Επειδή η Ελλάδα δεν έχει εθνικό νόμισμα αλλά ευρώ, οι τράπεζες έπρεπε να χρηματοδοτηθούν από την ΕΚΤ και όχι από την ελληνική κυβέρνηση;

Σχόλιο αναγνώστη:

October 3, 2017 @ 00:11

Θα γράψω τη λύση του προβλήματος της χώρας, την οποία και κοινοποιώ όπου μπορώ. Παρακαλώ διαβάστε, δεν αναφέρω ανακρίβειες αλλά αδιαμφισβήτητα γεγονότα:

Το χρέος μας, το δημόσιο χρέος της χώρας ήταν για πολλά χρόνια, ακόμα και πριν και από την είσοδός μας στο Ευρώ, περίπου στο 100% του ΑΕΠ μας. Το οποίο ΑΕΠ μας όλο και ανέβαινε σιγά σιγά και μαζί του βέβαια και το χρέος μας. Πριν από το 2000 το δημόσιο χρέος ήταν στα 160 δις και στα τέλη του 2009 το χρέος μας ήταν στα 220 δις. Δε θα εξηγήσω τώρα πως έγινε και χρωστούσαμε τόσο χρήμα ακόμα και πριν την είσοδό μας στο Ευρώ, αλλά τόσο ήταν, όλοι το παραδέχονται και τα επίσημα στοιχεία αυτό το δείχνουν Το 2012 με πρωθυπουργό τον Παπαδήμο κάναμε το εγκληματικό PSI και έχασαν τα ταμεία μας σχεδόν 100 δις. Χωριστά από αυτά που έχασαν οι ιδιώτες.

Δηλαδή το επίσημο Ελληνικό κράτος, όλα του τα δημόσια ταμεία έδωσαν για το “χρέος” μας 100 δις. Από τα 220 δις στα τέλη του 2009 πήγε όμως στα 320 δις στα τέλη του 2012, παρά τα 100 δις που έχασε η Ελλάδα με το PSI. Αντί δηλαδή το δημόσιο χρέος της χώρας στα τέλη του 2012 να πάει στα 120 δισεκατομμύρια Ευρώ, πήγε στα 320 δις…

Πως έγινε αυτό; Το ξέρει κανείς; Αντιλαμβάνεστε τι ακριβώς έγινε;200 δισεκατομμύρια Ευρώ προστέθηκαν στο δημόσιο χρέος της χώρας, παρά την κρίση!

Θα σας πω κάτι που όλοι οι κυβερνώντες μας (πρώην, νυν και επόμενοι) το ξέρουν, αλλά δεν το λένε. Αυτά τα διακόσια δισεκατομμύρια Ευρώ τα δώσαμε στις ιδιωτικές μας τράπεζες που διαχειρίζονται Ευρώ για “ανακεφαλαιοποιήσεις” και ως “κρατικές εγγυήσεις”. Ξεκινήσαμε το 2010 με τον Παπανδρέου και ολοκληρώσαμε το 2012 με τον Παπαδήμο και με τον Σαμαρά. Βέβαια δώσαμε και το 2009 με τον Καραμανλή 23 δις ως “κρατικές εγγυήσεις” στις τράπεζες αλλά μετά αυτός …παραιτήθηκε και οι τράπεζες το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων το επέστρεψαν, δεν το “χρειάστηκαν”. Επειδή το 2008 δεν είχαμε δώσει ακόμα στις τράπεζες το χρέος μας ήταν κάτω από 200 δις και το 2009 πήγε στα 220 δις, λόγω των δις που δανείστηκε ο Καραμανλής. Και παρόλο που οι τράπεζες μετά αυτά τα 23 δις τα επέστρεψαν, χρειάστηκαν στη συνέχεια πάρα πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια Ευρώ. Σε δυόμιση μόλις χρόνια. Περισσότερο χρήμα από ότι ήταν οι καταθέσεις μας. Αυτό δεν είναι λίγο παράξενο; Δεν είναι λίγο περίεργο;

Μάθετε και κάτι που επίσης κανείς δεν το λέει:

Την οποιαδήποτε χρηματοδότηση των τραπεζών την αναλαμβάνει η χώρα από μόνη της, μόνο εφόσον έχει εθνικό νόμισμα που το εκδίδει η ίδια. Και μόνο τότε. Και μόνο επειδή εκδίδει μόνη της το χρήμα. Και ακριβώς επειδή η χώρα εκδίδει μόνη της το χρήμα. Αυτό γίνεται ανέκαθεν, από τη δημιουργία του χρήματος και του τραπεζικού συστήματος. Στην Ελλάδα, επειδή ακριβώς έχουμε Ευρώ, τη χρηματοδότηση των τραπεζών θα έπρεπε να την αναλάβει η ΕΚΤ που εκδίδει το Ευρώ, αφού αυτή εκδίδει το χρήμα. Θα έπρεπε…

Δεν μπορεί η ΕΚΤ να συμμετέχει μόνο στα κέρδη και τη χασούρα να την αναλαμβάνει μόνο του το κάθε κράτος.

Και προσέξτε, μπορεί αυτό που γράφω να ακούγεται από κάποιον ειδήμονα πολύ …ερασιτεχνικό. Γράφω ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να αναλάβει τη χρηματοδότηση όλων των τραπεζών… Θα το εξηγήσω και αυτό λοιπόν.

Καταρχάς είμαι σίγουρος ότι οι ελληνικές τράπεζες δε χρειάζονταν περισσότερο χρήμα ακόμα και από το ετήσιο ΑΕΠ της χώρας, σε δυόμιση χρόνια για …χρηματοδότηση. Στη συνέχεια θα αναφέρω πως όταν παλαιότερα επί δραχμής χρειάζονταν χρηματοδότηση η …Τράπεζα Κρήτης, έκανε τον έλεγχο η Τράπεζα της Ελλάδος και στη συνέχεια η Ελλάδα χρηματοδοτούσε. Ολόκληρη η Ελλάδα και όχι η …Κρήτη. Που σημαίνει ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να ελέγξει εάν πραγματικά χρειάζονταν τόσο χρήμα και μετά ολόκληρη η ΕΕ να χρηματοδοτούσε. Και αναφέρομαι σε όλες τις τράπεζες της ΕΕ που διαχειρίζονται Ευρώ. Η ΕΕ θα έπρεπε να χρηματοδοτήσει όλες τις τράπεζες της Ευρώπης και άρα όλες οι χώρες να συμμετείχαν ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα της κάθε χώρας.

Είναι όμως φανερό ότι αυτές οι «ανακεφαλαιοποιήσεις» των τραπεζών είναι εκβιασμός. Είναι οικονομικός στραγγαλισμός όποιων χωρών επιθυμεί το «σύστημα». Δεν είναι άλλωστε τυχαίο η Ελλάδα σε περίοδο κρίσης να «χρειάστηκε» 200 δισεκατομμύρια Ευρώ σε δυόμιση χρόνια και πριν και μετά μόνο κάτι εκατομμύρια…

Άλλωστε την οποιαδήποτε χρηματοδότηση απαιτεί οποιαδήποτε τράπεζα της ευρωζώνης, θα πρέπει μετά από έλεγχο η ΕΚΤ να την παρέχει χωρίς αντάλλαγμα. Δεν μπορεί, δεν είναι δυνατόν οι χώρες της ευρωζώνης να έχουν ως κοινό μόνο το νόμισμα και όλο το τραπεζικό σύστημα να είναι …κατακερματισμένο. Δε γίνεται.

Άλλωστε το Ευρώ σήμερα εκδίδεται κατά το δοκούν από την ΕΚΤ και αυτό το Ευρώ δεν έχει αντίκρισμα σε χρυσό όπως είχε το χρήμα κάποτε. Για αυτό θα έπρεπε η ΕΚΤ να κάνει τις …απαιτούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών απλά κάνοντας delete στα λογιστικά της συστήματα, να σβήσει από τους υπολογιστές της τα χρήματα που χρειάζονται οι τράπεζες των χωρών.-

Η «Ελληνική» μας κυβέρνηση, πλήρες υποταγμένη στις απαιτήσεις των δανειστών, δεν έχει κάνει ούτε καν λογιστικό έλεγχο του χρέους, για να δούμε πόσο είναι τελικά το δημόσιο “χρέος”, πόσα λεφτά πήγαν για τη «χρηματοδότηση» τραπεζών μας και προσμετρήθηκαν στο δημόσιο χρέος. Ούτε έχει αναφέρει κανείς ότι τη “χρηματοδότηση” των ιδιωτικών τραπεζών που διαχειρίζονται Ευρώ θα πρέπει να την αναλάβει η ΕΚΤ.

Ενώ εμείς οι Έλληνες περιμένουμε τώρα να μας σώσει …ο Κούλης.

Και ας υποθέσουμε ότι οι πολιτικοί μας νόμιζαν πως πρέπει να δώσουν αυτά τα χρήματα και ότι πιστεύουν πως πραγματικά αυτά τα χρήματα τώρα τα χρωστάμε. Η ΕΚΤ τί κάνει; Η ΕΕ τί; Δεν ξέρει κανείς τους τίποτα; Δεν ξέρει κανείς για το κόλπο αυτό;

Και αν δε δίναμε αυτά τα πάρα πολλά δις και φαλίριζαν οι τράπεζες κανείς δε θα έχανε τις καταθέσεις του όπως νομίζουν πολλοί, αφού τα χρήματα δε βρίσκονται στα ταμεία των τραπεζών αλλά έχουν δοθεί από τις τράπεζες για δάνεια και δεν υπάρχουν σε ρευστό.

Όταν μας κυβερνήσουν Έλληνες (και όχι ελληνόφωνες), κατηγορηθούν και κλειστούν φυλακή όλοι οι νυν και οι πρώην κυβερνώντες μας για εσχάτη προδοσία (η οποία εσχάτη προδοσία δεν παραγράφεται ποτέ, ούτε με το νόμο περί …μη ευθύνης υπουργών) και γίνει ένας επίσημος λογιστικός έλεγχος του δημοσίου χρέους, τότε κανένας Ευρωπαίος, κανένας δανειστής, κανένας τοκογλύφος, κανένας “εταίρος” μας, δεν θα μπορεί να μας πει τίποτε, επειδή δε θα δεχτούμε αυτό το χρέος και δε θα πληρώνουμε μέχρι να λήξει ο λογιστικός έλεγχος. 

Μάθετε ότι και στην Ισλανδία ξεκίνησαν να κάνουν ακριβώς το ίδιο κόλπο, παρόλο που δεν είναι καν στην ΕΕ και φυσικά δεν έχει Ευρώ. Χρωστούσε η χώρα πολλά δισεκατομμύρια για τις “ανακεφαλαιοποιήσεις” των τραπεζών της. Αναλογικά με τον πληθυσμό της χρωστούσε περισσότερα ακόμα και από ότι το δικό μας “χρέος”.

Και οι ιδιωτικές της τράπεζες …ήθελαν και άλλα. “Χρειάζονταν” να κάνουν και άλλη …ανακεφαλαιοποίηση. Παρόλο λοιπόν που το δέχτηκαν όλοι οι πολιτικοί της και το ψήφισαν όλα της τα κόμματα στη βουλή, αρνήθηκε ο πρόεδρος της Ισλανδίας να δώσουν και άλλα χρήματα, αρνήθηκε να δανειστεί η Ισλανδία και άλλα χρήματα για τις τράπεζές της.

Ο πρόεδρος της Ισλανδίας (κύριος Γκρίμσον) έκανε το μόνο που μπορούσε να κάνει (βάσει Ισλανδικού συντάγματος). Αρνήθηκε να υπογράψει για να πάρουν επιπλέον δάνεια και να ανακεφαλαιοποιήσουν ξανά τις τράπεζές τους και κάλεσε το λαό σε δημοψήφισμα. Το ίδιο που θα μπορούσε να κάνει και ο δικός μας πρόεδρος της δημοκρατίας. Στο δημοψήφισμα αυτό, το 93% του λαού της Ισλανδίας αρνήθηκε να ξεχρεώσει τις τράπεζες εις βάρος του, αρνήθηκαν να πληρώσουν οι ίδιοι οι πολίτες τα χρέη των τραπεζών. Το 93% των Ισλανδών. Αυτό σε ποιο ΜΜΕ μας το άκουσε κανείς; Οι τράπεζες χρεοκόπησαν και οι τραπεζίτες κλείστηκαν στη φυλακή για τα χρέη αυτά. Στα ευρωπαϊκά δικαστήρια που έγιναν πρόσφατα και την πήγαν Αγγλία και Ολλανδία για τα χρέη της, δικαιώθηκε οριστικά η Ισλανδία και τώρα δε χρωστάει σε κανέναν.

Που σημαίνει ότι ακόμα και αν εμείς ως Ελλάδα χρειαζόμασταν πράγματι τόσο χρήμα για τις τράπεζές μας (αποκλείεται αλλά …λέμε) και εάν ήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε από μόνοι μας τις “χρηματοδοτήσεις” των ιδιωτικών μας τραπεζών (και όχι η ΕΚΤ όπως σίγουρα ισχύει αλλά λέμε …εάν) θα μπορούσαμε να διαγράψουμε το χρέος αυτό, με παράδειγμα την Ισλανδία. Τα δικαστήρια θα μας δικαίωναν και όσοι μας έδωσαν χρήματα μπορούν να ξεχάσουν τα χρήματα αυτά εφόσον πήγαν για τις χρηματοδοτήσεις των τραπεζών. Ή να τους τα δώσει η ΕΚΤ που εκδίδει το Ευρώ κατά το δοκούν, χωρίς αντίκρισμα σε χρυσό όπως είχε το χρήμα κάποτε.

Αφού φημολογείται ότι η ΕΚΤ πληρώνει τα πρόστιμα στην Αμερική για τις Γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες…Φημολογείται επίσης, ότι λόγω της γεωγραφικής της θέσης έχει και η Ισλανδία τεράστιο ορυκτό πλούτο στην τεράστια ΑΟΖ της. Όπως έχει και η Ελλάδα…

Εμάς όμως μας έπεισαν ότι το δήθεν χρέος μας δημιουργήθηκε επειδή πληρώναμε μισθούς και συντάξεις ή επειδή είχαμε πάρα πολλούς δημοσίους υπαλλήλους ή επειδή πάντα οι …προηγούμενοι ήταν σπάταλοι και έκαναν κακοδιαχείριση.

Άρα λοιπόν την αιτία του Ελληνικού προβλήματος αποτελούν οι …υδρογονάνθρακες και θα εξηγηθώ. Μιλάμε για …δάνεια και για χρέη, μάθετε ότι η χώρα δανείστηκε μόνο και μόνο για να χρωστάει και όχι για άλλο λόγο. Εδώ και λίγα χρόνια ξεπουλιούνται τα πάντα, ότι αποφέρει πλούτο για τη χώρα ξεπουλιέται χωρίς καμιά αιτία. Και τα χρήματα δεν τα παίρνουμε, αλλά πάνε προς …αποπληρωμή δανείων.

Ο ΟΠΑΠ πχ δόθηκε με χρήματα όσο κέρδος είχε σε ένα χρόνο, για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ πήραμε 45 εκατομμυριάκια (και μάλιστα μιλάμε για εκατοντάδες συρμούς, εκατοντάδες χιλιόμετρα ράγες, δεκάδες σταθμούς κλπ κλπ, καινούριος προαστιακός σιδηρόδρομος, χιλιάδες επιβάτες καθημερινά). Λιμάνια, αεροδρόμια, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, νοσοκομεία, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, ΕΛΒΟ, ΟΛΘ κλπ. Ξεπουλάμε ότι αποφέρει κέρδος για τη χώρα, έτσι ώστε στο τέλος η Ελλάδα να μη βγάζει άλλα χρήματα για να μπορεί να ξεχρεώνει αυτά που δήθεν χρωστάει…

Δε θα βγάζουμε άλλο κέρδος από την εθνική μας περιουσία και θα …αναγκαστούμε να δώσουμε τον ορυκτό μας πλούτο.

Για να …ξεχρεώνουμε.

Τον ορυκτό πλούτο (πετρέλαια και φυσικό αέριο) που μέχρι πρότινος …ούτε που γνωρίζαμε ότι υπήρχε. Και την Ελληνική ΑΟΖ δεν έχουμε ακόμα και σήμερα ανακηρύξει, αφού …φοβόμαστε τους Τούρκους. Και όμως η Κύπρος επί Τάσου Παπαδόπουλου ανακήρυξε τη δική της ΑΟΖ και μας παρακαλούσε να ανακηρύξουμε ταυτόχρονα και εμείς τη δική μας. Και σημειώστε ότι η Ελλάδα έχει ορυκτό πλούτο αξίας πολλών τρισεκατομμυρίων Ευρώ, το οποίο το γνωρίζουν οι πάντες (αυτοί που πρέπει) εδώ και δεκαετίες. Αυτός είναι και ο λόγος που γίνεται η φτωχοποίηση της Ελλάδος. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στην Αφρική, η χώρα με τις μεγαλύτερες εξαγωγές πετρελαίου είναι η …Νιγηρία. Και ο λαός της πεθαίνει της πείνας.

https://justiceforgreece.wordpress.com/2013/04/28/αφιέρωμα-τ3τ10-yποτιμητική-kερδοσκοπία-short-se/comment-page-1/#comment-14635

https://justiceforgreece.wordpress.com/2013/04/28/αφιέρωμα-τ3τ10-yποτιμητική-kερδοσκοπία-short-se/comment-page-1/#comment-14636

ΥΓ Όποιος έχει αντιρρήσεις, να μας τις πει. Ο άνθρωπος ήθελε να ακουστεί και ακούστηκε.

ΣΧΕΤΙΚΑ

6 comments on “Επειδή η Ελλάδα δεν έχει εθνικό νόμισμα αλλά ευρώ, οι τράπεζες έπρεπε να χρηματοδοτηθούν από την ΕΚΤ και όχι από την ελληνική κυβέρνηση;

  1. LOBBYSTAS.GR: ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΗΣ DANIELE NOUY ΚΑΙ ΤΗΣ Ε.Κ.Τ. ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΕ

    by lobbystas on 12 July 2015

    Του Νίκου Πάσχου

    Αν οι ελληνικές τράπεζες ήταν αφερέγγυες, τότε θα ήταν το καθήκον της ΕΚΤ να ασκήσει τις εποπτικές εξουσίες, όπως της απονέμονται από το άρθρο 16 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ 1024/2013. Είναι προφανές από τις δηλώσεις υψηλόβαθμων “αξιωματικών” της ΕΚΤ ότι οι ελληνικές τράπεζες ήταν φερέγγυες. Για παράδειγμα, η κα Danièle Nouy, Πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου της SSM, δήλωσε πρόσφατα, 7 Ιουνίου, 2015 ότι: «Greek banks continue to be solvent and liquid. The Greek supervisors have done good work over the past years in order to recapitalise and restructure the financial sector. That was also visible in the outcome of our stress test. The Greek institutions have experienced difficult phases in the past. But they have never before been so well prepared for them»

    Προφανώς δεν μπορεί 21 μέρες μετά – αργότερα, οι ελληνικές τράπεζες να θεωρούνται αφερέγγυες διότι σε αυτή την περίπτωση η ΕΚΤ θα είχε «συνταγογραφήση» μέτρα για να διορθώσει την κατάσταση νωρίτερα.

    Αυτή είναι η βάση στην οποία θα πρέπει να κατατεθεί άμεσα αίτημα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    Το ΔΕΕ εκδίδει αποφάσεις για τις υποθέσεις που υποβάλλονται ενώπιόν του, για ερμηνεία της ευρωπαϊκής νομοθεσίας (προδικαστικές αποφάσεις),εφαρμογή της νομοθεσίας (διαδικασίες επί παραβάσει), ακύρωση νομικών πράξεων της ΕΕ (προσφυγές ακύρωσης), εξασφάλιση της ανάληψης δράσης από την ΕΕ (προσφυγές επί παραλείψει) και επιβολή κυρώσεων σε όργανα της ΕΕ (αγωγές αποζημίωσης)

    Ελάτε να μαζευτούμε να τους ξεσκίσουμε !!!

    Νομικοί που είναι αναγνώστες του lobbystas θα θέσουν την νομική βάση και θα ετοιμάσουν την προσφυγή. Οι αναγνώστες του lobbystas, εμείς όλοι, έχοντας έννομο συμφέρων ως Έλληνες πολίτες θα προσφύγουμε στο ΔΕΕ.

    Ενεργοποιηθείτε να το οργανώσουμε. Αντιλαμβάνεστε ότι πρόκειται για υπόθεση που θα τραβήξει τα παγκόσμια βλέμματα. Το lobbystas και εγώ, δεν αποζητούν ούτε… την δόξαν ούτε τον πλούτων… και αυτό διαπιστώνεται περίτρανα από την 5χρονη πορεία του !!!

    Καλώ δημόσια όλους σας, να το οργανώσουμε και να το υλοποιήσουμε ταχύτατα.

    Στο lobbystas@gmail.com τα μηνύματα σας, για τον συντονισμό μας.

    Ελάτε να το οργανώσουμε…

    ΣΧΕΤΙΚΑ:

    – Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ)

    – Ν. ΜΑΡΙΑΣ (ΕΣΜ) – Στο κενό η μπλόφα της τρόικας για τις Ελληνικές τράπεζες μετά την απάντηση της Προέδρου του Εποπτικού Συμβουλίου της ΕΚΤ κας Danièle NOUY (26-06-2015)

    – Letter from Danièle Nouy, Chair of the Supervisory Board, to Members of the European Parliament

    COURTESY TRANSLATION

    Chair of the Supervisory Board

    Mr Joachim Starbatty Ms Ulrike Trebesius Mr Bernd Lucke
    Mr Bernd Kölmel

    Mr Hans-Olaf Henkel
    Members of the European Parliament European Parliament
    60, rue Wiertz
    B-1047 Brussels

    Frankfurt am Main, 13 July 2015

    Re: Your letter (QZ93)

    Honourable Members of the European Parliament,

    Thank you for your letter, which was passed on to me by Mr Roberto Gualtieri, Chair of the Committee on Economic and Monetary Affairs, accompanied by a cover letter dated 4 June 2015.

    In your letter, you asked about deferred tax assets (DTAs) held by significant institutions in a number of Member States.

    Generally speaking, DTAs are claims against the government on the assets side of banks’ balance sheets. They arise on account of taxes paid or tax losses carried forward that may entail a refund from the government in the future. From a regulatory and accounting point of view, there are two broad categories of DTAs. Depending on their loss absorption capacity in the case of insolvency, DTAs have a different regulatory treatment1.

    First, there are DTAs that rely on future profitability. In principle, these DTAs would not have to be honoured by governments in the event of the liquidation or insolvency of an institution. They can be entered into the financial statements of a bank to the extent that, according to the bank and its statutory auditors, future taxable profit is likely to be available.

    Second, there are DTAs that do not rely on future profitability and arise from temporary differences between the value of an asset or a liability in the financial statements (accounting value) and its tax base. These DTAs, which are also called deferred tax credits (DTCs), need to satisfy the conditions set out in Article 39(2) of the Capital Requirements Regulation (CRR). In principle, only this type of DTAs has to be honoured by governments in the event of the liquidation or insolvency of an institution and is therefore relevant for the case you describe.

    According to the CRR, DTCs receive a 100% risk weight for the calculation of the solvency ratio and are therefore not deducted from regulatory capital.

    It is important to highlight that, in the case of Greece, the changes in national law related to the treatment of DTAs which took place in 2014 were not taken into account in the ECB’s 2014 comprehensive assessment exercise. To provide an up-to-date and comparable picture of how the situation has developed since the comprehensive assessment, the table below includes data on DTC exposures as of 31 March 2015 for all the significant banks of countries that have introduced DTCs.

    η συνέχεια εδώ :

    LOBBYSTAS.GR: ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΗΣ DANIELE NOUY ΚΑΙ ΤΗΣ Ε.Κ.Τ. ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΕ

  2. Μητράκος: Οι τράπεζες δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν την οικονομία

    Δημοσιεύθηκε: 30 Μαΐου 2017 – 13:15

    «Το σύστημα των ελληνικών τραπεζών δεν μπορεί να επιτελέσει το έργο του και δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ότι για τα επόμενα τρίμηνα -για να μην πω για τα επόμενα ένα ή δύο έτη- θα μπορέσει να χρηματοδοτήσει δυναμικά την οικονομία».

    Αυτό δήλωσε, μεταξύ άλλων, στο πλαίσιο του 12ου RED Business Forum, ο υποδιοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Θεόδωρος Μητράκος, συμπληρώνοντας πως επιβοηθητικά θα μπορούσαν να λειτουργήσουν τα νέα εργαλεία χρηματοδότησης αλλά και η διαχείριση των κόκκινων δανείων, που μπορεί να αποτελέσει μια πρόσθετη πηγή χρηματοδότησης.

    Ο κ. Μητράκος παραδέχτηκε πως στο ζήτημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων τα μέχρι τώρα αποτελέσματα είναι φτωχά, ωστόσο σημείωσε πως «υπήρχαν σημαντικά προβλήματα, τα οποία όμως αντιμετωπίστηκαν πλήρως. Τώρα χρειάζεται προσπάθεια από όλους».

    Συμπλήρωσε μάλιστα πως οι τράπεζες πρέπει να προχωρήσουν σε αναλύσεις βιωσιμότητας και σε μακροπρόθεσμες λύσεις, ενώ οι επιχειρήσεις θα πρέπει να εστιάσουν στην κεφαλαιακή τους ενίσχυση, την πιθανότητα εξαγορών-συγχωνεύσεων και την εταιρική διακυβέρνηση.

    Σύμφωνα με τον κ. Μητράκο, η οικονομία διάγει τον όγδοο χρόνο επίπονης προσαρμογής που επέφερε μεγάλο κοινωνικό κόστος, αλλά και απτά αποτελέσματα. Οι βασικές ανισορροπίες στα δημοσιονομικά και στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών έχουν αποκατασταθεί και σήμερα βρισκόμαστε σε σημείο καμπής, καθώς υπάρχει ορατή διέξοδος για προοπτική ανάπτυξης γύρω στο 2% μέσα στο 2017 και για καλύτερες επιδόσεις στο μέλλον.

    Η ελληνική οικονομία χρειάζεται θετικά σοκ και ελπίζουμε πως η ένταξη των ομολόγων της χώρας στο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης είναι ικανή να οδηγήσει την Ελλάδα σε φάση ανάπτυξης.

    Αναφερόμενος στην αγορά ακινήτων, ο κ. Μητράκος είπε πως οι τιμές των οικιστικών ακινήτων έχουν υποχωρήσει κατά 41,9% και πως κατά το πρώτο τρίμηνο του 2017 η πτώση ήταν μόλις 1,7%.

    «Εκτιμώ ότι έχει ολοκληρωθεί η αποκλιμάκωση των τιμών στα οικιστικά ακίνητα» ανέφερε χαρακτηριστικά, συμπληρώνοντας πως οριακή ανάκαμψη σημείωσαν ήδη οι τιμές των επαγγελματικών ακινήτων κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2016.

    Στέφανος Kοτζαμάνης
    kotzamanis@euro2day.gr

    http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1542728/mhtrakos-tte-oi-trapezes-den-mporoyn-na-hrhmatodot.html

  3. 30 ΔΙΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ALPHA BANK ΚΑΙ ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ. ΕΓΓΡΑΦΑ ΦΩΤΙΑ

    Δημοσιεύτηκε 20th August 2016 από τον χρήστη panos leliatsos

    Μία απίστευτη υπόθεση νόμιμης φοροαποφυγής και κερδοσκοπίας σε βάρος ανυποψίαστων πελατών,διέπραξε η γνωστή σε όλους μας από την ανακεφαλαιοποίηση με χρήματα του ελληνικού λαού τράπεζα alpha bank μέσω offshore εταιρείων και πελάτες που έχασαν τα χρήματά τους επενδύοντας σε σύνθετα χρηματοοικονομικά προϊόντα δίχως να το γνωρίζουν, συνθέτουν το έγκλημα της εν λόγω απάτης.
    Η γνωστή σε όλους μας τράπεζα Alpha Bank μέσω εταιρείας που έστισε με έδρα τα νησιά jersey διαχειρίστηκε δισεκατομμύρια ευρώ πελατών της δείτε και το σχετικό έγγραφο σύστασης της

    Η υπόθεση αφορά την Alpha Bank. Μια από τις τέσσερις συστημικές τράπεζες η οποία ανακεφαλαιοποιήθηκε με χρήματα του ελληνικού λαού. Μεταξύ των ετών 2003-2007 η Alpha Bank εξέδωσε μία σειρά από δομημένα ομόλογα, τα οποία φέρουν τον χαρακτηρισμό «perpetual». Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά στον «διακριτικό τους τίτλο» είναι τα λατινικά κεφαλαία γράμματα «XS». Οι τίτλοι αυτοί χαρακτηρίζονται και ως «υβριδικοί» και δεν έχουν καμία σχέση με τα παραδοσιακά ομόλογα που όλοι γνωρίζουμε.
    Τα προϊόντα αυτά είναι συνήθως ομόλογα αορίστου χρόνου. Για παράδειγμα ορισμένα από αυτά μπορεί να λήγουν έπειτα από 40 ή ακόμη και 50 χρόνια. Μία βασική τους διαφορά με τα συνηθισμένα ομόλογα είναι ότι δεν εγγυώνται την επιστροφή του ποσού της αρχικής καταβληθείσας αξίας. Και επιπλέον η Τράπεζα μπορεί ανά πάσα ώρα και στιγμή να ανακαλέσει το ομόλογο ακόμη και αν βρίσκεται στο 50%, 60% ή ακόμη και 70% της αρχικής καταβληθείσας αξίας. Πιο απλά, οποιοσδήποτε επενδύσει σε ένα τέτοιο προϊόν μπορεί ανά πάσα και ώρα και στιγμή να χάσει το αρχικό του κεφάλαιο. Τα προϊόντα αυτά δεν εγγυώνται επιστροφή του κεφαλαίου στην αρχική του αξία.
    Τα προϊόντα αυτά είναι ιδιαίτερα σύνθετα. Για να παρακολουθήσει κανείς την πορεία τους πρέπει να διαθέτει εξειδικευμένες χρηματοοικονομικές γνώσεις. Για την έκδοση αυτών των τίτλων η Alpha Bank, χρησιμοποίησε μία θυγατρική της εταιρεία την «Alpha Jersey» με έδρα τη νήσο Jersey. Στη συνέχεια μέσω διαφόρων οδών διέθεσε τα προϊόντα αυτά στο επενδυτικό κοινό. Είτε μέσω υποκαταστημάτων, είτε μέσω του Τμήματος Private Banking σε ιδιώτες, είτε ακόμη και σε ασφαλιστικά ταμεία. Ωστόσο, αρκετοί από τους πελάτες δεν γνώριζαν με τι ακριβώς είχαν να κάνουν όπως επίσης και την επικινδυνότητα της συγκεκριμένης επένδυσης.
    Η εν λόγω εταιρεία διαχειρίζονταν κεφάλαια μεγάλων πελατών μέσω του τμήματος Private Banking της εν λόγω τράπεζας και τους υπόσχονταν μεγαλύτερες αποδόσεις από αυτήν της κατάθεσης.

    ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ

    Το φθινόπωρο του 2015 και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αυτών που υποτίθεται θα χτυπούσαν τους μαφιόζους τραπεζίτες και αφού δώσανε 5,5 δις για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών αφήσανε τους τραπεζίτες να συνεχίσουν το πλιάτσικο έναντι του Ελληνικού λαού.
    Με απόφαση της διοικήσεως της εν λόγω τράπεζας όλοι οι κάτοχοι αυτών των τίτλων θα έπρεπε η να κουρευτούν τα κεφάλαια τους από 50-95% ή να ανταλλάξουν τα χρήματα τους με μετοχές προσδοκώντας ανάσταση του Χρηματιστηρίου προκειμένου να πάρουν τα χρήματα τους πίσω.

    ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΧΕΤΙΚΉ ΑΠΟΦΑΣΗ

    Μια πρόταση που δεν μπορούσε να αρνηθεί κάνεις στην Alpha Bank μια και ήταν αναγκαστική: οι κάτοχοι πιστωτικών τίτλων καλούνται να τους ανταλλάξουν με μετοχές, ενώ, αν προτιμήσουν την έξοδο λαμβάνοντας μετρητά, τους περιμένει «κούρεμα» από 50% έως 95%!
    Η πρόταση ανταλλαγής ομολόγων της Alpha, που είχε ανακοινωθεί και αφού είχε προηγηθεί με ανάλογη πρόταση η Τράπεζα Πειραιώς, καλύπτει σειρά τίτλων που έχει εκδώσει η τράπεζα, με σημερινή ονομαστική αξία άνω του 1 δισ. ευρώ.
    Πρόκειται για τίτλους μειωμένης εξασφάλισης κυμαινόμενου και σταθερού επιτοκίου λήξεως 2017 έως 2028 με εκδότη την Alpha Credit Group PLC, τίτλους μειωμένης κατάταξης ACG κυμαινόμενου επιτοκίου με εκδότη την Alpha Credit Group PLC, perpetual τίτλους κυμαινόμενου επιτοκίου μειωμένης κατάταξης Jersey (Jersey Subordinated Securities) με εκδότη την Alpha Group Jersey Limited και υβριδικούς τίτλους με εκδότη την Alpha Group Jersey Limited.
    Στους κατόχους των τίτλων δίνεται η επιλογή να τους ανταλλάξουν με μη μεταβιβάσιμες αποδείξεις, που θα μπορούν να αξιοποιήσουν με δύο τρόπους: να το ανταλλάξουν με νέες μετοχές της τράπεζας που θα εκδοθούν με την επικείμενη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, ή να εξαργυρώσουν αυτές τις αποδείξεις και να λάβουν μετρητά.

    Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ:

    http://bankstersae.blogspot.gr/2016/08/30-alpha-bank.html

  4. ΠΩΣ ΣΤΗΣΑΝΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ

    ΠΩΣ ΕΝΑ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟ ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΤΗΣΑΝΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ

    Οι Ελληνικές Τράπεζες είχαν στην κατοχή τους Ελληνικά ομόλογα τα οποία έπρεπε να εξοφλούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα, κατά την ημερομηνία λήξεώς των.

    Το Ελληνικό δημόσιο παρέχει και παρείχε εγγυήσεις στις Ελληνικές Τράπεζες για να δανείζονται με χαμηλό επιτόκιο χρήματα από την ΕΚΤ, και προσφάτως κατά το παρελθόν, τα τελευταία έξι χρόνια, κατεύθυνε και οδήγησε μεγάλα ποσά προς τις Τράπεζες, με το επιχείρημα της ανακεφαλαιοποίησής τους, της στήριξης του Ελληνικού Τραπεζικού συστήματος.

    Τι σημαίνει όμως ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, επί της ουσίας σημαίνει ενίσχυση με κεφάλαια τις Τράπεζες για να “πληρούν”, να ικανοποιούν, τους όρους και τις προϋποθέσεις τις οποίες ορίζει η διεθνής και η Ευρωπαϊκή νομοθεσία, ούτως ώστε να είναι βιώσιμες ως χρηματοπιστωτικά ιδρύματα-επιχειρήσεις.

    Από πού αντλούν τα κεφάλαια αυτά για την ανακεφαλαιοποίησή τους οι Τράπεζες ;

    Λογικά σκεπτόμενος ο κάθε αναγνώστης μας, θα σκεφτεί, ότι θα έπρεπε να αυτοχρηματοδοτούνται από την δραστηριότητά τους ως επιχειρήσεις αγοράς-πώλησης χρήματος, και στις πελατειακές καταθέσεις, ούτως ώστε να είναι βιώσιμες και υγιείς επιχειρήσεις.

    Και εδώ εμφανίζεται η μεγαλειώδης αντίφαση και το αίσχος αυτού του πολιτικού συστήματος και της συγκεκριμένης ληστρικής πρακτικής.

    Το Ελληνικό κράτος λοιπόν δανείζεται χρήματα από τους διεθνείς τοκογλύφους-πιστωτές μας (ΕΚΤ-ΔΝΤ-ΕΕ κτλ) έντοκα, και τα “δίνει” στις Ελληνικές Τράπεζες υπό μορφή προγραμμάτων στήριξης, για να αυξήσουν την κεφαλαιακή τους επάρκεια, αντί να τα διοχετεύσει στην πραγματική οικονομία της χώρας. Αυτά τα κεφάλαια όμως, των “ανακεφαλαιοποιήσεων”, τα χρεώνεται ο Έλληνας πολίτης ως Δημόσιο χρέος της χώρας, και μέχρι σήμερα τουλάχιστον ούτε “ευρώ” δεν επεστράφη από τις Τράπεζες. Ούτε “τόλμησε” κανείς πολιτικός να θέσει ή να συζητήσει τους “όρους” κάτω από τούς οποίους γίνεται αυτός ο άτυπος “δανεισμός” και με ποιο τρόπο και επιτόκιο θα επιστρέψουν αν επιστρέψουν οι Τράπεζες τα χρήματα τα οποία λαμβάνουν ή έλαβαν ως δάνειο από το Ελληνικό Κράτος.

    Θα χαιρόμουν ιδιαιτέρως εάν οι κύριοι της κυβέρνησης, ως απολύτως υπεύθυνοι και ειδήμονες περί του θέματος, ως διατελέσαντες Υπουργοί της Οικονομίας της χώρας, απαντούσαν και δημοσιοποιούσαν την όποια συμφωνία επιστροφής αυτών των χρημάτων και τούς όρους αυτής της συμφωνίας με τις Τράπεζες (εάν υπάρχει τέτοια συγκεκριμένη συμφωνία ή παρόμοια συμφωνία, δηλ. με προσδιορισμένα χαρακτηριστικά, όπως ο χρόνος επιστροφής, το επιτόκιο, οι ρήτρες, κτλ).

    Το μεγάλο ερώτημα περί της συμφωνίας επιστροφής των χρημάτων και των όρων υπό τούς οποίους θα γίνει αυτή η επιστροφή των 220 δισ, από τις Τράπεζες στο Ελληνικό κράτος, είναι, εάν “πέρασε” από την Βουλή των Ελλήνων.

    Εάν αυτή η συμφωνία, εγκρίθηκε, ψηφίστηκε, από τούς Βουλευτές, πότε και με ποιο τρόπο ;Από την άλλη πλευρά αποκρατικοποιούν, δηλ ξεπουλάνε τα “φιλέτα”, την περιουσία του Έλληνα πολίτη για να εξοφλήσουν το “Δημόσιο χρέος”.

    Μέχρι σήμερα τα κεφάλαια των πακέτων στήριξης προς τις Ελληνικές Τράπεζες είναι περί τα 220 δισ Ευρώ.Κατ` αναλογίαν και υποθετικά, αν η συγκεκριμένη “στήριξη”, παρεχόταν από τις ΗΠΑ προς τις Αμερικανικές Τράπεζες, το αμερικανικό κράτος θα έπρεπε να έχει εγγυηθεί και δανείσει στις αμερικανικές τράπεζες περισσότερα από 14 τρις δολάρια.Επισημαίνω επίσης, πως στην Ισπανία, όπου κατά κοινή παραδοχή η κρίση είναι “τραπεζική”, δηλ. “έπεσαν έξω” οι Τράπεζές της, το πακέτο στήριξης, το οποίο εγκρίθηκε πρόσφατα, ανέρχεται στα 100 δις ευρώ.

    Στην Ελλάδα δυστυχώς, κάποιοι, ευτυχώς ελάχιστοι, ακόμη εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η κρίση δεν ήταν μία έντεχνη μεταφορά της χρεοκοπίας μερικών Τραπεζιτών στο Ελληνικό κράτος, στον Έλληνα πολίτη.

    Η κρίση χρέους στην χώρα μας είναι “κρίση επιβίωσης” μερικών Τραπεζιτών, μερικές Τράπεζες ήταν έτοιμες να “κλείσουν” πριν την “κρίση”, και σήμερα κάνουν και “εξαγορές”, τις οποίες δυστυχώς καλούμεθα να πληρώσουμε εμείς οι Έλληνες πολίτες, τα συνήθη υποζύγια.

    Πώς είναι δυνατόν η “ελληνική κρίση χρέους” να μη θεωρείται πρωτίστως κρίση χρέους ορισμένων Τραπεζιτών, όταν προκειμένου να στηριχτούν μερικές από τις τράπεζες της χώρας χρειάστηκε, μέχρι στιγμής, τόσο εντυπωσιακά μεγάλη στήριξη από το κράτος (κεφάλαια ίσα περίπου με το 100 % του ΑΕΠ της χώρας οδηγήθηκαν στίς Τράπεζες υπό μορφή πακέτων στήριξης) ;

    η συνέχεια εδώ :

    ΠΩΣ ΣΤΗΣΑΝΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ

  5. Τρίτη, 3 Οκτωβρίου 2017

    ΑΝ ΔΕΝ ΕΛΕΓΧΕΙΣ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ…

    Η ΓΕΝΝΕΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ

    Γράφει ο Ηλίας Σταμπολιάδης

    Η παρούσα εργασία αποτελεί μια γραφική απεικόνιση και παρουσίαση των θεωρητικών απόψεων περί νομίσματος όπως εκφράζονται στα συγγράμματα και τα άρθρα του Σπύρου Λαβδιώτη και στην πρωτοποριακή εργασία του Wynne Godley, ‘Finance and National Income Determination: An Integrated Approach’ Working Paper No 167, June 1996, The Levy Economics Institute at Bard College.

    Σκοπός της εργασίας είναι η απλούστευση των θεμάτων της νομισματικής οικονομίας ώστε να γίνει αντιληπτή από ένα όσο το δυνατόν ευρύτερο κοινό.

    Η θεωρία της νομισματικής οικονομίας έρχεται να συμπληρώσει και εν μέρη να αντικαταστήσει την εμπράγματη οικονομική θεωρία χωρίς νόμισμα που διδάσκεται ακόμη και σήμερα στα ελληνικά πανεπιστήμια. Εδώ απεικονίζονται και αναλύονται δύο περιπτώσεις γένεσης και ροής του νομίσματος η μία με εθνικό νόμισμα και η άλλη με ξένο.

    Εθνικό Νόμισμα

    Η γένεση και η ροή εθνικού νομίσματος απεικονίζεται στο διάγραμμα 1. Εντός του πλαισίου που απεικονίζει την επικράτεια του εθνικού κράτους διακρίνουμε τρείς τομείς τον Δημόσιο, τον Ιδιωτικό και την Κεντρική Τράπεζα.

    Ο Δημόσιος τομέας είναι άυλος και συνίσταται από την νομοθεσία, τις κυβερνητικές αποφάσεις και τον τρόπο διαχείρισης των κρατικών υποθέσεων. Είναι δηλαδή αυτό που αποκαλούμε γραφειοκρατία.

    Οι άνθρωποι που εργάζονται στο Δημόσιο και μισθοδοτούνται, περιλαμβανομένων των μελών της Κυβέρνησης, των Βουλευτών, των Δικαστικών, των Στρατιωτικών, των Εκπαιδευτικών κλπ, ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα όπως αυτός ορίζεται στη συνέχεια.

    Ο Ιδιωτικός τομέας είναι εμπράγματος και αποτελείται από τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Στα νοικοκυριά περιλαμβάνονται οι συνταξιούχοι, οι μισθωτοί δημόσιου και ιδιωτικού φορέα και οι επιχειρηματίες που ως πρόσωπα διακρίνονται από τις επιχειρήσεις.

    Η Κεντρική Τράπεζα είναι ο εθνικός φορέας που γεννά το χρήμα. Αρχικά η Κεντρική Τράπεζα, που συνήθως ήταν ο μονάρχης, εξέδιδε χρήμα σε χρυσό ή ασήμι το οποίο ήταν και φορέας της αξίας του.

    Στην συνέχεια εκδίδονταν χαρτονομίσματα ανάλογης αξίας με τα αποθέματα του κράτους σε πολύτιμα μέταλλα και αυτή η συσχέτιση είναι γνωστή ως ο ‘χρυσούς κανόνας’.

    Από το 1600 περίπου και μετά ο συσχετισμός άρχισε να αλλάζει και εκδίδονταν περισσότερα χαρτονομίσματα από τα αποθεματικά πολυτίμων μετάλλων μέχρι την σημερινή εποχή που η κεντρική τράπεζα παράγει χρήμα με απλές λογιστικές εγγραφές και χαρτονομίσματα που αντιστοιχούν στο 10% περίπου του λογιστικού χρήματος.

    Δηλαδή η κεντρική τράπεζα παράγει χρήμα από αέρα κοπανιστό.
    Στο ίδιο διάγραμμα 1 εκτός των ορίων εθνικής επικράτειας ευρίσκεται ο έξω κόσμος με τον οποίο το κράτος συναλλάσσεται.

    Ο Δημόσιος τομέας εισπράττει φόρους από τον Ιδιωτικό τομέα για να πληρώσει τους δημοσίους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους, να χρηματοδοτήσει τις επιχειρήσεις ώστε να παράγουν έργο (προϊόν) και να κατασκευάσει δημόσια κοινωφελή έργα που βοηθούν την ανάπτυξη της οικονομίας.

    Εάν οι φόροι είναι περισσότεροι από τις πληρωμές του Δημοσίου υπάρχει πλεόνασμα και αντίστοιχη συρρίκνωση του Ιδιωτικού τομέα ενώ αντιθέτως όταν οι φόροι είναι λιγότεροι υπάρχει ανάπτυξη του Ιδιωτικού τομέα και ο Δημόσιος τομέας έχει έλλειμμα που έρχεται να το καλύψει η κεντρική Τράπεζα με την έκδοση νέου χρήματος.

    Το νέο χρήμα καταγράφεται μεν σαν οφειλή του κράτους αλλά δεν αποπληρώνεται και το χρέος του κράτους φαίνεται να μεγαλώνει αλλά αντιστοιχεί σε ανάλογη αύξηση του ιδιωτικού φορέα.

    Εάν το χρέος αυτό του Δημόσιου τομέα η κυβέρνηση δεν το δώσει σε παραγωγικές επιχειρήσεις αλλά το σπαταλήσει σε ρουσφέτια, αύξηση των μισθών και συντάξεων που δεν αντιστοιχούν στην παραγωγικότητα των επιχειρήσεων τότε το προϊόν είναι λιγότερο και το κόστος παραγωγής μεγαλύτερο, τα έσοδα από φόρους συνεπώς μειώνονται και η καταναλωτική ζήτηση δημιουργεί πληθωρισμό.

    Εδώ φαίνεται ότι ο ιδιωτικός τομέας συρρικνώνεται όταν υπάρχουν πλεονάσματα του Δημοσίου αλλά και όταν γίνεται κακοδιαχείριση του νέου χρήματος από τις κυβερνήσεις.

    Όσον αφορά τώρα τις συναλλαγές με τον έξω κόσμο παρατηρούμε τα ακόλουθα. Καταρχήν οι ροές στο διάγραμμα 1 αφορούν την ροή χρήματος και όχι προϊόντων επομένως οι εξαγωγές σημειώνονται με είσοδο χρήματος και οι εισαγωγές με έξοδο.

    Στις εισαγωγές χρήματος περιλαμβάνονται και οι ξένες επενδύσεις ενώ στις εξαγωγές χρήματος συμμετέχουν η καταναλωτική μανία ξένων προϊόντων πολυτελείας και οι εξαγωγές των κερδών από τις ξένες επενδύσεις που εάν αυτές υπερβαίνουν τις εισαγωγές επενδύσεων τότε αδυνατίζει ο ιδιωτικός τομέας.

    Στην περίπτωση του εθνικού νομίσματος πρέπει να απαγορεύεται η έξοδος συναλλάγματος, να ελέγχονται οι αγορές ξένων καταναλωτικών προϊόντων και η εξαγωγή των κερδών από ξένες επενδύσεις ώστε αυτές να ωφελούν πραγματικά την εθνική οικονομία.

    Βλέπουμε λοιπόν ότι με εθνικό νόμισμα και χρηστή διαχείριση τα δημοσιονομικά ελλείμματα είναι απαραίτητα για την αύξηση του ιδιωτικού φορέα ενώ τα δημοσιονομικά πλεονάσματα (μεγάλη φορολογία), η κακή διαχείριση του νέου χρήματος και οι ανεξέλεγκτες εξωτερικές συναλλαγές τον συρρικνώνουν.

    Ξένο Νόμισμα

    Η γένεση και η ροή ξένου νομίσματος απεικονίζεται στο διάγραμμα 2. Εδώ εντός του πλαισίου που απεικονίζει την επικράτεια του εθνικού κράτους διακρίνουμε μόνο δύο τομείς τον Δημόσιο και τον Ιδιωτικό ενώ η Κεντρική Τράπεζα ευρίσκεται εκτός της επικρατείας.

    Ο Δημόσιος και Ιδιωτικός τομέας είναι οι ίδιοι όπως πριν, όσον αφορά την υπόσταση τους, με την διαφορά ότι ο Δημόσιος τομέας ευρίσκεται υπό επιστασία και δεν είναι ανεξάρτητος. Ο ρόλος τους στην μεταξύ τους σχέση δεν αλλάζει και εδώ ισχύει ότι τα δημοσιονομικά πλεονάσματα του Δημοσίου τομέα συρρικνώνουν τον Ιδιωτικό και τα ελλείμματα του Δημοσίου αυξάνουν τον Ιδιωτικό.

    Τώρα η διαφορά είναι ότι ο Δημόσιος τομέας δεν μπορεί πλέον να καλύψει τα ελλείμματα του από την Εθνική Κεντρική Τράπεζα αλλά είναι υποχρεωμένος να τα δανειστεί με τόκο από την Ξένη Κεντρική Τράπεζα που και αυτή τα γεννά με λογιστικές εγγραφές και εκτύπωση χαρτονομισμάτων χωρίς αντίκρισμα, από κοπανιστό αέρα.

    Όμως αυτό το δάνειο πρέπει να αποπληρωθεί όχι μόνο με τόκο αλλά και με εμπράγματη αξία όπως είναι οι φόροι που επιβάλει το Δημόσιο αφαιρώντας αντίστοιχη αξία από τον ιδιωτικό τομέα. Υπό αυτές τις συνθήκες ακόμη και με χρηστή διαχείριση ο Ιδιωτικός τομέας αφαιμάζεται συνεχώς. Η συρρίκνωση του ιδιωτικού τομέα προφανώς γίνεται ακόμη χειρότερη με κακοδιαχείριση εκ μέρους των κυβερνώντων.

    Όσον αφορά τις εξωτερικές συναλλαγές γενικά ισχύουν τα ίδια με την περίπτωση του εθνικού νομίσματος μόνο που εδώ λόγω της αποδοχής του ξένου νομίσματος υπάρχει ελευθερία στην διακίνηση κεφαλαίων με τα εξής αποτελέσματα.

    Οι ξένοι επενδυτές να εξάγουν όλα τα καθαρά κέρδη που παρήχθησαν στην επικράτεια, να μην υφίσταται έλεγχος στα εισαγόμενα προϊόντα και επιπλέον ακόμη και η ασυνείδητη ντόπια κεφαλαιοκρατία να αφαιρεί από την ελληνική οικονομία και να εξάγει στο εξωτερικό κεφάλαια που παρήχθησαν εδώ.

    Λόγω της νομοθεσίας που υπεγράφη με την υποταγή του κράτους στο ξένο νόμισμα ακόμη και μία χρηστή διοίκηση δεν μπορεί πλέον να αποτρέψει αυτή την αφαίμαξη της οικονομίας που τελικά οδηγεί σε πλήρη κατάρρευση, αφανισμό των επιχειρήσεων και υποδούλωση των πολιτών.

    Συμπέρασμα

    Από τα ανωτέρω προκύπτουν τα ακόλουθα:
    Με το εθνικό νόμισμα και με χρηστή διοίκηση η ελληνική οικονομία μπορεί να αναπτυχθεί και να επιβιώσει όπως εγίνετο και στο παρελθόν

    Αυτό το πλεονέκτημα του εθνικού νομίσματος μπορεί να το ανατρέψει η κακοδιαχείριση όπως έχει συμβεί στο παρελθόν αλλά και προσφάτως όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλα κράτη με εξίσου διεφθαρμένες κυβερνήσεις

    Με το ξένο νόμισμα δεν είναι δυνατόν να αναπτυχθεί η χώρα ακόμη και με χρηστή διοίκηση

    Το πρόβλημα αυτό επιβαρύνεται με την κακοδιαχείριση και την διαφθορά που οδηγούν το κράτος στην υποδούλωση.

    Κάθε Έλληνας που ακόμη και εν αγνοία του υπερασπίζει το ξένο νόμισμα είναι εκ των πραγμάτων εθνικός μειοδότης, ενώ αυτός που το υποστηρίζει ενσυνείδητα και μάλιστα κατέχει θέση στην διακυβέρνηση και μπορεί να επιρρεάζει τις εξελίξεις είναι προδότης, άμεσα καταδικαστέος και αποτελεί κοινωνικό βδέλυγμα.

    Χαρακτηριστική είναι η υποκρισία των κομμάτων της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης που ενώ όλοι αποδέχονται το ξένο νόμισμα φιλονικούν με τον πλέον αισχρό τρόπο για το ποίος θα υπηρετήσει καλύτερα την καταστροφή και την υποδούλωση της χώρας για την οποία είναι όλοι τους υπεύθυνοι.

    Δυστυχώς η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελεί πλέον αυτό που οραματίστηκαν οι αρχικοί ιδρυτές της. Άφησε στα κράτη μέλη το βάρος της δημοσιονομικής διαχείρισης ενώ τους αφαίρεσε τη δυνατότητα έκδοσης χρήματος που αποτελεί βασικό εργαλείο για την ανάπτυξη της οικονομίας τους.

    Έχουν βάλει το κάρο πριν από το άλογο ώστε να μην μπορεί να προχωρήσει και επιβάλουν θανατηφόρους όρους για την οικονομία τους οποίους δεν ντρέπονται να τους ονομάζουν μεταρρυθμίσεις διαστρεβλώνοντας ακόμη και την έννοια της λέξης.

    Για την αναβίωση του έθνους θα πρέπει πρώτα να καταδικαστούν οι ένοχοι της εθνικής καταστροφής, να σταματήσει η κακοδιαχείριση και να επιστρέψουμε στο εθνικό νόμισμα μέχρις ότου η Ε.Ε. να αναλάβει την ισότιμη δημοσιονομική διαχείριση των κρατών μελών. ‘

    Έως τότε η παραμονή μας στο ευρώ μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αποικιοκρατική υποδούλωση και καταστροφή. Είθε ο Θεός να αναδείξει τους ανθρώπους που θα αναλάβουν αυτό το βαρύ καθήκον καθόσον ο λαός έχει διαφθαρεί και δεν μπορεί να τους διακρίνει.

    Ηλίας Σταμπολιάδης
    Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης

    http://oimos-athina.blogspot.gr/2017/10/blog-post_26.html

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.