος αποτρέπει με οποιοδήποτε τρόπο εκλογέα ν’ ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα.

      Τέλος, οι μόνοι αλλοδαποί που ψηφίζουν στην Ελλάδα είναι οι Ευρωπαίοι που κατοικούν εδώ. Όλοι οι υπόλοιποι είναι Έλληνες πολίτες. Γηγενείς ή διά πολιτογράφησης. Δες εδώ:

      “ Το Υπουργείο Εσωτερικών υιοθετώντας πλήρως την αρχή της ισότητας και τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ενίσχυση της προστασίας των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των πολιτών της, καλεί τους πολίτες των λοιπών κρατών μελών της Ένωσης που διαμένουν στην Ελλάδα να ασκήσουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις προσεχείς εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στις αυτοδιοικητικές  εκλογές του έτους 2019 (δημοτικές και περιφερειακές).
      Τη θεσμική βάση για την άσκηση των ανωτέρω θεμελιωδών δικαιωμάτων, αποτελούν η Οδηγία του Συμβουλίου της Ε.Ε 94/80/ΕΚ περί της άσκησης του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι κατά τις τοπικές εκλογές από τους πολίτες της Ένωσης που κατοικούν σε κράτος μέλος του οποίου δεν είναι υπήκοοι, καθώς και η Οδηγία 93/109/ΕΚ περί της άσκησης των ανωτέρω δικαιωμάτων κατά τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, οι οποίες ενσωματώθηκαν στο ελληνικό δίκαιο με το Π.Δ.133/97 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει και το Ν.2196/94 αντίστοιχα.

      Ποιοι έχουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι

      Εκλόγιμοι στις ευρωεκλογές μπορούν να είναι επίσης και οι πολίτες των λοιπών κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διαμένουν στη χώρα μας, οι οποίοι έχουν συμπληρώσει το 25ο έτος της ηλικίας τους κατά την ημέρα της εκλογής και δεν έχουν στερηθεί το δικαίωμα του εκλέγεσθαι στη χώρα τους και το δικαίωμα του εκλέγειν στην Ελλάδα.”

      Περισσότερα ΕΔΩ : ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ https://www.ypes.gr/ekloges/ekloges-gia-to-europaiko-koinoboulio/ekloges-gia-to-europaiko-koinoboulio-2/polites-e-e

  3. Προς τον φίλο ΠΑΤΡΙΩΤΗ, είναι γεγονός ότι το 45% που δεν ψήφισε έδωσε σε κάθε κόμμα που βρίσκεται στην κυβέρνηση αλλά και στη Βουλή σχεδόν το διπλάσιο εκλογικό ποσοστό, με απλά λόγια το ΣΥΡΙΖΑ αν κυβερνά με το 35% στην πραγματικότητα είναι με το 17.5% του Ελληνικού λαού. Έτσι με την αποχή κάνουμε κυβέρνηση την μειοψηφία. αν εσύ φίλε ΠΑΤΡΙΩΤΗ το θεωρείς επιτυχία συνέχισε να απέχεις από τις εκλογές, αλλά στο μέλλον μην μας πεις ότι δεν γνώριζες τα αποτελέσματα αυτής της ενέργειας σου, γιατί έχεις ευθύνη για ότι πράξεις, όχι σε εμάς αλλά στις επόμενες γενιές.

    Ότι αφορά τους αλλοδαπούς όλοι μας γνωρίζουμε ότι είναι εισβολείς, εισήλθαν παράνομα στη χώρα, πραγματοποιώντας ένα σχέδιο : την αλλοίωση των λαών και κατά επέκταση των εθνών.
    Όμως η αναφορά σου για τον “ανθρωπισμό” που θα τους δώσουν δικαιώματα είναι μια αναφορά που δεν ευσταθεί, γιατί όσοι σκέπτονται έστω και ελάχιστο έχουν καταλάβει ότι η μετανάστευση γίνεται για να ενισχύει την εκμετάλλευση των ανθρώπων. Θεωρείς ότι το ΣΥΡΙΖΑ όσα δικαιώματα και να τους δώσει στηρίζει τον ανθρωπισμό; όταν ο Τσίπρας σαν αντιπολίτευση έκανε θέμα την Αμυγδαλέζα και σήμερα στην κυβέρνηση έχει γεμίσει την χώρα με στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα ονομαζόμενα HOT SPOT.
    Και φίλε ΠΑΤΡΙΩΤΗ, ανθρωπιστή, τι νομίζεις οι “αλλοδαποί” θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα, μια χώρα που δεν προσφέρει τίποτα στους ίδιους τους πολίτες της, αν το νομίζεις αυτό για πες μας τι έκανε το ΣΥΡΙΖΑ πρόσφατα στην Ειδομένη; τους αφήνουν να έρθουν στην χώρα αλλά να βγουν το απαγορεύουν και τους πλακώνουν με τα δακρυγόνα.
    Να χαρούμε τους ανθρωπιστές και ο Χίτλερ το ίδιο ανθρωπιστής ήταν, τους έκανε σαπούνι για τους απαλλάξει από τη μιζέρια τους, εμείς τους κρατάμε για να μην διαβρωθεί η Ευρώπη και γιατί με 5 ευρώ μεροκάματο έχουμε πάμφθηνο εργατικό δυναμικό, που σε παρακαλά για να δουλέψει.

  4. Ευχαριστώ που με ενημερώσατε τι σημαίνει νόμος??? Ευχαριστώ Που άκουσα την άποψή σας για τους αλλοδαπούς??? Ευχαριστώ που κατάλαβα ότι η μόνη σας έννοια είναι να ψηφίσουμε όποια βρομιά μυρίζει λιγότερο, Να σας ενημερώσω ότι δεν έπιασα κανένα από το λαιμό να μην ψηφίσει, εγώ εξέφρασα την δική μου άποψη, ότι εσείς οι νόμιμοι θα ψηφίσετε τα ίδια σκατά, διότι η ταχτοποιημένη ζωή σας δεν σας επιτρέπει να σκεφτείτε με επαναστατικές ιδέες και να χαλάσετε την ήρεμη ζωούλα σας, Εσείς έχετε για ευαγγέλιο τον νόμο, που είναι κατασκεύασμα απάνθρωπων ερπετών, αναρωτηθήκατε ποτές πως σκέφτεται ο νόμος για εσάς;;; Δεν πειράζει εγώ θα παλέψω με τους ανθρώπους που σκέφτονται να παραβιάσουν τους άνομους νόμους, ακόμα και με την ζωή τους, αρκεί να βάλουν ένα πετραδάκι προς την ελευθερία της πατρίδος τους. Μην κάνετε τον κόπο να μου απαντήσετε, διότι δεν θα σας ξανά συναντήσω, λόγο νομιμότητας.

    • Και εγώ να σε ενημερώσω ότι τα σχόλια σου δεν έχουν καμιά σχέση με το αντικείμενο της ενημερωτικής ανάρτησής μου. Στο εξής τα άσχετα σχόλια θα διαγραφούν είτε είναι, είτε δεν είναι υβριστικά. Εσύ βέβαια δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα, αφού μπορείς ανετότατα να εκφράσεις ελεύθερα και ανενόχλητα τις όποιες απόψεις σου στις σελίδες των ιστολογίων που έχεις.

      Τη καληνύχτα μου και ηρέμισε. Δεν φταίω εγώ για τα κακά της μοίρας σου

  5. Ευτυχώς που ο φίλος μας ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ είναι ο μόνος που έχει το προνόμιο να βάζει ένα πετραδάκι προς την ελευθερία της πατρίδας, ενώ εμείς είμαστε βολεμένοι (ταχτοποιημένοι) και ψηφίζουμε όποια βρομιά μυρίζει λιγότερο.
    Αλήθεια στα νέα πατριωτικά κινήματα που βάζουν υποψήφιοι στις Ευρωεκλογές δεν υπάρχει κανένας καθαρός; ούτε ένας; και αν ισχύει αυτό δεν μας λέει πως το γνωρίζει; να μάθουμε και εμείς για τις βρομιές τους και να ενισχύσουμε τον αγώνα του φίλου μας ΠΑΤΡΙΩΤΗ, αποτρέποντας τους φίλους μας και αναγνώστες μας να ψηφίσουν αυτούς που βρομίζουν την χώρα μας.

  6. Ευρωεκλογές: Μόνο με μαζική συμμετοχή γίνεται ανατροπή !

    Η αποχή βαθαίνει τη δημοκρατική κρίση στη χώρα

    Χαίρομαι πολύ, που η Ελλάδα απέκτησε τόσους χειραφετημένους, γνήσιους, αμφισβητίες πολίτες. Χάρη σε αυτό το νέο ρεύμα ανθρώπων, άλλωστε, έγινε δυνατό σήμερα να απομυθοποιηθεί η κεντρική πολιτική σκηνή και οι εφαρμοζόμενες πολιτικές της. Χάρη σε αυτό το ρεύμα ανθρώπων είναι δυνατή η ελπίδα μιας αλλαγής.

    Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι πολλοί από εμάς (μηδέ εμού εξαιρουμένου) είμαστε άθλιοι γνώστες του συστήματος που αντιμαχόμαστε. Πώς γίνεται να αντιμάχεσαι κάτι, αν πρώτα δεν ξέρεις τι είναι αυτό; Κατά την κοινή λογική, δεν είναι δυνατό να αντιστρατεύεσαι ένα σύστημα, αν δεν το μάθεις πρώτα, ώστε να ανακαλύψεις τα ευαίσθητα, τα τρωτά του σημεία και τις αδυναμίες του. Αλλιώς, καταλήγεις να μάχεσαι πολεμώντας ανεμόμυλους, όπως ο –τουλάχιστον συμπαθέστατος σε εμένα- Δον Κιχώτης…

    Σε αυτή τη λογική, μου προκαλεί τρομερή εντύπωση, που ως κοινωνία σήμερα δεν ξέρουμε καν, ότι το σύστημα έχει «τυφλά σημεία», έχει μαλακό υπογάστριο, στο οποίο αν χτυπηθεί, μπορεί να καταρρεύσει. Και προς το σκοπό αυτό, πέρα από τον κοινωνικό αγώνα, υπάρχει ακόμα ένα όπλο. Το όπλο αυτό, όμως, έχει μια ιδιαιτερότητα: Προσομοιάζει με δίκοπο μαχαίρι. Από την αποκατάσταση της αποκαλούμενης «δημοκρατίας» μας, δηλαδή καθ’ όλο αυτό το διάστημα που αποκαλούμε μεταπολίτευση και μέχρι σήμερα, η κοινωνία και οι συστημικές πολιτικές δυνάμεις βρίσκονται σε έναν αέναο αγώνα διελκυστίνδας ή αλλιώς σε ένα μόνιμο μπρα ντε φερ, αναφορικά με το ποιος θα μπορέσει να το χρησιμοποιήσει το όπλο αυτό, προς όφελός του.

    Αν το χρησιμοποιήσει το σύστημα και όχι εμείς, τότε η ήττα της λαϊκής βούλησης είναι αναπόφευκτη. Αν, αντίστοιχα, το χρησιμοποιήσει μαζικά ο λαός, τότε ο συσχετισμός των μεταξύ τους αλληλέγγυων συστημικών δυνάμεων καταρρέει. Το όπλο αυτό λέγεται εκλογές. Και το μπρα ντε φερ για τη χρησιμοποίηση αυτού του όπλου γίνεται, σχεδόν εδώ και 3 δεκαετίες, γύρω από το δίπολο «συμμετοχή ή αποχή;»

    Στην πραγματικότητα, βέβαια, αυτό το δίλημμα (όπως, συνήθως, τα περισσότερα πολιτικά διλήμματα) είναι ψεύτικο. Και τούτο γιατί η εκλογική διαδικασία είναι μια θεσμική διαδικασία, η οποία για να καταλήξει σε όφελος του λαού, πρέπει να τηρηθούν κάποιοι κανόνες. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό, ούτε συστημικός συμβιβασμός. Άλλωστε, κάθε επανάσταση χρειάζεται τα όπλα της και τη στρατηγική της, έτσι δεν είναι;

    Αυτή η θεσμική διαδικασία, δηλ. η διαδικασία των εκλογών, ρυθμίζεται από τον λεγόμενο ως «εκλογικό νόμο». Θεωρώ ότι αξίζει, λοιπόν, να αποκωδικοποιήσουμε τις επιμέρους διακρίσεις, που δημιουργεί αυτός ο εκλογικός νόμος, ώστε να καταλάβουμε ποια είναι τα δυνατά του συστήματος σε αυτή τη διαδικασία και αντίθετα, ποια είναι τα αδύναμα σημεία του συστήματος. Ή αν το θέλετε αντίστροφα, αξίζει να ανακαλύψουμε, ποια είναι τα δικά μας δυνατά σημεία, ως λαός και πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν υπέρ μας.

    Οι διακρίσεις, λοιπόν, του εκλογικού νόμου αφορούν σε 3 κατηγορίες εκλογικής συμπεριφοράς και μια, που διαφαίνεται στην πράξη. Ο νόμος διακρίνει τις ψήφους σε έγκυρα ψηφοδέλτια, σε άκυρα ψηφοδέλτια, σε λευκά ψηφοδέλτια, ενώ ως τέταρτη συμπεριφορά, προκύπτει στην πράξη η αποχή. Θα δούμε μια-μια τις κατηγορίες της εκλογικής συμπεριφοράς και πώς αυτές επιδρούν στο εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά ας στρέψουμε πρώτα την προσοχή μας στην αποχή.

    Α. Ας δούμε λίγο προσεκτικά την αποχή.

    Α.1. Η λειτουργία της αποχής
    Πέρα από τα έγκυρα ψηφοδέλτια, ο εκλογικός νόμος συναθροίζει την αποχή ΣΕ ΟΛΑ τα κόμματα που καλύπτουν το όριο της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης του 3%. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει η διαδικασία της αναγωγής. Αυτή θα ωθήσει τα ποσοστά των κομμάτων τόσο, ώστε να καλυφθούν όλες οι διατιθέμενες έδρες (είτε στο Εθνικό Κοινοβούλιο, είτε στην Ευρωβουλή) και να καμαρώνουν κάποιοι το βράδυ των εκλογών, ως νικητές…

    Ας δούμε ένα θεωρητικό παράδειγμα, λοιπόν, για να το καταλάβουμε όλοι πόσο άθλια προπαγάνδα και προβοκάτσια σε βάρος του λαού, σε βάρος όλων μας, είναι η αποχή:

    Ας υποθέσουμε, ότι σε μια ψηφοφορία 100 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων προσέρχονται και ψηφίζουν και οι 100. Για να κερδίσει κάποιος τις εκλογές θα πρέπει να λάβει 51 ψήφους (δηλαδή το 50%+1 ψήφο).

    Έστω, όμως, ότι η προπαγάνδα περί αποχής πιάνει τόπο και ψηφίζουν μόνο οι 10 εκλογείς. Οι υπόλοιποι 90 επιλέγουν να απέχουν. Αν, λοιπόν, στην ίδια ψηφοφορία προσέλθουν και ψηφίσουν μόλις 10 εγγεγραμμένοι εκλογείς, τότε νικητής αναδεικνύεται αυτός που θα λάβει… 6 ψήφους.

    Στο παραπάνω παράδειγμα, λοιπόν, η αποχή έδωσε μια ώθηση τουλάχιστον 54 ψήφων! Δηλαδή, ο φαινόμενος ως νικητής των εκλογών, αν και έλαβε μόλις 6 ψήφους (δηλαδή, στο πραγματικό σύνολο του εκλογικού σώματος έλαβε μόλις το 6%!) το βράδυ των εκλογών θα εμφανίζεται στις τηλεοράσεις μας, σαν να έχει ποσοστό 60% (δηλαδή, θα φαίνεται σαν να έχει λάβει 60 ψήφους, ή αλλιώς, θα φαίνεται ότι έλαβε 54 ψήφους παραπάνω από όσες πραγματικά έλαβε)!

    Συγχαρητήρια! Με την αποχή, τα άκυρα και τα λευκά καταφέραμε το 6% των πολιτών να αποφασίζει για το υπόλοιπο 94%!

    Α.2. Η εκλογική πραγματικότητα, όπως την δημιουργεί η αποχή
    Ο αντίλογος, θα μπορούσε να αναφερθεί στο προφανές: στο πρόδηλο έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης μιας τέτοιας κυβέρνησης, ισχυριζόμενος ότι μια τέτοια κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να κυβερνήσει. Αλλά ο αντίλογος αυτός έχει ήδη διαψευστεί από την πραγματικότητα! Ας δούμε τι έγινε στις τελευταίες εκλογές.

    1ο Πραγματικό παράδειγμα:
    Εθνικές εκλογές, Ιούνιος του 2012.

    Επί συνόλου 9.947.876 εκλογέων ψήφισαν μόλις οι 6.216.798 εκλογείς.
    Τούτο σημαίνει αποχή της τάξης του 37,51%.
    Από αυτούς τους ψηφίσαντες, έγκυρα ψήφισαν οι 6.155.464 εκλογείς, δηλαδή μόλις το 61,88% του εκλογικού σώματος.
    Υπήρξαν 35.961 άκυρα ψηφοδέλτια και 25.373 λευκά ψηφοδέλτια.
    Η Νέα Δημοκρατία έλαβε 1.825.497 ψήφους. Δηλαδή έλαβε μόλις το 18,35% του εκλογικού σώματος!
    Το Πα.Σο.Κ έλαβε 756.024 ψηφοδέλτια, δηλαδή έλαβε μόλις 7,6% του εκλογικού σώματος!

    Και οι δυο μαζί έλαβαν 2.581.521 ψηφοδέλτια, δηλαδή μόλις το 25,95% του εκλογικού σώματος!

    Ωστόσο, λόγω της αποχής, το ποσοστό τους εκτινάχθηκε στο 29,66% και 12,28% αντίστοιχα, διότι τα ποσοστά υπολογίζονται μόνο επί των εγκύρων ψηφοδελτίων. Αυτά τα δυο προφανώς μειοψηφικά κόμματα, σήμερα, κυβερνούν κανονικά, ψηφίζουν όλους τους νόμους που τους υποδεικνύουν ξένοι τοποτηρητές, βασανίζουν και τυραννούν έναν ολόκληρο λαό. Ποιος; Μόλις το 25,95%! Και η τραγική ειρωνεία είναι ότι το παίζουν και ισχυρή κυβέρνηση, όλων των Ελλήνων… Είδατε να μπορεί να αποδώσει κάτι ο αντίλογος περί έλλειψης δημοκρατικής νομιμοποίησης; Πρακτικά, δεν σημαίνει τίποτα…

    2ο Πραγματικό παράδειγμα:
    Ευρωεκλογές 2009

    Εγγεγραμμένοι 9.995.992 εκλογείς
    Ψήφισαν 5.261.036 ή μόλις το 52,63%
    Άκυρα 72.791 ψηφοδέλτια
    Λευκά 61.008 ψηφοδέλτια
    Έγκυρα ψηφοδέλτια: 5.127.237
    Έλαβαν
    –      ΠαΣοΚ: 1.878.859 ψήφοι.  Το Πα.Σο.Κ έλαβε μόλις το 18,80% του εκλογικού σώματος! Η αποχή όμως το εκτόξευσε στο 36,64%.
    –   Νέα Δημοκρατία: 1.655.636 ψήφοι. Η Νέα Δημοκρατία έλαβε μόλις το 16,56% του εκλογικού σώματος! Η αποχή όμως το εκτόξευσε στο 32,29%.

    Α.3. Το υποτιθέμενο μήνυμα της αποχής
    Θα μπορούσε, ενδεχομένως, κάποιος να μου πει, ότι προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την αποχή, ως εκλογική σιωπή, για να στείλει κάποιο μήνυμα. Αν και αντιλαμβάνομαι την ισχύ της σιωπής, οφείλω να επισημάνω, ότι τα μηνύματα που στέλνει ο εκάστοτε σιωπών είναι αμφιλεγόμενα και ερμηνεύονται κατά το δοκούν. Η σιωπή δεν έχει περιεχόμενο και επομένως, δίνει το δικαίωμα στον καθένα να την ερμηνεύει όπως επιθυμεί.

    Αφετέρου, με προβληματίζει αυτή καθ’ αυτή η επιλογή σιωπής. Δημοκρατία σημαίνει, ακριβώς, ότι αγωνίζεσαι για να μπορείς να λες την άποψή σου! Ότι κατοχύρωσες το δικαίωμα και κάθε μέρα της ζωής σου ασκείς το δικαίωμα, να εκφράζεσαι ελεύθερα και ελεύθερα να αναπτύσσεις την προσωπικότητά σου, ως πολιτικό ον μιας κοινωνίας. Η σιωπή ταιριάζει απόλυτα σε άλλα είδη εξουσίας αλλά δεν θεωρώ ότι αποτελεί πρόσφορη μορφή έκφρασης σε μια δημοκρατική κοινωνία.

    Άλλωστε, με την αποχή σου δεν σωπαίνεις! Ας χρησιμοποιήσω άλλη μια φορά τα παραπάνω πραγματικά παραδείγματα για να εξηγηθώ:

    Τι καταφέραμε με 47,37% αποχή;
    Τι μήνυμα δώσαμε;

    Είναι τριπλό το μήνυμα:
    α. Η αποχή διπλασίασε την ισχύ των συστημικών κομμάτων. Το 18,80% των εκλογέων που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ η αποχή το έκανε… 36,64% του αποτελέσματος! Αντίστοιχα, το 16% της ΝΔ το έκανε 32,29%! Αν το είχαμε κάνει σε εθνικές εκλογές θα βγάζαμε κυβέρνηση ξανά τον ΓΑΠ!

    β. Ότι μπορεί η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας να τάσσει ως αυτονόητο προαπαιτούμενο της δημοκρατικής νομιμότητας την εκλογική νομιμοποίηση αλλά –κι εδώ είναι το παράδοξο!- αυτή επιτυγχάνεται πολύ ευκολότερα μέσω της αποχής! Η αποχή είναι αυτή που βαθαίνει την δημοκρατική κρίση της χώρας, ισχυροποιεί τα συστημικά κόμματα και τους δίνει κυβερνητικές δυνατότητες.

    γ. Ότι ο πολίτης έχει πέσει θύμα τέτοιας προπαγάνδας από τα ΜΜΕ, που νομίζει πως η αποχή του βλάπτει το σύστημα. Στην πραγματικότητα η αποχή είναι ο πιστότερος υπηρέτης του συστήματος! Ενδεχομένως, ο τελών σε σύγχυση πολίτης να έχει καταλήξει να αυτοϊκανοποιείται, ακούγοντας δηλώσεις περί του «ελήφθη το μήνυμα» και βαυκαλίζεται σκεφτόμενος, ότι κάποιοι πήραν κάποιο μήνυμα! Στην πραγματικότητα, βεβαίως, όλοι οι συστημικοί πολιτικοί τρίβουν τα χέρια τους, γιατί βγήκαν ατσαλάκωτοι από το υπόλοιπο 46% του λαού, που δεν πήγε ποτέ να ψηφίσει και θα μπορούσε να τους είχε σαρώσει…

    Α.4. Η κατανομή εδρών ως νομιμοποίηση της αποχής
    Αυτοί που προπαγανδίζουν την αποχή, επικαλούνται τις κατανομές εδρών λέγοντας, ότι η ψήφος σας μπορεί να καταλήξει να προσμετρηθεί από τη Χρυσή Αυγή μέχρι και το πρώτο κόμμα (εφόσον το κόμμα που θα ψηφίσετε δεν θα μπει στη όποια Βουλή, δηλαδή δεν θα συγκεντρώσει το 3% του ορίου της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, τόσο για την ελληνική βουλή όσο και για την ευρωπαϊκή).
    Μα και η αποχή ακριβώς με τον ίδιο τρόπο δεν προσμετράται;;;
    Η αποχή δεν είναι αυτή που προσαυξάνει τα ποσοστά όλων των κομμάτων, αφού τα εκλογικά αποτελέσματα αφορούν μόνο τα έγκυρα ψηφοδέλτια;;;
    Σημασία έχει αν θα αρνηθούμε να διαπράξουμε το έγκλημα, ή αν θα επιλέξουμε τρόπο τέλεσης του εγκλήματος την πράξη ή την παράλειψη;

    Α.5. Οι κοινωνικοί αγώνες και οι εκλογές
    Μου λένε κάποιοι “εμείς κάνουμε κοινωνικούς αγώνες και θέλουμε να κερδίσουμε αυτούς”. Αντιλαμβάνομαι την ισχύ και την αναγκαιότητα του κοινωνικού αγώνα! Ποτέ δεν είπα, ότι πρέπει να παύσει ο αγώνας ή ότι μπορεί να υποκατασταθεί από την ψήφο. Αλλά ο κοινωνικός αγώνας είναι η κοινωνική έκφραση μιας πολιτικής αναζήτησης. Η πολιτική ολοκλήρωση του κοινωνικού αγώνα είναι η συμμετοχή στις εκλογές. Αυτό είναι το μοναδικό δικαίωμα που μας απέμεινε, ως παρεμβατική διαδικασία στο πολιτικό σύστημα, ώστε να διαμορφώνουμε εμείς, όχι μόνο τους συσχετισμούς (φευ! ουδέποτε θα υιοθετούσα τέτοια γραμμική θεώρηση) αλλά κυρίως την πολιτική ατζέντα, δηλαδή να θέσουμε στην κουβέντα τα ζητούμενα των κοινωνικών μας αγώνων!
    –            Μήπως, όλοι όσοι υποστηρίζουν μονομερώς τους κοινωνικούς αγώνες κατέχουν μια κάποια αυθεντική και εξ αποκαλύψεως αλήθεια, η οποία μου διαφεύγει;
    –            Μήπως και οι Ισλανδοί κοινωνικό αγώνα δεν έκαναν;;; Την ανατροπή τους με εκλογές και δημοψήφισμα δεν την ολοκλήρωσαν;;;
    –            Και οι Αργεντινοί, μήπως, επίσης, δεν έκαναν εκλογές για να ολοκληρώσουν την δική τους ανατροπή;;;
    –            Ο Μαντέλα στη Νότια Αφρική, κοινωνικός αγωνιστής δεν ήταν;;; Αυτός δεν ήταν που ζήτησε και έλαβε την ψήφο των Νοτιοαφρικανών για να τάξει στο οριστικό παρελθόν το Απαρτχάιντ;;;
    –            Ο Τσάβες στη Βενεζουέλα κοινωνικός αγωνιστής δεν ήταν;;; Δεν τον εξέλεγε ο λαός;;;

    Α.6. Η αποχή ως δήθεν απονομιμοποίηση του συστήματος
    Ένα άλλο επιχείρημα που ακούω είναι ότι “δεν συμμετέχω για να μην νομιμοποιώ το σύστημα”. Το επιχείρημα αυτό είναι αντίστοιχο του επιχειρήματος που θα μπορούσε να μου αναφέρει ένας μαθητής, λέγοντάς μου «δεν μπαίνω στην τάξη γιατί δεν με εκφράζει το σύστημα του απουσιολόγου».

    Βρε, ο απουσιολόγος θα σου βάλει την απουσία και θα χάσεις τη χρονιά, είτε το αποδέχεσαι είτε όχι! Γιατί το σύστημα έχει προβλέψει και προϋπολογίσει την αντίδρασή σου μέσω αποχής (δήθεν άρνηση νομιμοποίησης) και την έχει νοηματοδοτήσει κατά τρόπο που, όχι μόνο δεν το βλάπτει αλλά το ευνοεί!

    Είπαμε να προοδεύει ριζοσπαστικά η σκέψη μας. Να ξεκινήσει από την αρχή η οικοδόμηση μιας δικαιότερης, ανθρώπινης, δημοκρατικής κοινωνίας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορούμε οπαδικά να εθελοτυφλούμε μπροστά σε αυτονόητες αλήθειες. Δεν μας δίνει το δικαίωμα, επάνω στη θέρμη μας να αποδείξουμε τις θέσεις μας ως δήθεν σωστές, να ισχυριζόμαστε ότι είμαστε έτη φωτός μπροστά. Γιατί ακόμα κι αν ήθελα να υποθέσω ότι κάποιων η σκέψη τρέχει πολύ ταχύτερα από τη δική μου, ως αδαούς, τότε θα μπορούσα κάλλιστα να συνειδητοποιήσω ότι υπάρχει ο κίνδυνος αυτά τα φαεινά μυαλά να προηγήθηκαν τόσο πολύ, ώστε κατέληξαν σε ένα σημείο, που το φως δεν θα έχει φτάσει ακόμα. Κι έτσι βρισκόμαστε ως λαός στο απόλυτο σκοτάδι…

    Α.7. Είναι η αποχή το όπλο του ασυμβίβαστου, του ρομαντικού;
    Εδώ η απάντηση επιτρέψτε μου να είναι μονολεκτική και ακραία: ΜΠΟΥΡΔΕΣ!
    Η αποχή είναι η επιλογή του άνευ όρων συμβιβασμού στον οποίο καταλήγει ο κατ’ εξοχήν συμβιβασμένος! Γι’ αυτό το λόγο ήδη από το 2009 δεν έχουμε και καμία ποινική ή όποια άλλη κύρωση, αν δεν ψηφίσουμε! Ναι! Ακυρώθηκαν όλες οι κυρώσεις! Το σύστημα μας το λέει πια ευθέως! “Είστε ελεύθεροι να απέχετε. Συγγνώμη που τόσα χρόνια σας κυνηγούσαμε! Τώρα μπορείτε να το κάνετε και να μη φοβάστε τίποτα! Τα υπόλοιπα αφήστε τα επάνω μας…”

    Εμείς, λοιπόν, τι αποκρινόμαστε σε αυτή την από κάθε άποψη ύποπτη γενναιοδωρία του συστήματος; Θα πούμε: “Ναι, ας τα αφήσουμε επάνω τους… αποχή λοιπόν»;;;

    Αντιλαμβάνομαι ότι όσες φορές και να τα πούμε αυτά, πάντα θα υπάρχει κάποιος αρνητής των πάντων, που θα ποιείται ότι κατέχει κάποια εξ αποκαλύψεως αλήθεια και θα μας παροτρύνει σε κάθε είδους αποστασιοποίηση από την μόνη παρεμβατική διαδικασία που έχει απομείνει: Τις εκλογές. Προφανώς, ο ίδιος θεωρεί ότι είναι μονομερώς «κοινωνικός αγωνιστής», σούπερ-ντούπερ πολίτης και απαξιώνει τις εκλογές, γιατί είναι, λέει, του συστήματος. Στην πραγματικότητα, αποδεικνύεται ότι φίλος του συστήματος είναι αυτός που προπαγανδίζει την συνειδητή αποχή.

    Ένας φίλος, μου έγραψε κάποτε το εξής, σχολιάζοντας την στάση των συνειδητά απεχόντων: «Στις μέρες μας, το να αρνείται κανείς να λάβει μέρος με οποιονδήποτε τρόπο ενάντια στην Μνημονιακή Χούντα, είναι σαν να βιάζεται η μητέρα του, μπροστά σε οικογενειακή απαρτία, και εκείνος να αρνείται την…συγγένεια του με το θύμα».

    Τώρα, κάποια χρόνια μετά, τροποποιώ το σχόλιό του προσπαθώντας να δω με τα μάτια ενός συνειδητά απέχοντος, ως εξής:
    «Στις μέρες μας, η οικογενειακή απαρτία είναι συμμετοχή σε πολιτική διαδικασία που ευνοεί την πατριαρχική δομή της οικογένειας, με την οποία είμαι αντίθετος. Οπότε εγώ θα αποχωρήσω, θα απέχω. Αν η μάνα μου βιάζεται, τότε θα βγω να κάνω κοινωνικούς αγώνες για να διαφυλάξω την γενετήσια ελευθερία της, όπως ξέρω: με σουβλάκια, μπύρες και τσίκνα να αναβλύζει όπως τότε, στο Σύνταγμα και στην ΕΡΤ…»

    Α.6. Τι είναι, λοιπόν, η ΑΠΟΧΗ;

    Είναι η ασφαλέστερη οδός που εφηύρε το σύστημα για να διασφαλίσει τη διαιώνισή του. Είναι ο τρόπος τον οποίο εφηύρε και πλασάρει το ίδιο το σύστημα, ώστε η απουσία ή/και η σιωπή μας να γεννά Παπαδήμους, βαθαίνοντας τη δημοκρατική κρίση της χώρας…

    http://mariosmarinakos.blogspot.com/2014/04/blog-post_22.html

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.