Greek Bail-Out: 77% went into the Financial Sector

Attac investigation shows: EU crisis management policy saves banks, not the general population

csm_greek_bailout_banks_people_url_01_13be973806

LINKS: German version , Greek version

Since March 2010, the European Union (EU) and the International Monetary Fund (IMF) have applied 23 tranches comprising €206,9 billion to the so-called “Greek bail-out”. They have however provided hardly any documentation on the exact usage of those huge amounts of public funds. ATTAC Austria has therefore put up an investigation on the issue: At least 77% of the bail-out money can directly or indirectly be attributed to the financial sector.
The results in detail:

  • €58,2 billion (28,13%) were used to recapitalise Greek banks – instead of restructuring the too big and moribund sector in a sustainable way and letting the banks’ owners pay for their losses.
  • €101,331 billion (48,98%) went to creditors of the Greek state. €55,44 billion of these were used to repay maturing government bonds – instead of letting the creditors bear the risk for which they had received interest payments before. Another €34,6 billion served as incentive to make creditors agree to the so-called “haircut” in March 2012. €11,3 billion were used in a debt buyback in December 2012, when the Greek state bought back almost worthless bonds from its creditors.
  • €43,7 billion (22,46%) went into the national budget or couldn’t be definitively attributed.
  • €0,9 billion (0,43%) were used as Greek contribution to the new bail-out fund ESM.

“The goal of the political elites is not the rescue of the Greek population but the rescue of the financial sector”, Lisa Mittendrein of ATTAC concludes. “They used hundreds of billions of public money to save banks and other financial players – and especially their owners – from the financial crisis they caused.”

Political elites distort public view of “rescue packages”
These findings refute the position publicly taken by European politicians that it is the Greek population who benefit from the so-called “rescue packages”. They are rather the ones paying for the rescue of banks and creditors by suffering from a brutal course of austerity and its well-documented catastrophic social consequences.

Billionaires and hedge fund benefit
Among those actually rescued is the multi-billion Latsis clan, one of the richest families in Greece, owning large parts of the state-rescued “Eurobank Ergasias”. (1) Speculators benefited, too: During the debt buyback in December 2012, the hedge fund Third Point pocketed €500 million with the aid of European public funds. (2) “When Barroso, the President of the European Commission, labels the so-called Greek bail-out an act of solidarity, you have to ask: Solidarity with whom?”, Mittendrein comments. (3)

Another €34,6 billion in interest payments
A maximum of €43,6 billion (22,46%) of the so-called “rescue packages” went into the Greek national budget. However, this amount has to be seen alongside other state expenses during the same period which didn’t benefit the general population. More than €34,6 billion were yet again paid to creditors as interest payments for outstanding government bonds (2nd quarter 2010 to 4th quarter 2012 (4)). Moreover, the Greek state put another €10,2 billion into military spending (2010 and 2011 (5)). According to insiders, the governments in Berlin and Paris pressure Greece not to cut military spending because that would affect German and French arms companies. (6)

Not the first bank bail-out
“The so-called Greek bail-out turns out to be another bail-out for banks and wealthy individuals”, Mittendrein says. European banks have already received €670 billion of direct state support (not including guarantees) since 2008. (7) Still, the financial sector in Greece and all over Europe remains unstable. This is once again proven by the recent disbursement of two more tranches dedicated to bank recapitalisations comprising €23,2 billion since December 2012.

Political elites fail to implement needed regulations…
The Greek state’s haircut hit local banks so hard that the state is forced to go into debt again to save them with a billion-euro bail-out. “In the five years that passed since the financial crash, Europe’s politicians have failed to regulate the financial markets and adopt a bankruptcy regime for banks. So taxpayers are still forced to help out in case of losses, while the banks’ owners are getting away scot free. The governments have to stop giving this kind of blackmailing opportunity to the financial sector”, Mittendrein criticises.

…and rescue corrupt Greek banking sector
What’s even worse is that billions of bail-out money go to Greek banks even though some of them only meet the official conditions by resorting to dubious methods. In 2012, a Reuters report exposed the banks’ scandalous practices of using a Ponzi scheme of offshore companies to shove unsecured loans on to each other. They did this to appear to still be able to attract private capital and thus meet the conditions for state recapitalisation. (8) “While the European and the Greek political elites demand blood and tears from the ordinary Greek people, they turn a blind eye to the secret deals amongst financial oligarchs, who are in fact the main beneficiaries of the bail out money given to Greece”, confirms economist Marica Frangakis, a member of the Athens-based Nicos Poulantzas Institute, and a founding member of ATTAC Hellas.

Intransparent handling of public funds
“Our results reveal that the main goal of our governments’ crisis management policy since 2008 has been to save the fortunes of the wealthiest. The political elites accept tremendous unemployment, poverty and misery – to save a financial sector beyond remedy. The Austrian government has taken part in this inhuman course of action for years, too”, Mittendrein adds. It is furthermore alarming that those in charge at the Troika and the EFSF are barely documenting their handling of public funds. “It is a scandal that the European Commission publishes hundreds of pages of reports but fails to specify where the money went to exactly”, Mittendrein explains. “We call upon those responsible to impose real transparency and prove who is actually benefiting from the payments.”

Radical change of policy is overdue
A radical change of course is overdue in European crisis management policy. “Our governments save European banks and the wealthy with billions and billions of public funds while pretending to their voters that the money is transferred to the Greek population. This has to stop”, Mittendrein and Frangakis demand. Banks “too-big-to-fail” have to be split and return to serving public welfare instead of private profits. Creditors and the rich have to pay their share of the crisis’ costs while the financial sector must be severely regulated. “After three years of devastation caused by imposed austerity, Greece is in need of real rescue packages that actually reach the general population”, Lisa Mittendrein concludes.

More bizarre details
Moreover, the investigation conducted by ATTAC brought to light several bizarre details of the so-called “Greek bail-out”:

  • Several times, EU and IMF reneged on their announcements and withheld promised disbursements by weeks or even months to put pressure on Greek democracy: in autumn 2011 to prevent a referendum on austerity policy; in May/June 2012 to raise the chances of Troika-friendly parties in the national elections. By withholding promised funds, the Troika forces the Greek government to issue short-term bonds to avoid imminent bankruptcy. Since those “treasury bills”, maturing within a few weeks or months, carry a higher interest rate, this actually increases Greek government debt. This serves as further evidence that debt reduction is not the Troika’s main interest, but rather a pretext to push forward the destruction of the welfare state and workers’ rights.
  • A tranche of €1 billion disbursed in June 2012 was primarily used to finance Greece’s compulsory contribution to the EFSF-replacement ESM. Thus, the EFSF financed its own successor – yet not directly but by raising Greek government debt.
  • Klaus Regling, managing director of EFSF and ESM, has switched between politics and the financial sector numerous times during his career. Before joining the EFSF, he worked in turn for the German government, the hedge fund Moore Capital Strategy Group, the European Commission’s Directorate-General for Economic and Financial Affairs and the hedge fund Winton Futures Fund Ltd. Regling thus stands as a symbolic example of the intertwining between financial markets and politics which partly explains why the EU’s crisis management policy is primarily aimed at saving the financial sector.
  • According to its Annual Accounts, the EFSF’s personnel costs amounted to €3,1 million in 2011. (9) According to media reports, 12 people worked for the EFSF in this year, (10) so an average €258.000 was spent per person. Managing director Klaus Regling allegedly earns €324.000 plus extra pay per year (11). People making these amounts of money supervise the reduction of the Greek gross minimum wage to €580 per month (€510 for youths) (12).

5 comments on “Greek Bail-Out: 77% went into the Financial Sector

  1. Pingback: Sunday READ – 30-6-2013 » 99GetSmart

  2. Διάσωση της Ελλάδας: το 77% του πακέτου “διάσωσης” απορροφήθηκε από τον χρηματοοικονομικό τομέα

    Από τον Μάρτιο του 2010 η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) έχουν ορίσει 23 δόσεις συνολικά 206,9 δισ. ευρώ για τη λεγόμενη «ελληνική διάσωση». Δεν έχουν, όμως, παρουσιάσει σχεδόν κανένα έγγραφο που να τεκμηριώνει πώς ακριβώς χρησιμοποιήθηκαν αυτά τα τεράστια ποσά δημόσιου χρήματος. Για το λόγο αυτό, η οργάνωση ATTAC Αυστρίας διεξήγαγε σχετική έρευνα. Τουλάχιστον 77% των χρημάτων της διάσωσης μπορεί να αποδοθεί άμεσα ή έμμεσα στο χρηματοοικονομικό τομέα.

    Τα αποτελέσματα αναλυτικά:

    58,2 δισ. ευρώ (28,13%) χρησιμοποιήθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών· αντί να αναδιαρθρωθεί ο υπερμεγέθης και ετοιμοθάνατος τομέας με βιώσιμο τρόπο και να πληρώσουν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των τραπεζών τις ζημιές τους.
    101,331 δισ. ευρώ (48,98%) διατέθηκαν στους πιστωτές του ελληνικού κράτους. Από αυτά, 55,44 δισ. ευρώ χρησιμοποιήθηκαν για την αποπληρωμή κρατικών ομολόγων που έληγαν· αντί να επωμιστούν οι πιστωτές το ρίσκο για το οποίο είχαν νωρίτερα εισπράξει τόκους. Άλλα 34,6 δισ. ευρώ έγιναν το κίνητρο για να συμφωνήσουν οι πιστωτές με το λεγόμενο «κούρεμα» το Μάρτιο του 2012. 11,3 δισ. ευρώ χρησιμοποιήθηκαν στην επαναγορά χρέους το Δεκέμβριο του 2012, όταν το ελληνικό κράτος επαναγόρασε από τους πιστωτές του ομόλογα που δεν είχαν σχεδόν καμιά αξία.

    43,7 δισ. ευρώ (22,46%) διοχετεύθηκαν στον εθνικό προϋπολογισμό ή δεν ήταν δυνατό να αποδοθούν.
    0,9 δισ. ευρώ (0,43%) ήταν η ελληνική συνεισφορά στο νέο ταμείο διάσωσης, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ).
    «Στόχος των πολιτικών ελίτ δεν είναι η διάσωση του ελληνικού λαού, αλλά η διάσωση του χρηματοοικονομικού τομέα», συμπεραίνει η Λίζα Μίτεντραϊν της Attac. «Χρησιμοποίησαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δημόσιου χρήματος για να σώσουν τράπεζες και άλλους οικονομικούς παράγοντες –και κυρίως τους ιδιοκτήτες τους- από την οικονομική κρίση που προκάλεσαν.»

    Οι πολιτικές ελίτ παρουσιάζουν μια στρεβλή δημόσια εικόνα των «πακέτων διάσωσης»

    Τα ευρήματα αυτά καταρρίπτουν τη θέση που έχουν υιοθετήσει δημόσια οι Ευρωπαίοι πολιτικοί πως αυτός που ωφελείται από τα λεγόμενα πακέτα διάσωσης είναι ο ελληνικός λαός. Είναι μάλλον αυτός που πληρώνει για τη διάσωση τραπεζών και πιστωτών, υπομένοντας τη σκληρή εφαρμογή μέτρων λιτότητας και τις τεκμηριωμένα καταστροφικές κοινωνικές συνέπειές της.

    Οφέλη για δισεκατομμυριούχους και αντισταθμιστικά κεφάλαια

    Μεταξύ αυτών που διασώθηκαν στην πραγματικότητα είναι η δισεκατομμυριούχος οικογένεια Λάτση, μια από τις πλουσιότερες της Ελλάδας, στην οποία ανήκει μεγάλο μέρος της Eurobank Εργασίας, που έλαβε κρατική βοήθεια. Οι κερδοσκόποι επίσης ωφελήθηκαν: κατά την επαναγορά χρέους το Δεκέμβριο του 2012 το αντισταθμιστικό κεφάλαιο Third Point κέρδισε 500 εκ. ευρώ με τη βοήθεια ευρωπαϊκών δημόσιων κεφαλαίων. «Όταν ο Μπαρόζο, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, χαρακτηρίζει τη λεγόμενη διάσωση της Ελλάδας μια πράξη αλληλεγγύης, πρέπει να ρωτήσουμε: Αλληλεγγύη με ποιον;», σχολιάζει η Μίτεντραϊν.

    Άλλα 34,6 δισ. ευρώ σε τόκους

    Έως 43,6 δισ. ευρώ (22,46%) των λεγόμενων πακέτων διάσωσης διοχετεύθηκαν στον ελληνικό εθνικό προϋπολογισμό. Το ποσό αυτό, όμως, πρέπει να εξεταστεί μαζί με κρατικές δαπάνες της ίδιας περιόδου που δεν ωφέλησαν το γενικό πληθυσμό. Πάνω από 34,6 δισ. ευρώ δόθηκαν στους πιστωτές ως τόκοι των υφιστάμενων κρατικών ομολόγων (από το δεύτερο τρίμηνο του 2010 ως το τέταρτο τρίμηνο του 2012). Επιπλέον, το ελληνικό κράτος διοχέτευσε άλλα 10,2 δισ. ευρώ σε στρατιωτικές δαπάνες (2010 και 2011). Σύμφωνα με εμπιστευτικές πληροφορίες, η γαλλική και η γερμανική κυβέρνηση άσκησαν πιέσεις κατά της μείωσης των στρατιωτικών δαπανών, γιατί αυτή θα επηρέαζε τις γαλλικές και γερμανικές εταιρίες όπλων.

    Δεν είναι η πρώτη διάσωση τραπεζών

    «Η λεγόμενη διάσωση της Ελλάδας αποδεικνύεται πως είναι ακόμα μια διάσωση των τραπεζών και των πλουσίων», λέει η Μίτεντραϊν. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν ήδη λάβει 670 δισ. ευρώ άμεσης κρατικής βοήθειας (χωρίς να συμπεριλάβουμε τις εγγυήσεις) από το 2008. Παρ’ όλα αυτά, ο χρηματοοικονομικός τομέας στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη παραμένει ασταθής.

    Αυτό αποδεικνύεται για άλλη μια φορά από την εκταμίευση δύο ακόμα δόσεων, συνολικά 23,2 δισ. ευρώ, για την ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών από το Δεκέμβριο του 2012.

    Οι πολιτικές ελίτ δεν εφαρμόζουν αναγκαίες ρυθμίσεις…

    Το κούρεμα του χρέους ήταν τόσο ισχυρό πλήγμα για τις ελληνικές τράπεζες ώστε το κράτος είναι αναγκασμένο να επιβαρυνθεί εκ νέου με χρέος για να εξασφαλίσει τη διάσωσή τους. «Στα πέντε χρόνια που έχουν περάσει από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης οι πολιτικοί της Ευρώπης δεν ρύθμισαν τις χρηματοοικονομικές αγορές ούτε υιοθέτησαν ένα σύστημα πτώχευσης για τις τράπεζες. Οι φορολογούμενοι είναι ακόμα αναγκασμένοι να βοηθήσουν σε περίπτωση ζημιών, ενώ οι ιδιοκτήτες τραπεζών μένουν ατιμώρητοι. Οι κυβερνήσεις πρέπει να σταματήσουν να δίνουν στον χρηματοοικονομικό τομέα ευκαιρίες για τέτοιου είδους εκβιασμό», σχολιάζει η Μίτεντραϊν.

    …και διασώζουν το διεφθαρμένο ελληνικό τραπεζικό τομέα

    Ακόμα χειρότερα, δισεκατομμύρια από τα χρήματα της διάσωσης διοχετεύονται στις ελληνικές τράπεζες παρά το γεγονός ότι κάποιες από αυτές μόνο καταφεύγοντας σε ύποπτες μεθόδους πληρούν τις επίσημες προϋποθέσεις. Το 2012 ένα άρθρο του Reuters αποκάλυψε τις σκανδαλώδεις πρακτικές των τραπεζών που χρησιμοποίησαν ένα μοντέλο Ponzi υπεράκτιων εταιριών για να πάρουν η μία από την άλλη ακάλυπτα δάνεια. Αυτό το έκαναν για να φανούν ακόμα ικανές να προσελκύσουν ιδιωτικά κεφάλαια και να δείξουν πως πληρούν τις προϋποθέσεις για ανακεφαλαιοποίηση από το κράτος. «Οι πολιτικές ελίτ της Ευρώπης και της Ελλάδας, ενώ απαιτούν αίμα και δάκρυα από το μέσο Έλληνα, εθελοτυφλούν απέναντι στις μυστικές συμφωνίες μεταξύ οικονομικών ολιγαρχιών, που κυρίως ωφελούνται στην πραγματικότητα από τα χρήματα που δίνονται για τη διάσωση της Ελλάδας», επιβεβαιώνει η οικονομολόγος Μαρίκα Φραγκάκη, μέλος του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς και ιδρυτικό μέλος της ATTAC Hellas.

    Αδιαφανής διαχείριση του δημόσιου χρήματος

    «Τα αποτελέσματά μας αποκαλύπτουν πως ο κύριος στόχος της πολιτικής που ακολουθούν οι κυβερνήσεις μας για τη διαχείριση της κρίσης από το 2008 είναι να σώσουν τις περιουσίες των πλουσιότερων. Οι πολιτικές ελίτ δέχονται την τεράστια ανεργία, τη φτώχεια και τη δυστυχία, για να σώσουν ένα χρηματοοικονομικό τομέα που δεν μπορεί πια να διορθωθεί. Και η κυβέρνηση της Αυστρίας έχει συμμετάσχει στην απάνθρωπη αυτή διαδικασία εδώ και χρόνια», προσθέτει η Μίτεντραϊν. Είναι επίσης ανησυχητικό ότι οι υπεύθυνοι στην τρόικα και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας καταγράφουν ελάχιστα σχετικά με τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος. «Είναι σκανδαλώδες ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκδίδει εκατοντάδες σελίδες εκθέσεων, αλλά δεν μπορεί να προσδιορίσει πού ακριβώς πήγαν τα χρήματα», εξηγεί η Μίτεντραϊν. «Καλούμε τους υπευθύνους να επιβάλουν πραγματική διαφάνεια και να καταδείξουν ποιος ωφελείται στην πραγματικότητα από τις πληρωμές.»

    Η ριζική αλλαγή πολιτικής έχει ήδη καθυστερήσει

    Η ριζική αλλαγή πορείας στην πολιτική που ακολουθεί η Ευρώπη για να διαχειριστεί την κρίση έχει ήδη καθυστερήσει. «Οι κυβερνήσεις μας σώζουν τις ευρωπαϊκές τράπεζες και τους πλούσιους με δισεκατομμύρια δημόσιου χρήματος, ενώ στους ψηφοφόρους τους υποκρίνονται πως τα χρήματα διοχετεύονται στον ελληνικό λαό. Αυτό πρέπει να σταματήσει», δηλώνουν η Μίτεντραϊν και η Φραγκάκη. Οι «πολύ μεγάλες για να αποτύχουν» τράπεζες πρέπει να διασπαστούν και να αρχίσουν να υπηρετούν ξανά τη δημόσια ευημερία αντί για το ιδιωτικό κέρδος. Οι πιστωτές και οι πλούσιοι πρέπει να πληρώσουν το δικό τους μερίδιο του κόστους της κρίσης και αυστηρές ρυθμίσεις πρέπει να επιβληθούν στον χρηματοοικονομικό τομέα. «Μετά από τρία χρόνια καταστροφής που οφείλεται στη λιτότητα που επιβλήθηκε, η Ελλάδα έχει ανάγκη από αληθινά πακέτα διάσωσης που να φτάσουν πραγματικά στο γενικό πληθυσμό», καταλήγει η Λίζα Μίτεντραϊν.

    Κι άλλες παράξενες λεπτομέρειες

    Επιπλέον, η έρευνα που διεξήγαγε η ATTAC έφερε στο φως ορισμένες παράξενες λεπτομέρειες της λεγόμενης διάσωσης της Ελλάδας:

    Αρκετές φορές η ΕΕ και το ΔΝΤ υπαναχώρησαν από τις ανακοινώσεις που είχαν κάνει και καθυστέρησαν για εβδομάδες ή και μήνες τις εκταμιεύσεις που είχαν υποσχεθεί για να ασκήσουν πιέσεις στην ελληνική δημοκρατία: το φθινόπωρο του 2011 για να αποτρέψουν δημοψήφισμα για την πολιτική λιτότητας· το Μάιο και Ιούνιο του 2012 για να αυξήσουν τις πιθανότητες νίκης κομμάτων φιλικών προς την τρόικα στις εθνικές εκλογές. Η τρόικα κατακρατώντας τα κεφάλαια που είχε υποσχεθεί ανάγκασε την ελληνική κυβέρνηση να εκδώσει βραχυπρόθεσμα ομόλογα για να αποφύγει την επικείμενη χρεοκοπία. Καθώς αυτά τα «γραμμάτια του δημοσίου», που λήγουν μέσα σε λίγες εβδομάδες ή λίγους μήνες, έχουν υψηλότερο επιτόκιο, η έκδοσή τους αυξάνει το χρέος της ελληνικής κυβέρνησης. Αυτή είναι ακόμα μια απόδειξη πως η μείωση του χρέους δεν είναι η βασική επιδίωξη της τρόικας, αλλά είναι μάλλον μια δικαιολογία για να προωθήσει τη διάλυση του κράτους πρόνοιας και την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων.

    Η δόση 1 δισ. ευρώ που εκταμιεύθηκε τον Ιούνιο του 2012 χρησιμοποιήθηκε κατά κύριο λόγο ως χρηματοδότηση της υποχρεωτικής συνεισφοράς της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ), που θα αντικαταστήσει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ). Το ΕΤΧΣ χρηματοδότησε με αυτό τον τρόπο το πρόγραμμα που θα το διαδεχτεί, όχι όμως άμεσα, αλλά αυξάνοντας το ελληνικό χρέος.

    Ο Κλάους Ρέγκλινγκ, επικεφαλής του ΕΤΧΣ και του ΕΜΣ, έχει μεταπηδήσει από την πολιτική στον χρηματοοικονομικό τομέα και αντιστρόφως πολλές φορές κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Πριν από το ΕΤΧΣ εργάστηκε διαδοχικά για τη γερμανική κυβέρνηση, το αντισταθμιστικό κεφάλαιο Moore Capital Strategy Group, για τη Γενική Διεύθυνση Οικονομικών και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και για το αντισταθμιστικό κεφάλαιο Winton Futures Fund Ltd. Ως εκ τούτου, ο Ρέγκλινγκ αποτελεί συμβολικό παράδειγμα της στενής σχέσης μεταξύ πολιτικής και χρηματοοικονομικών αγορών, που εξηγεί εν μέρει γιατί η πολιτική της ΕΕ για τη διαχείριση της κρίσης έχει ως πρωτεύοντα στόχο τη διάσωση του χρηματοοικονομικού τομέα.

    Τα κόστη προσωπικού του ΕΤΧΣ ανέρχονται σύμφωνα με τους ετήσιους λογαριασμούς του σε 3,1 εκ. ευρώ για το 2011. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, αυτό το έτος εργάστηκαν για το ΕΤΧΣ δώδεκα άτομα. Επομένως, δαπανήθηκαν κατά μέσο όρο 258.000 ευρώ ανά άτομο. Ο επικεφαλής του ΕΤΧΣ, Κλάους Ρέγκλινγκ, φέρεται να εισπράττει 324.000 ευρώ συν επιδόματα το χρόνο. Αυτά τα χρηματικά ποσά κερδίζουν οι άνθρωποι που επιβλέπουν τη μείωση του κατώτατου μικτού μισθού στην Ελλάδα σε 580 ευρώ το μήνα (510 ευρώ για τους νέους).

    Πηγές:

    Click to access backgroundmaterial_bailout_english.pdf

    http://www.x-pressed.org/?xpd_article=greek-bail-out-77-went-into-the-financial-sector&lang=el

  3. Pingback: PSI: Άνοιξαν διάπλατα οι δρόμοι αποζημίωσης από τις Τράπεζες ;;;; | ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ-ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

  4. REVEALED: How the EU bank has made £7.2 BILLION profit from Greece’s financial crisis

    THE European Central Bank (ECB) has made an eye-popping profit of £7.2billion from the Greek debt crisis, it has been revealed.

    By SIMON OSBORNE

    PUBLISHED: 08:43, Wed, Oct 11, 2017 | UPDATED: 10:04, Wed, Oct 11, 2017

    video :
    //players.brightcove.net/2540076170001/rJV2FUU4G_default/index.html?videoId=5531706259001

    The extraordinary figure will enrage cash-strapped Greeks who have lived under crushing austerity measures for seven years.

    And analysts claim the ECB’s involvement in Greece’s bailout has created a shocking conflict of interest.

    Leo Hoffman-Axthelm at Transparency International said: “The ECB expects repayments on its Greek bonds with one hand while approving Greece’s reform progress with the other.

    “The Bank is literally sitting at all sides of the table.”

    https://www.express.co.uk/news/world/864907/greek-debt-crisis-european-central-bank-7-2bn-profit-from-interest-payments

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.