Σαλεμή κατά Παπανδρέου (έσχατη προδοσία κλπ – 20/06/2011)

 

Η μήνυση και ΕΔΩ

Δείτε σχετικά/συμπληρωματικά :

0. Ανοιχτή επιστολή προς τους βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου …

1. Καταγγελία Σαλεμή στον Εισαγγελέα του ΔΠΔ (ICC)

2. Προς το Εισαγγελέα του ICC : ΣΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ !

3. Παπανδρέου

4. Σοκ! Το πραγματικό έλλειμμα του 2009 ήταν… 3,9% ένα από τα χαμηλότερα στην ΕΕ

52 comments on “Σαλεμή κατά Παπανδρέου (έσχατη προδοσία κλπ – 20/06/2011)”

  1. Pingback: Έκτακτη είδηση: Η Χάγη έπραξε το αναμενόμενο ! Χώρισε την υπόθεση και σχεδόν την απέρριψε …. « Τόνοι καὶ Πνεύματα ….

  2. Pingback: Η Χάγη έπραξε το αναμενόμενο ! Χώρισε την υπόθεση και σχεδόν την απέρριψε …. « Ένας Έλληνας

  3. Pingback: Σοκ! Το πραγματικό έλλειμμα του 2009 ήταν… 3,9% ένα από τα χαμηλότερα στην ΕΕ « Τόνοι καὶ Πνεύματα ….

  4. Pingback: Σοκ! Το πραγματικό έλλειμμα του 2009 ήταν… 3,9% ένα από τα χαμηλότερα στην ΕΕ. « Πετρίτης Ικαρίας

  5. Pingback: Σοκ! Το πραγματικό έλλειμμα του 2009 ήταν… 3,9% ένα από τα χαμηλότερα στην ΕΕ. | TheNewsGr

  6. Pingback: Κύριε Σώρρα, γιατί δεν αγοράζετε το ΔΝΤ; Να είναι ελληνικό και να δανείζουμε σε όποιον θέλουμε! « Τόνοι καὶ Πνεύματα ….

  7. Pingback: Σοκ! Το πραγματικό έλλειμμα του 2009 ήταν… 3,9% ένα από τα χαμηλότερα στην ΕΕ. « Αntipalos

  8. Pingback: Γ. Παπανδρέου – Πως έγινε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και έπειτα πρωθυπουργός « Αρχαία Ιθώμη

  9. Pingback: Κρήτη «gas giant»! Η “μυστική” έκθεση για τα ελληνικά πετρέλαια | αἰέν ἀριστεύειν

  10. Pingback: Η δανειακή είναι το κύριο πρόβλημα όχι τα μνημόνια ! « Ελεύθερη Λαική Αντιστασιακή Συσπείρωση ( ΕΛ.Λ.Α.Σ)

  11. Pingback: Ντοκουμέντα και σχόλια για την απάτη με την ΑΟΖ και όχι μόνο « Αρχαία Ιθώμη

  12. Έτσι έριξε στα βράχια την Ελλάδα ο πρωθυπουργός της διαφθοράς – όλα τα ντοκουμέντα του ψεύδους.

    Τα ντοκουμέντα

    Το έλλειμμα του 2009 εσκεμμένως αυξήθηκε από την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου στο 13,6% του ΑΕΠ με πολύ συγκεκριμένους τρόπους, όπως θα διαπιστώσετε.
    Η πραγματικότητα είναι, ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ Παπανδρέου ξόδεψε συνειδητά 10 δισ. στο τελευταίο τρίμηνο του 2009 με στόχο να αυξήσει το έλλειμμα στο 12,7% του ΑΕΠ να ρίξει τις ευθύνες στην προηγούμενη κυβέρνηση και ταυτόχρονα να διευκολύνει την υπαγωγή της χώρας στο μνημόνιο ως μόνη επιλογή όπως αποκάλυψε και ο Μ. Ιγνατίου στο πρόσφατο άρθρο του στα “Επίκαιρα”. Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται από το γεγονός, ότι τον Οκτώβριο, όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκανε την εκτίμηση για έλλειμμα 12,7% στο τέλος του χρόνου, συμπεριέλαβε δαπάνες τις οποίες τελικά δεν έκανε!

    Για παράδειγμα, είχε υπολογίσει να πληρώσει 2,2 δισ. ευρώ για εξόφληση χρεών των νοσοκομείων, αλλά πλήρωσε μόνο 1,2 δισ. Το ίδιο έγινε με τις αμυντικές δαπάνες: Υπολόγισε 3,1 δισ. ευρώ, αλλά κατέβαλε 2,1 δισ. Το γεγονός ότι οι δαπάνες δεν υλοποιήθηκαν στο σύνολό τους, σημαίνει ότι θα μπορούσαν εξ αρχής να μην έχουν εγγραφεί – άρα και το έλλειμμα θα ήταν μικρότερο από το 12,7% του ΑΕΠ.

    Ιδού αποδείξεις με συγκεκριμένα νούμερα:

    • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 προχώρησε σε επιστροφές φόρων ύψους 1,5 δισ. ευρώ, ενώ τις πάγωσε από τον Ιανουάριο. Ακόμη και στο πρώτο εννεάμηνο του 2010 και ενώ προηγήθηκαν έντονες διαμαρτυρίες από το σύνολο τους επιχειρηματικού κόσμου, οι επιστροφές φόρων υπολείπονταν κατά 200 εκατ.ευρώ περίπου, σε σχέση με το 2009.

    • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009, και μάλιστα τις τελευταίες ημέρες του έτους, πλήρωσε 1,2 δισ. ευρώ για χρέη νοσοκομείων, χωρίς να κάνει την αναγκαία διαπραγμάτευση με τους προμηθευτές για να περιορίσει αισθητά την οφειλή.
    • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 αύξησε τις δαπάνες για εξοπλιστικά προγράμματα κατά 0,7 δισ. ευρώ.

    • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 δαπάνησε 0,5 δισ. ευρώ για την πρώτη δόση του επιδόματος αλληλεγγύης.

    • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 μετέθεσε για το 2010 την είσπραξη του ΕΤΑΚ που αναλογούσε στο 2009, ύψους 0,6 δισ. ευρώ.

    • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 αύξησε κατά 0,2 δισ. τις δαπάνες για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, σε σχέση με τις ήδη αυξημένες προβλέψεις του Προγράμματος Σταθερότητας. Την ίδια στιγμή, τα επίσημα στοιχεία δείχνουν, ότι στο 9μηνο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου του 2010 περιέκοψε τις πληρωμές για το ΠΔΕ κατά 30,3% σε σχέση με το 2009, προκειμένου να εμφανίσει ότι το έλλειμμα μειώθηκε.

    • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 κατήργησε τις ρυθμίσεις για τους ημιυπαίθριους (που επανέφερε αργότερα), την επιβολή φόρου στα λαχεία, το ξυστό και τα σκάφη αναψυχής (που επίσης επανέφερε αργότερα) χάνοντας έτσι έσοδα 2,2 δισ. ευρώ.

    • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 αύξησε τις δαπάνες για οδοιπορικά, τις λειτουργικές δαπάνες και προμήθειες του Δημοσίου κατά 0,7 δισ. ευρώ επιπλέον των δαπανών που θα έκανε αν διατηρούσε το ρυθμό του πρώτου 9μήνου.

    • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 ενώ κατήγγιλε την δήθεν κατάρρευση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, έχασε κυριολεκτικά κάθε έλεγχο στα έσοδα. Η υστέρηση εσόδων στο 9μηνο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου 2009 σε σχέση με το 2008 ήταν 1,1 δισ. ευρώ. Μόνο στο τελευταίο τρίμηνο του έτους ξεπέρασε τα 2 δισ. ευρώ, για να φθάσει στο σύνολο του έτους περίπου στα 3 δισ. ευρώ ! Δηλαδή , στο τελευταίο τρίμηνο οι απώλειες εσόδων ήταν διπλάσιες από ό,τι στο 9μηνο της κυβέρνησης Καραμανλή! Αν ο Παπανδρέου κατάφερνε να διατηρήσει τις, έστω και μη ικανοποιητικές κατά το ΠΑΣΟΚ, επιδόσεις της ΝΔ στο διάστημα που είχε την ευθύνη, (αν για παράδειγμα δεν καθυστερούσε τρεις μήνες να τοποθετήσει γενικό γραμματέα στο Υπουργείο Οικονομικών) τότε ο προϋπολογισμός θα είχε επιπλέον έσοδα 1,7 δισ. ευρώ.

    Το άθροισμα όλων των παραπάνω ισούται με 9,3 δισ. ευρώ. Η διαφορά ως τα 10 δισ. οφείλεται σε επιμέρους κονδύλια, όπως αυξημένες δαπάνες για τόκους, λιγότερα έσοδα από το φόρο κινητής τηλεφωνίας, κ.α. Αυτό είναι το δήθεν κρυφό έλλειμμα και είναι πλέον φανερό σε ποιόν οφείλεται.

    Αντίθετα, το 2010 η κυβέρνηση έκοψε τις δαπάνες για το ΠΔΕ, περιόρισε τις επιστροφές φόρων κλπ, με αποτέλεσμα το έλλειμμα να εμφανίζεται μειωμένο! Η αλήθεια είναι ότι από τον Οκτώβριο ως και το τέλος του 2009, δεν υπήρξε ούτε ένα μέτρο περιορισμού του ελλείμματος. Υπήρξαν μόνο μέτρα που το αύξησαν. Σε αντίθεση με τον Καραμανλή που είχε δεσμευτεί πριν τις εκλογές ότι θα λαμβανε πρόσθετα μέτρα, στο πνεύμα όσων ανακοίνωσε στη ΔΕΘ, το Σεπτέμβριο του 2009, ο τότε πρωθυπουργός. Χωρίς αυτή την σκόπιμη παρέμβαση το έλλειμμα του 2009 θα έκλεινε περίπου στο 8 – 9 % του ΑΕΠ.

    Αργότερα, το 2010 μεθοδεύτηκε νέα αύξηση του ελλείμματος του 2009 στο ύψος του 15,4% του ΑΕΠ με τον συνυπολογισμό σε αυτό των ΔΕΚΟ και άλλων δημοσίων οργανισμών, υπόθεση που βρίσκεται ήδη στη κρίση της Δικαιοσύνης, αφού μέλη της ΕΛΣΤΑΤ κατηγορούν με ισχυρά στοιχεία τον επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου ότι αυθαίρετα αύξησε ακόμα περισσότερο το έλλειμμα, με τις γνωστές οδυνηρές για όλους συνέπειες.

    Χωρίς την μεθοδευμένη αύξηση του λοιπόν, το έλλειμμα του 2009 θα εκινείτο περίπου στον ευρωπαϊκό μέσο όρο! Χωρίς την ανάγκη να γίνει η Ελλάδα πειραματόζωο, να εκχωρηθεί η Εθνική κυριαρχία και να υπογραφεί το “Ελληνικό μνημόνιο” που είναι μακράν το χειρότερο από τα αντίστοιχα των άλλων χωρών. Στοιχείο που δολίως κρύβουν όσοι τα επικαλούνται!
    Πόσο αυξήθηκαν τα ελλείμματα στις χώρες της ΕΕ το 2009

    2008

    2009

    Μεταβολή

    Ιρλανδία
    -7.3

    -14.4

    -7.1

    Κύπρος
    0.9

    -6

    -6.9

    Ισπανία
    -4.2

    -11.1

    -6.9

    Φιλανδία
    4.2

    -2.5

    -6.7

    Βουλγαρία
    1.7

    -4.7

    -6.4

    Πορτογαλία
    -2.9

    -9.3

    -6.4

    Μ. Βρετανία
    -5

    -11.4

    -6.4

    Ελλάδα
    -9.4

    -15.4

    -6

    Ολλανδία
    0.6

    -5.4

    -6

    Λετονία
    -4.2

    -10.2

    -6

    Δανία
    3.2

    -2.7

    -5.9

    Λιθουανία
    -3.3

    -9.2

    -5.9

    Σλοβακία
    -2.1

    -7.9

    -5.8

    Βέλγιο
    -1.3

    -6

    -4.7

    Γαλλία
    -3.3

    -7.5

    -4.2

    Σλοβενία
    -1.8

    -5.8

    -4

    Λουξεμβούργο
    3

    -0.7

    -3.7

    Πολωνία
    -3.7

    -7.2

    -3.5

    Γερμανία
    0.1

    -3

    -3.1

    Σουηδία
    2.2

    -0.9

    -3.1

    Τσεχία
    -2.7

    -5.8

    -3.1

    Αυστρία
    -0.5

    -3.5

    -3

    Ρουμανία
    -5,7

    -8,6

    -2.9

    Ιταλία
    -2.7

    -5.3

    -2.6

    Ουγγαρία
    -3.7

    -4.4

    -0.7

    Μάλτα
    -4.8

    -3,8

    1

    Εσθονία
    -2.8

    -1.7

    1.1

    Μ.Ο. ΕΕ-27
    -2.3

    -6.8

    -4.5

    Μ.Ο ευρωζώνης
    -2

    -6.3

    -4.3

    Πηγή:Eurostat

    Το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα όμως, είναι αυτό της Ιρλανδίας. Το επικαιροποιημένο πρόγραμμα σταθερότητας της Ιρλανδίας για την περίοδο 2009 – 2014, το οποίο συζητήθηκε στο Ecofin τον Απρίλιο του 2010, προέβλεπε για το 2009 έλλειμμα 11,7% και για το 2010, 11,6%. Είναι γνωστό ότι η τελευταία εκτίμηση της Ιρλανδικής κυβέρνησης ανέβασε το έλλειμμα του 2010 στο 32%, δηλαδή σχεδόν σε τριπλάσια επίπεδα!

    Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν επίσης ότι λόγω της πρωτοφανούς τότε διεθνούς κρίσης οι αποκλίσεις μεταξύ εκτιμήσεων και τελικών πραγματοποιήσεων ήταν φυσιολογικά μεγαλύτερες του συνήθους.

    Εδώ οφείλουν απαντήσεις και άλλοι, εκτός του κυρίου Στουρνάρα, για τον ρόλο τους, όταν ο Καραμανλής μιλούσε για την ανάγκη μέτρων:

    – Προειδοποίησε για τις δυσμενείς οικονομικές εξελίξεις ήδη σε προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή στις 12 Φεβρουαρίου 2009, την οποία προκάλεσε η ίδιος ο τότε πρωθυπουργός!

    – Κάλεσε υπό τον τότε Π/Θ τους πολιτικούς αρχηγούς σε συναντήσεις στις 5 Μαρτίου 2009 να συμφωνήσουν σε ένα πλαίσιο 6 αρχών για να την οικονομική διαχείριση. Το πλαίσιο απερρίφθη πρωτοστατούντος του Γιώργου Παπανδρέου!

    – Έλαβε τρεις φορές περιοριστικά δημοσιονομικά μέτρα : 5.2.2009, στις 18.3.2009 και στις 25.6.2009. Τα μέτρα αυτά αντιμετωπίστηκαν με πρωτοφανή επιθετικότητα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και το συντριπτικά μεγαλύτερο τμήμα του γραπτού και ηλεκτρονικού τύπου! Αυτοί που μετέπειτα σιωπούσαν στα απάνθρωπα μέτρα του μνημονίου!

    – Προκήρυξε εκλογές για τις 4.10.2009 με διακύβευμα την ανάγκη αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής. Η στάση αυτή, παρά την ακραία ανευθυνότητα της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, έδινε το ελεύθερο στην μετέπειτα κυβέρνηση Παπανδρέου να πάρει μέτρα. Αυτός όμως είχε άλλους σκοπούς οι οποίοι σήμερα φανερώνονται.

    http://olympia.gr/2013/02/07/έτσι-έριξε-στα-βράχια-την-ελλάδα-ο-πρωθ/?#more-234305

    Reply

  13. Pingback: 22.02.2010 – 18.01.2013: Οι νομικές κινήσεις των πολιτών και η αδράνεια της δικαιοσύνης … | ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ-ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

  14. Pingback: ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ: ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ και ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ | elatora

  15. 09 Οκτ. 2009,

    Πρόβλεψη-σοκ από Προβόπουλο
    Στο 12% το ταμειακό έλλειμμα έως τα τέλη του 2009

    Αθήνα
    Εκτίναξη του ταμειακού ελλείμματος στο 12% του ΑΕΠ, πιθανώς και περισσότερο, μέχρι το τέλος του χρόνου προέβλεψε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ.Προβόπουλος μετά τη συνάντηση με τον υπουργό Οικονομικών Γ.Παπακωνσταντίνου. Ήδη στο εννεάμηνο, το ταμειακό έλλειμμα ήταν στο 10%.
    «Αυτό που επιτρέπεται να πω στη βάση των στοιχείων των ταμειακών για την πορεία του ελλείμματος με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του α εννεαμήνου και δυστυχώς το πρώτο εννεάμηνο προκύπτει ότι το έλλειμμα είναι της τάξης του 10%» είπε μετά τη συνάντηση ο κ. Προβόπουλος.

    «Εάν συνυπολογίσει κανείς τη δυναμική όπως έχει διαμορφωθεί για το τι μέλλει γενέσθαι τους επόμενους μήνες θα μπορούσε κανείς να πιθανολογήσει με σχετική βεβαιότητα ότι το έλλειμμα -δυστυχώς, το ξαναλέω- θα αγγίξει αν δεν ξεπεράσει τα επίπεδα του 12%» πρόσθεσε ο κ. Προβόπουλος.

    Σχολιάζοντας τις εκτιμήσεις Προβόπουλου, ο υπουργός Οικονομικών δήλωσε: «Όπως καταλαβαίνετε, έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε». Ο ίδιος πρόσθεσε πως για την πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή με την Eurostat.

    Στη συνάντηση συμμετείχαν ο υφυπουργός Οικονομικών Φ.Σαχινίδης και ο προέδρος του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) Σπ.Παπανικολάου.

    Την Παρασκευή ο ΟΔΔΗΧ ανακοίνωσε ότι θα διενεργήσει την Τρίτη 13 Οκτωβρίου δημοπρασία εντόκων γραμματίων 26 και 52 εβδομάδων, ύψους 1,6 δισ. ευρώ.

    Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης εκτινάχθηκε στα 292,3 δισ. ευρώ στις 30 Ιουνίου 2009, από 282,07 δισ. ευρώ στις 31 Μαρτίου.

    Με άλλα λόγια, η υπέρβαση σε σχέση με το στόχο του προϋπολογισμού (για το σύνολο του έτους) ήταν περίπου 18 δισ. ευρώ ήδη από το πρώτο εξάμηνο.

    Τα Ταμειακά διαθέσιμα του δημοσίου ήταν στις 30 Ιουνίου 9,555 δισ. ευρώ.

    Την Πέμπτη, ο διοικητής της ΤτΕ, στη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό και το οικονομικό επιτελείο στο Μέγαρο Μαξίμου, εξέφρασε την ελπίδα ότι δεν θα επιβεβαιωθούν οι φόβοι του και το δημοσιονομικό έλλειμμα δεν θα ξεπεράσει το 10% του ΑΕΠ φέτος.

    http://news.in.gr/economy/article/?aid=1062162

    Reply

  16. 2009 -ΣΤΟ 12,85 ΤΟΥ ΑΕΠ ΤΟ ΤΑΜΕΙΑΚΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ…

    Στα 30,844 δισ. ευρώ ή 12,8% του ΑΕΠ εκτοξεύθηκε το ταμειακό έλλειμμα του 2009, από 17,1 δις ή 7,2% του ΑΕΠ το 2008, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η Τράπεζα της Ελλάδος. Το έλλειμμα του τακτικού προϋπολογισμού ανήλθε σε 25,318 δισ. ευρώ, ενώ το έλλειμμα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) σκαρφάλωσε στα 7,304 δισ. ευρώ (σε σύνολο 9,5 δισ. ευρώ που ήταν το ύψος του ΠΔΕ). Με βάση το σχεδιασμό του οικονομικού… επιτελείου, το 2009 επρόκειτο να εισπραχθούν από την ΕΕ 3,5 δισ. ευρώ ως κοινοτική συμμετοχή για τα συγχρηματοδοτούμενα έργα, αλλά τελικά απορροφήθηκαν 2,2 δισ. ευρώ, κάτι που εξηγεί τη διεύρυνση του ελλείμματος του ΠΔΕ και του προϋπολογισμού.
    Σημειώνεται ότι συνήθως το ταμειακό έλλειμμα (εισροές και εκροές σε πραγματικό χρόνο) είναι υψηλότερο από το έλλειμμα της γενικής
    κυβέρνησης, καθώς υπολογίζεται η λεγόμενη «άσπρη τρύπα» (πλεονάσματα) των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
    Πολλές φορές, η λεγόμενη «άσπρη τρύπα» υπόκειται στους… κανόνες της «δημιουργικής» λογιστικής, δηλαδή ένα κράτος μειώνει το πραγματικό έλλειμμα υπολογίζοντας ανύπαρκτα ή μικρότερα απ’ ότι αναφέρονται πλεονάσματα.
    Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών, η απόκλιση οφείλεται στη διαφορετική αποτύπωση των δαπανών για εξοπλιστικά προγράμματα και καταβολής 1,2 δισ. ευρώ για χρέη των νοσοκομείων που πληρώθηκαν το 2009 και συμπεριλήφθηκαν στο έλλειμμα της κεντρικής κυβέρνησης.
    Στο έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης οι δαπάνες για εξοπλιστικά προγράμματα εγγράφονται με την παράδοση, σύμφωνα με τους κανόνες της Eurostat, ενώ τα χρέη των νοσοκομείων εγγράφονται όταν δημιουργήθηκε η υποχρέωση.
    Όπως διευκρινίζει η ΤτΕ, τα στοιχεία της κεντρικής κυβέρνησης σε δημοσιονομική, ταμειακή και εθνικολογιστική βάση είναι συγκρίσιμα μεταξύ τους, αλλά όχι με τα στοιχεία της γενικής κυβέρνησης, η οποία επιπλέον περιλαμβάνει τους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθώς και σημαντικό αριθμό Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου.
    Επιπλέον, τα ταμειακά στοιχεία καταγράφουν το σύνολο των ταμειακών ροών εντός του έτους, ενώ τα εθνικολογιστικά στοιχεία, σύμφωνα με τη μεθοδολογία του Ευρωπαϊκού Συστήματος Εθνικών Λογαριασμών (ESA 95), καταρτίζονται με βάση το χρόνο γένεσης της υποχρέωσης ή δημιουργίας της απαίτησης, ανεξαρτήτως του χρόνου καταβολής ή είσπραξης του σχετικού ποσού.
    Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Οικονομίας θα αναθεωρήσει προς τα κάτω το έλλειμμα του 2008, καθώς ένα μέρος των οφειλών των νοσοκομείων που κατεγράφησαν στο συγκεκριμένο έτος θα κατανεμηθούν στο 2006 και το 2007, όταν δημιουργήθηκαν, σύμφωνα και με την απαίτηση της Εurostat, με αποτέλεσμα να αυξηθούν, αντίστοιχα, τα ελλείμματα των ετών 2006 και 2007.

    http://kapistri.blogspot.gr/2010/01/1285.html

    Reply

  17. 28/7/2013 Παυλόπουλος για Παπανδρέου:

    Με αφορμή το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της Realnews με τίτλο: Σε λίστα του ΣΔΟΕ το Ιδρυμα Α. Παπανδρέου και την αντίδραση του τέως πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, ο Προκόπης Παυλόπουλος, ανέφερε στον realfm 97,8:

    «Να το πω απλά… Έτσι συνήθισε ο κ. Παπανδρέου. Με αυτό τον τρόπο συνήθισε να πορεύεται χρόνια ολόκληρα. Χωρίς να δέχεται κανέναν έλεγχο, να είναι κήνσορας, τιμητής των πάντων»,

    «Αλλά βλέπετε, έχει αυτή την αντίδραση. Ποιος τώρα; Ο άνθρωπος που άμα δείτε, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το έζησα στο πετσί μου ως μέλος της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, περιφερόταν ανά την υφήλιο διασύροντας τη χώρα του».

    Στο σημείο αυτό είναι αναγκαίο να αναφέρουμε πως το ίδιο ακριβώς κάνει και τώρα… Συνεχίζει να κάνει διεθνώς ρεζίλι τη χώρα μας παραδίδοντας σεμινάρια με τη γνωστή θεματολογία «πως θα καταφέρετε να καταστρέψετε μία χώρα σε λίγα 24ωρα».

    «Δεν έχει συνηθίσει την κριτική και σ’ αυτό να πω την αλήθεια τον καλόμαθαν κι όλοι εκείνοι, από πλευράς Τύπου, οι οποίοι την εποχή ακριβώς που ήταν αντιπολίτευση και έπρεπε οπωσδήποτε να πέσει η κυβέρνηση Καραμανλή, την εποχή εκείνη, δεν υπήρξε κατηγορία για κατηγορία του κ. Παπανδρέου όσο κι αν ήταν αστήρικτη που να μην την στηρίξουν. Και βεβαίως ήταν εκείνοι οι οποίοι τον στήριξαν επίσης με το “λεφτά υπάρχουν” για να πάρει την κυβέρνηση και να εξαπατήσει πολιτικώς τον ελληνικό λαό»

    ΑΚΟΥΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΙ ΔΗΛΩΣΕ ΣΤΟΝ realfm 97,8 Ο ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ : http://www.real.gr/audiofiles/250744.mp3

    http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=250748&catID=14

    τα σχετικά δημοσιεύματα:

    http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=250816&catID=1

    http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=250657&catID=11

    Reply
  20. Γιατί δεν έπρεπε οι ΔΕΚΟ να ενταχθούν στην Γενική Κυβέρνηση 16 Σεπτεμβρίου 2012 Ζωή Γεωργαντά Καθηγήτρια Εφαρμοσμένης Οικονομετρίας και Παραγωγικότητας Πανεπιστημίου Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Το άρθρο αυτό περιλαμβάνει τρεις ενότητες: Η πρώτη ενότητα ασχολείται με το θέμα της μεθοδολογίας και δείχνει με σαφήνεια ότι η μεθοδολογία υπολογισμού του χρέους και του ελλείμματος δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα. Σημειώνεται ότι ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ έχει προσπαθήσει επανειλημμένα να υποστηρίξει ότι η μεθοδολογία έχει αλλάξει, έτσι ώστε να δικαιολογήσει την διόγκωση του ελλείμματος του 2009 που οδήγησε την χώρα στο ΔΝΤ, στην Τρόϊκα, στην πρωτοφανή ύφεση και στην εξαθλίωση των έντιμων Ελλήνων πολιτών. Η δεύτερη ενότητα ασχολείται με τα κριτήρια του Ευρωπαϊκού Συστήματος Λογαριασμών, ESA95, με βάση τα οποία μια οικονομική μονάδα, όπως είναι μία ΔΕΚΟ, εντάσσεται στον τομέα της Γενικής Κυβέρνησης (ΓΚ). Η δεύτερη ενότητα δείχνει με σαφήνεια ότι τα κριτήρια ένταξης στην ΓΚ αποτελούν ένα πολύπλοκο σύστημα και ότι ποτέ δεν έγινε η απαραίτητη μελετητική διερεύνηση του αν ισχύουν ή όχι στην περίπτωση των Ελληνικών ΔΕΚΟ. Αντίθετα, αποφασίστηκε η ένταξη των ΔΕΚΟ στην ΓΚ ξαφνικά, εν μιά νυκτί, χωρίς την απαραίτητη υπευθυνότητα για τις επιπτώσεις μιάς τέτοιας ανυπόστατης απόφασης, και αφού βέβαια όλα τα Μέλη του Συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ είχαν περιθωριοποιηθεί. Η τρίτη ενότητα περιλαμβάνει τα συγκεκριμένα εδάφια των Ευρωπαϊκών Κανονισμών με βάση τα οποία οι ΔΕΚΟ δεν έπρεπε να ενταχθούν στον τομέα της ΓΚ. 1. Η μεθοδολογία δεν έχει αλλάξει Η μεθοδολογία της Eurostat (ESA95-European System of Accounts) για τον υπολογισμό του δημόσιου χρέους και ελλείμματος δεν έχει αλλάξει ούτε σε ένα κόμμα από το 2000 που εφαρμόζεται. Ακόμα και η καινούργια τέταρτη έκδοση του Εγχειριδίου ESA95 (15 Μαρτίου 2012) αποτελεί μόνο συμπληρωματική δημοσίευση με επί πλέον ερμηνευτικά τμήματα. Αρκεί κανείς να διαβάσει τον Πρόλογο της τέταρτης αυτής έκδοσης για να διαπιστώσει μόνος του τα λεγόμενά μου. Συνεπώς, ό,τι γινόταν με τις ΔΕΚΟ μέχρι το 2009, ήταν απόλυτα νόμιμο και σύμφωνο με τους ευρωπαϊκούς Κανονισμούς. Το ερώτημα είναι, γιατί άλλαξε αυτό που γινόταν πάντα στο παρελθόν και μάλιστα αυτό που η Eurostat είχε ήδη ελέγξει και συμφωνήσει. Μάλιστα, στις 19-20 Οκτωβρίου 2009, όταν ο νεοδιορισθείς Υπουργός Οικονομικών της νέας κυβέρνησης ανακοίνωσε στο Λουξεμβούργο στους 16 Υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης ότι το έλλειμμα του 2009 μπορούσε να φθάσει το 12% του ΑΕΠ, τότε ο Επίτροπος επί των Οικονομικών Υποθέσεων, κ. Αλμούνια, είπε: 1 “Θέλουμε να μάθουμε τι συνέβη και γιατί συνέβη,” και πρότεινε να συνέλθουν οι τρείς πλευρές , η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Eurostat, και η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία, σε σύντομο διάστημα για να συζητήσουν την υπόθεση. “Οι σοβαρές διαφοροποιήσεις θα απαιτήσουν μια ανοικτή και σε βάθος διερεύνηση” πρόσθεσε (EU Observer, 20 and 22 Oct. 2009, Revised Greek deficit figures cause outrage, από Andrew Willis). “We want to know what has happened and why it has happened,” he said, indicating that the commission, Eurostat and the Greek statistics office would be getting together shortly to discuss the issue. “Serious discrepancies will require an open and deep investigation,” he added (EU Observer, 20 and 22 Oct. 2009, Revised Greek deficit figures cause outrage, από Andrew Willis). Βέβαια, παρά όσα είπε τότε αυθόρμητα ο κ. Αλμούνια, στην πράξη τίποτα δεν έγινε. Μάλιστα το αντίθετο: η Eurostat φαίνεται ότι επείσθη από το νέο Υπουργείο Οικονομικών, ως συνήθως έπραττε, χωρίς να προβεί σε οιαδήποτε επιστημονική και ηθική διερεύνηση. Έκτοτε βέβαια η Ελλάδα «δεν είδε άσπρη μέρα». Το ότι η Eurostat είχε ελέγξει και συμφωνήσει τα πάντα επιβεβαιώνεται και από τις καταθέσεις των μαρτύρων στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής τον Μάρτιο 2012. Για παράδειγμα, η κατάθεση του κ. Η. Πεντάζου, Γενικού Γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής, περιλαμβάνει την δήλωση ότι όλα «ήταν υπό την μέγγενη της Eurostat που διΰλιζε τα πάντα…» Τί έγινε λοιπόν; Όπως έχουν υποστηρίξει σχεδόν όλοι οι μάρτυρες στην Εξεταστική του Μαρτίου 2012, η απόφαση για την ένταξη των ΔΕΚΟ στην Γενική Κυβέρνηση, όπως και το ύψος του ελλείμματος δεν είναι θέμα επιστημονικό, αλλά πολιτικό. Συνεπώς οι Ευρωπαϊκοί Κανονισμοί του ESA95 φαίνεται δεν παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο, γεγονός το οποίο επιβεβαιώνεται και από την ασάφεια των ορισμών των κονδυλίων του χρέους και του ελλείμματος, η οποία αφήνει πολλά περιθώρια χαοτικής ελευθερίας κινήσεων στις σχετικές αποφάσεις ένταξης των διαφόρων συναλλαγών. Άλλωστε, ο κ. Ράντερμάχερ, Γενικός Διευθυντής της Eurostat, έχει κατηγορηθεί στο παρελθόν ότι το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται στην πολιτική και όχι στην επιστήμη της Στατιστικής. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, δηλαδή του ότι οι Ευρωπαϊκοί Κανονισμοί δεν προηγούνται των πολιτικών προγραμμάτων των κυβερνήσεων, τον Οκτώβριο 2009, όταν εκλέχτηκε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, φαίνεται ότι ο νέο-ορκισθείς Υπουργός Οικονομικών αποφάσισε (ποιός ξέρει γιατί – εικασίες γίνονται πολλές) μεταξύ άλλων να μετακινήσει και τις ΔΕΚΟ στο δημόσιο χρέος, χωρίς πολλές διαδικασίες. Έτσι το θέμα των ΔΕΚΟ εμφανίστηκε δημοσίως ως πιθανότητα ένταξης στην ΓΚ για πρώτη φορά τον Απρίλιο 2010. Φαίνεται ότι το Υπουργείο Οικονομικών, στα πλαίσια της κατά τα άλλα φυσιολογικής συνεργασίας του με την Eurostat, ήλπιζε, ή μάλλον ήταν σίγουρο, ότι η απόφαση μεταφοράς των ΔΕΚΟ στην Γενική Κυβέρνηση θα υλοποιείτο χωρίς αντιδράσεις από την σχεδιαζόμενη «ανεξάρτητη» ΕΛΣΤΑΤ, της οποίας τα Μέλη θα επέλεγε ο ίδιος ο Υπουργός. Έτσι όταν εκφράστηκαν αμφιβολίες για τις σχετικές διαδικασίες, αυτές πατάχθηκαν με την άρνηση, κατ’ αρχήν, ακόμα και να εισακουστούν οι διαφορετικές απόψεις, και μάλιστα από όλα τα αρμόδια μέρη, δηλαδή τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ, το Υπουργείο Οικονομικών, την τότε κυβέρνηση γενικά, και συνεπακόλουθα και την Eurostat. Έτσι, οι Εθνικοί εμπειρογνώμονες που η Βουλή των Ελλήνων είχε εγκρίνει με σκοπό την έκφραση γνώμης και την συμβολή τους στο ουσιαστικό έργο της Στατιστικής μας Υπηρεσίας, όπως άλλωστε ο νόμος 3832/2010 όριζε, παραμερίστηκαν και τελικά απολύθηκαν. 2 Αν η Eurostat και ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ διαπίστωσαν ξαφνικά το 2010 ότι είχαν διαπραχθεί λάθη και παραλείψεις όσον αφορά την ταξινόμηση των ΔΕΚΟ στους μη- χρηματοδοτικούς Οργανισμούς όλα τα προηγούμενα χρόνια μέχρι και το 2009, τότε εγείρονται τα παρακάτω σημαντικώτατα ζητήματα: (1) Η τεράστια ευθύνη της Eurostat, η οποία είχε ελέγξει και συμφωνήσει με τα πεπραγμένα μέχρι τότε. (2) Η τεράστια ευθύνη της τότε Ελληνικής κυβέρνησης, και κυρίως του Υπουργείου Οικονομικών. Ο Ελληνικός λαός δεν είναι πειραματόζωο για να του «φορτώνουν στην πλάτη» ιδιωτικά χρέη και να τον εξανδραποδίζουν από την μια στιγμή στην άλλη με αθέμιτες μεταφορές χρεών. (3) Η τεράστια ευθύνη του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, ο οποίος παρέβηκε το καθήκον του απέναντι στον νόμο με την παράνομη αγνόηση και παραμερισμό του Συμβουλίου, καθώς και με την άρνησή του να διερευνήσει την νομιμότητα (μεθοδολογική τουλάχιστον) της αναταξινόμησης των ΔΕΚΟ και των μεγεθών του ελλείμματος που του παρέδωσε ο ΓΓ του Υπουργείου Οικονομικών που διατελούσε χρέη προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ μέχρι και τον Ιούλιο 2010. (4) Γιατί επιλέχτηκε και από ποιόν να γίνει η μεταφορά των 17 ΔΕΚΟ στο δημόσιο έλλειμμα το έτος 2009 που οι αγορές ευρίσκοντο σε έξαρση λόγω της διεθνούς κρίσης και με το παραμικρό θα έχαναν την εμπιστοσύνη τους στην χώρα μας, για την οποία μέχρι τον Σεπτέμβριο 2009 δεν είχε τεθεί θέμα δυνατότητας αποπληρωμής των χρεών της; (5) Γιατί «φιμώθηκαν» οι διαφορετικές απόψεις του Συμβουλίου; (6) Γιατί ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ και η Eurostat πραγματοποιούσαν συνεχείς μυστικές διαβουλεύσεις, πίσω από τις πλάτες του Συμβουλίου τους κρίσιμους μήνες Αύγουστο, Σεπτέμβριο, Οκτώβριο 2010; (7) Γιατί ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ και η Eurostat δεν φρόντισαν να εκπονηθούν οι απαραίτητες μελέτες που υποτίθεται ότι έπρεπε να γίνουν πριν την αναταξινόμηση, ή αν είχαν γίνει τέτοιες μελέτες, γιατί δεν τις δημοσιοποίησαν ούτε τότε, αλλά ούτε και τώρα; (8) Γιατί προχώρησαν στην αναταξινόμηση των ΔΕΚΟ χωρίς ταυτόχρονα να προβούν στην πάγια διεθνή στατιστική τακτική της αναθεώρησης του ΑΕΠ πριν οιαδήποτε αναταξινόμηση οικονομικών μονάδων; Σημειώνεται ότι οιαδήποτε αναταξινόμηση οικονομικών μονάδων από ένα τομέα σε άλλον προϋποθέτει την συγκρότηση σχετικών διεπιστημονικών ομάδων μελέτης για την διερεύνηση της ισχύος ή μη του συστήματος των κριτηρίων που έθετε τυπικά η Eurostat, αλλά και διερεύνηση των διαφόρων κονδυλίων αν αποτελούν ή όχι μέρος του χρέους. Η διερεύνηση αυτή απαιτεί την εξέταση ξεχωριστά κάθε μιάς οικονομικής μονάδας. Η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρος (τουλάχιστον 5-6 μήνες πλήρους απασχόλησης όλων των ομάδων εργασίας λόγω της πολυπλοκότητάς του συστήματος των κριτηρίων του ESA95 και της δυσκολίας συλλογής των κατάλληλων στοιχείων στην χώρα μας, καθώς και λόγω του ότι τέτοιες μελέτες δεν είχαν ξαναγίνει στην Ελλάδα. Ακόμα και αν υπήρχαν σοβαρές υπόνοιες ότι είχαν διαπραχθεί λάθη επί όλα τα προηγούμενα 10 χρόνια, δεν θα έπρεπε να γίνει αναταξινόμηση των ΔΕΚΟ για το έτος 2009, αλλά θα έπρεπε να ακολουθηθεί η μέχρι τότε διαδικασία μέχρι να εκπονηθούν οι σχετικές μελέτες. Για ένα λόγο παραπάνω, ότι η αναταξινόμηση γίνεται ταυτόχρονα με την αναθεώρηση του ΑΕΠ. Σε διαφορετική περίπτωση το έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι μεροληπτικό (στατιστικά λανθασμένο). Και για έναν ακόμα, το πιο σοβαρό, λόγο, ότι θα έπρεπε να έχει 3 υπάρξει σεβασμός προς τον Ελληνικό πληθυσμό, που δεν έφταιγε αν η Eurostat και οι οποιοιδήποτε Στατιστικοί επιστήμονες, ειδικοί εμπειρογνώμονες και πολιτικοί του εκπρόσωποι δεν εφάρμοσαν σωστά τις μεθοδολογίες. Και στην περίπτωση διάπραξης λάθους θα έπρεπε να τεθεί το ζήτημα στην Βουλή των Ελλήνων, αλλά και στην Ευρωβουλή για την λήψη μέτρων έτσι ώστε να αποφευχθεί η λαίλαπα που επακολούθησε. Όμως, όλοι γνωρίζουμε ότι λάθος στην μεθοδολογία δεν είχε γίνει και ότι οι ΔΕΚΟ απλώς δεν έπρεπε να αναταξινομηθούν, όπως γίνεται φανερό στην τρίτη ενότητα αυτού του άρθρου. 2. Τα κριτήρια ένταξης στην Γενική Κυβέρνηση (ΓΚ) Τα κριτήρια ένταξης ή μη στον τομέα της ΓΚ αποτελούν σύστημα με την έννοια ότι το ένα επηρεάζει το άλλο. Για τον λόγο αυτό δεν πρέπει να θεωρούνται αποσπασματικά, δηλαδή είναι λάθος να λέγεται, για παράδειγμα, υπάρχουν «τρία κριτήρια», ή «το κριτήριο του 50%». Στην παράγραφο αυτή θα προσπαθήσω να περιγράψω το σύστημα πρώτα με λόγια και στην συνέχεια διαγραμματικά. Η Γενική Κυβέρνηση αποτελεί έναν από τους τέσσερεις θεσμικούς τομείς της Εθνικής οικονομίας που περιγράφεται από τους Εθνικούς Λογαριασμούς στο ESA95. Οι άλλοι τρεις τομείς είναι τα νοικοκυριά, οι χρηματοδοτικές εταιρείες και οι μη-χρηματοδοτικές εταιρείες. Οι τομείς αυτοί είναι ουσιαστικά οι φορείς ή τα υποκείμενα που πραγματοποιούν τις διάφορες συναλλαγές στα πλαίσια της εθνικής οικονομίας, και απαρτίζονται από επί μέρους μικρώτερες μονάδες. Ο κάθε ένας από αυτούς τους τομείς παρουσιάζει στο τέλος της λογιστικής περιόδου έλλειμμα ή πλεόνασμα. Μόνο όμως ο τομέας της Γενικής Κυβέρνησης είναι εκείνος του οποίου το έλλειμμα ή πλεόνασμα προκαλεί τον δυσμενή ή όχι δανεισμό της χώρας και την αντίστοιχη χειροτέρευση ή βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού. Η Γενική Κυβέρνηση με λογαριασμό S.13 περιλαμβάνει τρεις υποτομείς: • την κεντρική κυβέρνηση με λογαριασμό S.1311, • το κράτος (ομόσπονδα κρατίδια) με λογαριασμό S.1312 (δεν υφίσταται στην Ελλάδα) • την τοπική αυτοδιοίκηση με λογαριασμό S.1313 και • την κοινωνική ασφάλιση με λογαριασμό S.1314. Ποιές όμως επί μέρους οικονομικές οντότητες, μονάδες ή φορείς περιλαμβάνονται ή ταξινομούνται στην Γενική Κυβέρνηση; Επειδή ο θεσμικός τομέας της Γενικής Κυβέρνησης είναι αυτός που καθορίζει την ευημερία μας, η ταξινόμηση των διαφόρων φορέων σ’ αυτόν είναι ζήτημα άκρας σημασίας. Αυτό που συνέβη το 2009 έθιξε αυτό ακριβώς το σημείο: 17 ΔΕΚΟ μετακινήθηκαν βιαστικά και ελαφρά τη καρδία από τον θεσμικό τομέα των μη- χρηματοδοτικών εταιρειών, όπου ευρίσκοντο ταξινομημένοι επί 10 χρόνια πριν και με την σύμφωνη γνώμη της Eurostat, στον υποτομέα της Κεντρικής Κυβέρνησης S.1311. Όπως γίνεται κατανοητό, η απόφαση ταξινόμησης οικονομικών μονάδων στην Γενική Κυβέρνηση είναι πολύ σημαντικό γεγονός και για τον λόγο αυτό η ηγεσία της ΕΛΣΤΑΤ έπρεπε να είναι πάρα πολύ προσεκτική, όπως άλλωστε αναφέρεται και σε πολλά κείμενα της Eurostat. Με άλλα λόγια, η ηγεσία της ΕΛΣΤΑΤ, πριν δεχτεί να μετακινήσει τις 17 ΔΕΚΟ στον υποτομέα S.1311, θα έπρεπε να προβεί στις εξής τέσσερεις ενέργειες: (1) Να ρωτήσει την Eurostat γιατί και από ποιόν προτάθηκε αυτή η αλλαγή στην ταξινόμηση μετά από 10 (δέκα) χρόνια εγκεκριμένης ταξινόμησης των ΔΕΚΟ στον 4 τομέα των μη-χρηματοπιστωτικών εταιρειών. Σημειώνεται ότι ο κ. Ράντερμάχερ, Γενικός Διευθυντής της Eurostat, ουσιαστικά δεν απάντησε στο ερώτημα αυτό, ούτε στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής τον Μάρτιο 2012. (2) Η ηγεσία της ΕΛΣΤΑΤ θα έπρεπε να επιμείνει ότι σύμφωνα με την ευρωπαϊκή μεθοδολογία, που ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ μέχρι σήμερα και που περιγράφεται στο Εγχειρίδιο του ESA95, οι ΔΕΚΟ θα έπρεπε να συνεχίσουν να παραμένουν εκτός του τομέα της Γενικής Κυβέρνησης, τουλάχιστον για το 2009 διότι έπρεπε να εκπονηθούν σχετικές μελέτες και επιπλέον θα έπρεπε ταυτόχρονα να γίνει και η αναθεώρηση του ΑΕΠ, διότι η αναταξινόμηση αυξάνει τον παρονομαστή του κλάσματος έλλειμμα/ΑΕΠ με συνέπεια την μείωση του ελλείμματος ως ποσοστού του ΑΕΠ. (3) Το θέμα των ΔΕΚΟ είναι από τα θέματα των λεγόμενων συμβάσεων μεταξύ Eurostat και Εθνικών Στατιστικών Υπηρεσιών. Για παράδειγμα, υπάρχουν έσοδα τα οποία πρέπει να ενταχθούν στο ΑΕΠ, όπως είναι η παραοικονομία, τα έσοδα από ναρκωτικά και διαφθορά, κ.ά. Όμως αυτό τις περισσότερες φορές δεν μπορεί να γίνει ακαριαία. Σε τέτοιες περιπτώσεις το θέμα είναι αντικείμενο συζήτησης και συμφωνίας. Αντί ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ να ζητάει με κρυφές επιστολές την βοήθεια του κ. Πόουλ Τόμσεν, εκπροσώπου του ΔΝΤ στην Τρόϊκα, για να αλλάξει τον Στατιστικό νόμο με σκοπό να αυξήσει την εξουσία του πάνω στα υπόλοιπα Μέλη του Συμβουλίου, ζητώντας του ακόμα και να παρέμβη στην Ελλάδα μέσω της ECOFIN (Ομάδα Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης), θα έπρεπε να φροντίσει όλα τα παραπάνω, αλλά και τόσα άλλα που όφειλε να εκτελέσει ορθά (βλ. πλήρη καταστροφή της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών). Όμως, αντί να προκαλέσει ουσιαστικές συζητήσεις για το τόσο σημαντικό για την ευημερία του Ελληνικού λαού ζήτημα του δημοσίου ελλείμματος, η ηγεσία της ΕΛΣΤΑΤ, αφού είχε εξουδετερώσει τα υπόλοιπα μέλη του Συμβουλίου και είχε έτσι απαλλαγεί από τις ενοχλητικές τους ερωτήσεις, διάλεξε ένα απομονωμένο κριτήριο, το λεγόμενο κριτήριο του 50%, στην συνέχεια το εφάρμοσε και αυτό λανθασμένα, και έτσι, εν μιά νυκτί, αποφάσισε την μετακίνηση των ΔΕΚΟ στον δημόσιο τομέα φέρνοντας την χώρα σε ουσιαστική χρεωκοπία. Ας δούμε το σύστημα των κριτηρίων ένταξης επί μέρους οικονομικών μονάδων στην Γενική Κυβέρνηση με αναφορά στην πρόσφατη 4η έκδοση του Εγχειριδίου ESA95 για το Κυβερνητικό Έλλειμμα και Χρέος (15 Μαρτίου 20121): Κατ’ αρχήν, στον Πρόλογο (Preface) αναφέρεται ρητά ότι το Εγχειρίδιο ESA95 αποτελεί εννοιολογικό πλαίσιο αναφοράς “conceptual reference framework”. Διευκρινίζεται πολύ συχνά στο Εγχειρίδιο ότι σε πολλά θέματα υπάρχει ευκαμψία (flexibility) ερμηνείας ανάλογα με τις ιδιαίτερες συνθήκες της κάθε χώρας, όπως για παράδειγμα στην Ελλάδα δεν έχουμε τον υποτομέα S.1312, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Άλλα παραδείγματα αφορούν τα νοσοκομεία, τα γηροκομεία και τα σχολεία. Έτσι, στην σελίδα 9 του Εγχειριδίου ESA95 αναφέρεται: «Οι Στατιστικές Υπηρεσίες συχνά απαντούν μονάδες για τις οποίες η τομεακή ταξινόμηση δεν είναι προφανής – για παράδειγμα μερικοί τύποι σχολείων και νοσοκομείων που χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση παρουσιάζουν συχνά προβλήματα». Στα Αγγλικά, “Statistical Offices frequently encounter units for which the 1 Η 4η έκδοση του Εγχειριδίου αυτού μπορεί να ληφθεί δωρεάν από το διαδίκτυο αναζητώντας στο google το εξής: ESA95 Eurostat Manual on government deficit and debt. 5 sector classification is not obvious – for example certain types of government-financed schools and hospitals often pose problems”. Στο Εγχειρίδιο ESA95 (έκδοση 2002, σελίδα 16) αναφέρεται το εξής: «Eurostat 1999 ‘Survey on the sector classification of public hospitals and homes for elderly in ESA95’ revealed important differences among Member States concerning the way the payments are made by the general government to public hospitals”. Στα Ελληνικά, «Το 1999 η έρευνα της Eurostat ‘για την τομεακή ταξινόμηση των δημοσίων νοσοκομείων και των γηροκομείων σύμφωνα με το ESA95’ αποκάλυψε σημαντικές διαφορές μεταξύ των Κρατών Μελών σχετικά με τον τρόπο που γίνονται οι πληρωμές από την γενική κυβέρνηση προς τα δημόσια νοσοκομεία». Σε πολλά σημεία του Εγχειριδίου ESA95 γίνονται παρόμοιες αναφορές για την δυσκολία απόφασης των Στατιστικών Υπηρεσιών σχετικά με την ταξινόμηση μονάδων στην γενική κυβέρνηση. Στις περιπτώσεις αυτές χρειάζεται κρίση για την ουσία του ζητήματος παρά για το τυπικό του μέρος. Όμως πρέπει να τονιστεί ότι αν μια χώρα αποφασίσει την Α ταξινόμηση, ενώ μια άλλη χώρα αποφασίσει την Β ταξινόμηση για μια φαινομενικά ίδια οικονομική μονάδα, αυτό δεν σημαίνει ότι μία από τις χώρες αυτές αγνοεί το Εγχειρίδιο, αντίθετα, αυτό δείχνει ότι έγινε σχετική μελέτη του ζητήματος, η οποία τελικά πήρε υπ’ όψιν τις εθνικές ιδιαιτερότητες. Αυτή η διερεύνηση για την ουσιαστική ερμηνεία και τελική πιθανή προσαρμογή στις Ελληνικές ιδιαιτερότητες όσον αφορά την απόφαση για την ταξινόμηση των οικονομικών μονάδων στην γενική κυβέρνηση δεν έγινε στην περίπτωση της ΕΛΣΤΑΤ, τουλάχιστον από το 2009 και μετά. Μια σύνοψη των κριτηρίων από την πολύ εκτεταμένη παράθεσή τους στο ESA95 και το σχετικό Εγχειρίδιο υπολογισμού του κυβερνητικού ελλείμματος και χρέους είναι η ακόλουθη: Για να ταξινομηθεί μια οντότητα (οικονομική μονάδα ή φορέας) που είναι μόνιμος κάτοικος στην γενική κυβέρνηση, είναι απαραίτητο να ερευνήσουμε ότι ισχύουν ταυτόχρονα τα εξής τρία γενικά κριτήρια: 1) το κριτήριο της θεσμικής μονάδας 2) το κριτήριο της δημόσιας θεσμικής μονάδας 3) το κριτήριο λειτουργίας εκτός ελεύθερης αγοράς, δηλαδή ότι η δημόσια θεσμική μονάδα παράγει αγαθά/υπηρεσίες των οποίων η τιμή δεν προσδιορίζεται από την προσφορά και ζήτηση. Το κριτήριο της θεσμικότητας της μονάδας δεν είναι απαραίτητο, δηλαδή ο τομέας της γενικής κυβέρνησης μπορεί να περιλαμβάνει και οικονομικές μονάδες που δεν είναι θεσμικές. Στην σελίδα 13 του Εγχειριδίου ESA95 γράφεται το εξής: «Ο θεσμικός τομέας της Γενικής Κυβέρνησης περιλαμβάνει οικονομικές μονάδες οι οποίες λειτουργούν στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς και οι οποίες δεν αναγνωρίζονται ως θεσμικές μονάδες. Αν οι θεσμικές αυτές μονάδες δεν τηρούν πλήρες λογιστικό σύστημα ή αν δεν είναι δυνατόν και ουσιαστικό γι’ αυτές να τηρήσουν ένα πλήρες λογιστικό σύστημα εφόσον κάτι τέτοιο απαιτείται, οι ατελείς λογαριασμοί που τηρούν οι μονάδες αυτές θα πρέπει να υπαχθούν στους λογαριασμούς των θεσμικών μονάδων που πιθανόν τις ελέγχουν. Αν μια οικονομική οντότητα δεν έχει αυτονομία λήψης αποφάσεων στην πραγματοποίηση της κύριας δραστηριότητάς της, τότε θα πρέπει να συνδυαστεί με την μονάδα που την ελέγχει». Τα παραπάνω τρία κριτήρια αποτελούν σύστημα με την έννοια ότι τα συστατικά στοιχεία του ενός κριτηρίου επηρεάζουν και επηρεάζονται από τα συστατικά στοιχεία των άλλων 6 κριτηρίων και πρέπει επίσης να ισχύουν ταυτόχρονα για να ταξινομηθεί μια οντότητα (φορέας, κοινωνικο-οικονομική μονάδα) στον θεσμικό τομέα της Γενικής Κυβέρνησης. Πώς ορίζεται η θεσμική μονάδα; Η έννοια της θεσμικής μονάδας περιλαμβάνει: (1) την αυτονομία στην λήψη αποφάσεων της κύριας δραστηριότητάς της, και (2) την τήρηση, ή δυνατότητα τήρησης, ενός πλήρους λογιστικού συστήματος. Βλέπουμε ότι εισάγονται έννοιες που χρειάζονται διευκρίνιση και η οποία δεν είναι για όλες απόλυτα σαφής μέσα στο Εγχειρίδιο. Οι έννοιες αυτές εδώ είναι η αυτονομία, η κύρια δραστηριότητα, δυνατότητα, πλήρες λογιστικό σύστημα. Πρώτον, η έννοια της αυτονομίας μιας οικονομικής μονάδας, πάντα σύμφωνα με το Εγχειρίδιο ESA95 που δεν έχει αλλάξει από το 2000, σημαίνει ότι η οικονομική μονάδα πρέπει να έχει: 1. Δικαίωμα ιδιοκτησίας περιουσιακών στοιχείων ή αγαθών/υπηρεσιών και δυνατότητα πώλησης αυτών σε συναλλαγές με άλλες θεσμικές μονάδες. 2. Δυνατότητα λήψης οικονομικών αποφάσεων και εμπλοκής σε οικονομική δραστηριότητα για την οποία υπάρχει νομική ευθύνη και λογοδοσία. 3. Δυνατότητα σύναψης δανείων για ίδιο λογαριασμό, ανάληψης άλλων υποχρεώσεων ή περαιτέρω δεσμεύσεων και σύναψης συμφωνιών και συμβολαίων. Δεύτερον, η τήρηση πλήρους λογιστικής κάλυψης σημαίνει ότι για να οριστεί μια οικονομική μονάδα ως θεσμική, πρέπει να τηρεί λογιστικές εγγραφές για όλες ανεξαιρέτως τις οικονομικές και χρηματοπιστωτικές συναλλαγές της, όπως επίσης πρέπει να τηρεί ισολογισμό ενεργητικού και παθητικού. Οικονομικές μονάδες που δεν αποτελούν ξεχωριστές νομικές οντότητες, αλλά (α) τηρούν πλήρες λογιστικό σύστημα, (β) δραστηριοποιούνται στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς, και (γ) η οικονομική και χρηματοπιστωτική συμπεριφορά τους είναι παρόμοια με αυτή των εταιρειών, θεωρούνται ότι έχουν αυτονομία λήψης αποφάσεων και ταξινομούνται ως οιονεί- εταιρείες στον θεσμικό τομέα των εταιρειών, έξω από τον θεσμικό τομέα της Γενικής Κυβέρνησης. Γενικά, η συνολική δραστηριότητα μιας θεσμικής μονάδας ταξινομείται σε έναν τομέα. Υπάρχουν όμως εξαιρέσεις που είναι οι εξής:  Όταν μία θεσμική μονάδα η οποία λειτουργεί εκτός ελεύθερης αγοράς έχει ένα τμήμα ή υπηρεσία που μπορεί να θεωρηθεί ως οιονεί-εταιρεία, δηλαδή ως μία οντότητα που λειτουργεί εντός ελεύθερης αγοράς και η οποία τηρεί πλήρες λογιστικό σύστημα και της οποίας η οικονομική και χρηματοπιστωτική συμπεριφορά είναι παρόμοια με αυτή των εταιρειών, τότε το τμήμα αυτό ταξινομείται στον θεσμικό τομέα των εταιρειών.  Μερικοί τύποι ταμείων συνταξιοδότησης μπορούν να έχουν τμήματα ή υπηρεσίες που να ταξινομούνται σε διαφορετικό θεσμικό τομέα. Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και με μερικούς φορείς ρύθμισης των αγορών. Το δεύτερο γενικό κριτήριο είναι της δημόσιας παραγωγής. Πώς ορίζεται η δημόσια παραγωγή; 7 Δημόσιος παραγωγός είναι η εταιρεία της οποίας η κύρια λειτουργία είναι η αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος και πλούτου. Δημόσιοι παραγωγοί υπάρχουν στον τομέα της γενικής κυβέρνησης, καθώς και στους δύο τομείς των εταιρειών (χρηματοπιστωτικών και μη- χρηματοπιστωτικών). Για να ανήκουν οι δημόσιοι παραγωγοί στην γενική κυβέρνηση, θα πρέπει να λειτουργούν εκτός πλαισίου της ελεύθερης αγοράς ή να μην είναι θεσμικές μονάδες, και επί πλέον να ελέγχονται από την γενική κυβέρνηση. Ο έλεγχος ορίζεται ως η ικανότητα καθορισμού της γενικής εταιρικής πολιτικής μιας θεσμικής μονάδας. Ο έλεγχος μπορεί να ασκείται από την κυβέρνηση με διάφορους τρόπους, άμεσα ή έμμεσα. Ένας άμεσος τρόπος είναι να κατέχει η κυβέρνηση περισσότερες από τις μισές μετοχές της εταιρείας, ή να έχει θεσπίσει διάφορους Κανονισμούς και Διατάγματα με τα οποία να είναι η κυβέρνηση εκείνη που καθορίζει την εταιρική πολιτική ή τον διορισμό των Διευθυντών της θεσμικής μονάδας. Παράδειγμα έμμεσου τρόπου ελέγχου μιας θεσμικής μονάδας από την κυβέρνηση είναι μέσω της ίδρυσης μιας εταιρείας συμμετοχών ή χαρτοφυλακίου (holding company). Σημειώνεται ότι η θέσπιση γενικών Κανονισμών που εφαρμόζονται για όλες τις οικονομικές μονάδες που λειτουργούν στην ίδια δραστηριότητα δεν συνεπάγεται έλεγχο μιας συγκεκριμένης θεσμικής μονάδας από την κυβέρνηση. Επειδή σε κάθε χώρα υπάρχουν διαφορετικοί θεσμικοί Κανόνες που εξειδικεύουν τον κυβερνητικό έλεγχο, η ισχύς του κριτηρίου του κυβερνητικού ελέγχου απαιτεί διερεύνηση προκειμένου να καταλήξουν οι Στατιστικές Υπηρεσίες των ευρωπαϊκών χωρών ότι μια θεσμική μονάδα είναι δημόσιος παραγωγός. Στην σελίδα 13 του Εγχειριδίου ESA95 (έκδοση 2012), αναφέρεται διευκρινιστικά το παράδειγμα των σχολείων στην προσπάθεια διαπίστωσης αν πράγματι ένα σχολείο ελέγχεται ή όχι από την κυβέρνηση, έτσι ώστε να ταξινομηθεί στην Γενική Κυβέρνηση ή στον τομέα των μη-χρηματοδοτικών εταιρειών. Στην περίπτωση αυτή, του σχολείου, η γενική οδηγία του Ευρωπαϊκού Εγχειριδίου ESA95 είναι η εξής: Η κυβέρνηση ελέγχει ένα σχολείο αν απαιτείται κυβερνητική έγκριση για την δημιουργία νέων τάξεων με την πραγματοποίηση σημαντικών επενδύσεων, ή αν η κυβέρνηση μπορεί να εμποδίσει το σχολείο να τερματίσει την σχέση του με την κυβέρνηση. Εντούτοις, η κυβέρνηση δεν ελέγχει το σχολείο αν απλά και μόνον το χρηματοδοτεί ή αν επιβλέπει την ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται από το σχολείο. Βλέπουμε ότι κατά την διερεύνηση της ισχύος ή όχι του κριτηρίου του κυβερνητικού ελέγχου προέκυψε και η έννοια της σημαντικότητας των επενδύσεων. Με άλλα λόγια, οι έννοιες του ελέγχου και της σημαντικότητας των επενδύσεων είναι αποφασιστικές για την ταξινόμηση των οικονομικών μονάδων σε συγκεκριμένους λογαριασμούς και σε συγκεκριμένους θεσμικούς τομείς. Οι Εθνικοί στατιστικοί εμπειρογνώμονες πρέπει να αποφασίσουν αν το σχολείο ελέγχεται από την κυβέρνηση ή όχι, κρίνοντας, επίσης, αν τυχόν κυβερνητικές επενδύσεις για την δημιουργία νέων σχολικών τάξεων είναι σημαντικές ή όχι. Η κρίση αυτή ανήκει αποκλειστικά στους Εθνικούς εμπειρογνώμονες, εκτός εάν οι Εθνικοί εμπειρογνώμονες αδυνατούν να κρίνουν και συνεπώς ζητήσουν την τεχνική βοήθεια της Eurostat. Η δε απόφαση των εθνικών, Στατιστικών και άλλων, εμπειρογνωμόνων δεν μπορεί 8 να είναι αυθαίρετη, αλλά απαιτείται διερεύνηση στα πλαίσια εκπόνησης σχετικών μελετών. Αυτό είναι κοινή λογική, αλλά και πρακτική στις χώρες της ΕΕ. Το τρίτο γενικό κριτήριο για την ταξινόμηση μιας θεσμικής μονάδας στον τομέα της Γενικής Κυβέρνησης είναι το αν ή όχι η θεσμική αυτή μονάδα λειτουργεί στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς. Σημειώνεται ότι στα Ελληνικά η ελεύθερη αγορά έχει μεταφραστεί με το «εμπορεύσιμο προϊόν», δηλαδή το κριτήριο είναι αν η θεσμική μονάδα παράγει εμπορεύσιμο προϊόν ή όχι. Πώς ορίζεται το κριτήριο της ελεύθερης αγοράς; Λέμε ότι μια οικονομική μονάδα λειτουργεί στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς όταν η τιμή του προϊόντος ή υπηρεσίας που παράγει καθορίζεται από την προσφορά και την ζήτηση. Το Εγχειρίδιο του ESA95 ορίζει ότι το κριτήριο αυτό σημαίνει ότι όταν η θεσμική μονάδα πωλεί τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες της σε οικονομικά σημαντικές τιμές, τότε είναι παραγωγός της ελεύθερης αγοράς. Και οικονομικά σημαντική τιμή είναι εκείνη η τιμή που έχει σημαντική επίδραση στις ποσότητες που οι παραγωγοί είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν, καθώς και στις ποσότητες που οι αγοραστές είναι διατεθειμένοι να αγοράσουν, δηλαδή οι τιμές είναι οικονομικά σημαντικές όταν καθορίζονται από την προσφορά και ζήτηση. Το Εγχειρίδιο του ESA95 προχωρεί παρακάτω και ορίζει ότι οι οικονομικά σημαντικές τιμές ορίζονται ως οι τιμές εκείνες που δημιουργούν πωλήσεις οι οποίες καλύπτουν περισσότερο από το 50% του κόστους παραγωγής της θεσμικής μονάδας. Αυτό είναι το λεγόμενο κριτήριο του 50%. Πώς όμως ορίζονται οι πωλήσεις και το κόστος παραγωγής; Οι «πωλήσεις», πάντα σύμφωνα με το ESA95, εξαιρούν τους φόρους επί των προϊόντων αλλά περιλαμβάνουν όλες τις πληρωμές που έγιναν από την γενική κυβέρνηση ή από τους θεσμούς της ΕΕ και παραχωρήθηκαν ως grants σε οποιοδήποτε είδος παραγωγού αυτού του τύπου δραστηριότητας, δηλαδή περιλαμβάνονται όλες οι πληρωμές που συνδέονται με τον όγκο ή την αξία του προϊόντος, αλλά εξαιρούνται οι πληρωμές για την κάλυψη του συνολικού ελλείμματος. Το «κόστος παραγωγής» ορίζεται ως το άθροισμα της ενδιάμεσης κατανάλωσης, της αποζημίωσης των απασχολούμενων, της κατανάλωσης του παγίου κεφαλαίου και άλλων φόρων επί της παραγωγής. Από το κόστος παραγωγής εξαιρούνται όλα τα κόστη για τον σχηματισμό ιδίου κεφαλαίου. Τονίζεται επίσης ότι δεν έχει δοθεί προσοχή στην διαφοροποίηση μεταξύ επιδότησης προϊόντος και επιδότησης στην παραγωγή. Η επιδότηση προϊόντος ταξινομείται κατά το ESA95 στα έσοδα. Αν όμως ένα κονδύλιο που είναι επιδότηση προϊόντος χαρακτηριστεί λανθασμένα ως επιδότηση στην παραγωγή, τότε από έσοδο μετατρέπεται σε κόστος. Επίσης, σε μελέτη που υπάρχει στην ΕΛΣΤΑΤ διευκρινίζεται ότι το θέμα των αποσβέσεων είναι πολύπλοκο και χρειάζεται ιδιαίτερη διερεύνηση, διότι άλλο είναι οι εμπορικές αποσβέσεις και άλλο είναι οι εθνικολογιστικές αποσβέσεις. Σημειώνεται ότι στο Εγχειρίδιο ESA95, καθώς και στις διάφορες Αποφάσεις της Eurostat και στις διμερείς συμβουλές προς τα κράτη-Μέλη, υπάρχει πληθώρα λεπτομερειών για την ορθή κατανόηση των όρων «πωλήσεις» και «κόστος παραγωγής», όπως και για την ορθή εφαρμογή του κριτηρίου 50%. Παρεμπιπτόντως, αναφέρω τι λέει το Εγχειρίδιο ESA95 στην σελίδα 16: «Κατά την αξιολόγηση αν μια μονάδα διαθέτει την παραγωγή της στην αγορά είναι απαραίτητο να ελεγχθεί αν τα έσοδα της μονάδας αυτής από εξω-κυβερνητικές πηγές 9 πρέπει να ταξινομηθούν ως πωλήσεις ή ως κάτι διαφορετικό». Στα Αγγλικά: «In assessing whether a unit has market output it is necessary to check whether a unit’s income from non- government sources should be classified as sales or as something else.” Και ερωτάται: Έγινε η σχετική διερεύνηση από την ηγεσία της ΕΛΣΤΑΤ για το έλλειμμα του 2009, 2010, 2011, κοκ; Αν είχε γίνει, έστω κάποια, διερεύνηση είναι λογικό να σκεφτούμε ως Μέλη της ΕΛΣΤΑΤ εγκεκριμένα από την Βουλή των Ελλήνων, τι φοβόταν ο κ. Γεωργίου και δεν μας έφερνε να δούμε και εμείς, όπως απαιτούσε ο Ν.3832/2010, την εργασία που είχε γίνει; Αλλά είναι ηλίου φαεινότερο ότι καμμία εργασία ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ, αλλά και δεν ήταν δυνατόν να γίνει στο χρονικό διάστημα μεταξύ Αυγούστου2 και Νοεμβρίου 2010 από ένα άτομο, τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ, μιας και μας είχε βάλει όλους στο «ψυγείο», όπως πολύ σωστά είπε και ο κ. Ν. Στρόμπλος, Διευθυντής Εθνικών Λογαριασμών επί δύο δεκαετίες στην ΕΛΣΤΑΤ, στην Εξεταστική της Βουλής τον Μάρτιο 2012. Είναι δε γεγονός ότι τον Οκτώβριο του 2010 ήλθε στην ΕΛΣΤΑΤ επιτελείο του κ. Ράντερμάχερ, αλλά λειτούργησε τελείως μυστικά με παρόντες μόνον τον κ. Γεωργίου και την Eurostat, χωρίς το Συμβούλιο και τα αρμόδια στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ. Και όταν στις 21 Οκτωβρίου 2010 ανακοινώθηκαν τα ελλείμματα των άλλων Ευρωπαϊκών χωρών, το έλλειμμα της χώρας μας δεν δημοσιεύτηκε. Πέρασε ένας σχεδόν μήνας με μυστικές διαβουλεύσεις μεταξύ κκ Γεωργίου και Ράντερμάχερ και στις 15 Νοεμβρίου ανακοινώθηκε το τερατώδες έλλειμμα 15,4%, χωρίς εξηγήσεις. Το κριτήριο του 50% πρέπει να εφαρμόζεται αφού πάρουμε υπ’ όψιν μας μια σειρά πολλών ετών: μόνον όταν το κριτήριο ισχύει για αρκετά χρόνια ή ισχύει επί του παρόντος και αναμένεται να ισχύει στο μέλλον, μπορεί να εφαρμοστεί. Στο παρακάτω Διάγραμμα παρουσιάζεται συνοπτικά το σύστημα κριτηρίων του ESA95. Μπορούμε να δούμε την πολυπλοκότητα για την διαπίστωση της ισχύος του συστήματος των τριών γενικών κριτηρίων που αναφέρονται παραπάνω (της θεσμικότητας, της δημόσιας παραγωγής και της εκτός μηχανισμού αγοράς λειτουργίας). Κατά την διερεύνηση της ισχύος των κριτηρίων προκύπτουν πολλές ερωτήσεις για τις οποίες ο ESA95 δεν έχει διαθέσιμες παγιωμένες για όλες τις περιπτώσεις «συνταγές». Μερικά τέτοια ερωτήματα περιλαμβάνονται σε παραλληλόγραμμα στο παρακάτω Σχήμα. Επίσης, πώς χειριζόμαστε την κατάσταση στους μπλε κύκλους; Τα ερωτήματα αυτά απαιτούν μελέτη και διαβούλευση αφενός μεταξύ των Εθνικών εμπειρογνωμόνων, και αφετέρου των Εθνικών εμπειρογνωμόνων με την Eurostat. Τονίζεται ότι η διαδικασία διερεύνησης της ισχύος των κριτηρίων πρέπει να γίνει για κάθε μία οικονομική μονάδα χωριστά πριν αποφασιστεί η ταξινόμησή της στον τομέα της ΓΚ. 2 Σημειώνεται ότι παρά τις εκκλήσεις και των έξι Μελών της ΕΛΣΤΑΤ να ενεργοποιηθούμε, ο κ. πρόεδρος μας έστειλε σε αναγκαστικές Αυγουστιάτικες διακοπές. 10 που ορίζονται ως οι τιμές που δημιουργούν έσοδα από πωλήσεις < του 50% του κόστους παραγωγής Κεντρική Κυβέρνηση S.1311 Κριτήριο του 50% Τοπική Αυτοδιοίκηση S.1313 Γενική Κυβέρνηση ΓΚ S.13 Η ΓΚ περιλαμβάνει οικονομικές μονάδες που είναι: Δημόσιοι παραγωγοί Κύρια λειτουργία: αναδιανομή εθνικού εισοδήματος και πλούτου Κοινωνική Ασφάλιση S.1314 Μπορεί να είναι μη-θεσμικές μονάδες Τί είναι πωλήσεις; Τί είναι κόστος παραγωγής; που πρέπει να ισχύει σε βάθος χρόνου Τί σημαίνει έλεγχος; πωλούν σε οικονομικά μη-σημαντικές τιμές Οι τιμές τους δεν επηρεάζουν την προσφορά και την ζήτηση και δεν επηρεάζονται από την προσφορά και την ζήτηση ή οι οποίες είναι Πρέπει να είναι θεσμικές μονάδες είτε είτε έξω από τους κανόνες της αγοράς εντός των κανόνων της αγοράς σημαίνει έξω από τους κανόνες της αγοράς Πώς ορίζεται η κύρια λειτουργία; Πρέπει να ελέγχονται από την ΓΚ τί είναι θεσμική μονάδα; Μπλε κύκλοι Μπορεί να έχει στην ιδιοκτησία της αγαθά/ υπηρεσίες και περιουσιακά στοιχεία τα οποία μπορεί να πουλάει και να εισέρχεται σε συναλλαγές με άλλες θεσμικές μονάδες Τηρεί λογιστικές εγγραφές για το σύνολο της δραστηριότητάς της 1 2 Μπορεί να λαμβάνει οικονομικές αποφάσεις και να εμπλέκεται σε οικονομικές δραστηριότητες για τις οποίες είναι άμεσα υπεύθυνη και υπόλογη έναντι του νόμου. Τηρεί, ή δύναται να τηρήσει αν απαιτηθεί, πλήρες λογιστικό σύστημα. Έχει αυτονομία στην λήψη αποφάσεων. Είναι ανεξάρτητη νομική οντότητα Θεσμική Μονάδα 21 1 2 3 3. Τα εδάφια που στηρίζουν ότι οι ΔΕΚΟ δεν εντάσσονται στην ΓΚ. Τηρεί ισολογισμούς Μπορεί να συνάπτει δάνεια για λογαριασμό της, να αναλαμβάνει άλλες υποχρεώσεις ή περαιτέρω δεσμεύσεις και να συνάπτει συμφωνίες και να κλείνει συμβόλαια. Τα εδάφια που στηρίζουν ότι οι ΔΕΚΟ δεν εντάσσονται στην Γενική Κυβέρνηση είναι μέρος των Ευρωπαϊκών Κανονισμών όπως περιγράφονται στο άρθρο «Οι Ευρωπαϊκοί Κανονισμοί για το Χρέος και το Έλλειμμα» στην ιστοσελίδα (www.zoe-georganta.co.uk). Η ενότητα αυτή περιλαμβάνει εννέα ομαδοποιημένες κατηγορίες εδαφίων των Ευρωπαϊκών Κανονισμών, με βάση τις οποίες οι 17 εταιρείες που αναφέρονται ως ΔΕΚΟ στο Παράρτημα 2 δεν έπρεπε να μετακινηθούν το 2010 από το ιδιωτικό στο δημόσιο χρέος, αρχής γενομένης από το έτος 2009. Λόγω της επικρατούσας αδιαφάνειας, δεν είναι γνωστό αν και για τα προηγούμενα του 2009 έτη (και για ποιά) έγινε αναταξινόμηση οικονομικών μονάδων από τον ιδιωτικό τομέα στον δημόσιο με συνέπεια αθέμιτης διόγκωσης του χρέους των προηγούμενων ετών, η οποία με την σειρά της επηρεάζει προς τα πάνω την διόγκωση των ετών που ακολουθούν. 11 1. Κεφαλαιακές Εγχύσεις (Capital Injections) H μεθοδολογική αντιμετώπιση των «κεφαλαιακών εγχύσεων» είναι η ίδια σε όλα τα Εγχειρίδια ESA95. Στην τέταρτη έκδοση (2012) του Εγχειριδίου, οι κεφαλαιακές εγχύσεις περιγράφονται στα Μέρη ΙΙΙ.1 μέχρι ΙΙΙ.4, σελίδες 107-133. Στην δεύτερη έκδοση (2002) περιγράφονται στο Μέρος ΙΙ.3 (σελίδες 61-73). Στην τρίτη έκδοση (2010) περιγράφονται στα Μέρη ΙΙΙ.1 μέχρι ΙΙΙ.4 (σελίδες 107-131). Με απλά λόγια, η κεφαλαιακή έγχυση σημαίνει μετοχοποίηση χρεών μιας επιχείρησης από το κράτος. Η λογική της αγοράς μετοχών μιας εταιρείας από το κράτος είναι ότι αυξάνεται η περιουσία του κράτους. Με την πράξη αυτή το κυβερνητικό χρέος όχι μόνον δεν αυξάνεται, αλλά ελαφρύνεται. Αυτό γίνεται από τις κυβερνήσεις των Ευρωπαϊκών χωρών και είναι απόλυτα σύμφωνο με τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς. Αυτό γινόταν μέχρι το 2009 και από την Ελληνική κυβέρνηση και είχε την έγκριση της Eurostat. Αν και ο όρος «κεφαλαιακές εγχύσεις» δεν αναφέρεται ως τέτοιος ούτε στο σύστημα των Εθνικών Λογαριασμών των Ηνωμένων Εθνών (SNA93) ούτε στο ESA95, εντούτοις χρησιμοποιείται και στις τέσσερεις εκδόσεις του Εγχειριδίου ESA95, καθώς και σε διάφορες Αποφάσεις και Οδηγίες της Eurostat για να περιγράψει διάφορους τύπους πληρωμών από την κυβέρνηση προς τις ΔΕΚΟ. Οι κεφαλαιακές εγχύσεις διακρίνονται σε δύο γενικές κατηγορίες πληρωμών από την κυβέρνηση προς τις ΔΕΚΟ: (1) κεφαλαιακές μεταβιβάσεις, οι οποίες ταξινομούνται στο έλλειμμα της ΓΚ, και (2) χρηματοδοτικές συναλλαγές σε μετοχές και άλλα χρεόγραφα, οι οποίες δεν ταξινομούνται στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης. Στην περίπτωση (2) είχαν υπαχθεί οι ΔΕΚΟ για ολόκληρο το χρονικό διάστημα μέχρι το έτος 2009 που το Υπουργείο Οικονομικών με τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ και τον Γενικό Διευθυντή της Eurostat αποφάσισαν να τις μετακινήσουν από την περίπτωση (2) στην περίπτωση (1). ΠΟΤΈ δεν εξηγήθηκε από το Υπουργείο Οικονομικών, τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ και την Eurostat ΓΙΑΤΙ έγινε αυτό. Ας δούμε πιο αναλυτικά την περίπτωση (2) που οι πληρωμές της κυβέρνησης στις ΔΕΚΟ δεν βαρύνουν το κυβερνητικό έλλειμμα: α. Η συναλλαγή σε μετοχές και χρεόγραφα αποτελεί ενέργεια «τοποθέτησης κεφαλαίων στην διάθεση μιας επιχείρησης, στην περίπτωσή μας μιας ΔΕΚΟ (βλ. ESA95, §4.53, σελίδα 73 στην Αγγλική έκδοση, σελίδα 92 στην Ελληνική έκδοση), αυξάνοντας το κεφάλαιο του συναλλασσόμενου που αποκτάει αυτές τις μετοχές και χρεόγραφα, στην περίπτωσή μας, της κυβέρνησης. Η ενέργεια αυτή καταγράφεται ως χρηματοδοτική συναλλαγή σε μετοχές και χρεόγραφα περίπτωση (2) παραπάνω. Με άλλα λόγια, η συναλλαγή αυτή τροποποιεί (αυξάνοντας) τα περιουσιακά δικαιώματα του κατόχου των μετοχών (κυβέρνησης) επί της επιχείρησης (ΔΕΚΟ) και δίνει το δικαίωμα στον κάτοχο των μετοχών να αποκτά εισόδημα, το οποίο όμως
    Reply

    • δεν είναι ενός συγκεκριμένου ή προκαθορισμένου ποσού (ESA95, §4.53 και 5.86).
      β. Στην κατηγορία (2) υπάγονται και άλλες δύο κατηγορίες πληρωμών από την κυβέρνηση προς τις ΔΕΚΟ: Δάνεια και αγορά από την κυβέρνηση ομολόγων των ΔΕΚΟ. Και οι δύο
      12
      αυτές περιπτώσεις δεν ταξινομούν τις ΔΕΚΟ στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης. (βλ. και 6, 7, 8 παρακάτω)
      γ. Μία ακόμα περίπτωση μη ταξινόμησης στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης είναι η περίπτωση της επενδυτικής δωρεάς (grant) σε μια οιονεί ΔΕΚΟ που καταγράφεται ως χρηματοδοτική συναλλαγή σε μετοχές και άλλα χρεόγραφα (ESA95, §4.61) λόγω του γεγονότος ότι η καθαρή αξία μιας οιονεί επιχείρησης είναι, κατά συνθήκη, ίση με το μηδέν (Εγχειρίδιο 2002, σελίδα 63 και ESA95 §7.03). Οιονεί επιχείρηση (ιδιωτική ή δημόσια) ορίζεται η επιχείρηση που αν και δεν έχει ανεξάρτητη νομική υπόσταση, εντούτοις η χρηματοοικονομική συμπεριφορά της είναι παρόμοια με ανεξάρτητη επιχείρηση (ESA95, §2.12, στ).
      2. Ιδιωτικές και Δημόσιες μετοχικές εταιρείες
      Σύμφωνα με το ESA95 (βλ. πίνακα 2.3 σελίδα 41 Ελληνική έκδοση και §2.23.α): «Ιδιωτικές και δημόσιες μετοχικές εταιρείες ταξινομούνται στον τομέα S.11 των μη χρηματοδοτικών εταιρειών». Οι περισσότερες ΔΕΚΟ είναι Ανώνυμες Εταιρείες και συνεπώς δεν πρέπει να περιλαμβάνονται στην Γενική Κυβέρνηση. Εξάλλου, και στην σελίδα 9 του Εγχειριδίου ESA95 αναφέρεται ότι ο ορισμός της γενικής κυβέρνησης εξαιρεί τις δημόσιες επιχειρήσεις, «the definition (of general government) excludes government-owned trading businesses (often referred to as public corporations)». Το Μέρος ΙΙΙ του Εγχειριδίου (σελίδες 107-150) περιλαμβάνει τον χειρισμό των ΔΕΚΟ, οι οποίες κατά κανόνα ταξινομούνται στις μη- χρηματοδοτικές εταιρείες, όπως γινόταν μέχρι το 2009 και στην Ελλάδα.
      3. Το κριτήριο του 50%
      Το κύριο επιχείρημα του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ για την ταξινόμηση των ΔΕΚΟ στην Γενική Κυβέρνηση είναι ότι στις ΔΕΚΟ δεν ικανοποιείτο το κριτήριο του 50%, δηλαδή ότι οι πωλήσεις τους δεν κάλυπταν τουλάχιστον το 50% του κόστους παραγωγής τους με συνέπεια να μην θεωρούνται ότι λειτουργούν στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς. Το επιχείρημα αυτό είναι παραπλανητικό για τους εξής λόγους:
      (α) Υπάρχει πλήρης αδιαφάνεια για τον τρόπο που έχει υπολογιστεί το «κόστος παραγωγής» και οι «πωλήσεις». Όπως έχει αναφερθεί ήδη ο ορισμός των «πωλήσεων» και του «κόστους παραγωγής» στα πλαίσια του ESA95 και ιδιαίτερα του EDP δεν είναι ο ίδιος με τον ορισμό των εννοιών αυτών σε μια συνηθισμένη ιδιωτική εταιρεία. Με άλλα λόγια, το τί περιλαμβάνεται και το πώς αποτιμάται η αξία των πωλήσεων και το κόστος παραγωγής είναι αντικείμενο μελέτης και όχι «ένα τσιτάτο». Επίσης, πώς έχει η ηγεσία της ΕΛΣΤΑΤ χειριστεί τις επιδοτήσεις εισιτηρίων; Ο χειρισμός των επιδοτήσεων είναι πολύ σημαντικό ζήτημα διότι λανθασμένη διάκριση μεταξύ επιδότησης προϊόντος και παραγωγής μπορεί να έχει συνέπεια την λανθασμένη μετατροπή ενός εσόδου που τοποθετείται στις πωλήσεις, σε κόστος. Οι επιδοτήσεις εισιτηρίων θεωρούνται από τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς ως «πωλήσεις» και όχι ως κόστος. Επιπλέον, γιατί το Συμβούλιο δεν είχε ενημέρωση σχετικά με τέτοιες κρίσιμες αποφάσεις οι οποίες επρόκειτο να επηρεάσουν το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων; Η απάντηση είναι προφανής.
      13
      (β) Οι περισσότερες από τις ΔΕΚΟ που εντάχθηκαν στην Γενική Κυβέρνηση λειτουργούν στα πλαίσια του μηχανισμού της ελεύθερης αγοράς: για παράδειγμα, είναι πασιφανές σε όλους όσους έχουν μια ελάχιστη γνώση των εννοιών της προσφοράς και ζήτησης ότι οι τιμές του ΟΣΕ επηρεάζουν την ζήτηση και την προσφορά των υπηρεσιών του, αν τις συγκρίνουμε με τις τιμές άλλων μεταφορικών μέσων. Πώς ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ συμπέρανε ότι ο ΟΣΕ για παράδειγμα λειτουργεί εκτός αγοράς; Από το 50%; Ακόμα και να υποθέσουμε, πράγμα που δεν ισχύει βέβαια, ότι ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ υπολόγισε επιστημονικά, και όχι πολιτικά, αυτό το 50% που συνεχώς επαναλαμβάνει – χωρίς όμως να δίνει τα σχετικά νούμερα – πήρε υπ’ όψιν του τα όσα αναφέρονται στο Εγχειρίδιο ESA95 ότι δηλαδή, μεταξύ άλλων, πρέπει οι Εθνικοί εμπειρογνώμονες:
      • να εξετάζουν προσεκτικά την «πραγματικότητα» σε αντιπαράθεση με τον «τύπο»
      • να διερευνούν προσεκτικά κάθε μία ξεχωριστή συναλλαγή πριν την ταξινομήσουν στην Γενική Κυβέρνηση
      • να μελετούν και να είναι βέβαιοι ότι το 50% ισχύει για πολλά χρόνια προς τα πίσω και θα ισχύει στο μέλλον
      • να διερευνούν αν συγκεκριμένες ΔΕΚΟ προγραμματίζονται να ιδιωτικοποιηθούν ή να είναι κερδοφόρες στο άμεσο μέλλον γεγονός που αποκλείει αυτόματα την ένταξή τους στην Γενική Κυβέρνηση. Και στο σημείο αυτό τονίζεται ότι πολλές από τις ΔΕΚΟ, όπως ο ΟΣΕ και άλλες επιχειρήσεις, που ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ υπήγαγε στην Γενική Κυβέρνηση, βρίσκονται στα πρόθυρα ιδιωτικοποίησης. Οι ευθύνες του είναι τεράστιες.
      Όμως για ποιούς Εθνικούς εμπειρογνώμονες μιλάμε; Τα Μέλη του Συμβουλίου είχαν απομακρυνθεί, ο αρμόδιος Διευθυντής της ΕΛΣΤΑΤ είχε «μπεί στο ψυγείο», άλλα άξια και ειδικευμένα στελέχη είχαν επίσης απομακρυνθεί από την θέση τους, ενώ ταυτόχρονα ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ εξέδιδε εντολές στο προσωπικό για απαγόρευση επικοινωνίας με οιοδήποτε από τα έξι Μέλη του Συμβουλίου. Επίσης, ο πρόεδρος, αντί για Εθνικούς εμπειρογνώμονες, διόριζε διάφορους ξένους συνταξιούχους για να «κάνουν την δουλειά», διάφορους νομικούς συμβούλους, και βέβαια και τον κο. Μάρτιν Κέλλαγουέη, ειδικό στο ESA95, ο οποίος σε σχετική συζήτηση που είχα μαζί του τον Σεπτέμβριο 2010 όσον αφορά την ένταξη των ΔΕΚΟ στην ΓΚ είπε χαρακτηριστικά: «νομίζεις ότι μπορώ να συνεννοηθώ με τον Γεωργίου; έτσι είναι οι περισσότεροι από το ΔΝΤ».
      4. Σημειώνω ότι έχει πέσει στην αντίληψή μου ότι ο ΕΛΓΑ που μπήκε από το 2009 στην Γενική Κυβέρνηση, σήμερα είναι κερδοφόρος και βάσει αυτού και μόνον του γεγονότος δεν θα έπρεπε να ταξινομηθεί στην Γενική Κυβέρνηση το 2009. Όμως, ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να είναι ταξινομημένος στην ΓΚ. Αυτό είναι ακόμα μία απόδειξη της εγκληματικής προχειρότητας και ίσως της βούλησης ώστε να επιβαρυνθεί το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης, ιδίως του έτους 2009.
      5. Ακόμα και αν ήταν επιστημονικά σωστό κάποιες ΔΕΚΟ να αναταξινομηθούν στην Γενική Κυβέρνηση, εκτός από όσα αναφέρονται παραπάνω στις ενότητες 1 και 2 αυτού του άρθρου, θα έπρεπε να εκπονηθούν μελέτες ώστε να ληφθούν υπ’ όψιν και τα εξής:
      14
      (α) Η ταξινόμηση μιας ΔΕΚΟ μπορεί να γίνει είτε για ολόκληρη την εταιρεία σε έναν τομέα ή ενός (περισσότερων) μέρους (μερών) της σε άλλο τομέα (τομείς). Αυτό δεν ελέγχθηκε.
      (β) Η ταξινόμηση γίνεται στην βάση της νομικής μορφής της εταιρείας και του είδους των συναλλαγών μεταξύ της κυβέρνησης και της ΔΕΚΟ. Το Εγχειρίδιο αναφέρει στην σελίδα 107 ότι η ταξινόμηση αυτών των συναλλαγών είναι πολύπλοκη λόγω των διαφορετικών ρόλων που παίζει η κυβέρνηση στην οικονομία. Επίσης, στην ίδια σελίδα αναφέρεται ρητά ότι στις δύσκολες περιπτώσεις η ταξινόμηση πρέπει να γίνει αφού διερευνήσουμε την ουσία της συναλλαγής αν υπάρχουν διαφορές σε σχέση με την νομική της μορφή. Σε πολλές περιπτώσεις ισχύουν πολλοί ρόλοι της κυβέρνησης και πρέπει να διερευνηθεί ποιός ρόλος είναι ο πιο σημαντικός προκειμένου να αποφασίσουμε για την ταξινόμηση. Αναφέρεται (σελίδα 107) ρητά το εξής: «Οι Εθνικοί λογιστές εξετάζουν προσεκτικά το νομικό καθεστώς των μονάδων και των συναλλαγών πριν προβούν σε ταξινόμησή τους. Εντούτοις, είναι σημαντικό μερικές φορές να εξεταστεί προσεκτικά η νομική μορφή μιας θεσμικής μονάδας ή μιας οικονομικής ροής, και να αναφερθεί η οικονομική πραγματικότητα. Αυτό ισχύει και για την ταξινόμηση των μονάδων, αλλά και για την ταξινόμηση των ροών (που προκύπτουν από τις συναλλαγές).»
      6. Αναφέρεται στο Εγχειρίδιο (σελίδα 110) ότι στην πράξη πρέπει να εξετάζεται κάθε περίπτωση χωριστά και δίνονται διάφορα ερωτήματα προς διερεύνηση. Ένα από αυτά είναι αν η κυβέρνηση ενεργεί μόνη της στις συναλλαγές της με τις ΔΕΚΟ ή όχι. Ένα άλλο ερώτημα είναι το εξής: αν μια ΔΕΚΟ έχει συσσωρεύσει καθαρή ζημία ή έχει πραγματοποιήσει υπερβολική ζημία, τότε αν η «κεφαλαιακή ένεση (έγχυση)» υπερβαίνει το ποσό της καθαρής ζημίας και η κυβέρνηση μπορεί να στηρίξει ότι:
      (α) η «κεφαλαιακή έγχυση» θα αποδώσει επαρκώς (για παράδειγμα, αν η «κεφαλαιακή ένεση» θα χρησιμοποιηθεί για επενδύσεις σε επικερδείς δραστηριότητες της συγκεκριμένης ΔΕΚΟ, ή προγραμματίζεται ιδιωτικοποίηση) ή
      (β) θα γίνει αναδιάρθρωση της συγκεκριμένης ΔΕΚΟ με σκοπό να μην ξανασυμβούν ζημίες, τότε μπορεί μέρος της «κεφαλαιακής έγχυσης» να θεωρηθεί ως χρηματοδοτική συναλλαγή και να μην επηρεάσει το κυβερνητικό έλλειμμα.
      7. Αν η «κεφαλαιακή έγχυση» γίνεται με σκοπό δημόσια πολιτική, τότε αν αναμένεται μελλοντική απόδοση, η κεφαλαιακή έγχυση μπορεί να θεωρηθεί ως χρηματοδοτική συναλλαγή και να μην επηρεάσει το κυβερνητικό έλλειμμα.
      8. Αν η «κεφαλαιακή έγχυση» δοθεί ως δάνειο ή αν αγοραστούν ομόλογα της ΔΕΚΟ, αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως χρηματοδοτική συναλλαγή, εφόσον η κυβέρνηση στηρίξει ότι αναμένεται μελλοντική απόδοση, και έτσι να μην επηρεάσει το κυβερνητικό έλλειμμα.
      9. Τα Εγχειρίδια ESA95, οι διάφορες Αποφάσεις, Κανονισμοί και Συμβουλευτικές Γνωματεύσεις της Eurostat περιλαμβάνουν πληθώρα λεπτομερειών, χρηματοοικονομικών ή όχι, με βάση τις οποίες υποτίθεται ότι θα αποφασιστεί η ταξινόμηση συναλλαγών και θεσμικών μονάδων στον τομέα της Γενικής Κυβέρνησης ή σε άλλον τομέα. Για παράδειγμα,
      15
      (α) Στην ενότητα VI.3.3.2 με τίτλο «The unit is an existing public corporation» §22, γράφεται, «Σ’ αυτές τις περισσότερο πολύπλοκες περιπτώσεις, η καταγραφή μερικών ξεχωριστών συναλλαγών μπορεί να έχει τεχνητή επίδραση στο κυβερνητικό έλλειμμα».
      (β) Στην ενότητα VI.3.3.3 με τίτλο «The unit is an existing private operator» §25, γράφεται, «Δεν είναι δυνατόν να δοθούν εξειδικευμένοι κανόνες για να καλύψουν όλες τις περιπτώσεις. Η διάρθρωση της μονάδας και οι λειτουργίες της πρέπει να μελετηθούν για να καθοριστεί αν η ταξινόμηση στην Γενική Κυβέρνηση είναι η πιο αξιόπιστη».
      (γ) Σε άλλες ενότητες περιλαμβάνονται περιπτώσεις leasing, δημιουργία εταιρειών συμμετοχών ή χαρτοφυλακίου, δημιουργία κοινοπραξιών, περιπτώσεις «εκχωρήσεων» από την κυβέρνηση σε ΔΕΚΟ για διεκπεραίωση έργων υποδομής ή μακροχρόνιων Συμβολαίων για διεκπεραίωση διαφόρων έργων εξυπηρέτησης κοινωνικών αναγκών, για παράδειγμα αναγκών υγείας, κοκ. Ένα σημαντικό σημείο που απαιτεί ιδιαίτερη μελέτη στις περιπτώσεις αυτές είναι ο κίνδυνος που ενέχεται και η ερμηνεία της αξιολόγησής του από τους Στατιστικούς εμπειρογνώμονες. Διακρίνονται μάλιστα διάφορες κατηγορίες κινδύνου. Όλες αυτές οι περιπτώσεις απαιτούν προσεκτική μελέτη από Ειδικούς επιστήμονες πριν ληφθεί απόφαση για ταξινόμηση στον τομέα της Γενικής Κυβέρνησης.
      16

      Click to access Why-DEKO-should-be-outside-the-GG.pdf

      Reply

  21. Η Αθέμιτη Διόγκωση του Ελλείμματος 2009 με 18,214 δισ. ευρώ λόγω ΔΕΚΟ
    Ζωή Γεωργαντά

    Το έλλειμμα του κρίσιμου έτους 2009 διογκώθηκε με 18,214 δισεκατ. ευρώ λόγω της μετακίνησης 17 εταιρειών από τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα. Η ηγεσία της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat αποφάσισαν με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς την πρέπουσα, νομικά, επιστημονικά και ηθικά, διερευνητική και μελετητική διαδικασία τα εξής: (α) ότι οι Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμοί (ΔΕΚΟ) πρέπει να μεταφερθούν από τον τομέα των μη- χρηματοδοτικών Οργανισμών στον τομέα της Γενικής Κυβέρνησης, και (β) ότι και οι 17 εταιρείες που θα δούμε παρακάτω ήταν ΔΕΚΟ. Η περίπτωση (α) είναι αντίθετη με τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς και αυτό θεμελιώνεται στο άρθρο «Γιατί δεν έπρεπε οι ΔΕΚΟ να ενταχθούν στην Γενική Κυβέρνηση». Η περίπτωση (β) πρέπει να διερευνηθεί διότι υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για τον χαρακτηρισμό μερικών από τις 17 παρακάτω εταιρείες ως ΔΕΚΟ. Προς το παρόν και στα πλαίσια του άρθρου αυτού, θα ονομάζουμε ΔΕΚΟ και τις 17 αυτές εταιρείες.
    Στο παρόν άρθρο θα εξετάσουμε κυρίως το ύψος της ζημίας του Ελληνικού δημοσίου με το ποσό των 18, 214 δισεκ. ευρώ. Κατ’ αρχήν, για να δούμε το πόσο μεγάλο είναι το ποσό αυτό αρκεί να το συγκρίνουμε με τις αποδοχές και τις συντάξεις του δημόσιου τομέα (δηλαδή όλων των Υπουργείων, νοσοκομείων, ιδρυμάτων πρόνοιας, ΝΠΔΔ) του έτους 2009: το σύνολο των αποδοχών ήταν 16,298 δισεκ. ευρώ και οι συντάξεις ήταν 6,607 δισεκ. ευρώ (Πηγή: Δελτίο εκτέλεσης κρατικού προϋπολογισμού 2009, Υπουργείο Οικονομικών). Δεύτερον, θα εξετάσουμε δύο ζητήματα: (1) το αν είναι αλήθεια ότι οι εταιρείες που μεταφέρθηκαν στην Γενική Κυβέρνηση για το 2009 ήταν 17 τον αριθμό, και (2) αν είναι αλήθεια το ότι η ζημία του Ελληνικού δημοσίου ήταν 18,214 δισεκ. ευρώ.
    Ποιές είναι αυτές οι 17 ΔΕΚΟ που εντάχθηκαν στον δημόσιο τομέα? Επειδή μόνο κατά την Εξεταστική της Βουλής, τον Μάρτιο 2012, ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο ακριβές πλήθος των ΔΕΚΟ που μεταφέρθηκαν το 2010 από τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα, και επειδή δεν έχουν όλοι διαβάσει τα Πρακτικά της Εξεταστικής της Βουλής του Μαρτίου 2012, παραθέτω παρακάτω δύο πίνακες:
    (1) Ο πρώτος πίνακας παρουσιάζεται στην επόμενη σελίδα και έχει δύο μέρη,
    (α) «ΑΝΕΞΟΦΛΗΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΔΑΝΕΙΩΝ (ΕΥΡΩ)» και (β) «ΕΛΛΕΙΜΜΑ (ΣΕ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ». Σημειώνεται ότι η σελίδα αυτή είναι σάρωση της πρωτότυπης σελίδας, η οποία διανεμήθηκε στο Συμβούλιο της ΕΛΣΤΑΤ στις 3 Σεπτεμβρίου 2010, την ημέρα της συνεδρίασής του, ίσως για να μην υπάρχει ο χρόνος
    1
    για την διερεύνησή του από τα Μέλη του Συμβουλίου. Περιλαμβάνονται και ιδιόχειρες σημειώσεις μου που κρατήθηκαν κατά την συνεδρίαση του Συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ την ημέρα εκείνη, δηλαδή στις 3 Σεπτεμβρίου 2010.
    Σύμφωνα με το πρώτο μέρος του πίνακα, 13 επιχειρήσεις μεταφέρθηκαν τον Σεπτέμβριο 2010 από τον ιδιωτικό τομέα στον δημόσιο και βάρυναν το δημόσιο χρέος του έτους 2009 με 16,808 δισεκατ. ευρώ.
    2
    (2) Ο δεύτερος πίνακας που παρουσιάζεται αμέσως παρακάτω προέρχεται από αρχείο powerpoint που έχει αποθηκευτεί σε αρχείο pdf, έχει υπογραφτεί από τον κ. Φ. Σαχινίδη με την ιδιότητα του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, στις 14 Μαρτίου 2012 και έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο. Μάλλον πρόκειται για ομιλία του συγγραφέα εκείνη την ημέρα. Ο πίνακας αυτός αναφέρει ως πηγή των στοιχείων του την ΕΛΣΤΑΤ.
    Σύμφωνα με τον παραπάνω πίνακα οι ΔΕΚΟ που εντάχθηκαν στο δημόσιο τομέα ή τομέα της Γενικής Κυβέρνησης ήταν 17 (ΓΑΙΟΣΕ και ΕΡΓΟΣΕ περιλαμβάνονται στο ΟΣΕ). Το χρέος των 17 αυτών ΔΕΚΟ το 2009 ήταν 17,753 δισεκατ. ευρώ. Η διαφορά μεταξύ των δύο πινάκων έγκειται στα 905 εκατ. ευρώ του ΟΠΕΚΕΠΕ, τα 49 εκατ. ευρώ της ΚτΠ και την διαφορά 9 εκατ. ευρώ των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ). Η υποσημείωση στον πίνακα του κ. Σαχινίδη δεν φαίνεται να είναι σωστή για τους λόγους που θα παρουσιαστούν παρακάτω.
    Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ τον Νοέμβριο 2010 (η οποία αργότερα αποσύρθηκε από την ιστοσελίδα της ΕΛΣΤΑΤ), τα χρέη των ΔΕΚΟ που εντάχθηκαν στην Γενική Κυβέρνηση (ΓΚ) ήταν 18,214 δισεκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τα Πρακτικά της κατάθεσης του κ. Α. Γεωργίου (προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ) στην Εξεταστική της Βουλής, οι ΔΕΚΟ που αναταξινομήθηκαν στην ΓΚ για το έτος 2009 ήταν 17 και αύξησαν το χρέος κατά 7,75% του ΑΕΠ [Βλ.Πρακτικά Βουλής: σελίδα 19/99 με στενογράφο Σεριφίου, 6-3-2012, AF0306AS, εκτύπωση 3:14 μμ και σελίδα 24/4 με στενογράφους Τσιλάλη και Γαλαζούλα-Δημητρούλα, 6-3-2012, ΑG0306RG.doc, εκτύπωση 3:24μμ].
    Για να υπολογίσουμε, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ, το πραγματικό χρέος των 17 επιχειρήσεων, πρέπει να γνωρίζουμε το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν). Σημειώνεται
    3
    ότι ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ συνηθίζει να μιλάει με ποσοστά που είναι μικροί αριθμοί για να δώσει την εντύπωση ότι η επιβάρυνση του δημόσιου χρέους και ελλείμματος είναι ασήμαντη. Όμως, το 7,75% του ΑΕΠ αντιστοιχεί σε 18,214 δισεκατ. ευρώ! Να γιατί: το ΑΕΠ του 2009 μέχρι τις 12-10-2011, ημερομηνία κατά την οποία ανακοινώθηκε η αναθεώρησή του, ήταν 235,017 δισεκατ. ευρώ (βλ. επίσημη ανακοίνωση της Eurostat “Notification Tables” 13-4- 2011). Συνεπώς, κατά τον κ. Γεωργίου οι 17 ΔΕΚΟ που ενέταξε στην Γενική Κυβέρνηση για το έτος 2009 επιβάρυναν το δημόσιο χρέος με 235,017×0,0775=18,214 δισεκατ.ευρώ, δηλαδή το ποσό που είχε ο ίδιος δημοσιεύσει στην ιστοσελίδα της ΕΛΣΤΑΤ τον Νοέμβριο 2010. Επίσης, στα Πρακτικά της συνεδρίασης της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων, την 20η Σεπτεμβρίου 2011, όπου είχε κληθεί ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ για να παρουσιάσει τις απόψεις του για την λειτουργία και το έργο της ΕΛΣΤΑΤ, αναφέρεται η ίδια δήλωσή του, ότι δηλαδή οι ΔΕΚΟ που εντάχθηκαν στην ΓΚ βάρυναν το χρέος της κατά 7,75% του ΑΕΠ εκτινάσσοντας το δημόσιο χρέος από 115% του ΑΕΠ σε 127% του ΑΕΠ, δηλαδή κατά ολόκληρες 12 ποσοστιαίες μονάδες. Από τις 12 ποσοστιαίες μονάδες, οι ΔΕΚΟ αντιπροσωπεύουν τις 7,75 και το SWAP 2001 με τα ανεξέλεγκτα νοσοκομειακά και το επίδομα αλληλεγγύης αντιπροσωπεύουν τις 3,74 ποσοστιαίες μονάδες. Το υπόλοιπο 0,51 αντιπροσωπεύεται από άλλα κονδύλια που δεν μας είναι γνωστά. Πολύ πιθανόν είναι δαπάνες ασφαλιστικών ταμείων και ΟΤΑ, οι οποίες υπολογίστηκαν με την εφαρμογή μοντέλων διότι, όπως έχω σημειώσει στην προηγούμενη σαρωμένη σελίδα, κάτω αριστερά, τα θέματα αυτά ήταν «ανοικτά» κατά δήλωση του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ στις 3 Σεπτεμβρίου 2010, δηλαδή τον Σεπτέμβριο του 2010 δεν υπήρχαν μετρημένα δεδομένα για τους Οργανισμούς αυτούς. Υπήρχαν ημισυμπληρωμένα ερωτηματολόγια (πιθανόν αυτά που έχουν προσκομιστεί στην Βουλή από την ηγεσία της ΕΛΣΤΑΤ στους δεκάδες φακέλους ως απόδειξη εκπόνησης μελετών). Επίσης, το ίδιο ύψος ζημίας του Ελληνικού δημοσίου, 18,214 δισεκατ. ευρώ, αναφέρεται και στην Έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας Ελλάδος του Απριλίου 2011 (σελίδα 132).
    Σημειώνεται ότι λόγω της μεταφοράς των 17 ΔΕΚΟ από τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα, το Ελληνικό κράτος ζημιώθηκε και από την αύξηση των ασφαλίστρων κινδύνου, των λεγομένων CDS. Για παράδειγμα, το 5ετές ασφάλιστρο κινδύνου που τον Οκτώβριο 2009 κυμαινόταν γύρω στις 190 μονάδες, τον Νοέμβριο του 2010 ανήλθε στις 900 μονάδες, δηλαδή μια αύξηση που αντιστοιχεί σε τετραπλασιασμό της τιμής του. Τονίζω ότι αν κάποιος αγόραζε CDS τον Οκτώβριο 2009 μετά τις προβλέψεις για διογκωμένο έλλειμμα και ποντάροντας σ’ αυτές, μέσα σε ένα μόνο χρόνο, τον Νοέμβριο 2010, θα είχε τετραπλασιάσει το κεφάλαιο που διέθεσε.
    Μια άλλη συνέπεια της ένταξης των ΔΕΚΟ στην ΓΚ είναι η άντληση κεφαλαίων στην μορφή των εντόκων γραμματίων. Μόνο μέσα στο 2011 αντλήθηκαν με τον τρόπο αυτό 31,5 δισεκατ. ευρώ με μέσο επιτόκιο 4,68% (βλ. σχετικά Δελτία της Τράπεζας της Ελλάδας). Διευκρινίζεται ότι το 2011 το δημόσιο δεν ήταν σε θέση να εκδώσει ομολογιακά δάνεια λόγω των απαγορευτικών επιτοκίων δανεισμού. Το παρακάτω διάγραμμα (από Έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας Ελλάδος, Απριλ. 2011, σελ. 170) δείχνει τις αποδόσεις (ή επιτόκια) των δεκαετών ομολόγων του Ελληνικού και Γερμανικού δημοσίου. Βλέπουμε την κατακόρυφη αύξηση από τον Μάρτιο 2010 μέχρι τον Μάρτιο 2011 πόσο δραματικά έχει εκτοξευθεί το ελληνικό ομόλογο αγγίζοντας επίπεδα πιστωτικής κάρτας: Η μπλέ γραμμή είναι η διαφορά αποδόσεων, η μαύρη γραμμή είναι οι αποδόσεις δεκαετούς ομολόγου της Ελλάδας, και η διακεκομμένη γραμμή είναι οι αποδόσεις του Γερμανικού ομολόγου.
    4
    Μπλέ γραμμή
    Αλλά και πριν τον Μάρτιο του 2010, και συγκεκριμένα από τον Οκτώβριο του 2009 που εκλέχτηκε η νέα κυβέρνηση, μπορούμε να δούμε την εξέλιξη βασικών δεικτών σύμφωνα με το Πρακτορείο Ρώϋτερς. Έτσι το παρακάτω διάγραμμα δείχνει ότι από τον Οκτώβριο 2009, με την ανακοίνωση από τον νέο-διορισθέντα Υπουργό Οικονομικών της διογκωμένης κατά 100% πρόβλεψης του ελλείμματος του έτους 2009, τα ελληνικά κρατικά 5-ετή ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) και τα σπρέντς των κρατικών ομολόγων εκτινάχτηκαν.
    5
    Σημειώνω ότι τα επιτόκια των εντόκων γραμματίων το 2009 ήταν χαμηλότερα της μονάδας σε σύγκριση με το επιτόκιο 4,68% το 2011. Συνεπώς, οι τόκοι από τα δάνεια του δημοσίου το 2011 με έντοκα γραμμάτια (31,5 δισεκ. ευρώ) διάρκειας μεγαλύτερης του ενός έτους, ανέρχονται σε 1,5 δισεκ. ευρώ περίπου. Αν οι ΔΕΚΟ δεν είχαν μεταφερθεί στην γενική κυβέρνηση, τότε τα δάνεια με τα έντοκα θα ήταν κατά 18,214 δισεκ. ευρώ χαμηλότερα, δηλαδή αντί για 31,5 δισεκ., το δημόσιο θα δανειζόταν 13,3 δισεκ.ευρώ και οι τόκοι ακόμα και με το ίδιο επιτόκιο θα ήταν μικρώτεροι κατά 600 εκατ.ευρώ τουλάχιστον, υποθέτοντας βέβαια ότι οι συνθήκες θα ήταν ίδιες για την χώρα μας, διότι στην πραγματικότητα οι συνθήκες θα ήταν πολύ καλλίτερες αν δεν είχε φορτωθεί το δημόσιο χρέος με τα 18,214 δισεκ. ευρώ των ΔΕΚΟ όπως γίνεται φανερό στο άρθρο «Επανεξέταση του Ελλείμματος 2009». Λέγεται ότι στις αγορές δεν μπορούσαμε να βγούμε από τις αρχές του 2010, δηλαδή πριν ανακοινωθεί το τελικό έλλειμμα 15,4% του ΑΕΠ. Όμως εδώ αποσιωπώνται οι συνεχείς επί μήνες, σχεδόν ανά εβδομάδα (μήπως και κανείς το ξεχάσει ότι το ελληνικό έλλειμμα θα εκτινάσσονταν στα ύψη), ανακοινώσεις του Υπουργείου Οικονομικών με αναθεωρημένες, πάντα προς τα πάνω, τις προβλέψεις του ελλείμματος του 2009. Με άλλα λόγια, ήταν ακριβώς οι ανακοινώσεις αυτές που όχι μόνον μας έβγαλαν από τις αγορές πριν ακόμα ανακοινωθεί το έλλειμμα από την Eurostat τον Νοέμβριο 2010, αλλά και μας έβαλαν στο ΔΝΤ και την Τρόϊκα. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε και την ανυπολόγιστη ζημία του κράτους λόγω μείωσης της αξίας της περιουσίας του δημοσίου που οφείλεται στην κατακόρυφη πτώση της αξίας του παγίου κεφαλαίου του δημοσίου.
    Συμπερασματικά, υπολογίζοντας ότι η ένταξη των ΔΕΚΟ ζημίωσε το ελληνικό κράτος κατά 18,214 δισεκατ. ευρώ, παίρνουμε ένα πολύ συντηρητικό ύψος της ζημίας. Το ύψος της ζημίας είναι στην πραγματικότητα ανυπολόγιστο.
    

    Click to access Illegal-swelling-of-deficit-because-of-DEKO.pdf

    Reply

  22. Πέμπτη, 24 Ιουνίου 2010

    Γ. Παπανδρέου: «Το τεράστιο χρέος της χώρας δεν το δημιούργησε το κράτος πρόνοιας, αλλά η εγκληματική κακοδιαχείριση και η σπατάλη του πελατειακού κράτους».

    http://anarxaszante.blogspot.gr/2010_06_24_archive.html

    Δηλαδή το χρέος είναι προϊόν εγκληματικών πράξεων αλλά αντί να το καταγγείλει το αυξάνει τελώντας καινούργιες εγκληματικές πράξεις …

    Reply

  23. Η αύξηση των φόρων μειώνει τα έσοδα…

    Παρασκευή 03/12/2010

    Η πολιτική της αύξησης των φόρων δεν οδηγεί πάντα στην αύξηση των εσόδων, αλλά όταν αυτή υπερβαίνει ένα σημείο οδηγεί στην μείωση των εσόδων μέχρι μηδενισμού τους.

    Παρακάτω η καμπύλη Lafer είναι χαρακτηριστική της σχέσης συντελεστή φορολογίας και εσόδων…

    http://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1098127

    Reply

  24. Pingback: 21-1-2014 Καζάκης, Χριστοφορίδης, Νούλας, Λογοθέτης, Βάμβουκας και άλλοι για CDS, Τ3/Τ10, ΕΛΣΤΑΤ κλπ | ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ-ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

  25. Από τη μελέτη How to Restructure Greek Debt, των Mitu Gulati, Lee C. Buchheit, 07/05/2010

    http://scholarship.law.duke.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=2959&context=faculty_scholarship

    “Η ελληνική κρίση χρέους είναι ιδιάζουσα με έναν τρόπο που δίνει στην Ελλάδα ορισμένα εξαιρετικά και σπάνια νομικά πλεονεκτήματα”

    “Το πρωτοφανές χαρακτηριστικό όσο αφορά το ελληνικό χρέος, είναι ότι περισσότερο από το 90% αυτού διέπεται από το ελληνικό δίκαιο.”

    “Σε καμία άλλη περίπτωση στη μοντέρνα οικονομική ιστορία δεν υπήρξε χώρα που να μπορούσε να επηρεάσει αποφασιστικά μία ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους της με το να τροποποιήσει μερικά νομικά χαρακτηριστικά που διέπουν τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαλείων με τα οποία αυτό έχει εκδοθεί.”

    Reply

  26. Ο Γιώργος είχε σχέδιο και το έλεγαν “ΜΚΟ”

    Εκατομμύρια μοίραζε το υπουργείο Εξωτερικών στις ΜΚΟ το 2010 την ώρα που ο Παπανδρέου μας έλεγε ότι δεν υπάρχουν λεφτά η χώρα ασφυκτιούσε από το Μνημόνιο και ο ελληνικός λαός πλήρωνε με αίμα την λιτότητα που επέβαλαν ο ίδιος και το ΔΝΤ (που το έφερε ο ίδιος). Δείτε στη συνέχεια τις χρηματοδοτήσεις για το 2010. Όπως αποκαλύπτει σήμερα το ΠΑΡΟΝ από το 2000 έως το 2010 κατασπαταλήθηκαν σε 431 Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) 115.388.814 ευρώ (κάπου τέσσερα δις. δραχμές) δημοσίου χρήματος. Τα περισσότερα δόθηκαν το 2003, ήτοι 18.095.076 ευρώ! Ο ΓΑΠ ήταν υπουργός Εξωτερικών από τον Φεβρουάριο του 1999 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2004 και ανέλαβε ξανά το 2009. Στην σχετική λίστα ξεχωρίζει η ΜΚΟ της μητέρας του πρωθυπουργού, Μαργαρίτας Παπανδρέου (ΚΕΔΕ – Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη) με 929.510 συνολικά, την περίοδο 2000-2007. Ποιοι χρηματοδοτήθηκαν το 2010 όταν η Ελλάδα ασφυκτιούσε στο Μνημόνιο;

    Ακολουθούν στοιχεία όπως δημοσιεύθηκαν στην ιστοσελίδα του βουλευτή της ΝΔ Α. Ντινόπουλου:

    Oι χρυσές Μ.Κ.Ο του ΓΑΠ ( έτος 1999)

    O Γιώργος Παπανδρέου προήχθη σε από αναπληρωτή σε Υπουργό Εξωτερικών τον Φεβρουάριο του 1999 όταν ο Κώστας Σημίτης έδιωξε τον Θεόδωρο Πάγκαλο μετά την υπόθεση Οτσαλάν. Αυτήν την πρώτη χρονιά ο ΓΑΠ μοίρασε συνολικά 4.404.713 ευρώ σε διάφορες Μ.Κ.Ο και ερευνητικά προγράμματα. Ξεκίνησε, βέβαια, από το “Ίδρυμα Ανδρέα Παπανδρέου” ( 58.693 ευρώ) και συνέχισε με το “Ίδρυμα… Αγά Χάν “ ( 17.942 ευρώ). Εντύπωση προκαλούν ο “Κύκλος της Πάτμου” που πήρε… 376.228 ευρώ και η ” Πλατφόρμα ΜΚΟ” με επιχορήγηση 258.840 ευρώ

    Οι χρυσές Μ.Κ.Ο του ΓΑΠ ( έτος 2000)

    Το έτος 2000 αρχίζει το μεγάλο πάρτυ των Μ.Κ.Ο του ΓΑΠ με το σύνολο των επιχορηγήσεων να φτάνει στα 11.358.840 ευρώ. Το ΚΕΣΣΑ Δήμητρα παίρνει 1.217.726 ευρώ , το ” Ινστιτούτο αειφορικής ανάπτυξης” 893.198 ευρώ. Ο ΓΑΠ δεν ξεχνάει και την μεγάλη αγάπη του παππού του Γεωργίου Παπανδρέου για την δεύτερη γυναίκα του, την μεγάλη τραγωδό Κυβέλη και επιχορηγεί το ομώνυμο Ινστιτούτο με 208.412 ευρώ ( οι δεσμοί της οικογένειας παραμένουν, έτσι κι’ αλλιώς, ισχυροί στην πολιτική…). Τώρα ποιοί είναι αυτοί οι ” Πολίτες της Αθήνας “ που πήραν από τον ΓΑΠ 210.392 ευρώ παραμένει ένα θέμα προς διερεύνηση.

    Οι χρυσές Μ.Κ.Ο του ΓΑΠ ( έτος 2001)

    Το 2001 είναι χρονιά κρίσιμη για τον χορό των χρυσών Μ.Κ.Ο που στήθηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών. Βεβαίως οι επιχορηγήσεις αυξάνονται στα 13.012.310 ευρώ. Αλλά αρχίζει να μπαίνει σε αυτόν τον χορό και το “Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης“ που στα επόμενα χρόνια θα αποτελέσει όχι μόνον μία κυριολεκτικά χρυσή Μ.Κ.Ο. Θα είναι και ο βασικός μοχλός για το σύνολο της πολιτικής των επιχορηγήσεων από τον ΓΑΠ. Έτσι το 2001 το Κέντρο Αποναρκοθέτησης επιχορηγείται με 1.185.619 ευρώ για να φτάσει το 2003 να έχει λάβει συνολικά από τον ΓΑΠ το ιλιγγιώδες ποσό των 5.941.063 ευρώ. Κατά τα άλλα το πάρτυ αρχίζει να οδηγείται προς το ξεφάντωμα ,με το“Ινστιτούτο αειφορικής ανάπτυξης” να παίρνει άλλα 410.858 ευρώ, η οργάνωση “Ανθρώπινη Άμυνα” 70.432 ευρώ και ο “Νέος Περίπλους” 117.388 ευρώ. Ένα άλλο ιλιγγιώδες ποσό είναι αυτό προς την “ΚΕΣΣΑ Δήμητρα” ( που παραμένει σταθερή στις προτιμήσεις του ΓΑΠ) και λαμβάνει 839.759 ευρώ.

    Οι χρυσές Μ.Κ.Ο του ΓΑΠ ( έτος 2002)

    To 2002 οι χρυσές επιχορηγήσεις αυξάνονται στα 16.076.332 ευρώ. Απίθανες Μ.Κ.Ο με ονομασίες που στην ουσία δεν υποδηλώνουν τίποτα παίρνουν υπέρογκα ποσά χωρίς στην ουσία να δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Τι μπορεί να είναι, για παράδειγμα, η ” Ανθρωπιστική Άμυνα “ ( 172.697 ευρώ) , οι “Πολίτες σε Δράση” ( 125.000 ευρώ) , ο“Νόμος και η Φύση” (57.500 ευρώ) ή η “Χάρτα του Ρήγα” (21.000 ευρώ). Την ίδια χρονιά εξακουλουθεί η επιχορήγηση του ΙΣΤΑΜΕ Ανδρέας Παπανδρέου ( 155.000 ευρώ) και άλλων Μ.Κ.Ο που αποτελούσαν τους διαχρονικούς προνομιούχους των κονδυλίων του Υπουργείου Εξωτερικών επί ημερών Γιώργου Παπανδρέου. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι όλες αυτές οι επιχορηγήσεις δεν προέκυπταν από κάποια διεθνή υποχρέωση της Ελλάδας. Αποτελούσαν καθαρά προσωπικές επιλογές του ΓΑΠ ο οποίος μοίραζε ( δηλαδή σπαταλούσε) το δημόσιο χρήμα κατά τον τρόπο που ο ίδιος έκρινε.

    Οι χρυσές Μ.Κ.Ο του ΓΑΠ ( έτος 2003)

    Το 2003 είναι η χρονιά της μεγάλης σπατάλης. Το πάρτυ των χρυσών Μ.Κ.Ο φτάνει στο ξεφάντωμά του. Η ετήσια επιχορήγηση φτάνει στα 24.120.083 ευρώ. Το Πασοκ πρόκειται να χάσει τις επερχόμενες εκλογές του 2004 και από τα κρατικά ταμεία του υπουργείου εξωτερικών ο ΓΑΠ ( που ετοιμάζεται να διαδεχθεί τον Κώστα Σημίτη στην ηγεσία του κόμματος) μοιράζει ότι λεφτά έχουν απομείνει. Αυτή την χρονιά φεύγει και το μεγάλο πακέτο προς το περίφημοΔιεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης σε δύο δόσεις. Η πρώτη δόση είναι 2.784.597 ευρώ και η δεύτερη δόση1.660.620 ευρώ. Έτσι το Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης θα πάρει στην πενταετία σχεδόν 6 εκατομμύρια ευρώ.Πρόκειται για μια από τις πλέον αμφιλεγόμενες επιχορηγήσεις του ΓΑΠ.

    η συνέχεια εδώ

    https://strategyreports.wordpress.com/2011/12/18/mko/

    Και λέει τώρα το Μακελειό :

    Ποιοι βρίσκονται πίσω από τις ΜΚΟ που χρηματοδοτούσε το ΥΠΕΞ επί Γ.Παπανδρέου; Συνήθως πρόσωπα που του είναι αρκετά οικεία. Στις ΜΚΟ που χρηματοδοτούνταν υπάρχουν ονόματα όπως αυτό της μητέρας του Μαργαρίτας Παπανδρέου, της συμβούλου του ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Αντιγόνης Δημητριάδη, του πρώην συμβούλου του Γρηγόρη Βαλιανάτου, του Άλεξ Ρόντου, του Χάρη Παμπούκη, του φίλου του Χάρη Παμπούκη Σπύρου Φλογαίτη, του πρώην δημοσιογράφου της «Εξόρμησης» Κώστα Τζεβελέκου, του φίλου του και πρώην προέδρου του Συνδέσμου Βιομηχάνων Βόρειας Ελλάδας, Νίκου Ευθυμιάδη, του Γιάννη Μπουτάρη, της Μαρίας Δαμανάκη …;.και πολλών άλλων.

    Reply

  27. Pingback: Το έλλειμμα του 2009… | Αληθές ή ...Άληθες;

  28. http://www.aftodioikisi.gr/ipourgeia/spane-rekor-oi-lixiprothesmes-ofeiles-sta-62-dis-ta-xrei-sto-dimosio

    Σπάνε «ρεκόρ» οι ληξιπρόθεσμες οφειλές: Στα 6,2 δισ. τα χρέη στο δημόσιο
    19 Ιουλ 2014

    Το ένα ρεκόρ μετά το άλλο «σπάνε» οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των φορολογουμένων προς το Δημόσιο, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία εξαμήνου που δημοσίευσε η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, τα χρέη έφτασαν στα 6,225 δισεκατομμύρια ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2014.

    Αν προστεθούν και οι οφειλές που είχαν σχηματιστεί μέχρι το τέλος του 2013, τα συσσωρευμένα χρέη προς το Δημόσιο ανέρχονται πλέον στα 67,25 δισεκατομμύρια ευρώ.

    Από τις παλαιές οφειλές, το Δημόσιο εισέπραξε 944 εκατομμύρια ευρώ στο πρώτο εξάμηνο και το ποσό έκλεισε στα 61,025 δισεκατομμύρια ευρώ.

    Αντίθετα, τα χρέη από υποχρεώσεις που δημιουργήθηκαν μετά την 1η Ιανουαρίου αυξήθηκαν κατά 1,027 δισ. ευρώ μεταξύ Ιουνίου και Μαΐου. Για αυτές τις οφειλές οι εισπράξεις που έγιναν τους προηγούμενους μήνες φτάνουν τα 739 εκατ. ευρώ.

    Ο στόχος στα καινούργια χρέη ήταν να εισπραχθεί το 16% των νέων οφειλών, αλλά συγκεντρώθηκε το 12,01%. Μέχρι το τέλος του χρόνου, θα πρέπει να εισπραχθεί το 25% των καινούργιων χρεών.

    Στο πρώτο εξάμηνο ελέγχθηκαν 377 επιχειρήσεις και βεβαιώθηκαν φόροι 70,7 εκατομμύρια ευρώ εκ των οποίων εισπράχθηκαν τα 19,1 εκατομμύρια ευρώ.

    Reply

  30. Πέμπτη, 20 Σεπτεμβρίου 2012

    Εν ονόματι του Ελληνικού Λαού… ένοχοι επί εσχάτη προδοσία!

    Γράφει ο Δευκαλίων

    Διαβάσαμε σήμερα δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού οικονομικών κ. Χ. Σταϊκούρα…
    Με τις δηλώσεις αυτές ο αναπληρωτής υπουργός οικονομικών ενημερώνει την διεθνή και ελληνική κοινή γνώμη για την πορεία του μνημονιακού προγράμματος. Συγκεκριμένα, από τον Απρίλιο 2010 έως σήμερα έχουν υιοθετηθεί δημοσιονομικά μέτρα ύψους 49 δις ευρώ. Στο παραπάνω ποσό δεν έχουν υπολογισθεί τα 11,5 δις ευρώ των νέων μέτρων που συζητούνται αυτές τις ημέρες. Δηλαδή στην διετία 2010-2012 θα ληφθούν συνολικά μέτρα ύψους 60 δις ευρώ για να φτάσουμε στο ποθητό αποτέλεσμα. Ήτοι έλλειμμα 3% του ΑΕΠ.

    Η ανακοίνωση αυτή με μια πρώτη ανάγνωση μοιάζει εξαιρετικά αθώα. Αν όμως την συσχετίσει κανείς με τα απολογιστικά δημοσιονομικά νούμερα των ετών 2009, 2010 και 2011 τότε θα δει μερικά άτοπα που θα πρέπει να συζητηθούν ακόμα περισσότερο.

    Πόσο ήταν το δημοσιονομικό έλλειμμα το 2009; 15,4 % του ΑΕΠ.

    Πόσο ήταν το επιτρεπτό όριο με το σύμφωνο του Μάαστριχτ; 3% του ΑΕΠ.

    Σε απόλυτους αριθμούς το έλλειμμα 2009 ήταν περίπου 36 δις ευρώ, ενώ το επιτρεπτό έλλειμμα έπρεπε να ήταν 7 δις ευρώ. Σε απλά μαθηματικά η Ελλάδα μπήκε στο μνημόνιο γιατί έπρεπε να μειώσει το έλλειμμα κατά 29 δις ευρώ. Δηλαδή εάν η κυβέρνηση την 1 Ιανουαρίου 2010 υιοθετούσε δημοσιονομικά μέτρα ύψους 29 δις ευρώ, το έλλειμμα θα έπεφτε στα επιτρεπτά όρια.

    Πάμε τώρα στο 2010 που έχει αρχίσει να ισχύει και να εφαρμόζεται το μνημόνιο. Το έλλειμμα είναι 10,5% του ΑΕΠ, ήτοι περίπου 24 δις ευρώ ενώ το επιτρεπτό όριο ήταν 6,9 δις ευρώ. Δηλαδή εάν η κυβέρνηση την 1 Ιανουαρίου 2011 υιοθετούσε δημοσιονομικά μέτρα ύψους 17 δις ευρώ το έλλειμμα θα έπεφτε στα επιτρεπτά όρια.

    Βρισκόμαστε στο 2011. Η μνημονιακή πολιτική βρίσκεται στην κορύφωση της. Πόσο είναι το έλλειμμα στο τέλος του 2011; Είναι 9,2% του ΑΕΠ ήτοι 20,7 δις ευρώ ενώ το επιτρεπτό όριο ήταν 6,7 δις ευρώ. Δηλαδή εάν η κυβέρνηση την 1 Ιανουαρίου 2012 υιοθετούσε δημοσιονομικά μέτρα ύψους 14 δις ευρώ το έλλειμμα θα έπεφτε στα επιτρεπτά όρια.

    Προσέξτε… με την υιοθέτηση δημοσιονομικών μέτρων ύψους 29 δις ευρώ την 1 Ιανουαρίου 2010, θα είχαμε αποφύγει το μνημόνιο και βρισκόμαστε εντός των ορίων του συμφώνου του Μάαστριχτ. Με την ίδια λογική, με την υιοθέτηση δημοσιονομικών μέτρων 17 δις ευρώ την 1 Ιανουαρίου 2011, θα είχαμε αποφύγει το μνημόνιο και το έλλειμμα θα ήταν εντός των επιτρεπτών ορίων. Ίδια λογική και για την 1 Ιανουαρίου 2012. Με δημοσιονομικά μέτρα ύψους 14 δις ευρώ θα είχε τελειώσει ο μνημονιακός Γολγοθάς.

    Θα σταθούμε στην 1 Ιανουαρίου 2010. Με την υιοθέτηση δημοσιονομικών μέτρων 29 δις ευρώ θα είχαμε αποφύγει το μνημόνιο και θα το έλλειμμα θα έπεφτε στα επιτρεπτά όρια. Κάτι ανάλογο μπορούμε να πούμε και για την 1 Ιανουαρίου του 2011 και του 2012. Αντ’ αυτού στην διετία 2010-2012 υιοθετήθηκαν δημοσιονομικά μέτρα 60 δις ευρώ και το έλλειμμα παραμένει εκτός επιτρεπτών ορίων.

    Συμπέρασμα; Όλοι αυτοί που με την πολιτική τους καταδίκασαν χωρίς λόγο και αιτία την πατρίδα στον μνημονιακό Γολγοθά και όλοι αυτοί που άφησαν τους ένοχους του μνημονιακού άλγους ατιμώρητους, σε πλήρη και αγαστή συνεργασία ετοιμάζονται αυτές τις ημέρες να δώσουν και άλλο ελληνικό αίμα στην τρόικα.

    Αίμα φτωχών και αποκλεισμένων.

    Εν ονόματι του Ελληνικού Λαού… ένοχοι επί εσχάτη προδοσία!

    http://greki-gr.blogspot.gr/2012/09/blog-post_7670.html

    Reply

    • Πως το ΠΑΣΟΚ φούσκωσε το έλλειμμα για το 2009.

      • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 προχώρησε σε επιστροφές φόρων ύψους 1,5 δισ. ευρώ, ενώ τις πάγωσε από τον Ιανουάριο. Ακόμη και στο πρώτο εννεάμηνο του 2010 και ενώ προηγήθηκαν έντονες διαμαρτυρίες από το σύνολο του επιχειρηματικού κόσμου, οι επιστροφές φόρων υπολείπονταν κατά 200 εκατ. ευρώ περίπου, σε σχέση με το 2009.

      • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 και μάλιστα τις τελευταίες ημέρες του έτους, πλήρωσε 1,2 δισ. ευρώ για χρέη νοσοκομείων, χωρίς να κάνει την αναγκαία διαπραγμάτευση με τους προμηθευτές για να περιορίσει την οφειλή.

      • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 αύξησε τις δαπάνες για εξοπλιστικά προγράμματα κατά 0,7 δισ. ευρώ.

      • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 δαπάνησε 0,5 δισ. ευρώ για την πρώτη δόση του επιδόματος αλληλεγγύης.

      • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 μετέθεσε για το 2010 την είσπραξη του ΕΤΑΚ που αναλογούσε στο 2009, ύψους 0,6 δισ. ευρώ.

      • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 αύξησε κατά 0,2 δισ. τις δαπάνες για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, σε σχέση με τις ήδη αυξημένες προβλέψεις του Προγράμματος Σταθερότητας. Την ίδια στιγμή, τα επίσημα στοιχεία δείχνουν, ότι στο 9μηνο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου του 2010 περιέκοψε τις πληρωμές για το ΠΔΕ κατά 30,3% σε σχέση με το 2009, προκειμένου να εμφανίσει ότι το έλλειμμα μειώθηκε.

      • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 κατήργησε τις ρυθμίσεις για τους ημιυπαίθριους (που επανέφερε αργότερα), την επιβολή φόρου στα λαχεία, το ξυστό και τα σκάφη αναψυχής (που επίσης επανέφερε αργότερα) χάνοντας έτσι έσοδα 2,2 δισ. ευρώ.

      • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 αύξησε τις δαπάνες για οδοιπορικά, τις λειτουργικές δαπάνες και προμήθειες του Δημοσίου κατά 0,7 δισ. ευρώ επιπλέον των δαπανών που θα έκανε αν διατηρούσε το ρυθμό του πρώτου 9μήνου.

      • Η κυβέρνηση, το τελευταίο τρίμηνο του 2009 και ενώ κατηγορεί
      τη Νέα Δημοκρατία για δήθεν κατάρρευση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, έχασε κυριολεκτικά κάθε έλεγχο στα έσοδα.

      Η υστέρηση εσόδων στο 9μηνο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου 2009 σε σχέση με το 2008 ήταν 1,1 δισ. ευρώ. Μόνο στο τελευταίο τρίμηνο του έτους ξεπέρασε τα 2 δισ. ευρώ, για να φθάσει στο σύνολο του έτους περίπου στα 3 δισ. ευρώ! Δηλαδή, στο τελευταίο τρίμηνο οι απώλειες εσόδων ήταν διπλάσιες από ό,τι στο 9μηνο που ήμασταν κυβέρνηση. Αν η κυβέρνηση κατάφερνε να διατηρήσει τις, έστω και μη ικανοποιητικές κατά το ΠΑΣΟΚ, επιδόσεις της ΝΔ στο διάστημα που είχε την ευθύνη, (αν για παράδειγμα δεν καθυστερούσε τρεις μήνες να τοποθετήσει γενικό γραμματέα στο υπουργείο Οικονομικών) τότε ο προϋπολογισμός θα είχε επιπλέον έσοδα 1,7 δισ. ευρώ.

      Το άθροισμα όλων των παραπάνω ισούται με 9,3 δισ. ευρώ.

      Η διαφορά ως τα 10 δισ. οφείλεται σε επιμέρους κονδύλια, όπως αυξημένες δαπάνες για τόκους, λιγότερα έσοδα από το φόρο κινητής τηλεφωνίας, κ.α. Αυτό είναι το δήθεν κρυφό έλλειμμα και είναι πλέον φανερό σε ποιόν οφείλεται. Αντίθετα, το 2010 η κυβέρνηση έκοψε τις δαπάνες για το ΠΔΕ, περιόρισε τις επιστροφές φόρων κλπ, με αποτέλεσμα το έλλειμμα να εμφανίζεται μειωμένο. Στο ερώτημα αν είχαν ληφθεί αντίστοιχα μέτρα στο τέλος του 2009, η απάντηση δυστυχώς είναι ότι από τον Οκτώβριο ως και το τέλος του 2009, δεν υπήρξε ούτε ένα μέτρο περιορισμού του ελλείμματος. Υπήρξαν μόνο μέτρα που το αύξησαν. Σε αντίθεση με εμάς που είχαμε δεσμευτεί πριν τις εκλογές ότι θα λαμβάναμε πρόσθετα μέτρα, στο πνεύμα των εξαγγελιών και των μέτρων που ανακοίνωσε στη ΔΕΘ, το Σεπτέμβριο του 2009, ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής.

      Το ίδιο ακριβώς συμπέρασμα προκύπτει από τα στοιχεία που παρέθεσε ο πρόεδρος της ΝΔ κ. Α. Σαμαράς, στις 7 Ιουλίου 2010 στο Ζάππειο, μετά την πρώτη αναθεώρηση του ελλείμματος από τη Eurostat, κατά την παρουσίαση του προγράμματος της ΝΔ για έξοδο από την κρίση. «Ακόμα και με τις πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις», ανέφερε ο πρόεδρος της ΝΔ, «η δημιουργική λογιστική της κυβέρνησης προκάλεσε μια τεχνητή αύξηση του ελλείμματος του 2009 κατά 3,7 μονάδες του ΑΕΠ (8,8 δισεκατομμύρια ευρώ!» Συνεπώς, το έλλειμμα στο τέλος του έτους θα είχε διαμορφωθεί στο 9,9% (περιλαμβανομένης της μείωσης του ΑΕΠ και της αναθεώρησης της «άσπρης τρύπας»). «Να σημειωθεί εδώ», πρόσθεσε ο πρόεδρος της ΝΔ, «ότι στους υπολογισμούς της ‘δημοσιονομικής λογιστικής’ ήμασταν ιδιαίτερα επιεικείς. Δεν λάβαμε υπ’ όψιν το σύνολο των νέων δαπανών που εγγράφηκαν στην Προϋπολογισμό ή το σύνολο της κατάργησης προσδοκώμενων πόρων».

      ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ “Με την γλώσσα των αριθμών” δεύτερη έκδοση

      Click to access numbers.pdf

      ΣΥΝΕΠΩΣ, ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ έλλειμμα του 2009 ΔΕΝ ΗΤΑΝ 36 δις ευρώ. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία ήταν ΤΟ ΠΟΛΥ 26 δις. Αυτό σημαίνει ότι βάσει του σκεπτικού του άρθρου, “μπήκε στο μνημόνιο” για 26 -7 = 19 δις …

      Reply

    • 10.01.2014

      Πόσα δισ.ευρώ μέτρα πήρε η Ελλάδα και πόσο μειώθηκε το έλλειμμα -Η αναλογία που «τρελαίνει»
      Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας στους εκπροσώπους του ξένου Τύπου:

      Το 2010 ελήφθησαν μέτρα 19,07 δισ. ευρώ, αλλά το πρωτογενές έλλειμμα μειώθηκε κατά 13,3 δισ. ευρώ.

      Το 2011 εφαρμόστηκαν μέτρα της τάξης των 18,24 δισ. ευρώ, ενώ η προσαρμογή ήταν 5,8 δισ. ευρώ.

      Το 2012 ελήφθησαν μέτρα 11,53 δισ. ευρώ, αλλά το έλλειμμα μειώθηκε μόλις κατά 2 δισ. ευρώ.

      Το 2013 υιοθετήθηκαν μέτρα 10,22 δισ. ευρώ, ενώ η προσαρμογή ήταν 3,6 δισ. ευρώ
      Τέλος, για φέτος προβλέπονται ήδη μέτρα 3,86 δισ. ευρώ για να αυξηθεί το πρωτογενές πλεόνασμα κατά 2,21 δισ. ευρώ.

      Πηγή: Πόσα δισ.ευρώ μέτρα πήρε η Ελλάδα και πόσο μειώθηκε το έλλειμμα -Η αναλογία που «τρελαίνει» | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/138282#ixzz3EMbbA8V4

      Reply

  33. Die Anstalt 29.04.2014 – Ο Έλληνας ασθενής

    Δημοσιεύτηκε στις 30 Ιουν 2015
    Die Anstalt 29.04.2014 – O ‘Ελληνας ασθενής
    Die Anstalt 29.04.2014 – Der griechische Patient

    (C) Copyright: zdf

    Subtitles by: Theo Collins

    – Ένα μικρό απόσπασμα από ένα παλαιότερο επισόδειο του “Die Anstalt” το οποίο είχε προβληθεί στις 29 Απριλίου του 2014.

    Στο σκετς που ακολουθεί οι υπέροχοι Γερμανοί συντελεστές της καταπληκτικής εκπομπής που έγινε ευραίως γνωστή στην Ελλάδα λόγο της φιλελληνικής στάσης που κρατάει εδώ και πάρα πολύ καιρό από το ξέσπασμα της ελληνικής οικονομικής κρίσης, σατιρίζουν και καυτηριάζουν με το δικό τους ξεχωριστό (μάυρο πολλές φορές) χιούμορ τους, τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκε η Ευρώπη εναντίον της χώρας μας.

    Η Ελλάδα παρουσιάζεται ως ένας σοβαρά άρρωστος ασθενής, ο οποίος βρίσκεται στην εντατική.
    Οι ιατρικές μέθοδοι όμως και τα… “φάρμακα” που τις χορηγούνται μόνο θεραπευτικά δεν είναι…

    Με τους Κλαους φον Βάγκνερ, Μαξ Ούτχοφ και γκεστ/σταρ τον Γάλλο κωμικό Αλφόνς και τον Γερμανοτυνήσιο κωμικό Αμπντελκαρίμ.
    Στον ρόλο του Έλληνα ασθενή, ο Γερμανός μουσικοσυνθέτης Κόνσταντιν Βέκερ.

    – Ein kleiner Ausschnitt aus einer etwas älteren Folge von “Die Anstalt” die am 29. April 2014 ausgestrahlt wurde.

    Im darauf folgenden Sketch nehmen die wundervollen Macher der Sendung die Art und Weise mit der die Europäer in Griechenland gehandelt hatten aufs Korn.
    Die Sendung ist in Griechenland äußerst bekannt geworden, da die Macher von “Die Anstalt” seit Ausbruch der Krise eine überwiegend pro-Griechenland-Position vertreten.

    Griechenland wird als ein kranker griechischer Patient dargestellt.
    .
    Die medizinischen Methoden und die Medikamente die verabreicht werden scheinen aber nicht so ganz dem Patienten zu helfen wieder gesund zu werden….

    Mit Claus von Wagner, Max Uthoff, Alfons, Konstantin Wecker und Abdelkarim

    Theo Collins

    Reply

  34. Παρασκευή, 2 Δεκεμβρίου 2011
    Σφίγγει ο κλοιός για τον Παπακωνσταντίνου

    Τον άδειασαν για το φουσκωμένο έλλειμμα του 2009 Βενιζέλος, Eurostat και ο Γεωργίου της Στατιστικής
    Σφίγγει ακόμη περισσότερο ο κλοιός για τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, ενώ ορατή είναι πλέον στον ορίζοντα η πιθανότητα σύστασης Ειδικού Δικαστηρίου για το επί υπουργίας του σκάνδαλο με το «φούσκωμα» του ελλείμματος του 2009. Το σκάνδαλο με το τεχνητό «φούσκωμα», που είχε ως αποτέλεσμα να κλείσουν οι αγορές για την Ελλάδα και να οδηγηθεί η χώρα
    στα δόντια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και στο καταστροφικό για την ελληνική κοινωνία Μνημόνιο, πήρε τις τελευταίες δυο ημέρες νέα εις βάρος του τροπή. Μετά την Κομισιόν, τον τέως υπουργό Οικονομικών «έδωσαν» για τους χειρισμούς του αμέσως μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 όχι κάποια στελέχη της αντιπολίτευσης, αλλά ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, η ίδια η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat) και η Ελληνική Στατιστική Αρχή του «κολλητού» του και ύποπτου για το «μαγείρεμα» Ανδρέα Γεωργίου. Και οι τρεις με επίσημες ανακοινώσεις τους ουσιαστικά επιβεβαίωσαν ότι το έλλειμμα του 2009 διογκώθηκε τεχνητά αμέσως μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, που έφεραν στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ, μέσω της καταγραφής στο έλλειμμα μέρους ή του συνόλου των συσσωρευμένων οφειλών των νοσοκομείων των ετών 2005-2009 προς τους προμηθευτές τους, ενώ με βάση τους κανόνες της Εurostat θα έπρεπε να καταγραφούν οι οφειλές που δημιουργήθηκαν μόνο το 2009.

    Το μπαράζ των ανακοινώσεων που εκθέτουν τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου ξεκίνησε την Τετάρτη με την Ελληνικη Στατιστική Αρχή. Σε μια εμφανή προσπάθεια να αποστασιοποιηθεί από τους χειρισμούς Παπακωνσταντίνου και να βγει από το κάδρο των ευθυνών, η ΕΛ.ΣΤΑΤ. του Ανδρέα Γεωργίου (έχει ήδη κληθεί στον εισαγγελέα ως ύποπτος για το θέμα του «φουσκώματος» του ελλείμματος έπειτα από καταγγελίες μελών του διοικητικού συμβουλίου της υπηρεσίας) αναφέρει σε ανακοίνωσή της ότι τα στοιχεία που εστάλησαν και «φούσκωσαν» το έλλειμμα ήταν «προβλέψεις του υπουργείου Οικονομικών» τον Οκτώβριο του 2009 και όχι τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Συγκεκριμένα, αναφέρεται με νόημα ότι το θέμα «δεν αφορά τα στατιστικά στοιχεία που παρήγαγε η ΕΛ.ΣΤΑΤ.», αλλά «τις προβλέψεις του υπουργείου Οικονομικών για το 2009, που διαβιβάστηκαν με την κοινοποίηση προς τη Eurostat στο πλαίσιο της Διαδικασίας Υπερβολικού Ελλείμματος στις 21 Οκτωβρίου 2009». Με άλλα λόγια, το «φούσκωμα» των στοιχείων έγινε με ευθύνη του υπουργείου Οικονομικών, δηλαδή του Γιώργου Παπακωνσταντίνου.

    Χθες ήταν η σειρά της Eurostat να εκθέσει τον τέως υπουργό Οικονομικών. Με ειδική ανακοίνωσή της που υπογράφεται από τον επικεφαλής της, Γερμανό Βάλτερ Ράντεμαχερ, στοχεύοντας στο να στηρίξει τον Ανδρέα Γεωργίου στην εμπλοκή του στο σκάνδαλο του «φουσκώματος, η Eurostat υποστηρίζει ότι η βελτίωση της ποιότητας των στατιστικών στοιχείων που αφορούν τη Διαδικασία Υπερβολικού Ελλείμματος είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής νέων και ενισχυμένων διαδικασιών καταγραφής που εφαρμόστηκαν «με ευθύνη του προέδρου της ΕΛ.ΣΤΑΤ.». Να σημειωθεί ότι ο Ράντεμαχερ είναι ένας από τρεις που είχε καταγγείλει το μέλος του Δ.Σ. της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Ζωή Γεωργαντά ότι «φούσκωσαν» το ελληνικό έλλειμμα. Οι άλλοι δύο είναι ο Α. Γεωργίου και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Σημειώνεται ότι ο Γεωργίου ανέλαβε καθήκοντα στις 2 Αυγούστου του 2010. Κατά συνέπεια, ο επικεφαλής της Eurostat εμμέσως πλην σαφώς λέει ότι τα στοιχεία που έδινε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου ήταν τουλάχιστον προβληματικά.

    Κάρφωμα και από Βενιζέλο

    Τον τέως υπουργό Οικονομικών «κάρφωσε» και ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Με μια μακροσκελή ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών, ο κ. Βενιζέλος υποστηρίζει ότι «τα χρέη των νοσοκομείων δεν κατεγράφησαν στο σύνολό τους στο έλλειμμα του 2009». Αναφέρεται συγκεκριμένα ότι έγινε η καταγραφή «όλου του μη δηλωθέντος μέρους των υποχρεώσεων του έτους 2008». Ομολογείται δηλαδή από τον κ. Βενιζέλο ότι στο 2009 καταγράφηκαν χρέη των νοσοκομείων άλλου έτους, βεβαιώνοντας έτσι την παράβαση της κοινοτικής νομοθεσίας από τον προκάτοχό του. Μάλιστα το λέει και ξεκάθαρα: «Πλην όμως στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της μεθοδολογικής επίσκεψης της Eurostat, τόσο η Ελληνική Στατιστική Αρχή όσο και η Eurostat διατύπωσαν επιφυλάξεις ως προς τον λογιστικό αυτό χειρισμό».

    Το θέμα με τη σκανδαλώδη καταγραφή των οφειλών των νοσοκομείων που «φούσκωσαν» το έλλειμμα του 2009 ήρθε στην επιφάνεια έπειτα από πρόσφατη ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή προς την Κομισιόν.
    ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ”
    ΦΟΙΒΟΣ ΚΛΑΥΔΙΑΝΟΣ

    http://exomatiakaivlepo.blogspot.gr/2011/12/blog-post_5782.html

    Reply

  35. Τι συμβαίνει με τον πρώην «τσάρο» της οικονομίας;
    Παρασκευή, 23 Σεπ 2011

    Και δεύτερο μεγάλο ατόπημα, μετά την αποκάλυψη για τα στοιχεία του ΕΛΣΤΑΤ;
    Νέα στοιχεία σχετικά με τις «αστοχίες» της κυβέρνησης Παπανδρέου, και συγκεκριμένα του πρώην υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα «δημοκρατία» με σημερινό της δημοσίευμα, ο μόνιμος εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Ελλάδα, Μπομπ Τράα, κατά τη διάρκεια ανοιχτής συζήτησης στο συνέδριο του Economist, δήλωσε ότι οι καθυστερήσεις της ελληνικής κυβέρνησης στοίχισαν στον ελληνικό λαό περίπου 390.000.000 ευρώ.
    Λίγες ημέρες μετρά την αποκάλυψη του θέματος με τα στοιχεία του ελλείμματος και την «εμπλοκή» του ονόματος του Γιώργου Παπακωνσταντίνου στην υπόθεση, έρχεται η «βόμβα» από τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ στην Αθήνα.

    Όπως αναφέρει η εφημερίδα, σε ερώτηση του επικεφαλής του ΕΒΕΑ, Κωνσταντίνου Μίχαλου, για ποιο λόγο επιμένει το ΔΝΤ στις άμεσες αποκρατικοποιήσεις, με δεδομένο ότι οι τιμές είναι χαμηλές, ο κ. Τράα έριξε τη «βόμβα»: «Θα σας φέρω ένα παράδειγμα. Ήρθα στην Ελλάδα τον Μάιο του 2010. Στην ενημέρωση που είχα, έμαθα ότι υπάρχει οψιόν πώλησης του 10% του ΟΤΕ στη γερμανική Deutsche Telekom που άξιζε τότε 780.000.000 ευρώ, Είπα στον αρμόδιο υπουργό “πούλα τις μετοχές αυτές αύριο”», και πρόσθεσε με νόημα: «Τη συνέχεια την ξέρετε, πουλήθηκε τελικά με 390.000.000 ευρώ λιγότερα σε σχέση με τιμή του Μαϊου του 2010».
    Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι αρμόδιος υπουργός Οικονομικών εκείνη την περίοδο ήταν ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου.

    http://www.epikaira.gr/article/ti-symvainei-me-ton-proin-tsaro-tis-oikonomias

    Reply

  36. Γραφείο Τύπου της Βουλής των Ελλήνων

    ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

    Αθήνα, 17 Ιουνίου2015

    Προκαταρκτική Έκθεση της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους

    Σύνοψη

    Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα, τον Ιούνιο του 2015, μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. Έχει να διαλέξει ανάμεσα στο να συνεχίσει τα αποτυχημένα προγράμματα μακροοικονομικής προσαρμογής που της επέβαλαν οι δανειστές και στο να προχωρήσει, σπάζοντας τα δεσμά του χρέους, σε μια αληθινή αλλαγή. Πέντε χρόνια αφότου ξεκίνησαν τα προγράμματα οικονομικής προσαρμογής, η χώρα παραμένει βυθισμένη σε κρίση –οικονομική και κοινωνική, οικολογική και δημοκρατική. Το μαύρο κουτί του χρέους μένει σφραγισμένο, και μέχρι πρότινος κανένας επίσημος φορέας, ελληνικός ή ξένος, δεν επεδίωξε να φέρει στο φως την αλήθεια για το πώς και γιατί η χώρα καθυποτάχθηκε στο καθεστώς της Τρόικας. Το χρέος, στο όνομα του οποίου ισοπεδώθηκαν τα πάντα, παραμένει ο γνώμονας της νεοφιλελεύθερης προσαρμογής, που οδήγησε στη βαθύτερη και πιο μακρόχρονη ύφεση σε ευρωπαϊκό έδαφος και σε καιρό ειρήνης.

    Επείγει λοιπόν να εξετασθεί μεθοδικά, και είναι κοινωνική μας ευθύνη, μια σειρά νομικών, κοινωνικών και οικονομικών ζητημάτων σε σχέση με το χρέος. Για ν’ αποκριθεί σ’ αυτή την ανάγκη η Βουλή των Ελλήνων σύστησε τον Απρίλιο του 2015 την Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος. Η εντολή που ανατέθηκε στην Επιτροπή Αλήθειας ήταν να ερευνήσει πώς δημιουργήθηκε και διογκώθηκε το δημόσιο χρέος, με ποιούς τρόπους και για ποιούς λόγους συνάφθηκε, και πώς επηρέασαν την οικονομία και τη ζωή του ελληνικού λαού οι καταναγκαστικές προϋποθέσεις (αιρεσιμότητες, conditionalities) οι οποίες συνόδευαν τα νέα δάνεια. Και επίσης να κάνει γνωστά στο εσωτερικό και το εξωτερικό τα ζητήματα που συνδέονται με το ελληνικό δημόσιο χρέος, καθώς και να ερευνήσει ποιές επιλογές υπάρχουν για την κατάργηση του, και ποιά επιχειρήματα μπορούν να διατυπωθούν σχετικά.

    Η Επιτροπή Αλήθειας παρουσιάζει στην Προκαταρκτική Έκθεση τα προσωρινά της πορίσματα, τα οποία δείχνουν ότι ολόκληρο το πρόγραμμα προσαρμογής, στο οποίο καθυποτάχθηκε η Ελλάδα, ήταν και παραμένει ένα πρόγραμμα με σαφείς πολιτικές στοχεύσεις. Ο τεχνικός χαρακτήρας των μακροοικονομικών μεταβλητών και των προβλέψεων για την εξέλιξη του χρέους επέτρεψε, μολονότι αυτοί οι αριθμοί επηρεάζουν άμεσα τη ζωή και την ίδια την επιβίωση των ανθρώπων, οι συζητήσεις για το χρέος να μείνουν μέχρις στιγμής σε τεχνικό επίπεδο, και ειδικότερα να εστιαστούν στο ερώτημα αν οι πολιτικές που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα διευκολύνουν την αποπληρωμή του χρέους. Αυτήν ακριβώς την επιχειρηματολογία αμφισβητούν τα γεγονότα που περιλαμβάνονται στην Έκθεση.

    Όλα τα στοιχεία που παρουσιάζουμε στην Προκαταρκτική Έκθεση καταδεικνύουν ότι η Ελλάδα όχι μόνο δεν είναι σε θέση να πληρώσει το χρέος, αλλά και δεν πρέπει να το πληρώσει. Πρωτίστως διότι το χρέος που προκάλεσαν οι ρυθμίσεις που επέβαλε η Τρόικα παραβιάζει ευθέως τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των κατοίκων της Ελλάδας. Ως εκ τούτου η Ελλάδα δεν πρέπει να πληρώσει αυτό το χρέος διότι είναι παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο.

    Η Επιτροπή διαπίστωσε επίσης ότι η μη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους ήταν εξαρχής προδήλως γνωστή ευθύς στους διεθνείς δανειστές, τις ελληνικές αρχές και τα συστημικά μέσα ενημέρωσης. Μολαταύτα οι ελληνικές αρχές, μαζί με κάποιες κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνωμότησαν το 2010 ενάντια στην αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους προκειμένου να προστατεύσουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Τα συστημικά μέσα ενημέρωσης έκρυψαν την αλήθεια από τους πολίτες παριστάνοντας ότι δήθεν η διάσωση αφορούσε την Ελλάδα και όχι τις τράπεζες, και συνάμα εξυφαίνοντας μια αφήγηση που στόχευε να εμφανίσει τον ελληνικό πληθυσμό σαν δήθεν άξιο των αδικοπραξιών των δανειστών.

    Τα ποσά που διατέθηκαν μέσω των προγραμμάτων διάσωσης (μνημονίων) του 2010 και του 2012 ελέγχονταν από το εξωτερικό μέσα από περίπλοκες διευθετήσεις, οι οποίες απέκλειαν κάθε δημοσιονομική αυτονομία. Οι δανειστές υπαγόρευσαν αυστηρά τον τρόπο διάθεσης των δανειακών κεφαλαίων ‘διάσωσης’, και έτσι είναι αποκαλυπτικό ότι κατευθύνθηκαν στην κάλυψη των τρεχουσών δημόσιων δαπανών λιγότερα από τα 10% των κεφαλαίων που εισπράχθηκαν.

    Η Προκαταρκτική Έκθεση παρουσιάζει μια πρώτη χαρτογράφηση των κεντρικών προβλημάτων και ζητημάτων του δημόσιου χρέους. Επισημαίνει τις κομβικής σημασίας παρανομίες οι οποίες συνδέθηκαν με τη σύναψη των δανείων, και ανιχνεύει τη νομική θεμελίωση επάνω στην οποία μπορεί να βασιστεί η μονομερής αναστολή της αποπληρωμής του.

    Τα ευρήματά της εκτίθενται σε εννέα κεφάλαια, ως ακολούθως:

    Το Πρώτο Κεφάλαιο, Το χρέος πριν από την Τρόικα, αναλύει την εξέλιξη του ελληνικού δημόσιου χρέους από τη δεκαετία του 1980 και μετά. Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η διόγκωση του χρέους δεν οφειλόταν στις δήθεν υπέρμετρες δημόσιες δαπάνες, οι οποίες στην πραγματικότητα παρέμεναν χαμηλότερες από τις δημόσιες δαπάνες άλλων χωρών της ευρωζώνης. Οφειλόταν μάλλον στην πληρωμή εξαιρετικά υψηλών επιτοκίων δανεισμού στους πιστωτές, στις υπερβολικά υψηλές και αδικαιολόγητες στρατιωτικές δαπάνες, στην απώλεια φορολογικών εσόδων εξαιτίας των αθέμιτων εκροών κεφαλαίου, στην ανακεφαλαιοποίηση ιδιωτικών τραπεζών από το κράτος, και στις διεθνείς ανισορροπίες οι οποίες δημιουργήθηκαν από την ελαττωματική σχεδίαση της ίδιας της Νομισματικής Ένωσης.

    Η υιοθέτηση του ευρώ οδήγησε σε δραστική αύξηση του ιδιωτικού χρέους στην Ελλάδα, στο οποίο βρέθηκαν εκτεθειμένες όχι μόνον οι ελληνικές, αλλά και μεγάλες ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες. Το γεγονός αυτό κλιμάκωσε μια τραπεζική κρίση το 2009, που με τη σειρά της επιβάρυνε το ελληνικό δημόσιο χρέος. Η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, υπερτονίζοντας τη σημασία των δημόσιων ελλειμάτων και του δημόσιου χρέους, βοήθησε το 2009 να παρασταθεί η εξελισσόμενη τραπεζική κρίση σαν κρίση δημόσιου χρέους.

    Το Δεύτερο Κεφάλαιο, Η εξέλιξη του ελληνικού δημόσιου χρέους, 2010-2015, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η πρώτη δανειακή σύμβαση, του 2010, αποσκοπούσε πρωταρχικά στη διάσωση των ελληνικών και άλλων ευρωπαϊκών ιδιωτικών τραπεζών, και επέτρεψε στις τελευταίες να μειώσουν την έκθεσή τους σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.

    Το Τρίτο Κεφάλαιο, Το ελληνικό δημόσιο χρέος ανά δανειστή, 2015, παρουσιάζει την εριζόμενη φύση του σημερινού ελληνικού χρέους, σκιαγραφώντας τα κεντρικά χαρακτηριστικά των δανείων, τα οποία αναλύονται παρακάτω, στο Όγδοο Κεφάλαιο.

    Το Τέταρτο Κεφάλαιο, Μηχανισμοί του συστήματος χρέους στην Ελλάδα, αποκαλύπτει τους μηχανισμούς που κατασκευάστηκαν μέσα από τις δανειακές συμβάσεις, από τον Μάιο του 2010 και μετά. Οι μηχανισμοί αυτοί δημιούργησαν ένα βαρύ φορτίο νέου χρέους προς τα άλλα κράτη της ευρωζώνης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ, EFSF), ενώ παράλληλα παρήγαγαν καταχρηστικά κόστη, βαθαίνοντας έτσι ακόμη περισσότερο την κρίση. Οι μηχανισμοί αυτοί αποκαλύπτουν πώς το μεγαλύτερο μέρος των δανειακών κεφαλαίων μεταβιβάστηκε απευθείας στους χρηματοπιστωτικούς θεσμούς. Αντί να ωφελήσουν την Ελλάδα επιτάχυναν, με τη χρήση χρηματοπιστωτικών εργαλείων, τη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων.

    Το Πέμπτο Κεφάλαιο, Αιρεσιμότητες εναντίον βιωσιμότητας, παρουσιάζει πώς οι δανειστές επέβαλαν, μαζί με τις δανειακές συμβάσεις, παραβιαστικές αιρεσιμότητες οι οποίες εξάλειψαν άμεσα την οικονομική βιωσιμότητα του χρέους. Αυτές οι αιρεσιμότητες (προϋποθέσεις), στις οποίες οι δανειστές εξακολουθούν να επιμένουν, μείωσαν το ΑΕΠ και αύξησαν τον δημόσιο δανεισμό, επιβαρύνοντας επομένως την αναλογία δημόσιου χρέους / ΑΕΠ, και καθιστώντας έτσι το δημόσιο χρέος ακόμη λιγότερο βιώσιμο. Επιπλέον, επέφεραν δραματικές αλλαγές στην κοινωνία και προκάλεσαν ανθρωπιστική κρίση. Το ελληνικό δημόσιο χρέος μπορεί σήμερα να θεωρηθεί εντελώς μη βιώσιμο.

    Το Έκτο Κεφάλαιο, Οι επιπτώσεις των ‘προγραμμάτων διάσωσης’ στα ανθρώπινα δικαιώματα, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα μέτρα τα οποία επιβλήθηκαν στο πλαίσιο των λεγόμενων ‘προγραμμάτων διάσωσης’ έπληξαν άμεσα τις συνθήκες ζωής του ελληνικού λαού και παραβίασαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία ωστόσο οφείλουν, τόσο η Ελλάδα όσο και οι εταίροι της, να σέβονται, να προστατεύουν και να προάγουν σύμφωνα με το εσωτερικό, το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο. Οι δραστικές προσαρμογές, που επιβλήθηκαν στην ελληνική οικονομία και σε ολόκληρη την κοινωνία, προκάλεσαν ραγδαία υποβάθμιση του επιπέδου ζωής και παραμένουν ασύμβατες προς την κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνική συνοχή, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

    Το Έβδομο Κεφάλαιο, Νομικά ζητήματα σχετικά με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, αναλύει ότι υπήρξε παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων από την πλευρά τόσο της ίδιας της Ελλάδας όσο και των δανειστών της, δηλαδή των (πιστωτριών) χωρών της ευρωζώνης, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που επέβαλαν τα μέτρα αυτά στην Ελλάδα. Όλοι αυτοί οι παράγοντες (κράτη και όργανα ή θεσμοί) παρέλειψαν να εκτιμήσουν τις παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων που συνεπάγονταν οι πολιτικές που οι ίδιοι επέβαλαν στην Ελλάδα και, επιπλέον, παραβίασαν άμεσα το ελληνικό Σύνταγμα απογυμνώνοντας ουσιαστικά την Ελλάδα από τα περισσότερα κυριαρχικά δικαιώματά της. Οι συμφωνίες συμπεριλαμβάνουν καταχρηστικούς όρους, που πρακτικά καταναγκάζουν την Ελλάδα να παραδώσει στους δανειστές σημαντικές πλευρές της εθνικής της κυριαρχίας. Αυτό αποτυπώνεται στη ρήτρα εφαρμογής του αγγλικού δικαίου ως εφαρμοστέου στις δανειακές συμβάσεις, η οποία διευκόλυνε την παράκαμψη του ελληνικού Συντάγματος αλλά και των διεθνών υποχρεώσεων σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Οι παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων και του εθιμικού δικαίου, πολλές ενδείξεις κακόπιστης συμπεριφοράς εκ μέρους των συμβαλλόμενων μερών, και ο καταχρηστικός χαρακτήρας αυτών των συμβάσεων καθιστούν τις συναφθείσες συμβάσεις άκυρες.

    Το Όγδοο Κεφάλαιο, Αποτίμηση του παράνομου, αθέμιτου, επονείδιστου, και μη βιώσιμου χαρακτήρα του χρέους, παρέχει μια αποτίμηση του ελληνικού δημόσιου χρέους με βάση τους ορισμούς του παράνομου, αθέμιτου, επονείδιστου, και μη βιώσιμου χρέους, τους οποίους υιοθέτησε η Επιτροπή Αλήθειας.

    Το Όγδοο Κεφάλαιο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος σήμερα, τον Ιούνιο του 2015, είναι μη βιώσιμο, διότι η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να το εξυπηρετήσει χωρίς να πλήξει καίρια την ικανότητά της να αναποκρίνεται στις βασικές υποχρεώσεις της για προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Επιπλέον, το κεφάλαιο περιέχει στοιχεία για ενδεικτικές περιπτώσεις παράνομου, αθέμιτου, και επονείδιστου χρέους προς κάθε έναν δανειστή.

    Το χρέος προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πρέπει να χαρακτηριστεί παράνομο διότι η σύναψή του έγινε κατά παράβαση του καταστατικού του ίδιου του ΔΝΤ, ενώ επιπλέον οι όροι του παραβιάζουν το ελληνικό Σύνταγμα, το διεθνές εθιμικό δίκαιο, και τις συνθήκες τις οποίες έχει κυρώσει η Ελληνική Δημοκρατία. Είναι επίσης αθέμιτο, διότι οι όροι του επιβάλλουν πολιτικές οι οποίες παραβιάζουν τις υποχρεώσεις προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Τέλος, είναι επονείδιστο (απεχθές), διότι το ΔΝΤ γνώριζε ότι τα μέτρα τα οποία επέβαλλαν οι πολιτικές του ήταν αντιδημοκρατικά και αναποτελεσματικά, και θα οδηγούσαν σε σοβαρές παραβιάσεις των κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων.

    Το χρέος προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να χαρακτηριστεί παράνομο διότι η ΕΚΤ υπερέβη τις αρμοδιότητές της επιβάλλοντας, μέσω της συμμετοχής της στην Τρόικα, την εφαρμογή των προγραμμάτων μακροοικονομικής προσαρμογής (λόγου χάρη, την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας). Το χρέος προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι επίσης αθέμιτο και επονείδιστο, διότι ο κύριος λόγος ύπαρξης του Προγράμματος Αγοράς Ομολόγων (Securities Market Programme, SMP) ήταν να εξυπηρετηθούν συμφέροντα των χρηματοπιστωτικών οργανισμών, επιτρέποντας στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές και ελληνικές ιδιωτικές τράπεζες να απαλλαγούν από τα ελληνικά ομόλογα που είχαν στην κατοχή τους.

    Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας παρέχει δάνεια χωρίς μετρητά (cash-less loans) τα οποία πρέπει να θεωρηθούν παράνομα, επειδή παραβιάζουν όχι μόνον το Άρθρο 122(2) της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ/TFEU), αλλά και πολλά κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα, καθώς και πολιτικές ελευθερίες. Περαιτέρω, η Συμφωνία Πλαίσιο (Framework Agreement) του ΕΤΧΣ, του 2010, καθώς και η Κύρια Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης (Master Financial Assistance Agreement) του 2012, περιλαμβάνουν πολλαπλούς καταχρηστικούς όρους, οι οποίοι αποκαλύπτουν σαφώς αθέμιτη συμπεριφορά από την πλευρά του δανειστή. Το ΕΤΧΣ παραβιάζει επίσης με τη δράση του τις δημοκρατικές αρχές, γεγονός που καθιστά αυτά τα συγκεκριμένα χρέη αθέμιτα και επονείδιστα.

    Τα διμερή δάνεια πρέπει να θεωρηθούν παράνομα διότι παραβιάζουν τη διαδικασία που προβλέπεται από το ελληνικό Σύνταγμα. Κατά τη σύναψή τους υπήρξε σαφώς αθέμιτη συμπεριφορά εκ μέρους των δανειστών, ενώ επίσης περιέχουν όρους που παραβιάζουν το νόμο και τη δημόσια τάξη. Τόσο το ευρωπαϊκό όσο και το διεθνές δίκαιο παραβιάστηκαν κατά τη σχεδίαση των μακροοικονομικών προγραμμάτων, προκειμένου να παρακαμφθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Επιπλέον τα διμερή δάνεια είναι αθέμιτα, διότι δεν χρησιμοποιήθηκαν προς όφελος του λαού, αλλά απλώς επέτρεψαν στους ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας να σώσουν τους εαυτούς τους. Τέλος, τα διμερή δάνεια είναι επονείδιστα διότι τόσο οι πιστώτριες χώρες όσο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή γνώριζαν τις ενδεχόμενες παραβιάσεις, αλλά τόσο το 2010 όσο και το 2012 απέφυγαν να εκτιμήσουν ποιές επιπτώσεις θα είχαν στα ανθρώπινα δικαιώματα η μακροοικονομική προσαρμογή και η δημοσιονομική σταθεροποίηση, που ήταν και οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση των δανείων.

    Το χρέος προς τους ιδιώτες δανειστές πρέπει να θεωρηθεί παράνομο διότι οι ιδιωτικές τράπεζες πριν από τη δημιουργία της Τρόικας έδρασαν ανεύθυνα και δεν έδειξαν τη δέουσα επιμέλεια στη διαχείριση του δανεισμού, ενώ ορισμένοι ιδιώτες δανειστές, όπως κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου (hedge funds), ενήργησαν επίσης κακόβουλα. Μέρος του χρέους προς τις ιδιωτικές τράπεζες και τα κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου είναι αθέμιτο για τους ίδιους λόγους για τους οποίους είναι και παράνομο. Επιπλέον, οι ελληνικές τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν με αθέμιτο τρόπο από τους φορολογούμενους. Τέλος, το χρέος προς τις ιδιωτικές τράπεζες και τα κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου είναι επονείδιστο, διότι οι μεγάλοι ιδιώτες δανειστές γνώριζαν ότι τα δάνεια αυτά συνήφθησαν για ίδιο όφελος και όχι για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του λαού.

    Η Προκαταρκτική Έκθεση καταλήγει επισημαίνοντας ορισμένα πρακτικά ζητήματα. Το Ένατο Κεφάλαιο, Νομική θεμελίωση της αποκήρυξης και αναστολής πληρωμών του ελληνικού δημόσιου χρέους, εκθέτει ποιές επιλογές υπάρχουν όσον αφορά την ακύρωση του χρέους, και ιδίως τις συνθήκες υπό τις οποίες ένα κυρίαρχο κράτος μπορεί να ασκήσει το δικαίωμά του να προχωρήσει μονομερώς, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, στην αποκήρυξη του χρέους ή στην αναστολή της αποπληρωμής του.

    Τα νομικά επιχειρήματα που επιτρέπουν σε ένα κυρίαρχο κράτος να αποκηρύξει μονομερώς το παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο χρέος είναι πολλαπλά· όσον αφορά την ελληνική περίπτωση, μια τέτοια μονομερής κυριαρχική πράξη θα μπορούσε να θεμελιωθεί στα εξής επιχειρήματα: καταρχάς στην κακή πίστη την οποία επέδειξαν οι δανειστές, ωθώντας την Ελλάδα να παραβιάσει το εσωτερικό της δίκαιο και τις διεθνείς της υποχρεώσεις σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στη νομική υπεροχή και προτεραιότητα των ανθρώπινων δικαιωμάτων απέναντι σε διεθνείς συμφωνίες, όπως εκείνες που υπέγραψαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις με τους δανειστές ή με την Τρόικα. Τη χρήση καταναγκασμού. Την επιβολή άδικων και ανεπιεικών όρων, οι οποίοι κατάφωρα παραβιάζουν το Σύνταγμα και την εθνική κυριαρχία. Τέλος, το δικαίωμα το οποίο αναγνωρίζει το διεθνές δίκαιο στο κράτος, να παίρνει μετρα ενάντια σε παράνομες ενέργειες δανειστών, οι οποίες πλήττουν τη δημοσιονομική του κυριαρχία, το υποχρεώνουν να αποδεχθεί παράνομα, αθέμιτα και επονείδιστα χρέη, και παραβιάζουν την οικονομική του αυτοδιάθεση και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

    Όσον αφορά τη μη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους, κάθε κράτος έχει νόμιμο δικαίωμα να επικαλείται την ύπαρξη κατάστασης ανάγκης σε εξαιρετικές περιστάσεις, προκειμένου να διαφυλάξει ουσιώδη συμφέροντα τα οποία απειλούνται από κίνδυνο μεγάλο και παρόντα. Σε τέτοια περίπτωση το κράτος μπορεί να απαλλαγεί από την εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεών του, οι οποίες επαυξάνουν τον κίνδυνο, όπως συμβαίνει με τις εκκρεμείς δανειακές συμβάσεις. Τέλος, τα κράτη έχουν δικαίωμα να κηρύξουν μονομερώς πτώχευση όταν δεν είναι βιώσιμη η εξυπηρέτηση του χρέους, στην οποία περίπτωση δεν διαπράττουν διεθνώς παράνομη πράξη και, επομένως, δεν φέρουν ευθύνη.

    Προοίμιο

    Η αξιοπρέπεια του λαού βαραίνει περισσότερο από το
    παράνομο, αθέμιτο, επονείδιστο και μη βιώσιμο χρέος

    Έχοντας ολοκληρώσει την προκαταρκτική φάση της έρευνάς της, η Επιτροπή Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους θεωρεί ότι η Ελλάδα ήταν και παραμένει θύμα μιας προσχεδιασμένης επίθεσης, η οποία οργανώθηκε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αυτό το βίαιο, παράνομο και ανήθικο εγχείρημά τους έχει μοναδικό σκοπό να περάσουν τα ιδιωτικά χρέη στο δημόσιο.

    Παρουσιάζοντας τούτη την Προκαταρκτική Έκθεση στις ελληνικές αρχές και τον ελληνικό λαό, η Επιτροπή Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους θεωρεί ότι ολοκλήρωσε την πρώτη φάση της εντολής της, η οποία περιγράφεται στην από 4 Απριλίου του 2015 απόφαση της Προέδρου της Βουλής. Η Επιτροπή ελπίζει πως η Έκθεση θα αποδειχθεί χρήσιμο εργαλείο ώστε να εγκαταλειφθεί η καταστροφική λογική της λιτότητας, και να προστατευθούν από τους κινδύνους που σήμερα τα απειλούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία, η αξιοπρέπεια του λαού και το μέλλον των επερχόμενων γενεών.

    Σε απάντηση εκείνων που προσπαθούν να επιβάλουν άδικα μέτρα, ο ελληνικός λαός θα μπορούσε να επικαλεστεί τη ρήση του Θουκυδίδη «και όνομα δια το μη ες ολίγους αλλ’ ες πλείονας οικείν Δημοκρατία κέκληται» (Θουκυδίδης, Ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου, Επιτάφιος του Περικλή (2.37) – «και ως προς το όνομα καλείται Δημοκρατία επειδή η εξουσία δεν είναι στα χέρια των λίγων, αλλά των πολλών»).

    http://www.hellenicparliament.gr/Enimerosi/Grafeio-Typou/Deltia-Typou/?press=7d77f95d-4b01-43ac-a78d-a4ba017df47e

    ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΕΔΩ:

    Debt Truth Committee – Preliminary report
    Preliminary report

    Click to access Report_web.pdf

    Reply

  37. TΟ ΛΟΓΟΚΡΙΜΕΝΟ ΒΙΝΤΕΟ TOY CANAL+:ΣΤΡΟΣ ΚΑΝ:»ΔΟΥΛΕΨΑΜΕ ΥΠΟΓΕΙΑ ΜΕ TON ΓΑΠ!»
    Posted on Μαΐου 4, 2011 by UDemand
    Το λογοκριμένο video με τον επικεφαλής του ΔΝΤ να αποκαλύπτει την επι μηνών υπόγεια δουλειά (όπως ο ίδιος δηλώνει)με τον Γιώργιο Παπανδρέου για την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ την ίδια περίοδο που ο Πρωθυπουργός προκλητικά παραπλανούσε τον λαό ότι λεφτά υπάρχουν!!!

    ΣΤΡΟΣ ΚΑΝ!
    «Όταν λέω υπερβάλλοντας ότι όταν ήρθε το ΔΝΤ [στην Ελλάδα] κλείσαμε το θέμα σε 15 ημέρες, το κλείσαμε σε 15 ημέρες διότι δουλέψαμε επί μήνες πριν με τις ελληνικές αρχές και το κάναμε υπόγεια. Γιατί αυτό; Γιατί οι ελληνικές αρχές επιθυμούσαν την παρέμβαση του ΔΝΤ, αν και ο Παπανδρέου για πολιτικούς λόγους δεν το έλεγε στο λαό. Αλλά από την αρχή με είχε πάρει πολλές φορές τηλέφωνο. Με είχε πάρει τηλέφωνο το μήνα Νοέμβριο – Δεκέμβριο του 2009 λέγοντας μου ότι χρειαζόμαστε βοήθεια. Και είναι αλήθεια ότι είχε συνειδητοποιήσει πως είχε ανάγκη από βοήθεια».

    TΟ ΛΟΓΟΚΡΙΜΕΝΟ ΒΙΝΤΕΟ TOY CANAL+:ΣΤΡΟΣ ΚΑΝ:”ΔΟΥΛΕΨΑΜΕ ΥΠΟΓΕΙΑ ΜΕ TON ΓΑΠ!”

    Reply

  38. Λεωνίδας Χ. Στάμος: ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ !!!

    Διάγγελμα Γ. Παπανδρέου
    Καστελόριζο, 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010

    «Χθές,ανακοινώθηκαν τα στοιχεία για το πραγματικό μέγεθος του Ελλείμματος του 2009. …

    Είναι ανάγκη, ανάγκη Εθνική και Επιτακτική, να ζητήσουμε και επισήμως από τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την ενεργοποίηση του Μηχανισμού Στήριξης, που από κοινού δημιουργήσαμε.

    Έχω ήδη δώσει εντολή στον Υπουργό Οικονομικών, να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες»

    ΑΝΑΛΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ

    -επί τη βάσει των εκ του Νόμου προϋποθέσεων:
    Καθίσταται πέραν κάθε αμφιβολίας, ότι ο Πρωθυπουργός την δεδομένη στιγμή διέπραξε ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ εις βάρος της Ελλάδος.

    ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

    Άρθρο 134 παράγραφος 2 του Ποινικού Κώδικα
    Με ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη τιμωρείται όποιος: α) επιχειρεί με σφετερισμό της ιδιότητάς του ως οργάνου του Κράτους να καταλύσει ή να αλλοιώσει ή να καταστήσει ανενεργό, διαρκώς ή προσκαίρως, θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού (όπως κατ’ άρθρον 134Α περ. στ του Ποινικού Κώδικα : η αρχή της δέσμευσης της εκτελεστικής εξουσίας από το Σύνταγμα και τους νόμους)

    Σημείωση:
    Σφετερισμός της ιδιότητας του οργάνου του Κράτους υπάρχει όταν το όργανο που ασκεί κρατική εξουσία καταλύει τους μηχανισμούς ελέγχου των πράξεών του και διαβρώνει, λόγω της δυνατότητας που έχει εξαιτίας της θέσης του, τους θεμελιώδεις πολιτικούς θεσμούς.

    ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ

    Η ανάλυση προϋποθέτει ΓΝΩΣΗ του Δημοσιονομικού Δικαίου.
    Το Δημοσιονομικό Δίκαιο αποτελεί τον κλάδο του δικαίου που έχει ως αντικείμενο έρευνας και επιστημονικής επεξεργασίας τη δημοσιονομική νομοθεσία, δηλαδή την νομοθεσία που αναφέρεται στη συστηματική μελέτη του συνόλου των κανόνων που ρυθμίζουν την εξεύρεση , διαχείριση και διάθεση των οικονομικών μέσων, τα οποία είναι αναγκαία για την ανάπτυξη της δημοσιονομικής δραστηριότητας της πολιτείας και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου , µε σκοπό την ικανοποίηση των αναγκών του σύγχρονου κράτους (Απόστολος Γέροντας, Δημοσιονομικό Δίκαιο, 2005, σελ. 19).

    ΕΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΩ, αντλούμε τους κανόνες του Δημοσιονομικού Δικαίου, από τις εξής πηγές:
    Α) Το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας
    Β) Τον Κώδικα Δημοσίου Λογιστικού

    Σημείωση:
    Κατά το χρόνο του διαγγέλματος, ήτοι 23 Απριλίου 2010, ίσχυε ο Ν. 2362/1995 Περί Δημοσίου Λογιστικού (Κώδικας Δημοσίου Λογιστικού: Κ.Δ.Λ.). Τροποποιήθηκε με τον Ν. 3871/2010 (ΦΕΚ 141 Α΄/17-8-2010).

    ΜΕΡΟΣ 1ο

    ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ

    Α) Κώδικας Δημοσίου Λογιστικού

    1)ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ του Κράτους είναι ο νόμος με τον οποίο προσδιορίζονται τα δημόσια έσοδα και καθορίζονται τα όρια των εξόδων του Κράτους για κάθε οικονομικό έτος (άρ.5 παρ.1 Κ.Δ.Λ.).

    2)ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ του Κράτους είναι ο νόμος στον οποίο εμφανίζονται τα αποτελέσματα της εκτελέσεως του Προϋπολογισμού των εσόδων και εξόδων του Κράτους κάθε οικονομικού έτους και με τον οποίον εγκρίνονται οι σημειωθείσες κατά το ίδιο έτος υπερβάσεις πιστώσεων (άρ.72 παρ.1 Κ.Δ.Λ.).

    3)Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ καταρτίζεται από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, βάσει των στοιχείων που υποβάλλουν σε αυτό οι αρμόδιες υπηρεσίες, αφού ληφθούν υπόψη και οι αναγγελθείσες, μέχρι τέλος Αυγούστου του έτους κατά το οποίο καταρτίζεται ο Απολογισμός, μεταβολές που έχει επιφέρει το Ελεγκτικό Συνέδριο στις διαχειριστικές πράξεις των υπολόγων(άρ.72 παρ.2 Κ.Δ.Λ.).

    4)ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΣ του Κράτους είναι ο νόμος στον οποίο εμφανίζονται οι λογαριασμοί τόσο του Προϋπολογισμού όσο και οι εκτός αυτού, που έχουν σχέση με τη χρηματική διαχείριση του Δημοσίου, μπορεί δε να περιλαμβάνονται και λογαριασμοί άλλων περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου (άρ.74 παρ.1 Κ.Δ.Λ.).

    5)Ο ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΣ καταρτίζεται από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, βάσει των στοιχείων που υποβάλλουν σε αυτό οι αρμόδιες υπηρεσίες, αφού ληφθούν υπόψη και οι αναγγελθείσες, μέχρι τέλους Αυγούστου του έτους κατά το οποίο καταρτίζεται ο Ισολογισμός, μεταβολές που έχει επιφέρει το Ελεγκτικό Συνέδριο στις διαχειριστικές πράξεις των υπολόγων(άρ.74 παρ.2 Κ.Δ.Λ.).

    6)ΕΛΛΕΙΜΜΑ είναι η διαφορά εντός ενός οικονομικού έτους, μεταξύ των εσόδων του κράτους και εξόδων.

    Β. Σύνταγμα της Ελλάδος

    1)Ο ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ και ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ του Κράτους ψηφίζονται στην Ολομέλεια της Βουλής (άρ.72 παρ.1 εδ.2 του Συντάγματος).

    2)Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ και ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΣ του Κράτους ΓΙΑ ΝΑ ΚΥΡΩΘΟΥΝ από τη Βουλή πρέπει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να:

    -α- συνοδεύονται από Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου (βλέπε και: άρ.98 παρ.1 του Συντάγματος) και

    -β- εξεταστούν από ειδική επιτροπή βουλευτών
    (άρ. 79 παρ.7 του Συντάγματος).

    ΜΕΡΟΣ 2ο
    ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

    Α. ΚΥΡΩΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ

    1)Ο ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ του 2009 ΚΥΡΩΘΗΚΕ με τον Ν.3732/2008 (ΦΕΚ 264 Α/ 24-12-2008).

    2)Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ του 2009 ΚΥΡΩΘΗΚΕ με τον Ν.3930/2011 (ΦΕΚ 47 Α/ 10-03-2011).

    3)Ο ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΣ του 2009 ΚΥΡΩΘΗΚΕ με τον Ν.3931/2011 (ΦΕΚ 48 Α/ 10-03-2011), αντίστοιχα.

    Β. ΠΡΟΔΙΚΑΣΙΑ ΚΥΡΩΣΗΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ-ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΥ 2009

    1)Ο Υπουργός Οικονομικών (Γενικό Λογιστήριο του Κράτους) διεβίβασε τον Απολογισμό του οικονομικού έτους 2009 και τον Ισολογισμό της 31-12-2009 στο Ελεγκτικό Συνέδριο με το 2/66328/Β0024/07-10-2010 έγγραφο.

    2)Η Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, επί του Απολογισμού (εσόδων-εξόδων) του Κράτους 2009 και του Γενικού Ισολογισμού της 31ης Δεκεμβρίου 2009, δημοσιεύτηκε την 1η Νοεμβρίου 2010.

    ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΟΨΗ:

    – 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010: ανακοίνωση ελλείμματος 2009

    -7 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010: ο Υπ. Οικονομικών διαβιβάζει τον απολογισμό (και τον ισολογισμό) στο Ελεγκτικό Συνέδριο για θεώρηση και ΕΓΚΡΙΣΗ

    -1 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010: το Ελεγκτικό Συνέδριο, θεωρεί, εισηγείται κι εγκρίνει τον απολογισμό (και τον ισολογισμό)

    -10 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011: ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ο απολογισμός του 2009 από την Ολομέλεια της Βουλής

    Ν.Β.: Με τον Απολογισμό ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ οι σημειωθείσες υπερβάσεις πιστώσεων (άρ.72 παρ.1 Κ.Δ.Λ.).

    ΣΕ ΤΙ ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ Η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

    Από τον συνδυασμό όλων των ως άνω αναφερομένων, προκύπτουν τα εξής:

    Με το από 23 Απριλίου 2010 διάγγελμά του, ο Πρωθυπουργός της Χώρας (Γιώργος Παπανδρέου), ανακοίνωσε κι αποδέχτηκε το έλλειμμα της Χώρας για το οικονομικό έτος 2009, ούτως αλλοιώνοντας και καθιστώντας ανενεργή τη θεμελιώδη αρχή της δεσμεύσεώς του από το Σύνταγμα, βάσει του οποίου η ύπαρξη και το ύψος τυχόν ελλείμματος ΔΕΝ δύναται να γίνει κατ’ αρχάς γνωστό ενωρίτερα από την οικεία Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η οποία δημοσιεύτηκε εν προκειμένω την 1η Νοεμβρίου 2010, ήτοι ΕΞΙ [6] ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ το διάγγελμα.

    http://kinima-ypervasi.blogspot.gr/2015/08/blog-post_799.html

    Reply

  39. ΠΡΑΞΕΙΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ 07.10.2009 – 11.10.2013 [Κατάλογος]

    …
    04/10/2009 ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

    13/10/2009 (1)

    Υπαγωγή Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη. (!)

    13/10/2009: Δημοσίευση ΦΕΚ 215/Α/2009

    +

    ΣΧΟΛΙΟ ΑΠΟ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΤΕΛΕΧΟΥΣ ΤΗΣ Ε.Υ.Π.:
    ” … το 2009 που ανέλαβαν την εξουσία οι ολετήρες της πατρίδας μας και με σχέδιο αποδόμησαν μέσα σε μια μέρα όλο τον επιχειρησιακό ιστό της ΕΥΠ. Μόνο κάποιος σε διατεταγμένη υπηρεσία θα λειτουργούσε κατ΄ αυτόν τον τρόπο…”

    Reply

  44. Ο Νίκος Νικολόπουλος καταθέτει μήνυση εναντίον του ΓΑΠ για εσχάτη προδοσία!

    Την Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου, ο Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος και ανεξάρτητος βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος θα καταθέσει μήνυση κατά του πρώην πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου όπως είπε και δημόσια κατά την διάρκεια της τηλεοπτικής του εκπομπής.

    Αναλυτικά όσα αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο κ. Νικολόπουλος:

    «Η μήνυση αφορά το έγκλημα της Εσχάτης Προδοσίας, αφού ο πρώην Πρωθυπουργός προχώρησε στην ποινικά κολάσιμη πράξη του άρθρου 134 παράγραφος 2 περ. -α- του Ποινικού Κώδικα, δηλαδή το εθνικό έγκλημα που επισύρει ποινή ισόβιας ή πρόσκαιρης κάθειρξης.

    Θυμίζουμε το επαίσχυντο διάγγελμα του Γ. Παπανδρέου, που έβαλε την χώρα στο «γύψο των μνημονίων»:

    Καστελόριζο, 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010 : «Χθες, ανακοινώθηκαν τα στοιχεία για το πραγματικό μέγεθος του Ελλείμματος του 2009. …

    Είναι ανάγκη, ανάγκη Εθνική και Επιτακτική, να ζητήσουμε και επισήμως από τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την ενεργοποίηση του Μηχανισμού Στήριξης, που από κοινού δημιουργήσαμε. Έχω ήδη δώσει εντολή στον Υπουργό Οικονομικών, να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες»

    Αναλύοντας το γεγονός στη βάση των διατάξεων του Συντάγματος, καθίσταται σαφές πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι ο πρώην Πρωθυπουργός την δεδομένη στιγμή διέπραξε την ποινικά κολάσιμη πράξη του άρθρου 134 παράγραφος 2 περ. -α- του Ποινικού Κώδικα, έγκλημα που επισύρει ποινή ισόβιας ή πρόσκαιρης κάθειρξης (ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ).

    Και εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε

    Σύμφωνα με το άρθρο 134Α περ. στ του Ποινικού Κώδικα, η Εκτελεστική Εξουσία, δηλαδή η Κυβέρνηση και εν προκειμένω ο Πρωθυπουργός, δεσμεύεται από το Σύνταγμα και τους νόμους,

    Τι ορίζουν όμως το Σύνταγμα και οι Νόμοι για τα οικονομικά στοιχεία του Δημοσίου; Μπορεί ένας Πρωθυπουργός, από μόνος του να αναγνωρίσει, να δεχθεί ή να απορρίψει τα έσοδα και τα έξοδα του Δημοσίου και τελικώς να εκδώσει τον Ισολογισμό του Κράτους, να τον ανακοινώσει και να δεσμευτεί για την αξιοπιστία αυτού του Ισολογισμού;

    Η Εκτελεστική Εξουσία, δηλαδή η Κυβέρνηση και εν προκειμένω ο Πρωθυπουργός, μπορεί από μόνος του να υπογράψει και να αναγνωρίσει την τυχόν διαφορά , εντός ενός οικονομικού έτους, μεταξύ των εσόδων και των εξόδων του Κράτους και να διαπιστώσει το τυχόν ΕΛΛΕΙΜΜΑ;

    Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας και τον Κώδικα Δημοσίου Λογιστικού, όχι μόνον ΔΕΝ μπορεί, αλλά αντιθέτως ΔΕΣΜΕΥΕΤΑΙ από μία συγκεκριμένη θεσμική διαδικασία, που όμως ο Γ. Παπανδρέου συνειδητά παραβίασε.

    Ο πρώην Πρωθυπουργός έσπευσε προτερόχρονα να παγιδεύσει την χώρα στην μέγγενη των μνημονίων, ζημιώνοντας τα συμφέροντα της. Ήταν η περίοδος, που δέχθηκε σχετικές υποδείξεις εξ Αμερικής, ενώ ο τότε Υπουργός Οικονομικών είχε παρομοιάσει την Ελλάδα με τον «Τιτανικό» και στα υπόγεια της ΕΛΣΤΑΤ «μαγειρεύονταν» τα στοιχεία για να καταστεί μονόδρομος η μνημονιακή «λαίλαπα»

    Συνειδητά, δηλαδή, με το διάγγελμα του στις 23 Απριλίου 2010, ο πρώην Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ανακοίνωσε κι αποδέχτηκε το έλλειμμα της Χώρας για το οικονομικό έτος 2009, ούτως αλλοιώνοντας και καθιστώντας ανενεργή τη θεμελιώδη αρχή της δέσμευσης του από το Σύνταγμα, βάσει του οποίου η ύπαρξη και το ύψος τυχόν ελλείμματος ΔΕΝ δύναται να γίνει κατ’ αρχάς γνωστό ενωρίτερα από την οικεία Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η οποία δημοσιεύτηκε εν προκειμένω την 1η Νοεμβρίου 2010, ήτοι ΕΞΙ [6] ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ το διάγγελμα».

    http://www.logiastarata.gr/2016/09/blog-post_591.html
    http://www.ntokoumenta.gr/169424/

    Reply

  45. Τσόμσκι: ΚΤΗΝΩΔΗΣ για την Ελλάδα η συμφωνία του 2010! Και ακόμα ο Παπανδρέου κυκλοφορεί ελεύθερος!

    Posted by olympiada στο Φεβρουαρίου 6, 2017

    Μετά τις αποκαλύψεις του πρώην εκτελεστικού διευθυντή του διεθνούς νομισματικού ταμείου στο Μπλούμπεργκ σύμφωνα με τις οποίες ο Παπανδρέου διέπραξε εγκλήματα εις βάρος της Ελλάδας και της Ευρώπης, έρχεται ο Νόαμ Τσόμσκι για να πείσει και τους πλέον καλοπροαίρετους κάνοντας λόγο ευθέως για «κτηνωδία»!

    «H πραγματική τραγωδία της Ελλάδας είναι ότι -πέραν της κτηνωδίας της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών και των τραπεζών των βορειοευρωπαϊκών χωρών, οι οποίες υπήρξαν…πραγματικά κτηνώδεις- δεν έπρεπε καν να ξεσπάσει. Θα μπορούσε να είχε αντιμετωπιστεί σχετικά εύκολα στην αρχή», δήλωσε ο Νόαμ Τσόμσκι σε συνέντευξή του στο περιοδικό «jacobinmag» και αναδημοσιεύεται από την γερμανική διαδικτυακή ενημερωτική πύλη Die Freiheitsliebe.

    O διαπρεπής Αμερικανός καθηγητής στο Τμήμα Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (MIT) αναφερόμενος στο δημοψήφισμα είπε ότι «συνέπεια αυτής της εγκληματικής πράξης να ρωτά κανείς τους πολίτες ήταν να τιμωρηθεί η Ελλάδα ακόμα περισσότερο. Οι απαιτήσει της τρόικας έγιναν ακόμα σκληρότερες. Φοβήθηκαν ότι θα προκληθεί ντόμινο αν ληφθεί υπόψη η ένδεια των πολιτών, διότι θα μπορούσαν και άλλοι να κάνουν την ίδια σκέψη και θα διαδοθεί η επιδημία της δημοκρατίας. Έπρεπε λοιπόν να την ξεριζώσουν εν τη γενέσει της».

    Για το πώς θα μπορούσαν οι Έλληνες να αντιδράσουν είπε: «Δεν είναι απλό, ιδίως επειδή είναι απομονωμένοι. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα ευάλωτη θέση. Εάν οι Έλληνες είχαν την υποστήριξη των προοδευτικών αριστερών και λαϊκών δυνάμεων από αλλού στην Ευρώπη θα μπορούσαν ίσως να έχουν προβάλει αντίσταση στις απαιτήσεις της τρόικας».

    Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
    https://olympia.gr/2017/02/06/τσόμσκι-κτηνωδησ-για-την-ελλάδα-η-συμφ/

    Reply

  47. Στο σκαμνί William Basil και Μιχάλης Καρχιμάκης [όχι όμως ο προδότης και ηθικός αυτουργός Γιωργάκης Παπανδρέου].

    https://taneadiasporadotnet.files.wordpress.com/2017/09/karamanlis-banner.jpg?w=1024&h=431

    Νέα τροπή λαμβάνει η υπόθεση κατασκοπείας και παρακολούθησης του Κώστα Καραμανλή, σύμφωνα με βούλευμα που παρουσιάζει εφημερίδα «Δημοκρατία».

    Σύμφωνα με πληροφορίες, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών με βούλευμα του παραπέμπει σε δίκη ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών με βαρύτατες κατηγορίες κατασκοπίας και παραβίασης μυστικών της Πολιτείας έναν Ελληνοαμερικανό πράκτορα της CIA.

    Πρόκειται για τον Ελληνοαμερικανό [Καρπάθιο] William Basil, ο οποίος οργάνωσε το σκάνδαλο των υποκλοπών σε βάρος του πρωθυπουργού και του μισού υπουργικού συμβουλίου του.

    Επίσης, κατηγορείται και ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και στενότατος συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου, Μιχάλης Καρχιμάκης [δεξιά]. Ο κ. Καρχιμάκης κατηγορείται ότι υπέκλεπτε έγγραφα μείζονος εθνικής ασφάλειας ενώ κατηγορούνται και τα μέλη της ΕΥΠ που τον προμήθευαν «τα ωραία εκείνα χαρτιά» όπως τα αποκαλούσε.

    Παράλληλα, το βούλευμα θέτοντας στο αρχείο το σκέλος της δικογραφίας για τους «άγνωστους δράστες» που συνέπραξαν με τον Ελληνοαμερικανό πράκτορα, φωτογραφίζει πως πίσω από τα όσα συνέβησαν στον Κώστα Καραμανλή είναι η CIA.

    Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
    Πιέσεις λόγω Ρωσίας

    Σύμφωνα με πληροφορίες, το σχέδιο δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού γνωστό ως «σχέδιο Πυθία» μπήκε σε εφαρμογή ως προσπάθειας άσκησης πίεσης και εξαναγκασμού της ελληνικής κυβέρνησης να αλλάξει πολιτική σε θέματα που αφορούσαν τις διεθνείς σχέσεις της χώρας.

    https://taneadiasporadotnet.files.wordpress.com/2017/09/karamanlis-gap-scoop.jpg?w=1024&h=700

    «Σκοπός των δραστών φαίνεται ότι ήταν η διακοπή της πολιτικής και οικονομικής προσέγγισης της Ελλάδας με τη Ρωσία που τότε είχε αρχίσει να διαμορφώνεται σε κρίσιμους τομείς ειδικότερα της ενέργειας, των εξοπλισμών και των κρατικών προμηθειών» ανέφερε το πόρισμα, δίνοντας έμφαση στην ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή με μνεία στις συμφωνίες για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και τον αγωγό South stream.

    Τα έγγραφα του Wikileaks

    Σύμφωνα με έγγραφα τα οποία θεωρούνται αυθεντικά και δόθηκαν στην δημοσιότητα από τα Wikileaks η προσέγγιση της Ελλάδας με τη Ρωσία προκάλεσε ενέργειες από τις ΗΠΑ ώστε να ανατραπούν οι εν λόγω συμφωνίες για τους ρωσικούς αγωγούς.

    «Το γεγονός της στήριξης της αμερικανικής πλευράς προς τον αγωγό ΤΑΡ εκτιμάται ότι μεταφέρθηκε στις ελληνικές κυβερνήσεις μετά το 2009, επιβεβαιώθηκε δε από την κατάθεση του μάρτυρα Β.Ρ (σσ αναφέρεται το όνομα γνωστού επιχειρηματία), ο οποίος μετά από συνάντηση του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ τον Μάιο του 2012 μετέφερε στην ελληνική πολιτική ηγεσία την αμερικανική θέση. Αποτέλεσμα ήταν η σταδιακή εγκατάλειψη των σχεδίων των αγωγών και η δέσμευση της ελληνικής πλευράς στο σχέδιο του αγωγού ΤΑΡ.

    Επίσης εγκαταλείφθηκε το σχέδιο προμήθειας στρατιωτικού υλικού από τη Ρωσία» αναφέρεται στο πόρισμα για την υπόθεση.

    Επιπλέον, στο σχέδιο «Πυθία» φέρονται να εμπλέκονται και υπάλληλοι της ΕΥΠ που είχαν πρόσβαση σε απόρρητα στοιχεία και τα παρέδιδαν σε μη δικαιούμενα πρόσωπα.

    Τον παρακολουθούσαν περίπου 20 άτομα

    Ομάδα περίπου 20 ατόμων φαίνεται πως δεν άφηνε από τα μάτια της τον Κώστα Καραμανλή. Συγκεκριμένα αυτοκίνητα ακολουθούσαν αυτό του πρώην πρωθυπουργού όπου και αν ο Κώστας Καραμανλής πήγαινε. Από την Ραφήνα μέχρι το γραφείο του και από την ΕΡΤ μέχρι και σε σούπερ μάρκετ.

    Μάλιστα, κάποια στιγμή εντοπίστηκε το ένα από τα τρία αυτοκίνητα που τον παρακολουθούσαν και διαπιστώθηκε ότι κυκλοφορούσε με πλαστές ελληνικές πινακίδες. Τον Ιούνιο του 2008 διαπιστώθηκε ότι τα τρία αυτά οχήματα συναντήθηκαν στην περιοχή του Χολαργού. Στα οχήματα επέβαιναν 7 άνδρες και 2 γυναίκες και στην συνάντηση τους συμμετείχαν δυο ακόμη άγνωστα άτομα, τα οποία εικάζεται πως είναι Βρετανοί.

    Επιπρόσθετα από τηλεφωνική υποκλοπή διαπιστώθηκε ότι οι επιβάτες των παραπάνω οχημάτων μιλούσαν ελληνικά, ενώ η συνεννόηση μεταξύ των διαφόρων ομάδων πραγματοποιείτο μέσω κινητών τηλεφώνων.

    Η εμπλοκή στη Νέα Μάκρη
    Σε χρόνο που δεν προσδιορίζεται ακριβώς αλλά κυμαίνεται μεταξύ του πενθημέρου 20 και 25 Απριλίου του 2008 στην περιοχή της Νέας Μάκρης Αττικής και συγκεκριμένα στη διασταύρωση των φαναριών που οδηγούν στην Ιερά Μονή του Αγίου Εφραίμ κατά τις απογευματινές ώρες έλαβε χώρα «ελεγχόμενη» διαδικασία εμπλοκής, διάρκειας 30 δευτερολέπτων.

    Η εμπλοκή έλαβε χώρα μεταξύ του κλιμακίου της ομάδας εργασίας της FSB (ομάδα που προσπαθούσε να προστατεύσει τον Καραμανλή) και ατόμων που ανήκαν στις παραπάνω ομάδες παρακολούθησης.

    Τα άτομα του κλιμακίου της ομάδας εργασίας ήταν τέσσερα ενώ τα άτομα του άλλου «χώρου» ήταν δύο άοπλα, γυμνασμένα, μιλούσαν ελληνικά και διέφυγαν από το χώρο της εμπλοκής χρησιμοποιώντας μοτοσυκλέτα χρώματος κίτρινου που δεν έφερε πινακίδες κυκλοφορίας. Το προαναφερόμενο όχημα εγκαταλείφθηκε στο χώρο της εμπλοκής.

    Μέσα στο όχημα βρέθηκαν στοιχεία από τα οποία προέκυπτε λεπτομερής καταγραφή της διαδρομής που ακολουθείται κατά τη μετακίνηση του Κώστα Καραμανλή από την κατοικία του στο γραφείο του, τα οχήματα που τον συνόδευα, οι μηχανές ασφαλείας καθώς και:

    • Χάρτες στους οποίους είχαν σημειωθεί τα σημεία συνάντησης των ομάδων παρακολούθησης και υποστήριξης.

    • Κιάλια νυχτερινής παρατήρησης.

    • Εκρηκτική ύλη C-4 και όπλα TOKAREV και KALASNIKOF.

    • Υλικά καμουφλάζ (καινούρια,αχρησιμοποίητα),υλικά μακιγιάζ,όπως μολύβια,κουκούλες μη χρησιμοποιημένες που δεν έφεραν κάποιο διακριτικό ,καθώς και γυναικεία ρούχα.

    • Συστήματα επικοινωνίας συγχρονισμένα στις συχνότητες της ΕΛ.ΑΣ υψηλής ευκρίνειας και εμβέλειας.

    • Τηλεχειριστήριο.

    • Τρόφιμα (ξηρά τροφή και σοκολάτες).

    • Σκηνές.

    https://tanea-diaspora.net/2017/09/18/σοκαριστικές-εξελίξεις-για-το-σχέδι/

    ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
    http://www.dimokratianews.gr/content/78417/i-cia-erixe-ton-karamanli

    Reply

  49. Ρουμελιώτης: πέντε φορές ο Στρος Καν, τον Μάρτιο, τον Απρίλιο, τον Μάιο, τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο του 2010, ζήτησε από τον Παπανδρέου να προχωρήσει η Ελλάδα σε αναδιάρθρωση του χρέους της

    27.09.2012

    Στις προθήκες των βιβλιοπωλείων θα βρίσκεται από σήμερα το βιβλίο του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδος στο ΔΝΤ Τάκη Ρουμελιώτη «Το άγνωστο παρασκήνιο της προσφυγής στο ΔΝΤ» (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη).

    Αν περιέχει όλα όσα μαθαίνω ότι προαναγγέλλει ο συγγραφέας σε βουλευτές και πρώην υπουργούς του ΠΑΣΟΚ σε συναντήσεις μαζί τους τις τελευταίες μέρες, τότε υποχωρούν και οι ελάχιστες αμφιβολίες που είχα:

    Η Ελλάδα θα μπορούσε να είχε αποφύγει την περιπέτεια στην οποία την έβαλε με το Μνημόνιο η κυβέρνηση Παπανδρέου, αν στο τιμόνι της την κρίσιμη περίοδο βρισκόταν ένας αληθινός ηγέτης, που ήξερε να μπλοφάρει και να διεκδικεί. Δεν είχαμε όμως τέτοιον.

    Οπως αποκαλύπτει ο συγγραφέας σε συνομιλητές του, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που τον συνάντησαν τις τελευταίες μέρες στην Αθήνα , πέντε φορές ο Στρος Καν, τον Μάρτιο, τον Απρίλιο, τον Μάιο, τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο του 2010, ζήτησε από τον Παπανδρέου να προχωρήσει η Ελλάδα σε αναδιάρθρωση του χρέους της, καθώς εκείνη την εποχή οι ευρωπαϊκές τράπεζες ήταν φορτωμένες με ελληνικά ομόλογα και, κατά συνέπεια, ο πρωθυπουργός είχε τη διαπραγματευτική ισχύ να το κάνει. Και όμως. Και τις πέντε φορές που ο Ρουμελιώτης μετέφερε στον πρώην πρωθυπουργό την πρόταση του Στρος Καν, εκείνος έκανε ότι δεν άκουσε:

    «Αν η αναδιάρθρωση είχε περιληφθεί στο πρώτο Μνημόνιο, δεν θα χρειάζονταν τόσο σκληρά δημοσιονομικά μέτρα για τη δημοσιονομική προσαρμογή και το πρόγραμμα θα είχε περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας» σχολιάζει στα αθηναϊκά σαλόνια ο έμπειρος αξιωματούχος και προσθέτει: «Ευθύνη είχε η τότε κυβέρνηση, η οποία δεν πίεσε προς αυτή την κατεύθυνση τους Ευρωπαίους εταίρους και δεν εκμεταλλεύτηκε την άποψη του Ντομινίκ Στρος Καν ότι ήταν αναγκαία η αναδιάρθρωση του χρέους».

    Αυτό που κάνει όμως κάθε λογικό Ελληνα να βγαίνει από τα ρούχα του είναι η απάντηση που φέρεται ότι έδωσε ο Παπανδρέου στον Ρουμελιώτη, όταν εκείνος του διαβίβασε για τελευταία φορά την πρόταση του Γάλλου. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο διάλογος Παπανδρέου Ρουμελιώτη που πρόκειται να δημοσιευθεί στο υπό έκδοση βιβλίο θα έχει ως εξής:

    «Πες μου πώς μπορώ να εξαναγκάσω τους εταίρους μας να δεχτούν την αναδιάρθρωση;» ρώτησε ο ΓΑΠ.

    «Του απάντησα» -θυμάται ο Ρουμελιώτης- «ότι με τη βοήθεια του Στρος Καν θα μπορούσε να τους πείσει. Ο Γιώργος Παπανδρέου μού είπε ότι ήθελε να συστήσει μια επιτροπή που θα εξέταζε το ζήτημα».

    Αλλά αυτή δεν είναι η μόνη αποκάλυψη που θα συγκλονίσει. Ο συγγραφέας εξομολογήθηκε στους συνομιλητές του ότι βασικός πολέμιος της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους στο παρασκήνιο ήταν -ποιος λέτε;- ο Λουκάς Παπαδήμος ως αντιπρόεδρος της ΕΚΤ!

    Και η κορυφαία αποκάλυψη: Το κόστος του περίφημου PSI, σε σύγκριση με τα οφέλη που θα είχαμε αν είχε γίνει εγκαίρως η αναδιάρθρωση του χρέους. Ο συγγραφέας, επικαλούμενος έκθεση της Citigroup, θα υποστηρίξει ότι με «κούρεμα» 30% θα είχαν διαγραφεί 81 δισ. ευρώ από τα 190,7 δισ. του χρέους και αυτό θα έπεφτε στο 80% του ΑΕΠ.

    Οσο για τις συγκρίσεις; «Με το κούρεμα του 53%, οι ξένες τράπεζες έχασαν 20 δισ. ευρώ, δηλαδή 10 δισ. ευρώ λιγότερα απ’ όσα θα είχαν χάσει αν το “κούρεμα” είχε γίνει τον Μάιο του 2010. Αντίθετα, οι ελληνικές τράπεζες έχασαν 22 δισ. ευρώ, δηλαδή 8 δισ. ευρώ περισσότερα από όσα θα είχαν χάσει αν το “κούρεμα” είχε γίνει τον Μάιο του 2010».

    Αν, συμπεραίνω, όλα αυτά που διηγείται τις τελευταίες ημέρες ο κύριος Ρουμελιώτης τα περιέχει το βιβλίο του -θα περιμένουμε να το δούμε σήμερα, καθώς το περιεχόμενό του κρατείται ως επτασφράγιστο μυστικό μέχρι χθές- και αν τα έχει καταθέσει με λεπτομέρειες στον εισαγγελέα Πεπόνη, τότε μην αμφιβάλλετε· σύντομα ο φάκελος θα διαβιβαστεί στη Βουλή διά τα περαιτέρω.

    http://www.dimokratianews.gr/content/10071/χαριστική-βολή-από-ρουμελιώτη?qt-qt_articles=2

    Reply

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.