Η «ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ» απέστειλε στις Οκτωβρίου 2018 Εξώδικη Διαμαρτυρία προς την υπουργό Πολιτισμού Μαρία Ζορμπά, ισχυριζόμενη ότι η συμφωνία των Πρεσπών δεν προστατεύει την πολιτιστική κληρονομία και αιτούμενη την λήψη μέτρων. Προηγήθηκε σχετική Αίτηση (12/07/2018) και η από 09/08/2018 Απάντηση του Υπουργείου Πολιτισμού. Περισσότερες λεπτομέρειες διαβάστε εδώ: Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά και «Συμφωνία των Πρεσπών»
ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΕΞΩΔΙΚΟΥ
– Η αϋλη πολιτιστική κληρονομιά συνδέεται με τη γλωσσική και εθνική συνείδηση, με την πρόσληψη και τη χρήση της Ιστορίας, με τις συλλογικές πρακτικές και νοοτροπίες, και με το επίπεδο οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Γι’ αυτό κάθε λέξη δεν είναι απλώς μια αλληλουχία φθόγγων, ένα σύμβολο, δεν είναι απλώς τεχνικός όρος, (αλλά μια οντότητα του κόσμου, της πραγματικότητας, είτε είναι συγκεκριμένη είτε αφηρημένη), είναι μια πνευματική κατάκτηση, μια εσωτερική νοητική σύλληψη του κόσμου από τον ανθρώπινο νου. Τότε και η γλωσσική έκφραση γίνεται κοινός τόπος εμπνεύσεως, συγκινήσεως, γνώσεως, βιώματος, τρόπου και σκοπού ζωής, και τότε φυσικά αυτή η γλωσσική συνείδηση και η νοηματική και ηθογραφική – πολιτιστική ιδιοσυστασία διαμορφώνει την ταυτότητα της ομάδας που φθάνει μέχρι τον εθνικό αυτοπροσδιορισμό και εκφράζει έτσι αυτό που ονομάζεται «εθνική ταυτότητα» & επιβεβαιώνει την οικουμενικότητα της ελληνικής γλώσσας.
– Από το 2002 και παράλληλα με τις διεθνείς ζυμώσεις για την κατάρτιση της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Αϋλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, η ελληνική Πολιτεία υιοθέτησε τον όρο «αϋλα πολιτιστικά αγαθά» για να θεσπίσει τη διαφύλαξη της πολιτισμικής κληρονομιάς που μέχρι τότε περιγραφόταν ως «παραδοσιακός και σύγχρονος λαϊκός πολιτισμός».
– Στο νόμο 3028/2002 «Περί Προστασίας των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς» (ΦΕΚ 153/Α’/28.6.2002) ως άυλα πολιτιστικά αγαθά νοούνται εκφράσεις, δραστηριότητες, γνώσεις και πληροφορίες, όπως μύθοι, έθιμα, προφορικές παραδόσεις, χοροί, δρώμενα, μουσική, τραγούδια, δεξιότητες ή τεχνικές που αποτελούν μαρτυρίες του παραδοσιακού, λαϊκού και λόγιου πολιτισμού.
ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΗΣ
ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ – ΔΗΛΩΣΗ
Της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης με την επωνυμία «ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ» που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Αγ. Κωνσταντίνου 4 και εκπροσωπείται νόμιμα
ΚΑΤΑ
Του Υπουργείου Πολιτισμού που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Μπουμπουλίνας 20-22 και εκπροσωπείται νόμιμα απο την Υπουργό Πολιτισμού κ. Μυρσίνη Ζορμπά
ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗ
ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Αθήνα , 24/09/2018
Όπως γνωρίζετε, το δικαίωμα στο πολιτιστικό περιβάλλον κατοχυρώνεται και εδραιώνεται και στο καταστατικό χάρτη της UNESCO.
Σύμφωνα με το άρ. 1 του Ν.360/1976 ορίζεται ότι ως »πολιτιστικό περιβάλλον» νοούνται τα ανθρωπογενή στοιχεία πολιτισμού και χαρακτηριστικά όπως διαμορφώθηκαν από την παρέμβαση και τις σχέσεις του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον, περιλαμβανομένων των ιστορικών χώρων και της καλλιτεχνικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας.
Το πολιτιστικό περιβάλλον αποτελεί ατομικό δικαίωμα και γεννάται εξ αυτού του λόγου η υποχρέωση θέσπισης νομοθετικών και διοικητικών ρυθμίσεων για την προστασία των πολιτιστικών αγαθών (ΣτΕ 2801/91).
Πολιτισμός σημαίνει ολόκληρο το πλέγμα των υλικών, διανοητικών και συναισθηματικών χαρακτηριστικών που διακρίνουν μια κοινωνία ή κοινωνική ομάδα και αποτελούν στοιχεία της πολιτισμικής ταυτότητας αυτής της ομάδας (τρόποι ζωής, παραδόσεις, αντιλήψεις, τέχνες, γράμματα, σύστημα ηθικών αξιών). Ο πολιτισμός αυτός διαρκώς εμπλουτίζεται από πολιτισμικές αλληλεπιδράσεις,
Πολιτιστική Κληρονομιά («εθνική κληρονομιά» ή απλά κληρονομιά) είναι το κληροδότημα από φυσικά αντικείμενα (πολιτιστική ιδιοκτησία-περιουσία) και από άυλα χαρακτηριστικά μιας ομάδας ή κοινωνίας, τα οποία έχουν κληροδοτηθεί από τις παλαιότερες γενιές και διατηρούνται στο παρόν ενώ παράλληλα παραχωρούνται στο μέλλον για να επωφεληθούν οι επόμενες γενιές.
Ο όρος Πολιτιστική Κληρονομιά περιλαμβάνει τον απτό πολιτισμό (όπως κτίρια, μνημεία, τοπία, βιβλία, έργα τέχνης και τεκμήρια), τον άυλο πολιτισμό (όπως τη λαογραφία, τις παραδόσεις, τη γλώσσα και τη γνώση) και τη «φυσική» κληρονομιά, που περιλαμβάνει σημαντικά πολιτιστικά τοπία και βιοποικιλότητα. Η πολιτιστική κληρονομιά είναι μοναδική και αναντικατάστατη, γεγονός το οποίο φορτίζει τον σύγχρονο πολιτισμό με την ευθύνη της διατήρησης και διαφύλαξης της.
Ο όρος «πολιτιστική κληρονομιά» περιλαμβάνει όχι μόνο την υλική κληρονομιά, ήτοι τα ακίνητα και τα κινητά, που παρουσιάζουν ιδιαίτερο αρχαιολογικό, ιστορικό, εθνολογικό, καλλιτεχνικό ή και επιστημονικό ενδιαφέρον, αλλά και την άυλη κληρονομιά, δηλαδή τη γλώσσα, τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις, τη μουσική, την ποίηση, το χορό ακόμα και τις διατροφικές συνήθειες, με συνέπεια ο όρος «πολιτιστικό αγαθό» να παρουσιάζεται «ανεπαρκής» ως νομικός όρος. Εντούτοις, μόνο δύο κείμενα της UNESCO αναφέρουν τον όρο «πολιτιστική κληρονομιά» στους τίτλους τους, και τα δύο ασχολούνται με την πολιτιστική και φυσική κληρονομιά . Επίσης, η ιδέα της κληρονομικότητας είναι κεντρικής σημασίας για τη δύναμη του όρου πολιτιστική κληρονομιά, αφού αποτελεί πολύτιμο πόρο που οι κοινωνίες επιθυμούν να διατηρήσουν, προκειμένου να περάσουν στις επόμενες γενιές ως κληρονομιά τους. Αυτή η άποψη της πολιτιστικής κληρονομιάς βρίσκεται πίσω από ένα μεγάλο μέρος της ρητορικής του διεθνούς δικαίου σχετικά με την επιβολή της χρήσης του όρου.
Στη Σύμβαση της UNESCO του 1972 καθίσταται αυτό σαφές ως καθήκον που ανατίθενται στα συμβαλλόμενα μέλη στο άρθρο 4: «… για τη διασφάλιση της ταυτότητας, την προστασία, τη διατήρηση, την παρουσίαση και τη μετάδοση στις μελλοντικές γενιές της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς». Η διεύρυνση της έννοιας της πολιτιστικής κληρονομιάς στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης απεικονίζεται στις εργασίες που άρχισαν στα τέλη της δεκαετίας του 1980 με στόχο τον προσδιορισμό της έννοιας των πολιτιστικών τοπίων ως ένα νέο στοιχείο της πολιτικής της πολιτιστικής κληρονομιάς. Η «κληρονομιά» είναι σαφώς μια διεπιστημονική έννοια. Κάθε ορισμός της περιλαμβάνει ορισμένα μόνο χαρακτηριστικά και αποκλείει άλλα. Αυτή η διπλή δράση – της ένταξης και του ταυτόχρονου αποκλεισμού – είναι ένα προϊόν της διαδικασίας κατηγοριοποίησης που βρίσκεται στην καρδιά της πολιτιστικής κληρονομιάς. Στην διαδικασία δημιουργίας ενός εθνικού κράτους, πατρίδα ενός ενιαίου ομοιογενούς έθνους, η πολιτιστική κληρονομιά αποτελεί πρωταρχικό μέσο για την ανακάλυψη ή τη δημιουργία και την μετέπειτα φροντίδα της εθνικής ταυτότητας .
Η Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά συνίσταται από τα μη ψηλαφητά χαρακτηριστικά ενός συγκεκριμένου πολιτισμού, τα οποία συχνά διατηρούνται από κοινωνικά έθιμα κατά τη διάρκεια μίας συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου. Οι τρόποι και τα μέσα συμπεριφοράς μιας κοινωνίας και οι συχνοί τυπικοί κανόνες λειτουργίας σε ένα ιδιαίτερο πολιτιστικό κλίμα, όπως π.χ κοινωνικές αξίες και παραδόσεις, έθιμα και πρακτικές, οι αισθητικές και πνευματικές αντιλήψεις, η καλλιτεχνική έκφραση, η γλώσσα , καθώς και άλλες πτυχές της ανθρώπινης πολιτιστικής δραστηριότητας. Η διατήρηση της άυλης κληρονομιάς είναι πιο δυσχερής από τη διατήρηση φυσικών/απτών αντικειμένων. Άλλωστε η σημασία των φυσικών αντικειμένων μπορεί να ερμηνευθεί με φόντο τις κοινωνικοοικονομικές, πολιτικές, θρησκευτικές και φιλοσοφικές αξίες μίας συγκεκριμένης ομάδας ανθρώπων.
Η πολιτιστική ταυτότητα συνδέεται με τη γλωσσική και εθνική συνείδηση, με την πρόσληψη και τη χρήση της ιστορίας, με τις συλλογικές πρακτικές και νοοτροπίες, και με το επίπεδο οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Γι αυτό κάθε λέξη δεν είναι απλώς μια αλληλουχία φθόγγων, ένα σύμβολο, δεν είναι απλώς τεχνικός όρος, (αλλά μια οντότητα του κόσμου, της πραγματικότητας, είτε είναι συγκεκριμένη είτε αφηρημένη), είναι μια πνευματική κατάκτησι, μια εσωτερική νοητική σύλληψη του κόσμου από τον ανθρώπινο νου. Τότε και η γλωσσική έκφραση γίνεται κοινός τόπος εμπνεύσεως, συγκινήσεως, γνώσεως, βιώματος, τρόπου και σκοπού ζωής, και τότε φυσικά αυτή η γλωσσική συνείδηση και η νοηματική και ηθογραφική – πολιτιστική ιδιοσυστασία διαμορφώνει την ταυτότητα της ομάδος που φθάνει μέχρι τον Εθνικό αυτοπροσδιορισμό, και εκφράζει έτσι αυτό που ονομάζεται «Εθνική ταυτότητα» & επιβεβαιώνει την οικουμενικότητα της Ελληνικής γλώσσας.
Πτυχές και Κλάδοι διατήρησης και συντήρησης του άυλου Πολιτισμού είναι : η Λαογραφία, η Προφορική Ιστορία και η Διαφύλαξη της γλώσσας.
Η διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς αποτελεί βασική προτεραιότητα στο πρόγραμμα και τις δράσεις της UNESCO και το 2003 η Γενική Συνέλευση της UNESCO υιοθέτησε τη σύμβαση για την προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς
Ήδη από το 2002 και παράλληλα με τις διεθνείς ζυμώσεις για την κατάρτιση της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, η ελληνική πολιτεία υιοθέτησε τον όρο «άυλα πολιτιστικά αγαθά», για να θεσπίσει τη διαφύλαξη της πολιτισμικής κληρονομιάς που μέχρι τότε περιγραφόταν ως «παραδοσιακός και σύγχρονος λαϊκός πολιτισμός».
Έτσι, στον Νόμο 3028/2002 “Περί Προστασίας των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς” (ΦΕΚ 153/Α’/28.6.2002) ως άυλα πολιτιστικά αγαθά νοούνται εκφράσεις, δραστηριότητες, γνώσεις και πληροφορίες, όπως μύθοι, έθιμα, προφορικές παραδόσεις, χοροί, δρώμενα, μουσική, τραγούδια, δεξιότητες ή τεχνικές που αποτελούν μαρτυρίες του παραδοσιακού, λαϊκού και λόγιου πολιτισμού.
Η ανωτέρω Σύμβαση αποδίδει, μεταξύ άλλων, πρωταρχική σημασία στις κοινότητες φορέων της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς. Έτσι, ως άυλη πολιτιστική κληρονομιά, σύμφωνα με τη Σύμβαση της UNESCO για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (2003), ορίζονται «οι πρακτικές, αναπαραστάσεις, εκφράσεις, γνώσεις και τεχνικές – καθώς και τα εργαλεία, αντικείμενα, χειροτεχνήματα και οι πολιτιστικοί χώροι που συνδέονται με αυτές και τις οποίες οι κοινότητες, οι ομάδες και, κατά περίπτωση, τα άτομα αναγνωρίζουν ότι αποτελεί μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς τους» (άρθρο 2. παρ. 1).
Με τη Σύμβαση για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς ο νέος όρος παγιώνεται, ενώ ορίζονται τα βασικά πεδία στα οποία μπορούν να κατηγοριοποιηθεί η Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά.
Τα πεδία αυτά είναι:
α) οι προφορικές παραδόσεις και εκφράσεις, συμπεριλαμβανομένης της γλώσσας ως φορέα της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς (παραμύθια, μύθοι και διηγήσεις, αφηγηματικά τραγούδια).
β) οι τέχνες του θεάματος, ή ορθότερα οι επιτελεστικές τέχνες (χορός, μουσική, λαϊκό θέατρο)
γ) οι κοινωνικές πρακτικές, οι τελετουργίες και οι εορταστικές εκδηλώσεις (λαϊκά δρώμενα, έθιμα ευετηρίας, έθιμα στον κύκλο του χρόνου, σημαντικοί σταθμοί στη ζωή του ανθρώπου)
δ) οι γνώσεις και πρακτικές που αφορούν τη φύση και το σύμπαν (παραδοσιακές καλλιέργειες, εθνοβοτανική γνώση, λαϊκές αντιλήψεις για τη μετεωρολογία κ.ά.)
ε) η τεχνογνωσία που συνδέεται με την παραδοσιακή χειροτεχνία (υφαντική, αγγειοπλαστική, ξυλοναυπηγική κ.ά.)
Ειδική μνεία αξίζει να γίνει για το ζήτημα της διαφύλαξης της γλώσσας στο πλαίσιο της Σύμβασης του 2003. Η γλώσσα αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς. Εντούτοις, κατά την προετοιμασία του κειμένου της Σύμβασης, οι εμπειρογνώμονες συμφώνησαν να μην υπάρχει χωριστό πεδίο/τομέας για τη γλώσσα και ότι το πεδίο «προφορικές παραδόσεις και εκφράσεις, συμπεριλαμβανομένης της γλώσσας ως οχήματος Αυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς » καλύπτει πολιτικές διαφύλαξης ιδιαίτερων γλωσσικών εκφράσεων (λ.χ. επαγγελματικών συνθηματικών γλωσσών, ντοπιολαλιών, όπως αυτές αποτυπώνονται μέσα από λαϊκές διηγήσεις και λοιπές αφηγηματικές πρακτικές). Έτσι, μια τοπική γλώσσα, μια διάλεκτος, ή και μια ιδιόλεκτος δεν μπορεί να προταθεί για εγγραφή στους Καταλόγους της UNESCO, αλλά μπορεί να προστατευτεί μέσα από το πλέγμα μέτρων διαφύλαξης που αφορούν προφορικές παραδόσεις, ή διαδικασίες προφορικής μεταβίβασης από γενιά σε γενιά μιας παραδοσιακής τεχνογνωσίας.
A. ΙΣΧΥΟΝ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Σύμφωνα με το Π.Δ. 62/2012 ΦΕΚ A 112 /03.05.2012 «οι προφορικές παραδόσεις, η μουσική, τα τραγούδια, οι χοροί, οι τέχνες των θεαμάτων, οι εκφράσεις, συμπεριλαμβανομένων και της γλώσσας, οι γνώσεις και οι πληροφορίες όπως είναι οι μύθοι, οι διηγήσεις, τα έθιμα, οι κοινωνικές πρακτικές, οι δεξιότητες που συνδέονται με την παραδοσιακή χειροτεχνία, οι τελετουργίες και πρακτικές που αφορούν στη φύση, στο σύμπαν και άλλα δρώμενα» , αποτελούν στοιχεία πολιτιστικής κληρονομιάς.
Η προστασία της πολιτισμικής ποικιλομορφίας είναι επιτακτική και η βιώσιμη ανάπτυξή της πρέπει να βασίζεται σε πραγματικές και αληθείς γνώσεις.
Η διεθνής συλλογική ηθική επιβάλλει την προστασία και τον σεβασμό του κάθε κράτους στα πολιτιστικά αγαθά ως δημόσιο διεθνές συμφέρον.
Η προστασία του πολιτιστικού περιβάλλοντος πρέπει να αφορά τις σύγχρονες πολιτισμικές αξίες και τη συνέχιση του σύγχρονου πολιτισμού ως πολιτιστικής παράδοσης.
Επισημαίνεται, ότι η διαφύλαξη της άυλης πολιτισμικής κληρονομιάς αποτελεί υποχρέωση του κράτους {διεθνείς συμβάσεις προστασίας πολιτιστικής κληρονομιάς (Σύμβαση της Χάγης το 1954, ο Ν.360/1976, ο Ν.1126/1981, ο Ν.3028/2002 και προεχόντως η Σύμβαση της UNESCO που έχει κυρωθεί από το Ελληνικό Κοινοβούλιο – Ν.3521/2006)} , το οποίο πρέπει να λαμβάνει τα προσήκοντα και νόμιμα μέτρα σεβασμού και αξιοποίησης της πολιτιστικής κληρονομιάς σε θέματα γλώσσας, εκπαίδευσης και παιδείας, μουσικής παράδοσης, εορταστικών και χορευτικών εκδηλώσεων κλπ.
Η υπεροχή του Συντάγματος αποτελεί εκδήλωση του αυστηρού του χαρακτήρα και της κρατικής κυριαρχίας ως δομικού συστατικού του κράτους. Το διεθνές δίκαιο έχει συνεπώς υπερνομοθετική αλλά υποσυνταγματική ισχύ.
Όμως, τα άυλα πολιτιστιικά αγαθά αφομοιώθηκαν κάποια στιγμή από τον πολιτισμό της χώρας αυτής και ενσωματώθηκαν σε αυτό χωρίς να προστατεύονται επαρκώς, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα, από τις διατάξεις του ν. 3028/2002. Δύναται όμως να προστατεύονται ποινικά ως έργα-αντικείμενα πνευματικής διοκτησίας από αυθαίρετες πράξεις εκμετάλλευσης (περιουσιακό δικαίωμα) ή προσβολής του προσωπικού δεσμού του δημιουργού με το έργο του (ηθικό δικαίωμα), εφόσον: i) συντρέχουν οι θετικές προϋποθέσεις για το χαρακτηρισμό τους ως έργων (πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης – μορφή -πρωτοτυπία), ii) δε συνιστούν εκφράσεις της λαϊκής παράδοσης με την έννοια του άρθρου 2§5 του ν. 2121/199373 και iii) δεν έχει λήξει η διάρκεια προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας επ’ αυτών.
Β. ΘΕΣΜΙΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
Η ελληνική πολιτεία είναι εγγυήτρια της προστασίας όλων των πολιτιστικών αγαθών που βρίσκονται εντός της επικράτειάς της, σε ένα χώρο που μόνο η ίδια μπορεί να ελέγξει κυριαρχικά και να επιβάλει τη βούληση για προστασία τους, στο μέτρο που αποτελούν το πολιτιστικό περιβάλλον του τόπου αυτού.
Στο πλαίσιο της διαφύλαξης της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς σε εθνικό επίπεδο, η Σύμβαση του 2003 αναγνωρίζει την ευθύνη των Κρατών Μελών της Σύμβασης στην λήψη των αναγκαίων μέτρων. Μάλιστα ορίζει τις κατευθύνσεις που θα πρέπει να ακολουθούν αυτά τα μέτρα.
Πιο συγκεκριμένα κάθε Κράτος θα πρέπει να εφαρμόζει, προσαρμοσμένα στην περίπτωσή του, ένα ή περισσότερα ευρετήρια τής άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που υφίσταται στο έδαφός του με τη συμμετοχή των κοινοτήτων, των ομάδων και των οικείων μη κυβερνητικών οργανώσεων. Και πρέπει να καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες στην υιοθέτηση γενικών πολιτικών που έχουν σκοπό την αξιοποίηση της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς στην κοινωνία και την ενσωμάτωση της προστασίας της σε διαρθρωτικά προγράμματα. Οφείλει να ορίσει αρμόδιους οργανισμούς για την προστασία της και να υιοθετεί κατάλληλα νομικά, τεχνικά, διοικητικά και οικονομικά μέτρα για την ενίσχυση εκπαιδευτικών φορέων που ασχολούνται με τη διαχείρισή και τη μεταβίβασή της. Οφείλει να θεσπίζει κατάλληλα μέτρα για τη δημιουργία φορέων τεκμηρίωσης, αλλά και να ενθαρρύνει επιστημονικές, τεχνολογικές και καλλιτεχνικές μελέτες για την προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, και ειδικά αυτής που βρίσκεται σε κίνδυνο.
Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στις προσπάθειες παιδείας, ευαισθητοποίησης και ενίσχυσης των δεξιοτήτων. Κάθε Κράτος πρέπει να καταβάλλει προσπάθειες, με όλα τα κατάλληλα μέσα, προς τη διασφάλιση της αναγνώρισης, του σεβασμού και της αξιοποίησης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς στην κοινωνία μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων ευαισθητοποίησης, διάδοσης πληροφοριών, ενίσχυσης των δεξιοτήτων και ενημέρωσης για τις απειλές εις βάρος της κληρονομιάς.
– Κάθε καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία και εθνικότητα υπάρχουν και λειτουργούν «υπέρ του έθνους», με τον τρόπο που ορίζει η συνύπαρξη της εθνικής με την κοινωνική αλληλεγγύη στη διάταξη του 25 παρ. 4 Σ.
– Το »εθνικό» δεν καθορίστηκε νομοθετικά για την επανανοηματοδότησή του ώστε να αποτελέσει την πρώτη ύλη για την εθνικώς επωφελή ανανέωση του συλλογικού υποκειμένου νομιμοποίησης της κρατικής εξουσίας.
Με το ισχύον σήμερα νομικό πλαίσιο και ιδίως με τους ν. 3028/2002 και 3658/2008 έγιναν καθοριστικά βήματα νομοθετικής κατεύθυνσης ώστε τα πολιτιστικά αγαθά να βρουν την ειδική προστασία που τους αρμόζει.
H προστασία του ν. 3028/2002 και των ποινικών του διατάξεων αφορά ένα ημεδαπό έννομο αγαθό, διατάξεις όπως αυτές των άρθρων 374 περ. β΄ και 382§4 ΠΚ, προστατεύουν, εκτός της ιδιοκτησίας, την πολιτιστική (ειδικά η πρώτη και την επιστημονική) κληρονομιά ανεξάρτητα από τη χώρα στην οποία τούτη ανήκει, ως κοινό επομένως έννομο αγαθό (κληρονομιά της ανθρωπότητας).
Ένα άυλο πολιτιστικό αγαθό, που είναι έργο κατά το δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας, αλλά ενδέχεται να έληξε η διάρκεια της προστασίας του, είναι αμφίβολο εάν προστατεύεται ποινικά με το άρθρο 66 του ν. 2121/1993 σε συνδυασμό με το άρθρο 29§2 του ίδιου νόμου.
Ως προς την εξουσία περιφρούρησης της ακεραιότητας του έργου, μάλιστα, η ποινική προστασία καλύπτει μόνο τις περιπτώσεις αλλοίωσης, παραμόρφωσης και εν γένει τροποποίησης του έργου και όχι αυτές της προσβολής του δημιουργού που οφείλεται στις συνθήκες παρουσίασης του έργου στο κοινό, εκτός και αν η ύπαρξη τέτοιας προσβολής διαπιστώνεται με αντικειμενικά κριτήρια.
Είναι, μάλιστα, γεγονός ότι ο νομοθέτης, παρά την αδιαμφισβήτητη καινοτομία να υπαγάγει στην έννοια της προστατευόμενης πολιτιστικής κληρονομιάς και τα άυλα πολιτιστικά αγαθά (άρθρα 1§2 εδ. β΄ και 2 στοιχ. ε΄), «εξάντλησε» το ζήτημα της προστασίας τους σε ένα και μόνο άρθρο (άρθρο 5), προβλέποντας απλώς τη μέριμνα του Υπουργείου Πολιτισμού για την αποτύπωση, την καταγραφή και την τεκμηρίωση άυλων πολιτιστικών αγαθών που παρουσιάζουν ιδιαίτερη σημασία.
Η τεκμηρίωση και η καταγραφή των πολιτιστικών αγαθών ως περιεχόμενο αυτής της προστασίας θεσμοθετείται γενικά στο άρθρο 3§1 στοιχ. α΄. Στο μέτρο, λοιπόν, που όλες περιπτώσεις του άρθρου 3§1 εξειδικεύονται στα επόμενα κεφάλαια του νόμου, το ίδιο θα έπρεπε να συμβαίνει και με τη διάταξη που αναφέρεται στην αποτύπωση, καταγραφή και τεκμηρίωση των άυλων πολιτιστικών αγαθών.
Δεν προβλέπεται, για παράδειγμα, απαγόρευση μετατροπής, αλλοίωσης και γενικότερα προσβολής της ακεραιότητας των άυλων πολιτιστικών αγαθών ή οικειοποίησης της πατρότητάς τους ούτε επιβάλλεται η λήψη κάποιας άδειας για τη χρήση τους. Πολύ περισσότερο μία τέτοια συμπεριφορά δεν φαίνεται να αποτελεί αξιόποινη πράξη κατά το ν. 3028/2002.
– α) Είναι, επομένως, νοητή η προστασία κατά το δίκαιο αυτό εκείνων των άυλων πολιτιστικών αγαθών που δεν έχουν αποσυνδεθεί από το δημιουργό τους, έτσι ώστε να εμφανίζονται ως συλλογικά, απρόσωπα και ανώνυμα δημιουργήματα μιας κοινωνικής ομάδας, αλλά αντίθετα η σύνδεσή τους με συγκεκριμένο δημιουργό είναι ακόμη εμφανής και ισχυρή.
– β) Οι εκφράσεις της λαϊκής παράδοσης είναι σκόπιμο να προστατεύονται χωρίς χρονικούς περιορισμούς και, επιπλέον, διακρίνονται από τον απρόσωπο χαρακτήρα τους και από το ότι ανήκουν στην παράδοση κάποιου λαού.
Παραδείγματα τέτοιων άυλων πολιτιστικών αγαθών είναι τα ομηρικά έπη, τα δραματικά έργα της αρχαιότητας, τα λαϊκά τραγούδια του Τσιτσάνη ή του Βαμβακάρη κ.ά. όμως, όπως λ.χ. τα δημοτικά τραγούδια, οι δημοτικοί χοροί, οι κρητικές μαντινάδες, τα λαϊκά παραμύθια κ.α.
Τα πολιτιστικά αγαθά αποτελούν πηγή ιστορικής γνώσης, εφόσον τύχουν έγκυρης και αξιόπιστης επιστημονικής αξιοποίησης. Μέσω των ειδικών επιστημόνων, η γνώση αυτή διαχέεται σε όλη την κοινωνία. Η διάχυση αφορά τα πρόσωπα που έρχονται σε επαφή με τα πολιτιστικά αγαθά άμεσα ή έμμεσα. ο συνδυασμός της άμεσης επαφής κοινού – πολιτιστικών αγαθών με τη μετοχή στη γνώση που προέρχεται από αυτά (πνευματική-διανοητική επικοινωνία) αποτελεί τον ιδανικό τρόπο επικοινωνίας κοινού και πολιτιστικής κληρονομιάς. Αφορά όμως και εκείνα τα πρόσωπα που μετέχουν μόνο στη γνώση που αποκομίζεται από τη μελέτη των πολιτιστικών αγαθών, μελετώντας λ.χ. ιστορία, χωρίς άμεση επαφή με τα προστατευόμενα στοιχεία. Βέβαια, ο τελευταίος αυτός στόχος προαγωγής και ανάδειξης του θετικού -ενεργητικού ρόλου των πολιτών προϋποθέτει όχι μόνο σαφές νομικό πλαίσιο αλλά και πολιτιστική ευαισθησία, η οποία όμως ακριβώς καλλιεργείται μέσω της προστασίας και της μετάδοσης του πολιτισμού, άρα και της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Ο όρος κληρονομιά, λοιπόν, αναφερόμενος, τόσο στο ατομικό επίπεδο, όσο και στο συλλογικό, τονίζει και προβάλλει εναργώς το αίσθημα αυτό της χρονικής συνέχειας και διαχρονικής αξίας του πολιτισμού.
Η ιστορική μνήμη, όπως και η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, διαπνέεται από διαχρονικότητα και χρονική συνέχεια με την έννοια της διατήρησης αυτών των στοιχείων για τη διαμόρφωση της ιστορικής μνήμης των επόμενων γενιών.
Βάσει του Ν. 3028/2002 το Υπουργείο Πολιτισμού μεριμνά για την αποτύπωση σε γραπτή μορφή, καθώς και σε υλικούς φορείς ήχου, εικόνας ή ήχου και εικόνας, την καταγραφή και την τεκμηρίωση άυλων πολιτιστικών αγαθών του παραδοσιακού, λαϊκού και λόγιου πολιτισμού που παρουσιάζουν ιδιαίτερη σημασία. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Πολιτισμού, καθορίζονται ο τρόπος καταγραφής και αποτύπωσης των άυλων πολιτιστικών αγαθών, οι αρμόδιες για την υλοποίηση των παραπάνω ενεργειών υπηρεσίες ή και φορείς και ρυθμίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια.
ΕΠΕΙΔΗ η ανάπτυξη επιμέρους συλλογικών ταυτοτήτων σε μία κοινωνία αποτελεί θεμιτό αλλά και επιθυμητό από το νομοθέτη στόχο, αρκεί να μην υπονομεύει την ενότητα της ελληνικής κοινωνίας. σύλληψη της κοινωνικής διάστασης της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς εκφράζει μία διαλεκτική σχέση μεταξύ ελληνικής πολιτείας – ελλαδικής χώρας – πολιτιστικής κληρονομιάς – κοινωνών της κληρονομιάς αυτής ή αλλιώς μεταξύ εξουσίας – τόπου – αντικειμένου προστασίας – τελικού αποδέκτη της προστασίας. Το ελληνικό κράτος είναι η ρυθμιστική και εξουσιαστική εκείνη δύναμη που κατά κύριο λόγο προστατεύει την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά, το σύνολο δηλαδή των πολιτιστικών αγαθών που βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια και τούτο χάριν του κοινωνικού συνόλου, που κατοικεί (και θα κατοικεί διαχρονικά) στην επικράτεια αυτή, αλλά και χωριστά του κάθε ανθρώπου που ανήκει στο σύνολο αυτό. Η πολιτιστική ταυτότητα του ελληνικού κοινωνικού συνόλου δεν προωθείται, λοιπόν, στη βάση μίας αντεθνικής ταυτότητας αλλά με έμφαση στη χώρα, ως κοινό τόπο διαβίωσης και ανάπτυξης της ελλαδικής κοινωνίας και στην εθνική πολιτιστική κληρονομιά που η χώρα αυτή περικλείει, καθώς και με γνώμονα την αλληλεπίδραση της συγκεκριμένης κληρονομιάς με τα μέλη της κοινωνίας.
ΕΠΕΙΔΗ η Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά (ΑΠΚ) περιλαμβάνει στοιχεία όπως τοπικές παραδόσεις, ήθη, έθιμα, τέχνες, πρακτικές κ.α. τα οποία, με το πέρασμα του χρόνου, κινδυνεύουν να εξαφανιστούν καθώς μεταδίδονται, κυρίως, προφορικά από γενιά σε γενιά. Η προστασία της ΑΠΚ κάθε χώρας είναι αναγκαία για την ενίσχυση της ανθρώπινης δημιουργικότητας και τη διαφύλαξη της πολιτιστικής ταυτότητας και ιστορίας των τοπικών κοινοτήτων.. Η ένταξη κάποιου στοιχείου στον κατάλογο είναι σημαντική καθώς εκτός από τη διαφύλαξη της τοπικής πολιτιστικής κληρονομιάς, επιδιώκεται κι η προβολή του τόπου σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
ΕΠΕΙΔΗ στην υποβαλλόμενη προς εσάς υπ΄αριθμόν πρωτ. ΥΠΠΟΑ/340726/1113/16-07-2018 αίτηση των δικηγόρων κ. Καραϊσκου Αναστασίου και κας Νούκα Αριάδνης με αιτήματα:
α) εάν οι προφορικές παραδόσεις, οι εκφράσεις λαϊκής παράδοσης, η μουσική, τα τραγούδια, οι χοροί, οι τέχνες των θεαμάτων, οι εκφράσεις, συμπεριλαμβανομένων και της γλώσσας, οι γνώσεις και οι πληροφορίες όπως είναι οι μύθοι, οι διηγήσεις, τα έθιμα, οι κοινωνικές πρακτικές, οι δεξιότητες που συνδέονται με την παραδοσιακή χειροτεχνία, οι τελετουργίες και πρακτικές που αφορούν την βόρεια περιοχή της Ελλάδας ήτοι την Μακεδονία προστατεύονται ποινικώς κατά την κείμενη ελληνική νομοθεσία,
β) εάν προβλέπεται, απαγόρευση μετατροπής, αλλοίωσης και γενικότερα προσβολής της ακεραιότητας των άυλων ελληνικών πολιτιστικών αγαθών ή οικειοποίησης της πατρότητάς τους και αν επιβάλλεται η λήψη κάποιας άδειας για τη χρήση τους, και
γ) εάν η μέριμνα του Υπουργείου Πολιτισμού για την αποτύπωση, την καταγραφή και την τεκμηρίωση των άυλων πολιτιστικών αγαθών που παρουσιάζουν ιδιαίτερη σημασία στη βόρεια περιοχή της Ελλάδας και ιδίως στην Μακεδονία έχει ολοκληρωθεί, να μας χορηγηθεί συναφής πίνακας καταγραφής των εν λόγω αγαθών
εγγράφως απαντήσατε με το υπ΄αριθμόν πρ. 340726/244418/1113/322/9-8-2010 έγγραφο σας , απαντήσατε όμως μόνο στο πρώτο ερώτημα και επί λέξει αναφέρατε..
..«σχετικά με την ποινική προστασία στοιχείων άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς» σας κάνουμε γνωστό ότι η αίτηση σας έχει τεθεί υπόψη του τμήματος Νομοθετικού Εργου και Κοινοβουλευτικού Ελέγχου του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, προκειμένου να διατυπώσει γνώμη σχετικά με τα διαλαμβανόμενα στην αίτηση σας ερωτήματα.
Το τμήμα Νομοθετικού Εργου και Κοινοβουλευτικού Ελέγχου του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, μέχρι σήμερα ουδεμία απάντηση παρείχε στην ως άνω αίτηση.
Ως εκ τούτων καταφανώς απο τα ανωτέρω προκύπτει ότι σε ουδεν ερώτημα απαντήσατε και υφίσταται νομοθετικό κενό , διότι δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι δήθεν το Υπουργείο δεν γνωρίζει αν προστατεύονται ποινικά ή όχι τα στοιχεία της άυλης ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς ως δεδομένα του εθνικού πολιτισμού μας.
ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥΣ
και με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μας
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ εντονότατα για την συμπεριφορά σας,
ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ, όπως προβείτε άμεσα εντός 15 ημερών από την κοινοποίηση της παρούσας, να προβείτε στην ενημέρωσή μας και στις νόμιμες ενέργειες ώστε να ληφθούν τα προσήκοντα νομοθετικά και διοικητικά μέτρα προστασίας της άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς και κυρίως η ποινική προστασία της.
ΣΑΣ ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ, ότι σε περίπτωση μη ανταπόκρισης σας στο αίτημα μας θα ασκήσουμε όλα τα νόμιμα δικαιώματα.
Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής και με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μου, παραγγέλλεται, όπως επιδώσει νόμιμα και εμπρόθεσμα την παρούσα σε αυτήν προς την οποία απευθύνεται, προς γνώση και για τις νόμιμες συνέπειες, αντιγράφοντας αυτήν ολόκληρη στην έκθεση επίδοσης που θα συντάξει.
Η εξωδίκως δηλούσα
ΑΡΙΑΔΝΗ Ε. ΝΟΥΚΑ
Δ Ι Κ Η Γ Ο Ρ Ο Σ
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ 49 , 7ος ΟΡΟΦΟΣ , ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΤΗΛ.2310502545 & FAX 2310529125
κιν. 69449**** email:****@gmail.com
https://pammakedoniki-synomospondia.gr/εξωδικοσ-δηλωση-προσ-το-υπουργειο-πολ/
ΣΧΕΤΙΚΑ
- Διαχείριση Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Τοπική Κοινωνία και Βιώσιμη Ανάπτυξη
- ΕΙΣΗΓΗΣΗ – ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ (με έδρα την Αθήνα) Δρ. Ιωάννη Αθανασιάδη
- ΑΡΙΑΔΝΗ ΝΟΥΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ
- Νίκος Λυγερός: Υπογράψτε ενάντια στη Συμφωνία για τη Μακεδονία
JusticeForGreece 
Νόμος 2121/1993 Πνευματική Ιδιοκτησία, Συγγενικά Δικαιώματα και Πολιτιστικά Θέματα ΦΕΚ Α 25 1993 – Θέση σε ισχύ : 04.03.1993
https://www.opi.gr/index.php/vivliothiki/2121-1993
Αριάδνη Νούκα: «Η Συμφωνία των Πρεσπών ξεπουλάει την πολιτιστική κληρονομιά μας» (vid)
Ευδοκία Μύτιλη
Newsbomb.gr
Τις νομικές παρεμβάσεις και το πλάνο δράσης της κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών παρουσίασε την Παρασκευή σε συνέντευξη Τύπου η Παμμακεδονική Συνοσπονδία Ελλάδος.
Ρεπορτάζ: Ευδοκία Μύτιλη
«Η συμφωνία για το ονοματολογικό των Σκοπίων μπορεί να χαρακτηριστεί και ως εθνική τραγωδία» αναφέρει στο Newsbomb.gr η γνωστή δικηγόρος Αριάδνη Νούκα.
Όπως υποστηρίζει, η Ελλάδα έδωσε το «πράσινο φως» για να χρησιμοποιεί τον όρο Μακεδονία ένα κρατίδιο που δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία της αρχαίας ελληνικής Μακεδονίας.
Η ποινική προστασία της Άϋλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας, θα μπορούσε να φρενάρει την ψήφιση της Συνθήκης των Πρεσπών από την ελληνική Βουλή. Ο όρος Άϋλη Πολιτιστική Κληρονομιά περιλαμβάνει τον πολιτισμό των απλών ανθρώπων και τον πολιτισμό της καθημερινότητας: εθιμικές επιτελέσεις, γνώσεις, πρακτικές, παραδόσεις.
Σύμφωνα με την κ. Νούκα, το υπουργείο Πολιτισμού δεν προστάτευσε την Άϋλη Πολιτιστική Κληρονομιά ενώ θα μπορούσε από το 2006 οπότε και ενσωματώθηκε η σχετική Σύμβαση της UNESCO στο Εθνικό Δίκαιο. «Αν υπήρχε η νομοθετική διάταξη θα υπήρχαν βαρύτατες ποινικές ευθύνες για όσους υπέγραφαν τη Συνθήκη των Πρεσπών αλλά και τους βουλευτές που θα καλούνταν να ψηφίσουν τη Συμφωνία στη Βουλή» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Δείτε τη συνέντευξη της κ. Νούκα στο Newsbomb.gr
https://i.rmbl.ws/s8/2/r/S/Z/P/rSZPa.caa.1.mp4?b=0&u=gkyd
https://i.rmbl.ws/s8/2/9/R/Z/P/9RZPa.caa.1.mp4?b=0&u=gkyd
https://www.newsbomb.gr/ellada/ethnika/story/922191/ariadni-noyka-h-symfonia-ton-prespon-xepoylaei-tin-politistiki-klironomia-mas-vid
Ο Κώστας Πλεύρης Για Το Σκοπιανό Στον Γ. Καρατζαφέρη 02/10/18
Δημοσιεύτηκε στις 3 Οκτ 2018 από Liberate Hellas – Liberate The World
Oί εθνομηδενιστές μπορούν νά διαπραγματευθούν υπέρ τής εθνικής κυριαρχίας καί αξιοπρέπειας τού Ελληνικού λαού ;
Αθηνά Κατσαφάδου
Aνάγκη πάσα, νά ξεκαθαρίσουμε καί νά κατανοήσουμε πώς ή κυρίαρχη εθνομηδενιστική άποψη τού ισχύοντος πολιτικού συστήματος περιλαμβάνει σχεδόν όλο τό φάσμα τών κομμάτων μέ κυρίαρχο αυτό τού Σύριζα. Ή σημερινή κυβέρνηση τής ΄΄ πρώτης φοράς
Αριστεράς΄΄επιμελέστατος εντολοδόχoς τών ξένων έρχεται νά ΄΄επιλύσει ΄΄ χρόνια εθνικά προβλήματα, όπως Κυπριακό, Σκοπιανό, Αιγαίο…. Νά ΄΄επιλύσει΄΄ ; Πρός ποίαν κατεύθυνση όμως ; Λύση είναι καί ή εθνικώς επιζήμια λύση . Άλλωστε ποιός δέν θέλει λύση ; Aλλά μιά οποιαδήποτε λύση ; Kαί πώς μπορεί μία εθνομηδενιστική κυβέρνηση, νά προστατεύσει τά εθνικά συμφέροντα , όταν αμφισβητεί τήν πατρίδα, τό έθνος, τόν λαό, τήν συνέχεια τού ελληνισμού ; Παραδείγματος χάριν ή νεολαία Σύριζα καί ή μέγιστη πλειοψηφία τών στελεχών τής κυβέρνησης διακηρύττει urbi et orbi τόν αυτοπροσδιορισμό τών μουσουλμάνων τής Θράκης ώς Τούρκων, τών σκοπιανών ώς Μακεδόνων. Τόσο απλά. Τό αντίθετο αποτελεί γι΄ αυτούς ρατσισμό, φασισμό, συντηρητισμό . Είναι ΄΄ ό χρήσιμος αντιφασισμός΄΄ καί ό ΄΄χρήσιμος αντιεθνικισμός΄΄πού επιβάλλει ή Νέα Τάξη πραγμάτων . Ή Παγκοσμιοποίηση . Ό σύγχρονος ολοκληρωτισμός. Ή ιδεολογία τής σύγχρονης Αριστεράς δέν είναι στήν πραγματικότητα αντικαπι
ταλιστική αλλά υπερκαπιταλιστική σέ βαθμό πού έχει ξεπεράσει τόν δεξιό ακραίο νεοφιλελευθερισμό!
Εξυπηρετώντας αυτήν τήν φανατική εθνομηδενιστική αντίληψη τής κυβέρνησης μέσω κύκλων τού υπουργείου του ό κ. Κοτζιάς μέ περισσή αλαζονεία καί ασέβεια, κατακεραυνώνει τήν Εκκλησία μας γιά τίς δηλώσεις τού Αρχιεπισκόπου περί μή αποδοχής τού ονόματος τής Μακεδονίας γιά τά Σκόπια, καί τής καταλογίζει μάλιστα ότι ταυτίζεται μέ τήν Χρυσή Αυγή !
Άς τό προσέξουμε αυτό. Ό υπουργός εξωτερικών αυθαδιάζει κατά τής Εκκλησίας τής Ελλάδος γιατί ή εκκλησία ΄΄τόλμησε ΄΄ καί εξέφρασε άποψη εναντίον τών σχεδιασμών τού υπουργείου του . Προφανώς ό αμετροεπής κύριος Κοτζιάς νοστάλγησε τήν εποχή τού ολοκληρωτικού καθεστώτος Χόνεκερ τής Ανατολικής Γερμανίας . Κάτι ξέρει από τό καθεστώς αυτό ό Κοτζιάς. Τό υπηρέτησε. Καί μάλιστα από περίοπτη θέση.
Ό πρώην βουλευτής καί διανοούμενος τής Αριστεράς κ. Περικλής Κοροβέσης έχει γράψει ( άρθρο του στήν εφημερίδα τών συντακτών ) γι΄ αυτή τήν περίοδο τής ζωής τού Κοτζιά. Ήταν τότε πού σπούδαζε στήν Ανατολική Γερμανία, καί ώς φέρελπις νέος κομμουνιστής αρθρογραφούσε σέ περιοδικό τού καθεστώτος. Ξέρει καλά από προπαγάνδα καί ιδίως προπαγάνδα κατατρομοκράτησης τής κοινής γνώμης . Όποιος δέν δέχεται τόν όρο Μακεδονία στήν υπό διαπραγμάτευση ονομασία τών Σκοπίων είναι ακροδεξιός καί φασίστας. Αυτού τού είδους τήν ιδεολογική τρομοκρατία τήν χρησιμοποιούν οί κυβερνητικοί εθνομηδενιστές κατά κόρον. Προσπαθούν νά εκφοβίσουν τόν ελληνικό λαό. Τρέμουν τίς αντιδράσεις του. Έν τώ μεταξύ ό προκλητικά φιλικός σέ αυτούς Σόρος συνεχίζει τήν εξαγορά συνειδήσεων στήν χώρα μας.
Στήν μυστική διπλωματία τού Κοτζιά, προκειμένου νά κλείσει άρον άρον τό Σκοπιανό εξυπηρετώντας τόν επισπεύδοντα αμερικανικό παράγοντα ή απάντηση ήλθε από τόν καθηγητή γεωπολιτικής κύριο Μάζη ότι ό Μάθιου Νίμιτς είναι στενός συνεργάτης οργανισμού τόν οποίο χρηματοδοτεί ό Σόρος γιά τήν προώθηση τών γνωστών πολιτικών του στά Βαλκάνια καί στά Σκόπια, ό κύριος Μάζης κατήγγελε ώς χρηματοδοτούμενο καί τόν δήμαρχο Θεσσαλονίκης κύριο Μπουτάρη από τόν Σόρος γιά τό Σκοπιανό .Τά στοιχεία τού καθηγητού είναι αδιάσειστα. Γιατί δέν απαιτεί τήν απομάκρυνση τού χρηματιζόμενου Νίμιτς ό Κοτζιάς μετά από αυτές τίς αποκαλύψεις ; Πώς θά προωθήσει τά εθνικά μας συμφέροντα μέ χαρτιά σημαδεμένα; Kαί γιατί αυτή ή πρεμούρα από τήν κυβέρνηση Τσίπρα πρός επίλυση τού Σκοπιανού ; Όταν είσαι αδύναμος δέν καταγίνεσαι μέ τά μεγάλα θέματα. Επιδιώκεις νά τά αποφύγεις όσο μπορείς. Κερδίζεις χρόνο. Τό ταξείδι Τσίπρα στίς ΗΠΑ υπήρξε λίαν επωφελές γιά τήν μεγάλη μας σύμμαχο εάν κρίνουμε από τά θέματα πού άνοιξαν αμέσως μετά : Σούρτα φέρτα ταξείδια Κοτζιά στήν γείτονα, επισκέψεις περίεργες τών Τσαβ ούσογλου καί Ερντογάν σέ Αθήνα καί Θράκη, Κυπριακό, Σκοπιανό… Ή μία ταπείνωση πίσω από τήν άλλη . Όχι, δέν θά πώ τήν φράση πού λένε οί πειραιώτες σέ τέτοιες περιπτώσεις.
Αυτό πού ιδίως φοβόμουν μέ τήν αναρρίχηση τού Σύριζα στήν κυβέρνηση ήταν τά εθνικά μας θέματα. Γνώριζα τήν απέχθεια τών ανθρώπων αυτών, τήν απαιδευσιά καί τόν φανατισμό τους εναντίον οτιδήποτε ελληνικού. Έχω εντονότατη ανησυχία , πώς θά πληρώσουμε ακριβά αυτό τό τσίρκο……
15 / 1 / 2018
Αθηνά Κατσαφάδου
http://athenakatsafadou.blogspot.com/2018/02/o.html
Ή ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΙΚΉ ΚΥΒΈΡΝΗΣΗ ΤΉΣ ΑΡΙΣΤΕΡΆΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΏΝΕΙ ΤΉΝ ΧΏΡΑ
Γράφει η Αθηνά Κατσαφάδου δικηγόρος
Τά σύννεφα πυκνώνουν καί οί καιροί δέν είναι μενετοί. Θεωρώ αναγκαίο καί ιδιαίτερα χρήσιμο νά αποσαφηνίσουμε μέ ποιούς έχουμε νά κάνουμε. Τά ελεγχόμενα ΜΜΕ δέν προβάλλουν καί αποφεύγουν νά ερευνήσουν ότι καί όσα θά έπρεπε νά γνωρίζει ό ελληνικός λαός. Όπως γιά παράδειγμα στό μεταναστευτικό. Πόσοι λαθρομετανάστες είναι αυτή τήν στιγμή επάνω στήν χώρα ; Πόσους είναι ικανή νά διαθρέψει καί νά κρατήσει ανάλογα μέ τόν πληθυσμό της ή Ελλάδα ; Τί γίνεται μέ τίς ΜΚΟ καί τά πλοκάμια τών ιδρυμάτων Σόρος στήν χώρα μας ; Ποιοί καί πώς συμμετέχουν , ποιές είναι οί χρηματοδοτήσεις τους καί ποιά τά κίνητρά τους ; Στά θέματα αυτά όπως καί στά θέματα πού άπτονται τών εθνικών μας συμφερόντων καί τής εξωτερικής μας πολιτικής ή αποπληροφόρηση είναι απόλυτη. Καί όταν ή Πολιτική πάει περίπατο, τότε ή επικοινωνιακή πολιτική δηλαδή ή προπαγάνδα έχει τόν πρώτο λόγο. Όπου επικυριαρχεί ή προπαγάνδα , ή δημοκρατία βιάζεται, ακυρώνεται , πλαστογραφείται. Ιδιαίτερα ό Κοτζιάς είναι maitre στήν διακονία της . Τήν έχει υπηρετήσει καί εξασκήσει από τά χρόνια τού ολοκληρωτικού καί σκληρότατου καθεστώτος Χόνεκερ στήν πάλαι ποτέ Ανατολική Γερμανία. Τά έχει καταγράψει αυτά ό διανοούμενος καί πρώην βουλευτής τής αριστεράς κύριος Περικλής Κοροβέσης σέ άρθρο του. Είναι λίαν κατατοπειστικός ό έντιμος αυτός άνθρωπος γιά τήν πορεία καί τά έργα τού μεγαλομανούς Κοτζιά. Είναι ό ίδιος πού μάς έχει ενημερώσει ότι ΄΄δωράκι΄΄ από τήν Siemens αναλογικά μέ τά ποσοστά της είχε πάρει καί ή Αριστερά επί Οικουμενικής. Ουδείς τόν διέψευσε . Τό επιχείρημα περί ηθικού πλεονεκτήματός της είναι έωλο.
Άς μιλήσουμε λοιπόν χωρίς περιστροφές. Οί εχθροί είναι εντός τής χώρας. Eίναι οί εθνομηδενιστές. Ισχυροποιήθηκαν επί τού ανεκδιήγητου καί ξενοκίνητου Σημίτη. Επί τών ήμερών του δέν έγιναν τά μεγαλύτερα σκάνδαλα; Επί τών ημερών του δέν πραγματοποιήθηκε τό άγος τής παράδοσης ενός ικέτη , τού Οτσαλάν , στήν Τουρκία ; Eπί τών ημερών του δέν υπογράψαμε συνθήκη ντροπής καί δεχτήκαμε ότι ή Τουρκία έχει δικαιώματα στό Αιγαίο δημιουργώντας γκρίζες ζώνες στά Ίμια ; Επί τών ημερών του δέν προωθήθηκε προκλητικότατα τό επονείδιστο γιά τά εθνικά μας συμφέροντα σχέδιο Ανάν ; Δέν μάς έβαλε μέ πλαστά στοιχεία στήν ΟΝΕ μέ τήν υιοθεσία τού γερμανικού ευρώ , μέ τά υπέρογκα δάνεια γιά τήν διενέργεια τών Ολυμπιακών ό ισολογισμός τών οποίων ακόμα δέν έχει δημοσιευτεί ; Kεντροαριστερός ό Σημίτης. Ανέδειξε ομοίους του. Ένας εξ΄ αυτών ό Αντώνης Λιάκος ώς πρόεδρος τού σημιτικού ΄΄εκσυγχρονιστικού΄΄ δηλαδή εθνομηδενιστικού ΟΠΕΚ . Ό Λιάκος ( γνωστός γυρολόγος διαφόρων κομμάτων αλλά πάντοτε πρός τήν εθνομηδενιστική κατεύθυνση, υποστηρίζει μεταξύ τών άλλων ότι οί Έλληνες έκαναν εθνοκάθαρση κατά Εβραίων καί Βουλγάρων , xαρακτηρίζει τζιχαντιστές τούς Μακεδονομάχους , εθνικιστές τόν Ρίτσο καί τόν Μίκη Θεοδωράκη καί ότι ή Αντιγόνη δέν είναι Ελληνίδα κόρη αλλά θυγατέρα, άν τήν πείς Ελληνίδα είσαι εθνικιστής!!! ) ανεδείχθη καθηγητής ιστορίας μέ τρόπο παράτυπο καί παράνομο σύμφωνα μέ τήν απόφαση τού συμβουλίου Επικρατείας ή οποία απόφαση ουδέποτε έγινε εκτελεστή από τούς πρυτάνεις. Είδατε πώς καλύπτεται από τό σύστημα ό Τροτσκιστής αριστερούλης κύριος Λιάκος ; Ή μήπως καί δέν είναι μόνο οί εδώ κακομοίρηδες τού σάπιου ενδημικού συστήματος πού τόν προωθούν καί τόν καλύπτουν αλλά κυρίως καί κάποιοι ΄΄άλλοι΄΄ πέραν καί μακράν τού γκρίζου Ατλαντικού ή …. καί τού Σόρος πού τόσο προωθεί καί τήν συμβία του – στέλεχος ούσα στό ίδρυμα τού Σόρος στήν Ελλάδα- τήν σημερινή υπουργό πολιτισμού Μυρσίνη Ζορμπά πρώην ευρωβουλευτή επί ποιανού άλλου, μά τού ομοϊδεάτη τους , τού Γιώργου Παπανδρέου ;
Η ιδεολογία τής σύγχρονης Αριστεράς δέν είναι στήν πραγματικότητα αντικαπιταλιστική αλλά υπερκαπιταλιστική ( εξ΄ού καί ή ώσμωση μέ τόν δισεκατομμυριούχο κερδοσκόπο Σόρος , τό ζεύγος Κλίντον, Ομπάμα, τήν Νέα Τάξη, τήν Παγκοσμιοποίηση ). Δηλαδή, κατά βάθος ή αριστερά επιθυμεί τήν διάλυση όλων τών καπιταλιστικών εμποδίων στήν επέκταση τού κεφαλαίου τήν εποχή τής παγκοσμιοποίησης , δηλαδή τής οικογένειας, τού έθνους , τής ιστορικής ταυτότητας , τής συλλογικής μνήμης, τού λαϊκού σώματος καί τού αυθόρμητου πατριωτισμού του. Kαθόλου τυχαία, ό Λιάκος, ή Αναγνωστοπούλου, ό Φίλης, ό Γαβρόγλου ( τόν οποίο φαίνεται ότι΄΄κάρφωσε΄΄ στό συγκεκριμένο υπουργείο ό όμιλος Λάτση ) καί όλη ή κομπανία τών εθνομηδενιστών βρίσκονται στήν ηγεσία τού υπουργείου παιδείας .
Τί διατυμπανίζει σήμερα ή Αριστερά ; <>. Αυτό πού θεωρεί αντικαπιταλιστικό , είναι στήν πραγματικότητα υπερκαπιταλιστικό. Δηλαδή, ανοίγει τόν δρόμο πού ό καπιταλισμός δέν θά εκμεταλεύεται μόνον τούς εργαζομένους αλλά θά διαμορφώνει καί τόν ίδιο τόν ψυχισμό τους, ή, ακόμα χειρότερα τήν ίδια τους τήν φύση ( εποχή τού μετανθρώπου στήν οποία ήδη έχουμε μπεί). Κατά συνέπεια, ό ρόλος τής Αριστεράς ώς αντίπαλου δέους τής Δεξιάς έχει πλέον εξαντληθεί. Άλλωστε , τό σκληρότερο τών μνημονίων μέ όρους μοναδικούς στήν παγκόσμια ιστορία εναντίον ενός λαού πού δέν ηττήθηκε σέ πόλεμο ή κυβέρνηση τής Αριστεράς δέν τό ψήφισε ; Η κυβέρνηση τής Αριστεράς δέν υπέγραψε τήν προδοτική συμφωνία τών Πρεσπών ; Ή κυβέρνηση τής Αριστεράς δέν εποικίζει τήν χώρα ; Ή κυβέρνηση τής Αριστεράς δέν δίνει εντολές στά ΜΑΤ νά σκοτώνουν στό ξύλο τούς Έλληνες υβρίζοντάς τους χυδαιότατα ; Aπό πότε οί αστυνομικοί τών ΜΑΤ εξυβρίζουν τόν ελληνικό λαό ; Αυτό συνέβη γιά πρώτη φορά επί κυβερνήσεως Τσίπρα. Ετοιμάζουν λοιπόν καί αστυνομία συριζέϊκη, ετοιμάζουν στρατό συριζέων ; Aυτό εννοούσε ή κυρία Μπαζιάνα, σύντροφος ή σύζυγος τού πρωθυπουργού ότι ΄΄δέν έχουμε πάρει τήν εξουσία΄΄; Γι΄ αυτό διαιωνίζεται αυτή ή πρωτοφανής ασυλία στίς συλλογικότητες, τούς τραμπούκους του δρόμου , στούς καταληψίες καί στούς αντιφα πού χτυπούν , βανδαλίζουν, σταματούν ορθόδοξες λειτουργίες απειλώντας τούς πιστούς , βρωμίζουν τούς τοίχους μέ συνθήματα μίσους καί γράφιτις εναντίον τού ελληνικού έθνους καί τού ελληνικού λαού ;
Ό διχαστικός λόγος τής κυβέρνησης είναι πιά στήν ημερήσια διάταξη. Ξαναγυρνάμε στόν εμφύλιο ; Ποιός προωθεί αυτό τό εγκληματικό καί σκοτεινό σχέδιο; Ποιοί θέλουν καί επιδιώκουν τόν σχεδιαζόμενο διαμελισμό τής χώρας ; Ποιοί καί γιατί προσπαθούν νά φοβίσουν , νά ενοχοποιήσουν καί νά σπάσουν υβρίζοντας καί λοιδορώντας τά εθνικά πατριωτικά ανακλαστικά τού λαού μας ούτως ώστε νά αδρανοποιηθεί καί νά μή αντιστέκεται σέ ότι συνιστά χώρο καί όχι χώρα; Ποιός απαγορεύει στόν λαό μας νά παλεύει γιά τήν αξιοπρέπειά του, γιά τήν εθνική του ανεξαρτησία, γιά τά ιερά του καί τά όσιά του, γιά τά τιμαλφή του ;
Όλοι αυτοί , κρυφοί καί φανεροί, πού πιπιλάνε τήν καραμέλα τού ΄΄φασίστα΄΄, ΄΄ρατσιστη΄΄, ΄΄εθνικιστή» άς βάλουν έναν καθρέφτη εμπρός τους καί άς κυττάξουν τόν εαυτό τους . Δέν θά τούς βλέπει κανένας, θά είναι ενώπιος ενωπίω . Εκεί στό φόντο , θά διακρίνουν τά παχυλά ευρωπαϊκά προγράμματα νά ρέουν πρός αυτούς , τήν ατζέντα Σόρος νά μιλεί τήν ίδια ακριβώς γλώσσα μέ αυτούς καί τόν μελλοντικό άνθρωπο νά μοιάζει μέ τέρας. Καί τότε ίσως θυμηθούν τό ρηθέν: <>
https://www.greekamericannewsagency.com/2018/10/15/ή-εθνομηδενιστική-κυβέρνηση-τής-αρισ/
Reblogged this on Macedonian Ancestry.
Απάντηση Νίνας Γκατζούλη στο δελτίο τύπου της ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ
ΕΔΩ το δελτίο τύπου : https://pammakedoniki-synomospondia.gr/πρόσκληση-σε-συνέντευξη-τύπου-παρασκ/
ΕΔΩ η απάντηση της συντονίστριας Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου: https://greveniotis.gr/ειδησεισ/ελλαδα/item/17646-οι-παμμακεδονικές-ενώσεις-υφηλίου-απαντούν-στην-προβοκάτσια-για-την-μακεδονία
Δευτέρα, 8 Οκτωβρίου 2018
Αρχική Εξωτερική Πολιτική Ειδικά Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής Το Ζήτημα του Ονόματος της ΠΓΔΜ
Το Ζήτημα του Ονόματος της ΠΓΔΜ
Το ζήτημα του ονόματος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας δεν είναι απλώς μια διαφορά περί ιστορικών γεγονότων ή συμβόλων. Πρόκειται για τη συμπεριφορά ενός κράτους μέλους των Ηνωμένων Εθνών, της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, η οποία αντιστρατεύεται τις θεμελιώδεις αρχές της διεθνούς έννομης τάξης, και πιο συγκεκριμένα τον σεβασμό της καλής γειτονίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας.
Υπό το πρίσμα αυτό, το ζήτημα του ονόματος είναι ένα πρόβλημα με περιφερειακή και διεθνή διάσταση, το οποίο συνίσταται στην προώθηση αλυτρωτικών και εδαφικών βλέψεων εκ μέρους της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, με κύριο όχημα την πλαστογράφηση της ιστορίας και την οικειοποίηση της εθνικής, ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας.
Το ζήτημα του ονόματος προέκυψε το 1991, όταν η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας αποσχίστηκε από την ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία και ανακήρυξε την ανεξαρτησία της υπό το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Ιστορικά, ο όρος «Μακεδονία», ο οποίος, σημειωτέον, είναι ελληνική λέξη, αναφέρεται στο Βασίλειο και τον πολιτισμό των αρχαίων Μακεδόνων, που ανήκουν στο ελληνικό έθνος και αποτελούν αδιαμφισβήτητο κομμάτι της ελληνικής ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.
Γεωγραφικά, ο όρος αυτός αναφέρεται σε μια ευρύτερη περιοχή που εκτείνεται στο σημερινό έδαφος διάφόρων βαλκανικών χωρών, με το μεγαλύτερο τμήμα της να βρίσκεται στην Ελλάδα και άλλα μικρότερα τμήματά της στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, τη Βουλγαρία και την Αλβανία. Ο κύριος κορμός της ιστορικής Μακεδονίας κείται εντός των σημερινών ελληνικών συνόρων και καταλαμβάνει το βόρειο τμήμα της ελληνικής επικράτειας που διαχρονικά ονομάζεται Μακεδονία, με σημερινό πληθυσμό περίπου 2,5 εκατομμύρια Έλληνες υπηκόους.
Οι ρίζες του ζητήματος του ονόματος ανάγονται στην επαύριο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο Στρατάρχης Τίτο διαχώρισε από τη Σερβία την περιοχή που καλείτο μέχρι τότε Vardar Banovina (δηλαδή τη σημερινή Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας), χορηγώντας της καθεστώς ομόσπονδης συνιστώσας της τότε νέας ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας και μετονομάζοντάς την αρχικά σε «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας» και, στη συνέχεια, σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Παράλληλα, άρχισε να καλλιεργεί την ιδέα ενός χωριστού και διακριτού «μακεδονικού έθνους».
Ο Στρατάρχης Τίτο είχε βεβαίως πολλούς λόγους να προβεί σε αυτές τις ενέργειες, με κυριότερο την πρόθεσή του να θεμελιώσει μελλοντικές εδαφικές διεκδικήσεις της Γιουγκοσλαβίας στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας και να εξασφαλίσει διέξοδο στο Αιγαίο. Οι βλέψεις του Στρατάρχη Τίτο στην ευρύτερη Μακεδονία είχαν επιβεβαιωθεί ήδη από το 1944, όταν ανήγγειλε δημόσια ότι στόχος του ήταν να επανενώσει «όλα τα τμήματα της Μακεδονίας που διασπάστηκαν το 1912 και 1913 από τους βαλκάνιους ιμπεριαλιστές».
Τον Δεκέμβριο του 1944 τηλεγράφημα του State Department προς αμερικανικές Αρχές, με υπογραφή του τότε αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών Stettinius, έγραφε, μεταξύ άλλων, ότι: « Η (αμερικανική) Κυβέρνηση θεωρεί ότι αναφορές του τύπου μακεδονικό «έθνος», μακεδονική «Μητέρα Πατρίδα» ή μακεδονική «εθνική συνείδηση» αποτελούν αδικαιολόγητη δημαγωγία που δεν αντικατοπτρίζει καμία πολιτική πραγματικότητα και βλέπει σε αυτές την αναγέννηση ενός πιθανού μανδύα που θα υποκρύπτει επιθετικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδας».
Σε αυτό το ιστορικό υπόβαθρο, η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας ανακήρυξε την ανεξαρτησία της το 1991, βασίζοντας την ύπαρξη της ως ανεξάρτητο κράτος στην τεχνητή και ψευδεπίγραφη έννοια του «μακεδονικού έθνους», η οποία καλλιεργήθηκε συστηματικά μέσω της πλαστογράφησης της ιστορίας και της καπηλείας της αρχαίας Μακεδονίας, για λόγους καθαρής πολιτικής σκοπιμότητας.
Η Ελλάδα αντέδρασε έντονα στην υποκλοπή της ιστορικής και πολιτιστικής της κληρονομιάς και στις υφέρπουσες εδαφικές και αλυτρωτικές βλέψεις της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και το θέμα ήλθε στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο με δύο αποφάσεις του [817(1993) και 845(1993)] συνιστά την εξεύρεση ταχείας διευθέτησης για το καλό των ειρηνικών σχέσεων και της καλής γειτονίας στην περιοχή.
Το 1993, κατόπιν της σύστασης του Συμβουλίου Ασφαλείας, η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας έγινε δεκτή, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, στα Ηνωμένα Έθνη με αυτήν την προσωρινή ονομασία έως ότου εξευρεθεί μια συμφωνημένη λύση.
Το 1995, η Ελλάδα και η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας συνομολόγησαν μια Ενδιάμεση Συμφωνία, η οποία επέβαλε έναν δεσμευτικό «κώδικα συμπεριφοράς». Επί τη βάσει της Ενδιάμεσης Συμφωνίας τα δύο μέρη άρχισαν διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, οι οποίες συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Κατά το χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει από την υπογραφή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας παραβιάζει συστηματικά το γράμμα και το πνεύμα της Συμφωνίας και, βεβαίως, τις υποχρεώσεις της που πηγάζουν από αυτήν:
• προβάλλοντας μεγαλοϊδεατικές εδαφικές βλέψεις κατά της Ελλάδας, μέσω της απεικόνισης σε χάρτες, σχολικά εγχειρίδια, βιβλία ιστορίας κλπ. ελληνικών εδαφών στην εδαφική επικράτεια μιας «μεγάλης» Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, 4 και 7.1,
• ενισχύοντας αλυτρωτικές διεκδικήσεις και υποδαυλίζοντας εθνικιστικά αισθήματα εντός της ελληνικής επικράτειας, κατά παράβαση του άρθρου 6.2,
• χρησιμοποιώντας την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας» στους διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων και των Ηνωμένων Εθνών, στους οποίους έχει προσχωρήσει υπό την προϋπόθεση να χρησιμοποιεί την προσωρινή ονομασία Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, κατά παράβαση της σχετικής δεσμεύσεως που προβλέπει το άρθρο 11.1 (ακόμα και από το βήμα της 62ης Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, ο τότε Πρόεδρος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, Branko Crvenkovski, είχε δηλώσει ότι «το όνομα της χώρας μου είναι και θα είναι Δημοκρατία της Μακεδονίας»),
• χρησιμοποιώντας σύμβολα, όπως ο Ήλιος της Βεργίνας, η χρήση των οποίων απαγορεύεται από την Ενδιάμεση Συμφωνία σύμφωνα με το άρθρο 7.2, καθώς και άλλα σύμβολα που ανήκουν στην ελληνική ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά (μετονομασία αεροδρομίου Σκοπίων σε «Αλέξανδρος Μακεδών», έγερση αγαλμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Φιλίππου, ονομασία οδικού άξονα Χ, στο τμήμα που διέρχεται από την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, ως «Αλέξανδρος ο Μακεδών», έγερση στα Σκόπια αψίδας «Πόρτα Μακεδονία» με αποτυπωμένες μορφές της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, του Ήλιου της Βεργίνας και επί της οποίας υπάρχει ρητή αναφορά σε «Μακεδονία του Αιγαίου», ανέγερση μνημείων στο Κατλάνοβο και στο Τέτοβο διακοσμημένων με τον Ήλιο της Βεργίνας, ανέγερση μνημείων στη Γευγελή, στον δήμο Γκαζί Μπαμπά των Σκοπίων με απεικονίσεις του Ήλιου της Βεργίνας και χάρτες της «Μεγάλης Μακεδονίας», κ.λπ.),
• προβαίνοντας ή ανεχόμενη προκλητικές ενέργειες, οι οποίες υποδαυλίζουν εχθρότητα και φανατισμό, όπως η παραποίηση της ελληνικής σημαίας και η αντικατάσταση του χριστιανικού σταυρού με τη ναζιστική σβάστικα, οι προπηλακισμοί κατά ελληνικών επιχειρήσεων, επιχειρηματιών και τουριστών, αλυτρωτικά συνθήματα από σκοπιανούς οπαδούς σε διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις, προκλητικές και προσβλητικές σε βάρος της Ελλάδας ενέργειες στο καρναβάλι της πόλης Βέβτσανι, το οποίο επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας κ.ά.
Βασική αρχή κάθε διαπραγμάτευσης μεταξύ κρατών είναι ότι τα εμπλεκόμενα μέρη πρέπει να διαπραγματεύονται με καλή πίστη και εποικοδομητικό πνεύμα και να εξαντλούν κάθε δυνατότητα προκειμένου να καταλήξουν σε συμβιβαστική λύση.
Η Ελλάδα είναι σταθερή στην ειλικρινή επιθυμία της για την επίτευξη μιας βιώσιμης συμφωνίας στο ζήτημα του ονόματος της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Η Ελληνική Κυβέρνηση έχει προτείνει ένα ρεαλιστικό και βιώσιμο πλαίσιο διευθέτησης, το οποίο στοχεύει στην εξεύρεση οριστικής λύσης στο θέμα του ονόματος. Η θέση μας είναι σαφής: σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη «Μακεδονία» που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή,
Η ελληνική Κυβέρνηση πήρε τον Οκτώβριο 2012 μία σημαντική πρωτοβουλία προκειμένου να δώσει ώθηση στη διαπραγματευτική διαδικασία για την επίλυση του ονοματολογικού ζητήματος. Ο Ελληνας Υπουργός Εξωτερικών απέστειλε επιστολή προς τον ομόλογό του της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, με την οποία πρότεινε την υπογραφή μεταξύ των δύο χωρών Μνημονίου Κατανόησης, που θα θέσει το πλαίσιο και τις βασικές παραμέτρους για την οριστική επίλυση του ζητήματος της ονομασίας. Συγκεκριμένα, η επιστολή αυτή πρότεινε ότι, προκειμένου να παρασχεθεί νέα ώθηση στην ουσία των διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, είναι απαραίτητο οι δύο πλευρές να προχωρήσουν επί τη βάσει ενός συμφωνημένου πλαισίου για τις βασικές παραμέτρους μιας λύσης. Η λύση πρέπει να περιλαμβάνει συμφωνία επί του γεγονότος ότι οποιαδήποτε πρόταση οφείλει να εμπεριέχει σαφή και οριστικό προσδιορισμό του ονόματος που δεν θα αφήνει περιθώρια αμφιβολιών σχετικά με τη διάκριση μεταξύ του εδάφους της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και περιοχών σε γειτονικές χώρες, ειδικότερα, της περιοχής της Μακεδονίας στη βόρεια Ελλάδα και ότι το συμφωνημένο όνομα θα χρησιμοποιείται έναντι όλων (erga omnes) και για όλους τους σκοπούς.Η ανταπόκριση διεθνώς υπήρξε θετική.
Στην απάντησή της, η πλευρά της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, αν και ευχαριστεί για την ελληνική πρωτοβουλία, επαναλαμβάνει τις πάγιες θέσεις της και επί της ουσίας αντιπαρέρχεται πλήρως την ελληνική πρόταση.
Η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας δεν έχει, μέχρι στιγμής, ανταποκριθεί στις κινήσεις της Ελλάδας και εμμένει κατά τρόπο αδιάλλακτο στην αρχική θέση της, την οποία προσπαθεί να επιβάλει de facto διεθνώς, με αποτέλεσμα να μην έχει σημειωθεί ουσιαστική πρόοδος στις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται επί 19 χρόνια υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών.
Είναι προφανές ότι, με τη στάση της, η πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας δεν σέβεται την αρχή της καλής γειτονίας.
Στο πλαίσιο αυτό, κατά τη Διάσκεψη Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2008 τα μέλη της Συμμαχίας αποφάσισαν με συλλογική και ομόφωνη απόφαση ότι θα απευθυνθεί πρόσκληση στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας για ένταξή της εφόσον λυθεί το ζήτημα του ονόματος, κατά τρόπο αμοιβαίως αποδεκτό. Η απόφαση αυτή επιβεβαιώθηκε και επαναλήφθηκε σε όλες τις μεταγενέστερες Συνόδους Κορυφής της Συμμαχίας στο Στρασβούργο (2009), στη Λισσαβώνα (2010) και στο Σικάγο (2012). Η Σύνοδος Κορυφής της Ουαλίας (2014) δεν είχε διευρυνσιακή χροιά.
Η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατά της Ελλάδας την 17η Νοεμβρίου 2008, ισχυριζόμενη ότι η χώρα μας πρόβαλε αντίρρηση στην ένταξη της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ κατά τη Σύνοδο Κορυφής της Συμμαχίας στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2008.
Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης στην υπόθεση αυτή δεν υπεισήλθε στην ουσία της ονοματολογικής διαφοράς, σημειώνοντας ότι δεν έχει τη σχετική δικαιοδοσία και ότι η διαφορά πρέπει να επιλυθεί στο πλαίσιο που ορίζουν οι Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, μέσω διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Κάλεσε, επίσης, τα δύο μέρη να εμπλακούν σε ουσιαστικές διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα των ΗΕ.
Η Απόφαση δεν αφορά και δεν θα μπορούσε να αφορά τη διαδικασία λήψης απόφασης στο ΝΑΤΟ, ούτε τα ουσιαστικά κριτήρια και τις απαιτήσεις που θέτει η Συμμαχία για την εισδοχή νέων μελών σε αυτή.
Από πλευράς ΕΕ, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου 2008, με συλλογική και ομόφωνη απόφασή του, αποφάσισε ότι η λύση του ζητήματος του ονόματος κατά τρόπο αμοιβαίως αποδεκτό αποτελεί θεμελιώδη αναγκαιότητα προκειμένου να γίνουν περαιτέρω βήματα στην ενταξιακή πορεία της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας προς την ΕΕ.
Τον Δεκέμβριο 2012, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με συλλογική και ομόφωνη απόφασή του αποφάσισε ότι η έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της ΕΕ με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας εξαρτάται από την εφαρμογή των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, την προώθηση και τον σεβασμό των σχέσεων καλής γειτονίας και την επίλυση του ονοματολογικού, στο πλαίσιο των υπό τον ΟΗΕ διαπραγματεύσεων. Με τον τρόπο αυτό, η επίλυση του ζητήματος της ονομασίας τίθεται ως προϋπόθεση για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων μεταξύ της ΕΕ και της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και κριτήριο για τη διατήρηση σχέσεων καλής γειτονίας με την Ελλάδα. Τον Δεκέμβριο 2013 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, με συλλογική και ομόφωνη απόφασή του, δεν αποδέχθηκε την εισήγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για απόδοση ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Το Συμβούλιο αποφάσισε ότι θα επανεξετάσει την προοπτική αυτή εντός του 2014, στη βάση νέας ενημέρωσης από την Επιτροπή για την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων και την πραγματοποίηση απτών βημάτων, από τα Σκόπια, για την προώθηση των σχέσεων καλής γειτονίας και την εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτής λύσης στο θέμα του ονόματος στο πλαίσιο των, υπό τον ΟΗΕ, διαπραγματεύσεων.
Η Ελλάδα όχι μόνον δεν αντιτίθεται στην ευρωπαϊκή και ευρω-ατλαντική προοπτική της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, αλλά αντιθέτως την υποστηρίζει. Με ελληνική συναίνεση η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας απέκτησε καθεστώς υποψήφιας χώρας στην ΕΕ και έφθασε στα πρόθυρα της ένταξης στο ΝΑΤΟ. Επίσης με ελληνική συναίνεση καταργήθηκε το καθεστώς των θεωρήσεων για τους πολίτες της γειτονικής χώρας. Βασική αντικειμενική προϋπόθεση, όμως, για τη συνέχιση και ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής και ευρω-ατλαντικής πορείας κάθε υποψήφιου κράτους είναι να ασπάζεται και να σέβεται στην πράξη τις θεμελιώδεις αρχές πάνω στις οποίες στηρίζεται ο οργανισμός στον οποίο επιδιώκει την ένταξή του, και ιδίως την αρχή των σχέσεων καλής γειτονίας που αποτελεί τη βάση μιας εταιρικής ή συμμαχικής σχέσης μεταξύ κρατών.
Αντί η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας να αναγνωρίσει και να εκτιμήσει την ελληνική υποστήριξη στην ευρωπαϊκή και ευρω-ατλαντική πορεία της, συνήθως απαντά στις ελληνικές υποστηρικτικές χειρονομίες με νέες προκλήσεις και σκλήρυνση της στάσης της.
Η Ελλάδα επιθυμεί και επιδιώκει την ταχύτερη δυνατή επίλυση του ζητήματος του ονόματος κατά τρόπο αμοιβαίως αποδεκτό, σαφή και οριστικό, ο οποίος δεν θα δημιουργεί εστίες μελλοντικών τριβών.
Η ελληνική Κυβέρνηση καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς την κατεύθυνση αυτή. H Ελλάδα παραμένει σταθερά προσηλωμένη στη διαπραγματευτική διαδικασία υπό τον Ειδικό Μεσολαβητή του ΟΗΕ, κ. Nimetz.
Παρά την ύπαρξη του σοβαρού αυτού ζητήματος που επηρεάζει τις σχέσεις των δύο χωρών, η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει εξέχουσα οικονομική παρουσία στη γειτονική χώρα, η οποία συμβάλλει ουσιαστικά και σημαντικά στην ανάπτυξή της, με τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την κατασκευή υποδομών κ.λπ.
Η επίλυση του ζητήματος του ονόματος θα άρει ένα σημαντικό σημείο τριβής στις σχέσεις των δύο χωρών και θα επιτρέψει την πλήρη αξιοποίηση του μεγάλου δυναμικού που ενέχει η συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών.
https://www.mfa.gr/to-zitima-tou-onomatos-tis-pgdm/
Δειτε τι έγινε στην Εκδήλωση των Δικηγορικών Συλλόγων, από που “μπάζει” η συμφωνία, πόσες ακυρότητες έχει καθώς και τους κίνδυνους που κρύβει
MissKitty
Δημοσιεύτηκε στις 8 Οκτ 2018
Τάτσιος Μαρούπα Γιοβαννόπουλος και διάφοροι άλλοι από το ακροατήριο “χαλάσανε” την Υποστηρικτική Εκδήλωση των Δικηγορικών Συλλόγων;
Πτολεμαΐδα: Νομικό διάβημα στον αγώνα κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών – Προαναγγέλθηκε στη μεγάλη συγκέντρωση της ομάδας ‘Πτολεμαίοι Μακεδόνες
Μήνυμα ενότητας και ανυποχώρητου αγώνα για την υπεράσπιση της Μιας και ενιαίας Ελληνικής Μακεδονίας, έστειλε η εκδήλωση που διοργάνωσε η διαδικτυακή ομάδα “Πτολεμαίοι Μακεδόνες” το βράδυ της Τετάρτης με θέμα «Στα χνάρια του Παύλου Μελά», στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα του ξενοδοχείου «Παντελίδης» που κατακλύστηκε από περισσότερα από 700 άτομα.
Με τη Συμφωνία των Πρεσπών παραχαράσσεται η Ιστορία και ξεπουλιέται η άυλη πολιτιστική κληρονομιά της χώρας μας, γ’ αυτό και θα ασκηθούν και ένδικα μέσα για την ακύρωση της απαράδεκτης αυτής συμφωνίας, τόνισε στην ομιλία της η Δικηγόρος Αριάδνη Νούκα, ενώ «πατσαβούρα» χαρακτήρισε τη Συμφωνία των Πρεσπών ο έτερος ομιλητής, Αξιωματικός εν αποστρατεία – Στρατηγικός Αναλυτής Σάββας Καλεντερίδης.
Η κ. Νούκα υπογράμμισε ειδικότερα ότι η συμφωνία των Πρεσπών είναι αντίθετη στις διεθνείς συμβάσεις για τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομίας και έρχεται σε αντίθεση με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, αλλά «δυστυχώς η άυλη πολιτιστική κληρονομιά δεν προστατεύεται νομικά στη χώρα μας, οπότε το πρώτο που ζητάμε είναι να έρθει διάταξη στη Βουλή για την προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς και αν αυτό συμβεί τότε αυτή η συμφωνία δεν μπορεί καν να ψηφιστεί στη Βουλή.» Επισήμανε ότι εάν αυτό δεν επιτευχθεί τότε θα ασκηθεί η νομική οδός, θα κατατεθεί συγκεκριμένο ένδικο βοήθημα «με το οποίο θα καλέσουμε τον ελληνικό λαό να το ασκήσει επίσης και ατομικά και θα πάρει αυτό μορφή δημοψηφίσματος», επισημαίνοντας ότι η νομική αυτή διαδικασία θα ανακοινωθεί επίσημα στην πανεθνική συνδιάσκεψη που θα πραγματοποιηθεί με πρωτοβουλία της Παμμακεδονικής Συνομοσπονδίας από 21-23 Οκτωβρίου, στην Αθήνα, Παλιά Βουλή.
Το ρόλο του διεθνή παράγοντα στη δημιουργία του ‘Μακεδονικού’ ζητήματος παρουσίασε στην ομιλία του ο Σάββας Καλεντερίδης, ο οποίος έδωσε έμφαση στα γεωστρατηγικά παιχνίδια που παίζονται από τον καιρό του τσάρου Μεγάλου Πέτρου για τον έλεγχο των Βαλκανίων. Ανέφερε ότι αρχικά «το Μακεδονικό προσέδιδε μια ταυτότητα γεωγραφική και όχι εθνική στους κατοίκους της Μακεδονίας και πως «ο Μακεδονισμός υποστηρίχθηκε από το διεθνή παράγοντα -πάντα παραποιώντας και σφετεριζόμενοι την Ιστορία και οι Σκοπιανοί αλλά και ο διεθνής παράγοντας, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του, που στρέφονται κατά των συμφερόντων της πατρίδας μας.»
Ο κ. Καλεντερίδης δεν παρέλειψε να στηλιτεύσει τα λάθη που έγιναν από όλες ανεξαιρέτως τις ελληνικές κυβερνήσεις «με κορυφαίο και καθοριστικό την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών», καθώς όπως τόνισε «η Συμφωνία αυτή κρύβει εθνικές απειλές για τη χώρα μας», ενώ χαρακτήρισε τη συμφωνία των Πρεσπών «πατσαβούρα» και «κίβδηλα, ψεύτικα όλα τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται για τη συμφωνία αυτή», καθώς «μία είναι η Μακεδονία, δεν υπάρχει Βόρεια Μακεδονία.» Το ελληνικό κράτος, είπε, αντιμετώπισε το Σκοπιανό, με μια φοβικότητα και ηττοπάθεια, αλλά «ήρθε η στιγμή να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα, να σηκωθούμε από τους καναπέδες μας για να μην αλλάξουν την Ιστορία», ενώ υπογράμμισε επίσης την ανάγκη να επιδιώξει η χώρα μας στρατηγική σχέση με την Αλβανία και τα Σκόπια «για να μην αφήσουμε ορθάνοιχτες τις πόρτες στην Τουρκία.»
Την ανάγκη συνέχισης του αγώνα για την υπεράσπιση της Μακεδονίας, της Ιστορίας μας, τόνισαν στον χαιρετισμό τους ο Πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας, Αρχιμανδρίτης Νικηφόρος Μανάδης, ο δήμαρχος Εορδαίας Σάββας Ζαμανίδης, ο βουλευτής ΝΔ της Π.Ε. Κοζάνης Γιώργος Κασαπίδης, ενώ δέκτης αποδοκιμασίας έγινε κατά τον χαιρετισμό του ο πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτικής Μακεδονίας Φώτης Κεχαγιάς, από μερίδα των πολιτών που παρέστησαν στην εκδήλωση.
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι με πρωτοβουλία της ομάδας “Πτολεμαίοι Μακεδόνες” ξεκίνησε η συλλογή υπογραφών για να κηρυχθούν ανεπιθύμητοι στο Δήμο Εορδαίας ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας μας και ο υπουργός Εξωτερικών των Σκοπίων, καθώς και όλοι όσοι επικυρώσουν με την ψήφο τους στην ελληνική Βουλή τη Συμφωνία των Πρεσπών.
https://e-ptolemeos.gr/ptolema-da-nomiko-diavima-ston-agona-kata-tis-symfonias-ton-prespon-proanaggelthike-sti-megali-sygkentrosi-tis-omadas-ptolemaioi-makedones/
Συνδιάσκεψη για τη Συμφωνία των Πρεσπών από την Παμμακεδονική Συνομοσπονδία
ΙΩΑΝΝΑ ΦΕΝΤΟΥΡΗ
Η Συμφωνία των Πρεσπών θα βρεθεί στο «μικροσκόπιο» της Συνδιάσκεψης, που διοργανώνει η Παμμακεδονική Συνομοσπονδία 21-23 Οκτωβρίου, στην Παλαιά Βουλή.
«Οσοι συμμετάσχουν θα δουν πως αυτό το κείμενο από τη μια δεσμεύει την Ελλάδα και ήδη παράγει σοβαρά πολιτικά αποτελέσματα και από την άλλη πάσχει σε πολλά σημεία», κατά τα λεγόμενα του προέδρου της Συνομοσπονδίας, δρος Ιωάννη Αθανασιάδη για το Σκοπιανό.
Ο ίδιος, μιλώντας στον «Ε.Τ.», επισήμανε πως σκοπός αυτής της Συνδιάσκεψης είναι «μέσα από νόμιμες και κρυστάλλινες διαδικασίες να προκύψει ένα σοβαρό εθνικό συντονιστικό όργανο. Να οργανωθούμε. Να βάλουμε κάτω ένα σχέδιο. Ενα πλάνο για έναν εθνικό αγώνα. Εμείς πιστεύουμε ότι η πατρίδα θα αντιμετωπίσει πολλά το προσεχές, πολύ κοντινό διάστημα», όπως είπε.
Ο κ. Αθανασιάδης τόνισε πως «κάθε ημέρα θα έχει και μια σειρά ανακοινώσεων για δράσεις, αλλά και αποκαλύψεις με στοιχεία και ντοκουμέντα που θα δοθούν στη δημοσιότητα από τους νομικούς μας. Νομίζω ότι η επόμενη ημέρα της Εθνικής Συνδιάσκεψης, η 24η Οκτωβρίου, θα φέρει πολλά στο τραπέζι και στο δημόσιο διάλογο. Και τότε θα δούμε πραγματικά ποιο από όλα τα κόμματα της ελληνικής Βουλής θέλει στα αλήθεια να ανατρέψει αυτή τη Συμφωνία των Πρεσπών».
Ακόμη, κάλεσε σε ενότητα για την ακύρωση στην πράξη της Συμφωνίας των Πρεσπών, την οποία, όπως σημείωσε, «με μένος και πάθος προωθεί ο υπουργός Εξωτερικών». Ο κ. Αθανασιάδης υποστήριξε πως, παρότι δεν ξέρει «τι θα κάνουν οι πολιτικοί μας, αυτή η συμφωνία δεν θα περάσει, διότι δεν τη θέλει ο ελληνικός λαός». Τέλος, ανακοίνωσε ότι το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε να αναγνωριστεί ο 70χρονος αγώνας όλων των Παμμακεδονικών στο πρόσωπο της Εθνικής Συντονίστριας, Νίνας Γκατζούλη, και ειδικώς ο αγώνας της Παμμακεδονικής ΗΠΑ να τιμηθεί στο πρόσωπο του Δημήτριου Φιλιππίδη.
Από εκεί και πέρα, αξιοσημείωτο είναι πως οι δικηγόροι με τους οποίους συνεργάζεται η Παμμακεδονική Συνομοσπονδία Αριάδνη Νούκα και Αναστάσιος Καραΐσκος βρήκαν τα νομικά κενά που παρουσιάζει το κείμενο των Πρεσπών και πώς ακριβώς αυτή η συμφωνία μπορεί να ανατραπεί στην πράξη με μια απλή πρόταση νόμου. Στο περιεχόμενο αυτής είχε αναφερθεί ο «Ε.Τ.» σε εκτενές ρεπορτάζ του (6/10), ενώ θα τεθεί και διεξοδικά επί τάπητος κατά την προσεχή Συνδιάσκεψη.
Η κ. Νούκα, από την πλευρά της, αναφερόμενη στην εθνική Συνδιάσκεψη τόνισε πως «έχει ιδιαίτερο ειδικό βάρος, διότι στοχεύει αποκλειστικά στη συνένωση δυνάμεων για τον εθνικό αγώνα κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών».
Σύμφωνα με την ίδια, το τριήμερο 21-23/10 θα πραγματοποιηθεί «ανάλυση από κορυφαίους καθηγητές της ιστορικής και εκκλησιολογικής διάστασης του ζητήματος της Μακεδονίας, καθώς και των γεωπολιτικών εξελίξεων στα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο, ενώ θα ακολουθήσει και πλήρης νομική προσέγγιση της Συμφωνίας υπό το πρίσμα του Εθνικού και Διεθνούς Δικαίου, με τη συμμετοχή εξαίρετων νομικών, όπως ο Αναστάσιος Καραΐσκος, η Ευαγγελία Κοζυράκη, ο Ιωάννης Μυταλούλης και ο Στέλιος Γρηγορίου. Θα ανακοινωθούν νομικές ενέργειες που βάλλουν κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
https://www.eleftherostypos.gr/ellada/307548-syndiaskepsi-gia-ti-symfonia-ton-prespon-apo-tin-pammakedoniki-synomospondia/
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Νο 2
με κοινοποίηση και προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Βουλής και δια Αυτού στα Ελληνικά Κόμματα
Την Παρασκευή 5 Οκτωβρίου στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) ανακοινώθηκαν τέσσερις(4) πολύ σημαντικές πρωτοβουλίες από την Παμμακεδονική Συνομοσπονδία (Ελλάδος)
Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ σε επίπεδο νομικής παρέμβασης
Με τη Σύμβαση της UNESCO για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, η οποία κυρώθηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο με τον Ν.3521/2006 ορίζονται τα βασικά πεδία, στα οποία μπορούν να κατηγοριοποιηθεί η Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά.
Τα πεδία αυτά είναι:
α) οι προφορικές παραδόσεις και εκφράσεις, συμπεριλαμβανομένης της γλώσσας ως φορέα της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς (παραμύθια, μύθοι και διηγήσεις, αφηγηματικά τραγούδια).
β) οι τέχνες του θεάματος, ή ορθότερα οι επιτελεστικές τέχνες (χορός, μουσική, λαϊκό θέατρο)
γ) οι κοινωνικές πρακτικές, οι τελετουργίες και οι εορταστικές εκδηλώσεις (λαϊκά δρώμενα, έθιμα ευετηρίας, έθιμα στον κύκλο του χρόνου, σημαντικοί σταθμοί στη ζωή του ανθρώπου)
δ) οι γνώσεις και πρακτικές που αφορούν τη φύση και το σύμπαν (παραδοσιακές καλλιέργειες, εθνοβοτανική γνώση, λαϊκές αντιλήψεις για τη μετεωρολογία κ.ά.)
ε) η τεχνογνωσία που συνδέεται με την παραδοσιακή χειροτεχνία (υφαντική, αγγειοπλαστική, ξυλοναυπηγική κ.ά.)
Η διαφύλαξη της άυλης πολιτισμικής κληρονομιάς αποτελεί υποχρέωση του κράτους {διεθνείς συμβάσεις προστασίας πολιτιστικής κληρονομιάς, Σύμβαση της Χάγης το 1954, ο Ν.360/1976, ο Ν.1126/1981, ο Ν.3028/2002 και προεχόντως η Σύμβαση της UNESCO και ο κυρωτικός της Ν.3521/2006} , το οποίο πρέπει να λαμβάνει τα προσήκοντα και νόμιμα μέτρα σεβασμού και αξιοποίησης της πολιτιστικής κληρονομιάς σε θέματα γλώσσας, εκπαίδευσης και παιδείας, μουσικής παράδοσης, εορταστικών και χορευτικών εκδηλώσεων κλπ.
Η ελληνική πολιτεία είναι εγγυήτρια της προστασίας όλων των πολιτιστικών αγαθών που βρίσκονται εντός της επικράτειάς της, σε ένα χώρο που μόνο η ίδια μπορεί να ελέγξει κυριαρχικά και να επιβάλει τη βούληση για προστασία τους, στο μέτρο που αποτελούν το πολιτιστικό περιβάλλον του τόπου αυτού.
Η προστασία της ΑΠΚ κάθε χώρας είναι αναγκαία για την ενίσχυση της ανθρώπινης δημιουργικότητας και τη διαφύλαξη της πολιτιστικής ταυτότητας και ιστορίας των τοπικών κοινοτήτων.. Η ένταξη κάποιου στοιχείου στον κατάλογο στοιχείων ΑΠΚ είναι σημαντική καθώς εκτός από τη διαφύλαξη της τοπικής πολιτιστικής κληρονομιάς, επιδιώκεται κι η προβολή του τόπου σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Ο Ελληνας νομοθέτης, παρά την αδιαμφισβήτητη καινοτομία να υπαγάγει στην έννοια της προστατευόμενης πολιτιστικής κληρονομιάς και τα άυλα πολιτιστικά αγαθά «εξάντλησε» το ζήτημα της προστασίας τους προβλέποντας απλώς τη μέριμνα του Υπουργείου Πολιτισμού για την αποτύπωση, την καταγραφή και την τεκμηρίωση άυλων πολιτιστικών αγαθών που παρουσιάζουν ιδιαίτερη σημασία. Δεν προβλέπεται, για παράδειγμα, απαγόρευση μετατροπής, αλλοίωσης και γενικότερα προσβολής της ακεραιότητας των άυλων πολιτιστικών αγαθών ή οικειοποίησης της πατρότητάς τους ούτε επιβάλλεται η λήψη κάποιας άδειας για τη χρήση τους. Πολύ περισσότερο μία τέτοια συμπεριφορά δεν φαίνεται να αποτελεί αξιόποινη πράξη κατά το ν. 3028/2002.
Για τον λόγο αυτό υποβλήθηκε αίτηση των δικηγόρων κ. Καραϊσκου Αναστασίου και κας Νούκα Αριάδνης με αιτήματα:
α) εάν οι προφορικές παραδόσεις, οι εκφράσεις λαϊκής παράδοσης, η μουσική, τα τραγούδια, οι χοροί, οι τέχνες των θεαμάτων, οι εκφράσεις, συμπεριλαμβανομένων και της γλώσσας, οι γνώσεις και οι πληροφορίες όπως είναι οι μύθοι, οι διηγήσεις, τα έθιμα, οι κοινωνικές πρακτικές, οι δεξιότητες που συνδέονται με την παραδοσιακή χειροτεχνία, οι τελετουργίες και πρακτικές που αφορούν την βόρεια περιοχή της Ελλάδας ήτοι την Μακεδονία προστατεύονται ποινικώς κατά την κείμενη ελληνική νομοθεσία
β) εάν προβλέπεται, απαγόρευση μετατροπής, αλλοίωσης και γενικότερα προσβολής της ακεραιότητας των άυλων ελληνικών πολιτιστικών αγαθών ή οικειοποίησης της πατρότητάς τους και αν επιβάλλεται η λήψη κάποιας άδειας για τη χρήση τους, και
γ) εάν η μέριμνα του Υπουργείου Πολιτισμού για την αποτύπωση, την καταγραφή και την τεκμηρίωση των άυλων πολιτιστικών αγαθών που παρουσιάζουν ιδιαίτερη σημασία στη βόρεια περιοχή της Ελλάδας και ιδίως στην Μακεδονία έχει ολοκληρωθεί, να μας χορηγηθεί συναφής πίνακας καταγραφής των εν λόγω αγαθών
εγγράφως το Υπουργείο Πολιτισμού απάντησε με το υπ΄αριθμόν πρ. 340726/244418/1113/322/9-8-2010 έγγραφο μόνο στο πρώτο ερώτημα και επί λέξει αναφέρεται :
..«σχετικά με την ποινική προστασία στοιχείων άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς» σας κάνουμε γνωστό ότι η αίτηση σας έχει τεθεί υπόψη του τμήματος Νομοθετικού Εργου και Κοινοβουλευτικού Ελέγχου του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, προκειμένου να διατυπώσει γνώμη σχετικά με τα διαλαμβανόμενα στην αίτηση σας ερωτήματα.
Το τμήμα Νομοθετικού Εργου και Κοινοβουλευτικού Ελέγχου του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, μέχρι σήμερα ουδεμία απάντηση παρείχε στην ως άνω αίτηση.
Στα πλαίσια αυτά η Παμμακεδονική Συνομοσπονδία κοινοποίησε εξώδικο στην Υπουργό Πολιτισμού και την καλεσε όπως προβεί εντός 15 ημερών να προβεί σε έγραφη ενημέρωσή και στις νόμιμες ενέργειες ώστε να ληφθούν τα προσήκοντα νομοθετικά και διοικητικά μέτρα προστασίας της άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς και κυρίως η ποινική προστασία της.
Αν η Πολιτεία δια της Βουλής των Ελλήνων Νομοθετήσει, προκειμένου να καλύψει αυτή την παράλειψη της Ελληνικής Δημοκρατίας , επί σειρά 11 ετών, ΤΟΤΕ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΚΟΡΜΟΣ (άρθρο 7) ΤΗΣ «ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ» ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΑΝΕΝΕΡΓΟΣ.» ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΣΕΙΡΑ ΕΔΑΦΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΡΑΦΩΝ της αυτής «συμφωνίας»
Η Ελληνική Πολιτεία λοιπόν, δια των εκλεγμένων αντιπροσώπων της στην Βουλή των Ελλήνων, χωρίς να αναλώνεται σε (μικρό) πολιτικές σκοπιμότητες με πρωτοβουλία ενός ή περισσότερων κομμάτων μπορεί να φέρει νόμο πρόταση νόμου, και μάλιστα με την διαδικασία του ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΟΣ που θα καλύπτει αυτή την σοβαρότατη, άραγε τυχαία «παράλειψη» της Ελληνικής Πολιτείας.
Ιδού, λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν για όλους εκείνους που κόπτωνται για την ακύρωση στην συμφωνίας των Πρεσπών!
Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ,
Η σύγκληση της Α’ Εθνικής Συνδιάσκεψης στην Παλαιά Βουλή στις 21, 22 και 23 Οκτωβρίου, με κεντρικό ζήτημα διάσκεψης διαβούλευσης και αποφάσεων
Τον από κοινού εθνικό συντονισμό δράσης για όλα τα εθνικά ζητήματα!
Η ΤΡΙΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ,
Οργάνωση επιστημονικής ημερίδος στο πλαίσιο της Α’ Εθνικής Συνδιάσκεψης
Με θέμα : «Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΑΦΕΤΕΡΙΑ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ»
Και η ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ δράσης ,
Η διοργάνωση ΕΙΔΙΚΗΣ ΒΑΡΥΝΟΥΣΑΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ Συνέντευξης Τύπου προς τα Ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ για την δημοσιοποίηση σειράς δράσεων και πρβτοβουλιών σε εθνικό επίπεδο εντός και εκτός Ελλάδος
Εκ του Γραφείου Τύπου , 14 Οκτωβρίου 2018
https://pammakedoniki-synomospondia.gr/η-ειδικού-πολιτικού-βάρους-και-σκοπιμ/